Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lipca 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 lipca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Wnioskodawcy za podatnika ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług). Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 lutego 2022 r. (wpływ 8 lutego 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

1. Przedmiot działalności oraz opis usługi podstawowej

… Spółka Akcyjna jest spółką z siedzibą w Polsce, zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z implementacją do krajowych przepisów podatkowych rozwiązań przewidzianych w unijnym pakiecie dotyczącym VAT w handlu elektronicznym tzw. Pakiecie VAT e-commerce, Wnioskodawca chciałby potwierdzić czy prowadzona przez niego działalność wiąże się z uznaniem go za Operatora interfejsu elektronicznego, ułatwiającego dostawy towarów, o którym mowa w art. 7a ust. 1 oraz 2 ustawy o VAT dodanym przez ustawę z dnia 20 maja 2021 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 1163) (dalej: „Ustawa implementująca pakiet VAT e-Commerce” lub „Ustawa implementująca”).

Spółka w ramach prowadzonej działalności wdraża oraz rozwija sklepy internetowe w oparciu o model Software as a Service (SaaS), tj. świadczenie oprogramowania jako usługi - … (dalej: „Usługa podstawowa”) dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, posiadających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, bądź na terytorium państwa trzeciego.

Usługa podstawowa oferowana przez Spółkę jest usługą kompleksową, polegającą na wynajmie aplikacji i zasobów serwerowych na potrzeby handlu elektronicznego, świadczoną na rzecz klientów (dalej: „Merchant”), która pozwala na prowadzenie sklepów (dalej: „Sklep”) umożliwiających sprzedaż w Internecie. W ramach usługi, Spółka zapewnia Merchantom również bieżące wsparcie i opiekę administratorów odnośnie ww. aplikacji, dostęp do materiałów szkoleniowych i edukacyjnych, bezpieczeństwo danych oraz systemów oraz skalowalność, bieżące aktualizacje systemu. Za dodatkową opłatą, Spółka może również zaprojektować i wykonać szablon graficzny (template) przyszłego sklepu, zaimportować dane do sklepu, skonfigurować sklep, wprowadzić treści, przeszkolić pracowników, zintegrować sklep z kurierami, płatnościami, marketplacami, porównywarkami cen, hurtownikami, systemami ERP (narzędzia ERP umożliwiają skuteczne zarządzanie gospodarką magazynową, kontrolą opłacalności, a także ułatwiają księgowość online).

Za Sklep uważa się serwis internetowy (www) Merchanta uruchomiony z wykorzystaniem Usługi, prezentujący klientom sklepu (dalej: „Klient sklepu”) asortyment Merchanta oraz wszelkie informacje dotyczące sprzedaży i umożliwiający dokonywanie zakupów przez Internet.

Przy czym, dla każdego Merchanta wdrażany jest Sklep pod indywidualną domeną Merchanta (Merchant sam wykupuje domenę bądź korzysta z domeny, którą wykorzystywał już do prowadzenia dotychczasowego sklepu).

Merchant, który korzysta z usług Spółki działa na własny rachunek i ryzyko, pod swoim adresem internetowym (swoją domeną) i na zasadach określonych w regulaminie swojego Sklepu.

Spółka planuje wprowadzić z dniem 1 września 2021 r. zmiany w regulaminach i cennikach oferowanej Usługi podstawowej, w związku z czym poniższa charakterystyka usługi oraz pytania będące przedmiotem niniejszego wniosku odnosić się będą do stanu przyszłego tj. mającego miejsce po wspomnianych zmianach obowiązujących od 1 września 2021 r.

1. Specyfikacja czynności wykonywanych przez Spółkę oraz Merchanta

Poniżej Wnioskodawca przedstawia specyfikacje czynności wykonywanych przez Spółkę oraz Merchanta:

- Spółka wynajmuje oprogramowanie oraz zasoby serwerowe w celu prowadzenia przez Merchantów Sklepów na indywidualnych domenach Merchantów oraz zapewnia bieżące wsparcie oraz opiekę odnośnie wynajmowanego oprogramowania (Usługa podstawowa). Spółka nie prowadzi tzw. rynków online (online marketplaców) - platform handlowych skupiających wielu merchantów pod jedną domeną.

- Merchant działa na własny rachunek i ryzyko, buduje swój marketing, pozyskuje klientów Sklepu (Sklep jest na indywidualnej domenie Merchanta, a nie na platformie handlowej skupiającej wielu merchantów).

- Potwierdzenie lub szczegóły zamówienia są przekazywane klientowi Sklepu przez Merchanta przy użyciu narzędzi (oprogramowania) dostarczanych przez Spółkę. Spółka nie jest stroną umowy kupna-sprzedaży, ta występuje wyłącznie na linii Merchant – Kupujący.

- Cała część organizacyjna, marketingowa, sprzedażowa, serwis i wsparcie klienta Sklepu, księgowość jest po stronie Merchanta. Regulamin Sklepu, ceny towarów, zasady ich promocji, reklamacji, zwrotów ustala Merchant. Spółka nie odpowiada i nie zajmuje się częścią operacyjną biznesu.

- Dane Klientów sklepów (takie jak m.in. dane nabywcy, adres dostawy, adres Klienta sklepu, jeżeli jest inny niż adres dostawy, a także dane kontaktowe takie jak e-mail lub telefon) znajdują się na serwerach Spółki, ponieważ zasoby serwerowe Spółki są w ramach świadczonej Usługi podstawowej wynajmowane Merchantom. Podkreślić jednak należy, że właścicielem tych danych jest Merchant, a nie Spółka. Merchant może wykorzystać dane Klientów w celu promocji Sklepu i innych swoich działań. Natomiast, w myśl RODO, Spółka jest jedynie ich procesorem za zgodą Merchanta (Merchant powierza te dane do przetwarzania), ale nie jest ich administratorem (to Merchant ustala w jakim celu mają być one przetworzone). W związku z tym, pomimo że Spółka ma do nich dostęp, nie może z nich dowolnie korzystać.

- Spółka nie określa warunków, na jakich Merchant lub Klient sklepu jest odpowiedzialny za ponoszenie kosztów zwrotu towarów. Spółka wyłącznie gwarantuje dobre praktyki i rekomenduje możliwe rozwiązania. Działania te mają głównie charakter edukacyjny. W przypadku skarg na Merchantów, Spółka stara się interweniować, jednak są to działania wspierające, mobilizujące, związane z KYC (ankieta lub procedura mająca na celu identyfikację lub weryfikację danych Merchanta zgodnie z właściwymi przepisami dotyczącymi przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy).

- W zakresie płatności, Spółka przekazuje Merchantowi informacje o tym, jaka jest forma płatności oraz dane, jakie jej towarzyszą. Takie informacje Spółka pozyskuje przez API od zintegrowanych systemów płatniczych (… i inne).

- Spółka nie wpływa na cenę, za jaką Merchant sprzedaje towar.

- Spółka nie obciąża żadnymi kosztami Klienta Sklepu.

- Spółka nie świadczy usługi realizacji zamówień na rzecz właściwego dostawcy i nie organizuje wysyłki.

1. Usługi dodatkowe

W celu zwiększenia swojej konkurencyjności, Spółka nawiązała współpracę z firmami obsługującymi sklepy internetowe (dalej: „Partnerzy biznesowi”), tak aby umożliwić Merchantom korzystanie również z usług dodatkowych pomagających im prowadzić działalność e-Commerce (dalej: „Usługi dodatkowe”).

W zakres możliwych Usług dodatkowych wchodzą:

- … – usługa … jest usługą acquiringu w rozumieniu ustawy o usługach płatniczych, która wspiera usługę dokonywania płatności pomiędzy Merchantem a Klientem sklepu (jest ona zintegrowana z Usługą). Spółka świadczy usługę … na rzecz Merchantów z wykorzystaniem rozwiązań technologicznych takich podmiotów jak …

Korzystanie z usługi … jest dobrowolne. Usługa … nie jest oferowana podmiotom spoza Unii Europejskiej.

W sytuacji gdy Merchant korzysta z usług płatniczych …, to inicjatorem płatności jest Spółka. Spółka posiada wtedy wszystkie dane dotyczące Klienta sklepu oraz płatnika. Spółka ma prawo do przetwarzania płatności klienta Sklepu lub wstrzymania jej przed wypłatą właściwemu dostawcy jednakże tylko w zakresie prawa – w sytuacji stwierdzenia, że transakcja jest z jakiegoś powodu podejrzana (ogólne regulacje KNF i operatorów kartowych).

Spółka rozważa przeniesienie usługi … do spółki powiązanej, celowo powołanej tylko do świadczenia usługi acquiringu. Spółka powiązana będzie spółką zależną od Spółki w rozumieniu przepisów Kodeksu Spółek Handlowych (dalej: „Spółka zależna”). Planowane wyodrębnienie tej usługi ze struktur Wnioskodawcy wynika z regulacji i ustaleń z Komisją Nadzoru Finansowego, która preferuje odizolowanie operacji płatniczych od pozostałego biznesu Spółki.

Po wyodrębnieniu usługi …, usługa będzie świadczona Merchantom przez Spółkę zależną. Spółka zależna będzie wystawiać faktury VAT bezpośrednio na Merchantów.

- Broker (usługi kurierskie) – Spółka współpracuje z kilkoma firmami kurierskimi. Współpraca ta pozwoliła Spółce wynegocjować stawki, które są nieosiągalne nawet dla największych sklepów internetowych, pracujących z kurierami na własnych umowach. Spółka działa na zasadzie pośrednika, kupuje hurtowo przesyłki kurierskie i odsprzedaje je z marżą na rzecz Merchantów (odsprzedaż usług). Spółka nie bierze fizycznie udziału w świadczeniu usług kurierskich. W przypadku korzystania z usługi Broker, Merchanci nie podpisują indywidualnych umów z firmami kurierskimi.

- Zdobywanie ruchu dla Merchantów – Spółka zapewnia usługi …, w ramach których zapewnia narzędzia do zdobywania ruchu.

- Usługa Fulfillment – kompleksowa obsługa procesów magazynowych przez wyspecjalizowaną firmę zewnętrzną (tzw. outsourcing usług logistycznych). Spółka współpracuje z firmami specjalizującymi się w fulfillmencie dla sklepów internetowych (dalej: „Firmy fulfillmentowe”). Spółka udostępnia swoim Merchantom oferty ww. firm. Jeżeli Merchant skorzysta z jednej z nich, podpisuje umowę bezpośrednio z firmą fulfillmentową.

W ramach usługi fulfillment, Merchanci trzymają swoje towary w magazynie firmy fulfillmentowej. W momencie otrzymania zamówienia, zlecają jego realizację (tj. kompletowanie, pakowanie, weryfikację i wysyłkę) do wyspecjalizowanego magazynu. Spółka nie uczestniczy w świadczeniu usług Fulfillment. Spółka nie fakturuje Merchantów za usługi fulfillment (są one świadczone bezpośrednio przez Firmy fulfillmentowe).

W celu efektywnego korzystania przez swoich Merchantów z usług fulfillment, Spółka udostępnia wbudowane integracje z Firmami fulfillmentowymi tzw. oprogramowania Fulfillment-API. Spółka poprzez interfejs oprogramowania Fulfillment-API umożliwia nawiązanie kontaktu pomiędzy Merchantami a Firmami fulfillmentowymi. Dzięki Fulfillment-API zamówienia wprost z panelu sklepu internetowego są przekazywane do systemu logistycznego Firmy fulfillmentowej.

Spółka otrzymuje wynagrodzenie od Firm fulfillmentowych za polecenie, umożliwienie nawiązania kontaktu z Merchantem - wynagrodzenie jest uzależnione od ilości Merchantów oraz skali korzystania przez Merchantów z usługi fulfillment danego partnera.

1. Plany abonamentowe

Merchanci mają do wyboru kilka planów abonamentowych, w ramach których świadczona jest ta sama Usługa podstawowa w różnych pakietach cenowych, w zależności od wielkości Sklepu. Merchant wybiera plan abonamentowy dostosowany do swoich potrzeb.

Do każdego planu abonamentowego przypisana jest Opłata abonamentowa, która uiszczana jest z góry przez Merchanta co miesiąc. Opłata abonamentowa to podstawowe wynagrodzenie należne co miesiąc za usługi świadczone przez Spółkę. Jest ona stała, przypisana do danego planu abonamentowego oraz niezależna od obrotów Merchantów uzyskanych ze swoich Sklepów.

Poza stałą Opłatą abonamentową, wynagrodzenie Spółki z tytułu świadczonych na rzecz Merchantów usług może składać się z dodatkowych opłat, takich jak przykładowo:

- opłata instalacyjna (opłata aktywacyjna, opłata aktywacyjna za dodatkowy sklep) – uiszczane z góry przez Merchanta wynagrodzenie za aktywację usługi,

- opłata dodatkowa – uiszczana doraźnie za usługi, naliczana na życzenie Merchanta (usługi dodatkowe) albo automatycznie, po przekroczeniu ograniczeń ilościowych usługi,

- opłata za zamówienie ponad limit określony w planach abonamentowych – dopłata naliczana po przekroczeniu w danym okresie rozliczeniowym maksymalnej miesięcznej liczby zamówień określonej w danym planie abonamentowym,

- opłaty inne – okolicznościowe, sporadyczne, zgodnie z cennikiem.

W uzupełnieniu wniosku na zadane w wezwaniu pytania Spółka udzieliła odpowiednio następujących odpowiedzi:

1. „W jaki sposób następuje przekazywanie potwierdzenia lub szczegółów zamówienia klientowi sklepu w odniesieniu do Usługi podstawowej i czy przekazania tego dokonują Państwo czy Merchant?”

Odpowiedź Spółki:

Jak Spółka wskazała we Wniosku, potwierdzenie lub szczegóły zamówienia są przekazywane klientowi Sklepu przez Merchanta przy użyciu narzędzi (oprogramowania) dostarczanych przez Spółkę.

Zamówienie złożone przez klientów Sklepu obsługuje Merchant. Oznacza to, że przekazania potwierdzenia lub szczegółów zamówienie dokonuje zawsze Merchant. Komunikaty o złożeniu oraz procesowaniu zamówienia zwyczajowo przesyłane są przez Merchanta - z jego adresu e-mailowego - do Kupującego za pośrednictwem poczty elektronicznej. Natomiast oprogramowanie wynajmowane Merchantowi przez Spółkę wykorzystywane jest do kwestii technicznych - obsługi e-maila oraz statusów zamówienia. Przy czym podkreślić należy, że na takiej samej zasadzie działają inne systemy pocztowe np. `(...)` lub aplikacja obsługująca Marketing Automation (np. …). Wykorzystywanie oprogramowania Spółki do technicznej czynności tj. umożliwienia wysyłki e-maila, nie powoduje, że Spółka staje się podmiotem, który wysłał e-maila, jest odpowiedzialny za jego treść i zobowiązania związane z realizacją zamówienia.

2. „Czy ww. potwierdzenie/szczegóły zamówienia są przekazywane również Merchantowi?”

Odpowiedź Spółki:

Merchant zawsze widzi zamówienie w swoim systemie. Wynajmowane przez Spółkę oprogramowanie tj. system do prowadzenia sprzedaży internetowej, z jednej strony pozwala kupującym konsumentom złożyć zamówienie w Sklepie prowadzonym przez Merchanta, a z drugiej strony ułatwia Merchantom realizację tych zamówień.

3. W zakresie wyjaśnienia pojęcia gwarantowania dobrych praktyk/rekomendowania możliwych rozwiązań i edukacyjnego charakteru podejmowanych działań w zakresie odpowiedzialności za ponoszenie kosztów zwrotu towarów odpowiedziano:

Wnioskodawca rekomenduje Merchantom stosowanie możliwie elastycznych i wygodnych dla Kupujących praktyk zwrotu towarów. Na podstawie przeprowadzonych badań, Spółka wie, jakie praktyki stosowane są przez najlepsze i największe sklepy internetowe na świecie. Materiały edukacyjne w przedmiotowym zakresie mają formę artykułów publikowanych na stronie internetowej i blogu firmowym Wnioskodawcy oraz webinarów. W szczególności Spółka proponuje Merchantom, aby zwroty były możliwie tanie, łatwe i szybkie. Rekomendowane przez Spółkę praktyki to m.in. łatwe generowanie zwrotu i dokumentów przesyłowych, tani lub darmowy zwrot dla Kupujących, ponadstandardowy termin na dokonanie zwrotu (np. 100 dni), automatyzacja obsługi zwrotów po stronie Merchanta (obniżenie kosztów działalności) oraz łatwe nadanie zwrotu dla klienta (przykładowo przez aplikację Paczkomatów, a nie na poczcie).

Spółka jedynie zachęca Merchantów do wdrożenia w swoich sklepach internetowych ww. praktyk, przy czym Merchant nie jest zobowiązany do ich stosowania.

4. „O jakich dokładnie działaniach Państwa jest mowa w przypadku skarg wnoszonych na Merchantów i jakie są to skargi? W opisie sprawy jedynie podali Państwo, że są to działania wspierające/mobilizujące związane z KYC i starają się Państwo w tym przypadku interweniować.”

Odpowiedź Spółki:

Zbieranie danych w ramach KYC (Know Your Customer) w Polsce znane jako Poznaj Swojego Klienta (PSK). Jest to procedura należytej staranności do zidentyfikowania klientów i uzyskania pewnych, odpowiednich oraz trafnych informacji wymaganych do prowadzenia interesów ze stroną zainteresowaną. Działania w ramach KYC służą lepszemu poznaniu Merchanta, weryfikacji legalności jego działania oraz ustaleniu poziomów ryzyka i kolejnych kontroli. Ponadto, ich celem jest zapobieganie przestępstwom, praniu brudnych pieniędzy (AML) - w ocenie Wnioskodawcy, samo pozytywne przejście wskazanej procedury KYC jest utrudnieniem dla wielu potencjalnych przestępców.

Skargi wnoszone przez Klientów najczęściej dotyczą kwestii związanych z reklamacjami terminu dostawy towarów. Przy czym, są to bardzo rzadkie przypadki. Najczęściej, po zwróceniu się do Merchanta i poinformowaniu o przedmiotowej skardze, sprawa jest rozwiązywana przez Merchanta.

Podkreślić należy, że Wnioskodawca nie ma możliwość zobligowania Merchanta do jakichkolwiek działań względem klienta, nie ma także żadnego wpływu na postępowanie Merchantów względem klientów dokonujących zakupów w ich Sklepach. W ramach działań wspierających/mobilizujących, Spółka może jedynie zwrócić się do Merchanta i zarekomendować mu podjęcie określonych działań.

W przypadku częstszych problemów lub uzasadnionej obawy, że Merchant będzie źle obsługiwał kupujących w przyszłości, Spółka może wypowiedzieć umowę z Merchantem i zaprzestać świadczenia usług dla takiego Sklepu. W 20 letniej historii, takich przypadków było zaledwie kilka.

5. „Jakie dane, które towarzyszą płatności, są przekazywane Merchantowi oraz czy w ramach Usługi podstawowej przekazują Państwo także nabywcy informacje o płatności, terminie czy metodzie jej dokonania?”

Odpowiedź Spółki:

Za pośrednictwem systemu dostarczanego przez Spółkę, Merchantowi przekazywane są informacje o tym, jaka jest forma płatności oraz dane, jakie jej towarzyszą, czyli wszystkie dane potrzebne do zweryfikowania płatności i uznania zamówienia za opłacone i gotowe do wysyłki (imię i nazwisko, kanał płatności, kwota). Jednocześnie, za pośrednictwem systemu dostarczanego przez Spółkę, Merchant przekazuje nabywcy informacje o wybranej przez siebie metodzie płatności i firmie, która obsługuje taki kanał.

Jak już Spółka podkreślała, właścicielem danych jest Merchant, a nie Spółka. System dostarczany przez Wnioskodawcę wyłącznie agreguje dane i umożliwia ich przekazywanie.

6. „Czy zapewniają Państwo narzędzia techniczne do przyjmowania zamówienia w ramach Usługi podstawowej czy Usług dodatkowych? a jeżeli tak to:

a) w ramach której z Usług dodatkowych?

b) jakiego rodzaju są to narzędzia techniczne umożliwiające przyjęcie zamówienia?”

Odpowiedź Spółki:

W ramach usługi podstawowej Spółka wynajmuje Merchantom w oparciu o model Software as a Service (SaaS) aplikacje i zasoby serwerowe na potrzeby handlu elektronicznego, m.in. wynajmowany jest system do obsługi sklepu internetowego, umożliwiający przyjmowanie zamówień.

System jest stworzony po to, żeby przyjmować zamówienia na towary składane na odległość, szczególnie przy użyciu sieci Internet.

Jak wskazano we Wniosku, Usługa podstawowa oferowana przez Spółkę jest usługą kompleksową, polegającą na wynajmie aplikacji i zasobów serwerowych na potrzeby handlu elektronicznego, która pozwala na prowadzenie Sklepów umożliwiających sprzedaż w Internecie. Narzędzie techniczne umożliwiające przyjmowanie zamówień stanowi podstawową funkcję systemu udostępnianego Merchantom w ramach usługi podstawowej. Sklep internetowy nie może bowiem funkcjonować bez narzędzia do przyjmowania zamówień.

Jak wskazano we Wniosku, Spółka w ramach świadczonych usług zapewnia narzędzia techniczne do przyjmowania zamówienia od Klienta Sklepu (koszyk/formularz, w którym to kupujący podaje swoje dane niezbędne do przeprowadzenia transakcji). Ww. wynika jednak z faktu, iż Wnioskodawca jest dostawcą oprogramowania na potrzeby handlu elektronicznego, a narzędzia techniczne związane z przyjmowaniem zamówień są jego częścią.

7. W odniesieniu do Usług dodatkowych wskazano odpowiednio do zadanych pytań:

Usługa …

a) „Co rozumieją Państwo przez wskazanie, że usługa Usługa … „wspiera usługę dokonywania płatności pomiędzy Merchantem a Klientem sklepu”?”

Odpowiedź Spółki:

Jak wskazano we wniosku, Usługa … jest usługą acquiringu w rozumieniu ustawy z dnia 11 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych. Z przepisów ww. ustawy wynika, że przez usługę acquiringu należy rozumieć usługę płatniczą polegającą na umożliwianiu wykonania transakcji płatniczych, zainicjowanych przez akceptanta lub za jego pośrednictwem, instrumentem płatniczym płatnika, w szczególności na obsłudze autoryzacji, przesyłaniu do wydawcy karty płatniczej lub systemów płatności zleceń płatniczych płatnika lub akceptanta, mających na celu przekazanie akceptantowi należnych mu środków, z wyłączeniem czynności polegających na jej rozliczaniu i rozrachunku w ramach systemu płatności w rozumieniu ustawy o ostateczności rozrachunku.

Zgodnie z powyższym, Usługa … obsługuje płatności internetowe (umożliwia ich wykonanie, przetwarza transfery środków pieniężnych) dokonywane przy zamówieniu towaru na odległość przy użyciu sieci Internet. Są to więc pay-by-linki, płatności kartowe, blik, płatności odroczone, czy płatności mobilne takie jak `(...)` lub `(...)`.

b) „Co oznacza sformułowanie, że „jest ona zintegrowana z Usługą” i z jaką usługą jest zintegrowana?”

Odpowiedź Spółki:

Na rynku funkcjonuje wielu operatorów płatności internetowych, świadczących usługi acquiringu - w Polsce do najpopularniejszych operatorów należy zaliczyć … oraz …, zaś wśród podmiotów międzynarodowych będą to …. … to systemem przetwarzania płatności, który jest tworzony i rozwijany równolegle z podstawowym systemem Wnioskodawcy, tj. oprogramowaniem umożliwiającym prowadzenie Sklepów internetowych, którego udostępnianie stanowi Usługę podstawową. Merchant może wybrać dowolnie operatora płatności do swojego sklepu internetowego. Ze względu na szczególną dbałość w projektowaniu procesu zakupowego, zwiększającego konwersję, … jest naturalnie najlepiej zintegrowany z …, oferując np. zakupy One-Click (jedno kliknięcie do zrobienia zakupu i płatności), bardzo istotne przy obsłudze zamówień na smartfonach.

c) „Jaka jest różnica między Usługą … a korzystaniem z informacji pozyskanych przez Państwa przez API od zintegrowanych systemów płatniczych w ramach Usługi podstawowej?”

Odpowiedź Spółki:

Nie występują różnice w zakresie informacji pozyskiwanych z systemu … oraz innych zintegrowanych systemów płatniczych. Każdy system przekazuje te same informacje, które są niezbędne do realizacji zamówienia.

d) „Czy Państwo nabywają usługę … od innego podmiotu i odsprzedają ją na rzecz Merchantów?”

Odpowiedź Spółki:

Tak, Wnioskodawca nabywa usługę Pay-by-Linki oraz korzysta z `(...)` do realizacji transakcji kartowych. Podkreślić należy, że jest to standardowa procedura na rynku.

Usługa Broker (usługi kurierskie)

a) „Kto się zajmuje przygotowaniem towarów (ich kompletowaniem i pakowaniem) do wysyłki kurierskiej?”

Odpowiedź Spółki:

W każdym przypadku konfekcjonowanie zamówienia, jego pakowanie i przygotowanie wysyłki stanowi obowiązek Merchanta. To Merchant wewnątrz swojej organizacji organizuje i nadzoruje proces przygotowanie towarów do wysyłki kurierskiej.

Usługa `(...)`

a) „Na czym polega usługa Usługa `(...)` (w opisie sprawy wskazano jedynie, że zapewnia ona narzędzie do zdobywania ruchu dla Merchantów)?”

Odpowiedź Spółki:

Usługa `(...)` została stworzona w oparciu o algorytmy Machine Learning, które na podstawie informacji pozyskiwanych od Merchanta (marża na towarze, cena, liczba sztuk towaru) oraz z platformy zakupowej obsługiwanej przez `(...)` (cena za kliknięcie w reklamę, konwersja) automatycznie kupują reklamy dla Merchantów, a w konsekwencji dostarczają ruch i zamówienia do sklepów internetowych. Usługa w praktyce oznacza konieczność przeprowadzenia bardzo wielu obliczeń, których nie można wykonać ręcznie. Wnioskodawca w imieniu Merchantów dokonuje wyboru za jaką kwotę i na jaki okres nabywać reklamy, żeby maksymalizować zysk z takich kampanii dla Merchantów.

b) „Jakie czynności w ramach ww. usługi są wykonywane przez Państwa?”

Odpowiedź Spółki:

Wnioskodawca w ramach ww. usługi wykonuje następujące czynności: monitoring cen kliknięć w reklamy, śledzenie trendów na poszczególne towary i grupy asortymentowe, śledzenie dostępności towarów u Merchantów oraz ich marży (w celu określenia momentu, w którym reklama przestaje być zyskowna), śledzenie konwersji (w przypadku spadku, nie ma powodu dalej reklamować towaru), analiza ewentualnych błędów, utrzymanie i development usługi integracji systemów pomiędzy Spółką a `(...)`.

c) „Czy Państwo nabywają usługę od innego podmiotu i odsprzedają ją na rzecz Merchantów?”

Odpowiedź Spółki:

Tak, w ramach umowy na świadczenie ww. usługi, Wnioskodawca nabywa usługę reklamową i następnie odsprzedaje ją Merchantowi. Tylko w ten sposób Spółka jest w stanie obsłużyć taki proces wymiany informacji o zamówieniach i cenach reklam (kliknięć) pomiędzy Merchantem a `(...)`.

8. W zakresie pobieranych od Merchantów (poza Opłatą abonamentową) dodatkowych opłat wskazano odpowiednio na zadane pytania:

a) W zakresie wyjaśnienia różnic pomiędzy opłatą dodatkową naliczaną automatycznie po przekroczeniu ograniczeń ilościowych usługi a opłatą za zamówienie ponad limit określony w planach abonamentowych.

Odpowiedź Spółki:

Pomiędzy wskazanymi opłatami nie ma różnicy. Dodatkowe opłaty naliczane automatycznie przez Wnioskodawcę po przekroczeniu ograniczeń ilościowych usługi działają w sposób analogiczny jak dodatkowe opłaty naliczane przez operatorów telekomunikacyjnych za wiadomości dodatkowe SMS, minuty lub transfer. Po przekroczeniu limitu któregoś z wymienionych parametrów, operator nalicza dodatkowe opłaty, a użytkownik dalej może dzwonić lub korzystać z dodatkowych usług (sprawdzanie poczty, Internetu lub wysyłanie SMS). Jeżeli zatem Merchant przekroczy liczbę wywołań API lub liczbę zamówień określoną w planie abonamentowym, do jego rachunku Wnioskodawca doliczy odpowiednią opłatę.

b) „Za co dokładnie naliczane są opłaty inne - okolicznościowe, sporadyczne”

Odpowiedź Spółki:

Inne opłaty - okolicznościowe, sporadyczne - mogą być związane z kwestiami administracyjnymi (np. obsługa cesji, zwrotu środków z salda). Podkreślić należy, że inne opłaty stanowią znikomy procent przychodów Wnioskodawcy.

9. „Czy transakcje dostawy towarów, o których mowa w zadanych pytaniach we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce?”

Odpowiedź Spółki:

Dostawy towarów dokonywane przez Merchantów na rzecz klientów Sklepów mogą stanowić zarówno transakcje podlegające opodatkowaniu VAT w Polsce, jak również transakcje niepodlegające opodatkowaniu VAT w Polsce (zależnie od warunków dostaw uzgodnionych przez Merchantów z Klientami sklepów, na które to warunki Spółka – jako dostawca oprogramowania na potrzeby handlu elektronicznego – nie ma wpływu).

Niemniej jednak, przedmiot Wniosku oraz pytania Spółki dotyczą wyłącznie przypadków, w ramach których dostawy towarów na rzecz klientów końcowych podlegałby opodatkowaniu VAT w Polsce.

10. „Czy są Państwo zarejestrowani do procedury VAT-OSS i VAT-IOSS, ewentualnie czy zamierzają się zarejestrować do tych procedur szczególnych?”

Spółka nie jest zarejestrowana do procedur VAT-OSS i VAT-IOSS oraz nie zamierza się zarejestrować do wskazanych procedur szczególnych. Podkreślić należy raz jeszcze, iż przedmiot działalności Wnioskodawcy stanowi świadczenie usług w postaci udostępniania oprogramowania na rzecz Merchantów, nie zaś prowadzenie sklepów internetowych. W ocenie Spółki nie wykonuje ona czynności, z tytułu których opodatkowanie VAT podlegałoby rozliczeniu w ramach wskazanych procedur.

Pytania (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy Wnioskodawca powinien zostać uznany za podatnika ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji zobowiązany będzie do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski, jeżeli świadczy wyłącznie Usługę podstawową?

2. Czy Wnioskodawca powinien zostać uznany za podatnika ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji zobowiązany będzie do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski, jeżeli poza Usługą podstawową świadczona jest Usługa dodatkowa `(...)`?

3. Czy Wnioskodawca powinien zostać uznany za podatnika ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji zobowiązany będzie do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski, jeżeli poza Usługą podstawową świadczona jest Usługa dodatkowa Broker?

4. Czy Wnioskodawca powinien zostać uznany za podatnika ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji zobowiązany będzie do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski, jeżeli poza Usługą podstawową świadczona jest Usługa dodatkowa Zdobywanie ruchu?

5. Czy Wnioskodawca powinien zostać uznany za podatnika ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji zobowiązany będzie do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski, jeżeli poza Usługą podstawową świadczona jest Usługa dodatkowa Fulfillment?

6. Czy Wnioskodawca powinien zostać uznany za podatnika ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji zobowiązany będzie do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski, jeżeli poza Usługą podstawową świadczone są wszystkie Usługi dodatkowe (tj. `(...)`, Broker, Zdobywanie ruchu, Fulfillment)?

7. Jeżeli stanowisko Spółki w zakresie pytania numer 2 lub 6 zostanie uznane za nieprawidłowe, czy Wnioskodawca powinien zostać uznany za podatnika ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji zobowiązany będzie do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski, jeżeli Usługa dodatkowa `(...)` będzie świadczona przez Spółkę zależną?

Państwa stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad. 1.

W ocenie Spółki w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie powinien zostać uznany za podatnika ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski, jeżeli świadczy tylko Usługę podstawową.

Ad. 2.

W ocenie Spółki w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie powinien zostać uznany za podatnika ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski, jeżeli poza usługą podstawową świadczona jest Usługa dodatkowa `(...)`

Ad. 3.

W ocenie Spółki w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie powinien zostać uznany za podatnika ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski, jeżeli poza Usługą podstawową świadczona jest Usługa dodatkowa Broker.

Ad. 4.

W ocenie Spółki w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie powinien zostać uznany za podatnika ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski, jeżeli poza Usługą podstawową świadczona jest Usługa dodatkowa Zdobywanie ruchu.

Ad. 5.

W ocenie Spółki w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie powinien zostać uznany za podatnika ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski, jeżeli poza Usługą podstawową świadczona jest Usługa dodatkowa Fulfillment.

Ad. 6.

W ocenie Spółki w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie powinien zostać uznany za podatnika ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski, jeżeli poza Usługą podstawową świadczone są wszystkie Usługi dodatkowe (tj. `(...)`, Broker, Zdobywanie ruchu, Fulfillment).

Ad. 7.

W ocenie Spółki, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 lub 6 za nieprawidłowe, Wnioskodawca nie powinien zostać uznany za podatnika ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski, jeżeli Usługa dodatkowa `(...)` będzie świadczona nie przez Wnioskodawcę, a przez Spółkę zależną.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

1. Uzasadnienie stanowiska Spółki do pytania nr 1

Unijny pakiet dotyczący VAT w handlu elektronicznym (dalej: „Pakiet VAT e-Commerce”) to szereg zmian w Dyrektywie Rady nr 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L 347/1 z 11.12.2006) (dalej: “Dyrektywa VAT”), wprowadzających nowe procedury oraz regulacje, które w istotny sposób modyfikują zasady opodatkowania handlu transgranicznego towarów oraz usług na rzecz konsumentów (tzw. sprzedaży w relacjach B2C).

Jedną ze zmian wprowadzanych pakietem VAT e-Commerce jest przeniesienie odpowiedzialności za zobowiązanie VAT z tytułu określonych dostaw B2C na podatników ułatwiający sprzedaż towarów na odległość poprzez użycie interfejsu elektronicznego.

W tym względzie do Dyrektywy VAT, na mocy Dyrektywy Rady (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE i dyrektywę 2009/132/WE w odniesieniu do niektórych obowiązków wynikających z podatku od wartości dodanej w przypadku świadczenia usług i sprzedaży towarów na odległość, dodano nowy przepis art. 14a, przewidujący, że jeżeli podatnik ułatwia – poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma handlowa, platforma, portal lub podobne środki (angielska wersja: „a marketplace, platform, portal or similar means”)

• sprzedaż na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich w przesyłkach o rzeczywistej wartości nieprzekraczającej 150 EUR,
• dostawę towarów na terytorium Wspólnoty przez podatnika niemającego siedziby na terytorium Wspólnoty na rzecz osoby niebędącej podatnikiem,

uznaje się, że podatnik ten otrzymał i dokonał dostawy tych towarów samodzielnie.

Wprowadzenie powyższych przepisów ma pozwolić na przeniesienie ciężaru wykonania obowiązków określonych w przepisach VAT z bardzo dużej grupy przedsiębiorców (tzw. dostawców bazowych) na znacznie mniej liczną grupę operatorów interfejsów elektronicznych, którzy zwykle dysponują znacznie większymi zasobami niż dostawcy bazowi, dzięki czemu łatwiej powinno im przyjść wypełnianie obowiązków przewidzianych w regulacjach VAT.

W praktyce oznacza to, że omawiane zmiany mają dotyczyć podmiotów, które w ramach prowadzonej działalności zajmują się niejako „obsługą” handlu elektronicznego wykonywanego na ich platformach, portalach. Takie podmioty skupiają dużo drobnych przedsiębiorców i umożliwiają im sprzedaż poprzez stworzony do tego interfejs.

Takim podmiotem podawanym na stronach internetowych Komisji Europejskiej dotyczących pakietu VAT e-Commerce oraz w materiałach przygotowanych przez Ministerstwo Finansów jest podmiot zajmujący się obsługą platformy handlowej (tzw. online marketplaces) – platformy na której produkty są oferowane przez wielu sprzedawców, podczas gdy transakcje są przetwarzane przez operatora platformy. Platformy handlowe skupiają wielu merchantów pod jedną domeną oraz jedną marką. Co istotne sprzedawcy pracują w celu promocji tej marki, a nie swojej (to marka Marketplacu jest promowana, a nie poszczególnych merchantów). Platformy handlowe w ramach prowadzonej działalności wykorzystują swój interfejs elektroniczny jakim jest platforma właśnie po to, aby ułatwić nawiązywanie kontaktu pomiędzy sprzedawcami a nabywcami towarów, którzy oferują towary na sprzedaż poprzez ten interfejs elektroniczny (platformę), a czego skutkiem ma być zawarcie transakcji w tym interfejsie elektronicznym.

Podmioty zarządzające platformami handlowymi administrują platformą i kontrolują profile sprzedawców. Ich wynagrodzenie przeważnie jest zależne od sprzedanych towarów za pośrednictwem platformy (tzw. wynagrodzenie prowizyjne).

Polska jako państwo członkowskie Unii Europejskiej była zobowiązana do zaimplementowania w krajowych przepisach podatkowych rozwiązań przewidzianych w Pakiecie VAT e-commerce.

Przepis art. 7a ustawy o VAT stanowi implementację przepisów Pakietu VAT e-commerce w zakresie sprzedaży dokonywanej za pośrednictwem interfejsów elektronicznych. Jego brzmienie jest zgodne z art. 14a Dyrektywy VAT – nowe obowiązki nałożone zostały na podatników, którzy ułatwiają poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki określone typy dostaw, tj.:

1. sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 150 euro lub
2. dokonanie na terytorium Unii Europejskiej przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej:

· wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość;

· dostawy towarów na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem.

Z uzasadnienia do Projektu Ustawy implementującej (dalej: „Projekt”) wynika, że powyższy przepis wprowadza fikcję prawną (wyłącznie na potrzeby podatku VAT), która sprowadza się do przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązanie VAT z tytułu dostaw towarów na podatników prowadzących działalność gospodarczą związaną z zarządzaniem interfejsami elektronicznymi (dalej: „Operator interfejsu elektronicznego” lub „Operator”).

Innymi słowy podatnik ułatwiający dostawę poprzez użycie interfejsu elektronicznego traktowany jest do celów VAT w taki sposób, jakby to on był rzeczywistym dostawcą towarów. Oznacza to, że na potrzeby VAT uznaje się, że to Operator interfejsu elektronicznego nabył towary od właściwego dostawcy, a następnie sprzedał je nabywcy.

Przepisy Ustawy implementującej nie zawierają jednak definicji interfejsu elektronicznego, a wyłącznie przykładowy katalog, na który składają się platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki.

W uzasadnieniu Projektu Ustawy implementującej pakiet VAT e-Commerce zostało jednak wskazane, że przez interfejs elektroniczny należy rozumieć dowolne urządzenie lub oprogramowanie pozwalające na nawiązanie kontaktu pomiędzy użytkownikiem będącym sprzedawcą a użytkownikiem dokonującym zakupu.

Podczas webinarium Ministerstwa Finansów, przedstawiciel Departamentu Podatku od Towarów i Usług wskazał, iż „zakres tego pojęcia jest bardzo szeroki i obecnie tego rodzaju interfejsami są przede wszystkim platformy cyfrowe czy też tzw. rynki online (online marketplaces).”

Uwzględniając charakter działalności prowadzonej przez Spółkę, która sprowadza się do wynajmu oprogramowania jako usługi, w ocenie Spółki, nie powinno się jej uznawać za Operatora interfejsu elektronicznego, który ułatwia dokonanie dostawy towarów poprzez interfejs elektroniczny, w rozumieniu przepisów dotyczących pakietu VAT e-Commerce.

Za powyższym przemawia fakt, iż Wnioskodawca nie jest podmiotem zarządzającym platformą handlową (tzw. online marketplacem). Klienci Spółki wynajmują od Spółki aplikacje i zasoby serwerowe na potrzeby handlu elektronicznego oraz oprogramowanie w celu stworzenia Sklepów na ich indywidualnych domenach. Spółka zatem wyłącznie dostarcza narzędzie informatyczne, zapewnia zaplecze technologiczne które pozwala Merchantom na prowadzenie działalności gospodarczej, zarządzanie swoimi sklepami internetowymi i dokonywanie sprzedaży za ich pomocą.

Platforma internetowa oraz serwer, które posiada Spółka są wykorzystywane i wynajmowane przez Spółkę dla Merchantów w celu ułatwienia Merchantom prowadzenia przez nich sklepów na ich własnych domenach. Platformy te nie są wykorzystywane do nawiązania kontaktu pomiędzy Merchantami oraz klientami Sklepów. Dopiero Sklep stworzony na indywidualnej domenie Merchanta przy użyciu narzędzi wynajmowanych od Spółki taki kontakt zapewnia.

Z perspektywy Klientów sklepów, dokonują oni zakupów na stronie internetowej danego Merchanta (z domeną Merchanta) – na tej stronie internetowej nie jest zawarta informacja, że jest to platforma, nie ma na niej innych merchantów, nie jest zamieszczona informacja, że stroną tą zarządza inny podmiot. Spółka w żaden sposób nie jest właścicielem relacji pomiędzy Merchantem a Klientem sklepu. To Merchant ustala regulamin swojego Sklepu, umowę z Merchantem. Jest odpowiedzialny również za wywiązanie się z niej.

Należy również podkreślić, że opłata abonamentowa za wynajem oprogramowania naliczana przez Wnioskodawcę jest niezależna od obrotu Sklepu. Co prawda Spółka może pobierać również opłatę za zamówienie ponad limit określony w danym planie abonamentowym – jednak jest to dopłata dodatkowa, przewidziana z uwagi na zwiększone koszty, które generuje większa ilość zamówień – Spółka w takiej sytuacji musi mieć większe zasoby serwera, większe są wtedy bazy danych. Nie chodzi przy tym o prowizje od sprzedaży - prowizje pobieraną przez tzw. marketplaces. Spółka uzależnia tę dodatkową dopłatę od ilości zamówień (które generują zwiększone koszty), a nie od obrotu (jak marketplaces).

Przypomnieć należy także, że przepisy Pakietu VAT e-commerce dotyczą wyłącznie Operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonanie określonych dostaw towarów. Przepisy Ustawy implementującej wskazują, że przez ułatwianie rozumie się korzystanie z interfejsu elektronicznego w rozumieniu art. 5b Rozporządzenia. Rozporządzenie to obowiązuje bezpośrednio w państwach UE i nie wymaga implementacji do ich porządków prawnych.

Z przepisu art. 5b Rozporządzenia wynika, że termin „ułatwia” oznacza korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs elektroniczny.

W Notach wskazano natomiast, że termin „ułatwia” oznacza, że transakcja sprzedaży - nabycia między sprzedawcą i nabywcą jest realizowana/zawierana przy pomocy podatnika obsługującego interfejs elektroniczny. Obejmuje zatem sytuacje, w których nabywcy rozpoczynają proces nabycia lub składają ofertę nabycia towarów, a właściwy dostawca przyjmuje ofertę za pośrednictwem interfejsu elektronicznego. Z kolei fraza „co skutkuje dostawą towarów (`(...)`) poprzez ten interfejs elektroniczny” oznacza, że transakcja jest zawierana w interfejsie elektronicznym, ale nie jest uzależniona od fizycznego dostarczenia towarów, które może, ale nie musi, być zorganizowane/przeprowadzone przez Operatora.

Przepisy Rozporządzenia wskazują na to, że podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

1. podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;
2. podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;
3. podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Z powyższego wynika zatem, że aby dana czynność nie została uznana za ułatwianie dostawy, trzeba kumulatywnie spełnić wszystkie ww. przesłanki.

Ad. 1

Z art. 5b Rozporządzenia wynika, że za ułatwianie uznać należy sytuację, w której podatnik określa, bezpośrednio albo pośrednio, jakiekolwiek warunki, na których dokonywana jest bazowa dostawa towarów.

W uzasadnieniu do Projektu wskazano, że „określanie warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów” należy rozumieć jako ustalanie wpływu Operatora (bezpośrednio lub pośrednio) na:

- obowiązki i prawa przysługujące użytkownikom, tj. sprzedającym i kupującym, oraz

- inne istotne elementy treści czynności cywilnoprawnej (np. umowy sprzedaży), takie jak np. cena, rodzaj towaru, sposoby (opcje) płatności i dostarczenia towaru, kwestia udzielania gwarancji, a także zasady przeprowadzania transakcji sprzedaży na interfejsie elektronicznym (np. wymóg posiadania konta przez użytkowników).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, odpowiedzialność związana z prowadzeniem Sklepu, a także dokonywaną przez niego sprzedażą spoczywa wyłącznie na Merchancie (Merchant ustala regulamin sklepu, zasady zwrotu, tylko Merchanta wiążą postanowienia umowy z Klientem sklepu), a zatem Wnioskodawca nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów. Na powyższe wskazuje także to, że wszelkie korzyści ze sprzedaży dokonywanej przez Sklep odnosi wyłącznie Merchant, a nie Spółka, której wynagrodzenie jest niezależne od obrotu Merchanta (Merchant może nie sprzedać w danym okresie rozliczeniowym, nie wygenerować obrotu, a Spółce i tak będzie przysługiwała opłata abonamentowa).

Ad. 2

Z przepisów Rozporządzenia wynika, że ułatwienie ma miejsce także w sytuacji, gdy Operator bierze udział, bezpośrednio lub pośrednio, w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością.

Z uzasadnienia Projektu zaś wynika, że przesłanka ta jest spełniona w sytuacji, w której Operator może wpływać na to czy, kiedy i na jakich warunkach realizowana jest płatność za towary nabyte za pośrednictwem interfejsu elektronicznego. Nie jest jednak przy tym konieczne, aby Operator faktycznie otrzymał lub przekazywał płatność (sumę pieniężną) lub też uczestniczył w każdym etapie przetwarzania płatności.

Należy podkreślić, że w ramach świadczonej Usługi podstawowej tj. zapewnienia dostępu do oprogramowania jako usługi, Wnioskodawca nie ma wpływu na realizację płatności między Merchantem a Klientem sklepu. Tym samym powyższa przesłanka nie jest spełniona.

Ad. 3

Przepisy Rozporządzenia wskazują, że ułatwianie ma miejsce także wtedy, gdy Operator bierze udział (bezpośrednio lub pośrednio) w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Spółka, udostępniając Merchantom oprogramowanie umożliwiające im prowadzenie indywidualnych Sklepów, nie uczestniczy w procesie zamawiania lub dostarczania towarów, które są za pośrednictwem tych Sklepów sprzedawane. Spółka nie organizuje wysyłki lub transportu towarów, nie zapewnia usługi fulfillment.

Podsumowując, mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki w ramach świadczenia Usługi podstawowej nie pełni ona roli Operatora interfejsu elektronicznego, w rozumieniu wprowadzonych przepisów VAT e-Commerce, czyli nie zarządza/nie obsługuje platformą czy oprogramowaniem, które pozwalałoby na nawiązanie kontaktu pomiędzy sprzedawcą towaru a jego nabywcą, czego skutkiem byłaby dostawa towarów.

1. Uzasadnienie stanowiska Spółki do pytania nr 2, 3, 4, 5 oraz 6

Jak zostało to przedstawione w stanie faktycznym, działalność Wnioskodawcy ma charakter zgoła odmienny od działalności platform handlowych (tzw. online marketplaców). Jednocześnie poza świadczoną Usługą podstawową (wynajmu oprogramowania), Spółka oferuje Merchantom Usługi dodatkowe, w związku z czym powzięła wątpliwość w zakresie potencjalnego wpływu tych usług na kwestię uznania jej za podatnika ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT.

Jak już wskazano powyżej, Spółka nie jest platformą cyfrową skupiającą wielu merchantów pod jedną domeną. Z perspektywy Klientów sklepów, dokonują oni zakupów na stronie internetowej danego Merchanta (z domeną Merchanta) – na tej stronie internetowej nie jest zawarta informacja, że jest to platforma, nie ma na niej innych merchantów, nie jest zamieszczona informacja, że stroną tą zarządza inny podmiot. Spółka w żaden sposób nie jest właścicielem relacji pomiędzy Merchantem a Klientem sklepu.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, także w sytuacji, gdy świadczona będzie jedna z Usług dodatkowych bądź wszystkie łącznie, Spółka nie powinna być rozumiana jako Operator interfejsu elektronicznego w rozumieniu przepisów pakietu VAT e-Commerce.

Jak wskazano powyżej przepisy Pakietu VAT e-commerce dotyczą wyłącznie Operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonanie określonych dostaw towarów. Natomiast przepisy Rozporządzenia wskazują na to, że podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

1. podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;
2. podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;
3. podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Jednocześnie z przepisów Rozporządzenia wynika, że przepis dotyczący podmiotu uznawanego za dostawcę nie ma zastosowania, gdy Operator wykonuje tylko jedną z następujących czynności:

• przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów;
• oferowanie lub reklamowanie towarów;
• przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.

Ad. 1

W uzasadnieniu do Projektu wskazano następującą listę przesłanek mogących wskazywać, że Operator określa, bezpośrednio lub pośrednio, jakiekolwiek warunki, na których dokonywana jest bazowa dostawa towarów:

- posiadanie lub zarządzanie interfejsem elektronicznym,

- ustalanie zasad oferowania (wystawiania) do sprzedaży lub zasad sprzedaży towarów za pośrednictwem interfejsu elektronicznego,

- posiadanie prawa do dysponowania (rozporządzania) danymi nabywcy związanymi z dokonywaną za pośrednictwem interfejsu elektronicznego sprzedażą towarów,

- zapewnianie technicznych rozwiązań umożliwiających m.in. zaoferowanie towarów na sprzedaż, złożenie zamówienia, dokonanie płatności za towar nabyty za pośrednictwem interfejsu elektronicznego (np. funkcjonalność „koszyka” zakupów i opcje/sposoby płatności),

- ustalanie zasad na jakich odbywają się zwroty towarów sprzedanych za pośrednictwem interfejsu elektronicznego, w tym podmiotu odpowiedzialnego za pokrycie kosztów takich zwrotów,

- ustalanie wymogów dotyczących składowania towarów należących do użytkowników interfejsu elektronicznego, sposobów transportu lub wysyłki tych towarów do nabywców oraz płatności za tego rodzaju usługi,

- dysponowanie prawem do pobrania (potrącenia) czy zabezpieczenia zapłaty za świadczone przez siebie usługi na rzecz użytkowników interfejsu elektronicznego od płatności uiszczonej przez nabywcę do sprzedawcy za towar sprzedany za pośrednictwem tego interfejsu,

- zapewnianie wsparcia użytkownikom związanego z transakcją realizowaną za pośrednictwem interfejsu elektronicznego czy obsługiwanie procesu związanego ze zwrotami bądź wymianą towarów nabytych za pośrednictwem tego interfejsu,

- wpływanie, poprzez przyznawanie zniżek, rabatów, itp., na cenę towarów sprzedawanych za pośrednictwem interfejsu elektronicznego (np. karty lojalnościowe, itp.).

Odnosząc powyższe do działalności Spółki należy wskazać, że udostępnia ona Merchantom interfejs elektroniczny jako oprogramowanie umożliwiające im działanie na swój rachunek, pod swoją domeną i na zasadach określonych w regulaminie swojego Sklepu. W ramach żadnej ze świadczonych Usług dodatkowych Wnioskodawca nie wpływa na: zasady sprzedaży, dokonywanie zwrotów, wymogi dotyczące składowania towarów, określanie cen towarów. Spółka nie dysponuje również prawem do rozporządzania danymi nabywców, bowiem właścicielem tych danych zawsze jest Merchant. Świadczona usługa wynajmu aplikacji i zasobów serwerowych na potrzeby handlu elektronicznego obejmuje zapewnienie technicznych rozwiązań umożliwiających m.in. zaoferowanie towarów na sprzedaż, złożenie zamówienia czy dokonanie płatności. Pamiętać należy jednak, że przedmiotowa usługa dotyczy dostawy oprogramowania dla indywidualnego Sklepu, nie zaś umożliwienia korzystania z takich rozwiązań większej grupie podmiotów w ramach jednej domeny/platformy. Ponadto wynagrodzenie Spółki za świadczone usługi jest niezależne od wolumenu wartościowego transakcji zawartych za pośrednictwem dostarczanej aplikacji. Zdaniem Wnioskodawcy, nie określa on warunków, na których dokonywana jest bazowa dostawa towarów, nawet jeśli świadczy Usługi dodatkowe.

Ad. 2

Z przepisów Rozporządzenia wynika, że ułatwienie ma miejsce także w sytuacji, gdy Operator bierze udział, bezpośrednio lub pośrednio, w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością.

Uzasadnienie Projektu wskazuje, że przesłanka ta jest spełniona w sytuacji, w której Operator może wpływać na to czy, kiedy i na jakich warunkach realizowana jest płatność za towary nabyte za pośrednictwem interfejsu elektronicznego. Nie jest jednak przy tym konieczne, aby Operator faktycznie otrzymał lub przekazywał płatność (sumę pieniężną) lub też uczestniczył w każdym etapie przetwarzania płatności.

W Notach z kolei wskazano, że Operator zatwierdza płatność, jeżeli decyduje o tym, że rachunek, karta kredytowa lub podobna nabywcy mogą zostać obciążone w ramach płatności za dostawę, lub w przypadku gdy Operator uczestniczy w odbiorze komunikatu o zatwierdzeniu płatności lub procesie zobowiązania się przez nabywcę do uregulowania płatności.

W przypadku Wnioskodawcy o możliwym udziale, bezpośrednim czy pośrednim, w zatwierdzaniu obciążenia Klienta sklepu w związku z dokonywaną płatnością można mówić wyłącznie w przypadku świadczenia Usługi dodatkowej …. System płatności … przetwarza transfery środków pieniężnych podobnie jak wielu innych elektronicznych pośredników na rynku, takich jak …, …, … i inne. Usługa ta jest oferowana wyłącznie podmiotom z Unii Europejskiej, korzystającym z Usługi podstawowej i ma na celu wsparcie usługi dokonywania płatności pomiędzy Merchantem a Klientem sklepu.

Jak Spółka wskazała powyżej, na podstawie Rozporządzenia, podmiotu nie uznaje się za Operatora interfejsu elektronicznego w rozumieniu przepisów w zakresie VAT e-Commerce, jeżeli wykonuje on tylko jedną z następujących czynności: przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów, oferowanie lub reklamowanie towarów, przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów. Wnioskodawca chciałby podkreślić, że nie wykonuje dwóch ostatnich czynności. W związku z powyższym, mimo świadczenia Usługi dodatkowej …, będącej usługą acquiringu, Spółka nie powinna zostać uznana za Operatora interfejsu elektronicznego ułatwiającego dostawy towarów.

Ad. 3

Przepisy Rozporządzenia wskazują, że ułatwianie ma miejsce także wtedy, gdy Operator bierze udział (bezpośrednio lub pośrednio) w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

W uzasadnieniu do Projektu wskazano, że udział w procesie zamawiania towarów nie musi oznaczać zaangażowania w generowanie zamówienia, lecz odnosi się do możliwości wpływania w jakikolwiek sposób na zamawianie towaru. Natomiast warunek dotyczący udziału w procesie dostarczania towarów nie ogranicza się wyłącznie do fizycznego dostarczenia towaru przez Operatora lub na jego rzecz. Udział ten może bowiem obejmować również jakikolwiek inny wpływ Operatora na dostarczenie towaru.

Przykładowa lista czynności, których wystąpienie może sugerować, że Operator bierze, bezpośrednio lub pośrednio, udział w procesie zamawiania lub dostarczania towarów jest następująca:

- organizowanie wysyłki lub transportu towarów nabytych za pośrednictwem interfejsu elektronicznego do miejsca przeznaczenia,

- zapewnianie usług typu fulfillment bądź usług w zakresie przechowywania towarów sprzedawanych za pośrednictwem interfejsu elektronicznego,

- zapewnianie technicznych rozwiązań umożliwiających użytkownikom interfejsu elektronicznego złożenie zamówienia (np. za pomocą tzw. wirtualnego „koszyka” zakupów bądź elektronicznego formularza zakupu),

- przekazywanie dostawcy bazowemu i nabywcy potwierdzenia złożenia zamówienia oraz informacji o szczegółach tego zamówienia, zwłaszcza w zakresie sposobu i miejsca dostarczenia towaru nabytego za pośrednictwem interfejsu elektronicznego,

- obciążanie dostawcy bazowego kosztami prowizji uzależnionej od wartości zamówienia dokonanego za pośrednictwem interfejsu elektronicznego,

- wyrażanie akceptacji dostawcy bazowemu bądź podmiotowi trzeciemu dla rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów nabytych za pośrednictwem interfejsu elektronicznego,

- instruowanie dostawcy bazowego lub podmiotu trzeciego w zakresie sposobu dostarczenia towarów nabytych za pośrednictwem interfejsu elektronicznego.

Odnosząc powyższe przesłanki do działalności Wnioskodawcy, wskazać należy, że Spółka w ramach Usługi dodatkowej Broker (przesyłki kurierskie) wyłącznie odsprzedaje usługi kurierskie Merchantom, czyli de facto Spółka nie organizuje wysyłki ani transportu. Organizacją operacyjną zajmuje się Merchant (np. kontaktuje się z przewoźnikiem, ustala termin odbioru, miejsce, rozmiary oraz wagę dostarczanych towarów, sposób załadunku towarów, wymogi, jakie muszą spełniać środki transportu, itp.). W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, sama odsprzedaż usług kurierskich Merchantom nie powinna być rozumiana jako uczestnictwo w procesie dostarczania towarów.

Usługa dodatkowa Fulfillment (obsługa procesów magazynowych) jest świadczona przez Firmy fulfillmentowe, a nie przez Spółkę. Spółka jedynie udostępnia swoim Merchantom oferty ww. firm. Jeżeli Merchant skorzysta z jednej z nich, podpisuje umowę bezpośrednio z Firmą fulfillmentową.

W celu efektywnego korzystania przez swoich Merchantów z usług fulfillment, Spółka udostępnia wbudowane integracje z Firmami fulfillmentowymi tzw. oprogramowania Fulfillment-API. Wnioskodawca pełni w tym procesie jednakże jedynie funkcję dostawcy oprogramowania, za co dostaje wynagrodzenie od Firm fulfillmentowych.

Spółka w ramach świadczonych usług zapewnia narzędzia techniczne do przyjmowania zamówienia od Klienta Sklepu (koszyk/proces płatności). Ww. wynika jednak z faktu, iż Wnioskodawca jest dostawcą oprogramowania na potrzeby handlu elektronicznego, a narzędzia techniczne związane z przyjmowaniem zamówień są jego częścią.

Co prawda Spółka przekazuje nabywcy i właściwemu dostawcy potwierdzenie lub szczegóły zamówienia, ale właścicielem danych jest Merchant, a nie Spółka. System dostarczany przez Wnioskodawcę wyłącznie agreguje dane i umożliwia ich edycję.

Wskazane powyżej argumenty pozwalają stwierdzić, że Spółka także w przypadku świadczenia Usług dodatkowych (jednej z nich bądź wszystkich łącznie) nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów. Tym samym nie spełnia przesłanek do uznania jej za podatnika ułatwiającego dostawy towarów.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka nie powinna zostać uznana za Operatora interfejsu elektronicznego, który ułatwia dokonanie dostawy towarów poprzez interfejs elektroniczny, także w sytuacji gdy poza usługą podstawową świadczy poszczególne bądź wszystkie z Usług dodatkowych.

1. Uzasadnienie stanowiska Spółki do pytania nr 7

Jak wskazano powyżej, w ocenie Spółki, oferowanie Usług dodatkowych, nie powinno prowadzić do uznania Spółki za Operatora interfejsu elektronicznego w rozumieniu przepisów pakietu VAT e-Commerce.

Jeżeli jednak stanowisko Spółki w zakresie pytania drugiego lub szóstego zostanie uznane przez Organ za nieprawidłowe, tj. w sytuacji, gdy Organ uzna, iż Spółka powinna zostać uznana za podatnika, ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia Usługi dodatkowej … bądź wszystkich Usług dodatkowych, Spółka chciałaby uzyskać informację czy wydzielenie usługi … do Spółki zależnej, będzie miało wpływ na powyższą klasyfikację.

Przepisy Rozporządzenia, jak podkreślano wielokrotnie, wskazują na to, że podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

1. podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostaw a towarów;
2. podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;
3. podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Wnioskodawca w zakresie uzasadnienia swojego stanowiska do pytań nr 1 - 6 wykazał, że w odniesieniu do świadczonych przez niego usług (zarówno podstawowej, jak i dodatkowych), powyższe przesłanki dotyczące określania warunków, na których dokonywana jest dostawa oraz udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów są spełnione. W związku z Usługą dodatkową … oferowaną Merchantom, wątpliwości może budzić spełnienie przesłanki drugiej tj. udział w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zwrócił uwagę na planowane przeniesienie usługi … do Spółki zależnej. Wyodrębnienie tej usługi ze struktur Spółki wynika z regulacji i ustaleń z Komisją Nadzoru Finansowego, która preferuje odizolowanie operacji płatniczych od pozostałego biznesu.

Podkreślić należy, że Uzasadnienie Projektu wskazuje, iż przesłanka w zakresie udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy jest spełniona w sytuacji, w której Operator może wpływać na to czy, kiedy i na jakich warunkach realizowana jest płatność za towary nabyte za pośrednictwem interfejsu elektronicznego. Nie jest jednak przy tym konieczne, aby Operator faktycznie otrzymał lub przekazywał płatność (sumę pieniężną) lub też uczestniczył w każdym etapie przetwarzania płatności.

W Notach z kolei wskazano, że Operator zatwierdza płatność, jeżeli decyduje o tym, że rachunek, karta kredytowa lub podobna nabywcy mogą zostać obciążone w ramach płatności za dostawę, lub w przypadku gdy Operator uczestniczy w odbiorze komunikatu o zatwierdzeniu płatności lub procesie zobowiązania się przez nabywcę do uregulowania płatności.

System płatności … przetwarza transfery środków pieniężnych podobnie jak wielu innych elektronicznych pośredników na rynku. W ocenie Wnioskodawcy, jeżeli Usługa dodatkowa … nie będzie świadczona przez Spółkę, a przez Spółkę zależną, Wnioskodawca nie będzie uczestniczył w zatwierdzaniu obciążeń nabywcy w związku z dokonywanymi płatnościami, jak również nie będzie wpływał na warunki realizowanych płatności. Tym samym Spółka nie będzie brała, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością. W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż jeżeli Usługa dodatkowa … nie będzie świadczona przez Wnioskodawcę, wszystkie trzy przesłanki wskazane w Rozporządzeniu, warunkujące, że podatnik nie ułatwia dostawy towarów będą spełnione.

Wskazane powyżej argumenty pozwalają stwierdzić, że w ocenie Spółki, jeżeli stanowisko Spółki w zakresie pytania drugiego bądź szóstego, zostanie uznane za nieprawidłowe, tj. w sytuacji, gdy świadczenie Usługi dodatkowej … bądź wszystkich Usług dodatkowych przez Wnioskodawcę powoduje, że powinien on zostać uznany za podatnika, ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, Spółka nie powinna zostać uznana za takiego Operatora interfejsu elektronicznego, jeżeli Usługa dodatkowa … będzie świadczona nie przez Spółkę, a przez Spółkę zależną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

W myśl art. 7a ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej "interfejsem elektronicznym", sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

Jak stanowi art. 7a ust. 2ustawy:

W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, dokonanie na terytorium Unii Europejskiej przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej:

1. wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub

2. dostawy towarów na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem

- uznaje się, że podatnik, który ułatwia tę dostawę, samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

Na podstawie art. 7a ust. 3 ustawy:

Przez ułatwianie, o którym mowa w ust. 1 i 2, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 5b rozporządzenia 282/2011.

Według art. 5b rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011:

Do celów stosowania art. 14a dyrektywy 2006/112/WE termin "ułatwia" oznacza korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs elektroniczny.

Jednakże podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;

b) podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;

c) podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Art. 14a dyrektywy 2006/112/WE nie ma zastosowania do podatnika, który wykonuje tylko jedną z następujących czynności:

a) przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów;

b) oferowanie lub reklamowanie towarów;

c) przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.

Pakiet dotyczący handlu elektronicznego VAT e-commerce wszedł w życie od 1 lipca 2021 r. Zmiany wprowadzone ustawą z dnia 20 maja 2021 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 1163) stanowią implementację unijnego pakietu e-commerce.

Rozwiązania ujęte w pakiecie VAT e-commerce, obejmują m.in. nałożenie obowiązku zapłaty VAT na podatników ułatwiających, przy użyciu interfejsu elektronicznego:

(i) sprzedaż na rzecz unijnych konsumentów towarów importowanych z państw trzecich w przesyłkach o rzeczywistej wartości nieprzekraczającej 150 euro, lub

(ii) dostawę towarów na terytorium UE dokonywaną przez przedsiębiorcę niemającego siedziby w UE na rzecz konsumentów (B2C).

Powyższe rozwiązanie zawarte w art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy, wprowadza swego rodzaju fikcję prawną, która w istocie prowadzi do przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązanie VAT z tytułu tych transakcji na podatników prowadzących działalność gospodarczą związaną z zarządzaniem interfejsami elektronicznymi. Wskazane regulacje obejmują swoim zakresem operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonywanie określonych dostaw towarów, niezależnie od tego czy posiadają oni siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, czy na terytorium państwa trzeciego.

Należy podkreślić, że ta fikcja prawna została przyjęta jedynie na potrzeby przepisów o VAT i nie ma zastosowania do innych dziedzin prawa, w tym regulujących stosunki cywilnoprawne.

Przez interfejs elektroniczny należy rozumieć dowolne urządzenie lub oprogramowanie pozwalające na nawiązanie kontaktu pomiędzy użytkownikiem będącym sprzedawcą a użytkownikiem dokonującym zakupu. Pojęcie to ma szeroki zakres i obejmuje m.in. strony internetowe, portale, portale elektroniczne, platformy, platformy handlowe, interfejsy oprogramowania aplikacji (API). Wyliczenie użyte w art. 7a ust. 1 ustawy ma charakter przykładowy.

Zgodnie z art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy przyjmuje się, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego ściśle określone w ust. 1 i 2 tego artykułu dostawy towarów na rzecz zasadniczo podmiotów niebędących podatnikami VAT na terytorium UE, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych (ang. underlying supplier), samodzielnie (i) otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz (ii) dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).

W konsekwencji powyższe oznacza, że dla celów systemu VAT dochodzi do fikcyjnego podzielenia jednej dostawy towarów - tzw. dostawy bazowej (ang. underlying supply) - dokonywanej przez dostawcę bazowego, który prowadzi sprzedaż za pośrednictwem interfejsu elektronicznego do ostatecznego nabywcy tych towarów, na dwie odrębne dostawy, tj.:

a) dostawę pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego, która ma charakter transakcji B2B, ponieważ jest dokonywana pomiędzy przedsiębiorcami (podatnikami VAT),

b) dostawę pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a finalnym nabywcą towarów, która co do zasady ma charakter transakcji B2C, ponieważ występuje między podatnikiem VAT (operatorem interfejsu elektronicznego) i podmiotem niebędącym podatnikiem VAT.

W rezultacie, dostawa bazowa jest transparentna z punktu widzenia systemu VAT (nie wywołuje skutków na gruncie przepisów o VAT). Z kolei konsekwencje na gruncie regulacji VAT "fikcyjnych" dostaw B2B i B2C należy rozpatrywać indywidualnie w odniesieniu do tych dwóch odrębnych dostaw (m.in. w zakresie ustalenia miejsca dostawy i skorelowanych z nim obowiązków dotyczących rozliczenia, zadeklarowania i udokumentowania transakcji dla celów VAT).

Jak wyżej wskazano dla ustalenia czy dany operator interfejsu elektronicznego jest objęty art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy, kluczowe jest zbadanie czy ułatwia on dostawy towarów określonych w tych przepisach. Pojęcie "ułatwia" zostało zdefiniowane w art. 5b akapit pierwszy i drugi rozporządzenia 282/2011**,** zgodnie z którym przez ten termin należy rozumieć korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą i dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs. Jednakże podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;

b) podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;

c) podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Odnosząc się do wskazanego w art. 5b akapit drugi rozporządzenia 282/2011 katalogu przesłanek, podkreślić trzeba, że aby dana czynność nie została uznana za ułatwianie dostawy, należy kumulatywnie spełnić wszystkie przesłanki tam wymienione. W przypadku zaś wystąpienia przynajmniej jednej z tych przesłanek, operator interfejsu elektronicznego zostanie, co do zasady, uznany za podatnika ułatwiającego dostawy towarów na mocy art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy (a więc do uznania go za podatnika VAT zasadniczo wystarczy, że operator interfejsu elektronicznego będzie wykonywał choć jedną z powyższych funkcji).

Z art. 5b akapit drugi lit. a rozporządzenia 282/2011 wynika, że za ułatwianie uznać należy sytuację, w której podatnik określa, bezpośrednio albo pośrednio, jakiekolwiek warunki, na których dokonywana jest bazowa dostawa towarów. Użyte sformułowania („bezpośrednio ani pośrednio”, „żadnych warunków”) pozwalają na szeroką interpretację tej przesłanki. Samo istnienie postanowień (klauzul) umownych mogących mieć istotne znaczenie na płaszczyźnie stosunków cywilnoprawnych, zgodnie z którymi dostawca bazowy jest odpowiedzialny za towary sprzedawane za pośrednictwem interfejsu elektronicznego, a umowa sprzedaży tych towarów jest zawierana pomiędzy ich nabywcą (konsumentem) i dostawcą bazowym, nie są wystarczające do wyłączenia zastosowania fikcji prawnej określonej w art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy. Pomimo istnienia takich klauzul umownych, operator interfejsu elektronicznego nadal może być uznany za podatnika od ułatwianych przez niego dostaw towarów, gdyż w systemie VAT, który cechuje się autonomią prawną, rzeczywistość gospodarcza ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego ustalenia skutków danej transakcji na gruncie VAT.

Natomiast przesłankę dotyczącą określania „warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów” należy interpretować jako ustalanie wpływu operatora interfejsu elektronicznego – bezpośredniego lub pośredniego – na (i) obowiązki i prawa przysługujące użytkownikom (tj. sprzedawcom i kupującym) oraz (ii) na inne istotne elementy (essentialia negotii) treści czynności cywilnoprawnej (np. umowy sprzedaży), taki jak m.in. cena, rodzaj towaru, sposoby (opcje) płatności i dostarczenia towaru, kwestia udzielania gwarancji, a także zasady przeprowadzania transakcji sprzedaży na interfejsie elektronicznym (np. wymóg posiadania konta przez użytkowników, itp.).

W myśl art. 5b akapit 2 lit. b rozporządzenia 282/2011 ułatwianie wystąpi również w przypadku, gdy operator interfejsu elektronicznego bierze udział, bezpośrednio albo pośrednio, w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością. Przesłanka ta odnosi się do sytuacji, w której interfejs elektroniczny może wpływać na to czy, kiedy i na jakich warunkach realizowana jest płatność za towary nabywane za pośrednictwem interfejsu elektronicznego. Przykładowo przesłanka ta zostanie spełniona, jeżeli operator interfejsu elektronicznego w istocie decyduje bądź wpływa na decyzję o obciążeniu konta bankowego, karty płatniczej lub podobnych instrumentów a także jeżeli w jakikolwiek sposób jest zaangażowany w przekazywanie komunikatu dotyczącego potwierdzenia płatności albo zobowiązania do zapłaty z tytułu nabycia towaru. Podkreślić trzeba, że do wystąpienia tej przesłanki nie jest konieczne aby operator interfejsu elektronicznego faktycznie otrzymywał lub przekazywał płatność (sumę pieniężną) lub też uczestniczył w każdym etapie przetwarzania płatności.

Zgodnie z art. 5b akapit 2 lit. c rozporządzenia 282/2011 ułatwianie ma miejsce także wtedy, gdy operator interfejsu elektronicznego bierze udział (bezpośrednio albo pośrednio) w procesie zamawiania lub dostarczania towarów. Udział w procesie zamawiania towarów nie musi oznaczać zaangażowania w generowanie zamówienia, lecz odnosi się do możliwości wpływania w jakikolwiek sposób na zamawianie towaru. Z kolei przesłanka udziału w procesie dostarczania towarów nie ogranicza się wyłącznie do fizycznego dostarczenia towaru przez operatora interfejsu elektronicznego lub na jego rzecz. Udział ten może bowiem obejmować również jakikolwiek inny wpływ tego operatora na dostarczenie towaru.

Jednocześnie należy mieć na względzie, że w myśl art. 5b akapit trzeci rozporządzenia 282/2011**,** art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy nie będzie miał zastosowania do operatora interfejsu elektronicznego, który wykonuje tylko jedną z następujących funkcji:

- przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów;

- oferowanie lub reklamowanie towarów;

- przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.

Unijny prawodawca przyjął założenie, że w trzech wymienionych wyżej sytuacjach platforma może mieć wyjątkowe trudności, aby w toku swojej normalnej działalności pozyskać informacje o tym czy i kiedy dostawa towarów została dokonana (np. gdy operator interfejsu elektronicznego wyłącznie reklamuje towary lub przekierowuje na strony internetowe innych podmiotów), bądź o miejscu (państwie) z/do którego towary są wysyłane/transportowane (np. gdy operator interfejsu elektronicznego wyłącznie procesuje płatność). Dysponowanie wiedzą w tym zakresie jest potrzebne do prawidłowego wypełnienia obowiązków VAT z tytułu dostaw towarów objętych reżimem uznanego dostawcy, a jej uzyskanie przez operatorów, których aktywność ogranicza się wyłącznie do wykonywania którejś z ww. funkcji, byłoby w praktyce wyjątkowo trudne i mogłoby istotnie wykraczać poza normalne relacje biznesowe z użytkownikami.

Należy wskazać, że ocena czy dany podatnik ułatwia dokonanie dostawy towarów poprzez użycie interfejsu elektronicznego, w rozumieniu ww. przepisów o VAT, powinna być przeprowadzana indywidualnie w odniesieniu do każdej transakcji z osobna. W toku działalności gospodarczej może bowiem zdarzać się, że dany operator interfejsu elektronicznego w odniesieniu do części dostaw towarów będzie objęty reżimem prawnym określonym w art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy, zaś jednocześnie w stosunku do niektórych dostaw, realizowanych za jego pośrednictwem, ten reżim nie będzie miał zastosowania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką z siedzibą w Polsce, zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Spółka w ramach prowadzonej działalności wdraża oraz rozwija sklepy internetowe w oparciu o model Software as a Service (SaaS), tj. świadczenie oprogramowania jako usługi - … dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, posiadających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, bądź na terytorium państwa trzeciego. Usługa podstawowa oferowana przez Spółkę jest usługą kompleksową, polegającą na wynajmie aplikacji i zasobów serwerowych na potrzeby handlu elektronicznego, świadczoną na rzecz klientów („Merchant”), która pozwala na prowadzenie sklepów umożliwiających sprzedaż w Internecie. W ramach usługi, Spółka zapewnia Merchantom również bieżące wsparcie i opiekę administratorów odnośnie ww. aplikacji, dostęp do materiałów szkoleniowych i edukacyjnych, bezpieczeństwo danych oraz systemów oraz skalowalność, bieżące aktualizacje systemu. Za dodatkową opłatą, Spółka może również zaprojektować i wykonać szablon graficzny (template) przyszłego sklepu, zaimportować dane do sklepu, skonfigurować sklep, wprowadzić treści, przeszkolić pracowników, zintegrować sklep z kurierami, płatnościami, marketplacami, porównywarkami cen, hurtownikami, systemami ERP (narzędzia ERP umożliwiają skuteczne zarządzanie gospodarką magazynową, kontrolą opłacalności, a także ułatwiają księgowość online).

Merchant, który korzysta z usług Spółki działa na własny rachunek i ryzyko, pod swoim adresem internetowym (swoją domeną) i na zasadach określonych w regulaminie swojego Sklepu.

W celu zwiększenia swojej konkurencyjności, Spółka nawiązała współpracę z firmami obsługującymi sklepy internetowe („Partnerzy biznesowi”), tak aby umożliwić Merchantom korzystanie również z usług dodatkowych pomagających im prowadzić działalność e-Commerce. W zakres możliwych Usług dodatkowych wchodzą: …, Broker (usługi kurierskie), Zdobywanie ruchu dla Merchantów, Usługa Fulfillment.

Odnosząc się do zakresu zadanych we wniosku pytań należy wskazać, że ustalając, czy platforma funkcjonująca w oparciu o model biznesowy Software as a Service (SaaS,) powinna zostać uznana za podatników ułatwiających dokonanie dostaw towarów trzeba też mieć na względzie, że SaaS stanowi model dostarczania oprogramowania. Na podstawie tego modelu uzyskiwany jest przez użytkownika dostęp do aplikacji za pośrednictwem Internetu poprzez zalogowanie, przekazanie danych identyfikujących oraz danych do rozliczenia usługi. Z punktu widzenia natomiast dostawcy aplikacje udostępniane użytkownikowi na żądanie są zapisane na infrastrukturze teleinformatycznej tego dostawcy. Model SaaS to udostępnianie oprogramowania na odległość bez infrastruktury serwerowej i bez konieczności instalacji programu na komputerze klienta (programy działają na serwerze dostawcy).

W niniejszej sprawie, transakcje sprzedaży są realizowane/zawierane przy pomocy Państwa jako podmiotu świadczącego usługi w oparciu o model SaaS, udostępniającego oprogramowanie i zasoby serwerowe umożliwiające prowadzenie sklepu internetowego. Spełniona jest więc definicja interfejsu elektronicznego rozumianego jako dowolne urządzenie lub oprogramowanie pozwalające na nawiązanie kontaktu pomiędzy użytkownikiem będącym sprzedawcą a użytkownikiem dokonującym zakupu. Nabywcy składają zamówienie za pośrednictwem tego interfejsu, a dostawcy realizują to zamówienie również za jego pośrednictwem. Dochodzi więc do udostępniania Merchantom platformy internetowej, na której prezentowane są ich towary i za pośrednictwem której można te towary zamówić. Transakcja jest zatem zawierana pomiędzy stronami w interfejsie elektronicznym. W konsekwencji mamy do czynienia z korzystaniem z interfejsu elektronicznego w celu :

- umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą,

- który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny,

- co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs.

W okolicznościach niniejszej sprawy Państwo, jako operator interfejsu elektronicznego posiadacie platformę internetową, za pośrednictwem której zamawiane i dostarczane są towary dla klientów. Są Państwo również w posiadaniu danych nabywców oraz danych związanych z dostawą (dane te są zlokalizowane na Państwa serwerze), a także zapewniają Państwo rozwiązania techniczne dotyczące procesu składania zamówienia lub rozpoczynania zakupu (poprzez koszyk/formularz, w którym to kupujący podaje swoje dane niezbędne do przeprowadzenia transakcji). Jak wskazaliście Państwo w uzupełnieniu wniosku wynajmowane oprogramowanie z jednej strony pozwala kupującym konsumentom złożyć zamówienie w sklepie prowadzonym przez Merchanta, a z drugiej strony ułatwia Merchantom realizację tych zamówień. Oprogramowanie wynajmowane Merchantowi wykorzystywane jest do kwestii technicznych - obsługi e-maila oraz statusów zamówienia. Zapewniają Państwo także wsparcie użytkownikom w zakresie transakcji realizowanej za pośrednictwem interfejsu elektronicznego poprzez przyjmowanie skarg wnoszonych przez Klientów, które najczęściej dotyczą kwestii związanych z reklamacjami terminu dostawy towarów. Jak wskazaliście Państwo w uzupełnieniu wniosku, najczęściej po zwróceniu się do Merchanta i poinformowaniu o przedmiotowej skardze, sprawa jest rozwiązywana przez Merchanta. W świetle powyższego stwierdzić należy, że określają Państwo jako operator interfejsu elektronicznego warunki, na których dokonywana jest dostawa towarów.

Ponadto z uwagi na to, że zapewniają Państwo narzędzia techniczne do przyjmowania zamówienia od Klienta sklepu (koszyk/formularz), to tym samym uczestniczą Państwo również w procesie zamawiania towaru sprzedawanego za pośrednictwem interfejsu elektronicznego.

Jednocześnie za pośrednictwem systemu dostarczanego przez Państwa, Merchantowi przekazywane są informacje o tym, jaka jest forma płatności oraz dane, jakie jej towarzyszą, czyli wszystkie dane potrzebne do zweryfikowania płatności i uznania zamówienia za opłacone i gotowe do wysyłki (imię i nazwisko, kanał płatności, kwota). Z kolei, za pośrednictwem systemu dostarczanego przez Państwa, Merchant przekazuje nabywcy informacje o wybranej przez siebie metodzie płatności i firmie, która obsługuje taki kanał. Zatem biorą także Państwo udział w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy z związku z dokonywaną płatnością.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie następuje przeniesienie obowiązku rozliczenia podatku VAT z tytułu określonych w art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy dostaw towarów na podatnika prowadzącego działalność gospodarczą związaną z posiadaniem, prowadzeniem czy zarządzeniem interfejsami elektronicznymi. Państwo, jako operator interfejsu elektronicznego, dostarczając Merchantom oprogramowanie na swoich zasobach serwerowych, jednocześnie poprzez podejmowane działania w ramach świadczonych Usług podstawowych, ułatwiają dostawy towarów w rozumieniu art. 5b rozporządzenia 282/2011. Bez znaczenia pozostaje fakt, że umowy sprzedaży są zawierane pomiędzy Merchantem a klientem sklepu. Platformy elektroniczne objęte fikcją prawną z art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy w praktyce najczęściej nie posiadają towarów, a przeniesienie własności następuje między dostawcą bazowym a jego klientem. Bez znaczenia również jest charakter prowadzonej przez Państwa działalności polegający na wynajmie aplikacji i zasobów serwerowych na potrzeby handlu elektronicznego, jeżeli spełnione są przesłanki do uznania Państwa jako operatora interfejsu elektronicznego ułatwiającego dostawy towarów z art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT. Dla przyjęcia tzw. reżimu uznanego dostawcy nie ma również znaczenia fakt, że nie prowadzą Państwo tzw. rynków online skupiających wielu Merchantów pod jedną domeną.

Zatem udostępniając platformę internetową i zasoby serwerowe na podstawie modelu SaaS, podejmując jednocześnie działania w ramach Usług Podstawowych ułatwiają Państwo dostawy towarów w rozumieniu art. 5b rozporządzenia wykonawczego 282/2011. A w konsekwencji będą Państwo podatnikiem ułatwiającym dostawy towarów, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, na mocy art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy, zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski.

W tych okolicznościach będziecie Państwo także podatnikiem ułatwiającym dostawy, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, o którym mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy, jeżeli wraz z Usługą podstawową świadczyć będziecie Państwo jedną z Usług dodatkowych lub wszystkie Usługi dodatkowe. Skoro w przypadku świadczenia Usług podstawowych będziecie Państwo spełniać przesłanki dla uznania za podatnika ułatwiającego dostawy, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, o którym mowa w art. 7a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy, to bez wpływu dla uznania Państwa za ww. podatnika ułatwiającego dostawy pozostaje badanie charakteru Usług dodatkowych. W konsekwencji zobowiązani będziecie Państwo do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski, jeżeli poza Usługą podstawową świadczona będzie jedna lub wszystkie Usługi dodatkowe, o których mowa we wniosku.

Jednocześnie będą również Państwo podatnikiem ułatwiającym dostawy towarów na mocy art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy, zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw dokonywanych przez dostawców bazowych, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania VAT dostaw na rzecz finalnych odbiorców towarów jest terytorium Polski, jeżeli Usługa dodatkowa `(...)` będzie świadczona przez Spółkę zależną.

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).