Gmina ... jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada nieczynne wysypisko śmieci, które odpłatnie wydzierżawiła firmie. W trakcie umowy dzierżawy firma zainwestowała w środki trwałe na tym terenie. Przed zakończeniem umowy Gmina postanowiła wykupić to wyposażenie, aby następnie odpłatnie wydzierżawić je innej firmie, która będzie świadczyć usługi wywozu odpadów komunalnych. Gmina zapytała o prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury zakupu tego wyposażenia. Organ podatkowy uznał, że Gmina ma takie prawo, ponieważ wyposażony plac będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT, a Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że stanowisko Państwa Gminy w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
7 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury zakupu wyposażenia obiektu-wysypiska śmieci, będącego obecnie i w przyszłości przedmiotem odpłatnego wydzierżawienia.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – 28 stycznia 2022 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.
Treść wniosku jest następująca:
Gmina `(...)` działalność w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, przystępując do Związku Gmin `(...)`., scedowała wszelkie prawa i obowiązki wynikające z ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach na wyżej wymieniony związek.
Na terenie Gminy `(...)`. mieści się nieczynne od roku 2007 wysypisko śmieci, którego właścicielem jest Gmina `(...)`. Wysypisko śmieci zrekultywowano w roku 2011.
Na terenie nieczynnego wysypiska śmieci został wygospodarowany plac, który Gmina `(...)` odpłatnie wydzierżawiła `(...)` sp.k. z siedzibą w `(...)`.. W trakcie trwania umowy dzierżawy nastąpiła zmiana nazwy właściciela na `(...)`. Sp. z o.o. sp. k. Okres dzierżawy od 1 marca 2016 roku, po dokonanych aneksami zmianach termin ostateczny dzierżawy ustalono na dzień 31 stycznia 2022 roku.
Zgodnie z zawartą umową dzierżawy Firma `(...)`. miała na terenie wysypiska utworzyć bazę magazynowo-transportową z możliwością utworzenia PSZOK oraz utworzenie stacji przeładunkowej odpadów. Za wydzierżawiony plac Gmina `(...)` wystawiała roczną fakturę VAT (podatek od towarów i usług), tytułem czynszu dzierżawy.
W okresie obowiązywania umowy dzierżawy Firma `(...)` wyposażyła plac w środki trwałe, które spełniały wymogi przepisów do prowadzenia działalności gospodarką odpadami komunalnymi. W związku ze zbliżającym się zakończeniem umowy dzierżawy Gmina `(...)` podjęła kroki wykupu środków trwałych stanowiących obiekt, który Gmina `(...)` po zakończeniu umowy z Firmą `(...)` wydzierżawi odpłatnie innej firmie, która będzie zbierać odpady komunalne.
Gmina `(...)` podejmując decyzję wykupu wyposażenia placu dokonała zmiany umowy dzierżawy aneksem z odpłatnej rocznie na odpłatne dzierżawienie placu z wyposażeniem z płatnością miesięczną na podstawie wystawionej przez Gminę `(...)`. faktury VAT.
Celem ustalenia wartości środków trwałych Gmina `(...)` zleciła oszacowanie wartości środków trwałych będących przedmiotem zakupu.
Firma `(...)` za środki trwałe znajdujące się na terenie placu wystawiła Gminie `(...)` fakturę VAT przenosząc tym samym prawo własności wyposażenia zakupionego przez firmę `(...)`. na Gminę `(...)`.
Gmina `(...)` zakupione wyposażenie przyjęła na mienie gminne.
Gmina `(...)`. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) o nadanym numerze - NIP `(...)`..
Zakupione wyposażenie placu-bazy stanowią poszczególne elementy:
a. Zespół czterech kontenerów o wartości brutto `(...)` zł o numerach inwentarzowych:
`(...)`,
`(...)`,
`(...)`,
`(...)`,
b. Studnia wiercona głębinowa wraz z uzbrojeniem o wartości `(...)` zł - numer inwentarzowy `(...)`,
c. Waga najazdowa o wartości `(...)` zł o numerze inwentarzowym `(...)`.,
d. Przyłącze z rur PCV na ścieki kontenera o wartości `(...)` zł o numerze inwentarzowym `(...)`,
e. Osadnik na odcieki wraz z separatorem o wartości `(...)` zł o numerze inwentarzowym `(...)`,
f. Przyłącze wodociągowe do pomieszczeń biurowych o wartości `(...)` zł o numerze inwentarzowym `(...)`,
g. Brama wjazdowa z napędem o wartości `(...)` zł o numerze inwentarzowym `(...)`.
Powyższe wyposażenie wprowadzono na stan mienia gminnego dnia 12.11.2021 r.
Dokumentem potwierdzającym zakup placu wyposażenia stanowi faktura VAT o numerze: `(...)` z dnia 31.10.2021 na kwotę netto `(...)` zł plus podatek VAT w kwocie `(...)` zł, wartość brutto faktury: `(...)` zł.
Na dzień 26.01.2022 r. Gmina `(...)` posiada umowę odpłatnej dzierżawy placu z Firmą `(...)` sp. z o.o. sp. k. ul. `(...)` (alej: `(...)`), która obowiązuje do dnia 31.01.2022 r. Do dnia zakupu wyposażenia placu - Firma `(...)` na podstawie umowy odpłatnej dzierżawy, na podstawie której Gmina `(...)` wystawiała Firmie `(...)` fakturę roczną na kwotę netto `(...)` zł plus podatek VAT w kwocie `(...)` zł, brutto `(...)` zł. Z kolei od chwili zakupu wyposażenia przez Gminę `(...)`, Gmina `(...)` zobowiązała się odpłatnie wydzierżawić Firmie `(...)` wyposażenie za miesięcznym wynagrodzeniem na podstawie wystawionej przez Gminę `(...)` faktury VAT netto `(...)` zł , podatek VAT `(...)` zł, brutto `(...)` zł.
Zgodnie z zawartym aneksem do umowy z Firmą `(...)`, Firma `(...)` zobowiązana jest do przekazania placu-obiektu na dzień 31 stycznia 2022 r. W przypadku nieoddania we wskazanym terminie Firma `(...)` zobowiązała się płacić kary umowne za każdy dzień `(...)` zł. Ponadto zobowiązała się uprzątnąć teren wydzierżawiany z wszelkich odpadów, ścieków itp. W przypadku braku wykonania powyższych czynności Gmina na koszt Firmy `(...)` uporządkuje teren. Ze względu braku dokumentu odbioru placu Gmina nie jest w stanie zawrzeć nowej odpłatnej umowy dzierżawy. Gmina .. czyni starania zawarcia umowy i przekazania placu-obiektu nowej Firmie. Wydzierżawienie placu nastąpi po zawarciu umowy odpłatnej dzierżawy a podstawą przyjęcia placu-obiektu stanowić będzie protokół przekazania.
Wyposażony plac stanowiący obiekt jest i będzie służył do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Nabyte przez Gminę `(...)` wyposażenie placu stanowi obiekt, który jest i będzie wykorzystywany w sposób ciągły do celów zarobkowych - prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.).
Gmina `(...)` wygospodarowany plac na terenie nieczynnego (wykonano rekultywację terenu) wysypiska śmieci wykorzystywała i wykorzystuje do czynności związanych opodatkowanym podatkiem VAT.
Gmina `(...)` zgodnie z odpowiedzią Ad.6 i 7 plac będący przedmiotem indywidualnej interpretacji wykorzystywała i wykorzystywać będzie w sposób ciągły do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Umowa odpłatnej dzierżawy placu-obiektu jest obowiązująca do dnia 31 stycznia 2022 r. z możliwością przedłużenia o jeden miesiąc tj. do 28 lutego 2022 r. W przygotowywaniu jest umowa z inną Firmą, która obowiązywałaby od 01 marca 2022 r.
Gmina `(...)` zakupiła wyposażenie placu za kwotę brutto `(...)` zł (słownie: `(...)`) kwota netto `(...)` zł (słownie: `(...)`).
Przewidywany wpływ z tytułu umowy dzierżawy placu z jego wyposażeniem stanowiącym obiekt wynosić ma: w roku 2022 kwota `(...)` zł (za 6 miesięcy `(...)` zł oraz za 4 miesiące `(...)` zł) w roku 2023 - `(...)` zł , w roku 2024 - `(...)` zł oraz w 2025 kwota `(...)` zł.
Umowę odpłatnej dzierżawy przewidywany okres zawarcia umowy od 01 marca 2022 r. do 28 lutego 2025 r. Za zgodą Rady Gminy istnieje możliwość przedłużenia okresu dzierżawy.
Przewidywany roczny obrót z tytułu dzierżawy placu z jego wyposażeniem stanowiącym obiekt wyniesie `(...)` zł, który wynika z prognozowanych wpływów: w roku 2022 - `(...)` zł, 2023 - `(...)` zł, 2024 - `(...)` zł oraz w roku 2025 - `(...)` zł - są to kwoty netto do których dolicza się obowiązujący podatek VAT.
Mając na względzie, że Gmina `(...)` w swoich zasobach gminnych nie posiada terenów, które wykorzystywałaby na tereny przemysłowe co powoduje, że posiadane tereny wykorzystuje w sposób gospodarny i oszczędny i każda kwota wpływu do budżetu, która istotna i pomocna w wykonywaniu działań bieżących oraz umożliwia w sposób prawidłowy wykonywać swoje cele zawarte w ustawie o samorządzie gminnym jak i nakreślonymi innymi ustawami.
Umowa odpłatnej dzierżawy będzie obowiązywała w okresie od 1 marca 2022r. do 28 lutego 2025r. i zawierać będzie zapis, który umożliwi Gminie `(...)` podnosić czynsz w przypadku znacznej inflacji.
Wysokość czynszu zależna jest od stawki czynszu dzierżawy, która była ustalona dzierżawy placu bez wyposażenia oraz po zakupie wyposażenia placu.
Dokonując przeliczeń ustalenia czynszu brano pod uwagę stawki czynszu, które obowiązywały przed ulepszeniem placu, po jego wyposażeniu jak również wzrost inflacji.
Ustalając czynsz dzierżawny brano pod uwagę wkład wniesiony w postaci zapłaty za wyposażenie i możliwość zwrotu w okresie odpłatnego wydzierżawienia.
Ustalając cenę odpłatności za wydzierżawienie placu-obiektu uwzględniono różne czynniki, a mianowicie: Gmina `(...)` nie jest atrakcyjna jeśli chodzi o położenie geograficzne. Gmina `(...)` położona jest pomiędzy miastami: `(...)`, które są bardziej atrakcyjne jeśli chodzi o dostęp do sieci komunikacyjnych i oferowanych terenów przemysłowych. Dlatego też składając ofertę zagospodarowania terenu po byłym wysypisku śmieci i możliwości jego ciągłego wykorzystania z uzyskaniem wpływów z tego tytułu jest dla budżetu Gminy `(...)` atrakcyjne.
Mając na względzie powyższe dane kalkulując cenę bierze się pod uwagę wszystkie czynniki tj. cenę jaką uzyskiwano przed ulepszeniem, po ulepszeniu jak również jaką można uzyskać z wydzierżawienia terenu pod jednorodną działalność, ilość chętnych na wydzierżawienie terenu oraz czas zwrotu z inwestycji.
Roczny przewidywany wpływ czynszu dzierżawnego w stosunku do poniesionego wydatku na zakup wyposażenia wynosi 24,05 %.
Przy założeniu średniorocznego wpływu netto czynszu dzierżawnego w wysokości `(...)` zł i zakupie wyposażenia netto w kwocie `(...)` zł przewidywany okres zwrotu inwestycji wynosi 4 lata i 2 miesiące. Czyli przewiduje się że wkład wniesiony na zakup wyposażenia placu-obiektu w okresie obowiązywania umowy zostanie pokryty w 72,14%. Natomiast całkowity zwrot z zainwestowanych środków zwróci się w roku 2026.
Czy Gmina `(...)` dokonując zakupu wyposażenia obiektu-wysypiska śmieci, będące obecnie i w przyszłości przedmiotem odpłatnego wydzierżawienia, ma prawo zastosować art. 86 ust. 1, czyli pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturze zakupu środków trwałych od Firmy `(...)`?
Gmina `(...)` zawierając umowę odpłatnej dzierżawy pierwotnie z Firmą `(...)`. sp. k. a po zmianie nazwy `(...)` sp. z o.o. sp. k. działa jako czynny podatnik VAT zgodnie z art. 15 ust. 6 w zakresie zawieranych odpłatnych umów.
Firma .. w umowie dzierżawy zobowiązała się po okresie związanej umowy zwrócić obiekt w takim stanie jaki obejmowała pierwotnie. Zgodnie z umową dzierżawy środki trwałe zakupione do organizacji obiektu winny być zdemontowane i wywiezione.
Gmina mając na względzie, że plac na wysypisku śmieci będzie dalej służył organizacji wywozu odpadów komunalnych postanowiła wykupić wyposażenie.
Dokonując zakupu od Firmy `(...)` wyposażenia placu-obiektu ma prawo do zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2021 poz. 685 t.j.), do odliczenia od podatku należnego podatku naliczonego zawartego w fakturze zakupu obiektu.
Gmina `(...)` do dnia rozwiązania umowy to jest do 31 stycznia 2022 r. będzie w okresach miesięcznych wystawiać Firmie `(...)` faktury VAT za czynsz dzierżawny placu i wyposażenia – stanowiący cały obiekt.
Z kolei po okresie zakończenia umowy dzierżawy z Firmą `(...)` sp. z o.o. sp. k. Gmina `(...)` zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 zawrze umowę dzierżawy obiektu z Firmą, która będzie świadczyć usługę organizacji wywozu odpadów komunalnych z Gminy `(...)`.
Jednocześnie Gmina `(...)` uważa, że zakupując wyposażenie placu-obiektu i po zakończeniu dzierżawy przez Firmę `(...)`, umożliwia Gminie `(...)` dalsze jej wykorzystywanie w ramach zawartych umów z Firmami zewnętrznymi, do organizacji wywozu odpadów komunalnych a cena jaka wydzierżawiający może zapłacić jest znacznie wyższa od tej, którą Gmina by otrzymała gdyby wyposażenia nie było.
Stanowisko, które przedstawiła Państwa Gmina we wniosku, jest prawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną. Natomiast podatnikowi nie przysługuje takie prawo przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu albo zwolnioną od podatku.
Formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.
Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 z późn. zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 ww. ustawy:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in.:
§ ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;
§ wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.
Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.
Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na terenie Gminy mieści się nieczynne od roku 2007 wysypisko śmieci, którego właścicielem jest Gmina. Na terenie nieczynnego wysypiska śmieci został wygospodarowany plac, który Gmina odpłatnie wydzierżawiła. W okresie obowiązywania umowy dzierżawy Firma `(...)` wyposażyła plac w środki trwałe, które spełniały wymogi przepisów do prowadzenia działalności gospodarką odpadami komunalnymi. W związku ze zbliżającym się zakończeniem umowy dzierżawy Gmina podjęła kroki wykupu środków trwałych stanowiących obiekt, który Gmina po zakończeniu umowy z Firmą `(...)` wydzierżawi odpłatnie innej Firmie, która będzie zbierać odpady komunalne. Firma `(...)` za środki trwałe znajdujące się na terenie placu wystawiła Gminie fakturę przenosząc tym samym prawo własności wyposażenia zakupionego przez firmę `(...)` na Gminę.
Umowa odpłatnej dzierżawy placu-obiektu jest obowiązująca do dnia 31 stycznia 2022 r. z możliwością przedłużenia o jeden miesiąc tj. do 28 lutego 2022 r. W przygotowywaniu jest umowa z inną Firmą, która obowiązywałaby od 01 marca 2022 r. Umowa odpłatnej dzierżawy będzie obowiązywała w okresie od 1 marca 2022 r. do 28 lutego 2025 r. i zawierać będzie zapis, który umożliwi Gminie podnosić czynsz w przypadku znacznej inflacji. Przewidywany roczny obrót z tytułu dzierżawy placu z jego wyposażeniem stanowiącym obiekt wyniesie `(...)` zł, który wynika z prognozowanych wpływów: w roku 2022 - `(...)` zł, 2023 - `(...)` zł, 2024 - `(...)`. zł oraz w roku 2025 - `(...)`. zł - są to kwoty netto do których dolicza się obowiązujący podatek VAT. Dokonując przeliczeń ustalenia czynszu brano pod uwagę stawki czynszu, które obowiązywały przed ulepszeniem placu, po jego wyposażeniu jak również wzrost inflacji. Ustalając czynsz dzierżawny brano pod uwagę wkład wniesiony w postaci zapłaty za wyposażenie i możliwość zwrotu w okresie odpłatnego wydzierżawienia. Roczny przewidywany wpływ czynszu dzierżawnego w stosunku do poniesionego wydatku na zakup wyposażenia wynosi 24,05 %. Przy założeniu średniorocznego wpływu netto czynszu dzierżawnego w wysokości `(...)` zł i zakupie wyposażenia netto w kwocie `(...)`. zł przewidywany okres zwrotu inwestycji wynosi 4 lata i 2 miesiące. Czyli przewiduje się że wkład wniesiony na zakup wyposażenia placu-obiektu w okresie obowiązywania umowy zostanie pokryty w 72,14%. Natomiast całkowity zwrot z zainwestowanych środków zwróci się w roku 2026.
Wyposażony plac stanowiący obiekt jest i będzie służył do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nabyte przez Gminę wyposażenie placu stanowi obiekt, który jest i będzie wykorzystywany w sposób ciągły do celów zarobkowych - prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Z treści wniosku wynika, że wykupione środki trwałe stanowiące obiekt, Państwa Gmina po zakończeniu umowy z Firmą `(...)`. wydzierżawi odpłatnie innej Firmie, która będzie zbierać odpady komunalne.
Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):
Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.
Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.
Wątpliwości Państwa Gminy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Państwa Gmina ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury zakupu wyposażenia obiektu-wysypiska śmieci, będącego obecnie i w przyszłości przedmiotem odpłatnego wydzierżawienia.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w omawianej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy są spełnione, ponieważ – jak Państwo wskazali – wyposażony plac stanowiący obiekt jest i będzie służył do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nabyte wyposażenie placu stanowi obiekt, który jest i będzie wykorzystywany w sposób ciągły do celów zarobkowych - prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Wykupione środki trwałe stanowiące obiekt Państwa Gmina po zakończeniu umowy z Firmą `(...)`. wydzierżawi odpłatnie innej Firmie.
Zatem, Państwa Gmina ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury zakupu wyposażenia obiektu-wysypiska śmieci, będącego obecnie i w przyszłości przedmiotem odpłatnego wydzierżawienia, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy. Prawo to przysługuje pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który przedstawiła Państwa Gmina i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie ustalone, że wysokość czynszu z tytułu dzierżawy będzie uniemożliwiała zwrot poniesionych wydatków na zakup wyposażenia obiektu-wysypiska śmieci i będzie skalkulowana na zbyt niskim poziomie lub też, że zakupione wyposażenie obiektu-wysypiska śmieci nie będzie wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych, interpretacja nie wywoła skutków prawnych.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: sytuacja Państwa Gminy będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i Państwa Gmina zastosuje się do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ….. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili