0112-KDIL3.4012.456.2021.2.AK

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 7 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 lutego 2022 r. (wpływ 9 lutego 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan właścicielem niezabudowanej nieruchomości gruntowej – grunt rolny o powierzchni 3 hektary dwadzieścia trzy ary, oznaczone nr działek 1, 2, 3 z księga wieczystą nr (…). Grunt obejmuje powierzchnię gruntu rolnego.

Nabycie ww. nieruchomości nastąpiło w drodze darowizny w dniu (…) września 1992 r. Nabycie nastąpiło od osób fizycznych będących Pana rodzicami.

Nieruchomość nabyta została w drodze darowizny i stanowi Pana majątek prywatny.

Nigdy nie prowadził Pan działalności gospodarczej na ww. nieruchomości.

Oświadcza Pan również, iż na przedmiotowej nieruchomości nie dokonał ani nie występował z wnioskiem o dokonanie podziału, ani też żadnych czynności administracyjnych mających na celu dokonanie zmiany przeznaczenia gruntu.

Dokonuje Pan sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, to oznacza nieprowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Pana, sprzedaż ta spełnia określone w przepisie warunki i może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży gruntu.

W uzupełnieniu wskazał Pan, że:

Interpretacja indywidualna wnoszona jest wyłącznie w sprawie działki nr 1.

Działki o nr 1; 2; 3 od momentu ich nabycia wykorzystywane były wyłącznie na użytek własny – zagospodarowane na łąki.

Na przedmiotowych działkach nie prowadził Pan gospodarstwa rolnego, z którego uzyskiwałby płody rolne przeznaczone do dalszej odsprzedaży.

Nie posiada Pan statusu rolnika ryczałtowego, gdyż nie dokonuje Pan sprzedaży żadnych produktów rolnych.

W dniu (…) stycznia 2022 r. została wydana decyzja, zgodnie z którą działka nr 1 posiadająca księgę wieczystą KW (…) została podzielona na dwie działki o nr 1/1 o pow. 0,02507 ha – działka budowlana oraz 1/2 o pow. 0,3286 działka rolna.

Sprzedawane działki nie będą udostępniane osobom trzecim.

Przed dokonaniem sprzedaży nie dokonywał Pan i nie będzie dokonywał żadnych czynności mających na celu podniesienie wartości bądź atrakcyjności przedmiotowych działek .

(…) listopada 2021 r. została zawarta umowa przedwstępna warunkowa. Warunkiem zawarcia umowy ostatecznej jest dokonanie podziału geodezyjnego w celu wyodrębnienia nieruchomości gruntowej o przybliżonej powierzchni 0,2450 ha – decyzja została wydana.

Strony ustaliły termin podpisania umowy przyrzeczonej na dzień (…) lutego 2022 r.

Z umowy przedwstępnej nie wynikają kolejne zobowiązania ciążące na kupującym ani na sprzedającym. Sprzedający zobowiązany jest wyłącznie do dokonania spłat wszelkich obciążeń na przedmiotowej nieruchomości oraz do przedłożenia niezbędnych dokumentów umożliwiających dokonanie sprzedaży (wypis aktu notarialnego stwierdzającego nabycie, zaświadczenie o objęciu działki uproszczonym planem urządzania lasu, wypis z rejestru gruntu, miejscowy plan, zaświadczenie z urzędu skarbowego o uregulowaniu podatku od spadku i darowizn).

Sprzedający w ramach umowy przedwstępnej nie udzielił żadnych pełnomocnictw.

Z kupującym nie została zawarta żadna umowa dzierżawy przedmiotowych działek.

Kupujący nie ponosi i nie będzie ponosił żadnych nakładów finansowych od momentu podpisania umowy przedwstępnej do dnia podpisania umowy przyrzeczonej.

Nie dokonał Pan żadnych czynności marketingowych, nie ogłaszał Pan sprzedaży w środkach masowego przekazu. Informację o chęci dokonania sprzedaży przekazał Pan wyłącznie do biura nieruchomości.

Nabywcę przedmiotowej nieruchomości znalazło ww. biuro nieruchomości.

Nie zamierza Pan w przyszłości sprzedawać innych działek.

Do dnia złożenia wniosku nie dokonywał Pan sprzedaży działek.

Pytanie

Czy przy tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym planowana sprzedaż tej nieruchomości będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zamierza Pan dokonać sprzedaży nieruchomości położonej na działce ewidencyjnej nr 1 o nr księgi wieczystej (…).

Pana zdaniem, do ww. transakcji zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT oraz zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, ma zastosowanie zwolnienie z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, oznacza to nieprowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu ww. przepisu.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. W konsekwencji wykonywana przez podatnika dostawa towarów, leży poza zakresem ustawy o VAT (są to zdarzenia niepodlegające opodatkowaniu).

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje w przepisach ustawy o VAT. Wynika jednak z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i jej utrwalonej linii interpretacyjnej – także na wskutek orzeczeń TSUE.

W opodatkowaniu dostawy nieruchomości (działek) istotne jest, czy podatnik w celu dokonania sprzedaży nieruchomości (działek) podejmuje (podejmował w przeszłości) aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co może skutkować koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, a więc za podatnika tego podatku, czy też sprzedaż następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Oświadcza Pan, iż nie dokonywał ww. działań.

Zatem zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1, ze zm.) – a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy – jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z orzeczenia Trybunału z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (sygn. akt C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska- Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. akt C–181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Nigdy nie prowadził Pan działalności gospodarczej. Podatnik oświadcza również, iż na przedmiotowej nieruchomości nie dokonał żadnego podziału, żadnych czynności administracyjnych ani przeznaczenia gruntu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej ustawą

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynności odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie o VAT zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Ponadto w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pan za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Z orzeczenia wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Jak wynika z przywołanych przepisów dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan właścicielem niezabudowanej nieruchomości gruntowej. Nieruchomość została nabyta w drodze darowizny i stanowi Pana majątek prywatny. Nigdy nie prowadził Pan działalności gospodarczej na tej nieruchomości. Wniosek dotyczy wyłącznie działki nr 1. Działki o nr 1; 2; 3 od momentu ich nabycia wykorzystywane były wyłącznie na użytek własny – zagospodarowane na łąki. Na przedmiotowych działkach nie prowadził Pan gospodarstwa rolnego, z którego uzyskiwałby płody rolne przeznaczone do dalszej odsprzedaży. Nie posiada Pan statusu rolnika ryczałtowego, gdyż nie dokonuje Pan sprzedaży żadnych produktów rolnych.

W dniu (…) stycznia 2022 r. została wydana decyzja, zgodnie z którą działka nr 1 została podzielona na dwie działki o nr 1/1 o pow. 0,02507 ha – działka budowlana oraz 1/2 o pow. 0,3286 działka rolna. Sprzedawane działki nie będą udostępniane osobom trzecim. Przed dokonaniem sprzedaży nie dokonywał Pan i nie będzie dokonywał żadnych czynności mających na celu podniesienie wartości bądź atrakcyjności przedmiotowych działek.

(…) listopada 2021 r. została zawarta umowa przedwstępna warunkowa. Warunkiem zawarcia umowy ostatecznej jest dokonanie podziału geodezyjnego w celu wyodrębnienia nieruchomości gruntowej o przybliżonej powierzchni 0,2450 ha – decyzja została wydana.

Strony ustaliły termin podpisania umowy przyrzeczonej na dzień (…) lutego 2022 r.

Z umowy przedwstępnej nie wynikają kolejne zobowiązania ciążące na kupującym ani na sprzedającym. Sprzedający zobowiązany jest wyłącznie do dokonania spłat wszelkich obciążeń na przedmiotowej nieruchomości oraz do przedłożenia niezbędnych dokumentów umożliwiających dokonanie sprzedaży (wypis aktu notarialnego stwierdzającego nabycie, zaświadczenie o objęciu działki uproszczonym planem urządzania lasu, wypis z rejestru gruntu, miejscowy plan, zaświadczenie z urzędu skarbowego o uregulowaniu podatku od spadku i darowizn). Sprzedający w ramach umowy przedwstępnej nie udzielił żadnych pełnomocnictw.

Z kupującym nie została zawarta żadna umowa dzierżawy przedmiotowych działek.

Kupujący nie ponosi i nie będzie ponosił żadnych nakładów finansowych od momentu podpisania umowy przedwstępnej do dnia podpisania umowy przyrzeczonej. Nie dokonał Pan żadnych czynności marketingowych, nie ogłaszał Pan sprzedaży w środkach masowego przekazu. Informację o chęci dokonania sprzedaży przekazał Pan wyłącznie do biura nieruchomości. Nabywcę przedmiotowej nieruchomości znalazło ww. biuro nieruchomości.

Nie zamierza Pan w przyszłości sprzedawać innych działek. Do dnia złożenia wniosku nie dokonywał Pan sprzedaży działek.

W tak przedstawionym opisie sprawy Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy zbycie działki nr 1 będzie korzystało ze zwolnienia z podatku VAT.

Wskazać należy, że wyłącznie czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT mogą korzystać ze zwolnienia od podatku lub być opodatkowane właściwą stawką podatku. Dlatego w pierwszej kolejności należy dokonać analizy, czy mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dostawa towarów (np. gruntów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o VAT.

Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży przedmiotowej działki będzie Pan spełniał przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się do treści przepisów ustawy – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z wniosku wynika, że nabył Pan działkę w drodze darowizny. Nie prowadzi Pan, ani nigdy nie prowadził działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami. Nie zamierza Pan podejmować jakichkolwiek czynności w celu podniesienia atrakcyjności działki. Działka nie była przez Pana wykorzystywana na cele działalności gospodarczej. Nie prowadził Pan na działce gospodarstwa rolnego, z którego uzyskiwałby Pan płody rolne przeznaczone do dalszej odsprzedaży. Działka nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze. Nie udzielił Pan żadnego pełnomocnictwa przyszłemu nabywcy, ani nie zamierza takiego pełnomocnictwa udzielać. Z przyszłym nabywcą została zawarta umowa przedwstępna. Warunkiem zawarcia umowy ostatecznej było dokonanie podziału geodezyjnego, co nastąpiło (…) stycznia 2022 r. Z umowy przedwstępnej nie wynikały inne zobowiązania ciążące na kupującym ani na sprzedającym.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika zatem taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanej we wniosku Nieruchomości wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Nie podejmował Pan żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntu.

Zatem brak jest przesłanek pozwalających uznać Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji dokonując planowanej sprzedaży Nieruchomości nie będzie Pan występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a będzie Pan jedynie korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Tym samym planowana przez Pana sprzedaż ww. działki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż działki nr 1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, a zatem nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Pana stanowisko uznano za nieprawidłowe z uwagi na fakt, że wskazał Pan, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z podatku od towarów i usług, natomiast w niniejszym rozstrzygnięciu wskazano, że transakcja sprzedaży działki nr 1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ z tego tytułu nie będzie Pan podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska w sprawie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).