0112-KDIL3.4012.427.2021.1.LS

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek – brak daty sporządzenia – o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wymiany przez podmiot leczniczy aktualnie używanych kas rejestrujących na kasy on-line. Wniosek uzupełniono 14 stycznia 2022 r. o Państwa prawidłowe dane oraz Państwa oświadczenie zgodne z art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka (`(...)`) Sp. z o.o. zajmuje się świadczeniem usług medycznych, związanych z chorobami nerek i dializoterapią poprzez swoje ośrodki dializ na podstawie umów zawieranych z Narodowym Funduszem Zdrowia, przy czym możliwe jest sporadyczne świadczenie usług medycznych na rzecz osób fizycznych nieuprawnionych do świadczeń w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia. Na obecną chwilę spółka prowadzi działalność w ponad (`(...)`) placówkach na terenie całego kraju.

Spółka jest podmiotem leczniczym figurującym w rejestrze podmiotów prowadzących działalność leczniczą prowadzonym zgodnie z ustawą z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. 2020 r., poz. 295 z późn. zm.) pod numerem księgi rejestrowej (`(...)`).

Spółka rozpoczęła działalność leczniczą z dniem xx czerwca 2003 roku, a do ww. rejestru została wpisana z dniem xx lipca 2003 roku. Organem prowadzącym rejestr jest Wojewoda (`(...)`). Rodzaj działalności leczniczej wykonywanej w spółce jako podmiocie leczniczym zgodnie z załącznikiem nr 1 do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 maja 2012 r. w sprawie systemu resortowych kodów identyfikacyjnych oraz szczegółowego sposobu ich nadawania (Dz. U. 2019 r., poz. 173), to: stacjonarne i całodobowe świadczenie zdrowotne – szpitalne oraz ambulatoryjne świadczenie zdrowotne.

Funkcje ochrony zdrowia udzielanych świadczeń leczniczych będące w akredytacji zgodnie z załącznikiem nr 3 do ww. Rozporządzenia Ministra Zdrowia to usługi w zakresie dializowania, leczenie ambulatoryjne, leczenie ambulatoryjne specjalistyczne, leczenie stacjonarne, produkty lecznicze oraz pozostałe usługi pomocnicze w dziedzinie nefrologii.

Spółka świadczy usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, a także w ramach ich indywidualnych praktyk lekarskich. Udzielając świadczeń zdrowotnych spółka jako podmiot leczniczy ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za leczenie.

Spółka posiada w każdej stacji dializ oraz siedzibie firmy kasy rejestrujące z papierowym zapisem kopii. Wszystkie posiadane przez Spółkę kasy rejestrujące z papierowym zapisem kopii spełniają warunki art. 145a ust. 2 ustawy, tj. zapewniają prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących dokonywanych sprzedaży, w tym wysokości podstawy opodatkowania i podatku należnego, oraz przechowują te dane.

Art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2020 r., poz. 106, z późn. zm., dalej: „Ustawa”) stanowi, że podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii do dnia 31 grudnia 2020 r. do świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów.

W myśl art. 145b ust. 5 ustawy „Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, przedłużać terminy określone ust. 1 i 3, określając rodzaje czynności, dla których termin został przedłużony, oraz dzień upływu przedłużonego terminu, uwzględniając specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej oraz możliwości prowadzenia kontroli celno-skarbowej².

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. 2020 r., poz. 1059) stanowi w art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. d, że przedłuża się terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii do dnia 30 czerwca 2021 r. do świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów.

Z powyższego wynika, że od 1 lipca 2021 roku podatnicy świadczący usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów mają obowiązek stosowania kas fiskalnych on-line, tj. zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy kas rejestrujących zapewniających prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiających połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas. Kasy fiskalne on-line muszą spełniać warunki określone w art. 111a ust. 3 tj. łączyć się z Centralnym Repozytorium Kas „w sposób, który zapewnia:

1. przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;

2. przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:

a) związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,

b) obejmujących określenie:

- sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,

- sposobu pracy kasy rejestrującej,

c) zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej”.

Pytanie

Czy spółka będąca podmiotem leczniczym świadczącym usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy zatrudnionych na podstawie umów o pracę, umów cywilnoprawnych oraz w ramach ich indywidualnych praktyk lekarskich jest zobowiązana do wymiany używanych dotychczas kas rejestrujących z papierowym zapisem kopii na kasy fiskalne on-line z dniem 1 lipca 2021 roku na podstawie art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz w art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. d Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, zgodnie z art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wprowadzający obowiązek wymiany kas rejestrujących przez podatników świadczących usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów nie ma zastosowania dla Państwa Spółki, a tym samym Spółka nie ma obowiązku wymiany dotychczas używanych kas rejestrujących na kasy fiskalne on-line z dniem 1 lipca 2021 roku.

Art. 111 ust. 1 ustawy wprowadza generalną zasadę, według której „podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących”.

Zgodnie z art. 145b ust. 2 ustawy przepis art. 145b ust. 1 „stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1”.

Na podstawie przywołanych przepisów można uznać, iż obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących jest uzależniony od wystąpienia sprzedaży, która będzie podlegać temu obowiązkowi, natomiast obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas fiskalnych on-line dotyczy tylko sprzedaży towarów i świadczenia usług ściśle wymienionych w art. 145b ust. 1.

Państwo prowadzą działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jest podmiotem leczniczym zajmującym się udzielaniem świadczeń zdrowotnych. Świadczy swoje usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, jak również w ramach ich indywidualnych praktyk lekarskich. Natomiast Państwa zdaniem przepisy art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d ustawy nie dotyczą podmiotów leczniczych, a odnoszą się do podatników świadczących usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów w ramach ich indywidualnej praktyki lekarskiej.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. 2020 r., poz. 295 z późn. zm.) podmiot wykonujący działalność leczniczą to podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4, oraz lekarz, pielęgniarka lub fizjoterapeuta wykonujący zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową, o której mowa w art. 5.

Art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej stanowi, że „lekarze, pielęgniarki i fizjoterapeuci mogą wykonywać swój zawód w ramach działalności leczniczej na zasadach określonych w ustawie oraz w przepisach odrębnych, po wpisaniu do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o którym mowa w art. 100”.

Z kolei z art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej wynika, że „działalność lecznicza lekarzy może być wykonywana w formie:

a) jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka lekarska, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład,

b) spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jak grupowa praktyka lekarska”.

Art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej stanowi, iż podmiotami leczniczymi są „przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292 i 1495) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej” – w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej „wykonywanie zawodu w ramach praktyki zawodowej nie jest prowadzeniem podmiotu leczniczego”.

Z powyższego wynika, że lekarze mogą wykonywać swój zawód w ramach działalności leczniczej na zasadach określonych w przepisach, jednak nie jest to tożsame z prowadzeniem podmiotu leczniczego.

Specyfiką wykonywania zawodu lekarza w formie praktyki lekarskiej jest bowiem fakt, iż lekarze w jej ramach udzielają świadczeń zdrowotnych na swój własny rachunek oraz własną odpowiedzialność. Wykonywanie zawodu przez lekarzy w formie indywidualnej praktyki lekarskiej, jak sama nazwa wskazuje, polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych w sposób samodzielny i oparte jest o substrat osobowy. Jest to cecha odróżniająca je od prowadzenia podmiotu leczniczego, w przypadku którego potrzebny jest również zespół składników majątkowych zorganizowanych w przedsiębiorstwo, jak również zespół lekarzy wykonujących swój zawód na podstawie stosunku prawnego łączącego ich z podmiotem leczniczym i świadczących opiekę medyczną na rachunek oraz odpowiedzialność podmiotu leczniczego, a nie swoją własną.

Spółka jest podmiotem leczniczym, który świadczy usługi opieki medycznej świadczonej przez lekarzy zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej oraz w ramach ich indywidualnych praktyk lekarskich, zatem nie ma do niej zastosowania zapis art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d ustawy.

Zapisy art. 145a ust. 1 ustawy wskazują natomiast, że „z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3”.

Spółka oświadcza, iż wszystkie posiadane przez nią kasy rejestrujące z papierowym zapisem kopii spełniają warunki art. 145a ust. 2 ustawy, tj. zapewniają prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących dokonywanych sprzedaży, w tym wysokości podstawy opodatkowania i podatku należnego, oraz przechowują te dane.

Na podstawie powyższych przepisów można zatem uznać, że Spółka może korzystać z aktualnie stosowanych kas rejestrujących z papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas również po dniu 30 czerwca 2021 roku, ponieważ nie mają do niej zastosowania przepisy art. 145b ustawy.

Podobne stanowisko w odniesieniu do braku obowiązku wymiany kas rejestrujących na kasy fiskalne on-line przez podmiot leczniczy zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji Indywidualnej z dnia 10 kwietnia 2020 r., znak: 0113-KDIPT1- 3.4012.84.2020.2.ALN. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyjaśnił w niej, iż: „przepisy art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d ustawy, przewidują bezwzględny obowiązek ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych. Obowiązek ten nie obejmuje jednak usług świadczonych przez podmioty lecznicze”.

Ponadto Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w ww. Interpretacji Indywidualnej uznał, że: „należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z opisu sprawy – Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym, który świadczy usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, a także w ramach ich indywidualnych praktyk lekarskich, to do Wnioskodawcy nie ma zastosowania zapis art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d ustawy. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej od 1 stycznia 2021 r. przy użyciu kasy on-line, tj. kasy umożliwiającej połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas, z uwzględnieniem przepisu art. 145b ust. 2 ustawy”.

Podobną opinię Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyraził w Interpretacji Indywidualnej z dnia 27 maja 2020 r., znak: 0114-KDIP1-3.4012.220.2020.1.JG. Jak zauważył w niej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej „stwierdzić należy, że Wnioskodawca, jako podmiot leczniczy zatrudniający lekarzy oraz lekarzy dentystów w ramach świadczonych przez nich na rzecz pacjentów Wnioskodawcy usług medycznych, nie będzie zobowiązany z dniem 1 stycznia 2021 r. do wymiany aktualnie używanych kas fiskalnych na kasy fiskalne on-line”.

Należy wyjaśnić, że powyższe interpretacje zostały wydane przed wejściem w życie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, dlatego przywoływane terminy wymiany kas rejestrujących na kasy fiskalne on-line przez Wnioskodawców nie uwzględniają zmiany wydłużającej ten termin do dnia 30 czerwca 2021 roku.

Reasumując, według Spółki prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka, która jest podmiotem leczniczym świadczącym usługi opieki medycznej świadczonej przez lekarzy zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej oraz w ramach ich indywidualnych praktyk lekarskich nie jest zobowiązana do wymiany aktualnie używanych kas rejestrujących na kasy fiskalne on-line z dniem 1 lipca 2021 roku, albowiem nie mają do niej zastosowania przepisy art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z dniem 1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. z 2019 r., poz. 675). Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Ww. ustawa nakłada dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach, obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line), w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Kasy on-line wyposażone są w nowe funkcjonalności umożliwiające, oprócz zapisu w pamięci fiskalnej i chronionej kasy, również przekazywanie w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni danych rejestrowanych przy ich użyciu z prowadzonej ewidencji oraz danych o zdarzeniach mających znaczenie dla pracy kas do systemu teleinformatycznego Centralnego Repozytorium Kas.

W myśl art. 111a ust. 3 ustawy:

Kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:

1. przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;

2. przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:

a) związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,

b) obejmujących określenie:

- sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,

- sposobu pracy kasy rejestrującej,

c) zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.

Wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line określone zostały w art. 111 ust. 6a ustawy. W myśl przywołanego przepisu:

Kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas określonych w art. 111a ust. 3 (…).

Pojęcie „kasa on-line” zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. 2019 r., poz. 816 ze zm.), który odwołuje się do treści znowelizowanej ustawy, wskazując, że przez kasę on-line:

Rozumie się przez to kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.

Znowelizowana ustawa o podatku od towarów i usług wskazuje terminy i grupy podatników, których obejmuje obowiązek posiadania kasy on-line. Natomiast podatnicy prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie zostali zwolnieni z obowiązku posiadania kas rejestracyjnych on-line. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych „tradycyjnych” kas fiskalnych.

Zgodnie z art. 145a ust. 1 ustawy:

Z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.

W myśl art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d) ustawy:

Podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. – do świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów.

Stosownie do art. 145b ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1.

Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 2 lit d) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r., poz. 1059):

Przedłuża się terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do dnia 30 czerwca 2021 r. – do świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów.

Zgodnie z powyższym przepisem podatnicy ograniczeni byli w możliwości prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii do dnia 30 czerwca 2021 r., jeśli w prowadzonej działalności gospodarczej świadczą usługi w zakresie opieki medycznej jako lekarze i lekarze dentyści.

Z opisu sprawy wynika, że zajmują się Państwo świadczeniem usług medycznych, związanych z chorobami nerek i dializoterapią poprzez swoje ośrodki dializ na podstawie umów zawieranych z Narodowym Funduszem Zdrowia, przy czym możliwe jest sporadyczne świadczenie usług medycznych na rzecz osób fizycznych nieuprawnionych do świadczeń w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia. Na obecną chwilę Spółka prowadzi działalność w ponad (`(...)`) placówkach na terenie całego kraju. Są Państwo podmiotem leczniczym figurującym w rejestrze podmiotów prowadzących działalność leczniczą, prowadzonym zgodnie z ustawą o działalności leczniczej. Świadczą Państwo usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, a także w ramach ich indywidualnych praktyk lekarskich.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Państwo – będąc podmiotem leczniczym świadczącym usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy zatrudnionych na podstawie umów o pracę, umów cywilnoprawnych oraz w ramach ich indywidualnych praktyk lekarskich jest zobowiązana do wymiany używanych dotychczas kas rejestrujących z papierowym zapisem kopii na kasy fiskalne on-line z dniem 1 lipca 2021 roku na podstawie art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz w art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. d Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii.

W niniejszej sprawie, Państwa zdaniem prowadzony przez Was podmiot leczniczy nie będzie zobowiązany z dniem 1 lipca 2021 r. do wymiany aktualnie posiadanej kasy rejestrującej na kasę fiskalną on-line.

Przepis art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d) ustawy wskazuje, że obowiązek wymiany kasy rejestrującej na kasę rejestrującą on-line dotyczy tylko świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów w ramach indywidualnej praktyki, a nie przez podmioty lecznicze.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2021 r., poz. 790):

Wykonywanie zawodu lekarza polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, w szczególności: badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chorób i zapobieganiu im, leczeniu i rehabilitacji chorych, udzielaniu porad lekarskich, a także wydawaniu opinii i orzeczeń lekarskich.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej:

Działalności lecznicza lekarzy może być wykonywana w formie:

a) jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka lekarska, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład,

b) spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako grupowa praktyka lekarska.

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy o działalności leczniczej:

Wykonywanie zawodu w ramach praktyki zawodowej nie jest prowadzeniem podmiotu leczniczego.

Zatem, w przypadku prowadzenia działalności w formie podmiotu leczniczego istnieje pewna dowolność, w wyborze formy prawnej działalności, podmiotem leczniczym może być zarówno jednoosobowy przedsiębiorca, który dokonał wpisu w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej), jak i spółka osobowa lub kapitałowa.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Podmiotami leczniczymi są przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r., poz. 162) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą.

Cechą charakterystyczną wykonywania zawodu w formie praktyki lekarskiej jest więc udzielanie świadczeń zdrowotnych przez lekarza/lekarzy na własny rachunek i własną odpowiedzialność. Właśnie ta cecha odróżnia prowadzenie praktyki od podmiotu leczniczego, w którym lekarze wykonują zawód na podstawie stosunku prawnego zawartego z podmiotem leczniczym, udzielając świadczeń na rachunek i odpowiedzialność (wobec osób trzecich) podmiotu leczniczego.

Należy zauważyć, że w myśl art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d) ustawy, w zw. z § 1 ust. 1 pkt 2 lit d) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, podatnicy świadczący usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów mogli prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 30 czerwca 2021 r.

Podmiot leczniczy prowadzący działalność w zakresie usług opieki medycznej przez zatrudnionych lekarzy, na podstawie umów o pracę lub umów cywilnoprawnych, a także w ramach ich indywidualnych praktyk lekarskich nie podlega przepisom art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d ustawy, gdyż przepis wyraźnie wskazuje, że obowiązek wymiany kasy rejestrującej na kasę rejestrującą on-line dotyczy tylko świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów w ramach indywidualnej praktyki, a nie przez podmioty lecznicze.

Podsumowując, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że Państwo jako podmiot leczniczy, świadczący usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy zatrudnionych na podstawie umów o pracę, umów cywilnoprawnych oraz w ramach ich indywidualnych praktyk lekarskich nie są zobowiązani do wymiany używanych dotychczas kas rejestrujących z papierowym zapisem kopii na kasy fiskalne on-line z dniem 1 lipca 2021 r.

W związku z tym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).