0112-KDIL1-2.4012.633.2021.2.ST

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy najmu nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

· zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy dzierżawy nieruchomości przez podmiot B Spółka z o.o. na rzecz Wnioskodawcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz

· zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy najmu nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie pismami z 16 lutego 2022 r. (wpływ 16 lutego 2022 r.) i z 14 lutego 2022 r. (wpływ 17 lutego 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A SP. Z O.O. (zwana dalej: Spółką lub A) z siedzibą w (…) NIP (…) została powołana XX września 1999 r. uchwałą wspólników – czyli Gminy (…), prezentowaną w umowie spółki jako spółka prawa handlowego działająca w reżimie podmiotów działających w oparciu o przepisy ustawy zakładania i funkcjonowania Towarzystw Budownictwa Społecznego ustawy z dnia 26 października 1995 roku o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98 poz. 1070 ze zm.).

Głównym przedmiotem działalności wynikającym z podstaw prawnych powołujących Spółkę jest najem lokali z zasobu towarzystwa budownictwa społecznego.

Prowadzona działalność gospodarcza w ramach świadczonych usług związanych z najmem lokali, w części nieuregulowanej w ustawie o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, oparta jest również o przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 r. Nr 31 poz. 266 ze zm.), gdzie kompleksowo uregulowano prawa i obowiązki zarówno wynajmującego (tbs), jak i najemcy.

Spółka w ramach najmu lokali z zasobów własnych, zobowiązana jest (z zastosowaniem przepisów na podstawie, których uzyskanie prawa do najmu lokalu z zasobu towarzystwa budownictwa społecznego uzależnione jest od dochodu gospodarstwa domowego przyszłego najemcy), do określonego sposobu deklarowania oraz wzoru deklaracji o wysokości dochodów członków gospodarstwa domowego, jak też dokumentów, które należy do deklaracji dołączyć lub które powinny być przez składających deklarację przechowywane w celu udostępnienia na żądanie towarzystwa budownictwa społecznego, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71 z 2001 r. poz. 734 ze zm.) dotyczące deklarowania dochodów przy ustaleniu wysokości dodatków mieszkaniowych.

W ramach innych rodzajów działalności Spółka jak Towarzystwo budownictwa społecznego:

· świadczy, na podstawie umów zlecenia, zarząd budynkami mieszkalnymi i niemieszkalnymi nie stanowiącymi ich własności;

· uczestniczy w procesie wyrażonym w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2008 r. Nr 223 poz. 1459), która umożliwia uzyskanie pomocy państwa w finansowaniu i prowadzeniu inwestycji termomodernizacyjnych i remontowych w zarządzanych przez towarzystwa budownictwa społecznego budynkach;

· prowadzi działalność deweloperską.

W ramach procesu rozwoju Spółki XX listopada 2016 r. Spółka zawarła umowę inwestycyjną z (…) w (…). W ramach zwartej umowy inwestycyjnej A uczestniczyła w procesie inwestycyjnym związanym z procesem tworzenia domów wielorodzinnych w oparciu o posiadane zasoby gruntowe. Zawarta umowa inwestycyjna wskazuje również na uprawnia A do ściśle określonego obejmowania udziałów w podmiocie na rzecz którego tworzony będzie majątek w ramach projektu inwestycyjnego w ramach zawartej umowy inwestycyjnej. Projekt inwestycyjny realizowany jest w ramach haromonogramu i terminów określonych w umowie inwestycyjnej.

Po zakończeniu procesu budowlanego dla 3 obiektów inwestycyjnych A zawarł umowę dzierżawy ze Spółką B Spółka z o.o. z siedzibą w (…) w ramach, której to Spółki stworzono aktywa w postaci obiektów budowlanych typu domy wielorodzinne.

Na mocy umowy dzierżawy Spółka jako dzierżawca prowadzi działalność polegającą na wynajmie lokali wchodzącej w skład aktywów Spółka B Spółka z o.o. na rzecz najemców będących osobami fizycznymi, a wynajem lokali następuje wyłącznie w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych najemców.

Dokumentowania czynności wynajmu lokali mieszkalnych dzierżawionych w ramach umowy dzierżawy ze Spółki B Spółka z o.o., A dokonuje poprzez obciążenia najemców usługą wynajmu lokali mieszkalnych stosując stawkę zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, uprzednio otrzymując fakturę od Spółki B Spółka z o.o. ze stawką zwolnioną przy zastosowaniu analogicznej podstawy prawnej.

8 października 2021 r. Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej wydał interpretację ogólną nr PT1.8101.1.2021, w której zaprezentowano stanowisko, iż zastosowanie stawki zwolnionej w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT jest możliwe wyłącznie przy spełnieniu następujących warunków: „(…) wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (…). Zgodnie z powyższym w prawie krajowym zostały wprowadzone dodatkowe warunki stosowania zwolnienia dotyczącego wynajmu i dzierżawy nieruchomości. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT wprowadza następujące (łączne) warunki zastosowania zwolnienia od podatku:

1. wynajmowana lub dzierżawiona nieruchomość musi mieć charakter mieszkalny,

2. wynajem lub dzierżawa dokonywane są na własny rachunek,

3. wynajem lub dzierżawa dokonywane są wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego.”

W przedstawionej interpretacji Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej podtrzymał linię orzeczniczą i interpretacyjną w zakresie warunku pierwszego i drugiego w ramach, którego wyłączone są z zakresu zwolnienia od podatku wynajem i dzierżawę wszystkich nieruchomości (lub ich części) o charakterze innym niż mieszkalny oraz usługi wynajmu/dzierżawy wykonywane przez podmioty działające na cudzy rachunek. W przypadku trzeciego warunku Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej wyłączył z zakresu zwolnienia usługi wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości wykonywane na cele inne niż mieszkaniowe – a zatem np. na cele prowadzonej działalności gospodarczej lub inne (z zastrzeżeniem wykonywania czynności na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego). Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej podkreślił: „(…) iż decydującym kryterium uznania czy czynność jest dokonywana wyłącznie na cele mieszkaniowe czy na inne cele, jest cel wykorzystania nieruchomości przez podmiot ją najmujący, tj. cel nabywcy usługi. Istotny zatem w tym kontekście jest sposób rozporządzania mieniem przez usługobiorcę, który musi realizować jego cele mieszkaniowe.” Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej wskazał również w przedmiotowej interpretacji, że przysługuje zwolnienie w zakresie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT podmiotom wskazanym jako społeczne agencje najmu: „(…) Działalność społecznych agencji najmu jest zatem elementem realizowanej przez samorządy polityki mieszkaniowej. Podmioty te działają na podstawie szczegółowo określonych w ustawie warunków, dochody z wynajmowania osobom fizycznym nieruchomości mieszkalnych są przeznaczane w całości na tę działalność. Uzasadnione zatem było objęcie zwolnieniem czynności wynajmowania/dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na rzecz społecznych agencji najmu. W związku z zasadą ścisłego interpretowania zwolnień od podatku, takie czynności zostały wskazane wprost w ustawie o VAT jako objęte zwolnieniem od podatku VAT.”

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Spółka zawiera umowy najmu lokalu mieszkalnego czynszowego w ramach Programu (…) wyłącznie z osobami fizycznymi.

Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT pod numerem VAT (…).

Nieruchomość stanowiąca przedmiot najmu w ramach umowy najmu lokalu mieszkalnego czynszowego w ramach Programu (…) jest nieruchomością o charakterze wyłącznie mieszkalnym.

Umowy najmu lokalu mieszkalnego czynszowego w ramach Programu (…) jednoznacznie w zakresie przedmiotu najmu wskazują, że przedmiotem najmu jest zaspokojenie wyłącznie potrzeb mieszkaniowych osób fizycznych, stwierdzając: „Wynajmujący oddaje Najemcy do używania lokal mieszkalny, opisany w par. 1 na cele mieszkaniowe, a Najemca prawo to przyjmuje i oświadcza, że będzie w lokalu tym zamieszkiwać, przy czym na potrzeby niniejszej umowy przyjmuje się, że przez zamieszkiwanie rozumie się przebywanie z zamiarem stałego pobytu, zorganizowanie w miejscu zamieszkania głównego ośrodka życiowego, korzystanie z mediów (…)”; „Najemca oświadcza, że używanie lokalu na podstawie niniejszej umowy ma na celu – wyłącznie – zaspokojenie jego (i osób wskazanych do wspólnego zamieszkania) potrzeb mieszkaniowych (…)”.

Zawarte umowy najmu jednoznacznie wskazują na przeniesienie ośrodka życia osób fizycznych do wynajmowanego lokalu poprzez wskazanie w paragrafie 3 Zasady Najmu między innymi: o obowiązku meldunkowego na pobyt stały na terenie Gminy (…) pod rygorem wypowiedzenia umowy i zapłaty kary umownej, o obowiązku dokonywania rozliczeń podatkowych na terenie Gminy (…).

Pytania

W związku z wątpliwościami wynikającymi z publikacji interpretacji ogólnej, Spółka zwraca się z wnioskiem o wydanie interpretacji w zakresie:

Czy w opisanym stanie faktycznym zastosowanie do usługi najmu realizowanej przez podmiot A na rzecz osób fizycznych, realizujących własne cele mieszkaniowe, opisanej nieruchomości będzie miała stawka podatku od towarów i usług zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT? (Pytanie oznaczone we wniosku nr 2.)

Państwa stanowisko w sprawie (w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2):

Zdaniem A, zawarta umowa inwestycyjna, w której Spółka reprezentowała Gminę (…) (Spółka jest niejako organem samorządu lokalnego w tym powierzonym jej zakresie) i podjęcie procesu inwestycyjnego w ramach, którego zrealizowaną budowę obiektów mieszkalnych wielorodzinnych dzierżawionych przez A od spółki B Spółka z o.o., wprost realizuje zasady wyrażone w przepisach o popieraniu budownictwa społecznego, szczególnie dlatego, że uczestniczy w tej operacji gospodarczej Gmina poprzez swoją spółkę komunalną. Realizowany projekt oraz jego dalsza realizacja w ramach umowy dzierżawy otwiera lokalny rynek mieszkaniowy dla mieszkańców gminy o kolejne możliwości pozyskania zasobów mieszkaniowych przez obywateli w niższych stawkach niż rynkowe, którzy nie spełniają kryteriów obowiązujących w ramach projektu towarzystw budownictwa społecznego czy nabycia lokali na wolnym rynku. Spółka wynajmuje lokale wyłącznie osobom fizycznym na cele zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych. Realizacja celów ustawowych oraz rzeczywista działalność A jednoznacznie wskazuje, że realizuje ona cele ustawowe w zakresie podatku od towarów i usług uprawniające do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, dotyczące zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy najmu nieruchomości przez Państwa na rzecz osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego,na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy (od ogólnej zasady powszechności opodatkowania) i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz.U. z 2019 r. poz. 2195 oraz z 2021 r. poz. 11, 1177 i 1243).

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości (lub jej części) o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

W związku z tym, zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy.

Powyższe wskazuje, że przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

· świadczenie usługi na własny rachunek,

· charakter mieszkalny nieruchomości,

· mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, a głównym przedmiotem Jej działalności jest najem lokali z zasobu towarzystwa budownictwa społecznego.

XX listopada 2016 r. Spółka zawarła umowę inwestycyjną z (…) w (…), w ramach której uczestniczyła w procesie inwestycyjnym związanym z procesem tworzenia domów wielorodzinnych w oparciu o posiadane zasoby gruntowe. Umowa inwestycyjna wskazuje również na uprawnia A do ściśle określonego obejmowania udziałów w podmiocie na rzecz którego tworzony będzie majątek w ramach projektu inwestycyjnego w ramach zawartej umowy inwestycyjnej.

Po zakończeniu procesu budowlanego dla 3 obiektów inwestycyjnych Wnioskodawca zawarł umowę dzierżawy ze Spółką B Spółka z o.o. z siedzibą w (…) w ramach, której to Spółki stworzono aktywa w postaci obiektów budowlanych typu domy wielorodzinne.

Na mocy umowy dzierżawy A jako dzierżawca prowadzi działalność polegającą na wynajmie lokali wchodzącej w skład aktywów Spółka B Spółka z o.o. na rzecz najemców będących osobami fizycznymi, a wynajem lokali następuje wyłącznie w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych najemców.

Nieruchomość stanowiąca przedmiot najmu w ramach umowy najmu lokalu mieszkalnego czynszowego w ramach Programu (…) jest nieruchomością o charakterze wyłącznie mieszkalnym.

Umowy najmu lokalu mieszkalnego czynszowego w ramach Programu (…) jednoznacznie w zakresie przedmiotu najmu wskazują, że przedmiotem najmu jest zaspokojenie wyłącznie potrzeb mieszkaniowych osób fizycznych, stwierdzając: „Wynajmujący oddaje Najemcy do używania lokal mieszkalny, opisany w par. 1 na cele mieszkaniowe, a Najemca prawo to przyjmuje i oświadcza, że będzie w lokalu tym zamieszkiwać, przy czym na potrzeby niniejszej umowy przyjmuje się, że przez zamieszkiwanie rozumie się przebywanie z zamiarem stałego pobytu, zorganizowanie w miejscu zamieszkania głównego ośrodka życiowego, korzystanie z mediów (…)”; „Najemca oświadcza, że używanie lokalu na podstawie niniejszej umowy ma na celu – wyłącznie – zaspokojenie jego (i osób wskazanych do wspólnego zamieszkania) potrzeb mieszkaniowych (…)”.

Zawarte umowy najmu jednoznacznie wskazują na przeniesienie ośrodka życia osób fizycznych do wynajmowanego lokalu poprzez wskazanie w paragrafie 3 Zasady Najmu między innymi: o obowiązku meldunkowego na pobyt stały na terenie Gminy (…) pod rygorem wypowiedzenia umowy i zapłaty kary umownej, o obowiązku dokonywania rozliczeń podatkowych na terenie Gminy (…).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy do najmu nieruchomości przez A na rzecz osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Na gruncie podatku od towarów i usług najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Usługa najmu nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do podmiotu, przedmiotu i celu takiej umowy. Podatnik podatku VAT będzie mógł, zatem skorzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. usługi, jeśli umowa najmu w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie są spełnione warunki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Jak bowiem wynika z wniosku – Wnioskodawca wynajmuje na rzecz osób fizycznych lokale, będące nieruchomością o charakterze mieszkalnym wyłącznie w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych najemców. Umowy najmu jednoznacznie wskazują, że przedmiotem najmu jest zaspokojenie wyłącznie potrzeb mieszkaniowych osób fizycznych. Zawarte umowy najmu jednoznacznie wskazują na przeniesienie ośrodka życia osób fizycznych do wynajmowanego lokalu. Ponadto, z powołanego przez A w opisie sprawy cytatu z umowy jednoznacznie wynika, że zawarto w niej informację, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego.

Tak więc, w przedmiotowej sprawie świadczona przez Wnioskodawcę usługa najmu lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe osób fizycznych korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym do usługi najmu nieruchomości mieszkalnych przez podmiot A na rzecz osób fizycznych, realizujących własne cele mieszkaniowe, zastosowanie ma zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Należy zwrócić uwagę, iż analiza dołączonych przez Państwa do uzupełnienia wniosku załączników nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest więc uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Państwa.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy najmu nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Natomiast w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy dzierżawy nieruchomości przez podmiot B Spółka z o.o. na rzecz Wnioskodawcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) wydane zostało XX lutego 2022 r. postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).