Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

· możliwości dokonania anulowania faktury – jest nieprawidłowe;

· wystawienia faktury korygującej – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości dokonania anulowania faktury oraz wystawienia faktury korygującej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 lutego 2021 r. (wpływ 10 lutego 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (ostatecznie sprecyzowany w piśmie z 10 lutego 2022 r.)

Spółka (dalej: Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i dystrybucji wyrobów tartacznych. Jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). W prowadzonej działalności wykorzystuje system informatyczny ERP. Ewidencjonowanie operacji gospodarczych oraz wystawianie faktur sprzedaży odbywa się w tym systemie. Każda faktura sprzedaży w momencie zatwierdzenia w systemie jest drukowana lub elektronicznie udostępniana nabywcy do pobrania na portalu. Zatwierdzenie powoduje również jej automatyczne zaksięgowanie. Przed zatwierdzeniem faktury można ją obejrzeć i poprawić, ale nie ma możliwości jej wydrukowania. Po zatwierdzeniu faktury, która jest wydrukowana i zaksięgowana nie można jej modyfikować lub usunąć. Wystawienie (wydrukowanie) faktury wiąże się z wykazaniem jej w ewidencji sprzedaży do celów podatku VAT. W systemie, z którego korzysta Spółka, nie ma możliwości wystawienia faktury bez ujęcia jej w tej ewidencji. Każda wystawiona faktura znajduje się w ewidencji sprzedaży VAT. Wystawienie faktury odbywa się po wydaniu towaru.

Zdarzają się sytuacje, że wystawiona (wydrukowana) faktura posiada błędy polegające na zastosowaniu nieprawidłowej ceny, jednostki miary lub ilości, a nabywca otrzymał zamawiamy towar. Klient złożył zamówienie na towar i towar zamawiany otrzymał zgodnie z zamówieniem, ale faktura nie dokumentuje dokładnie zrealizowanej dostawy, ponieważ zawiera błędy. Faktura nie odzwierciedla dokładnie warunków zamówienia (umowy). Klient zawierając umowę (składając zamówienie) zaakceptował inną cenę lub ilość niż te zamieszczone na wadliwie wystawionej fakturze, której nie otrzymał.

Jeżeli błąd zauważy nabywca po otrzymaniu faktury w formie papierowej lub elektronicznej, to jest wystawiana przez Spółkę faktura korygująca. Faktury udostępnione nabywcy do pobrania na portalu Spółki uznawane są za wprowadzone do obrotu prawnego.

Wniosek dotyczy wyłącznie faktur w formie papierowej powstałych, gdy dostawa została dokonana, czyli miało miejsce zdarzenie gospodarcze, ale nieprawidłowa faktura nie została przekazana nabywcy. Nabywca posiada zamawiany towar, natomiast nie otrzymał jeszcze faktury. Wniosek nie dotyczy sytuacji, gdy nabywca zwraca towar (czyli nie dochodzi do dostawy).

W przedstawionej sytuacji Spółka ma wątpliwości, co do możliwości wystawienia faktury korygującej do faktury niewprowadzonej do obrotu prawnego.

Pytania

1. Czy można anulować wystawioną z błędem fakturę nieprzekazaną nabywcy, który otrzymał zamawiany towar?

2. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 1, czy Spółka w takiej sytuacji powinna wystawić fakturę korygującą i z fakturą pierwotną (błędnie wystawioną) przesłać do nabywcy?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Spółki, w przedstawionej sytuacji możliwe jest anulowanie faktury.

Kwestia anulowania wystawionych faktur nie została uregulowana ani w przepisach ustawy od towarów i usług, ani w przepisach wykonawczych. Jednak w praktyce organy podatkowe oraz sądy administracyjne dopuszczają w drodze wyjątku anulowanie faktury sprowadzające się do przekreślenia oryginału i kopii faktury oraz dokonaniu adnotacji uniemożliwiającej ich powtórne wykorzystanie. Zgodnie z wyjaśnieniami zawartymi w interpretacjach anulowanie faktur powinno dotyczyć wyłącznie tych dokumentów rozliczeniowych, które nie zostały wprowadzone przez podatnika do obrotu prawnego oraz tylko tych przypadków, gdy faktura dokumentuje czynność rzeczywiście niedokonaną.

Po wystawieniu faktury nieprzekazanej nabywcy, czyli niewprowadzonej do obrotu prawnego, Spółka jest w posiadaniu oryginału i kopii. Skoro błąd na fakturze został zauważony przed jej wysłaniem, to nie ma ryzyka wykorzystania tej faktury przez nabywcę, ponieważ nie ujmie podatku naliczonego z niej wynikającego w swojej ewidencji VAT. Nie wystąpi ryzyko obniżenia wpływów podatkowych. Anulując błędną fakturę Spółka wyeliminuje tę fakturę i wyśle nabywcy fakturę prawidłową. Nie jest zasadne korygowanie faktury, której nie otrzymał nabywca, tj. niewprowadzonej do obrotu prawnego.

W interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 września 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.410.2020.2.JF wskazał, że "w rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z fakturami, które nie zostały wprowadzone do obiegu prawnego – wystawiona faktura w żaden sposób nie została nikomu przekazana. W opisanej sytuacji usługa, którą dokumentuje pochopnie wystawiona faktura nie została jeszcze wykonana, została wykonana w innym terminie, faktura błędnie posiada niewłaściwy numer dokumentu, albo transakcja nie powinna zostać udokumentowana fakturą a notą księgową. Zatem generalnie faktura nie powinna zostać wystawiona i nie jest przekazana kontrahentowi. Tym samym uznać należy, że faktura nie jest wprowadzona do obrotu prawnego, co oznacza, że z jej wystawieniem nie wiążą się obowiązki ani prawa, ponieważ nie dokumentuje zdarzenia gospodarczego pomiędzy podmiotami wskazanymi na tej fakturze. Z tego względu taka faktura powinna zostać wyeliminowana z obrotu. (`(...)`) Dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi oraz ujęta w rozliczeniach. Natomiast nie ma możliwości dokonywania korekty faktury w sytuacji, gdy pierwotna faktura została wystawiona, ale nie weszła do obrotu prawnego (z uwagi na to, że nie została przekazana adresatowi), bowiem nie wywołuje wówczas skutków prawnych. W takiej sytuacji nie ma podstaw do wystawienia faktury korygującej, istnieje natomiast możliwość anulowania tej faktury".

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 29 września 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.394.2020.1.ISK: "Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura VAT sporządzona, a niewprowadzona do obrotu prawnego, nie jest zatem fakturą wystawioną w rozumieniu wyżej cytowanego przepisu prawnego i nie stanowi podstawy do zapłaty podatku w niej wykazanego w trybie art. 108 ust. 1 ustawy. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi oraz ujęta w jego rozliczeniach. Natomiast nie ma możliwości dokonywania korekty faktury w sytuacji, gdy pierwotna faktura została wystawiona, ale nie weszła do obrotu prawnego, gdyż nie wywołuje wówczas żadnych skutków prawnych. Co do zasady korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury VAT powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Jednakże w sytuacji, gdy wystawiona faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego (Wnioskodawca jest w posiadaniu 2 egzemplarzy faktury), nie ma podstaw do poprawienia błędów poprzez wystawienie faktury korygującej – wówczas istnieje możliwość anulowania tej faktury".

W tej samej interpretacji dopuszcza się anulowanie faktury wysłanej wcześniej do nabywcy, który zapoznał się z nią i ją odesłał sprzedawcy.

W przypadku przedstawionym przez Spółkę, nabywca otrzymał zamówiony towar, ale faktura wystawiona przez Spółkę nie odzwierciedlała stanu faktycznego tej transakcji, ponieważ inne były warunki umowy. W związku z tym, można uznać, że nie doszło do transakcji udokumentowanej błędną fakturą. Z umowy, na podstawie której doszło do dostawy, wynikała np. inna cena czy ilość i na takie warunki odbiorca nie wyraził zgody.

Ad. 2

Gdy nie będzie możliwe anulowanie faktury w opisanym przez Spółkę przypadku, to należy wystawić fakturę korygującą i przesłać ją nabywcy wraz z błędną fakturą, chociaż nabywca o błędnej fakturze wcześniej nie wiedział.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:

· możliwości dokonania anulowania faktury – jest nieprawidłowe;

· wystawienia faktury korygującej – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z art. 2 pkt 31 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Jak stanowi art. 106a pkt 1 lit a ustawy:

Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Stosownie do treści art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Stosownie do treści art. 106e ustawy:

Faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;

2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12. stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15. kwotę należności ogółem (…).

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że:

Faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Wnioskodawca w pierwszej kolejności ma wątpliwości czy w analizowanej sprawie może anulować wystawioną z błędem fakturę nieprzekazaną nabywcy, który otrzymał zamawiany towar.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa.

Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Podatnik wystawia fakturę m.in. w przypadku sprzedaży towaru lub usługi oraz w przypadku otrzymania zaliczki przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego.

Należy zauważyć, że ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani przepisy rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, nie regulują kwestii dotyczącej anulowania wystawionych faktur. W praktyce jednak – w drodze wyjątku – jest dopuszczalne anulowanie faktury, sprowadzające się do przekreślenia oryginału i kopii faktury oraz dokonaniu na nich adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wykorzystanie. Należy jednak w tym miejscu podkreślić, że anulowanie faktur powinno dotyczyć wyłącznie tych dokumentów rozliczeniowych, które nie zostały wprowadzone przez podatnika do obrotu prawnego.

Anulowanie faktury powinno być traktowane w sposób wyjątkowy i wykorzystywane tylko w przypadku zaistnienia takiej konieczności. Ponadto, podatnik powinien dołożyć należytej staranności przy dokumentowaniu zaistniałych zdarzeń gospodarczych. W przypadku anulowania faktury sprzedawca (wystawca faktury) winien posiadać w swojej dokumentacji zarówno kopię, jak i oryginał dokumentu sprzedaży z dokonaną na nich adnotacją unieważniającą fakturę, która uniemożliwi ich powtórne wydanie i wykorzystanie. Zatem, anulowanie faktury dotyczy tylko tych przypadków, gdy faktura dokumentuje czynność rzeczywiście niedokonaną.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że anulowanie faktury może nastąpić po spełnieniu łącznie dwóch przesłanek:

· faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego,

· faktura dokumentuje czynność rzeczywiście niedokonaną.

Z opisu sprawy wynika, że nieprawidłowa faktura nie została przekazana nabywcy (wprowadzona do obiegu), jednakże dostawa została dokonana, czyli miało miejsce zdarzenie gospodarcze. Nabywca otrzymał zamawiamy towar, i nie zamierza go zwrócić. Zatem jeden z warunków koniecznych do anulowania faktury nie został/nie zostanie spełniony.

Podsumowując, w przypadku przedstawionym przez Państwo, nie można anulować wystawionej z błędem faktury nieprzekazanej nabywcy, który otrzymał zamawiany towar.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało ocenić jako nieprawidłowe.

Wątpliwości Państwa dotyczą również wskazania, czy Spółka w takiej sytuacji powinna wystawić fakturę korygującą i z fakturą pierwotną (błędnie wystawioną) przesłać do nabywcy.

W tym miejscu należy zauważyć, że gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy, to w takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury poprzez wystawienie faktury korygującej.

Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Warunkiem obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego na podstawie wystawionej faktury korygującej jest posiadanie przez wystawcę potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę.

W myśl art. 106j ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

W przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,

2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,

3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

W przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2. (uchylony)

3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5. stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" albo wyraz "KOREKTA";

2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a) określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,

b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

4. przyczynę korekty;

5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Na mocy art. 106j ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Faktura korygująca powinna zawierać:

1. (uchylony);

2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2a) numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur fakturę, której dotyczy faktura korygująca - w przypadku faktury korygującej w postaci faktury ustrukturyzowanej;

3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a) określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-5,

b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

4. (uchylony);

5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

Na mocy obowiązującego od 1 stycznia 2022 r. art. 106j ust. 2a ustawy:

Faktura korygująca może zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo „KOREKTA”;

2. przyczynę korekty.

Jak wskazano wyżej celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych. Jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Jednakże dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi.

Jak już wskazano wyżej anulowanie faktury, sprowadzające się do przekreślenia oryginału i kopii faktury oraz dokonaniu na nich adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wykorzystanie dopuszczalne jest w przypadku gdy faktura nie została wprowadzona przez podatnika do obrotu prawnego oraz dokumentuje czynność rzeczywiście niedokonaną.

Niewprowadzenie faktury do obrotu prawnego może mieć miejsce gdy faktura nie zostanie wysłana do kontrahenta bądź gdy faktura zostanie wysłana, ale nie zostanie odebrana przez kontrahenta bądź gdy faktura zostanie wysłana i odebrana, a następnie odesłana przez kontrahenta (w taki sposób, że podatnik posiada oba egzemplarze faktur – oryginał i kopię – a kontrahent nie uwzględnił faktury w swoich ewidencjach) a jednocześnie nie doszło do zrealizowania transakcji (świadczenia usługi, dostawy towarów).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że co prawda są/będą Państwo w posiadaniu oryginału i kopii faktury, jednakże faktura dokumentuje czynność faktycznie dokonaną (dostawa została dokonana, nabywca posiada zamawiany towar).

Jeżeli więc faktura dokumentująca zdarzenie gospodarcze zawiera pomyłki lub zdarzenie, które faktura ta dokumentowała, uległo zmianie, to powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między określonymi podmiotami.

W konsekwencji w przedmiotowej sprawie – w myśl art. 106j ust. 1 ustawy – powinni Państwo wystawić fakturę korygującą do faktury pierwotnej zawierającej błędne dane, bowiem doszło już u Państwa do dostawy towarów, a nabywca towaru jest w jego posiadaniu. Zatem w takiej sytuacji anulowanie faktury nie jest możliwe.

Podsumowując, w analizowanej sytuacji powinni Państwo wystawić fakturę korygującą do faktury pierwotnej zawierającej błędy. W takim przypadku mogą Państwo przesłać do nabywcy fakturę korygującą z fakturą pierwotną (błędnie wystawioną).

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Państwo interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tą interpretację.

Interpretacja dotyczy:

· stanu faktycznego, który przedstawili Państwo i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

· zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).