0112-KDIL1-1.4012.766.2021.2.EB

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży ruchomości jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 listopada 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 9 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania sprzedaży ruchomości. Uzupełnił go Pan – pismem z 17 stycznia 2022 r. (wpływ 25 stycznia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W związku z faktem, iż w dniu 3 sierpnia 2020 r. Spółka (`(...)`) Sp. z.o.o. (poprzednio (`(...)`) Sp. z o.o.), NIP: (`(...)`), REGON: (`(...)`), KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) (`(...)`) z siedzibą (…) została wykreślona z rejestru podatników podatku od towarów i usług, zwrócił się Pan z pytaniem, czy sprzedaż zajętych ruchomości protokołem zajęcia z dnia 5 czerwca 2020 r., których sprzedaż nastąpiła 10 lutego 2021 r. miała nastąpić z doliczeniem podatku VAT (podatek od towarów i usług).

W odpowiedzi na tak zadane w wezwaniu pytania:

1. Jaka/jakie dokładnie ruchomość/ruchomości były przedmiotem postępowania egzekucyjnego?

2. Kiedy dłużnik nabył ruchomość/ruchomości będącą/będące przedmiotem postępowania egzekucyjnego i na podstawie jakiej umowy (jakiego tytułu prawnego)?

3. W jaki sposób, do jakich celów (w tym na potrzeby własne) dłużnik od dnia nabycia do dnia sprzedaży wykorzystywał ruchomość/ruchomości będące przedmiotem postępowania egzekucyjnego?

4. Czy ruchomość/ruchomości będące przedmiotem postępowania egzekucyjnego były wykorzystywany przez dłużnika w prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) czy do celów innych niż działalność gospodarcza?

5. Czy ruchomość/ruchomości będące przedmiotem postępowania egzekucyjnego były wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku? Jeśli tak, to do jakiej działalności zwolnionej? Należy wskazać podstawę prawną zwolnienia.

6. Czy przy nabyciu ruchomości będącej/będących przedmiotem postępowania egzekucyjnego dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego? Jeżeli tak, należy wskazać, czy z tego prawa dłużnik skorzystał. Jeśli nie przysługiwało, należy wskazać dlaczego.

7. W jakim dokładnie celu dłużnik nabył ruchomość/ruchomości będącą/będące przedmiotem postępowania egzekucyjnego?

8. Czy dłużnik nabył ruchomość/ruchomości w celu wykorzystywania jej/ich w prowadzonej działalności gospodarczej?

9. W jaki sposób, do jakich celów dłużnik od dnia nabycia do dnia sprzedaży wykorzystywał ruchomość/ruchomości będące przedmiotem postępowania egzekucyjnego?

10. Czy ruchomość/ruchomości będąca/będące przedmiotem postępowania egzekucyjnego była/były udostępniany osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej, np. umowy najmu, dzierżawy, użyczenia? Jeśli tak, to czy była/jest/będzie to umowa odpłatna i w jakim czasie obowiązywała.

11. Jeżeli nie posiada Pan informacji, o których mowa w ww. pytaniach, które są niezbędne do oceny, czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, to należy jednoznacznie wskazać:

a) czy ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Pana działań?

b) czy działania te zostały udokumentowane?

c) czy podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika?

Udzielił Pan następujących odpowiedzi:

Na podstawie odpowiedzi z dnia 5 listopada 2020 r. wydanej przez Naczelnika US w (`(...)`) uzyskano informacje, iż w dniu 3 sierpnia 2020 r. Spółka została wykreślona z rejestru podatników podatku od towarów i usług. Brak informacji od kiedy Spółka była płatnikiem podatku VAT.

Ruchomości będące przedmiotem postępowania egzekucyjnego, zgodne z protokołem zajęcia z dnia 2 czerwca 2020 r.:

1. Piła taśmowa (`(...)`)

2. Płyta traserska (…)

3. Wał kontrolny

4. Wiertarka słupowa (…)

5. Półautomat spawalniczy (`(...)`)

6. Nożyca gilotynowa ręczna

7. Szlifierka ostrzałka dwutarczowa

8. Frezarka uniwersalna (`(...)`)

9. Tokarka uniwersalna (`(...)`)

10. Tokarka uniwersalna (`(...)`)

11. Szlifierka (`(...)`)

12. Piec do obróbki (`(...)`)

13. Przyrząd kłowy

14. Wiertarka stołowa (…)

15. Płyta traserska (…)

II. 4.-7. Brak informacji.

II. 3. Brak informacji dotyczących daty oraz umowy na podstawie jakiej dokonano nabycia ruchomości. Przez cały okres postępowania dłużnik nie odbiera korespondencji od organu egzekucyjnego. Ruchomości zostały zajęte we władaniu wierzyciela będącego właścicielem hali, na której zostały pozostawione przez zadłużoną Spółkę.

II. 8. Komornik przez cały okres prowadzonego postępowania wielokrotnie próbował kontaktować się z dłużnikiem, jednak czynności terenowe oraz wysyłanie korespondencji pod ustalone adresy nie przyniosły oczekiwanego rezultatu. Brak możliwości uzyskania niezbędnych danych od dłużnika. Wszystkie dokonane czynności zostały udokumentowane w prowadzonych aktach egzekucyjnych (`(...)`) prowadzonych w tutejszej kancelarii.

Pytanie

Czy sprzedaż zajętych ruchomości protokołem zajęcia z dnia 5 czerwca 2020 r., których sprzedaż nastąpiła 10 lutego 2021 r. miała nastąpić z doliczeniem podatku VAT?

Pana stanowisko w sprawie

W opinii organu egzekucyjnego sprzedaż ruchomości prawidłowo nastąpiła z doliczeniem podatku VAT, stosownie do wykładni art. 43 pkt 21 ustawy o podatku VAT "Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18. zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione".

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, w brzmieniu obowiązującym od dnia 14 kwietnia 2021 r.:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11 i 41) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

W myśl art. 18 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 13 kwietnia 2021 r.:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), zgodnie z którym:

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy:

Podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 6 ustawy:

Jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Jak stanowi art. 96 ust. 8 ustawy:

W przypadku gdy zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu nie zostało zgłoszone zgodnie z ust. 6, naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Stosownie do art. 96 ust. 9 ustawy:

Naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT bez konieczności zawiadamiania o tym podatnika, jeżeli:

1. podatnik nie istnieje lub

2. mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z podatnikiem albo jego pełnomocnikiem, lub

3. dane podane w zgłoszeniu rejestracyjnym okażą się niezgodne z prawdą, lub

4. podatnik albo jego pełnomocnik nie stawia się na wezwania naczelnika urzędu skarbowego, naczelnika urzędu celno-skarbowego, dyrektora izby administracji skarbowej lub Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, lub

5. posiadane informacje wskazują na prowadzenie przez podatnika działań z zamiarem wykorzystania działalności banków w rozumieniu art. 119zg pkt 1 Ordynacji podatkowej lub spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych do celów mających związek z wyłudzeniami skarbowymi w rozumieniu art. 119zg pkt 9 Ordynacji podatkowej, lub

6. wobec tego podatnika sąd orzekł, na podstawie odrębnych przepisów, zakaz prowadzenia działalności gospodarczej.

Na mocy art. 96 ust. 9a ustawy:

Wykreśleniu z urzędu z rejestru jako podatnik VAT podlega także podatnik, który:

1. zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na okres co najmniej 6 kolejnych miesięcy lub

2. będąc obowiązanym do złożenia deklaracji, o której mowa w art. 99 ust. 1, 2 lub 3, nie złożył takich deklaracji za 3 kolejne miesiące lub takiej deklaracji za kwartał, lub

3. składał przez 6 kolejnych miesięcy lub 2 kolejne kwartały deklaracje, o których mowa w art. 99 ust. 1, 2 lub 3, w których nie wykazał sprzedaży, nabycia towarów lub usług ani importu towarów z kwotami podatku do odliczenia, lub,

4. wystawiał faktury lub faktury korygujące, dokumentujące czynności, które nie zostały dokonane, lub

5. prowadząc działalność gospodarczą wiedział lub miał uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że dostawcy lub nabywcy biorący udział pośrednio lub bezpośrednio w dostawie tego samego towaru lub usługi uczestniczą w nierzetelnym rozliczaniu podatku w celu odniesienia korzyści majątkowej

- z zastrzeżeniem ust. 9b-9f.

Wątpliwości Pana dotyczą ustalenia, czy przy sprzedaż zajętych ruchomości należało doliczyć podatek VAT.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem w pierwszej kolejności należy rozważyć kwestię, czy dłużnik działa jako podatnik podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży ruchomości, a tym samym sprzedaż ta wykonywana jest w ramach działalności gospodarczej.

Jak wynika z opisu sprawy ruchomości, które były przedmiotem sprzedaży w trybie licytacji komorniczej należały do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (`(...)`) (poprzednio (`(...)`) Sp. z o.o.). Obecnie działalność gospodarcza jest wykreślona. Zatem, dostawa ruchomości dotyczyła majątku podmiotu gospodarczego, którym jest Spółka. Tym samym, w opisanej sytuacji dłużnika należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy w kontekście powołanych przepisów stwierdzić należy, że dostawa w ramach postępowania egzekucyjnego ww. ruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowa transakcja dotyczyła bowiem towarów w rozumieniu ustawy oraz dokonana w imieniu i na rzecz podmiotu (dłużnika), objętego dyspozycją art. 15 ustawy, jako wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą, a więc będącego podatnikiem. Jak bowiem wynika z treści wniosku ruchomości, które były przedmiotem sprzedaży w trybie licytacji komorniczej należały do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (`(...)`) (poprzednio (`(...)`) Sp. z o.o.), czyli podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Wobec tego, skoro przedmiotowe ruchomości były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, to z tytułu transakcji sprzedaży tych ruchomości, dłużnik występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Czynność ta zatem podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W przypadku dostawy ruchomości należy ustalić, czy zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, jest konieczność wykorzystywania towarów (ruchomości – będących przedmiotem dostawy) wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług oraz brak prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT, przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wskazać należy, że z dniem 1 września 2019 r. do ustawy o VAT został dodany art. 43 ust. 21 ustawy, zgodnie z którym ,,Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione”.

Wobec powyższego, dokonane w trybie egzekucji dostawy towarów, są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.

W przedmiotowej sprawie przedstawiony we wniosku opis sprawy nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż egzekucyjna ruchomości korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż – jak wynika z wniosku, nie posiada Pan informacji, o które wzywał organ, a które są niezbędne do dokonania takiej oceny.

W związku z powyższym, w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnienia nie będą spełnione, o ile podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły – na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika – do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku.

Zaznaczyć jednak należy, że kwestia działań podjętych przez Pana nie była przedmiotem oceny.

Tym samym, w analizowanym przypadku, sprzedaż zajętych ruchomości protokołem zajęcia z 5 czerwca 2020 r., których sprzedaż nastąpiła 10 lutego 2021 r. miała nastąpić z doliczeniem podatku VAT, stosownie do art. 43 ust. 21 ustawy.

Tym samym stanowisko Pana uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zaistniałego stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Na podstawie powołanego wyżej art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z dołączonych do niego dokumentów. W związku z tym załączone przez Pana do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).