Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług (pytania nr 1-3) jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

23 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 23 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania transakcji zbycia nieruchomości oraz składników majątkowych, a także prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z dokonaną transakcją. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowany będący stroną postępowania:

ABC S.A.

(ul. …; NIP: …);

2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

DEF Sp. z o.o.

(ul. …; NIP: …);

(oba podmioty dalej jako: „Wnioskodawcy” lub „Zainteresowani”).

Opis zdarzenia przyszłego

ABC S.A. (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Spółka” lub „Sprzedający”) jest spółką akcyjną z siedzibą w AB oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż hurtowa mięsa i wyrobów z mięsa (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 46, 32, Z).

DEF Sp. z o.o. (dalej jako: „Kupujący” lub „Nabywca”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w CD oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Podstawowym przedmiotem działalności Kupującego jest magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów (PKD 52, 10, B).

Wnioskodawcy nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT oraz przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2021 r., poz. 1800, ze zm.).

Wnioskodawcy zamierzają przeprowadzić transakcję sprzedaży aktywów szczegółowo opisanych poniżej (dalej jako: „Transakcja”).

Opis przedmiotu Transakcji

1. Nieruchomość

Wnioskodawca jest właścicielem częściowo ogrodzonej nieruchomości gruntowej niezabudowanej, położonej w AB, o numerze ewidencyjnym 000, dla której Sąd Rejonowy w AB, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze 000 (dalej jako: „Nieruchomość”).

Spółka nabyła Nieruchomość w 2016 r. od Kupującego, a transakcja ta stanowiła czynność opodatkowaną VAT. Spółka miała prawo do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości. Nabycie Nieruchomości w 2016 roku związane było z ówczesnymi planami biznesowymi grupy kapitałowej ABC, ukierunkowanymi na rozwój prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej, obejmującymi m.in. rozbudowę budynku chłodni, należącego do spółki XYZ sp. z o.o. (podmiot powiązany ze Spółką w rozumieniu przepisów ustawy o VAT oraz przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych). W międzyczasie strategia biznesowa grupy kapitałowej ABC uległa jednak zmianie, a należący do XYZ sp. z o.o. budynek chłodni, wraz z innymi aktywami, został wynajęty Kupującemu.

Obszar, na którym położona jest Nieruchomość objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z uchwałą Rady Miasta AB z dnia … r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części dzielnicy XX w AB, rejon ulic … (dalej jako: „MPZP”), obszar Nieruchomości oznaczony jest symbolem 01 U.P.KS - zabudowa usługowa, tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, tereny urządzeń komunikacji samochodowej.

2. Pozostałe aktywa

Oprócz Nieruchomości, przedmiotem Transakcji będą inne aktywa należące do Spółki (dalej jako: „Składniki majątkowe”), w tym maszynownia kontenerowa, linia produkcyjna, inne środki trwałe (np. wózki widłowe, sprzęt IT, maszyny do pakowania).

Spółka nie dokonała w sposób formalny bądź faktyczny wyodrębnienia organizacyjnego Nieruchomości i Składników majątkowych jako wydziału, oddziału czy innych jednostek organizacyjnych. Zdarzenia gospodarcze związane z Nieruchomością i Składnikami majątkowymi są ewidencjonowane w ramach ogólnej ewidencji księgowej i podatkowej Spółki. Spółka nie prowadzi odrębnej ewidencji rachunkowej dla sprzedawanych aktywów ani nie posiada w tym zakresie odrębnego rachunku bankowego.

Opis Transakcji

Wnioskodawcy planują zawarcie umowy sprzedaży, na podstawie której Spółka przeniesie na Nabywcę prawo własności Nieruchomości oraz Składników majątkowych. Intencją stron Transakcji jest przeniesienie na Nabywcę poszczególnych składników majątku Spółki (tj. opisanej powyższej Nieruchomości oraz Składników majątkowych), nie zaś całego majątku Spółki.

Ponadto należy wskazać, iż na Kupującego nie zostaną przeniesione umowy związane z funkcjonowaniem ww. Nieruchomości oraz Składników majątkowych (np. umowa na dzierżawę transformatora do obsługi maszynowni kontenerowej), ani żadne prawa lub obowiązki związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Na Kupującego nie zostanie również przeniesiona dokumentacja przedsiębiorstwa Spółki, w tym księgi ani żadne umowy związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa Spółki (np. umowy kredytu bankowego, umowy handlowe, umowa rachunku bankowego). Po dokonaniu Transakcji Spółka będzie kontynuowała swoją działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży mięsa, prowadzoną z wykorzystaniem jej istniejącego przedsiębiorstwa i jego składników (np. umowy handlowe, sprzęt IT, personel).

Ponadto Kupujący nie przejmie, w ramach Transakcji, zobowiązań funkcjonalnie związanych z Nieruchomością oraz Składnikami majątkowymi. Na Kupującego nie zostaną przeniesione także inne składniki przedsiębiorstwa Spółki, które wykorzystuje ona do prowadzenia działalności operacyjnej – np. część sprzętu IT, personel.

Aktualnie Nieruchomość oraz Składniki majątkowe nie są wykorzystywane przez Spółkę do prowadzenia przez nią działalności związanej ze sprzedażą mięsa. Jedynie maszynownia kontenerowa jest aktualnie wykorzystywana przez Kupującego do świadczenia usług przechowywania towarów w określonej temperaturze na rzecz Spółki. Maszynownia ta jest wydzierżawiana przez Spółkę do XYZ Sp. z o.o., która następnie wynajmuje ją Kupującemu wraz z innymi aktywami (szczegóły w tym zakresie zostały przedstawione we wniosku dotyczącym transakcji pomiędzy XYZ Sp. z o.o. a Kupującym; informacje o przedmiotowym wniosku znajdują się poniżej).

Należy również podkreślić, iż po dokonaniu Transakcji Kupujący zamierza wykorzystywać Nieruchomość oraz Składniki majątkowe do celów własnej działalności operacyjnej – w zakresie usług składowania w określonej temperaturze (z wykorzystaniem chłodni składowej).

Oprócz planowanej Transakcji zostanie również zawarta umowa sprzedaży pomiędzy XYZ Sp. z o.o. a Kupującym, dotycząca nieruchomości częściowo zabudowanej m.in. budynkiem chłodni o powierzchni zabudowy … m2, murowanej konstrukcji, placami manewrowymi, składającej się z trzech działek ewidencyjnych o numerach …, nieruchomości niezabudowanych składających się z działek ewidencyjnych o numerach … oraz innych aktywów (w tym między innymi: sprzętu IT, urządzeń chłodniczych, kontenerów, systemów bezpieczeństwa, wózków widłowych, mebli, innych środków trwałych), która to transakcja jest przedmiotem odrębnego wniosku o interpretację. Wskazane działki bezpośrednio lub pośrednio przylegają do Nieruchomości objętej Transakcją. Zarówno Nieruchomość, jak i Składniki majątkowe nabyte w ramach niniejszej Transakcji oraz aktywa nabywane przez Kupującego od XYZ Sp. z o.o. są zlokalizowane w jednej lokalizacji i będą wykorzystywane na potrzeby działalności operacyjnej Kupującego w tej lokalizacji. Kupujący zamierza nabyć Nieruchomości i Składniki majątkowe od Sprzedającego oraz określone powyżej aktywa od XYZ Sp. z o.o. w celu ich wykorzystania do prowadzonej działalności gospodarczej. Obecnie rozważane jest zawarcie jednej umowy trójstronnej pomiędzy powyżej wskazanymi podmiotami.

Pytania (we wniosku pytania nr 1-3)

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców, iż w związku z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, planowana Transakcja nie będzie stanowiła transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej jako: „ZCP”), a tym samym nie będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

2. Czy w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawców w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, dostawa Nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania VAT?

3. Czy w przypadku uznania, że dostawa Nieruchomości i Składników majątkowych podlega opodatkowaniu VAT, Kupujący będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającą z wystawionej przez Spółkę faktury VAT dokumentującej Transakcję?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

1. Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że w związku z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, planowana Transakcja nie będzie stanowiła transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP, a tym samym nie będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

2. W opinii Wnioskodawców, w przypadku uznania ich stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, dostawa Nieruchomości nie będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania VAT, i w konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych.

3. Zdaniem Wnioskodawców, w przypadku uznania, że dostawa Nieruchomości oraz Składników majątkowych podlega opodatkowaniu VAT, Kupujący będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającą z wystawionej przez Spółkę faktury VAT dokumentującej Transakcję.

Ad 1. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców w zakresie pytania nr 1

1. Zasady ogólne

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Równocześnie przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast, stosownie do art. 6 ustawy o VAT, wyłączeniu z zakresu stosowania przepisów powyższej ustawy podlegają następujące czynności:

1. transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa;

2. czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Zasadą jest zatem, że czynności wskazane w powyższym przepisie, co do zasady, należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, niektóre czynności (chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług) nie podlegają opodatkowaniu.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawców wykładnia terminów użytych w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, tj. „przedsiębiorstwo” oraz „zorganizowana część przedsiębiorstwa” („ZCP”) ma kluczowe znaczenie dla oceny podatkowych skutków planowanej Transakcji.

2. Kwalifikacja planowanej Transakcji w kontekście zbycia przedsiębiorstwa dla celów podatku VAT

W ocenie Wnioskodawców przedmiot Transakcji nie stanowi przedsiębiorstwa. Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, jak również ustawodawca nie zastosował bezpośredniego odesłania do innych aktów prawnych w tym zakresie.

Definicja taka zawarta jest natomiast w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. Dz.U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.; dalej jako: „KC”).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej obejmującym w szczególności:

- oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

- własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

- prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

- wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

- koncesje, licencje i zezwolenia;

- patenty i inne prawa własności przemysłowej;

- majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

- tajemnice przedsiębiorstwa;

- księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z kolei, stosownie do art. 552 KC, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W odniesieniu do kwestii aktywów, które mają stanowić przedsiębiorstwo, organy podatkowe wypowiadają się w następujący sposób:

· Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 6 sierpnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.406.2021.2.WH, potwierdził prawidłowość stanowiska podatnika, zgodnie z którym: „Kolejnego argumentu przemawiającego za tym, iż przedmiotem analizowanej Transakcji nie jest przedsiębiorstwo Zbywcy, dostarczają orzeczenia sądów (Wyrok NSA z dnia 6 października 1995 r., sygn. SA/Gd 1959/94 oraz wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2008 r., sygn. I SA/Wr 355/08), w których wyrażono tezę, iż zbycie przez podatnika tylko części jego aktywów z definicji nie może być zakwalifikowane jako zbycie przedsiębiorstwa, choćby nawet przedmiotem zbycia była zdecydowana większość składników majątkowych funkcjonującego przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi bowiem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnymi”;

· Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 23 czerwca 2020 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.207.2020.2.EJU) uznał, że: „Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo”.

W przypadku Transakcji, której przedmiotem jest Nieruchomość oraz Składniki majątkowe, nie ulega wątpliwości, że jej przedmiotem nie jest całość aktywów przedsiębiorstwa, a jedynie niektóre składniki, których zbycie nie wpłynie na fakt kontynuacji przez Spółkę swojej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży mięsa, prowadzonej z wykorzystaniem jej istniejącego przedsiębiorstwa.

Ponadto składniki majątkowe, będące przedmiotem Transakcji, nie będą mogły stanowić odrębnego przedsiębiorstwa, zdolnego do realizacji określonych zadań gospodarczych ze względu na fakt, iż konieczne byłoby zaangażowanie innych składników majątku lub podejmowanie dodatkowych działań w celu kontynuacji działalności Sprzedającego. Jako że Spółka zamierza kontynuować swoją działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży mięsa, aktywa będące przedmiotem transakcji nie są wystarczające do jej prowadzania. Co więcej, aktywa pozostające [w] Spółce są wystarczające do kontynuowania przez Spółkę swojej działalności w zakresie sprzedaży mięsa.

Powyższe pozwala stwierdzić, że przedmiot Transakcji nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

W związku z powyższym należy przeanalizować, czy sprzedaż Nieruchomości oraz Składników majątkowych nie stanowi transakcji zbycia ZCP, dla których ustawodawca przewidział wyłączenie z opodatkowania VAT.

3. Kwalifikacja planowanej Transakcji w kontekście zbycia ZCP dla celów podatku VAT

Na mocy art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, ZCP została zdefiniowana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem dla uznania, że dany zespół składników stanowi ZCP konieczne jest spełnienie następujących warunków:

1. w przedsiębiorstwie istnieje zespół składników zarówno materialnych jak i niematerialnych, w tym zobowiązań;

2. składniki te są wyodrębnione finansowo i organizacyjnie;

3. składniki są przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne);

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Należy podkreślić, iż niespełnienie chociażby jednego z wyżej wymienionych kryteriów powoduje, iż brak jest podstaw, aby uznać, że sprzedaż składników majątkowych stanowi ZCP w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Uwzględniając powyższe, na przestrzeni lat ukształtowała się linia interpretacyjna i orzecznicza, zgodnie z którą, aby dany zespół składników materialnych i niematerialnych mógł zostać uznany dla celów podatkowych za ZCP, konieczne jest wydzielenie zespołu składników majątkowych i niemajątkowych w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach:

• organizacyjnej;

• finansowej;

• funkcjonalnej.

Zatem by określony zespół składników materialnych i niematerialnych mógł zostać zakwalifikowany jako ZCP zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, musi odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

A. ZCP jako zespół składników materialnych i niematerialnych

Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych jest najważniejszym warunkiem uznania ZCP. Wniosek ten potwierdzają interpretacje indywidualne prawa podatkowego. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 stycznia 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.611.2017.2.JO, stwierdzono, że: „Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań)”. Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 maja 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.150.2021.2.MS.

Ponadto istotne jest, by ZCP w rzeczywistości stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych, a nie ich przypadkowy zbiór, którego jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Powyższe oznacza, że składniki te muszą być ze sobą skorelowane w taki sposób by po ich wydzieleniu mogły stanowić odrębne przedsiębiorstwo, zdolne do realizacji określonych zadań gospodarczych. A zatem składniki te powinny zostać przyporządkowane do realizowanej funkcji gospodarczej.

W przypadku opisanej w zdarzeniu przyszłym planowanej Transakcji, Spółka przeniesie na Kupującego wyłącznie składniki materialne, tj. Nieruchomość oraz Składniki majątkowe, które w ocenie Wnioskodawców nie stanowią zespołu składników zdolnego do realizacji określonej funkcji gospodarczej. Należy bowiem podkreślić, iż w ramach tej Transakcji nie dojdzie do przeniesienia m.in. praw i obowiązków związanych z funkcjonowaniem sprzedawanych aktywów. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawców, należy uznać, iż przedmiotem tej Transakcji jest zbiór aktywów, a nie zespół składników majątkowych.

Ponadto, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w celu uznania zespołu składników majątkowych za ZCP, konieczne jest uwzględnienie w nim również zobowiązań, co nie ma miejsca w omawianym przypadku, bowiem w ramach Transakcji na Kupującego nie zostaną przeniesione zobowiązania funkcjonalnie związane z Nieruchomością i Składnikami majątkowymi.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawców nie można uznać, że przedmiot Transakcji stanowić będzie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania.

B. Wyodrębnienie finansowe ZCP

Należy wskazać, iż wyodrębnienie finansowe to sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa, który pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP.

W praktyce podkreśla się, że w sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części, natomiast zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi przybrać postaci oddziału samobilansującego. Przenoszone zobowiązania i należności powinny być wyodrębnione oraz przyporządkowane organizacyjnie i finansowo do wyodrębnionego majątku tak, aby można było przejąć funkcje wyodrębnionego majątku w sposób umożliwiający przejęcie funkcji gospodarczych (tak m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 marca 2019 r., sygn. I FSK 784/17 oraz w wyroku z dnia 14 listopada 2019 r., sygn. II FSK 24/18).

Należy zauważyć, że na Kupującego nie będą przenoszone zobowiązania związane z Nieruchomością oraz Składnikami majątkowymi. Ponadto Spółka nie prowadzi odrębnej ewidencji rachunkowej dla sprzedawanych aktywów, która pozwoliłaby na przypisanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tych aktywów. W ramach Transakcji nie dojdzie również do przeniesienia na nabywcę rachunku bankowego Spółki ani ksiąg związanych z prowadzoną działalnością, bowiem będą one wykorzystywane do kontynuowania zasadniczej działalności Spółki jaką jest sprzedaż mięsa.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawców należy uznać, że Nieruchomość i Składniki majątkowe nie są wyodrębnione finansowo w strukturze Spółki.

C. Wyodrębnienie organizacyjne ZCP

Na gruncie stanowiska organów podatkowych i sądów administracyjnych należy uznać, że wyodrębnienie organizacyjnie występuje, gdy ZCP stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze przedsiębiorstwa, np. wyodrębniony dział, zakład, wydział czy oddział. W praktyce takie organizacyjne wydzielenie następuje na podstawie statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Sprzedający nie wyodrębnił ani w sposób formalny, ani faktyczny sprzedawanych aktywów, zatem należy uznać, że warunek wyodrębnienia organizacyjnego nie został spełniony.

D. Wyodrębnienie funkcjonalne ZCP

Wyodrębnienie funkcjonalne przejawia się w realizacji określonych zadań gospodarczych, które powinny stanowić pewną całość, mogącą być przedmiotem działalności samodzielnego przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako zdolność wydzielonych składników majątkowych do samodzielnej realizacji określonych zadań gospodarczych (vide: wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 79/17).

Wyodrębnienie funkcjonalne stanowi w istocie zdolność zespołu składników materialnych i niematerialnych do samodzielnego realizowania zadań gospodarczych. Elementy składające się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, aby mogły one służyć realizacji określonych zadań gospodarczych, odrębnych od zadań pozostałej części przedsiębiorstwa, z którego zostaje wydzielona zorganizowana część przedsiębiorstwa. Zatem zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest prostą sumą indywidualnych składników majątkowych, umożliwiających w przyszłości prowadzenie działalności gospodarczej w oparciu o te składniki.

Zgodnie z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zawartą w przepisach ustawy o VAT, zespół składników zorganizowanej części przedsiębiorstwa – materialnych i niematerialnych – powinien być na tyle wyodrębniony, aby mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze. Jak wskazują organy podatkowe oraz sądy administracyjne, kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego sprowadza się do kwestii, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Żeby wydzielona część majątku przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot (tak m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 5 czerwca 2018 r., sygn. I SA/Gd 55/18, a także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 10 października 2019 r., nr 0113-KDIPT1-1.4012.484.2019.2.MH oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 30 sierpnia 2019 r., nr 0111-KDIB3-2.4012.483.2019.1.MD).

Odnosząc powyższe do przedmiotu Transakcji należy zauważyć, że Nieruchomość i Składniki majątkowe nie będą wystarczające dla niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot. Ponadto Nieruchomość i Składniki majątkowe nie są same w sobie wystarczające do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym celu konieczne bowiem byłoby podjęcie przez Kupującego dodatkowych działań, takich jak np. przydzielenie lub zatrudnienie personelu do obsługi sprzedawanej linii produkcyjnej i innych aktywów, zakupienie lub przydzielenie dodatkowego wyposażenia/materiałów, zawarcie dodatkowych umów.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawców należy uznać, iż warunek wyodrębnienia funkcjonalnego nie został spełniony.

E. ZCP jako niezależne przedsiębiorstwo realizujące samodzielnie określone zadania gospodarcze.

Do warunku opisanego w pkt E odniósł się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2018 r., znak 0115-KDIT1-2.4012.843. 2017.1.PS: „Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie”.

Należy zauważyć, że Kupujący nie będzie wykorzystywał nabytych Nieruchomości i Składników majątkowych do prowadzenia takiej samej działalności gospodarczej jak działalność Sprzedającego (Sprzedający będzie kontynuował prowadzoną przez siebie działalność przy pomocy posiadanych aktywów), lecz będzie je wykorzystywał na cele własnej działalności operacyjnej. Nieruchomość oraz Składniki majątkowe nie są bowiem wykorzystywane przez Sprzedającego do celów jego podstawowej działalności gospodarczej związanej ze sprzedażą mięsa.

Ponadto przedmiot Transakcji nie pozwala na samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej przez Kupującego. Nieruchomość i Składniki majątkowe są jedynie zbiorem aktywów, które Kupujący będzie wykorzystywał do prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomość oraz Składniki majątkowe nie mają jednak, w ocenie Wnioskodawców, zdolności do samodzielnego funkcjonowania jako przedsiębiorstwo bez zaangażowania innych aktywów.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawców należy uznać, że przedmiotem Transakcji nie będzie wyłącznie grupa składników materialnych, przy czym nie będą one wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie pod względem finansowym, organizacyjnym i funkcjonalnym, a ponadto nie będą mogły stanowić przedsiębiorstwa realizującego samodzielnie określone zadania gospodarcze. Tym samym Nieruchomość i Składniki majątkowe nie będą mogły zostać uznane za ZCP, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przedstawione powyżej stanowisko Wnioskodawców co do kwalifikacji przedmiotu Transakcji jako ZCP jest również zgodne z Objaśnieniami podatkowymi z dnia 11 grudnia 2018 r. wydanymi przez Ministra Finansów na podstawie art. 143 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa – „Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych” (dalej jako: „Objaśnienia”), które ze względu na przedmiot Transakcji, obejmujący między innymi Nieruchomość, mogą być pomocne przy ocenie jej charakteru.

Stosownie do treści Objaśnień:

- Przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, czy też ZCP uwzględnić należy następujące okoliczności:

• zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

• faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji, lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP.

- W celu stwierdzenia zamiaru kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę konieczne jest istnienie dowodów potwierdzających istnienie na moment transakcji takiego zamiaru po stronie nabywcy (np. w formie korespondencji elektronicznej/mailowej).

- Dodatkowo za okoliczność wykluczającą możliwość stwierdzenia, że przenoszony na nabywcę zespół składników umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę, należy uznać sytuację, w której konieczne jest podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

- Zapewnienie mediów dla nieruchomości komercyjnej jest konieczne do jej wykorzystania niezależnie od przeznaczenia, czy to na cele wynajmu, czy też inne. W związku z powyższym kwestia przeniesienia tych umów w związku z transakcją nie jest decydująca dla kwalifikacji transakcji jako zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP.

- Należy uznać, że dla celów ustalenia skutków podatkowych transakcji nie jest istotne czy doszło do przeniesienia na nabywcę integralnych dla transakcji, obejmujących nieruchomości komercyjne elementów, w szczególności takich jak:

• ruchomości stanowiące wyposażenie budynku;

• prawa i obowiązki wynikające z umów serwisowych, w tym m.in. umów dotyczących świadczenia usług ochrony obiektu, sprzątania, obsługi nieruchomości (tzw. facility management agreement).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawców, stanowisko przedstawione w Objaśnieniach (służących zwiększeniu pewności stosowania prawa u podatników) potwierdza dokonaną przez Wnioskodawców ocenę Transakcji jako niestanowiącej zbycia ZCP, w szczególności należy podkreślić, iż:

- Nabywca zamierza wykorzystywać Nieruchomość i Składniki majątkowe do swojej działalności gospodarczej, polegającej na świadczeniu usług składowania w określonej temperaturze;

- w ramach Transakcji nie dojdzie do przejścia na Nabywcę żadnych praw i obowiązków wynikających z umów zawartych przez Spółkę;

- Nabywca, chcąc potencjalnie prowadzić działalność gospodarczą przy wykorzystaniu przedmiotu Transakcji, musiałby zaangażować dodatkowe aktywa niebędące przedmiotem Transakcji oraz dokonać dodatkowych czynności obejmujących m.in. zaangażowanie personelu lub zawarcie odpowiednich umów.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawców, transakcja zbycia Nieruchomości oraz Składników majątkowych nie będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad 2. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawców dostawa Nieruchomości nie będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania VAT.

Na wstępie należy wskazać, iż w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwolnieniu z opodatkowania VAT podlega dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 33 powyższej ustawy, tereny budowlane należy rozumieć jako grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, zgodnie z MPZP, teren przedmiotowej działki oznaczony jest symbolem 01 U.P.KS – zabudowa usługowa, tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, tereny urządzeń komunikacji samochodowej. W konsekwencji należy uznać, iż zgodnie z przepisem art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, działka ewidencyjna nr 000 przeznaczona jest pod zabudowę, stanowi więc teren budowlany.

Dodatkowo, należy wskazać, [że] działka ewidencyjna nr 000 jest częściowo zabudowana ogrodzeniem. Niemniej jednak fakt, iż w obszarze działki znajduje się ogrodzenie nie powinien przesądzać o uznaniu tego gruntu za zabudowany, bowiem sensem ekonomicznym planowanej Transakcji (w zakresie dostawy działki [nr] 000) jest dostawa gruntu, a nie ogrodzenia.

Wnioskodawcy zwracają uwagę, że zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, w których stany faktyczne były zbliżone do zaistniałego w niniejszej sprawie, uznawano, że dostawa ogrodzonej działki stanowi dostawę działki niezabudowanej, a tym samym zwolnienia określone w art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a ustawy oraz art. 29a ust. 8 ustawy o VAT nie znajdują zastosowania.

Analogiczne stanowisko zaprezentował m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 30 sierpnia 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.420. 2021.1.AK): „Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż niezabudowana działka nr 2 stanowi teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Jak wskazano powyżej ww. działka nr 2 stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę, co wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Natomiast znajdujące się na działce ogrodzenie oraz nawierzchnia utwardzona - jak wskazano we wniosku - nie stanowią budynku ani budowli, lecz urządzenia budowlane. Zatem, pozostają one bez wpływu na kwalifikację gruntu jako terenu budowlanego”.

Podobnie w interpretacji indywidualnej z dnia 28 marca 2019 r. (sygn. 0112-KDIL1-1.4012. 32.2019.2.MW) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: „W świetle powyższej analizy, nie sposób również uznać, że w przedmiotowych okolicznościach ogrodzenie działek sprzedawane wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu jest „ważniejsze” niż grunt i ono wyznacza sposób opodatkowania gruntu na którym się znajduje. Sensem ekonomicznym ww. transakcji nie jest towar w postaci ogrodzenia, lecz towar w postaci gruntu (prawo użytkowania wieczystego)”.

We wskazanej kwestii orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 18 kwietnia 2018 r., sygn. I SA/Bk 77/18, zgodnie z którym: „Istotne jest więc to, co jest sensem ekonomicznym transakcji dostawy działki niezabudowanej, na której wzniesione zostanie ogrodzenie trwale z gruntem związane. Sensem ekonomicznym takiej transakcji, jak słusznie przyjęto w tej sprawie, jest sprzedaż gruntu, a nie ogrodzenia, nawet jeżeli takie ogrodzenie, jak twierdzi się w skardze kasacyjnej, ma uatrakcyjnić sprzedaż gruntu. Ogrodzenia nie można też, wbrew temu co podnosi skarżący, zakwalifikować do budowli”.

W opinii Wnioskodawców powyższa argumentacja wskazuje, że dostawa częściowo ogrodzonej działki ewidencyjnej nr 000 będzie stanowiła dostawę gruntu niezabudowanego i jednocześnie nie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT.

Ad 3. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców w zakresie pytania nr 3

Jeżeli Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT, tj. nie będzie stanowiła dostawy ZCP, a dostawa Nieruchomości nie będzie zwolniona z VAT, Kupujący będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z wystawionej przez Spółkę faktury VAT dokumentującej Transakcję.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zdaniem Wnioskodawców decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia VAT ma więc zamierzony (deklarowany) związek nabywanych towarów lub usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi VAT.

Zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym, Kupujący zamierza wykorzystywać nabyte Nieruchomości oraz Składniki majątkowe do prowadzenia własnej działalności gospodarczej, polegającej na świadczeniu usług składowania w określonej temperaturze (z wykorzystaniem chłodni składowej), która to działalność stanowi dla Kupującego działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT. Tym samym należy uznać, iż nabycie Nieruchomości oraz Składników majątkowych, które będą wykorzystywane do świadczenia przez Kupującego usług podlegających opodatkowaniu VAT, będzie miało związek z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem. Zatem zdaniem Wnioskodawców spełniona jest dyspozycja normy wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawców, nie zaistnieją negatywne przesłanki odliczenia VAT, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, Kupujący będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z wystawionej przez Spółkę faktury VAT, dokumentującej dostawę Nieruchomości (jeżeli jej dostawa nie będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania VAT) i Składników majątkowych, bowiem nabywane aktywa będą wykorzystywane przez niego do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT.

Stanowisko Wnioskodawców w powyższym zakresie jednolicie potwierdzają interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo:

• z dnia 27 września 2021 r., znak 0112-KDIL1-2.4012.387.2021.2.DS;

• z dnia 5 sierpnia 2021 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.515.2021.1.MŻ;

• z dnia 27 lutego 2019 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.13.2019.2.JO;

• z dnia 20 czerwca 2018 r., znak 0114-KDIP1-2.4012.267.2018.2.IG.

Ocena stanowiska

Stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług (pytania nr 1-3), które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu) itp.

Jak stanowi art. 551 Kodeksu cywilnego:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Należy wszakże zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 551 Kodeksu cywilnego określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że:

Pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia z aportem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem aportu, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 „(`(...)`) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Lüdenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak już powyżej wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników. Przy tym punktem odniesienia jest tutaj rola jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim, w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wątpliwości Wnioskodawców w zakresie podatku od towarów i usług dotyczą uznania, że:

- planowana Transakcja nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wyłączonej od opodatkowania;

- dostawa Nieruchomości będzie opodatkowana;

- Kupujący będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającą z faktury dokumentującej Transakcję.

Zestawiając przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego z przywołanymi przepisami prawa oraz orzecznictwem TSUE, i analizując go w kontekście zadanego we wniosku pytania nr 1, wskazać należy, że przedmiotem Transakcji nie będzie zbycie ani przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przedmiotem Transakcji będą Nieruchomość oraz Składniki majątkowe należące do Spółki (w tym maszynownia kontenerowa, linia produkcyjna, inne środki trwałe: np. wózki widłowe, sprzęt IT, maszyny do pakowania). Spółka nie dokonała w sposób formalny bądź faktyczny wyodrębnienia organizacyjnego Nieruchomości i Składników majątkowych jako wydziału, oddziału czy innej jednostki organizacyjnej. Zdarzenia gospodarcze związane z Nieruchomością i Składnikami majątkowymi są ewidencjonowane w ramach ogólnej ewidencji księgowej i podatkowej Spółki (Spółka nie prowadzi odrębnej ewidencji rachunkowej dla sprzedawanych aktywów). Intencją stron Transakcji jest przeniesienie na Nabywcę poszczególnych, wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego składników majątku Spółki, nie zaś całego majątku Spółki. Kupujący nie przejmie, w ramach Transakcji, zobowiązań funkcjonalnie związanych z Nieruchomością oraz Składnikami majątkowymi. Na Kupującego nie zostaną przeniesione umowy związane z funkcjonowaniem Nieruchomości oraz Składników majątkowych, ani żadne prawa lub obowiązki związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, a także nie zostanie przeniesiona dokumentacja przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Aktualnie Nieruchomość oraz Składniki majątkowe (poza maszynownia kontenerową) nie są wykorzystywane przez Spółkę do prowadzenia przez nią działalności związanej ze sprzedażą mięsa. Po dokonaniu Transakcji Spółka będzie kontynuowała swoją działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży mięsa, prowadzoną z wykorzystaniem istniejącego przedsiębiorstwa i jego składników. Natomiast Kupujący zamierza wykorzystywać Nieruchomość oraz Składniki majątkowe do celów własnej działalności operacyjnej – w zakresie usług składowania w określonej temperaturze (z wykorzystaniem chłodni składowej).

Powyższe oznacza, że przedmiotem planowanej Transakcji będą składniki majątkowe, które nie są wyodrębnione na płaszczyźnie organizacyjnej ani finansowej, ani nie stanowią zespołu takich składników majątkowych, które mogłyby funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone cele gospodarcze. Zatem te składniki majątkowe nie mogą zostać uznane ani za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zdefiniowaną w art. 2 pkt 27e ustawy, ani tym bardziej przedsiębiorstwo, w rozumieniu powołanego art. 551 Kodeksu cywilnego (zbyciu nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy). Tym samym czynność taka, skoro nie stanowi zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstwa, nie będzie korzystała z wyłączenia od opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. W przedstawionej we wniosku sprawie będzie miała miejsce dostawa wskazanej Nieruchomości oraz Składników majątkowych, która będzie dokonana w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawców w zakresie objętym pytaniem nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Treść wniosku wskazuje, że Nieruchomość mająca być przedmiotem sprzedaży jest niezabudowana, a jedynie częściowo ogrodzona. O charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem w świetle orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę. Wprowadzony do ustawy o VAT art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego. Ustawa o VAT nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Podkreślić należy, że analiza przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż niezabudowana Nieruchomość stanowi teren budowlany, w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Nieruchomość stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę, co wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Natomiast znajdujące się na działce ogrodzenie nie stanowi budynku ani budowli, lecz urządzenie budowlane, w myśl art. 3 pkt 9 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r., poz. 2351, ze zm.). Zatem częściowe ogrodzenie Nieruchomości pozostaje bez wpływu na kwalifikację gruntu jako terenu budowalnego.

Uwzględniając powyższe okoliczności, Nieruchomość stanowi teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. W konsekwencji dostawa Nieruchomości w ramach Transakcji nie będzie mogła zostać objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Ponadto, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, nabycie Nieruchomości w 2016 r. stanowiło czynność opodatkowaną, a Spółka miała prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Nabycie Nieruchomości związane było z planami biznesowymi grupy kapitałowej ABC. Przy tym Spółka nie wskazała, że Nieruchomość była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Wobec powyższego, w omawianej sytuacji, dostawa Nieruchomości, nie będzie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, iż nie został spełniony co najmniej jeden z warunków przedstawionych w tym przepisie.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, iż zbycie Nieruchomości nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku, a w konsekwencji będzie podlegało opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1, w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawców w zakresie objętym pytaniem nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, który stanowi, że:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Przedstawione we wniosku okoliczności sprawy wskazują, że po dokonaniu Transakcji Kupujący zamierza wykorzystywać Nieruchomości oraz Składniki majątkowe do celów własnej działalności operacyjnej w zakresie usług składowania. Oznacza to, że Kupujący, jako podatnik VAT czynny będzie wykorzystywał przedmiot nabycia w ramach planowanej Transakcji do czynności opodatkowanych, dających pełne prawo do odliczenia VAT. W tej sytuacji Kupującemu będzie przysługiwało - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z wystawionej przez Spółkę faktury VAT, dokumentującej Transakcję.

Tym samym stanowisko Wnioskodawców w zakresie objętym pytaniem nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Organ pragnie wskazać, że w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, którego dotyczy pytanie nr 4, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawców i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem wniosku (zadanych pytań w zakresie podatku od towarów i usług) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących te sprawy wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

ABC S.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).