Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek wydzielonych z nieruchomości o powierzchni (`(...)`) ha – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 5 grudnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży działek wydzielonych z nieruchomości o powierzchni (`(...)`) ha.

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan osobą fizyczną. W 2007 r. otrzymał Pan wraz z żoną ziemię rolną na podstawie umowy darowizny od rodziców o powierzchni (`(...)`) ha o numerze KW `(...)`. Od momentu otrzymania darowizny ziemia przez cały czas była przez Pana i małżonkę uprawiana. Przez wszystkie lata uprawy ziemi borykaliście się Państwo z samymi trudnościami - w momencie otrzymania ziemi nie posiadaliście żadnego zaplecza sprzętowego. Dochód z upraw nie pozwalał wam przez te wszystkie lata jakiegokolwiek sprzętu. Cały czas byliście zmuszeni do wynajmowania sprzętu do obróbki ziemi. Wysokie koszty obróbki ziemi oraz czas poświęcany tym czynnościom (zaznaczają Państwo, że dodatkowo pracujecie zarobkowo) przekonały Państwo do konieczności sprzedaży tej ziemi. Zamiar sprzedaży działek jest podyktowany w szczególności trudnościami z uprawą działki spowodowane brakiem odpowiedniego sprzętu i możliwością utrzymanie się z tak małej ilości ziemi, co wiąże się z koniecznością zarobkową Pana i żony na umowę o pracę. W związku z tym podjęliście Państwo decyzję o sprzedaży działki. Próby sprzedaży działki w całości jako ziemi rolnej nie powiodły się, ponieważ obecne przepisy nie zezwalają na sprzedaż działki większej niż 3000 m2 osobie innej niż rolnik i ksiądz. Taka sytuacja prawna zmusiła Państwo do podziału tej działki na mniejsze co skutkuje tym, że działki powstałe po podziale nieruchomości może kupić każdy niezależne od statusu społecznego i wyłącznie w ten sposób mogloście Państwo dokonać sprzedaży majątku prywatnego. W wyniku podziału tej działki powstało 20 działek o powierzchni około 1000 m2, aby dokonać podziału na te działki musieliście Państwo uzyskać decyzję o warunkach zabudowy. Obecnie te działki są nadal działkami rolnymi, ale z uzyskanymi warunkami zabudowy domu jednorodzinnego. Zostały wytyczone również działki, które mają służyć jako drogi dojazdowe do drogi publicznej. Od daty dokonania podziału nie dokonywaliście Państwo i nie będziecie dokonywać żadnych ulepszeń wydzielonych działek, nie zamierzacie doprowadzić do ich granic jakichkolwiek mediów czy też zagospodarować zieleni czy też posadowić ogrodzenia. Oboje z żoną nie prowadzicie żadnej działalności gospodarczej, pracują Państwo na podstawie umowy o pracę. Wykonywana przez Państwo praca, Pana jako nauczyciela, żony jako kadrowa, dowodzi, że nie jesteście Państwo profesjonalistami w zakresie sprzedaży nieruchomości. Aby pozyskać klientów zamieściliście ofertę sprzedaży w Internecie, nie powierzyliście sprzedaży działek profesjonalnym podmiotom zajmujących się obrotem nieruchomościami. Państwa wątpliwości dotyczą zobowiązania opłaty podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek niezabudowanych - rolnych z wydanymi warunkami zabudowy domku jednorodzinnego. Proszą Państwo o ustalenie czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży nieruchomości będziecie działać w charakterze podatnika podatku od towarów i usług oraz czy jesteście zobowiązani do zapłacenia 23% stawki VAT (podatek od towarów i usług).

Nabyta w 2007 r. na podstawie umowy darowizny wskazana we wniosku nieruchomość o pow. (`(...)`) ha, z której wydzielonych zostało 20 działek, stanowi współwłasność majątkową małżeńską.

Numery działek wydzielonych z nieruchomości o pow. (`(...)`) ha: …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, … .

W okresie od 2007 r. do teraz nieruchomość o pow. (`(...)`) ha była wykorzystywana przez Państwo w działalności rolniczej w zakresie uprawy zbóż?

Pan i współmałżonka nie byliście, nie jesteście rolnikami ryczałtowymi.

Dokonywaliście Państwo sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej prowadzonej na tym gruncie

Z tytułu tej działalności rolniczej Pan lub małżonka nie byliście podatnikami VAT czynnymi i nie dokonywaliście sprzedaży produktów rolnych opodatkowanych podatkiem VAT.

Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Pana lub małżonkę w innej działalności gospodarczej nie była również przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Pan i małżonka nie dokonywaliście wcześniej sprzedaży nieruchomości jak również nie posiadacie obecnie innych nieruchomości do sprzedaży.

Nieruchomość nabyta w 2007 r. nie była wykorzystywana przez Pana (małżonkę) wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku - działka była wykorzystywana jedynie w celach rolniczych.

Pytanie

Czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży nieruchomości będą państwo działać w charakterze podatnika podatku od towarów i usług oraz czy będą państwo zobowiązani do zapłacenia 23% stawki VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem

Jest Pan osobą fizyczną, nie prowadzi Pan żadnej działalności gospodarczej i nigdy nie handlował nieruchomościami i nie zamierzał tego robić. Ziemię, którą otrzymał Pan z żoną od rodziców w darowiźnie w 2007 r. uprawiał Pan przez wiele lat co nie przynosiło Panu żadnego zysku, wręcz powodowało, że dokładaliście Państwo do uprawy pieniądze uzyskane z umów o pracę. W związku z tym chcielibyście Państwo sprzedać swoją własność i Pana zdaniem nie powinien Pan płacić podatku VAT, bo jest to sprzedaż Państwa własności, której byliście w posiadaniu przez wiele lat.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości.

Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,

2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195–221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740, ze. zm.).

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 198 ustawy Kodeks cywilny

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2020 r., poz. 1359).

Stosownie do art. 31 § 1 powołanego wyżej Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości gruntowej (działce), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało podleganie opodatkowaniu danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Ponadto w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.

Ponadto Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Jak wynika z przywołanych przepisów dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Należy stwierdzić, że uznanie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w 2007 r. otrzymał Pan wraz z żoną ziemię rolną na podstawie umowy darowizny od rodziców o powierzchni (`(...)`) ha o numerze KW `(...)` . Nieruchomość stanowi współwłasność majątkową małżeńską.

Od momentu otrzymania darowizny ziemia przez cały czas była przez Pana i małżonkę wykorzystywana w działalności rolniczej w zakresie uprawy zbóż. Pan i współmałżonka nie byliście, nie jesteście rolnikami ryczałtowymi. Dokonywaliście Państwo sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej prowadzonej na tym gruncie. Z tytułu tej działalności rolniczej Pan lub małżonka nie byliście podatnikami VAT czynnymi i nie dokonywaliście sprzedaży produktów rolnych opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z tym, że przez wszystkie lata uprawy ziemi borykaliście się Państwo z trudnościami – wynikającymi z tego, że nie posiadaliście żadnego zaplecza sprzętowego i przez cały czas byliście zmuszeni do wynajmowania sprzętu do obróbki ziemi oraz wobec braku możliwości utrzymania się z tak małej ilości ziemi, co wiązało się z koniecznością zarobkowania Pana i żony na umowę o pracę, podjęliście Państwo decyzję o sprzedaży działki. Próby sprzedaży działki w całości jako ziemi rolnej nie powiodły się, ponieważ obecne przepisy nie zezwalają na sprzedaż działki większej niż 3000 m2 osobie innej niż rolnik i ksiądz. Taka sytuacja prawna zmusiła Państwo do podziału tej nieruchomości na 20 działek o nr : …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, … . Jednocześnie aby dokonać podziału musieliście Państwo uzyskać decyzję o warunkach zabudowy. Obecnie wydzielone działki są nadal działkami rolnymi, ale z uzyskanymi warunkami zabudowy domu jednorodzinnego. Zostały wytyczone również działki, które mają służyć jako drogi dojazdowe do drogi publicznej.

Od daty dokonania podziału nie dokonywaliście Państwo i nie będziecie dokonywać żadnych ulepszeń wydzielonych działek, nie zamierzacie doprowadzić do ich granic jakichkolwiek mediów czy też zagospodarować zieleni czy też posadowić ogrodzenia.

Aby pozyskać klientów zamieściliście ofertę sprzedaży w Internecie, nie powierzyliście sprzedaży działek profesjonalnym podmiotom zajmujących się obrotem nieruchomościami.

Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Pana lub małżonkę w innej działalności gospodarczej nie była również przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Pan i małżonka nie dokonywaliście wcześniej sprzedaży nieruchomości jak również nie posiadacie obecnie innych nieruchomości do sprzedaży.

Nieruchomość nabyta w 2007 r. nie była wykorzystywana przez Pana (i małżonkę) wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku - działka była wykorzystywana jedynie w celach rolniczych.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii opodatkowania sprzedaży działek powstałych z podziału nieruchomości o powierzchni (`(...)`) ha.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić Pana wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy będzie Pan działał w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy działek powstałych z podziału nieruchomości o powierzchni (`(...)`) ha na 20 działek, których jest pan współwłaścicielem na zasadzie współwłasność majątkowej małżeńskiej wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W analizowanej sprawie takich przesłanek brak.

Udział w przedmiotowej nieruchomości nabył Pan w 2007 r. na podstawie umowy darowizny od rodziców. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Poza podziałem nieruchomości na 20 działek, wytyczeniem dróg dojazdowych oraz uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy w celu dokonania podziału przedmiotowej nieruchomości rolnej, które to czynności zostały dokonane ze względu na brak możliwości sprzedaży nieruchomości w całości, nie podjął Pan innych działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Nie podejmował Pan czynności mających na celu zwiększenie atrakcyjności działek. Jak wskazano we wniosku od daty dokonania podziału nie dokonywał Pan i żona i nie będziecie dokonywać żadnych ulepszeń wydzielonych działek, nie zamierzacie doprowadzić do ich granic jakichkolwiek mediów czy zagospodarować zieleń czy też posadowić ogrodzenie. Aby pozyskać klientów zamieściliście ofertę sprzedaży w Internecie, nie powierzyliście sprzedaży działek profesjonalnym podmiotom zajmujących się obrotem nieruchomościami. Nie dokonywał Pan wcześniej sprzedaży nieruchomości jak również nie posiada obecnie innych nieruchomości do sprzedaży. Ponadto co istotne, nieruchomość, z której wydzielone zostało 20 działek nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w rozpatrywanej sprawie sprzedaż działek wydzielonych z nieruchomości o powierzchni (`(...)`) ha należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dokonując dostawy działek wydzielonych ze wskazanej we wniosku nieruchomości, których jest Pan współwłaścicielem na zasadzie współwłasność majątkowej małżeńskie korzystał Pan będzie z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, nabytym w 2007 r. na podstawie umowy darowizny od rodziców. Oznacza, to że nie wypełni Pan przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia 20 działek, których jest Pan współwłaścicielem na zasadzie współwłasność majątkowej małżeńskie, wydzielonych z nieruchomości o powierzchni (`(...)`) ha nie będzie dokonywana przez Pana jako czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, przy sprzedaży 20 działek wydzielonych z nieruchomości o powierzchni (`(...)`) ha, których jest Pan współwłaścicielem na zasadzie współwłasność majątkowej małżeńskiej nie będą Pan występował w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem Pana stanowisko, że Pana zdaniem nie powinien Pan płacić podatku VAT należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja skierowana jest tylko do Pana (Wnioskodawcy) i nie odnosi się do małżonki, ponieważ każdą czynność, z którą mogą być związane skutki podatkowo-prawne należy rozstrzygać indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).