Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego w całości lub w części w związku z realizacją inwestycji pn. „…”. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 lutego 2022 r. (data wpływu 18 lutego 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina zrealizowała zadanie inwestycyjne pod nazwą „…”. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizowaną inwestycją są wystawione na Gminę. Nabyte podczas realizacji inwestycji towary i usługi służą do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego złożyła wniosek o przyznanie pomocy ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2022, w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”, w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” objętego programem w zakresie „`(...)`”, realizowanej przez Samorząd Województwa. Inwestycję zakończono 25 sierpnia 2021 roku.

Problemem w Gminie był brak wystarczającej infrastruktury rekreacyjnej służącej aktywnemu spędzaniu czasu przez mieszkańców. Mieszkańcy nie mając dostępnej infrastruktury rekreacyjnej często spędzają czas wolny w domu przed telewizorem lub komputerem. Problemem mieszkańców wsi jest niepokojący wzrost zachowań działających destrukcyjnie na dzieci i młodzież, wynikających z powodu braku propozycji dotyczących możliwości spędzania czasu wolnego.

Dzięki inwestycji zagospodarowano przestrzeń, na której stworzono: plac zabaw sprawnościowych o nawierzchni piaskowej (4 elementy), plac zabaw sprawnościowych o nawierzchni trawiastej (3 elementy), skocznia w dal z rozbiegiem z nawierzchni polieturanowej, boisko do piłki plażowej, piłkochwyty, 5 dwustronnych tablic edukacyjnych tworzących ścieżkę dydaktyczną na temat historii regionu, obiektów zabytkowych oraz ochrony środowiska. Teren wyposażono w elementy małej architektury kosze na śmieci oraz ławki. Ułożenie ławek zostało zaprojektowane w sposób sprzyjający wykorzystaniu terenu jako miejsca spotkań oraz prowadzenia przez nauczycieli zajęć terenowych.

Stworzona infrastruktura pozwoli na atrakcyjne spędzanie czasu wolnego lokalnej społeczności oraz zaspokoić potrzeby w zakresie rekreacji. Dzięki realizacji projektu miejscowość C. stała się bardziej atrakcyjna. W ramach projektu stworzona została ścieżka dydaktyczna na tablicach edukacyjnych przedstawiająca informacje na temat historii regionu, zabytków oraz obszaru chronionego `(...)` – (…), specjalnego obszaru ochrony siedlisk, który znajduje się na terenie Gminy.

Na tablicach przedstawiono informacje dotyczące działań wojennych (…) na terenach wokół wsi C. i w woj. (…) – na szkole w C. znajduje się tablica pamiątkowa. Przedstawiono obiekty zabytkowe regionu: Kościół (…) w (…), Kościół (…) w (…), (…) w (…), Kaplica (…) w (…), (…) w (…), Dwór w (…). Znajdzie się tam również tablica poświęcona (…) i (…), ojciec (…) pochowany jest na cmentarzu parafialnym w (…).

Jest to przedsięwzięcie polegające na stworzeniu oferty spędzania czasu wolnego mieszkańców w oparciu o zintegrowane zasoby regionu. Zagospodarowanie przestrzeni publicznej przy istniejącej infrastrukturze stworzyło warunki do aktywnego wypoczynku. Edukacja ekologiczna oraz w zakresie historyczno-kulturowym będzie wartością dodaną projektu. Dzięki utworzeniu ścieżki dydaktycznej osoby korzystające z terenów rekreacyjnych mogą zapoznać się z ciekawymi informacjami. Wartością dodaną projektu jest również możliwość prowadzenia ciekawych lekcji terenowych dla dzieci ze Szkoły Podstawowej w C.

Powstała infrastruktura jest ogólnodostępna skierowana do wszystkich grup społecznych. Gmina nie pobiera i nie zamierza pobierać opłat za korzystanie z omawianej przestrzeni.

Pytanie

Czy w odniesieniu do wydatków poniesionych na inwestycję budowy placu zabaw w miejscowości C. Gmina ma możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub części?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Realizując projekt Gmina podejmuje zadanie własne nałożone na jednostki samorządu terytorialnego zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 z późn.zm), a tym samym nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT od towarów i usług związanych z realizowaną inwestycją.

Plac zabaw znajduje się we wsi C. i będzie służył w pierwszej kolejności społeczności lokalnej. Plac zabaw będzie dostępny bezpłatnie i nie będzie generował dochodów. Gmina w odniesieniu do wydatków ponoszonych na inwestycję pn. „…” nie będzie miała możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub części, zarówno w trakcie realizacji inwestycji, jak i po jej zakończeniu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”.

W myśl art. 86 ust. 1:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 10 tej ustawy:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i zrealizowała zadanie inwestycyjne pn. „…”. Dzięki inwestycji zagospodarowano przestrzeń, na której stworzono m.in. plac zabaw oraz boisko do piłki plażowej. Powstała infrastruktura jest ogólnodostępna skierowana do wszystkich grup społecznych. Gmina nie pobiera i nie zamierza pobierać opłat za korzystanie z omawianej przestrzeni. Nabyte podczas realizacji inwestycji towary i usługi służą do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Państwa wątpliwości przy tak przedstawionym opisie sprawy dotyczą prawa do odzyskania podatku VAT naliczonego w całości lub w części zarówno w trakcie realizacji, jak i po zakończeniu inwestycji pn. „…”.

Chcąc odpowiedzieć na Państwa pytanie sformułowane w kontekście przedstawionego opisu sprawy, wskazać należy, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione dwa warunki: odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku VAT, a nabyte towary i usługi, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Odnosząc powyższe do okoliczności niniejszej sprawy, trzeba potwierdzić, że warunki o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy nie będą spełnione. Towary i usługi nabyte do realizacji projektu służą do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powstała infrastruktura jest ogólnodostępna a Gmina nie pobiera i nie zamierza pobierać opłat za korzystanie z omawianej przestrzeni.

Zatem w przypadku realizowanego przedsięwzięcia brak jest związku nabytych towarów i usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi w konsekwencji czego Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również nie będzie możliwości uzyskania zwrotu różnicy podatku o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowych wydatków Gmina nie będzie miała również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 80). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina nie spełnia tego warunku, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że w odniesieniu do projektu pn. „…” nie mają Państwo prawa do odzyskania podatku VAT naliczonego w całości ani w części, zarówno w trakcie realizacji inwestycji, jak i po jej zakończeniu.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).