Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

13 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 13 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania zbywanych skladnikow majatku za zorganizowaną część przedsiebiorstwa oraz prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) przez Kupującą.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowany będący stroną postępowania: B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo-akcyjna

2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania: L. Spółka akcyjna

Opis zdarzenia przyszłego

B. Sp. z o.o. S.K.A. (dalej „B.” lub „Sprzedająca”) prowadzi działalność m.in. w obszarze produkcji i sprzedaży betonu towarowego, produkcji prefabrykatów betonowych, produkcji betonowych domów prefabrykowanych a także w zakresie obrotu i wynajmu nieruchomości. Sprzedająca jest właścicielem betoniarni (…), zlokalizowanej odrębnej działce wydzielonej geodezyjnie, wchodzącej w skład większej nieruchomości, której właścicielem jest B. i na której prowadzi również inne rodzaje działalności gospodarczej.

Obecnie Sprzedająca rozważa sprzedaż składników majątkowych, wykorzystywanych w ramach betoniarni do produkcji i sprzedaży betonu towarowego, na rzecz L. S.A. (dalej „Kupujący” lub „L.”) i zakończenia prowadzenia działalności w tym zakresie. Umowa sprzedaży pomiędzy B. i L. obejmie następujące składniki majątku:

1. Nieruchomość składającą się z działki gruntu o numerze …., położonej (…), o powierzchni 4849 m2, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą , na której znajduje się Instalacja węzła betoniarskiego (dalej „Nieruchomość”), która została wydzielona z poprzednio odrębnej geodezyjnie działki, na której była prowadzona tylko działalność betoniarni stanowiącej własność Sprzedającej. Na Nieruchomości posadowione są następujące budynki i budowle:

a) budynek przemysłowy - pomieszczenie na chemię, hydrofor i sprężarkę - pow. zabud. 30,00 m2 (obejmujący kontener dodatków chemicznych, pompy do podawania chemii, hydrofornię w budynku murowanym pod silosami - hydrofor (…), sprężarkę (….), budynek techniczny, urządzenia odpylające mieszarkę i wagi cementu);

b) budynek przemysłowy - wieża betoniarni wraz z torowiskiem kosza zasypowego - pow. zabud. 55,00 m2 (obejmujący budynek betonowni, wagę dodatków chemicznych (2 zbiorniki), wagę wody, wagę cementu, stół wibracyjny z kompletem form do badania wytrzymałości betonu, mieszalnik (…), kosz zasypowy z wciągarką);

c) budynek przemysłowy - zasobniki kruszywa z taśmociągiem - pow. zabud. 160,00 m2 (w tym obudowa betonowni z oświetleniem, budynek z zasobnikami, wibratory na kratach w 2 zasobnikach na piasek, zasobniki kruszywa z osprzętem);

d) pozostałe budowle (drogi i place utwardzone, ogrodzenie całej działki oraz bramy wjazdowe - 2 szt., rampa najazdowa, fundamenty recyklingu, murowane zasobniki kruszywa (tzw. zasieki), Instalacje elektryczne z rozdzielnią, Instalacje wodno-kanalizacyjne, w tym woda z recyklingu, zespół recyklingu wody popluczynowej – 2 zbiorniki, 1 komora otwarta, 1 komora zamknięta, rampa najazdowa do zasobnika liniowego, stanowisko do mycia pomp (bez wyposażenia), szlaban opuszczany/ podnoszony pilotem, waga samochodowa 60 t wraz z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym).

Budynki i budowle wzniesione na Nieruchomości zostały wybudowane wcześniej niż 2 lata przed planowanym terminem zawarcia umowy przenoszącej własność Nieruchomości. Ponadto w odniesieniu do posadowionych na Nieruchomości budynków i budowli, począwszy od 2013 r. nie dokonywano ulepszeń o wartości przekraczającej 30% Ich wartości początkowej.

2. Instalacja węzła betoniarskiego na którą składają się: maszyna … (obejmująca konstrukcję nośną stalową malowaną, kosz zasypowy z wciągarką, szeregowy zasobnik kruszywa, sprężarkę (…), mieszalnik (…), liniowy taśmociąg - waga kruszywa z wyposażeniem, urządzenia odpylające mieszarkę i wagi cementu), kotłownia kontenerowa … do ogrzewania kruszywa i wody, 2 kotły o mocy 255 kW i 250 kW (na olej opalowy), silosy do cementu i popiołów z osprzętem, ślimaki cementowe, silosy do cementu, fundamenty pod silosy, kontener sterowania z wyposażeniem, fundamentem i poczekalnią dla kierowców, komputer sterujący .., oprogramowanie - software, czujnik wilgotności w zasobniku, czujnik wilgotności w mieszalniku, drukarka Igłowa, kontener z fundamentem i instalacjami;

3. Sześć pojazdów ciężarowych , przeznaczonych do transportu betonu towarowego (betonomieszarki i pompy betonu), służące wyłącznie do zapewnienia obsługi transportowej działalności betoniarni;

4. Niewykorzystane zapasy/materiały do produkcji betonu towarowego (cement, kruszywa, chemia) - których stan będzie określony na dzień transakcji, bowiem ilość zapasów jest przedmiotem ciągłych zmian;

5. Części zamienne do węzła betoniarskiego szczegółowo wymienione w załączniku do umowy sprzedaży.

W ramach transakcji Kupujący nie wstąpi w prawa z umów na dostawy betonu towarowego zawartych przez Sprzedającą, a co za tym idzie na Kupującego nie przejdzie odpowiedzialność z rękojmi za wady fizyczne przedmiotu dostaw, czy z gwarancji, czy też z tytułu nienależytego wykonania umów. Umowy dostawy zostaną rozwiązane przez Sprzedającego a Kupujący zawrze nowe umowy z nabywcami betonu towarowego.

Z kilkunastu pracowników B., zatrudnionych przy obsłudze węzła betoniarskiego, włącznie trzech pracowników B. (operator węzła i kierowcy pojazdów ciężarowych) rozwiąże umowy o pracę ze Sprzedającą i zawrze nowe umowy z Kupującym. Dziewięciu pozostałych pracowników B. zatrudnionych przy obsłudze węzła betoniarskiego (lub kierowców) nie zmieni pracodawcy na Kupującego.

Ponadto Sprzedająca wydzierżawi na rzecz Kupującej część pomieszczeń socjalnych, umieszczonych na nieruchomości sąsiadującej z działką betoniarni - w celu zapewnienia możliwości obsługi pracowniczej dla działalności betoniarni.

Na Kupującą nie przejdzie własność składników majątku związanych z rozliczeniami finansowo-księgowymi betoniarni oraz dział sprzedaży, odpowiadający za sprzedaż betonu towarowego. Ponadto na Kupującą nie przejdą również żadne środki pieniężne, wierzytelności, rachunki bankowe, ani żadne prawa i obowiązki wynikające z umów dotyczących finansowania gdyż betoniarnia nie posiadała żadnych własnych (wyodrębnionych) środków finansowych, rachunków bankowych czy Innych wierzytelności, ani odrębnych źródeł finansowania.

Kupująca nie nabędzie również żadnych koncesji, licencji czy zezwoleń (z wyjątkiem decyzji Prezydenta Miasta z dnia 9.01.2018 r, stanowiącej pozwolenie na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza z instalacji produkcji betonu towarowego i z instalacji produkcji wyrobów betonowych na terenie (…), patentów, praw własności przemysłowej, majątkowych praw autorskich, know-how, tajemnic przedsiębiorstwa Sprzedającej, bowiem betoniarnia nie posiada koncesji, licencji czy innych zezwoleń, patentów, praw własności przemysłowej, majątkowych praw autorskich, know-how, tajemnic przedsiębiorstwa Sprzedającej.

Na moment planowanej transakcji sprzedaży Kupujący i Sprzedający będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i będą spełniać ustawową definicję podatnika określoną w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej „ustawa o VAT”) i równocześnie nie będą podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 ust. 2 ustawy o VAT.

W odniesieniu do dostawy Nieruchomości i posadowionych na niej budynków i budowli, przed dniem jej dostawy, Sprzedający i Kupujący złożą zgodne oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT o rezygnacji ze zwolnienia z VAT i wyborze opodatkowania VAT dla dostawy tej nieruchomości.

Opisany wyżej zespól składników nie jest wydzielony w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającej na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej Sprzedającej. Węzeł/betoniarnia funkcjonuje w ogólnej prowadzonej działalności firmy B., wszelkie sprawy księgowo rachunkowe są prowadzone przez jeden dział księgowo-rozliczeniowy działający dla całej spółki; betoniarnia nie posiada odrębnych kont bankowych, należności i zobowiązań, przychody i koszty nie są księgowane na odrębnych kontach, betoniarnia nie posiada odrębnego planu kont, nie sporządza odrębnego sprawozdania finansowego.

Sprawy kadrowe prowadzone są dla całej spółki. Wszelkie ubezpieczenia, polisy, rachunki, księgi rachunkowe, kadry dla węzła/betoniarni prowadzone są w ogólnych działach/strukturach firmy B. i nie są w żaden sposób wyodrębnione. Ponadto nie obowiązują jakiekolwiek wewnętrzne odrębne regulaminy dotyczące funkcjonowania sprzedawanych aktywów jako odrębnego zespołu składników majątkowych.

W uzupełnieniu do wniosku, wskazano, że:

a) Czy przy wytworzeniu/nabyciu, budynków/budowli w postaci budynków przemysłowych (pkt 1, ppkt a), b) i c) opisu zdarzenia przyszłego poz. 63 wniosku) oraz pozostałych budowli (pkt 1, ppkt d) opisu zdarzenia przyszłego poz. 63 wniosku) przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Tak, przy wytworzeniu wymienionych składników majątkowych, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

b) Kiedy (w jakim dniu, miesiącu, roku) wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) poszczególnych budynków przemysłowych (pkt 1, ppkt a), b) i c) opisu zdarzenia przyszłego poz. 63 wniosku) oraz pozostałych budowli (pkt 1, ppkt d) opisu zdarzenia przyszłego poz. 63 wniosku)?

W dniu 30 czerwca 1999 r.

c) Czy poszczególne budynki przemysłowe (pkt 1, ppkt a), b) i c) opisu zdarzenia przyszłego poz. 63 wniosku) oraz pozostałe budowle (pkt 1, ppkt d) opisu zdarzenia przyszłego poz. 63 wniosku) będące przedmiotem sprzedaży były lub są przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze, jeśli tak to należy wskazać dokładne daty najmu?

Wymienione budynki i budowle nie są i nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze.

d) Czy ponosili Państwo wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym poszczególnych ww. budynków i budowli, w stosunku do których mieli Państwo prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym poszczególnych ww. budynków i budowli, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca ponosił jedynie wydatki na bieżące naprawy, które nie stanowiły ulepszeń.

e) Jeżeli ponosili Państwo takie wydatki to były one niższe czy wyższe niż 30% wartości początkowej poszczególnych ww. budynków i budowli, kiedy zakończono ich ulepszenie, proszę podać dokładną datę?

Nie dotyczy - Wnioskodawca nie ponosił takich wydatków.

f) Czy po poniesieniu wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, w stosunku do których mieli Państwo prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a wydatki były wyższe niż 30% wartości początkowej ww. poszczególnych budynków i budowli należy wskazać czy doszło ich do pierwszego zajęcia (używania) w rozumieniu ww. definicji i kiedy?

Nie dotyczy - Wnioskodawca nie ponosił takich wydatków.

g) Czy od pierwszego zajęcia, zasiedlenia poszczególnych budynków i budowli po ulepszeniu przekraczającym 30% ich wartości początkowej, w myśl ww. definicji, do dnia dostawy minie okres dłuższy niż 2 lata?

Nie dotyczy - Wnioskodawca nie ponosił takich wydatków.

h) Czy ww. budynki budowle były wykorzystywane przez Państwa wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku?

Nie, budynki lub budowle były wykorzystywane wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

i) Czy instalacja węzła betoniarskiego opisana w pkt 2 zdarzenia przyszłego poz. 63 wniosku jest budowlą w myśl art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego trwale z gruntem związaną? Jeśli tak to należy wskazać:

Zdaniem Wnioskodawcy instalacja węzła jest budowlą.

⎯ Czy przy wytworzeniu/nabyciu ww. budowli w postaci instalacji węzła betoniarskiego przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Tak, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

⎯ Kiedy (w jakim dniu, miesiącu, roku) wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) instalacji węzła betoniarskiego?

W lipcu 1999 r.

⎯ Czy instalacja węzła betoniarskiego będąca przedmiotem sprzedaży była lub jest przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze, jeśli tak to należy wskazać dokładne daty najmu?

Nie, nie była przedmiotem takich umów.

⎯ Czy ponosili Państwo wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym instalacji węzła betoniarskiego, w stosunku do których mieli Państwo prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Nie, Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie. Wnioskodawca ponosił wyłącznie wydatki na bieżące naprawy.

⎯ Jeżeli ponosili Państwo takie wydatki to były one niższe czy wyższe niż 30% wartości początkowej instalacji węzła betoniarskiego, kiedy zakończono jego ulepszenie, proszę podać dokładną datę?

Nie dotyczy – wydatki na ulepszenie nie były ponoszone.

⎯ Czy po poniesieniu wydatków na ulepszenie instalacji węzła betoniarskiego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, w stosunku do których mieli Państwo prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a wydatki były wyższe niż 30% wartości początkowej ww. budowli należy wskazać czy doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu ww. definicji i kiedy?

Nie dotyczy – wydatki na ulepszenie nie były ponoszone.

⎯ Czy od pierwszego zajęcia, zasiedlenia ww. budowli po ulepszeniu przekraczającym 30% jej wartości początkowej, w myśl ww. definicji, do dnia dostawy minie okres dłuższy niż 2 lata?

Nie dotyczy – wydatki na ulepszenie nie były ponoszone.

⎯ Czy ww. budowla była wykorzystywana przez Państwa wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku?

Nie, budowla była wykorzystywana wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

j) W przypadku gdy instalacja węzła betoniarskiego opisana w pkt 2 zdarzenia przyszłego poz. 63 wniosku nie jest budowlą w myśl art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego trwale z gruntem związaną należy wskazać:

Jak wskazano wyżej, zdaniem Wnioskodawcy instalacja węzła betoniarskiego jest budowlą.

⎯ Czy przy wytworzeniu/nabyciu instalacji węzła betoniarskiego przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Przy wytworzeniu/nabyciu instalacji węzła betoniarskiego Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

⎯ Czy instalacja węzła betoniarskiego była wykorzystywana przez Państwa wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku?

Instalacja węzła betoniarskiego nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku ale wyłącznie na cele działalności opodatkowanej VAT.

k) Czy przy nabyciu sześciu pojazdów ciężarowych (pkt 3 opisu zdarzenia przyszłego poz. 63 wniosku), niewykorzystanych zapasów/materiałów do produkcji betonu towarowego (pkt 4 opisu zdarzenia przyszłego poz. 63 wniosku) i części zamiennych do węzła betoniarskiego (pkt 5 opisu zdarzenia przyszłego poz. 63 wniosku) przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Tak, przy nabyciu wymienionych składników majątkowych Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

l) Czy sześć pojazdów ciężarowych (pkt 3 opisu zdarzenia przyszłego poz. 63 wniosku), niewykorzystanych zapasów/materiałów do produkcji betonu towarowego (pkt 4 opisu zdarzenia przyszłego poz. 63 wniosku) i części zamiennych do węzła betoniarskiego (pkt 5 opisu zdarzenia przyszłego poz. 63 wniosku) były wykorzystywane przez Państwa wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku?

Nie, wymienione składniki majątkowe były wykorzystywane wyłącznie do działalności

podlegającej opodatkowaniu VAT.

m) Czy nabyte przez Kupującego opisane we wniosku składniki majątku będą wykorzystywane przez Kupującego do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT?

Tak, nabyte przez Kupującego opisane we wniosku składniki majątku będą wykorzystywane przez Kupującego do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług

1. Czy opisany w stanie faktycznym zespół składników nie będzie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT

i w konsekwencji jego sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu VAT?

2. Czy w przypadku gdy sprzedaż składników majątku opisanych w stanie faktycznym będzie podlegała opodatkowaniu VAT, Kupującemu będzie przysługiwało na podstawie art.

86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Sprzedającej, która to faktura będzie dokumentować dostawę tych

składników majątku, a także Kupujący będzie mieć prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Opisany w stanie faktycznym zespół składników nie będzie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w konsekwencji jego sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

W przypadku gdy sprzedaż składników majątku opisanych w stanie faktycznym będzie podlegała opodatkowaniu VAT, Kupującemu będzie przysługiwało na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Sprzedającej, która to faktura będzie dokumentować dostawę tych składników majątku, a także Kupujący będzie mieć prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie od pytania 1.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa („ZCP”). Oznacza to, że transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub ZCP nie podlega opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawców, opisana w stanie faktycznym transakcja sprzedaży składników majątkowych nie będzie wyłączona z zakresu opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT (tj. jako sprzedaż ZCP), za czym przemawiają przytoczone poniżej argumenty oparte na wykładni przepisów ustawy o VAT oraz orzecznictwie polskich sądów administracyjnych i organów podatkowych.

W myśl art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, przez ZCP należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy, nie można zdaniem Wnioskodawców uznać, że sprzedaż składników majątku opisanych w stanie faktycznym będzie stanowić zbycie ZCP przez Sprzedającego.

Na gruncie Ustawy o VAT mamy do czynienia z ZCP jeśli spełnione są łącznie następujące warunki:

a) istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, który byłby wyodrębniony funkcjonalnie i zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności - tzn. istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), który byłby przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych i mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze;

b) wyodrębnienie organizacyjne i finansowe - tzn. wspomniany zespół jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie.

Aby można było mówić o wyodrębnieniu funkcjonalnym przenoszonych składników, musiałyby one pozostawać między sobą we wzajemnych interakcjach w taki sposób, że należałoby je traktować jako zorganizowany, autonomiczny zespół wyodrębniony w przedsiębiorstwie Zbywcy.

Tymczasem, w odniesieniu do analizowanego zespołu składników majątkowych wymienionych w opisie stanu faktycznego, składniki te, pomimo że wykorzystywane dotychczas przez Sprzedającą w ramach betoniarni, nie stanowią takiego autonomicznego, zorganizowanego zespołu m.in. z uwagi na fakt, że stanowią one jedynie poszczególne elementy służące do produkcji i sprzedaży betonu - nie obejmują wszystkich elementów (m.in. umów z dostawcami surowców do produkcji, cementu, środków pieniężnych, wystarczającej kadry) koniecznych do wykonywania działalności gospodarczej w tym zakresie, a w efekcie warunkujących wykonywanie tej działalności.

W praktyce przenoszone składniki stanowią grupę samodzielnych składników majątku, które dotychczas były wykorzystywane przez Sprzedającą w prowadzonej działalności gospodarczej i które mogą być przedmiotem samodzielnego obrotu.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, przenoszony zespół składników nie obejmie kluczowych elementów z punktu widzenia możliwości samodzielnego funkcjonowania jako przedsiębiorstwo, takich jak:

a) własność składników majątku związanych z rozliczeniami finansowo-księgowymi betoniarni oraz dział sprzedaży odpowiadający za sprzedaż betonu,

b) umów z dostawcami materiałów do produkcji,

c) umów na dostawy betonu w zakresie wystarczającym do opłacalnego funkcjonowania węzła betoniarskiego,

d) wystarczającej kadry do obsługi węzła betoniarskiego,

e) środków pieniężnych, wierzytelności, rachunków bankowych, ani żadnych praw i obowiązków wynikających z umów dotyczących finansowania.

f) koncesje, licencje czy zezwolenia, patenty, praw własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie, know-how, tajemnice przedsiębiorstwa.

Nie będzie zatem możliwe funkcjonowanie analizowanego zespołu składników samodzielnie, bez konieczności istotnego doposażenia go w inne składniki majątkowe, zawarcia stosownych umów, pozyskania pracowników oraz dostawców surowców i odbiorców wyrobów gotowych (jedynie kilka umów na dostawy betonu przejdzie na Kupującego).

Przenoszone składniki majątku nie będą posiadały zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo zdolne do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych. Jako kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo w praktyce wskazuje się bowiem możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w obecnym przedsiębiorstwie.

Tymczasem, gdyby teoretycznie przedmiot transakcji przenieść do podmiotu nieposiadającego odpowiedniego zaplecza i środków, to niemożliwym byłoby prowadzenie przez ten podmiot działalności gospodarczej włącznie w oparciu o przedmiot transakcji, bez konieczności podejmowania działań faktycznych i prawnych mających na celu uzupełnienie go o dodatkowe istotne (znaczące) elementy i zapewnienie realizacji dodatkowych funkcji. Innymi słowy, przedmiot transakcji (bez elementów przedsiębiorstwa Sprzedającej niewchodzących w skład transakcji), nie umożliwiłby samodzielnego i trwałego funkcjonowania betoniarni.

Przenoszone składniki nie spełniają też kryterium wyodrębnienia organizacyjnego. Zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa powinny bowiem świadczyć przykładowo odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze (tak np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 września 2011 r., sygn. ITPP2/443-888/11/PS).

Kryterium wyodrębnienia organizacyjnego spełnione byłoby również wówczas, gdyby zorganizowana część przedsiębiorstwa miała swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, oddział, wydział itp. (tak np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 września 2012 r., sygn. IPPP1/443-547/12-2/MPe).

Jak jednak zostało wskazane, przenoszone składniki majątkowe i oparta o nie działalność Sprzedającej nie są obecnie wyodrębnione w żaden z powyższych sposobów w przedsiębiorstwie Zbywcy. W szczególności nie obowiązują jakiekolwiek wewnętrzne odrębne regulaminy dotyczące funkcjonowania sprzedawanych aktywów jako odrębnego zespołu składników majątkowych.

Dodatkowo, przedmiot transakcji nie jest również faktycznie wyodrębniony organizacyjnie w przedsiębiorstwie Sprzedającej. Przeciwnie, w celu prowadzenia swojej działalności Sprzedająca wykorzystuje zarówno składniki wchodzące w skład przedmiotu transakcji, jak i takie, które nie będą podlegały przeniesieniu.

Podobnie, opisany zespół składników majątkowych będących przedmiotem transakcji nie stanowi finansowo wydzielonej części przedsiębiorstwa Sprzedającej. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Sprzedająca nie prowadzi pełnej, osobnej rachunkowości dla betoniarni - księgowość prowadzona jest w sposób obejmujący całokształt działalności Sprzedającej. Wszelkie sprawy księgowo rachunkowe są prowadzone przez jeden dział księgowo-rozliczeniowy działający dla całej spółki; betoniarnia nie posiada odrębnych kont bankowych, należności i zobowiązań, przychody i koszty nie są księgowane na odrębnych kontach, betoniarnia nie posiada odrębnego planu kont, nie sporządza odrębnego sprawozdania finansowego. Dla poparcia swojego stanowiska, Wnioskodawcy pragną dodatkowo zwrócić uwagę na poglądy wyrażone w ostatnim czasie przez sądy administracyjne (w tym Naczelny Sąd Administracyjny, dalej „NSA”), które wskazują na właściwe kryteria pozwalające ocenić, czy dany zespół składników stanowi ZCP na gruncie podatku VAT.

W szczególności, orzecznictwo sądowe podkreśla, iż wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne musi istnieć już w ramach przedsiębiorstwa zbywcy, co oznacza, że nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo dopiero u nabywcy. Wydzielona część majątku już u zbywcy musi posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze (tak przykładowo NSA w wyroku z 24 listopada 2016 r., sygn. akt I FSK1316/15).

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawców przedmiotem transakcji nie będzie ZCP, ale zespół składników majątkowych (w tym Nieruchomość), których dostawa będzie podlegać opodatkowaniu wg właściwej stawki VAT.

W odniesieniu do dostawy Nieruchomości i posadowionych na niej budynków i budowli, Sprzedająca i Kupujący na mocy złożonego oświadczenia zrezygnują ze zwolnienia z opodatkowania VAT przewidzianego dla dostawy Nieruchomości i wybiorą opodatkowanie tej dostawy podstawową stawką VAT (23%).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostaw budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W przypadku budynków i budowli posadowionych na Nieruchomości, z uwagi na fakt, że ich dostawa nie następowałaby w ramach pierwszego zasiedlenia albo w okresie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia, powyższe zwolnienie potencjalnie mogłoby znaleźć zastosowanie. Jak jednak wskazano, działając na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, strony zrezygnują z tego zwolnienia i wybiorą opodatkowanie podstawową stawką VAT.

Uzasadnienie od pytania 2.

Jak wynika z treści art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT.

Aby rozstrzygnąć o uprawnieniu Kupującego do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony na nabyciu składników majątkowych opisanych w stanie faktycznym, niezbędne jest ustalenie, czy (i) składniki te będą wykorzystywane przez Kupującego do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT oraz czy (ii) jej nabycie będzie podlegało podatkowi VAT.

W tym kontekście wskazać należy, iż:

a) Kupujący będzie na moment planowanej Transakcji zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce i spełniać będzie ustawową definicję podatnika zawartą w art. 15 Ustawy o VAT;

b) po nabyciu składników majątku Kupujący zamierza prowadzić działalność w zakresie produkcji i sprzedaży betonu. Taki typ działalności - jako odpłatne dokonywanie dostaw towarów lub odpłatne świadczenie usług - podlegać będzie zasadniczo opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej. W konsekwencji, nabyte składniki majątku będą wykorzystywane przez Kupującego, będącego podatnikiem VAT, wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. W konsekwencji, spełniony będzie warunek obniżenia podatku VAT naliczonego o podatek VAT należny, określony w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

Jak też wykazano powyżej, przedmiotowa transakcja będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT i jednocześnie nie będzie mieściła się w katalogu czynności niepodlegających przepisom Ustawy o VAT, określonym w art. 6 ust. 1 Ustawy o VAT. Dodatkowo, jak zostało wyżej wskazane, Transakcja w całości będzie opodatkowana podatkiem VAT. W konsekwencji, okoliczności wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT, w myśl którego podatnik nie jest uprawniony do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w sytuacji, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie jest opodatkowana VAT lub jest zwolniona z VAT, nie będą miały miejsca.

W świetle powyższego, z uwagi na fakt, że składniki majątku będące przedmiotem planowanej Transakcji będą wykorzystywane przez Kupującego do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, Kupujący będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy ich nabyciu oraz do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy,

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy,

sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle powołanych powyżej przepisów budynki, budowle oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 27 e ww. ustawy,

przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

- istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

- zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

- składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

- zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316/15).

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Sprzedająca prowadzi działalność m.in. w obszarze produkcji i sprzedaży betonu towarowego, produkcji prefabrykatów betonowych, produkcji betonowych domów prefabrykowanych a także w zakresie obrotu i wynajmu nieruchomości. Sprzedająca jest właścicielem betoniarni, zlokalizowanej odrębnej działce wydzielonej geodezyjnie, wchodzącej w skład większej nieruchomości, której właścicielem jest Sprzedająca i na której prowadzi również inne rodzaje działalności gospodarczej.

Sprzedająca rozważa sprzedaż składników majątkowych, wykorzystywanych w ramach betoniarni do produkcji i sprzedaży betonu towarowego, na rzecz Kupującego i zakończenia prowadzenia działalności w tym zakresie.

Umowa sprzedaży pomiędzy Sprzedająca a Kupującym obejmuje wyodrębnioną geodezyjnie działkę grunty, na której posadowione są:

- budynek przemysłowy - pomieszczenie na chemię, hydrofor i sprężarkę - (obejmujący kontener dodatków chemicznych, pompy do podawania chemii, hydrofornię w

budynku murowanym pod silosami - hydrofor z zestawem 4 pomp wspomagających, sprężarkę ze zbiornikiem powietrza, budynek techniczny, urządzenia odpylające

mieszarkę i wagi cementu);

- budynek przemysłowy - wieża betoniarni wraz z torowiskiem kosza zasypowego - (obejmujący budynek betonowni, wagę dodatków chemicznych (2 zbiorniki), wagę wody,

wagę cementu, stół wibracyjny z kompletem form do badania wytrzymałości betonu, mieszalnik, kosz zasypowy z wciągarką);

- budynek przemysłowy - zasobniki kruszywa z taśmociągiem (w tym obudowa betonowni z oświetleniem, budynek z zasobnikami, wibratory na kratach w 2 zasobnikach na

piasek, zasobniki kruszywa z osprzętem);

- pozostałe budowle (drogi i place utwardzone, ogrodzenie całej działki oraz bramy wjazdowe - 2 szt., rampa najazdowa, fundamenty recyklingu, murowane zasobniki

kruszywa (tzw. zasieki), Instalacje elektryczne z rozdzielnią, Instalacje wodno-kanalizacyjne, w tym woda z recyklingu, zespół recyklingu wody popluczynowej – 2 zbiorniki, 1

komora otwarta, 1 komora zamknięta, rampa najazdowa do zasobnika liniowego, stanowisko do mycia pomp (bez wyposażenia), szlaban opuszczany/ podnoszony pilotem,

waga samochodowa 60 t wraz z oprogramowaniem 1 sprzętem komputerowym).

- Budowla w postaci Instalacji węzła betoniarskiego, na którą składają się: maszyna .. (obejmująca konstrukcję nośną stalową malowaną, kosz zasypowy z wciągarką,

szeregowy zasobnik kruszywa, sprężarkę ze zbiornikiem powietrza, mieszalnik, liniowy taśmociąg - waga kruszywa z wyposażeniem, urządzenia odpylające mieszarkę i

wagi cementu), kotłownia kontenerowa do ogrzewania kruszywa i wody, 2 kotły (na olej opalowy), silosy do cementu i popiołów z osprzętem, ślimaki cementowe, silosy do

cementu, fundamenty pod silosy, kontener sterowania z wyposażeniem, fundamentem i poczekalnią dla kierowców, komputer sterujący, oprogramowanie - software, czujnik

wilgotności w zasobniku, czujnik wilgotności w mieszalniku, drukarka Igłowa, kontener z fundamentem i instalacjami;

oraz

- Sześć pojazdów ciężarowych, przeznaczonych do transportu betonu towarowego (betonomieszarki i pompy betonu), służące wyłącznie do zapewnienia obsługi

transportowej działalności betoniarni;

- Niewykorzystane zapasy/materiały do produkcji betonu towarowego (cement, kruszywa, chemia) - których stan będzie określony na dzień transakcji, bowiem ilość zapasów

jest przedmiotem ciągłych zmian;

- Części zamienne do węzła betoniarskiego.

W ramach transakcji Kupujący nie wstąpi w prawa z umów na dostawy betonu towarowego zawartych przez Sprzedającą, a co za tym idzie na Kupującą nie przejdzie odpowiedzialność z rękojmi za wady fizyczne przedmiotu dostaw, czy z gwarancji, czy też z tytułu nienależytego wykonania umów. Umowy dostawy zostaną rozwiązane przez Sprzedającego a Kupujący zawrze nowe umowy z nabywcami betonu towarowego.

Z kilkunastu pracowników Sprzedającej, zatrudnionych przy obsłudze węzła betoniarskiego, włącznie trzech pracowników (operator węzła i kierowcy pojazdów ciężarowych) rozwiąże umowy o pracę ze Sprzedającą i zawrze nowe umowy z Kupującą. Dziewięciu pozostałych pracowników Sprzedającej zatrudnionych przy obsłudze węzła betoniarskiego (lub kierowców) nie zmieni pracodawcy na Kupującego.

Ponadto Sprzedająca wydzierżawi na rzecz Kupującej część pomieszczeń socjalnych, umieszczonych na nieruchomości sąsiadującej z działką betoniarni - w celu zapewnienia możliwości obsługi pracowniczej dla działalności betoniarni.

Na Kupującą nie przejdzie własność składników majątku związanych z rozliczeniami finansowo-księgowymi betoniarni oraz dział sprzedaży, odpowiadający za sprzedaż betonu towarowego. Ponadto na Kupującą nie przejdą również żadne środki pieniężne, wierzytelności, rachunki bankowe, ani żadne prawa i obowiązki wynikające z umów dotyczących finansowania gdyż betoniarnia nie posiadała żadnych własnych (wyodrębnionych) środków finansowych, rachunków bankowych czy innych wierzytelności, ani odrębnych źródeł finansowania.

Kupująca nie nabędzie również żadnych koncesji, licencji czy zezwoleń (z wyjątkiem decyzji Prezydenta Miasta stanowiącej pozwolenie na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza z instalacji produkcji betonu towarowego i z instalacji produkcji wyrobów betonowych), patentów, praw własności przemysłowej, majątkowych praw autorskich, know-how, tajemnic przedsiębiorstwa Sprzedającej, bowiem betoniarnia nie posiada koncesji, licencji czy innych zezwoleń, patentów, praw własności przemysłowej, majątkowych praw autorskich, know-how, tajemnic przedsiębiorstwa Sprzedającej.

Opisany wyżej zespól składników nie jest wydzielony w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającej na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej Sprzedającej. Węzeł/betoniarnia funkcjonuje w ogólnej prowadzonej działalności firmy Sprzedającej, wszelkie sprawy księgowo rachunkowe są prowadzone przez jeden dział księgowo-rozliczeniowy działający dla całej spółki; betoniarnia nie posiada odrębnych kont bankowych, należności i zobowiązań, przychody i koszty nie są księgowane na odrębnych kontach, betoniarnia nie posiada odrębnego planu kont, nie sporządza odrębnego sprawozdania finansowego.

Sprawy kadrowe prowadzone są dla całej spółki. Wszelkie ubezpieczenia, polisy, rachunki, księgi rachunkowe, kadry dla węzła/betoniarni prowadzone są w ogólnych działach/strukturach Sprzedającej i nie są w żaden sposób wyodrębnione. Ponadto nie obowiązują jakiekolwiek wewnętrzne odrębne regulaminy dotyczące funkcjonowania sprzedawanych aktywów jako odrębnego zespołu składników majątkowych.

W świetle przywołanych uregulowań i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że przedmiotem transakcji zbycia nie będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Nie dojdzie więc do zastosowania wyłączenia spod przedmiotowego zakresu opodatkowania VAT przewidzianego w art. 6 pkt 1 ustawy.

Należy podkreślić, że aby uznać zespół składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, powinno zachodzić na trzech płaszczyznach jednocześnie: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Zatem, zespół przenoszonych składników na moment dostawy na rzecz Nabywcy powinien być na tyle zorganizowany aby móc za pomocą tych składników realizować określone zadania gospodarcze.

Z okoliczności sprawy wynika, że Sprzedająca nie dokonała wyodrębnienia organizacyjnego, jako organizacyjnie wydzielonej części przedsiębiorstwa w ramach prowadzonej przez nią działalności. W szczególności, ta część przedsiębiorstwa Sprzedającej nie została wyodrębniona w formie działu, departamentu itp. Zatem, składniki majątkowe będące przedmiotem sprzedaży nie są i nie będą na moment transakcji wyodrębnione organizacyjnie.

Przedmiot transakcji nie zostanie również wyodrębniony na płaszczyźnie finansowej. Węzeł/betoniarnia funkcjonuje w ogólnej prowadzonej działalności firmy Sprzedającej, wszelkie sprawy księgowo rachunkowe są prowadzone przez jeden dział księgowo-rozliczeniowy działający dla całej spółki Sprzedającej. Betoniarnia nie posiada odrębnych kont bankowych, należności i zobowiązań, przychody i koszty nie są księgowane na odrębnych kontach, betoniarnia nie posiada odrębnego planu kont, nie sporządza odrębnego sprawozdania finansowego. Na Kupującą nie przejdzie własność składników majątku związanych z rozliczeniami finansowo-księgowymi betoniarni oraz dział sprzedaży, odpowiadający za sprzedaż betonu towarowego. Ponadto na Kupującą nie przejdą również żadne środki pieniężne, wierzytelności, rachunki bankowe, ani żadne prawa i obowiązki wynikające z umów dotyczących finansowania gdyż betoniarnia nie posiadała żadnych własnych (wyodrębnionych) środków finansowych, rachunków bankowych czy Innych wierzytelności, ani odrębnych źródeł finansowania.

Jeśli chodzi o wyodrębnienie funkcjonalne to, zbywane składniki majątkowe nie są wystarczające aby nabywca (Kupująca) w oparcie wyłącznie o nie podjęła działalność gospodarczą w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. W ramach transakcji Kupujący nie wstąpi w prawa z umów na dostawy betonu towarowego zawartych przez Sprzedającą. Ponadto w celu zapewnienia obsługi pracowniczej Kupująca będzie dzierżawić od Sprzedającej pomieszczenia socjalne.

Zatem, przedmiot planowanej Transakcji sprzedaży nie może zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.

W konsekwencji, w analizowanej sprawie art. 6 pkt 1 ustawy nie będzie miał zastosowania ponieważ przedmiot zbycia nie będzie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem planowana Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Przechodząc do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Kupującą wskazać należy, że:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy,

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy,

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy,

w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy,

nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Kwestie odliczenia podatku VAT z faktur związanych z nabyciem samochodów reguluje przepis art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy

Zgodnie z treścią art. 86a ust. 1 ustawy,

w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2. należnego z tytułu:

a) świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b) dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Art. 86a ust. 2 ww. ustawy,

do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy,

przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy,

pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W świetle ust. 9 powołanego artykułu,

do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a) klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b) z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3. pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a) agregat elektryczny/spawalniczy,

b) do prac wiertniczych,

c) koparka, koparko-spycharka,

d) ładowarka,

e) podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f) żuraw samochodowy

– jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z art. 86a ust. 10 pkt 1 ww. ustawy

spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z uwagi na art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy VAT, w przedmiotowej sprawie należy rozstrzygnąć czy dostawa opisanych we wniosku składników majątku Sprzedającej będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów, w tym gruntów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 ustawy, dla dostawy nieruchomości niezabudowanych (pkt 9 ww. przepisu) oraz nieruchomości stanowiących budynki, budowle lub ich części (pkt 10 i pkt 10a) spełniających określone w tych przepisach warunki, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy,

zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy,

przez pierwsze zasiedlenie, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy,

zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy,

zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy,

w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie uprawa użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT,

podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2. złożą:

a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 11 ww. ustawy,

oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3. adres budynku, budowli lub ich części.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że przedmiotem dostawy będą budynki i budowle posadowione na wyodrębnionej działce gruntu oraz 6 pojazdów ciężarowych, przeznaczonych do transportu betonu towarowego (betonomieszarki i pompy betonu), niewykorzystane zapasy/materiały do produkcji betonu towarowego (cement, kruszywa, chemia), części zamienne do węzła betoniarskiego.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do dostawy budynków i budowli, wskazać należy, że dostawa tych obiektów będzie dostawą po pierwszym zasiedleniu. Jak wynika z opisu sprawy do pierwszego zajęcia budowli i budynków doszło w 1999 r. i Sprzedająca nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie. Z uwagi na fakt, że od pierwszego używania budynków i budowli minął okres dłuższy niż dwa lata, dostawa tych obiektów będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W konsekwencji dostawa działki nr …, na której posadowione są budynki i budowle opisane we wniosku, przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy, również objęta będzie zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Zwolnienie z podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy jest fakultatywne i przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy dostawca i nabywca mają możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania planowanej dostawy wskazanych powyżej obiektów.

Ze złożonego wniosku wynika, że w odniesieniu do dostawy Nieruchomości i posadowionych na niej budynków i budowli, przed dniem jej dostawy, Sprzedający i Kupujący złożą zgodne oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT o rezygnacji ze zwolnienia z VAT i wyborze opodatkowania VAT dla dostawy tej nieruchomości.

W związku z powyższym jeśli przed dokonaniem dostawy przedmiotowej Nieruchomości Zainteresowani złożą, na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy, zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia dla dostawy budynków i budowli, to transakcja dostawy budynków i budowli będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT. Przy czym uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy, sprzedaż gruntu , na którym posadowione są ww. obiekty będzie również opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji planowana sprzedaż budynków i budowli wraz z gruntem będzie czynnością opodatkowaną podatkiem podatku od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia.

Natomiast w kwestii dostawy 6 pojazdów ciężarowych, przeznaczonych do transportu betonu towarowego (betonomieszarki i pompy betonu), niewykorzystanych zapasów/materiałów do produkcji betonu towarowego (cement, kruszywa, chemia) oraz części zamiennych do węzła betoniarskiego należy rozstrzygnąć czy ich dostawa będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 2.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że ani pojazdy ciężarowe, ani zapasy/materiały do produkcji betonu towarowego oraz części zamienne do węzła betoniarskiego nie były wykorzystywane do działalności zwolnionej od podatku oraz Sprzedającej przysługiwało prawo do odliczenia podatku w stosunku do ww. składników majątku.

Zatem żaden z warunków zastosowania zwolnienia dla dostawy tych składników majątku nie został spełniony. W związku z tym planowana sprzedaż 6 pojazdów ciężarowych przeznaczonych do transportu betonu towarowego (betonomieszarki i pompy betonu), niewykorzystanych zapasów/materiałów do produkcji betonu towarowego (cement, kruszywa, chemia) oraz części zamiennych do węzła betoniarskiego nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 2.

W konsekwencji planowana sprzedaż 6 pojazdów ciężarowych przeznaczonych do transportu betonu towarowego (betonomieszarki i pompy betonu), niewykorzystanych zapasów/materiałów do produkcji betonu towarowego (cement, kruszywa, chemia) oraz części zamiennych do węzła betoniarskiego będzie czynnością opodatkowaną podatkiem podatku od towarów i usług, dla której nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku na mocy przepisów przewidzianych w ustawie o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Kupująca będzie na moment planowanej Transakcji zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce i spełniać będzie ustawową definicję podatnika zawartą w art. 15 Ustawy o VAT. Nabyte składniki majątku będą wykorzystywane przez Kupującego, będącego podatnikiem VAT, wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W konsekwencji, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, Kupująca jest uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedającą dokumentującej dostawę działki gruntu wraz z budynkami i budowlami, niewykorzystanych zapasów/materiałów do produkcji betonu towarowego (cement, kruszywa, chemia) oraz części zamiennych do węzła betoniarskiego. Kupująca będzie też uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedającą dokumentującej dostawę 6 pojazdów ciężarowych przeznaczonych do transportu betonu towarowego (betonomieszarki i pompy betonu) z zachowaniem warunków, o których mowa w art. 86a ustawy o VAT.

W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego w okresie rozliczeniowym będzie wyższa niż kwota podatku należnego, Kupująca będzie uprawniona do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy, zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

Ewentualna ocena zasadności zwrotu podatku leży w kompetencji właściwego miejscowo i rzeczowo dla nabywcy organu podatkowego pierwszej instancji (Naczelnika Urzędu Skarbowego, Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego).

W konsekwencji, stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).