0115-KDIT3.4012.26.2021.2.AD

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 listopada 2021 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działek. Uzupełniła go Pani pismami z 17 grudnia 2021 r. i 12 stycznia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Nabyła Pani wraz z mężem w drodze przetargu nieograniczonego od Gminy nieruchomość niezabudowaną, stanowiącą działkę gruntu o numerze 1 (zwaną dalej „Nieruchomością”). Działka jest położona w A., zaś jej powierzchnia wynosiła 0,9497 ha. Była sklasyfikowana jako „R, W/Ł, Ł".

Z treści warunkowej umowy sprzedaży sporządzonej 26 marca 2007 r. w formie aktu notarialnego wynika, iż „dla przedmiotowej działki gruntu nie było aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże dla 50% powierzchni z uwagi na dobre sąsiedztwo oraz dostęp do mediów przy ul. A., do których ma dostęp nabywana działka, może być wydana pozytywna decyzja o warunkach zabudowy, dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej”. Warunkiem dokonania sprzedaży przez Gminę na rzecz Państwa było, aby Agencja Nieruchomości Rolnych - działająca na rzecz Skarbu Państwa - nie wykonała prawa pierwokupu przysługującego jej na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy z 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego. Z uwagi na fakt, iż Agencja Nieruchomości Rolnych pismem z 5 kwietnia 2007 r. oświadczyła, że nie skorzysta z prawa pierwokupu w stosunku do przedmiotowej nieruchomości - na podstawie aktu notarialnego z 7 maja 2007 r. (…) - nabyli Państwo prawo własności do działki nr 1.

Nabyli Państwo przedmiotową działkę do majątku wspólnego, zaś w ich małżeństwie obowiązywał, jak również obowiązuje obecnie, ustrój ustawowej wspólności majątkowej.

Przedmiotowa Nieruchomość została nabyta na realizację potrzeb mieszkaniowych własnych oraz rodziny. Z uwagi jednakże na zmianę życiowych planów postanowili Państwo dokonać zbycia przedmiotowej działki. Mając na uwadze brak jakiegokolwiek zainteresowania ze strony ewentualnych kupujących, kierując się zasadami racjonalnej gospodarki swoim mieniem prywatnym, podjęła Pani decyzję o podziale geodezyjnym ww. działki na mniejsze, licząc, że w ten sposób w ogóle dojdzie do zbycia nieruchomości, skoro brak było zainteresowanych nabyciem całej działki nr 1. Środki uzyskane z planowanej sprzedaży zamierzają Państwo przeznaczyć na zabezpieczenie potrzeb swojej rodziny.

Z uwagi na fakt, iż dla ww. działki nie było ustalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wystąpiono z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Tylko w ten sposób możliwe było stwierdzenie, jaki rodzaj zabudowy dopuszczalny jest na ww. działce, tym bardziej, że z aktu notarialnego sporządzonego 26 marca 2007 r. wynikało, iż tylko dla 50% powierzchni działki nr 1 możliwe będzie wydanie pozytywnej decyzji o warunkach zabudowy dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Wskutek powyższego, Burmistrz Miasta i Gminy wydał decyzję o warunkach zabudowy przedmiotowej działki dla inwestycji obejmującej budowę budynków mieszkalnych jednorodzinnych.

Wskazała Pani, iż przed złożeniem wniosku o wspomniany wyżej podział geodezyjny konieczne jest wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (jest to warunek konieczny, regulowany przepisami prawa) i tylko w tym celu wystąpiono o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Następnie Burmistrz Miasta i Gminy, w drodze decyzji, zatwierdził podział Nieruchomości, stanowiącej działkę nr 1, zgodny z prawomocną decyzją o warunkach zabudowy, o której mowa powyżej. Zaznaczyła Pani, że ani Pani ani mąż nie występowali o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla nowo powstałych działek.

Na przedmiotowej nieruchomości nie prowadzili Państwo działalności gospodarczej – w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami. Ponadto, grunt ten nie był nigdy przedmiotem dzierżawy, poddzierżawy lub umowy o podobnym charakterze. Przedmiotowa działka nie była nawet ogrodzona. Nie ponosili Państwo na nią żadnych nakładów od momentu nabycia od Gminy.

Zarówno działka nr 1, jak i działki powstałe z jej podziału nie były przedmiotem jakichkolwiek ulepszeń ani inwestycji ze strony Pani (działki nie zostały nawet ogrodzone) poza czynnościami niezbędnymi z punktu widzenia wykorzystania działki do celów osobistych (uporządkowanie, zazielenienie, itp.). Przedmiotowy grunt nie był także przedmiotem zasiewów, grunty nie były przez Panią wykorzystywane rolniczo.

Zarówno działka nr 1, jak również działki z nich wyodrębnione, nigdy nie były w żaden sposób wykorzystywane do czynności opodatkowanych, bądź zwolnionych z podatku od towarów i usług.

Od dnia nabycia Nieruchomości w 2007 r. aż do dnia złożenia niniejszego wniosku nie była Pani zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług - nie zamierza Pani rejestrować się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Nie jest Pani rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług).

Od momentu nabycia działki od Gminy w 2007 r. nie udostępniała Pani jej osobom trzecim. Działki będące wynikiem podziału geodezyjnego działki nr 1 nie są przez Państwa w żaden sposób wykorzystywane gospodarczo, są one jedynie częścią ich majątku prywatnego.

Nadmieniła Pani, iż przed sprzedażą działek nie będzie występowała o wydanie pozwolenia na budowę w odniesieniu do żadnej z działek, które zamierza zbyć. W związku z planowaną sprzedażą działek, nie zamierza Pani udzielać potencjalnym nabywcom pełnomocnictwa/zgody do dokonania w Jej imieniu, jako właściciela nieruchomości, dodatkowych czynności w odniesieniu do nieruchomości, które miałyby zostać sprzedane.

Potencjalnych nabywców przedmiotowych działek poszukuje Pani, jak również będzie poszukiwała we własnym zakresie (w tym poprzez publikację ogłoszeń na portalach internetowych). Nie wyklucza Pani skorzystania w tym zakresie z usług oferowanych przez profesjonalnego, licencjonowanego pośrednika w sprzedaży nieruchomości. Zaznaczyła Pani, iż działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek nie będą wykraczać poza zwykłe formy ogłoszenia.

Wyjaśniła Pani, iż nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Od lat jest Pani osobą zatrudnioną na podstawie stosunku pracy. Natomiast Pani wątpliwości, co do skutków podatkowych planowanych umów sprzedaży działek wyodrębnionych z działki nr 1 wiążą się z faktem, iż mąż - prowadzący od 1996 r. działalność gospodarczą w zakresie transportu krajowego i zagranicznego rozszerzył zakres działalności gospodarczej - w 2019 r. o roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 41.20.Z), a następnie - w 2021 r. o kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD odpowiednio: 68.10.Z oraz 68.20.Z). Podkreśliła Pani, iż zarówno działka nr 1, jak i działki powstałe w wyniku jej podziału geodezyjnego nigdy nie były wykorzystywane przez męża na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Na żadnej z działek mąż nie prowadził inwestycji w zakresie swojej działalności gospodarczej. Jak wskazała Pani powyżej, działka nr 1 została zakupiona na realizację potrzeb mieszkaniowych własnych oraz rodziny, a więc była traktowana jako majątek prywatny, niezwiązany i niewykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej.

Wskazała Pani, że z działki nr 1 zostało wyodrębnione 11 działek, z czego jedna (o numerze 2) została wyznaczona pod drogę.

Nigdy nie wystąpiła Pani z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy działki nr 1 - czynności w tym zakresie podejmował jedynie mąż. Według Pani wiedzy, ówczesne przepisy nie przewidywały konieczności uzyskania zgody w tym zakresie. W konsekwencji powyższego, decyzją z 28 grudnia 2007 r. o warunkach zabudowy Burmistrz Miasta i Gminy ustalił na rzecz męża warunki zabudowy działki nr 1.

Wyjaśniła Pani, iż początkowo na poszczególnych działkach wyodrębnionych z działki nr 1 miały zostać pobudowane domy dla Pani, męża oraz dzieci, jak również rodziców i teścia (planowali Państwo stosowne darowizny w tym zakresie). Jednakże z uwagi na brak dostatecznych środków na realizację procesów budowlanych nigdy nie doszło do realizacji tych planów.

Do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie dokonywała Pani sprzedaży żadnych działek - poza trzema, które zostały wyodrębnione właśnie z działki nr 1, o której mowa we wniosku. Zaznaczyła Pani, iż żadna z tych działek w momencie zbycia nie była przez Panią ani męża zabudowana, co potwierdza także treść poszczególnych aktów notarialnych.

Jak już wskazała Pani we wniosku, zarówno działka nr 1, jak i działki powstałe z jej podziału - nie były przedmiotem jakichkolwiek ulepszeń, czy inwestycji (działki nie zostały nawet przez Państwa ogrodzone). Dokonywali Państwo wyłącznie czynności niezbędnych z punktu widzenia wykorzystania działki do celów osobistych (takich jak: uporządkowanie, zazielenienie). Przedmiotowy grunt nie był także przedmiotem zasiewów, grunty nie były przez Panią wykorzystywane rolniczo.

Wyjaśniła Pani, iż składając wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej zaznaczyła Pani w poz. 53 formularza ORD-IN kwadrat nr 2 „zdarzenie przyszłe”, gdyż lektura dostępnych w internecie interpretacji indywidualnych zrodziła po Pani stronie wątpliwość, czy zbycie większej ilości działek (tj. większej niż trzech/czterech, bo przeważnie o tylu była mowa w interpretacjach dostępnych w internecie, z którymi się zapoznała) może powodować, iż stanie się Pani z tego tytułu podatnikiem VAT. W świetle powyższych wątpliwości, postanowiła Pani wstrzymać się ze sprzedażą pozostałych działek do czasu wydania rozstrzygnięcia w Pani sprawie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej - i to nawet, jeśli pojawią się potencjalni kupcy.

Wskazała Pani, iż na mocy postanowienia Sądu Rejonowego, Wydziału Cywilnego (sygn. akt) nabyła w 1/3 części spadek po zmarłym ojcu 17 stycznia 2008 r. W skład masy spadkowej wchodziła nieruchomość stanowiąca grunt, na którym posadowiony był budynek mieszkalny. Przedmiotowa nieruchomość została sprzedana w tym samym roku, co zostało przez Panią wykazane w zeznaniu rocznym PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-36 złożonym za 2008 r. Od przedmiotowego zbycia uiściła Pani 19-procentowy podatek, stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aktualnie nie posiada Pani planów odnośnie sprzedaży działek - innych niż te wyodrębnione z działki nr 1. Nadmieniała Pani, iż na dzień dzisiejszy rozważa nieodpłatne zbycie działek wyodrębnionych z działki nr 1 na rzecz swoich dzieci - z tym zastrzeżeniem, że mają one służyć zaspokojeniu ich własnych potrzeb mieszkaniowych (taki plan przyświecał Państwu, gdy nabywali od Gminy działkę nr 1). Na chwilę obecną nie doszło do zawarcia choćby przedwstępnych umów w formie aktów notarialnych przenoszących prawo własności działek na rzecz dzieci.

Pytanie

Czy, jako osoba prywatna, sprzedając działki powstałe po podziale działki nabytej od Gminy w 2007 r. - będzie Pani występowała w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT, a w konsekwencji tego, czy transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT?

Pani stanowisko w sprawie

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.; dalej: „ustaw o VAT”) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, stosownie zaś do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, w myśl którego przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec przywołanych wyżej regulacji, stwierdzić należy, iż grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zaś jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Podkreśliła Pani, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu przywołanego wyżej art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby bowiem dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług (warunek konieczny).

Wyjaśniła Pani, że ustawa o VAT posługuje się odrębną definicją podatnika. Pojęcie to zostało sformułowane w art. 15 ust. 1 tej ustawy. Przepis ten stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (vide: art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej - zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług - ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W konsekwencji powyższego, należy zatem wykluczyć osoby fizyczne z grona podatników w przypadku, gdy dokonują zbycia (tak odpłatnego np. na podstawie umowy sprzedaży, jak i pod tytułem darmowym np. w drodze darowizny) towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. Oznacza to zatem, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto - jako osoba fizyczna - dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Dla prawidłowego ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, czy też z działalnością handlową (w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT) należy sięgnąć do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”).

I tak, w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) TSUE wskazał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą Zainteresowana dokonała podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. TSUE zauważył, że inaczej jest w wypadku, gdy Zainteresowana podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). W konsekwencji powyższego, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

1. po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

2. po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług

Dostawa towarów (w analizowanym przypadku - nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy będzie Pani działała w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT

Podniosła Pani, iż w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, bądź darowizny towarów (w tym nieruchomości) stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Zdaniem Pani, w realiach badanej sprawy nie będzie występowała w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Jak bowiem wskazano w opisie zdarzenia przyszłego grunty, które mają zostać sprzedane zostały nabyte w 2007 r. Pierwotnie na przedmiotowej działce miało dojść do realizacji potrzeb mieszkaniowych własnych oraz rodziny.

Nie miała Pani w planach dalszej odsprzedaży gruntów. Jedyna aktywność nakierowana była na sprzedaż działek sprowadzała się do dokonania podziału na mniejsze działki, co wynikało z braku zainteresowania nabyciem całej działki nr 1. W tym celu został złożony wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, gdyż - jak już wskazano powyżej - wniosek o podział geodezyjny (zgodnie z przepisami prawa) winien być poprzedzony wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Podział działki nr 1 oraz poprzedzające go złożenie wniosku o wydanie decyzji odnośnie warunków zabudowy miały na celu jedynie umożliwienie realizacji sprzedaży, tylko dzięki tym czynnościom możliwe jest bowiem rozporządzenie częścią udziału we współwłasności. Całokształt okoliczności wskazuje więc, że w ww. zakresie nie będzie Pani podatnikiem podatku od towarów i usług. Odnotować należy, iż pogląd taki został wyrażony w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 lipca 2021 r. (znak: 0114-KDIP4-2.4012.296.2021.l.MMA).

Jako współwłaściciel wyżej wymienionych działek nie planowała Pani czynić jakichkolwiek działań mających na celu zwiększenie wartości wyżej wymienionych działek (takich jak np.: uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej czy energetycznej). Od momentu nabycia przedmiotowych działek Pani ani mąż nie udostępniali ich osobom trzecim - nie dzierżawili, jak również nie wznosili na niej żadnych budynków. Nowo powstałe działki, będące wynikiem podziału działki o numerze 1 również nie były oraz nie są udostępniane (wydzierżawiane) przez Panią, ani męża osobom trzecim. Wyżej wymienione działki, nie są przez Panią ani męża w żaden sposób wykorzystywane gospodarczo, są one jedynie częścią ich majątku prywatnego, niezwiązanego z działalnością gospodarczą prowadzoną przez męża. Ponadto, przed sprzedażą posiadanych działek nie będzie Pani występowała o wydanie pozwolenia na budowę w odniesieniu do żadnej z działek, które zamierza zbyć. W związku z planowaną sprzedażą działek, nie zostanie udzielone potencjalnemu nabywcy pełnomocnictwo/zgoda do dokonania w imieniu Pani, jako współwłaściciela nieruchomości, dodatkowych czynności w odniesieniu do nieruchomości.

Potencjalnych nabywców przedmiotowych działek poszukuje Pani, jak również będzie poszukiwała we własnym zakresie (w tym poprzez publikację ogłoszeń na portalach internetowych). Nie wyklucza Pani skorzystania w tym zakresie z usług oferowanych przez profesjonalnego, licencjonowanego pośrednika w sprzedaży nieruchomości. Zaznaczyła Pani, iż działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek nie będą wykraczać poza zwykłe formy ogłoszenia.

W świetle powyższego, brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Pani w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W opinii Pani, nie sposób uznać, iż aktywność Pani w związku z planowanym odpłatnym zbyciem wydzielonych działek wykraczała poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Zdaniem Pani, w realiach analizowanej sprawy, planowaną sprzedaż ww. działek można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, będzie korzystała Pani z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

W Pani opinii, powyższego uprawnienia do rozporządzania własnym majątkiem - na gruncie ustawy o VAT - nie może wyłączać fakt, iż mąż kilkanaście lat później (licząc od dokonanego w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej nabycia działki) rozszerzył zakres prowadzonej działalności gospodarczej o roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych o kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, a także wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Wszakże ani działka nr 1, ani działki powstałe po jej podziale nie stanowiły składnika (składników) majątku firmy męża, a także nie były w niej w żaden sposób wykorzystywane, ani w jej ramach oddawane w dzierżawę, poddzierżawę lub umowy o podobnym charakterze. Wobec powyższego, zdaniem Pani, fakt prowadzenia przez męża działalności gospodarczej związanej z nieruchomościami nie przesądza, że każde zbycie nieruchomości - czy to prywatnej, czy firmowej - winno być automatycznie traktowane jako czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług de facto wyłącznie z uwagi na spełnienie przesłanki, że współwłaścicielem nieruchomości jest przedsiębiorca. W przypadku przeciwnego wniosku należałoby uznać - po pierwsze: że osoba prowadząca działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami nie może de facto wykonywać prawa własności w odniesieniu do majątku prywatnego, a po drugie: że przez sam fakt zawarcia związku małżeńskiego z taką osobą jej małżonek staje się podatnikiem podatku VAT. Powyższe tezy nie znajdują oparcia w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji powyższych wywodów, wskazać należy, że sprzedaż działek powstałych po podziale działki nr 1 nabytej od Gminy w 2007 r. nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując uznała Pani, iż jako osoba prywatna, sprzedając niezabudowane działki powstałe w wyniku podziału działki zakupionej od Gminy w 2007 r. - nie będzie występowała w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT polegającą na handlu nieruchomościami, a w konsekwencji tego nie będzie Pani zobowiązana do opodatkowania planowanych transakcji podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Fakt prowadzenia działalności gospodarczej przez męża m.in. w zakresie obrotu nieruchomościami nie przesądza, że z tytułu planowanej sprzedaży działek stanie się Pani automatycznie podatnikiem podatku od towarów i usług. Podkreśliła Pani, iż w realiach analizowanej sprawy zbycie działek wyodrębnionych z działki nr 1, która została zakupiona w ramach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, jest zwykłym wykonywaniem prawa własności, a nie działalnością handlową w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Końcowo stwierdziła Pani, że prawidłowość przedstawionego powyżej stanowiska potwierdzają interpretacje indywidualne. Tytułem przykładu można przywołać chociażby interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 lutego 2010 r. (znak: ILPP1/443-1438/09- 4/AK), czy też interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 lutego 2020 r. (znak: 0113-KDIPT1-3.4012.781.2019.2.KS). W obrocie prawnym funkcjonują także zbieżne z ww. interpretacjami wyroki sądów administracyjnych (vide: wyroki NSA: składu 7 sędziów NSA z 29 października 2007 r. - sygn. akt I FPS 3/07; z 12 kwietnia 2018 r. - sygn. akt I FSK 45/18; z 27 października 2009 r. - sygn. akt I FSK 1043/08; z 27 maja 2014 r. - sygn. akt I FSK 774/13). W pełni aprobuje Pani wykładnię dokonaną przez ww. organy, jak również przez sądy administracyjne, wobec czego twierdzenia i poglądy w nich zawarte uważa za za swoje.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego oceny tego stanowiska.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

‒ Interpretacja indywidualna dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

‒ Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

‒ Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

‒ Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

‒ W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Panią, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla współwłaściciela nieruchomości, tj. Pani współmałżonka, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinien wystąpić z osobnym wnioskiem o jej wydanie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).