Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko odnośnie braku skutków podatkowych w podatku od towarów i usług przy sprzedaży działek gruntu, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 25 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania sprzedaży działek gruntu. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – w dniu 14 grudnia 2021 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Po śmierci ojca, co zostało stwierdzone aktem poświadczenia w dniu `(...)` maja 2020 r., nabył Pan prawa współwłasności do poniższych, niezabudowanych i nieuzbrojonych działek:

- działka 1, dla której jest prowadzona KW o numerze `(...)` o powierzchni `(...)` ha (grunty rolne - RIVa) oraz

- działka 2, dla której prowadzona jest KW o numerze `(...)` o powierzchni `(...)` ha (grunty rolne - RIVb, W-ŁIV).

Obie nieruchomości nabył Pan będąc żonatym, do majątku osobistego. Majątek małżeński nie został rozszerzony.

Dnia `(...)` sierpnia 2021 r., razem z pozostałymi współwłaścicielami (tj. matką, bratem i siostrą), dokonał Pan sprzedaży i przeniesienia przysługujących Panu praw własności na rzecz spółki A Sp. z o.o. z siedzibą w `(...)`. Zostało to potwierdzone aktem notarialnym o numerze `(...)`. Strony w umowie sprzedaży oświadczyły, że zakwalifikowali sprzedaż powyższych działek jako niepodlegającą podatkowi VAT (podatek od towarów i usług) i cena określona w umowie nie obejmuje podatku od towarów i usług VAT. Strony ustaliły, że sprzedający wystąpią o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ewentualnego podlegania sprzedaży nieruchomości podatkiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku podał Pan dodatkowe informacje:

1. Od `(...)`.11.2021 r. jest Pan czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Ma to związek ze sprzedażą Pana udziałów (1/8) w innej działce nr 3, dla której to transakcji została wydana indywidualna interpretacja podatkowa `(...)`. Zgodnie z nią, transakcja sprzedaży działki nr 3, która miała miejsce dnia `(...)`.11.2021 r., podlegała czynności opodatkowanej podatkiem VAT. Po złożeniu JPK i odprowadzeniu podatku VAT (do dnia `(...)`12.2021 r.), złoży Pan wniosek o wyrejestrowanie.

2. Nie posiada i nie posiadał Pan statusu rolnika ryczałtowego.

3. Działki 1 i 2 były wykorzystywane rolniczo przez Pana matkę. Nie czerpał Pan żadnych korzyści.

4. Działki 1 i 2 nie były przedmiotem żadnych umów najmu, dzierżawy ani innych podobnych.

5. Istnieje dla tych działek plan zagospodarowania przestrzennego. Przeznaczeniem jest zabudowa przemysłowa i plan ten został uchwalony z inicjatywy gminy.

6. Nie wnioskował Pan o zmiany w miejscowym planie zagospodarowania.

7. Nie podejmował Pan żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości tych działek.

8. Nabywcę tych działek poznał Pan przy okazji procesu sprzedaży działki 3.

9. Nie zawarł Pan z nabywcą przedwstępnej umowy sprzedaży na działki będące przedmiotem wniosku.

10. Nie udzielił Pan nabywcy żadnego pełnomocnictwa ani zgody na dysponowanie ww. działkami do celów budowlanych przed dokonaniem sprzedaży tych działek.

11. Pana ojciec nie zawarł z nabywcą działek 1 i 2 żadnej umowy przedwstępnej.

12. Pana ojciec nie udzielił nabywcy żadnego pełnomocnictwa.

13. Dokonywał Pan sprzedaży nieruchomości razem z pozostałymi współwłaścicielami, tj. matką, bratem i siostrą :

‒ nieruchomości nabyte w drodze dziedziczenia po zmarłym ojcu,

‒ nie nabył Pan ich w żadnym celu, odziedziczył po śmierci ojca,

‒ nieruchomości nie były przez Pana wykorzystywane, nieruchomości były wykorzystywane rolniczo przez Pana matkę.

‒ daty sprzedaży: `(...)` października 2020 r. - warunkowa umowa sprzedaży, przeniesienie własności .. listopada 2020 r. - działka rolna, niezabudowana, nieuzbrojona;

‒ `(...)` października 2020 r. - warunkowa umowa sprzedaży, przeniesienie własności `(...)` listopada 2020 r. - działka rolna, niezabudowana, nieuzbrojona,

‒ `(...)` listopada 2021 r. – niezabudowana, nieuzbrojona działka rolna, ale zgodnie z lokalnym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem pod zabudowę przemysłową,

‒ przyczyną było pozyskanie środków na dokończenie budowy domu oraz jego wykończenie,

‒ z tytułu sprzedaży nieruchomości 3 w dniu `(...)`.11.2021 r. był Pan zobowiązany zarejestrować się jako podatnik VAT; była to nieruchomość rolna ale zgodnie z planem miejscowym przeznaczona pod zabudowę przemysłową;

14. Posiada Pan inne działki odziedziczone po śmierci ojca. W tej chwili nie ma Pan planów ich sprzedaży.

15. Kwota z tytułu sprzedaży działek 1 i 2 została lub zostanie przeznaczona na cele prywatne: prace remontowo-budowlane związane z wykończeniem domu.

Pytanie

Czy sprzedaż niezabudowanych działek 1 i 2 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT)?

Pana stanowisko w sprawie

Według Pana oceny, sprzedaż niezabudowanych i nieuzbrojonych działek 1 oraz 2 nie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Właścicielem tych nieruchomości stał się Pan na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia. Nie prowadzi i nie prowadził Pan działalności gospodarczej, w tym rolniczej oraz nie jest i nie był Pan zarejestrowany jako czynny podatnik od towarów i usług (VAT). Nie prowadzi i nie prowadził Pan działalności związanej z obrotem nieruchomościami.

Działki były wykorzystywane w działalności rolniczej, ale działalność tę prowadziła tylko Pana matka (wcześniej z ojcem). Na działkach tych uprawiane były zboża, wykorzystywane jako materiał siewny lub nieprzetworzone sprzedawane były dalej.

Działki będące przedmiotem zbycia leżą na terenie, na którym obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (Uchwała Nr `(...)` Rady Miejskiej w `(...)` z dnia `(...)`.02.2018 r.), zgodnie z którym są przeznaczone pod zabudowę obiektów produkcyjnych, składów i magazynów lub usług. Kupujący nabył te działki pod własną działalność logistyczną.

Nigdy nie występował Pan do gminy z prośbą o przekształcenie działek pod inwestycje, wykorzystywanych dotychczas do celów rolnych, nie uzbrajał ich Pan w infrastrukturę techniczną umożliwiającą zabudowę i nie poniósł kosztów związanych z zawarciem umowy sprzedaży. Jedyne koszty jakie poniósł Pan wspólnie z pozostałymi współwłaścicielami to uregulowanie spadku (akt notarialny) oraz uregulowanie zapisów własności w księgach wieczystych po zmarłym tacie plus dostarczenie niezbędnych dokumentów do kancelarii notarialnej. Były to zaświadczenia z Urzędu Gminy oraz Starostwa. Jest Pan również uprawniony do dostarczenia indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie ewentualnego opodatkowania sprzedaży działki podatkiem od towarów i usług. O taką samą interpretację indywidualną wystąpili pozostali współwłaściciele, czyli Pana matka `(...)`, brat `(...)` oraz siostra `(...)`.

Przed sprzedażą powyższych nieruchomości nie udzielał Pan żadnych pełnomocnictw przedstawicielom spółki A, ani nie podpisywał umowy przedwstępnej.

Działki nie były przedmiotem ogłoszeń z zamiarem ich sprzedaży. Działki te, jak i pozostałe działki sąsiednie widnieją na stronie gminy jako potencjalne tereny inwestycyjne.

Mając zatem na uwadze całokształt podjętych czynności, sposób nabycia i sprzedaży oraz treść zawartej umowy sprzedaży, uznaje Pan, że transakcja sprzedaży nie podlega podatkowi od towarów i usług (VAT).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

W świetle art. 196 § 1 ww. Kodeksu:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Zatem, w zakresie pojęcia towarów (gruntów) mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. W konsekwencji, towarem jest udział w prawie własności nieruchomości.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Obowiązek opodatkowania danej czynności wiąże się więc bezpośrednio z tym, aby czynność wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa w charakterze podatnika. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Ponadto według definicji działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Również czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady

„podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że

państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Jak stanowi ust. 3 ww. artykułu,

„teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady,

odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania czynności zbycia działki istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy sprzedający w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W niniejszej sprawie konieczne stało się zatem ustalenie, czy w świetle przedstawionych informacji, w celu sprzedaży działek, podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w myśl art. 15 ust. 2 ustawy (co skutkowałoby koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług), czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu Pana majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że .. sierpnia 2021 r., razem z pozostałymi współwłaścicielami dokonał Pan sprzedaży praw własności działek gruntu nr 1 i 2, w których udziały zostały odziedziczone po zmarłym ojcu. Działki te były wykorzystywane rolniczo przez Pana matkę (wcześniej przez oboje rodziców). Dla tych działek istnieje plan zagospodarowania przestrzennego (przeznaczenie pod zabudowę przemysłową), który został uchwalony z inicjatywy gminy. Nie czerpał Pan korzyści z tytułu udostępniania tych gruntów, umów najmu, dzierżawy ani innych podobnych. Nie wnioskował Pan o zmiany w miejscowym planie zagospodarowania. Nie podejmował Pan żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości tych działek. Nie zawarł Pan (ani Pana ojciec) z nabywcą przedwstępnej umowy sprzedaży działek będących przedmiotem wniosku. Nie udzielił Pan (ani Pana ojciec) nabywcy żadnego pełnomocnictwa ani zgody na dysponowanie ww. działkami do celów budowlanych przed dokonaniem ich sprzedaży.

`(...)` listopada 2021 r. sprzedał Pan (wraz z współwłaścicielami) działkę i z tytułu tej czynności zobowiązany Pan był zarejestrować się jako podatnik VAT. Status podatnika VAT, który uzyskał Pan w związku ze sprzedażą ww. działki, nie ma jednakże wpływu na ocenę czy sprzedaż działek będących przedmiotem wniosku (nr 1 i 2) podlegała opodatkowaniu, ponieważ w momencie ich sprzedaży nie był Pan czynnym podatnikiem VAT. Dla oceny czy sprzedaż tych działek podlegała opodatkowaniu istotne jest to czy wystąpiły okoliczności wskazujące, że w transakcji tej wystąpił Pan w charakterze podatnika VAT, tzn. czy wykonał Pan czynności charakteryzujące działania handlowca.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht). Dotyczyło ono kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że sprzedający podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Analiza opisu sprawy wskazuje, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Ze wskazanych okoliczności nie wynika taka aktywność Pana, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W sprawie będącej przedmiotem wniosku nie występuje ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wydzielonych działek budowlanych, wypełniła przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan bowiem takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

W analizowanym przypadku sprzedaż ww. wymienionych działek należy uznać za czynność rozporządzania Pana własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

W związku z powyższym, dokonana przez Pana sprzedaż działek budowlanych 1 i 2 nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, że z tytułu tych transakcji nie działał Pan w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych sprzedaży przedmiotowych działek dla Pana, a nie sytuacji podatkowej współwłaścicieli nieruchomości.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).