0114-KDIP4-3.4012.700.2021.2.DM

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia momentu powstania obowiązku podatkowego. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 grudnia 2021 r. (wpływ 17 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, osobą prawną, która świadczy usługi transportowe.

Wielokrotnie Wnioskodawca zawiera z nabywcami usług pisemne umowy regulujące zasady świadczenia usług transportowych oraz wzajemne prawa i obowiązki.

Z jednym z nabywców usług, zwanym dalej Kontrahentem, Wnioskodawca zawarł umowę określającą szczegółowo zasady świadczenia usług oraz prawa i obowiązki stron, których istotne dla niniejszego postępowania fragmenty przytacza się poniżej, przy czym w miejsce nazwy własnej strony umowy, która została zawarta z Wnioskodawcą, podaje się słowo „Kontrahent” z uwagi na obowiązującą stronę poufność:

1. Usługi. Przewoźnik na zlecenie Kontrahenta świadczyć będzie usługi transportowe określone szczegółowo w Zasadach Programu („Usługi”), zgodnie z niniejszą Umową. Kontrahent nie składa żadnych zapewnień co do wolumenu zleceń, jakiego Przewoźnik mógłby oczekiwać w jakimkolwiek czasie. Przewoźnik może przyjąć lub odrzucić każdą propozycję zlecenia, złożoną przez Kontrahenta. Kontrahent może okresowo udostępniać prognozy, mają one jednak wyłącznie charakter spekulacji i nie powodują powstania żadnego zobowiązania po stronie Kontrahenta. Kontrahent może korzystać z usług innych firm świadczących usługi zbliżone do usług Przewoźnika, a Przewoźnik może świadczyć zbliżone usługi na rzecz innych firm.
2. Stosunki z niezależnym wykonawcą. Przewoźnik występuje wobec Kontrahenta w charakterze niezależnego wykonawcy. Przewoźnik ponosi wyłączną odpowiedzialność za swoich pracowników, wykonawców, podwykonawców, agentów i przedstawicieli („Personel”), a ponadto sprawuje wyłączną kontrolę nad wynagrodzeniem, godzinami pracy i warunkami pracy swojego Personelu. Przewoźnikowi przysługuje wyłączne prawo do zatrudniania, angażowania, przenoszenia, awansowania, dyscyplinowania swojego Personelu oraz rozstrzygania skarg. Personelowi Przewoźnika nie przysługują żadne świadczenia pracownicze należne pracownikom Kontrahenta. Przewoźnik ani żaden z członków Personelu Przewoźnika nie jest w żaden sposób uprawniony do zaciągania jakichkolwiek zobowiązań w imieniu Kontrahenta. Strony przyjmują, że do przedmiotu niniejszej Umowy w terminie jej wejścia w życie ani w terminie jej rozwiązania nie mają zastosowania przepisy dyrektyw europejskich nr 77/187/EWG oraz 2001/23/WE, ani też jakiekolwiek przepisy wdrażające te dyrektywy do Prawa właściwego lub do jakiegokolwiek innego prawa mającego zastosowanie (powyższe zastrzeżenie dotyczy także wszelkich zmian i uzupełnień we wskazanych dyrektywach oraz jakichkolwiek aktach je implementujących) („Regulacje”). Jeżeli pomimo zastrzeżenia dokonanego w zdaniu poprzedzającym okaże się, że Regulacje znajdują zastosowanie, wówczas Przewoźnik odpowiada za wszelkie koszty, straty, szkody lub wydatki poniesione w związku z jakimkolwiek postępowaniem, pozwem lub roszczeniem wynikającym z Regulacji lub zgodnych z nimi, a ponadto Przewoźnik zwalnia Kontrahenta z odpowiedzialności w pełnym zakresie (w imieniu własnym oraz w charakterze powiernika na rzecz każdej osoby lub osób, na rzecz których przeniesione zostały świadczone Usługi) z tytułu wszelkich takich kosztów, strat, szkód lub wydatków, niezależnie od ewentualnej solidarnej odpowiedzialności stron za jakiekolwiek zobowiązanie wynikające z Regulacji.
3. Okres obowiązywania Umowy i rozwiązanie Umowy. Niniejsza Umowa wchodzi w życie w Dacie wejścia w życie i obowiązuje do momentu rozwiązania w trybie w niej przewidzianym. Każda ze stron może odstąpić od niniejszej Umowy za 60-dniowym pisemnym wypowiedzeniem, z zastrzeżeniem, że Przewoźnik nie może odstąpić od niniejszej Umowy według własnego wyłącznego uznania ze skutkiem na dzień przypadający w dowolnym okresie od 1 października do 15 stycznia, a każdy przypadek rozwiązania Umowy, który bez tego zastrzeżenia następowałby w takim okresie, jest odroczony do najbliższego dnia 16 stycznia. Każda ze stron może odstąpić od niniejszej Umowy w każdym czasie, ze skutkiem natychmiastowym, za pisemnym wypowiedzeniem, w przypadku, gdy: (i) druga strona nie naprawi istotnego naruszenia niniejszej Umowy w ciągu 30 dni od daty wezwania od drugiej strony, lub (ii) orzeczona zostanie upadłość drugiej strony, nastąpi dobrowolne wszczęcie przez drugą stronę postępowania upadłościowego lub restrukturyzacji, dokona ona cesji na rzecz wierzycieli, wystąpi o zgodę na ustanowienie zarządu przymusowego na swoim przedsiębiorstwie lub majątku, bądź też zadeklaruje na piśmie niezdolność do spłaty swoich zobowiązań w terminie. Żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności wobec drugiej strony z tytułu rozwiązania niniejszej Umowy, z tytułu jakiegokolwiek odstępnego, kar, odszkodowań, utraty dobrego imienia, utraty oczekiwanych dochodów, wydatków, inwestycji, wynajmu ani innych zobowiązań podjętych przez drugą stronę z jakiejkolwiek przyczyny. Poniższe postanowienia pozostają w mocy również po rozwiązaniu niniejszej Umowy, co dotyczy także wszelkich innych postanowień zachowujących ważność ze względu na swój charakter: Stosunki z niezależnym wykonawcą; Okres obowiązywania Umowy i rozwiązanie Umowy; Informacje poufne; Reklama i PR; Ograniczenie odpowiedzialności; Zwolnienie z odpowiedzialności; Podatki; Dane osobowe; Bezpieczeństwo informacji; Ochrona danych; Prawo właściwe i miejsce rozstrzygania sporów; Środki prawne; Integralność Umowy; Cesja.” (`(...)`)

UMOWA ŚWIADCZENIA USŁUG TRANSPORTOWYCH

„1.1 Usługi. Przewoźnik na żądanie Kontrahenta będzie świadczył na rzecz Kontrahenta usługi przewozowe/usługi transportu liniowego („Usługi”) w zakresie wskazanym w Załączniku A. O ile nie uzgodniono inaczej, Przewoźnik zapewnia całość sprzętu i materiałów niezbędnych do świadczenia Usług. Kontrahent nie składa żadnych zapewnień ani oświadczeń co do wolumenu zleceń, jakiego Przewoźnik mógłby oczekiwać w jakimkolwiek czasie na podstawie niniejszej Umowy.

Kontrahent może okresowo udostępniać prognozy, mają one jednak wyłącznie charakter spekulacji i nie powodują powstania żadnego zobowiązania po stronie Kontrahenta. Strony niniejszym potwierdzają i uzgadniają, że Kontrahent może korzystać z usług innych przewoźników świadczących Usługi identyczne lub zbliżone do Usług świadczonych przez Przewoźnika. Przewoźnik dotrzymywać będzie kryteriów śledzenia określonych w Załączniku A oraz standardów działania („Standardy efektywności) określonych w Załączniku B.” (`(...)`)

2.1 Faktury. Przewoźnik przekazywać będzie cotygodniowe faktury w formacie uzgodnionym wzajemnie przez strony, z zastrzeżeniem, że według uznania Kontrahenta może obowiązywać wystawianie przez Przewoźnika odrębnych faktur dla każdej z Jednostek powiązanych z Kontrahentem, na rzecz której Przewoźnik świadczy usługi (przy czym strony uzgadniają, że każda z tych Jednostek powiązanych ponosi wyłączną odpowiedzialność za zapłatę za usługi świadczone na jej rzecz na podstawie niniejszej Umowy). Kontrahent może domagać się dodatkowych informacji niezbędnych do stwierdzenia rzetelności poszczególnych faktur (w tym między innymi takich dokumentów przewozowych jak listy przewozowe CMR oraz wszelkie inne dokumenty lub informacje dotyczące statusu przewozu, dostawy i stanu towarów). Kontrahent dokonuje płatności na rzecz Przewoźnika należności wynikających z należycie przekazanych i bezspornych części faktur, w ciągu 60 (słownie: sześćdziesięciu) dni od daty otrzymania faktury. Kontrahent nie ma obowiązku zapłaty żadnych wynagrodzeń i pokrywania żadnych kosztów, jeżeli zostały one rozliczone na fakturach w okresie ponad 3 (słownie: trzech) miesięcy od daty ich powstania. (…)

W przypadku otrzymania przez Kontrahenta faktury, którą Kontrahent uzna na podstawie uzasadnionych przesłanek za fakturę zawierającą kwotę nieprawidłową i nienależną, Kontrahent zawiadamia o tym Przewoźnika, ze wskazaniem spornych kwot widniejących na fakturze. Jeżeli Przewoźnik otrzyma od Kontrahenta informację o wystąpieniu na fakturze kwoty spornej, Przewoźnik może według własnego uznania zastąpić taką fakturę: (x) fakturą opiewającą na równowartość kwoty bezspornej, oraz (y) fakturą na kwotę stanowiącą równowartość kwoty spornej. Kontrahent dokona zapłaty bezspornej części faktury w ciągu 60 (słownie: sześćdziesięciu) dni od daty jej otrzymania, a ponadto ma prawo zatrzymania kwot spornych z wszelkich kwot przyszłych płatności. Strony w dobrej wierze podejmą działania na rzecz rozstrzygnięcia w jak najszybszym terminie sporu dotyczącego spornej części jakiejkolwiek faktury.

2.2 Wynagrodzenia i koszty. Kontrahent dokonuje płatności na rzecz Przewoźnika na podstawie struktury cenowej stanowiącej Załącznik C. Struktura cenowa w okresie obowiązywania niniejszej Umowy może ulec zmianie wyłącznie za porozumieniem stron. Przewoźnikowi nie przysługuje żadne wynagrodzenie ani żadne zwroty kosztów za Usługi poza zakresem przewidzianym w Załączniku C. (`(...)`)

Do potrzeb ustalania Okresów rozliczeniowych i Okresów sprawozdawczych: (i) tydzień stanowi każdy okres od niedzieli do soboty; (ii) miesiąc stanowi miesiąc kalendarzowy; (iii) kwartał oznacza każdy okres od stycznia do marca, od kwietnia do czerwca, od lipca do września i od października do grudnia.” (`(...)`)

3.1 Samochody ad hoc (jednorazowe) to samochody rezerwowane z wyprzedzeniem krótszym niż 24 godziny. Jeżeli Kontrahent potrzebuje samochodu ad-hoc, zawiadamia o tym Przewoźnika i prosi o ofertę dotyczącą takiego dodatkowego samochodu poprzez platformę FMC, o której mowa w Załączniku A. (…)

6. Umowa o poziomie usług

Przewoźnik zobowiąże się do zapewnienia dodatkowych samochodów do poziomu 20% w stosunku do standardowej liczby samochodów z poprzedniego miesiąca. W ramach umowy Kontrahent oczekuje od Przewoźnika gotowości do kontaktu przez 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, oraz spełnienia następujących warunków: Odpowiedź na każde zapytanie w ciągu 1 godziny od otrzymania zapytania w godzinach pracy (od 9:00 do 18:00 czasu środkowoeuropejskiego), od poniedziałku do piątku, oraz w ciągu 2 godzin w pozostałym czasie. Opóźnienia: wszystkie opóźnienia pobrania lub dostawy dla Kontrahenta powinny być zgłaszane przed terminem. Jest to procedura wymagana przez 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, i powinna być przekazana do odpowiedniego zakładu wraz z właściwym personelem Kontrahenta. Kontrahent oczekuje, aby przynajmniej 99% opóźnień było zgłaszanych przed przyjazdem/pobraniem ładunku. Ilości: Kontrahent nie składa żadnych zapewnień dotyczących faktycznych rocznych ilości obsługiwanych dostaw, ze względu na zmienność warunków gospodarczych i fluktuację potrzeb biznesowych. Przewoźnik powinien być przygotowany do honorowania cen dostaw za ciężarówkę, niezależnie od zmian ilości towarów. Wyjątek od tej zasady stanowią przewozy jednorazowe (ad hoc).

Z przytoczonych powyżej przepisów umowy wiążącej Wnioskodawcę z Kontrahentem wynikają następujące fakty, które podane są poniżej jako element opisu stanu faktycznego:

• Wnioskodawca pozostaje w bezustannej gotowości do świadczenia usług transportowych na rzecz Kontrahenta,
• Wnioskodawca pozostaje w bezustannej dyspozycji do wykonania usług transportowych na rzecz Kontrahenta,
• Wnioskodawca obowiązany jest permanentnie utrzymywać swoje przedsiębiorstwo w stanie umożliwiającym podjęcie się wykonania usługi na rzecz Kontrahenta na warunkach przewidzianych w zawartej umowie,
• zawarta między Wnioskodawcą a Kontrahentem umowa nie obejmuje jednorazowego wykonania usługi, lecz kształtuje prawa i obowiązki stron w ramach stałej współpracy polegającej na świadczeniu usług transportowych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta,
• wolą stron zawierających umowę było zobowiązanie Wnioskodawcy do wykonywania świadczenia o charakterze ciągłym, w umówionych przez strony okresach rozliczeniowych,
• strony określiły okres rozliczeniowy trwający tydzień, poprzez który umowa rozumie każdy okres od niedzieli do soboty.

Nadto Wnioskodawca podaje:

1. wniosek nie dotyczy przepisów regulujących właściwość, uprawnienia i obowiązki organów podatkowych;

2. w stanie faktycznym nie zachodzą okoliczności wskazujące na unikanie opodatkowania, nadużycie przepisów prawa podatkowego, prowadzenia rzeczywistej działalności gospodarczej lub podejmowania działań w sposób sztuczny lub bez uzasadnienia ekonomicznego, w tym nie zachodzą okoliczności:

1. określone w dziale IIIA w rozdziale 1 Ordynacji podatkowej,
2. określone w art. 5a pkt 33d, art. 24 ust. 19 i 20, art. 30f ust. 18, 20 i 20a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 4a pkt 29, art. 12 ust. 13 i 14, art. 22c, art. 24a ust. 16, 18 i 18a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych,
3. dotyczące przychodów zagranicznej jednostki kontrolowanej pochodzących z transakcji z podmiotami powiązanymi, w przypadku gdy jednostka nie wytwarza w związku z tymi transakcjami wartości dodanej pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma, zawarte odpowiednio w art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 24a ust. 3 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych,
4. określone w przepisach o środkach ograniczających umowne korzyści.

Wniosek nie dotyczy stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, co do których istnieje uzasadnione przypuszczenie, że mogą:

1. stanowić czynność lub element czynności określonej w art. 119a § 1 Ordynacji podatkowej, lub

2. być przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści, lub

3. stanowić nadużycie prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.).

W sprawie znajduje zastosowanie art. 14b § 3b pkt 2 Ordynacji podatkowej.

W uzupełnieniu do wniosku wskazali Państwo, że Umowa była zawarta na okres 2 lat od dnia 16 grudnia 2016 roku, po tym okresie jest ona cyklicznie odnawiana na kolejne okresy 30 dni na mocy jednostronnego oświadczenia drugiej strony.

Jest to umowa na transport cykliczny, nieprzerwany, wykonywany na podstawie zleceń ujętych w tygodniowym planie.

Wystawiane co tydzień faktury w związku z zawartą umową obejmują faktycznie wykonane usługi transportu w danym okresie oraz wynagrodzenie za gotowość do świadczenia usług transportowych w danym okresie.

Faktura dotyczy wykonanych usług w danym okresie rozliczeniowym.

Faktury wystawiane są przez Kontrahenta w ramach samofakturowania tzw. self-billing a Wnioskodawca wprowadza je niezwłocznie do swojego systemu księgowego.

Kontrahent wystawia faktury za każdy z tygodni (okres tygodniowy od niedzieli do soboty) w tygodniu następującym po okresie, którego dotyczy rozliczenie.

Zlecenia wpływają na bieżąco z okresem obowiązywania na następny tydzień.

Przez cały czas okres trwania umowy nie zdarzyła się sytuacja aby Spółka nie wykonała żadnej usługi przez okres tygodnia na rzecz Kontrahenta. Gdyby Kontrahent nie zlecił transportu to Spółka nie wystawiłaby żadnej faktury.

Pytanie

Czy w określonym powyżej stanie faktycznym, obowiązek podatkowy dla Wnioskodawcy powstawać będzie zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego określonego w umowie, tj. tygodnia stanowiącego okres od niedzieli do soboty?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w zdarzeniu opisanym w stanie faktycznym powstawać będzie każdorazowo po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego, zgodnie z treścią art. 19a ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przytoczonym przepisem usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Usługa świadczona przez Wnioskodawcę będzie usługą o charakterze ciągłym. Pojęcie to nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego. Jednakże doktryna oraz orzecznictwo sądowe wykazały kilka cech charakterystycznych definiujących takową usługę. Cechami tymi są: nieustanność świadczenia, możliwość wskazania daty początkowej wykonywania usługi oraz niemożność wskazania konkretnej daty zakończenia usługi (por. J. Zubrzycki i in., Leksykon VAT (podatek od towarów i usług) 2010, Unimex, s. 500-501).

Zgodnie z powszechnie akceptowaną linią orzeczniczą „przez ciągłość należy rozumieć wynikające ze zobowiązania o charakterze ciągłym, świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym zachowaniu się strony zobowiązanej do świadczenia” (Wyrok NSA z 24 listopada 2011 roku I FSK 157/11). Usługa, która będzie wykonywana zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym spełnia wszelkie przesłanki do uznania jej za usługę ciągłą.

Stanowisko zbieżne ze stanowiskiem Wnioskodawcy, w podobnych stanach faktycznych, zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej/Minister Finansów, w niżej wskazanych interpretacjach indywidualnych:

- Interpretacja indywidualna z 6 września 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej IPPP1/4512-125/15-5/S/EK;

- Interpretacja indywidualna z 18 marca 2014 roku, Minister Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, ILPP5/443-266/13-2/KG.

Zważywszy na podnoszony przez Organ w wydawanych interpretacjach argument, iż podawane przez Wnioskodawców interpretacje indywidualne, przytaczane przez nich na poparcie ich stanowisk, zostały wydane w odrębnych, indywidualnych sprawach, Wnioskodawca wskazuje na konieczność wzięcia przez organ pod uwagę treści art. 14n § 5 Ordynacji podatkowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jednocześnie z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług.

Przy czym stosownie do art. 19a ust. 3 ustawy:

Usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

W art. 19a ust. 3 ustawy ustawodawca wprowadził unormowanie w zakresie usługi, która jest wykonywana w sposób ciągły przez pewien czas, natomiast rozliczenie należności za nią następuje w ramach określonego okresu. Przepisy regulujące podatek od towarów i usług nie definiują pojęcia „usługi o charakterze ciągłym”. Wykładnia językowa pojęcia „sprzedaż o charakterze ciągłym” sprowadza się do ustalenia znaczenia przymiotnika „ciągły”. W Słowniku Języka Polskiego pod red. J. Szymczaka (PWN, Warszawa 1989) słowo to zdefiniowane zostało jako „dziejący się, odbywający nieustannie, trwający stale, nieustannie; bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały” oraz „ciągnący się nieprzerwanie w przestrzeni, nie mający luk, odstępów”. Wynika z powyższego, że za sprzedaż o charakterze ciągłym należy uznać sprzedaż odbywającą się bezustannie, stale, bez przerwy, itd. Pod pojęciem sprzedaży „ciągłej” należy rozumieć wynikające z zobowiązania o charakterze ciągłym świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu się strony zobowiązanej do świadczenia.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo przedsiębiorcą, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, osobą prawną, która świadczy usługi transportowe. Wielokrotnie zawierają Państwo z nabywcami usług pisemne umowy regulujące zasady świadczenia usług transportowych oraz wzajemne prawa i obowiązki.

Zawarli Państwo z Kontrahentem umowę określającą szczegółowo zasady świadczenia usług oraz prawa i obowiązki stron. Z przepisów umowy wynika, że: pozostają Państwo w bezustannej gotowości do świadczenia usług transportowych na rzecz Kontrahenta; pozostają Państwo w bezustannej dyspozycji do wykonania usług transportowych na rzecz Kontrahenta; obowiązani są Państwo permanentnie utrzymywać swoje przedsiębiorstwo w stanie umożliwiającym podjęcie się wykonania usługi na rzecz Kontrahenta na warunkach przewidzianych w zawartej umowie; zawarta między Państwem a Kontrahentem umowa nie obejmuje jednorazowego wykonania usługi, lecz kształtuje prawa i obowiązki stron w ramach stałej współpracy polegającej na świadczeniu usług transportowych przez Państwa na rzecz Kontrahenta; wolą stron zawierających umowę było zobowiązanie Państwa do wykonywania świadczenia o charakterze ciągłym, w umówionych przez strony okresach rozliczeniowych; strony określiły okres rozliczeniowy trwający tydzień, poprzez który umowa rozumie każdy okres od niedzieli do soboty.

Umowa była zawarta na okres 2 lat od 16 grudnia 2016 r., po tym okresie jest ona cyklicznie odnawiana na kolejne okresy 30 dni na mocy jednostronnego oświadczenia drugiej strony.

Jest to umowa na transport cykliczny, nieprzerwany, wykonywany na podstawie zleceń ujętych w tygodniowym planie.

Wystawiane co tydzień faktury w związku z zawartą umową obejmują faktycznie wykonane usługi transportu w danym okresie oraz wynagrodzenie za gotowość do świadczenia usług transportowych w danym okresie.

Faktura dotyczy wykonanych usług w danym okresie rozliczeniowym.

Faktury wystawiane są przez Kontrahenta w ramach samofakturowania tzw. self-billing

a Państwo wprowadzają je niezwłocznie do swojego systemu księgowego.

Kontrahent wystawia faktury za każdy z tygodni (okres tygodniowy od niedzieli do soboty) w tygodniu następującym po okresie, którego dotyczy rozliczenie.

Zlecenia wpływają na bieżąco z okresem obowiązywania na następny tydzień.

Przez cały okres trwania umowy nie zdarzyła się sytuacja, aby Państwo nie wykonali żadnej usługi przez okres tygodnia na rzecz Kontrahenta. Gdyby Kontrahent nie zlecił transportu to Państwo nie wystawiliby żadnej faktury.

Państwa wątpliwości dotyczące przedstawionego stanu faktycznego sprowadzają się do określenia, czy obowiązek podatkowy dla świadczonych usług powstaje na zasadach określonych w art. 19a ust. 3 ustawy.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, mając na uwadze wskazane przez Państwa w opisie stanu faktycznego informacje – uznać należy, że w opisanym przypadku mamy do czynienia z usługą wykonywaną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy rozliczeń. Wskazali Państwo w opisie stanu faktycznego, że umowa była zawarta na okres 2 lat od 16 grudnia 2016 r., po tym okresie jest ona cyklicznie odnawiana na kolejne okresy 30 dni na mocy jednostronnego oświadczenia drugiej strony. Przez cały okres trwania umowy nie zdarzyła się sytuacja, aby nie wykonali Państwo żadnej usługi przez okres tygodnia na rzecz Kontrahenta. Wystawiane co tydzień faktury w związku z zawartą umową obejmują faktycznie wykonane usługi transportu w danym okresie oraz wynagrodzenie za gotowość do świadczenia usług transportowych w danym okresie. Z powołanych postanowień umowy wynika m.in., że w ramach umowy Kontrahent oczekuje od Przewoźnika gotowości do kontaktu przez 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu.

Przedstawione przez Państwa informacje wskazują, że poszczególne usługi są realizacją przyjętego przez Państwa, w ramach zawartej umowy zobowiązania do dokonania szeregu określonych usług objętych jednym stosunkiem zobowiązaniowym, gdzie z góry przyjęto powtarzalność usług i ustalono dla nich okresy rozliczeniowe. Zatem mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że obowiązek podatkowy z tytułu świadczonych usług powstaje u Państwa zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy, tj. z upływem każdego okresu rozliczeniowego (czyli w analizowanym przypadku tygodnia stanowiącego okres od niedzieli do soboty) do którego odnoszą się rozliczenia (wystawiona faktura).

Podsumowując, obowiązek podatkowy w opisanym w stanie faktycznym powstaje na mocy art. 19a ust. 3 ustawy, tj. z upływem każdego okresu rozliczeniowego określonego w umowie (tygodnia stanowiącego okres od niedzieli do soboty).

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w(`(...)`).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).