Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy korekty na podstawie art. 90c oraz 91 ustawy.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Gmina jest podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług) zarejestrowanym, jako podatnik VAT czynny.
Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. 2020 poz. 713 ze zm., dalej: ustawa o samorządzie gminnym) Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne.
W strukturze organizacyjnej Gminy występują następujące jednostki budżetowe:
· Gminny Zespół Oświaty w (`(...)`),
· Żłobek Samorządowy w (`(...)`),
· Ośrodek Pomocy Społecznej w (`(...)`),
· Zespół Placówek Oświatowych w (`(...)`),
· Publiczna Szkoła Podstawowa (`(...)`),
· Publiczna Szkoła Podstawowa w (`(...)`).
Wskazane jednostki objęte są centralizacją rozliczeń VAT i wykazują osiągany obrót łącznie z Urzędem Gminy w jednym pliku JPK_V7M składanym z podaniem danych Gminy.
Gmina w szczególności zajmuje się gospodarką wodno-ściekową, tj. zbiorowym zaopatrzeniem w wodę oraz odprowadzaniem ścieków, wykonywaniem inwestycji w infrastrukturę wodociągowo-kanalizacyjną oraz jej eksploatacją, utrzymaniem i modernizacją.
Gmina, za pośrednictwem właściwego referatu Urzędu Gminy, w zakresie swojej działalności świadczy usługi w zakresie dostawy wody oraz odprowadzania ścieków. Usługi te świadczone są na rzecz mieszkańców, przedsiębiorców oraz innych instytucji spoza struktury organizacyjnej Gminy (dalej: Odbiorcy zewnętrzni). Usługi te są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT oraz są wykonywaniem działalności gospodarczej przez Gminę.
Dostarczanie wody oraz odprowadzanie ścieków ma jednak miejsce również w ramach struktury organizacyjnej Gminy - tj. woda oraz ścieki doprowadzana/odprowadzane są do/od jednostek budżetowych Gminy oraz należących do niej budynków komunalnych (np. budynku urzędu; dalej: Odbiorcy wewnętrzni). Czynność ta - tj. dostawa wody/odprowadzanie ścieków do/z budynków zajmowanych przez jednostki budżetowe oraz budynków komunalnych, w zakresie, w jakim nie wiąże się z obciążaniem za nie odbiorców będących np. najemcami ww. budynków - nie są wykonywaniem działalności gospodarczej przez Gminę.
Do realizacji powyższych zadań służy posiadana przez Gminę infrastruktura wodociągowo-kanalizacyjna (dalej: Infrastruktura), na którą ponoszone są nakłady związane z bieżącym utrzymaniem (dalej: Wydatki bieżące).
Gmina ponosi także liczne wydatki związane z realizacją projektów inwestycyjnych dotyczących Infrastruktury (dalej: Wydatki inwestycyjne). W szczególności Gmina w latach 2017-2019 zrealizowała następujące inwestycje w Infrastrukturę:
· Poprawa gospodarki wodno-ściekowej na terenie Gminy (`(...)`);
· Rozbudowa sieci kanalizacji sanitarnej i wodociągowej wraz z przyłączami w miejscowości (`(...)`);
· Rozbudowa sieci wodociągowej w miejscowościach (`(...)`);
· Modernizacja hydroforni w miejscowości (`(...)`).
Wnioskodawca wskazuje, że dla odliczenia VAT od wydatków bieżących oraz wydatków inwestycyjnych związanych z Infrastrukturą, które ze względu na swój przedmiot nie podlegają alokacji bezpośredniej, tj. wiążą się zarówno z czynnościami opodatkowanymi, jak i nieopodatkowanymi wykonywanymi przy użyciu tej Infrastruktury, stosuje tzw. prewspółczynnik, określony w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.
W 2020 r. Gmina wystąpiła z wnioskiem o interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS, DKIS) w celu potwierdzenia czy w związku z wykorzystywaniem przez nią Infrastruktury w celu odpłatnego świadczenia usług dostarczania wody/odprowadzania ścieków na rzecz Odbiorców zewnętrznych, jak i dostarczania wody/odprowadzania ścieków na rzecz Odbiorców wewnętrznych, Gminie przysługuje prawo do odliczenia części podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz wydatki bieżące związane z Infrastrukturą, przy zastosowaniu klucza odliczenia wyliczonego według udziału liczby metrów sześciennych dostarczonej do Odbiorców zewnętrznych wody/odprowadzonych ścieków (czynności opodatkowane VAT) w łącznej liczbie metrów sześciennych zużytej wody/odprowadzonych ścieków ogółem (dalej: pre-współczynnik metrażowy). Prawo to zostało potwierdzone w wydanej na wniosek Gminy interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 13 lutego 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.3.2019.2.EK (dalej: Interpretacja nr 1), w której DKIS w całości zgodził się z prezentowanym przez Gminę stanowiskiem.
W tym miejscu Gmina pragnie wskazać, iż do końca 2019 r. posiadała liczniki mierzące przepływ wody wyłącznie na budynkach wykorzystywanych przez Odbiorców zewnętrznych oraz na urządzeniach składających się na Infrastrukturę (stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie itp.). Dlatego liczba metrów sześciennych wody dostarczonej do Odbiorców wewnętrznych była określona jako różnica między liczbą metrów sześciennych wody dostarczonej do sieci a liczbą metrów sześciennych wody doprowadzonej na potrzeby Odbiorców zewnętrznych. Dla takiego też stanu faktycznego wydano Interpretację nr 1, co przełożyło się na odpowiedni wzór pre-współczynnika metrażowego, tj., cytując Dyrektora KIS: „W takim przypadku prawidłowym będzie zastosowanie odliczenia wyliczonego według udziału procentowego, w jakim przedmiotowa infrastruktura:
· wodociągowa wykorzystywana jest/będzie do wykonywania działalności gospodarczej, tj. według klucza odliczenia wyliczonego według udziału liczby metrów sześciennych wody dostarczonych do Odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych dostarczonej wody ogółem (tj. do Odbiorców zewnętrznych i do Odbiorców wewnętrznych a także wykorzystywanej w celach technologicznych)
· kanalizacyjna wykorzystywana jest/będzie do wykonywania działalności gospodarczej, tj. według klucza odliczenia wyliczonego według udziału liczby metrów sześciennych odprowadzonych od Odbiorców zewnętrznych ścieków (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych odprowadzonych ścieków ogółem (tj. odprowadzonych do oczyszczalni ścieków)” (dalej: Wzór nr 1).
Jednak w styczniu 2020 r. Gmina zamontowała liczniki także na budynkach wykorzystywanych przez Odbiorców wewnętrznych. W związku z tym od 2020 r. możliwe jest bardziej precyzyjne określenie wartości pre-współczynnika metrażowego. Gmina wystąpiła do Dyrektora KIS z kolejnym wnioskiem w celu ustalenia nowego wzoru pre- współczynnika metrażowego, w związku ze zmianą stanu faktycznego. W efekcie, Gmina otrzymała interpretację z dnia 1 października 2021 r., o sygn. 0114-KDIP4-1.4012.409.2021.2.SK (dalej: Interpretacja nr 2), w której Dyrektor KIS potwierdził, że jest ona uprawniona do stosowania bardziej precyzyjnej metody ustalenia pre- współczynnika metrażowego. Jak wskazał Dyrektor KIS w Interpretacji nr 2: „Zatem z uwagi na przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w związku z wykorzystaniem przez Gminę infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej do działalności gospodarczej oraz działalności innej niż gospodarcza, Gminie przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia części podatku naliczonego od Wydatków inwestycyjnych i bieżących ponoszonych od stycznia 2020 r. związanych z infrastrukturą wodociągową i kanalizacyjną zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2a ustawy. W takim przypadku prawidłowym będzie zastosowanie odliczenia wyliczonego według udziału procentowego, w jakim przedmiotowa infrastruktura wodociągowa i kanalizacyjna wykorzystywana jest/będzie do wykonywania działalności gospodarczej, tj. według klucza odliczenia wyliczonego w przypadku infrastruktury wodociągowej według udziału liczby metrów sześciennych wody dostarczanej do Odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych wody dostarczonej ogółem (do Odbiorców zewnętrznych i na rzecz Odbiorców wewnętrznych), natomiast w przypadku infrastruktury kanalizacyjnej według udziału liczby metrów sześciennych odprowadzonych od Odbiorców zewnętrznych ścieków (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych odprowadzonych ścieków ogółem (od Odbiorców zewnętrznych oraz Odbiorców wewnętrznych)” (dalej: Wzór nr 2).
Z dotychczasowych wyliczeń Gminy wynika, że wartość pre-współczynnika metrażowego określonego według Wzoru nr 2 potwierdzonego Interpretacją nr 2, jest co do zasady wyższa, od wartości obliczonej według Wzoru nr 1 potwierdzonego Interpretacją nr 1. Niemniej Gmina pragnie zaznaczyć, że nie są to alternatywne proporcje, a jedynie w związku ze zmianą stanu faktycznego stało się technicznie możliwe określenie bardziej precyzyjnej wartości pre-współczynnika metrażowego.
W 2020 r., po uzyskaniu Interpretacji nr 1, Gmina dokonała korekty rozliczeń VAT polegającej na odliczeniu VAT naliczonego od wydatków bieżących (za miesiące od stycznia 2017 r. do lutego 2020 r.) związanych z Infrastrukturą przy pomocy prewspółczynników metrażowych określonych według Wzoru nr 1. Gmina stosowała do odliczenia VAT odpowiednich wydatków, pre-współczynnik metrażowy określony według Wzoru nr 1 aż do uzyskania Interpretacji nr 2, w październiku 2021 r., która potwierdziła, że Gmina była uprawniona do stosowania proporcji o wyższej wartości od stycznia 2020 r.
W 2020 r., w drodze korekt deklaracji VAT za poszczególne miesiące lat 2017-2019 Gmina dokonała także odliczenia VAT naliczonego za pomocą pre-współczynnika metrażowego, skalkulowanego według Wzoru nr 1, od wydatków inwestycyjnych dotyczących środków trwałych, których wartość początkowa przekroczyła 15 tys. zł. W związku z tym, zgodnie z art. 91 ust. 2 w zw. z art. 90c ust. 1 ustawy o VAT Gmina zobligowana została do corocznego dokonywania korekty 1/10 kwoty pierwotnego odliczenia przez 10 kolejnych lat (dla tego rodzaju środków trwałych; dalej: Korekta wieloletnia). Gmina dokonała takiej korekty m.in. w rozliczeniu za styczeń 2021 r.
Gmina powzięła wątpliwość czy w związku z uzyskaniem Interpretacji nr 2, potwierdzającej możliwość stosowania pre-współczynnika metrażowego skalkulowanego według Wzoru nr 2, Gmina może stosować, począwszy od stycznia 2021 r., tak skalkulowaną proporcję przy wyliczaniu Korekty wieloletniej od wydatków związanych ze środkami trwałymi o wartości powyżej 15 tys. PLN, odliczonych pierwotnie przy zastosowaniu proporcji metrażowej obliczonej według Wzoru nr 1.
Ponadto, Gmina powzięła wątpliwości czy ze względu na opisaną powyżej zmianę stanu olicznikowania oraz uzyskaną Interpretację nr 2, może dokonać zwiększenia odliczenia VAT od wydatków bieżących, poniesionych od stycznia 2020 r., związanych z Infrastrukturą, z poziomu pre-współczynnika metrażowego wyliczonego na podstawie danych przed założeniem liczników na budynkach wykorzystywanych przez Odbiorców wewnętrznych (Wzór nr 1), do poziomu pre-współczynnika metrażowego wyliczonego na podstawie danych po założeniu tych liczników (Wzór nr 2).
Gmina rozważa dokonanie przedmiotowej korekty poprzez zmianę (zwiększenie) wysokości korekty rocznej podatku naliczonego od nabyć pozostałych w rozliczeniu za styczeń roku następującego po roku korygowanym. Wskutek korekty, pozycja dotycząca korekty rocznej podatku naliczonego od pozostałych nabyć byłaby równa różnicy kwoty VAT podlegającej odliczeniu ostatecznym pre-współczynnikiem metrażowym (skalkulowanym według Wzoru nr 2), a kwoty VAT odliczonej za pomocą pre-współczynnika metrażowego wstępnego (według Wzoru nr 1).
Innymi słowy, przykładowo w odniesieniu do wydatków poniesionych w 2020 r. Gmina nie będzie zobowiązana do korygowania każdej z deklaracji/pliku JPK_V7M za 2020 r. - wystarczające będzie zwiększenie odliczenia VAT w rozliczeniu za styczeń 2021 r. poprzez ujęcie w pozycji dotyczącej korekty rocznej podatku naliczonego od nabyć pozostałych (w zakresie, w jakim nabycia te dotyczą wydatków objętych wnioskiem) różnicy pomiędzy kwotą podlegającą odliczeniu za pomocą ostatecznego prewspółczynnika metrażowego za 2020 r. (skalkulowanego z uwzględnieniem liczników na budynkach wykorzystywanych przez Odbiorców wewnętrznych - Wzór nr 2), a kwotą podlegającą odliczeniu za pomocą wstępnego pre-współczynnika metrażowego (wyliczonego według Wzoru nr 1). W efekcie Gmina dokona korekty tylko jednego pliku JPK_V7M za dany rok, a nie 12 plików JPK_V7M/deklaracji za kolejne okresy rozliczeniowe. Matematyczny efekt takiej korekty (tj. kwota zwiększenia podatku naliczonego do odliczenia) będzie taki sam jak zwiększenie wartości podatku naliczonego do odliczenia w każdym z kolejnych 12 plików JPK_V7M/deklaracji i zsumowanie uzyskanej w ten sposób kwoty.
Pytania
1. Czy Gmina wykazując w styczniu 2021 r. korektę podatku naliczonego od wydatków bieżących, o której mowa w art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, odliczonego w miesiącach od stycznia 2020 r. do grudnia 2020 r. pre-współczynnikiem wstępnym metrażowym określonym według Wzoru nr 1, bazując na treści art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, może jako pre-współczynnik rzeczywisty przyjąć wartość pre-współczynnika metrażowego określonego według Wzoru nr 2, skoro zgodnie z Interpretacją nr 2 Gmina jest uprawniona do stosowania pre-współczynnika metrażowego określonego według Wzoru nr 2 od stycznia 2020 r.?
2. Czy Gmina dokonując korekty podatku naliczonego od wydatków dotyczących środków trwałych o wartości powyżej 15 tys. PLN, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w zw. z art 90c ust. 1 ustawy o VAT, odliczonego w rozliczeniach za miesiące lat 2017-2019 przy zastosowaniu pre-współczynnika metrażowego skalkulowanego według Wzoru nr 1, dokonując tejże korekty, poczynając od stycznia 2021 r., na podstawie art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, może przyjąć wartość pre-współczynnika dla zakończonego roku podatkowego skalkulowanego według Wzoru nr 2, skoro zgodnie z Interpretacją nr 2 Gmina jest uprawniona do stosowania pre-współczynnika metrażowego skalkulowanego według Wzoru nr 2 od stycznia 2020 r.?
Pytanie nr 1 dotyczy jednego stanu faktycznego.
Pytanie nr 2 dotyczy jednego stanu faktycznego i jednego zdarzenia przyszłego.
Państwa stanowisko w sprawie
1. Gmina wykazując w styczniu 2021 r. korektę podatku naliczonego od wydatków bieżących, o której mowa w art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, odliczonego w miesiącach od stycznia 2020 r. do grudnia 2020 r pre-współczynnikiem wstępnym metrażowym określonym według Wzoru nr 1, bazując na treści art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, może jako pre-współczynnik rzeczywisty przyjąć wartość pre-współczynnika metrażowego określonego według Wzoru nr 2, skoro zgodnie z Interpretacją nr 2 Gmina jest uprawniona do stosowania pre-współczynnika metrażowego określonego według Wzoru nr 2 od stycznia 2020 r.
2. Gmina dokonując korekty podatku naliczonego od wydatków dotyczących środków trwałych o wartości powyżej 15 tys. PLN, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w zw. z art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, odliczonego w rozliczeniach za miesiące lat 2017-2019 przy zastosowaniu pre-współczynnika metrażowego skalkulowanego według Wzoru nr 1, dokonując tejże korekty, poczynając od stycznia 2021 r., na podstawie art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, może przyjąć wartość pre-współczynnika dla zakończonego roku podatkowego skalkulowanego według Wzoru nr 2, skoro zgodnie z Interpretacją nr 2 Gmina jest uprawniona do stosowania pre-współczynnika metrażowego skalkulowanego według Wzoru nr 2 od stycznia 2020 r.
Uzasadnienie stanowiska
Ad 1
Uwagi ogólne
Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, przy czym - co do zasady, zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Jednocześnie, stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych.
Powyższe przepisy stanowią podstawę do tego, że Gmina, wykazując wydatki objęte wnioskiem w części dotyczącej nabyć pozostałych, czyniła to w miesiącu otrzymania faktury lub w jednym z kolejnych trzech okresów rozliczeniowych.
Jednocześnie, zgodnie z art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio, co oznacza m.in., że korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty. Należy również dodać, że według art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.
Przepisy ustawy o VAT a sposób dokonania korekty przez Gminę
W ocenie Wnioskodawcy powyższe przepisy umożliwiają Gminie dokonanie korekt zgodnie ze sposobem przedstawionym w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Skoro bowiem Gmina:
· na bieżąco (od momentu uzyskania Interpretacji nr 1) dokonywała odliczenia VAT od wydatków objętych wnioskiem według proporcji wstępnej metrażowej określonej Wzorem nr 1,
· następnie dokonywała korekty rocznej przy użyciu tej samej metodologii obliczenia prewspółczynnika, lecz w oparciu o ostateczne dane
‒ to prewspółczynnik metrażowy uwzględniający olicznikowanie budynków wykorzystywanych przez Odbiorców wewnętrznych (Wzór nr 2), które nastąpiło właśnie na początku 2020 r., którego prawidłowość potwierdzono Interpretacją nr 2, w oparciu o dostępne już dane ostateczne za zakończony rok, można uznać za właściwą (bardziej reprezentatywną) proporcję uwzględniającą dane dla zakończonego roku podatkowego (tj. proporcję, o której mowa w art. 90c ust. 1 ustawy o VAT). Innymi słowy, można uznać, że to proporcja ostateczna zastosowana przez Gminę w ramach korekty rocznej była zaniżona i jako taka wymaga korekty w pliku JPK_V7M za pierwszy okres rozliczeniowy następujący po zakończonym roku podatkowym, w tym wypadku za styczeń 2021 r.
Co więcej, prawidłowość stanowiska Gminy znajduje oparcie w art. 90c ust. 3 ustawy o VAT. W doktrynie zaznacza się, że przepis ten potwierdza, że „podatnik, obliczając prestrukturę ostateczną, może posłużyć się innym zestawem (innym rodzajem) danych niż wykorzystane przy obliczaniu prestruktury wstępnej. Przykładowo prestruktura wstępna została obliczona na podstawie struktury zatrudnienia, a prestrukturę ostateczną podatnik może obliczyć zgodnie ze strukturą roboczogodzin” (zob. A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, wyd. XIII, LEX).
Analogiczna sytuacja występuje w przypadku Gminy - pierwotnie zastosowano bowiem proporcję skalkulowaną bez uwzględnienia liczników na budynkach wykorzystywanych przez Odbiorców wewnętrznych (Wzór nr 1), niemniej, co wprost potwierdza Interpretacja nr 2, bardziej reprezentatywną metodą dla zakończonego roku byłby prewspółczynnik metrażowy, oparty na innych aniżeli wstępna proporcja danych (tj. według Wzoru nr 2). Jednocześnie, zdaniem Gminy, skoro ustawodawca umożliwia przyjęcie po zakończonym roku podatkowym innej, bardziej reprezentatywnej proporcji i uwzględnienia jej wyłącznie przy dokonywaniu korekty rocznej (bez konieczności korygowania kwot wykazanych w deklaracjach/plikach JPK_V7M, w których odliczenie ujęto pierwotnie, do poziomu odliczenia opartego o ten sam rodzaj danych), na tej samej zasadzie powinno być możliwe ujęcie zwiększenia odliczenia VAT za pomocą prewspółczynnika metrażowego skalkulowanego z uwzględnieniem liczników na budynkach wykorzystywanych przez Odbiorców wewnętrznych (tj. według Wzoru nr 2) wyłącznie w pliku JPK_V7M za pierwszy okres rozliczeniowy po zakończonym roku podatkowym, tj. w pliku JPK_V7M, w którym ujmuje się korektę roczną.
Podkreślenia wymaga fakt, że proporcja określona według Wzoru nr 2 jest możliwa do skalkulowania, a przez to do zastosowania, wyłącznie poczynając od 2020 r. Dlatego Gmina niniejszym wnioskiem odnosi się do korekt wykazywanych od rozliczenia za styczeń 2021 r.
Podkreślić również należy, że dokonanie korekt w sposób zaproponowany przez Gminę pozostaje w zgodzie z zasadą ekonomiki i racjonalności - wiąże się bowiem z korektą mniejszej ilości deklaracji VAT/plików JPK_V7M, upraszczając i przyspieszając cały proces korekty za lata ubiegłe; co istotne - przy identycznym jej rezultacie pod względem możliwych do uzyskania kwot. W konsekwencji, skoro istnieje prostsza i szybsza metoda dokonania korekty, nienarażająca przy tym Skarbu Państwa na żadne straty ani nieprowadząca do żadnego dodatkowego przysporzenia po stronie Gminy, bez wątpienia bardziej racjonalnym będzie zastosowanie właśnie tej prostszej i szybszej metody, tym bardziej, że żaden z przepisów ustawy o VAT ani innych aktów prawnych nie stoi temu na przeszkodzie.
Gmina pragnie zwrócić uwagę na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 lipca 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.361.2020.2.MD, w której Organ w analogicznej sprawie uznał, iż: „Gmina będzie miała prawo do dokonania korekt deklaracji VAT za lata 2017-2019 na mocy art. 90c ustawy o VAT z zastosowaniem wyliczonego za poszczególne lata prewspółczynnika opartego na stosunku rocznej ilości metrów sześciennych dostarczonej wody związanych z działalnością gospodarczą w ogólnej ilości metrów sześciennych dostarczonej wody w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością”.
Gmina pragnie również przywołać interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 października 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.456.2020.1.DP, w której Organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, zgodnie z którym „Wnioskodawca odpowiednio w rozliczeniu za styczeń 2018 r. i styczeń w kolejnych latach może dokonać skorygowania rocznej korekty podatku odliczonego z uwzględnieniem „nowo obliczonego” prewspółczynnika, o którym mowa wyżej”.
Ponadto Gmina pragnie zwrócić uwagę na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 października 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.376.2020.1.MB, w której Organ wskazał „Gmina dokonując korekty przeszłych wydatków odliczanych przy zastosowaniu prewspółczynnika z Rozporządzenia, będzie mogła dokonać tej korekty w trybie art. 90c ust. 3 ustawy, tj. poprzez skorygowanie dokonanej korekty rocznej w ten sposób, że jako ostateczny prewspółczynnik za dany rok w rozumieniu przepisów o korekcie rocznej Gmina przyjmie prewspółczynnik metrażowy, a nie prewspółczynnik wyliczony zgodnie z zasadami Rozporządzenia (czyli bez dokonywania korekt poszczególnych okresów rozliczeniowych, w których pierwotnie ujęto dany wydatek)”.
Podsumowując, Gmina wykazując w styczniu 2021 r. korektę podatku naliczonego od wydatków bieżących, o której mowa w art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, odliczonego w miesiącach od stycznia 2020 r. do grudnia 2020 r pre- współczynnikiem wstępnym metrażowym określonym według Wzoru nr 1, bazując na treści art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, może jako pre-współczynnik rzeczywisty przyjąć wartość pre-współczynnika metrażowego określonego według Wzoru nr 2, skoro zgodnie z Interpretacją nr 2 Gmina jest uprawniona do stosowania pre-współczynnika metrażowego określonego według Wzoru nr 2 od stycznia 2020 r.
Ad 2
Na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Zgodnie z art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, przepis ten znajduje zastosowanie również w przypadku odliczeń dokonywanych przy zastosowaniu tzw. pre-współczynnika VAT, tj. proporcji o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy o VAT korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
Równocześnie, odpowiednie zastosowanie znajduje tu tak samo art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, mówiący o możliwości zastosowania do korekty innego sposobu określenia proporcji niż pierwotnie, o ile jest on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Gmina dokonała odliczenia VAT naliczonego za pomocą pre-współczynnika metrażowego skalkulowanego według Wzoru nr 1 od wydatków dotyczących środków trwałych, których wartość początkowa przekroczyła 15 tys. zł. Zgodnie z przytoczonymi wyżej regulacjami ustawy o VAT oznacza to konieczność corocznego dokonywania korekty 1/10 kwoty pierwotnego odliczenia przez 10 kolejnych lat (dla tego rodzaju środków trwałych). Korektę tę wylicza się, jako różnicę między poziomem odliczenia jaki wynikałby z zastosowania proporcji właściwej za kolejny rok podatkowy (np. właściwej za 2018 r.), a poziomem odliczenia wynikającym z zastosowania pierwotnej proporcji (np. proporcji wstępnej za 2017 r. zastosowanej do odliczenia wydatku z 2017 r. w 2017 r.).
Ze względu na dokonany w 2020 r. montaż liczników w budynkach wykorzystywanych przez Odbiorców wewnętrznych, możliwe jest skalkulowanie (począwszy od 2020 r.), bardziej precyzyjnej, a przez to bardziej reprezentatywnej dla zakończonego roku, proporcji według Wzoru nr 2. Potwierdza to Interpretacja nr 2.
Dlatego w ocenie Gminy, dokonując korekty podatku naliczonego od wydatków dotyczących środków trwałych o wartości powyżej 15 tys. PLN, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w zw. z art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, odliczonego w rozliczeniach za miesiące lat 2017-2019 przy zastosowaniu pre-współczynnika metrażowego skalkulowanego według Wzoru nr 1, bazując na treści art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, dokonując tejże korekty, poczynając od stycznia 2021 r., może przyjąć wartość pre-współczynnika dla zakończonego roku podatkowego skalkulowanego według Wzoru nr 2, skoro zgodnie z Interpretacją nr 2 Gmina jest uprawniona do stosowani pre-współczynnika metrażowego skalkulowanego według Wzoru nr 2 od stycznia 2020 r.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.). W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.
Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a i następne oraz art. 90 ustawy.
Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy:
W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.
Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999).
§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:
Rozporządzenie określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.
W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:
W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.
Należy podkreślić, że ustawodawca na mocy art. 86 ust. 2h ustawy daje podatnikom, w tym jednostkom samorządu terytorialnego, możliwość zastosowania innego sposobu określenia proporcji niż wskazują przepisy art. 86 ust. 22 ustawy tylko w sytuacji, gdy wybrany sposób jest bardziej reprezentatywny.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy Gmina wykazując w styczniu 2021 r. korektę podatku naliczonego od wydatków bieżących, o której mowa w art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, odliczonego w miesiącach od stycznia 2020 r. do grudnia 2020 r. pre-współczynnikiem wstępnym metrażowym określonym według wzoru nr 1, bazując na treści art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, może jako pre-współczynnik rzeczywisty przyjąć wartość pre-współczynnika metrażowego określonego według wzoru nr 2.
Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 90c i art. 91 ustawy.
Stosownie do art. 90c ust. 1 ustawy:
W przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 90c ust. 2 i 3 ustawy:
W przypadku gdy korekty podatku odliczonego dokonuje podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie art. 86 ust. 22, może on uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a.
Dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.
W myśl art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
W myśl art. 86 ust. 14 ustawy:
W przypadku podatników obowiązanych do dokonywania korekt kwot podatku naliczonego, o których mowa w art. 91 ust. 1 i 2, część kwoty podatku naliczonego obniżającą kwotę podatku należnego oblicza się w oparciu o proporcję właściwą dla roku podatkowego, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego niezależnie od terminu obniżenia kwoty podatku.
Zgodnie natomiast z § 8 rozporządzenia w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników:
W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3-7, mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.
W tym miejscu należy wskazać, że dokonywane na bieżąco odliczenie podatku naliczonego ma charakter wstępny – „prewspółczynnik”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, co do zasady wyliczany jest na podstawie danych z poprzedniego roku podatkowego (z wyjątkiem wskazanym w § 8 rozporządzenia mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy). Po zakończeniu roku podatkowego w pierwszym okresie rozliczeniowym roku następnego (tj. styczniu lub I kwartale) podatnik zobowiązany jest do dokonania stosownej korekty dokonanego odliczenia z wykorzystaniem już realnych danych za rok korygowany (z wyjątkiem wskazanym wcześniej dla jednostek samorządu terytorialnego).
Zatem, po zakończeniu roku podatkowego – w rozliczeniu za styczeń (lub I kwartał roku następnego), podatnik jest zobowiązany dokonać korekty podatku naliczonego odliczonego według proporcji wstępnej, przy uwzględnieniu danych dla zakończonego roku podatkowego – według proporcji rzeczywistej, na podstawie art. 90c ust. 1 i ust. 2 oraz art. 91 ust. 1-3 ustawy.
Natomiast w sytuacji, gdy w celu ustalenia proporcji wstępnej przyjęto zasady, o których mowa w § 8 rozporządzenia, to podatnik jest zobowiązany – w rozliczeniu za styczeń (lub I kwartał roku następnego) dokonać korekty podatku naliczonego – według proporcji rzeczywistej na podstawie art. 90c ust. 2 oraz art. 91 ust. 1-3 ustawy.
Wskazali Państwo, że obecnie w celu odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków bieżących związanych z utrzymaniem infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej, stosowali Państwo prewspółczynnik metrażowy (wzór nr 1), na podstawie wydanej na Państwa wniosek interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 lutego 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.3.2019.2.EK. Jednocześnie, w związku ze zmianą stanu faktycznego otrzymali Państwo, interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 października 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.409.2021.2.SK, w której zostało potwierdzone Państwa stanowisko do stosowania bardziej precyzyjnej metody ustalania prewspółczynnika metrażowego (wzór nr 2).
Skoro uległa zmianie wartość prewspółczynnika za lata poprzednie, to Wnioskodawca odpowiednio w rozliczeniu za styczeń roku następującego po roku korygowanym może dokonać rocznej korekty podatku odliczonego, z uwzględnieniem „nowo obliczonego” współczynnika, o którym mowa wyżej.
W konsekwencji powyższego, mając na uwadze przywołane przepisy prawa oraz okoliczności niniejszej sprawy należy stwierdzić, że począwszy od stycznia 2021 r. mają Państwo prawo do dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków bieżących związanych z infrastrukturą wodno-kanalizacyjną na mocy art. 90c ustawy, z zastosowaniem wyliczonego za poszczególne lata prewspółczynnika metrażowego (wzór nr 2).
Dokonując zwiększenia kwoty podatku naliczonego do odliczenia od objętych wnioskiem wydatków z poziomu prewspółczynnika metrażowego określonego wzorem nr 1 do poziomu prewspółczynnika metrażowego określonego wzorem nr 2, są Państwo uprawnieni do zastosowania sposobu przedstawionego w opisie sprawy, tj. dokonania korekty rocznej w deklaracji za styczeń roku kolejnego w trybie art. 90c ust. 3 ustawy.
Podsumowując, wykazując w styczniu 2021 r. korektę podatku naliczonego od wydatków bieżących, odliczonego w miesiącach od stycznia 2020 r. do grudnia
2020 r. pre-współczynnikiem wstępnym metrażowym określonym według wzoru nr 1, zgodnie z art. 90c ust. 3 ustawy, mogą Państwo jako pre-współczynnik rzeczywisty przyjąć wartość pre-współczynnika metrażowego określonego według wzoru nr 2.
Państwa wątpliwości dotyczą także kwestii, czy Gmina dokonując korekty podatku naliczonego od wydatków dotyczących środków trwałych o wartości powyżej 15 tys., o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w zw. z art 90c ust. 1 ustawy o VAT, odliczonego w rozliczeniach za miesiące lat 2017-2019 przy zastosowaniu pre-współczynnika metrażowego skalkulowanego według wzoru nr 1, dokonując tejże korekty, poczynając od stycznia 2021 r., na podstawie art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, może przyjąć wartość pre-współczynnika dla zakończonego roku podatkowego skalkulowanego według wzoru nr 2.
W tym miejscu należy wskazać, że powołany wyżej przepis art. 91 ust. 2 ustawy, wprowadza szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku, których wartość początkowa przekracza 15.000 zł, przez 5 lat). Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe (jako dobra o charakterze trwałym) i nieruchomości zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym też czasie stopniowo konsumowane jest prawo do odliczenia i należy je oceniać w dłuższej perspektywie czasu, a nie jednorazowo.
Jak już wskazali Państwo, obecnie w celu odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków bieżących związanych z utrzymaniem infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej, stosowali Państwo prewspółczynnik metrażowy (wzór nr 1), na podstawie wydanej na Państwa wniosek interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 lutego 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.3.2019.2.EK. Jednocześnie, w związku ze zmianą stanu faktycznego otrzymali Państwo, interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 października 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.409.2021.2.SK, w której zostało potwierdzone Państwa stanowisko do stosowania bardziej precyzyjnej metody ustalania prewspółczynnika metrażowego (wzór nr 2).
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa w kontekście przedstawionego opisu sprawy wskazać należy, że mają/będą mieli Państwo prawo dokonać korekty podatku VAT naliczonego od wydatków dotyczących środków trwałych o wartości powyżej 15 tys. PLN, odliczonego w rozliczeniach za miesiące lat 2017-2019 przy zastosowaniu pre-współczynnika metrażowego skalkulowanego według wzoru nr 1, bazując na treści art. 90c ust. 3 ustawy o VAT w związku z art. 90c ust. 1 oraz art. 91 ust. 2 ustawy, dokonując tej korekty, poczynając od stycznia 2021 r. z zastosowaniem nowego sposobu kalkulacji prewspółczynnika metrażowego określonego wzorem nr 2.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wydając niniejszą interpretację tut. Organ przyjął jako element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wskazaną przez Państwa okoliczność, że na rzecz Gminy zostały wydane interpretacje indywidualne z 13 lutego 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.3.2019.2.EK oraz z 1 października 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.409.2021.2.SK, z których wynika, że do wydatków objętych wnioskiem Gmina może stosować tzw. prewspółczynnik metrażowy (wzór nr 1 i wzór nr 2) – w niniejszej interpretacji tut. Organ nie dokonywał analizy w tym zakresie.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).