0114-KDIP4-1.4012.704.2021.1.DP
📋 Podsumowanie interpretacji
Gmina zrealizowała projekt przebudowy części budynku byłej szkoły na trzy nowe lokale mieszkalne. Prace trwały od października 2020 r. do kwietnia 2021 r. Gmina poniosła wydatki na nadzór, roboty budowlane, instalacje oraz wyposażenie, za które otrzymała faktury z podatkiem VAT. Po zakończeniu przebudowy Gmina wynajmuje nowopowstałe lokale wyłącznie na cele mieszkaniowe, obciążając najemców czynszem na podstawie faktur ze stawką zwolnioną od VAT. Początkowo planowano wyłonienie zarządcy do pobierania opłat za media od najemców, jednak ostatecznie Gmina sama zaczęła pobierać te opłaty od grudnia 2021 r., opodatkowując je odpowiednimi stawkami VAT. Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z przebudową, ponieważ wynajem lokali mieszkalnych jest czynnością zwolnioną od VAT. Wydatki te nie były związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, co uniemożliwia odliczenie podatku naliczonego.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego w całości lub w części od zakupu towarów i usług dotyczącego realizacji Przebudowy części budynku dawnej szkoły.
Opis stanu faktycznego
Gmina (dalej zwana „Gminą” lub „Wnioskodawcą”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (podatnikiem VAT) od dnia 11 września 2006 r.
Od 1 stycznia 2017 r. Gmina stosuje model scentralizowanego rozliczania polegający na wspólnym rozliczaniu podatku VAT ze swoimi jednostkami organizacyjnymi, zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE z 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 oraz ustawą z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U z 2018 poz. 280), czyli składana jest jedna skonsolidowana deklaracja VAT-7, obejmująca swoim zakresem wszelkie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zwanym dalej również podatkiem VAT).
Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, utworzoną na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (j.t. Dz.U. 2021 poz. 1372 z późn. zm.; „ustawa o samorządzie”). Poszczególne zadania własne Gminy przewidziane są w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie.
Wykonując wskazane wyżej zadania, Gmina działa zarówno w charakterze organu władzy publicznej, jak i na podstawie stosunków o charakterze cywilnoprawnym, stanowiących co do zasady działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT (objętą opodatkowaniem według właściwych stawek VAT, zwolnioną od VAT).
Jednym z obszarów działania Gminy są zadania z zakresu gospodarki nieruchomościami oraz gminnego budownictwa mieszkaniowego.
Wniosek składany jest w zakresie prawa bądź braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług w niżej opisanej sprawie. Gmina złożyła wniosek o udzielenie wsparcia finansowego z Funduszu Dopłat w ramach realizacji przez Bank Gospodarstwa Krajowego rządowego programu budownictwa komunalnego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu tworzenia lokali mieszkalnych na wynajem, mieszkań chronionych, noclegowni, schronisk dla bezdomnych, ogrzewalni i tymczasowych pomieszczeń (Dz. U. z 2020 r. poz. 508 z późn. zm.).
Gmina zrealizowała projekt pn. „(…)” – dalej zwana „Przebudowa”. Budynek dawnej szkoły jest własnością Wnioskodawcy. W budynku tym istniały już wcześniej 2 mieszkania komunalne, których Gmina jest właścicielem i pobiera czynsz najmu od najemców. Przebudowa polegała na dostosowaniu pomieszczeń po byłych klasach na 3 nowe lokale mieszkalne. Wartość inwestycji wg kosztorysu wyniosła (…) zł netto, podatek VAT (…) zł co daje nam łączną kwotę inwestycji o wartości brutto (…) zł. Na wartość projektu złożyły się następujące czynności:
1. Nadzór i kierowanie budową (…) zł netto, podatek VAT (…) zł, wartość brutto (…) zł;
2. Roboty budowlane (…) zł netto, podatek VAT (…) zł, wartość brutto (…) zł;
3. Instalacje: elektryczne, C.O., teletechniczne, wod-kan, odgromowe i domofonowe o łącznej wartości netto (…) zł, podatek VAT (…) zł, wartość brutto (…) zł;
4. Kuchenki elektryczne o wartości netto (…) zł, podatek VAT (…) zł, wartość brutto (…) zł.
Prace przy Przebudowie trwały od 5 października 2020 r. do 29 kwietnia 2021 r.
Wykonawca powyższych prac wystawiał faktury na Gminę z wykazanym podatkiem VAT. Dla wykonawcy był to podatek należny, dla Gminy podatek naliczony.
Po przebudowie nowopowstałe lokale mieszkalne zostały przez Gminę wynajęte od 1 września 2021 r. dla lokatorów, którzy od tego czasu są ich najemcami. Najem lokali mieszkalnych służy tylko i wyłącznie na cele mieszkaniowe. Wnioskodawca nie świadczy usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania, czy innych usług podobnych do usług hotelowych. Gmina zamierzała wyłonić zarządcę dla nowopowstałych lokali mieszkalnych. Zamiarem Wnioskodawcy przed Przebudową i po Przebudowie było pobieranie od najemców tylko czynszu najmu. Za czynsz najmu od 1 września br. Gmina obciąża najemców fakturami z ustaloną kwotą stosując stawkę zwolnioną od podatku VAT. Zamiarem Gminy nie było pobieranie innych opłat. Opłaty za tzw. media (woda, ogrzewanie, wywóz nieczystości stałych, ciekłych itd.) miał pobierać zarządca i rozliczać się z najemcami i z ich dostawcami. Od zarządcy Gmina nie miała pobierać żadnych opłat. Z efektów Przebudowy Gmina miała zamiar wykonywać tylko czynność zwolnioną od podatku VAT, tj. pobierać czynsz najmu od trzech najemców części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.
Z uwagi na to, że pomimo usilnych starań ze strony Wnioskodawcy nie udało się wyłonić zarządcy, Gmina od 1 grudnia 2021 r. zamierza oprócz czynszu najmu obciążać lokatorów opłatami za tzw. „media”. Za tzw. „media” Gmina będzie pobierać opłaty od mieszkańców ryczałtowo bądź zaliczkowo i ostatecznego ich rozliczenia dokonywać będzie na podstawie faktur otrzymanych od dostawców tzw. „mediów”. Naliczone opłaty będą opodatkowane właściwymi stawkami podatku VAT. Zamiar pobierania opłat przez Gminę za tzw. media powstał dopiero w miesiącu listopadzie 2021 r.
Pytanie
Czy Gminie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego – w całości lub w części – od zakupów towarów i usług dotyczącego realizacji ww. Przebudowy?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Gmina nie jest uprawniona do odliczenia kwoty podatku naliczonego, związanego z realizacją Przebudowy.
Gmina pragnie na wstępie wskazać, że stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumieć należy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Gmina od początku realizacji Przebudowy podejmowała czynności z zamiarem wykorzystywania efektów przebudowy do działalności zwolnionej od podatku VAT jak również niepodlegającej ustawie o podatku VAT.
Gmina po oddaniu do użytkowania efektów przebudowy pobiera tylko czynsz najmu od lokatorów. Czynsz najmu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 p. 36 ustawy o podatku VAT, który stanowi, że zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 2195 oraz z 2021 r. poz. 11, 1177 i 1243). Prawo do odliczenia podatku VAT nie przysługuje, ponieważ wykonywanie czynności zwolnionych od podatku VAT nie generuje podatku należnego.
Wnioskodawca podjął decyzję w miesiącu listopadzie 2021 r., że od miesiąca grudnia br. będzie pobierał opłaty za tzw. „media”. Opłaty te będą pobierane ryczałtowo i będą opodatkowane podatkiem VAT według właściwych stawek. Najemcy od początku użytkowania nowo powstałych lokali tj. od 1 września br. korzystają z tych mediów. Gmina realizując Przebudowę nie miała zamiaru podejmować czynności opodatkowanych w związku z tzw. „mediami”, tj. nie miała pobierać żadnych opłat od lokatorów, czynności te miał wykonywać zarządca bez żadnych opłat na rzecz Gminy. Po stronie Gminy nie występowałby podatek należny VAT od tych czynności. Również z tego powodu Wnioskodawcy nie przysługuje prawo odliczenia podatku naliczonego VAT. Skoro bowiem po oddaniu ww. Przebudowy do użytkowania, tzw. „media” nie były wykorzystywane przez Gminę w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT (były nieodpłatnie udostępniane lokatorom), już od momentu rozpoczęcia inwestycji, aż do momentu planowanej zmiany wykorzystania, tj. do sprzedaży tzw. „mediów”, Gmina wyłączyła te inwestycje całkowicie z systemu VAT. W konsekwencji, dokonując zakupów towarów i usług związanych z tą przebudową, nie spełniła przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym nie nabyła prawa do odliczenia podatku naliczonego. Zatem Gmina nie mogła dokonać odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z Przebudową.
W konsekwencji wykorzystywanie przez Gminę oraz planowane przez Gminę wykorzystanie tzw. „mediów”, o których mowa w opisie zaistniałego zdarzenia do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (odsprzedaż tzw. „mediów”), nie oznacza, że w momencie zakupów towarów i usług dla potrzeb realizacji Przebudowy, Gmina nabyła prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wykorzystanie tzw. „mediów” w celu ich dalszej odsprzedaży nie spowoduje powstania prawa do odliczenia podatku, gdyż prawo takie powstaje w momencie, gdy podatek, który podlega odliczeniu, staje się wymagalny (art. 167 Dyrektywy 2006/112/WE). Również przepisy art. 91 ustawy o VAT, regulujące kwestie korekt podatku naliczonego, nie przyznają prawa do odliczenia, ani nie zmienią podatku naliczonego związanego pierwotnie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu w podatek podlegający odliczeniu. Zatem, skoro już na etapie realizacji Przebudowy polegającej na dostosowaniu pomieszczeń klas nieistniejącej już szkoły na lokale mieszkalne, Gmina wyłączyła je poza regulacje objęte przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, to nawet późniejsze włączenie efektów tej Przebudowy do działalności gospodarczej oraz przeznaczenie do czynności opodatkowanych, nie daje prawa do korekty podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług służących do realizacji Przebudowy. Gmina nie nabyła bowiem nigdy prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z tymi zakupami, a zatem nie istnieje podatek, który można odliczyć poprzez dokonanie korekty. Wobec powyższego w niniejszej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy art. 91 ustawy o VAT.
W tych okolicznościach Gmina wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Pojęcie „podatnik” zostało zdefiniowane w art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Organy władzy mają na gruncie podatku od towarów i usług szczególny status, wynikający z art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań, oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Rolę gminy szczegółowo określa ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 ze zm.).
Art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności, zadania własne obejmują sprawy m.in. gminnego budownictwa mieszkaniowego (…).
Art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.
Art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym
Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.
Z opisu sprawy wynika, że od 11 września 2006 r. Gmina jest czynnym podatnikiem VAT. Gmina zrealizowała projekt pn. „(…)”. Budynek dawnej szkoły jest własnością Wnioskodawcy. W budynku tym istniały już wcześniej 2 mieszkania komunalne, których Gmina jest właścicielem, i pobiera czynsz najmu od najemców. Przebudowa polegała na dostosowaniu pomieszczeń po byłych klasach na 3 nowe lokale mieszkalne. Prace przy Przebudowie trwały od 5 października 2020 r. do 29 kwietnia 2021 r. Wykonawca powyższych prac wystawiał faktury na Gminę z wykazanym podatkiem VAT.
Od 1 września 2021 r. nowopowstałe lokale mieszkalne zostały przez Gminę wynajęte lokatorom (najemcom). Lokale te wynajmowane są tylko i wyłącznie na cele mieszkaniowe. Za czynsz najmu Gmina obciąża najemców fakturami z ustaloną kwotą stosując stawkę zwolnioną od podatku VAT.
Zamiarem Wnioskodawcy przed Przebudową i po Przebudowie było pobieranie od najemców tylko czynszu najmu. Dla nowopowstałych lokali mieszkalnych Gmina zamierzała wyłonić zarządcę, który miał pobierać opłaty za media (woda, ogrzewanie, wywóz nieczystości stałych, ciekłych itd.) i rozliczać się z najemcami i z ich dostawcami. Czynności te zarządca miał wykonywać bez żadnych opłat na rzecz Gminy.
Gminie nie udało się wyłonić zarządcy. Zatem od 1 grudnia 2021 r. Gmina zamierza oprócz czynszu najmu obciążać lokatorów opłatami za media. Naliczone opłaty będą opodatkowane właściwymi stawkami podatku VAT. Zamiar pobierania opłat przez Gminę za media powstał w listopadzie 2021 r.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy Gminie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego - w całości lub w części - od zakupów towarów i usług dotyczącego realizacji ww. Przebudowy.
W świetle art. 86 ustawy, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zasada ta wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
W analizowanej sprawie Gmina dokonywała zakupów towarów i usług w celu realizacji Przebudowy, tj. przebudowy i zmiany sposobu użytkowania części budynku dawnej szkoły na lokale mieszkalne. Lokale te miały być przedmiotem najmu. Zatem Gmina realizując powyższe świadczenie w zakresie udostępnienia lokali mieszkalnych na podstawie umowy najmu występowała w charakterze podatnika VAT, nie organu władzy publicznej. Nowopowstałe lokale Gmina zamierzała wynajmować wyłącznie na cele mieszkaniowe – tj. świadczyć usługi zwolnione od podatku VAT. A zatem Gminie w odniesieniu do poniesionych wydatków z tytułu realizacji opisanej inwestycji nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od ww. zakupów związanych z przebudową części budynku dawnej szkoły na lokale mieszkalne. W rozpatrywanym przypadku nie zostały bowiem spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją ww. projektu dotyczące przebudowy części szkoły na lokale mieszkalne nie służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.
Należy również zauważyć, że obciążanie najemców kosztami tzw. „mediów”, które te opłaty Gmina nalicza najemcom od 1 grudnia 2021 r. ryczałtowo bądź zaliczkowo (i dokona ich ostatecznego rozliczenia na podstawie faktur otrzymanych od dostawców mediów) dotyczą tylko faktu zużycia przez określonego najemcę tych mediów, tj. wody, ogrzewania, wywozu nieczystości stałych, ciekłych itp. Natomiast przebudowa części szkoły w celu utworzenia lokali mieszkalnych nie wiązała się z obecnym zużyciem wody bądź ogrzewania, czy też odprowadzaniem nieczystości przez poszczególnych najemców. W opisanych okolicznościach sprawy nie dochodzi do przeniesienia na najemców (w drodze refakturowania) kosztów przebudowy części szkoły w celu utworzenia lokali mieszkalnych.
Zatem Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług dotyczącego realizacji ww. Przebudowy, gdyż inwestycja ta (powstanie lokali mieszkalnych w budynku dawnej szkoły) związana jest wyłącznie z czynnościami zwolnionymi.
Państwa stanowisko w sprawie jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili