Państwo A.K. i E.K., jako małżonkowie w wspólności majątkowej, posiadali nieruchomość składającą się z działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, nabytych w 1995 r. i wchodzących w skład ich majątku wspólnego. W 2021 r. zawarli umowę przedwstępną sprzedaży tej nieruchomości na rzecz spółki A. Sp. z o.o., a następnie kolejną umowę przedwstępną na rzecz spółki B. Sp. z o.o. Organ podatkowy stwierdził, że sprzedaż nieruchomości wchodzącej w skład majątku wspólnego małżonków podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Uznał, że Państwo K. nie działali w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, lecz prowadzili działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Do przesłanek tej oceny należały: 1) Dzierżawienie części nieruchomości, co wskazuje na jej ciągłe wykorzystywanie dla celów zarobkowych, a zatem w ramach działalności gospodarczej, 2) Udzielenie pełnomocnictwa spółce A. Sp. z o.o. oraz spółce B. Sp. z o.o. do podejmowania działań mających na celu przygotowanie nieruchomości do sprzedaży, co sugeruje aktywność porównywalną do działań profesjonalnych podmiotów zajmujących się obrotem nieruchomościami. Organ zauważył również, że sprzedaż nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, ponieważ zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki te są terenami budowlanymi, a nie niezabudowanymi terenami innymi niż budowlane. W związku z tym organ uznał, że sprzedaż nieruchomości składającej się z działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie korzysta ze zwolnienia z tego podatku.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe w części dotyczącej nieuznania Pana za podatnika podatku VAT (podatek od towarów i usług) z tytułu sprzedaży Nieruchomości wchodzących w skład współwłasności majątkowej małżeńskiej i prawidłowe w części dotyczącej braku zastosowania zwolnienia od podatku dla sprzedaży ww. Nieruchomości.
8 listopada 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 29 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych dotyczących sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 wchodzących w skład współwłasności majątkowej małżeńskiej. Uzupełnił go Pan pismem z 3 listopada 2021 r. (wpływ 9 listopada 2021 r.), pismem z 19 listopada 2021 r. (wpływ 29 listopada 2021 r.), oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 stycznia 2022 r. (wpływ 14 stycznia 2022 r.), pismem z 18 stycznia 2022 r. (wpływ 18 stycznia 2022 r.), pismem z 19 stycznia 2022 r. (wpływ 19 stycznia 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Działki oznaczone numerami ewidencyjnymi 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 zostały nabyte w celach prowadzenia działalności rolniczej. Około roku 1997/1998 r. zgodnie z oświadczeniem Sprzedającego wystąpiono z wnioskiem o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w celu sprzedaży działek.
Działki były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku od towarów i usług.
Właściciele działek 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 tj. Pan A. K. i Pani E. K. udzielili w dniu 14 września 2021 r. pełnomocnictwa Spółce A. Sp. z o.o. z/s w (…) (NIP: (…)) (dalej, jak w przedmiotowym wniosku: „Kupujący”) na dysponowanie przez Kupującego Nieruchomością (z prawem cesji tego prawa na dowolną osobę trzecią) tj. działkami stanowiącymi przedmiot sprzedaży opisanymi w ww. wniosku o wydanie indywidulanej interpretacji podatkowej z dnia 30 grudnia 2021 r. dla celów budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U z 2019 roku poz. 1186 ze zm.), to jest dla składania oświadczeń o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, składania i cofania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy przy czym prawo to nie obejmuje możliwości rozpoczęcia na Nieruchomości jakiegokolwiek fizycznego procesu budowlanego, ani posadowienia tam jakiegokolwiek budynku, budowli czy instalacji ani urządzeń lub rzeczy bez uprzedniej zgody Mocodawcy.
Właściciele Nieruchomości udzieli też pełnomocnictwa (z prawem do udzielania pełnomocnictw dalszych) dwóm przedstawicielom Kupującego, upoważniając każdego z nich z osobna do:
a. przeglądania akt (w tym dokumentów i pism) Księgi Wieczystej Nr (…) prowadzonej dla Nieruchomości, a nadto składania wniosków o sporządzenie kserokopii i fotokopii z akt oraz odbioru takich kserokopii, a także przeglądania i sporządzania kopii dokumentów stanowiących podstawę zamieszczenia wzmianek w Księdze Wieczystej;
b. uzyskiwania od właściwych organów administracji rządowej i samorządowej wszelkich zaświadczeń, informacji, wypisów, wyrysów dotyczących Nieruchomości, w tym uzyskiwania archiwalnych materiałów geodezyjnych,
c. uzyskania zaświadczenia w przedmiocie objęcia Nieruchomości uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją, o której mowa w art. 19 ust. 3 powołanej wyżej ustawy o lasach;
d. wystąpienia w imieniu Mocodawcy do właściwych podmiotów, celem uzyskania technicznych warunków przyłączenia Nieruchomości do sieci elektroenergetycznej, gazowej, teleinformatycznej, wodociągowej, ciepłowniczej, kanalizacji deszczowej i sanitarnej lub innej infrastruktury technicznej , umożliwiającej odprowadzenie wód opadowych w tym składania i podpisywania wniosków i innych dokumentów, ich zmiany, cofania oraz odbioru, a nadto zawarcia w jej imieniu (Spółki A Sp. z o.o.) umów przyłączenia do sieci oraz umów określających warunki włączenia do układu drogowego;
e. wystąpienia w imieniu Mocodawcy do właściwych organów w celu uzyskania na koszt Kupującego - decyzji zezwalającej na wycinkę drzew i krzewów znajdujących się na Nieruchomości oraz decyzji o wykonaniu nasadzeń zastępczych;
f. wystąpienia w imieniu Mocodawcy do właściwych organów w celu uzyskania decyzji o wyłączeniu Nieruchomości z produkcji rolniczej, zmiany klasyfikacji gruntów we właściwych rejestrach oraz uzyskania decyzji dotyczącej gospodarowania masami ziemi podlegającymi ochronie;
g. uzyskania decyzji - pozwolenia wodnoprawnego na odprowadzanie wód opadowych, likwidacji drenaży oraz innych związanych ze stosunkami wodnymi na Nieruchomości;
h. uzyskania decyzji zezwalającej na prowadzenie badań archeologicznych;
i. uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę inwestycji polegającej na realizacji zespołu budynków produkcyjno-magazynowo-usługowych wraz z zapleczem biurowym oraz niezbędną infrastrukturą;
j. uzyskania decyzji na lokalizację zjazdu z Nieruchomości oraz zgody wydanej przez zarządcę drogi na włączenie się do ruchu aut obsługujących zamierzoną inwestycje;
k. złożenia oświadczenia woli w imieniu Mocodawcy o braku sprzeciwu wobec wydanych decyzji związanych z realizacją Inwestycji na Nieruchomości.
Przy czym wszystkie koszty oraz opłaty związane z warunkami technicznymi i decyzjami, określonymi w pkt a-k powyżej, będą obciążały Kupującego. Pełnomocnictwo pozostaje ważne od dnia wydania do czasu jego wcześniejszego odwołania przez Mocodawcę.
Kupujący tj. Spółka A. Sp. z o.o., w celu nabycia przedmiotowej Nieruchomości podjął następujące czynności:
a. uzyskał decyzję wydaną przez (…) Miasta (…) w dniu 14 października 2021 r. - zezwolenie na lokalizację na czas nieokreślony zjazdu publicznego z ul. (…) do Nieruchomości stanowiącej działkę nr 1;
b. uzyskał decyzję wydaną przez Prezydenta Miasta (…) w dniu 14 października 2021 r. - zezwolenie na lokalizację na czas nieokreślony zjazdu publicznego z ul. (…) do Nieruchomości stanowiącej działkę nr 2;
c. wystąpił w wnioskiem o udzielenie pozwolenia na budowę budynku hali usługowej z częścią biurowo-socjalną oraz infrastrukturą towarzyszącą na działkach numer 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7;
d. uzyskał informację od Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w (…) Delegatura w (…) o tym iż: na ww. Nieruchomości nie znajdują się nieruchomości wpisane do gminnej ewidencji zabytków, ani do rejestru zabytków, dla przedmiotowego terenu została podjęta Uchwała (…) podjęta przez Radę Miejską w (…) z dnia 25 stycznia 2000 r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta (…) oraz (…) - (…)/(…)- w rejonie ulicy (…) i (…), przedmiotowe działki znajdują się w strefie ochrony zaewidencjonowanych stanowisk archeologicznych ujętych w gminnej ewidencji zabytków. Nie stwierdzono na ww. działkach udokumentowanego stanowiska archeologicznego. Obszar ten podlegał prospekcji powierzchniowej w ramach ogólnopolskiego konserwatorskiego AZP w latach 80 XX wieku.;
e. wystąpił z wnioskiem do Państwowego (`(...)`) o wydanie warunków technicznych na odprowadzanie wód deszczowych z terenu inwestycji i wskazanie miejsca zrzutu dla planowanej inwestycji pn. „Budowa (…) przy ulicy (…) na działkach o numerach ewidencyjnych 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 obręb (…), oraz otrzymał opinię (`(...)`) przedstawionych przez projektanta rozwiązań wraz z informacją, iż Nieruchomość nie znajduje się na terenie zalewowym, na przedmiotowych działkach nie znajdują się urządzenia melioracji wodnej ujęte w ewidencji urządzeń melioracji wodnych oraz zmeliorowanych gruntów;
f. wystąpił do Starostwa Powiatowego w (…) z wnioskiem w sprawie wydania opinii o konieczności wyłączenia gruntów z produkcji rolniczej, na działkach oznaczonych numerami ewidencyjnymi ewidencyjnych 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, zgodnie z uzyskaną informacją działki nie wymagają zgody na przeznaczenie gruntów na cele nierolnicze i wydania decyzji na wyłączenie gruntów z produkcji rolniczej;
g. uzyskał od (`(...)`) warunki przyłączenia opisanej we wniosku Nieruchomości do sieci telekomunikacyjnej;
h. uzyskał warunki ogólne i techniczne przyłączenia do sieci wodociągowych i kanalizacyjnych wydane przez (…) Spółka z o.o. w (…);
i. uzyskał warunki przyłączenia do sieci gazowej wydane przez (…) Sp. z o.o. Oddział Zakład Gazowniczy w (…);
j. uzyskał zaświadczenie Starosty (…) o nieobjęciu działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 uproszczonym planem sporządzenia lasu ani decyzją określającą zadania z zakresu gospodarki leśnej, o której mowa w art. 19 ust. 3 ustawy o lasach z dnia 28 września 1991 r.;
k. uzyskał zaświadczenie wydane przez Prezydenta Miasta (…) o objęciu działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 Uchwałą (…) podjętą przez Radę Miejską w (…) z dnia 25 stycznia 2000 r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta (…) oraz (…) - (…)/(…) - w rejonie ulicy (…) i (…), zgodnie z którą działki położone są w granicach jednostki oznaczonej symbolem „P” z przeznaczeniem - tereny działalności produkcyjnej;
l. uzyskał warunki przyłączenia do sieci elektroenergetycznej (…) operator Sp. z o.o.;
m. uzyskał zaświadczenia wydane przez właściwe urzędy skarbowe, urząd gminy oraz Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie art. 306g) ustawy Ordynacja podatkowa, oraz zaświadczenia wydane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, potwierdzające że Sprzedający nie zalegają z płatnością należnych podatków i innych należności publicznoprawnych.
A. sp. z o.o. przysługuje prawo do dysponowania Nieruchomościami dla celów koniecznych do uzyskania decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę, przygotowania planowanej przez Kupującego inwestycji polegającej na wybudowaniu parku magazynowo-logistyczno-produkcyjnego w zakresie przewidzianym przez Prawo budowlane na podstawie wyżej opisanego pełnomocnictwa oraz na podstawie opisanego w punkcie 22 i 37 przedmiotowego wniosku prawa do dysponowania Nieruchomością.
Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 będą przeznaczone pod zabudowę z przeznaczeniem pod działalność produkcyjną, z przeznaczeniem budowlanym.
Teren w obrębie numer (…), na którym to obszarze położone są przedmiotowe działki, objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wyrażonym w Uchwale NR (…) Rady Miejskiej w (…) z dnia 25 stycznia 2000 roku i przeznaczony jest jako „P” - tereny działalności produkcyjnej zgodnie z ww. planem teren przeznaczony jest pod zabudowę:
przeznaczeniem podstawowym wyznaczonego obszaru jest działalność produkcyjna, przeznaczeniem dopuszczalnym działalność usługowa,
na wyznaczonych działkach może być lokalizowana zabudowa: produkcyjna, usługowa, magazynowa i administracyjno-socjalna,
możliwość lokalizacji zabudowy mieszkaniowej dla właściciela działki; jednego domu na działce lub jednego mieszkania w budynku administracyjno-socjalnym,
wysokość budynku administracyjno-socjalnego w przeważającej jego części do 2 kondygnacji, w miejscu oznaczonym na rysunku jako akcent urbanistycznoarchitektoniczny dopuszcza się wysokość do 3 kondygnacji,
wysokość pozostałej zabudowy do 2 kondygnacji,
budynki administracyjno-socjalne, jeżeli stanowi oddzielny obiekt i zabudowa mieszkaniowa,
Zgodnie z Uchwałą Rady Miasta (…) w sprawie wyznaczenia obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji na terenie miasta (…) (uchwała Nr (…) z dnia 20 grudnia 2016 roku ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa (…) poz. (…) z dnia 27 grudnia 2016 r.), Nieruchomość w skład której wchodzą działki 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 oznaczony jest literą „P” - tereny działalności produkcyjnej. Nieruchomość nie znajduje się na wyznaczonym obszarze zdegradowanym oraz nie znajduje się na wyznaczonym obszarze rewitalizacji. Rada Miasta (…) nie podjęła uchwały w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Rewitalizacji. Wobec wynikającego z planu, przeznaczenia Nieruchomości na cele inne niż rolne, bądź leśne Nieruchomość nie stanowi nieruchomości rolnej w rozumieniu ustawy z dnia 11 kwietnia 2003r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1405 ze zm.) oraz art. 461 kodeksu cywilnego.
28 grudnia 2021 r. pomiędzy B. (Nabywca), a A. K. (dalej „Sprzedający”) i E. K.(dalej zbiorczo „Sprzedającymi”) została zawarta umowa sprzedaży praw oraz przejęcia obowiązków (dalej: „Umowa Sprzedaży Praw”) oraz umowa sprzedaży nieruchomości (dalej: „Umowa Sprzedaży”) objęta aktem notarialnym Rep. A. nr (…), mocą ww. została przeniesiona własność wskazanej w przedmiotowym wniosku z dnia 29 października 2021 r., Nieruchomości złożonej z działek 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7.
Umowa Sprzedaży została zawarta w wyniku realizacji postanowień opisanej we wniosku Umowy Przedwstępnej oraz w wyniku zawartej Umowy Sprzedaży Praw, w sposób opisany w przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w wyniku ww. umowy cesji doszło do przeniesienia ogółu praw i obowiązków ze spółki A Sp. z o.o. („Kupujący”) na spółkę B. Sp. z o.o. i Nabywca stał się Kupującym w rozumieniu przedmiotowego wniosku oraz zawartych umów.
Dnia 12 grudnia 2021 roku przed notariuszem P. J. prowadzącą Kancelarię Notarialną w (…) przy ulicy (…) została zawarta Umowa sprzedaży praw oraz przejęcia obowiązków oraz Umowa Sprzedaży Nieruchomości (Rep. A nr (…)). Na mocy Umowy Sprzedaży Nieruchomości zostały zbyte przez Sprzedających E. oraz A. K. nieruchomości objęte wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Kupującym była spółka B. sp. z o.o. która jako Cesjonariusz Umowy sprzedaży praw oraz przejęcia obowiązków przejęła prawa i obowiązki od Cedenta A. sp. z o.o. wynikające z Umowy Przedwstępnej zawartej ze Sprzedającymi 14 września 2021 r. (Rep. (…)).
Opisana wyżej Umowa Sprzedaży Nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, nie podlegała zatem opodatkowaniu podatkiem VAT.
Działki objęte wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej zostały nabyte przez Państwo K. na podstawie aktu notarialnego z dnia 16 listopada 1995 roku (Rep. A (…)) od rolniczej spółdzielni produkcyjnej. Z aktu notarialnego nie wynika, by transakcja ta podlegała pod podatek od towarów i usług.
1. Czy sprzedaż przez Sprzedającego Nieruchomości tj. działek gruntu oznaczonych numerami ewidencyjnymi 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2. Czy sprzedaż przez Sprzedającego Nieruchomości tj. działek gruntu oznaczonych numerami ewidencyjnymi 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, będzie podlegała zwolnieniu z podatku od towarów i usług?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad. 1
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak dalej stanowi art. 7 ust. 1 u.p.t.u., przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym za art. 2 pkt 6 u.p.t.u. przez towar rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Przez sprzedaż, za art. 2 pkt 22 u.p.t.u., rozumie się natomiast odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług może być dokonana wyłącznie przez podatnika w rozumieniu ustawy. Jak wynika z art. 15 ust. 1 u.p.t.u., podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Wykonywanie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 poprzez wskazanie, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W konsekwencji, dla możliwości uznania konkretnej dostawy towarów za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należy wykazać łączne istnienie dwóch przesłanek: zaistnienie odpłatnego przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel oraz jego wykonanie przez podatnika wykonującego samodzielną działalność gospodarczą. Jak z tego wynika, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wyłącznie obrót towarami, który jest dokonywany przez profesjonalny podmiot.
Odnosząc powyższe ogólne rozważania do przedstawionego zdarzenia przyszłego, w ocenie Zainteresowanej pierwsza z przesłanek pozwalających na uznanie transakcji za podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. odpłatne przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel jest spełniona. Na mocy umowy przyrzeczonej zawartej w formie aktu notarialnego własność Nieruchomości przejdzie ze Sprzedającego na Nabywcę, Sprzedający w zamian uzyska cenę określoną w Umowie Przedwstępnej.
W ocenie Zainteresowanego nie zostanie spełniona druga przesłanka pozwalająca na opodatkowanie dostawy Nieruchomości, tj. dokonanie dostawy przez podatnika w rozumieniu u.p.t.u.
Jak wskazano w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 maja 2018 r. sygn. akt I FSK 1136/16, „przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości należy uwzględniać działania na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie, a nie wyłącznie osobno. Należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania w obrębie zarządu majątkiem prywatnym. Motywy jakimi kieruje się podmiot rozpoczynając działalność gospodarczą, czy pierwotny cel albo zamiar jakie mu towarzyszą przy nabywaniu nieruchomości nie są same w sobie okolicznościami decydującymi o uznaniu sprzedającego działki za czyniącego to w charakterze podatnika podatku VAT albo za nie działającego w takim charakterze. Istotne znaczenie mają obiektywne, a nie subiektywne przesłanki pozwalające odróżnić działania noszące cechy zawodowe, od tych które mieszczą się w granicach dysponowania majątkiem prywatnym”.
Dla możliwości uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług, niezbędne jest zatem zbadanie ogółu okoliczności danej transakcji. Analizę tę przeprowadza się w celu stwierdzenia czy sprzedawca nieruchomości angażuje w związku z jej dokonaniem środki podobne do tych wykorzystywanych przez producentów, handlowców, usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w danym zakresie. Jak zauważono w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 9 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Po 1015/09, „ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, ani nawet formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności - bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika od towarów i usług”. Zauważa się również, że dla zakwalifikowania osoby fizycznej jako podatnika podatku od towarów i usług musi ona zachowywać się jak profesjonalista, a nie osoba wykonująca uprawnienia wynikające z prawa własności (m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 lutego 2017 r. sygn. akt I FSK 1022/15, czy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 11 września 2019 r. sygn. akt I SA/Ol 428/19). Należy mieć przy tym na uwadze, że jak wynika z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 kwietnia 2013 r. nr IPTPP2/443-107/13-4/KW, „aktywność handlowa musi wskazywać ciąg okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich”.
Podobnie chęć osiągnięcia zysku nie może przemawiać za prowadzeniem działalności gospodarczej przez osobę fizyczną. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 7 października 2011 r. sygn. akt I FSK 1289/10 – „to, iż sprzedaż miała i ma na celu pozyskanie środków pieniężnych, samo w sobie nie ma przesądzającego znaczenia, jak chce organ, bo każda sprzedaż ma, co do zasady, taki cel”.
Należy dokonać analizy znaczenia działalności gospodarczej. Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 3 marca 2015 r. sygn. akt I FSK 1859/13, na prowadzenie przez zbywcę działalności gospodarczej może wskazywać:
‒ doprowadzenie z własnej inicjatywy do podziału zakupionego niezabudowanego gruntu rolnego na kilkadziesiąt niezabudowanych działek,
‒ wydzielenie dróg wewnętrznych,
‒ podjęcie czynności w celu uzyskania decyzji o warunkach zabudowy,
‒ wybudowanie sieci wodno-kanalizacyjnej dostępnej dla wydzielonych działek,
‒ podjęcie działań informacyjnych o sprzedaży działek.
W innym wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 marca 2017 r. sygn. akt I FSK 1643/15 zauważono, że „przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec), wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielanie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykle formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z tych okoliczności”.
Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 25 listopada 2015 r. sygn. IPPP2/4512-939/15-2/BH, na podstawie podobnego stanu faktycznego, „do momentu zawarcia umowy przedwstępnej z Inwestorem Wnioskodawca nie prowadził na przedmiotowej nieruchomości żadnych prac, w szczególności nie dokonał jej podziału, uzbrojenia w przyłącza do sieci wodnej, kanalizacyjnej, elektrycznej itp., nie występował z wnioskiem o wydanie decyzji o udzielenie pozwolenia na budowę. Na podstawie zawartych umów przedwstępnych oraz udzielonych Inwestorowi pełnomocnictw, Inwestor dokonywał oraz dokonuje działań celem uzbrojenia terenu poprzez doprowadzenie mediów do poszczególnych działek (gaz, prąd, urządzenia służące do doprowadzania oraz odprowadzania wody). Co istotne powyższe działania Inwestora nie mają już żadnego wpływu na cenę nieruchomości, która została przez strony ustalana wcześniej na podstawie umowy przedwstępnej, nie są też wykonywane w celu podniesienia wartości nieruchomości ani zwiększenia jej atrakcyjności celem dodatkowych profitów dla Wnioskodawcy. Działania w zakresie uzbrojenia podejmuje na własny koszt Inwestor. Ponadto pełnomocnik, w imieniu Wnioskodawcy zawarł na podstawie udzielonego pełnomocnictwa dwie umowy sprzedaży działki gruntu, wydzielonych w wyniku działań pełnomocnika, bezpośrednio z osobami fizycznymi - kontrahentami inwestora, realizującego na ich rzecz inwestycję budowlaną na gruncie uprzednio należącym do Wnioskodawcy. W wyniku zawartych umów sprzedaży Wnioskodawca otrzymał zapłatę bezpośrednio od osób fizycznych - kontrahentów Inwestora. Zdaniem Organu okoliczności rozpatrywanej sprawy nie pozwalają uznać Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą działek wydzielonych z przedmiotowej nieruchomości. Brak jest przesłanek wskazujących na to, że Wnioskodawca w odniesieniu do planowanej sprzedaży działek stanowiącej majątek prywatny będzie działał w charakterze „handlowca” w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT”. Stanowisko to zostało również potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 lutego 2017 r. sygn. 1462-IPPP3.4512.906.2016.1.IG.
Stanowisko to potwierdzono również w późniejszej interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 października 2018 r. znak 0112-KDIL2-1.4012.391.2018.2.AS, w której stwierdzono, że „nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podjął takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Zainteresowany nie podejmował żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntu (jak w szczególności: uzbrojenie terenu w przyłącza do sieci wodnej, gazowej lub/i elektrycznej: ogrodzenie; utwardzenie dróg wewnętrznych, wystąpienie o decyzje o warunkach zabudowy). Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowany, sprzedając przedmiotowe działki, będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem własnym, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług”.
Jak opisano w zdarzeniu przyszłym, Sprzedający udzielił Kupującemu pełnomocnictwa celem dokonywania w jego imieniu szeregu czynności związanych z Nieruchomością. Instytucja pełnomocnictwa została uregulowana w art. 95 i dalszych ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm., dalej jako: „k.c.”). Jak wskazano w paragrafie pierwszym przepisu, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Jak dalej stanowi art. 95 § 2 k.c., czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Zgodnie z art. 96 k.c., umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). W konsekwencji, każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.
W ocenie Wnioskodawcy, jakkolwiek czynności dokonywane przez pełnomocnika przed zawarciem umowy przyrzeczonej wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy, to fakt ten nie może zmienić prawnopodatkowej kwalifikacji transakcji na gruncie podatku od towarów i usług, co wprost wskazano w przytoczonych interpretacjach indywidualnych. Warunki zawarcia umowy zostały zawarte na korzyść Kupującego, tj. nawet w przypadku niespełnienia wszystkich, Kupujący będzie posiadał roszczenie o zawarcie umowy przyrzeczonej. Mając na uwadze, że Nabywca - w związku z planowaną cesją - przed zawarciem umowy sprzedaży wejdzie w prawa i obowiązki zastrzeżone na korzyć Kupującego (tj. A. Sp. z o.o.), są to warunki zastrzeżone na korzyść Nabywcy. W Umowie Przedwstępnej określono cenę nabycia Nieruchomości, która nie ulegnie zmianie wraz z podejmowanymi przez A. Sp. z o.o., a następnie Nabywcę działaniami określonymi w treści pełnomocnictwa. Ewentualny wzrost wartości Nieruchomości osiągnięty wskutek podjętych czynności nie będzie miał odzwierciedlenia w cenie jej sprzedaży.
Jak wskazano wyżej, do momentu zawarcia umowy przyrzeczonej koszty wynikające z posiadanego prawa własności Nieruchomości będą ponoszone przez Sprzedającego. Z kolei koszty przygotowania inwestycji będą ponoszone przez Kupującego. W konsekwencji, choć formalnie rzecz biorąc Kupujący jako pełnomocnik działa w imieniu Sprzedającego, to rzeczywiście działa na własną rzecz w celu przygotowania inwestycji.
W takim razie nie można mówić o prowadzeniu przez Sprzedającą działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży Nieruchomości z uwagi na czynności podejmowane przez jej pełnomocników. Jak wskazywano wyżej, art. 15 ust. 2 u.p.t.u. wiąże prowadzenie działalności gospodarczej w szczególności z wykorzystywaniem towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z punktu widzenia interesów majątkowych Sprzedającego działania pełnomocników są neutralne, a samo zobowiązanie do sprzedaży Nieruchomości zostało podjęte przed dokonaniem jakichkolwiek czynności. W szczególności należy zwrócić uwagę, że czynności dokonywane w imieniu Sprzedającego nie będą prowadziły do osiągnięcia przez nią zysku z uwagi na uprzednie określenie ceny sprzedaży Nieruchomości. W dalszym razie angażowany jest wyłącznie majątek prywatny, a Sprzedający nie angażuje podobnych środków jak profesjonaliści.
Odnosząc wskazane wyżej orzecznictwo i interpretacje do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że Sprzedający nie podejmował aktywnie żadnych czynności w celu sprzedaży Nieruchomości. Sprzedawane Nieruchomości zostały objęte przez Sprzedającą wskutek zawarcia umowy sprzedaży i od tego momentu Sprzedający nie przejawiał inicjatywy sprzedaży rzeczonych działek.
Nieruchomości stanowiące obecnie przedmiot sprzedaży, będące we władaniu Sprzedającego zostały wyszukane przez wyspecjalizowany podmiot z przeznaczeniem pod wybudowanie parku magazynowo-logistyczno-produkcyjnego. Sprzedający prowadzi działalność gospodarczą niemniej nie jest związana z obrotem nieruchomościami, zaś same Nieruchomości nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto, Sprzedający nie ogłaszał w żaden sposób chęci sprzedaży Nieruchomości, ani nie podejmował działań mających na celu uzbrojenie Nieruchomości. Przytoczone okoliczności przemawiają za tezą, że Sprzedający nie zachowywał się jak profesjonalista zajmujący się obrotem nieruchomościami, lecz jak osoba wykonująca swoje prawo własności. Całokształt działań mających na celu wybudowanie centrum magazynowo-logistyczno-produkcyjnego zostanie przeprowadzony przez Kupującego, następnie Nabywcę, który to nabędzie prawa wynikające z Umowy Przedwstępnej w drodze cesji od A. Sp. z o.o., a wraz z nimi status Kupującego. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, Sprzedający nie będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek świadczących o tym, że podejmowana przez Nią aktywność w przedmiocie zbycia Nieruchomości tj. działek gruntu oznaczonych numerem ewidencyjnym 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 mogłaby być porównana do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnym obrotem nieruchomościami. W związku z tym, sprzedaż przez Sprzedającego Nieruchomości tj. działek gruntu numer oznaczonych numerami ewidencyjnymi 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Ad. 2
Jak wskazuje art. 41 ust. 1 u.p.t.u. w zw. z art. 146aa u.p.t.u., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23% W związku z tym, co do zasady dostawa gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, tj. 23%. Dostawa gruntów nie zawsze jednak wiąże się z opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, jako że w niektórych przypadkach zastosowanie może mieć zwolnienie przedmiotowe.
Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Zgodnie z art. 2 pkt 33 u.p.t.u., przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Jak przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 19 kwietnia 2018 r. sygn. akt I SA/Łd 195/18, „opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane. Z kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług”.
Działki gruntu numer 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 stanowią tereny niezabudowane, które zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, dotyczącym obszaru miejscowości (…) zatwierdzonym Uchwałą Rady Miasta (…) w sprawie wyznaczenia obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji na terenie miasta (…) (uchwała Nr (…) z dnia 20 grudnia 2016 roku ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa (…) poz. 8255 z dnia 27 grudnia 2016 r.). Nieruchomość w skład której wchodzą działki 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 oznaczony jest literą „P” - tereny działalności produkcyjnej.
W interpretacji indywidualnej z 18 czerwca 2019 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.236.2019.2.AM Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „zauważyć należy, że analiza ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy ocenie czy przedmiotowa działka oznaczona ww. symbolami planu zagospodarowania przestrzennego stanowi tereny budowlane, nie wystarczy analiza ich podstawowego przeznaczenia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Uwzględnić bowiem należy również zapisy dotyczące przeznaczenia dopuszczalnego tego terenu, w którym ustalono możliwość lokalizacji obiektów budowlanych. Możliwość wybudowania wskazanych obiektów oznacza, że działka stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę. W tym miejscu należy zaznaczyć, że ustawodawca nie uzależnił charakteru terenu od głównego celu, który będący przedmiotem opodatkowania VAT teren ma spełniać, lecz zwolnienie od opodatkowania VAT zależy od możliwości dokonania zabudowy wskazanego terenu”.
Odnosząc przytoczone stanowisko Dyrektora KIS do danej sprawy stwierdzić należy, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, podstawowym przeznaczeniem nieruchomości tj. działek 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 jest: prowadzenie aktywności gospodarczej w szczególności w dziale produkcji. Zatem ww. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego pozwala na lokalizację na działkach nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 obiektów budowlanych.
W świetle powyższych ustaleń, w ocenie Zainteresowanej dostawa działek 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 przez Sprzedającego na rzecz Nabywcy nie podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług, z uwagi na dokonanie dostawy terenów niezabudowanych będących terenami budowlanymi.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z dnia 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:
Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:
określone udziały w nieruchomości,
prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).
Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.
Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:
Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Art. 195 ustawy Kodeks cywilny:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela.
Art. 198 ustawy Kodeks cywilny:
Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaściciel.
Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.
Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359).
Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).
W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.
Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.
Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.
Z uwagi na powołane regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.
Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu:
Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
Ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.
W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokona czynności podlegającej opodatkowaniu.
Zatem, na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Tym samym każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.
W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
W tym miejscu warto zwrócić uwagę na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), z którego wynika, że:
dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
Z ww. orzeczenia wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.
Trybunał dalej wyjaśnił, że:
Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.
Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem tego jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np.:
‒ nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie,
‒ wydzielenie dróg wewnętrznych,
‒ działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia,
‒ uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy),
‒ czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru,
‒ prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.
Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.
Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Wskazał Pan, że 17 czerwca 2021 r. wraz z Panią E. K. zawarł Pan z A. Sp. z o.o. (Kupujący), w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości (Umowa Przedwstępna 1).
Przedmiotem Umowy Przedwstępnej 1, była nieruchomość położona w miejscowości (…) stanowiąca działki gruntu oznaczone numerami: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 (Nieruchomość).
Działki objęte wnioskiem zostały nabyte przez Państwo K. na podstawie aktu notarialnego z 16 listopada 1995 roku (Rep. A (…)) od rolniczej spółdzielni produkcyjnej. Z aktu notarialnego nie wynika, by transakcja ta podlegała pod podatek od towarów i usług. Nabycie nastąpiło do majątku wspólnego.
Nieruchomość jest niezabudowana, posiada dostęp do drogi publicznej. Nieruchomość objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem pod działalność produkcyjną.
9 listopada 2016 r. dla Nieruchomości została zawarta z dzierżawcą (osobą fizyczną) umowa dzierżawy do 9 listopada 2022 r.
Działki były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku od towarów i usług.
Nieruchomość była w przeszłości dzielona, wszystkie działki stanowiące przedmiot sprzedaży zostały wyodrębnione w roku 2009 z działki oznaczonej numerem ewidencyjnym 11.
Nie podejmował Pan żadnych działań mających na celu uzbrojenie, czy ogrodzenie Nieruchomości. Nie podejmował Pan czynności mających na celu sprzedaż Nieruchomości, a w szczególności nie umieszczał ogłoszeń w gazetach i Internecie oraz nie wywieszał banerów - to Kupujący jako pierwszy wyszedł z propozycją zakupu działek.
Wystąpił Pan z wnioskiem o uchwalenie planu zagospodarowania obejmującego Nieruchomość (w całości).
Strony postanowiły, że od dnia zawarcia Umowy Przedwstępnej 1 do dnia zawarcia Umowy Sprzedaży, Kupującemu przysługiwać będzie prawo do dysponowania całym obszarem Nieruchomości dla celów koniecznych do uzyskania decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę, przygotowania planowanej przez Kupującego Inwestycji w zakresie przewidzianym przez Prawo budowlane.
Sprzedający wyrazili zgodę na cesję (w drodze jednej lub więcej czynności prawnych) całości lub części praw lub obowiązków wynikających z Umowy Przedwstępnej 1 przez Kupującego na rzecz spółki mającej siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej (Cesjonariusz).
8 lipca 2021 r. Sprzedający złożyli oświadczenie o odstąpieniu od Umowy Przedwstępnej 1 z braku porozumienia z dzierżawcą do wprowadzenia aneksu do Umowy dzierżawy o skróceniu okresu dzierżawy do dnia 31 grudnia 2021 r. Umowa Przedwstępna 1 została rozwiązana.
14 września 2021 r. Sprzedający zawarli z A. spółka z o.o. umowę przedwstępną sprzedaży (Umowa Przedwstępna 2). Przedmiotem Umowy Przedwstępnej 2 było zobowiązanie do zawarcia Umowy Sprzedaży Nieruchomości, będącej uprzednio Przedmiotem Sprzedaży Umowy Przedwstępnej 1. Zarówno Umowa Przedwstępna 1 jak i Umowa Przedwstępna 2 odnoszą się do tej samej Nieruchomości i zostały zawarte między tymi samymi stronami.
Sprzedający w Umowie Przedwstępnej 2 zobowiązali się sprzedać a Kupujący kupić po spełnieniu się następujących warunków w dacie wskazanej Sprzedającym przez Kupującego z co najmniej 3 dniowym wyprzedzeniem ale nie później niż do dnia 30 grudnia 2021 r. po spełnieniu się następujących warunków:
a. Uzyskaniu przez Kupującego, nie wcześniej niż na 30 dni przed zawarciem Umowy Sprzedaży, zaświadczeń wydanych za zgodą Sprzedających przez właściwe: urząd skarbowy, urząd gminy oraz Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie art. 306g ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (tj. z dnia 7 lipca 2020 r. Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) oraz zaświadczenia wydanego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, potwierdzających że Sprzedający nie zalegają z płatnością należnych podatków i innych należności publicznoprawnych,
b. przeprowadzeniu przez Kupującego procesu analizy stanu prawnego Nieruchomości i uznaniu przez Kupującego, według jego oceny wyników tej analizy za satysfakcjonujące,
c. uzyskaniu przez Kupującego ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę zamierzonej przez Kupującego inwestycji polegającej na budowie centrum magazynowo-logistyczno-produkcyjnego z częściami socjalno-biurowymi i infrastrukturą towarzyszącą (Inwestycja),
d. z dniem 30 listopada 2021 r. wygasną prawa z umowy dzierżawy i Nieruchomość nie będzie objęta prawami wynikającymi z żadnej umowy dzierżawy,
e. oświadczenia i zapewnienia Sprzedających pozostają ważne i aktualne w dacie zawarcia Umowy Sprzedaży.
Strony postanowiły, że od dnia zawarcia Umowy Przedwstępnej 2 do dnia zawarcia Umowy Sprzedaży, Kupującemu przysługiwać będzie prawo do dysponowania całym obszarem Nieruchomości dla celów koniecznych do uzyskania decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę, przygotowania planowanej przez Kupującego Inwestycji w zakresie przewidzianym przez Prawo budowlane to jest dla składania oświadczeń o posiadanym prawie do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane (z prawem cesji tego prawa na dowolną osobę trzecią), składania i cofania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych i przyłączy, a nadto uzyskiwania wpisów i wyrysów z ewidencji gruntów, a także do wejścia na teren Nieruchomości celem usunięcia kolizji istniejących sieci i projektowanym przebiegiem sieci, prowadzenia prac przygotowawczych, badań i odwiertów, niezbędnych do potwierdzenia, że obszar Nieruchomości wolny jest od zanieczyszczeń, a warunki glebowe umożliwiają realizację na nim Inwestycji polegającej na wybudowaniu centrum magazynowo-logistyczno-produkcyjnego.
Sprzedający wyrazili zgodę na cesję (w drodze jednej lub więcej czynności prawnych) całości lub części praw lub obowiązków wynikających z Umowy Przedwstępnej przez Kupującego na rzecz spółki mającej siedzibę w Rzeczpospolitej polskiej („Cesjonariusz”) Kupujący zawiadomi Sprzedających w ciągu 14 dni od zawarcia umowy, w wyniku której cesja została dokonana. Po dokonaniu zawiadomienia, Sprzedający będą zobowiązani do zawarcia z Cesjonariuszem Umowy Sprzedaży i Cesjonariusz stanie się Kupującym w rozumieniu postanowień Umowy Przedwstępnej (z prawem do dokonania dalszych cesji na ww. zasadach) i Umowy Sprzedaży.
Kupujący jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, zamierzał nabyć Nieruchomość w celu budowy parku magazynowo-logistyczno-produkcyjnego, tj. działalności opodatkowanej podatkiem.
Właściciele Nieruchomości udzielili w dniu 14 września 2021 r. pełnomocnictwa Spółce A. Sp. z. o.o. (Kupujący) na dysponowanie przez Kupującego Nieruchomością (z prawem cesji tego prawa na dowolną osobę trzecią) tj. działkami stanowiącymi przedmiot sprzedaży dla celów budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 roku, poz. 1186 ze zm.), to jest dla składania oświadczeń o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, składania i cofania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy, przy czym prawo to nie obejmuje możliwości rozpoczęcia na Nieruchomości jakiegokolwiek fizycznego procesu budowlanego, ani posadowienia tam jakiegokolwiek budynku, budowli, czy instalacji ani urządzeń lub rzeczy bez uprzedniej zgody Mocodawcy.
Właściciele Nieruchomości udzieli też pełnomocnictwa (z prawem do udzielania pełnomocnictw dalszych) dwóm przedstawicielom Kupującego, upoważniając każdego z nich z osobna do:
a. przeglądania akt (w tym dokumentów i pism),
b. uzyskiwania od właściwych organów administracji rządowej i samorządowej wszelkich zaświadczeń, informacji, wypisów, wyrysów dotyczących Nieruchomości, w tym uzyskiwania archiwalnych materiałów geodezyjnych;
c. uzyskania zaświadczenia w przedmiocie objęcia Nieruchomości uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją, o której mowa w art. 19 ust. 3 powołanej wyżej ustawy o lasach;
d. wystąpienia w imieniu Mocodawcy do właściwych podmiotów, celem uzyskania technicznych warunków przyłączenia Nieruchomości do sieci elektroenergetycznej, gazowej, teleinformatycznej, wodociągowej, ciepłowniczej, kanalizacji deszczowej i sanitarnej lub innej infrastruktury technicznej, umożliwiającej odprowadzenie wód opadowych w tym składania i podpisywania wniosków i innych dokumentów, ich zmiany, cofania oraz odbioru, a nadto zawarcia w jej imieniu (Spółki A Sp. z o.o.) umów przyłączenia do sieci oraz umów określających warunki włączenia do układu drogowego;
e. wystąpienia w imieniu Mocodawcy do właściwych organów w celu uzyskania – na koszt Kupującego - decyzji zezwalającej na wycinkę drzew i krzewów znajdujących się na Nieruchomości oraz decyzji o wykonaniu nasadzeń zastępczych;
f. wystąpienia w imieniu Mocodawcy do właściwych organów w celu uzyskania decyzji o wyłączeniu Nieruchomości z produkcji rolniczej, zmiany klasyfikacji gruntów we właściwych rejestrach oraz uzyskania decyzji dotyczącej gospodarowania masami ziemi podlegającymi ochronie;
g. uzyskania decyzji - pozwolenia wodnoprawnego na odprowadzanie wód opadowych, likwidacji drenaży oraz innych związanych ze stosunkami wodnymi na Nieruchomości;
h. uzyskania decyzji zezwalającej na prowadzenie badań archeologicznych;
i. uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę inwestycji polegającej na realizacji zespołu budynków produkcyjno-magazynowo-usługowych wraz z zapleczem biurowym oraz niezbędną infrastrukturą;
j. uzyskania decyzji na lokalizację zjazdu z Nieruchomości oraz zgody wydanej przez zarządcę drogi na włączenie się do ruchu aut obsługujących zamierzoną inwestycje;
k. złożenia oświadczenia woli w imieniu Mocodawcy o braku sprzeciwu wobec wydanych decyzji związanych z realizacją Inwestycji na Nieruchomości.
Przy czym wszystkie koszty oraz opłaty związane z warunkami technicznymi i decyzjami, określonymi w pkt a-k powyżej, będą obciążały Kupującego.
Pełnomocnictwo pozostaje ważne od dnia wydania do czasu jego wcześniejszego odwołania przez Mocodawcę.
‒ Kupujący tj. Spółka A. Sp. z o.o. w celu nabycia przedmiotowej Nieruchomości podjął m.in. następujące czynności:
‒ uzyskał decyzję wydaną przez (…) Miasta (…) 14 października 2021 r. - zezwolenie na lokalizację na czas nieokreślony zjazdu publicznego z ul. J., do Nieruchomości stanowiącej działkę nr 1;
‒ uzyskał decyzję wydaną przez (…) Miasta (…) 14 października 2021 r. - zezwolenie na lokalizację na czas nieokreślony zjazdu publicznego z ul. (…) do Nieruchomości stanowiącej działkę nr 2;
‒ wystąpił w wnioskiem o udzielenie pozwolenia na budowę budynku hali usługowej z częścią biurowo-socjalną oraz infrastrukturą towarzyszącą na działkach numer 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7;
‒ wystąpił z wnioskiem do Państwowego (…) o wydanie warunków technicznych na odprowadzanie wód deszczowych z terenu inwestycji i wskazanie miejsca zrzutu dla planowanej inwestycji ;
‒ wystąpił do Starostwa Powiatowego w (…) z wnioskiem w sprawie wydania opinii o konieczności wyłączenia gruntów z produkcji rolniczej, na działkach oznaczonych numerami ewidencyjnymi 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, zgodnie z uzyskaną informacją działki nie wymagają zgody na przeznaczenie gruntów na cele nierolnicze i wydania decyzji na wyłączenie gruntów z produkcji rolniczej;
‒ uzyskał od (…) warunki przyłączenia opisanej we wniosku Nieruchomości do sieci telekomunikacyjnej;
‒ uzyskał warunki ogólne i techniczne przyłączenia do sieci wodociągowych i kanalizacyjnych wydane przez (…) Spółka z o. o. w (…);
‒ uzyskał warunki przyłączenia do sieci gazowej wydane przez (…) Sp. z o.o. Oddział Zakład Gazowniczy w (…);
‒ uzyskał zaświadczenie wydane przez Prezydenta Miasta (…) o objęciu działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 Uchwałą (…) podjętą przez Radę Miejską w (…) z dnia 25 stycznia 2000 r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta (…) oraz (…)/(…)- w rejonie ulicy (…) i (…), zgodnie z którą działki położone są w granicach jednostki oznaczonej symbolem „P” z przeznaczeniem - tereny działalności produkcyjnej;
‒ uzyskał warunki przyłączenia do sieci elektroenergetycznej (…) Sp. z o.o.
Prawo do dysponowania Nieruchomością dla celów koniecznych do uzyskania decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę, przygotowania planowanej przez Kupującego inwestycji polegającej na wybudowaniu parku magazynowo-logistyczno-produkcyjnego przysługuje na podstawie zawartej umowy przedwstępnej oraz udzielonego pełnomocnictwa.
Dnia 12 grudnia 2021 r. przed notariuszem P. J. prowadzącą Kancelarię Notarialną w (…) przy ulicy (…) została zawarta Umowa sprzedaży praw oraz przejęcia obowiązków oraz Umowa Sprzedaży Nieruchomości (Rep. A nr (…)). Na mocy Umowy Sprzedaży Nieruchomości zostały zbyte przez Sprzedających E. oraz A. K. nieruchomości objęte wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Kupującym była spółka B. sp. z o.o., która jako Cesjonariusz Umowy sprzedaży praw oraz przejęcia obowiązków przejęła prawa i obowiązki od Cedenta A. sp. z o.o. wynikające z Umowy Przedwstępnej zawartej ze Sprzedającymi 14 września 2021 r. (Rep. (…)).
Opisana wyżej Umowa Sprzedaży Nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, nie podlegała zatem opodatkowaniu podatkiem VAT.
Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii, czy sprzedaż przez Pana Nieruchomości tj. działek gruntu nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. gruntów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.
Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży nieruchomości (Sprzedająca) spełnia Pani przesłanki do uznania Jej za podatnika podatku od towarów i usług.
Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Zgodnie z art. 693 § 1 Kodeks cywilny:
Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.
Z powołanego przepisu wynika, że dzierżawa jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.
Wobec tego, dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. A zatem wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.
Czyli w przypadku sprzedaży Nieruchomości wchodzących w skład współwłasności majątkowej małżeńskiej nie zbywał Pan majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej.
Wydzierżawianie przez Pana przedmiotowych działek spowodowało, że utraciły one charakter majątku prywatnego. Wykorzystywanie przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych nieruchomości gruntowych powoduje, że są one wykorzystywane w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego.
Kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ww. ustawa Kodeks cywilny.
Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży - art. 535 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę
Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.
Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 389 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:
Umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej.
Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia.
Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.
Wobec tego, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.
Kwestia udzielania pełnomocnictw została uregulowana w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo, ustawy Kodeks cywilny.
Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego:
Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela.
W świetle § 2 tego artykułu:
Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.
W myśl art. 96 ww. Kodeksu:
Umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).
Stosownie do art. 98 ww. Kodeksu:
Pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.
Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.
W myśl § 2 powołanego artykułu:
Pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.
Na mocy art. 108 ww. Kodeksu:
Pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.
Z regulacji art. 109 ww. Kodeksu wynika, że:
Przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.
Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo – to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.
Z sytuacji, którą opisał Pan we wniosku wynika że, zawarł Pan przedwstępną warunkową umowę sprzedaży Nieruchomości. Z powołanych zapisów umowy przedwstępnej wynikło, że nabywca Nieruchomości będzie dokonywał szeregu określonych czynności w związku ze sprzedażą przez Pana przedmiotowych nieruchomości. Pomimo że ww. czynności dokonywane były przez przyszłego właściciela, to aby takie czynności mogły być poczynione, to faktyczny właściciel nieruchomości musiał wystąpić z wnioskiem lub udzielić stosownych pełnomocnictw potencjalnemu przyszłemu właścicielowi, tak aby mógł on działać w jego imieniu. Z przedstawionej przez Pana sytuacji wynika, że udzielił Pan Kupującemu oraz dwóm jego przedstawicielom stosownych pełnomocnictw.
Zatem fakt, że ww. działania nie były podejmowane bezpośrednio przez Pana, ale przez osobę trzecią nie oznacza, że pozostawały bez wpływu na Pana sytuację prawną. Po udzieleniu pełnomocnictw czynności wykonywane przez osobę trzecią wywołają skutki bezpośrednio w Pana sferze prawnej. Z kolei osoba trzecia, dokonując ww. działań, uatrakcyjniła przedmiotowe działki stanowiące nadal Pana własność. Działania te dokonywane za Pana pełną zgodą, wpłynęły generalnie na podniesienie atrakcyjności nieruchomości jako towaru i wzrost jej wartości.
Wobec tego, dokonując sprzedaży Nieruchomości wchodzących w skład współwłasności majątkowej małżeńskiej nie korzystał Pan z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie było to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności. W taki sposób zorganizował Pan sprzedaż ww. działek wchodzących w skład współwłasności majątkowej małżeńskiej, że niejako Pana działanie łącznie z działaniami przyszłego nabywcy, stanowiły pewnego rodzaju wspólne przedsięwzięcie.
Do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej grunty będące Pana współwłasnością podlegały wielu czynnościom. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostały „wykonane” w Pana sferze prawnopodatkowej. W tym kontekście bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania ww. czynności przez potencjalnego nabywcę. W efekcie wykonanych czynności dostawie podlegały grunty o zupełnie innym charakterze niż w chwili zawarcia umowy przedwstępnej.
Zatem podejmując ww. czynności, zaangażował Pan środki podobne do tych jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanym orzeczeniu w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazywał Pan aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.
W konsekwencji, podejmowane przez Pana działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż przedmiotowych nieruchomości wchodzących w skład współwłasności majątkowej małżeńskiej w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym. Wobec tego, sprzedaż przez Pana przedmiotowych nieruchomości wchodzących w skład współwłasności majątkowej małżeńskiej była dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan działał jako podatnik zdefiniowany w art. 15 ust. 1 ustawy. Zatem, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy były składniki Pana majątku osobistego, a sprzedaż ww. działek wchodzących w skład współwłasności majątkowej małżeńskiej stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.
Wobec tego w zaistniałej sytuacji wystąpiła więcej niż jedna przesłanka wystarczająca do uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Występował Pan jako wydzierżawiający działki, czyli wykorzystywał je Pan w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podejmował Pan również działania, które wpłynęły na podniesienie atrakcyjności Nieruchomości jako towaru i wzrostu ich wartości, czyli zaangażował Pan środki podobne do tych, jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami.
Zatem, dokonana przez Pana sprzedaż działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 wchodzących w skład współwłasności majątkowej małżeńskiej, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, stanowiła dostawę dokonaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wobec tego, czynność dostawy Nieruchomości wchodzących w skład współwłasności majątkowej małżeńskiej podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.
Pana wątpliwości budzi także kwestia, czy sprzedaż przez Pana Nieruchomości tj. działek gruntu oznaczonych nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, będzie podlegała zwolnieniu z podatku od towarów i usług.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.
Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Z przytoczonych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.
W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii jskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen:
„teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.
Z przedstawionej przez Pana sytuacji wynika, że teren, na którym to obszarze położone są działki nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i przeznaczony jest jako „P” - tereny działalności produkcyjnej. Zgodnie z ww. planem teren przeznaczony jest pod zabudowę.
Wobec tego, Nieruchomości spełniać będą definicję terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, bowiem zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki te stanowią tereny budowlane.
Zatem, w przypadku sprzedaży przedmiotowych nieruchomości wchodzących w skład współwłasności majątkowej małżeńskiej, nie znajdowało zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, bowiem w związku z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Nieruchomości te są terenami budowalnymi. W konsekwencji, sprzedaż Nieruchomości wchodzących w skład współwłasności majątkowej małżeńskiej, nie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania sprzedaży na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Z uwagi na fakt, że dostawa nieruchomości nie korzystała ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Z powołanego przepisu wynika, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
‒ towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
‒ brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
Niespełnienie choćby jednego ze wskazanych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Z informacji przedstawionych przez Pana wynika, że nabycie Nieruchomości nastąpiło od rolniczej spółdzielni produkcyjnej na podstawie umowy sprzedaży potwierdzonej aktem notarialnych. Transakcja sprzedaży, na podstawie której nabył Pan grunty nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Działki były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku od towarów i usług.
NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że:
zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał.
W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii jakiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.
Skoro dostawa Nieruchomości na Pana rzecz nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, nie można tym samym uznać, że nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek naliczony w związku z nabyciem tych Nieruchomości.
Oznacza to, że nie został spełniony jeden z warunków do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Wobec tego, działki w momencie dokonanej przez Pana sprzedaży nie spełniały przesłanek do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
W konsekwencji, skoro do omawianej transakcji dostawy Nieruchomości wchodzących w skład współwłasności majątkowej małżeńskiej nie znajdowało zastosowanie zwolnienie z podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy oraz z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, przedmiotowa transakcja podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (nie korzystała ze zwolnienia z tego podatku).
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Ponadto interpretacja rozstrzyga kwestie skutków podatkowych sprzedaży Nieruchomości wchodzących w skład współwłasności majątkowej małżeńskiej dla Pana, natomiast nie rozstrzyga dla pozostałego współwłaściciela.
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili