Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka planuje zawarcie umowy z inną spółką (Odbiorcą) na dostawę części zamiennych oraz akcesoriów do maszyn produkujących leki. Dostawy będą realizowane w sposób ciągły poprzez pozostawienie części w składzie Odbiorcy, który będzie je pobierał w miarę potrzeb. Strony ustaliły, że rozliczenie dostaw odbywać się będzie kwartalnie. Zgodnie z art. 19a ust. 4 w powiązaniu z ust. 3 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy z tytułu tych dostaw powstanie na koniec każdego kwartału, a nie w momencie pobrania części przez Odbiorcę. Stanowisko Spółki zostało uznane za prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
12 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy momentu powstania obowiązku podatkowego.
Treść wniosku jest następująca:
Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Spółka” lub „Dostawca”) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie produkcji urządzeń, instrumentów oraz wyrobów medycznych, w tym dentystycznych. Wnioskodawca zajmuje się również sprzedażą hurtową wyrobów farmaceutycznych i medycznych.
Dostawca zamierza zawrzeć umowę z (`(...)`) S.A. - spółką zajmującą się produkcją leków i pozostałych wyrobów farmaceutycznych (dalej jako: „Odbiorca”) w zakresie dostarczania przez Spółkę części zamiennych i akcesoriów do maszyn produkujących leki (dalej jako: „Części”) używanych przez Odbiorcę (dalej jako: „Umowa”).
Zarówno Dostawca jak i Odbiorca są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług (dalej jako: „VAT (podatek od towarów i usług)”) w Polsce.
Zgodnie z Umową, części będą dostarczane Odbiorcy w sposób ciągły poprzez pozostawienie ich do dyspozycji Odbiorcy w składzie przeznaczonym do przechowywania Części zorganizowanym w miejscu prowadzenia działalności produkcyjnej przez Odbiorcę (dalej jako: „Skład”). Z racji tego, koszty organizacyjne i administracyjne funkcjonowania Składu będzie ponosił Odbiorca poprzez stały kontakt z Wnioskodawcą.
Wnioskodawca jako dostawca będzie zobowiązany do zapewnienia dostępności Części w Składzie, bazując na informacjach składanych przez Odbiorcę przed końcem każdego kwartału. Odbiorca będzie składał cykliczne zamówienia na podstawie oferty handlowej przedstawionej przez Wnioskodawcę na Części dostarczane do Składu. Osoby upoważnione ze strony Odbiorcy jak i Dostawcy będą kontrolowały dostawę na miejscu (w Składzie) pod względem ilościowym, a także pod względem uszkodzeń lub innych defektów.
Części znajdujące się w Składzie będą własnością Dostawcy, zaś Odbiorca będzie przejmował je pod swoją opiekę i ponosił za nie pełną odpowiedzialność materialną i finansową. Odbiorca będzie ponosił względem Wnioskodawcy odpowiedzialność (z tytułu strat, różnic inwetaryzacyjnych lub zniszczenia towarów) w przypadku braku jej zachowania. Odbiorca jest również zobligowany do przestrzegania wszystkich wytycznych Dostawcy co do instrukcji i zaleceń dotyczących przechowywania i pobierania Części ze Składu.
Odbiorca (upoważnieni przez niego pracownicy) jest uprawniony do pobierania Części ze Składu i ich dalszego procesowania. Odbiorca w chwili pobrania Części do użytku jest zobowiązany powiadomić o tym Wnioskodawcę oraz przygotować dokument ewidencyjny, w którym wskaże:
- numer seryjny Części pobranych,
- opis Części,
- ilość pobranych Części,
- wartość jednostkową oraz łączną netto,
- datę i godzinę dostawy,
- podpisy osób uprawnionych do Odbioru.
Dopiero w chwili poboru Części przez Odbiorcę, zostanie na niego przeniesione prawo do rozporządzania towarem jak właściciel, co umożliwi mu wykonywanie ekonomicznego i faktycznego władztwa nad nimi.
Dostawca i Odbiorca zamierzają rozliczać się z dostawy towarów – pobranych Części – za okresy kwartalne. Faktury będą wystawiane w oparciu o kwartalne zestawienia ewidencji pobranych Części, do przygotowania których w ciągu 7 dni od zakończenia danego kwartału obowiązany będzie Odbiorca. Spis całego wykorzystanego asortymentu w danym kwartale powinien zawierać analogiczne dane jak w przypadku każdorazowego oświadczenia o poborze danej Części, tj.:
- opis Części,
- ilość pobranych Części,
- wartość jednostkową oraz łączną netto,
- datę i godzinę dostawy.
Wystawiana przez Dostawcę faktura kwartalna będzie wystawiana zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, nie później niż do 15-go dnia miesiąca kalendarzowego następującego po zakończeniu danego kwartału. Odbiorca zgodnie z Umową będzie miał 60 dni od daty otrzymania faktury na jej uregulowanie.
Mając na uwadze zaprezentowane zdarzenie przyszłe, u Spółki powstała wątpliwość, czy obowiązek podatkowy w VAT z tytułu dostaw Części – będzie powstawał w czasie każdorazowego upływu kwartału, a nie w momencie każdorazowego poboru Części ze Składu.
Czy obowiązek podatkowy z tytułu dostaw części zamiennych i akcesoriów do maszyn produkujących leki realizowanych na zasadach opisanych we wniosku, będzie powstawał zgodnie z art. 19a ust. 4 w związku z ust. 3 ustawy o VAT, tj. z upływem okresu rozliczeniowego ustalonego z Odbiorcą, czyli na koniec każdego kwartału?
Obowiązek podatkowy z tytułu dostaw części zamiennych i akcesoriów do maszyn produkujących leki realizowanych na zasadach opisanych we wniosku będzie powstawał zgodnie z art. 19a ust. 4 w zw. z ust. 3 ustawy o VAT, tj. z upływem okresu rozliczeniowego, ustalonego z Odbiorcą na koniec każdego kwartału.
W ocenie Spółki, obowiązek podatkowy z tytułu dostaw towarów realizowanych na zasadach opisanych w niniejszym wniosku, będzie powstawał zgodnie z art. 19a ust. 4 w zw. z ust. 3 ustawy o VAT, tj. z upływem kwartalnych okresów rozliczeniowych. W tym momencie bowiem na gruncie tych przepisów, dostawa zostanie dokonana.
Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.
Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT – rozumie się co do zasady przeniesienie na nabywcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.
Od powyższej reguły przewidziano wyjątki – wskazano szczególny sposób określenia momentu dokonania dostawy towarów / wykonania usług w odniesieniu do dostaw towarów / świadczenia usług, z tytułu których strony transakcji ustaliły okresowe rozliczenia.
Zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy o VAT usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.
Powyższy przepis na podstawie art. 19a ust. 4 ustawy o VAT stosuje się również do dostaw towarów w przypadku, gdy:
a) dla tych dostaw ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń;
b) nie dotyczą one sytuacji wydania towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT);
c) nie dotyczą ułatwiania dostaw lub sprzedaży na odległość towarów przy użyciu interfejsu elektronicznego dokonywanych na rzecz podatnika ułatwiającego dostawy towarów oraz przez tego podatnika. (art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o VAT).
W opisanym zdarzeniu przyszłym żadna z wyżej wymienionych przesłanek wyłączających nie występuje. W szczególności pobór Części ze Składu nie będzie stanowił dostawy z tytułu wydania towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Skład bowiem jest własnością Odbiorcy, jedynie Części należą do Wnioskodawcy (do momentu ich poboru przez Odbiorcę). Cena za składowanie Części w Składzie będzie zawarta w cenie pobieranych Części. Wobec tego niemożliwe jest uznanie świadczeń (dostaw) powstałych na gruncie Umowy za dostawę towarów na podstawie wyżej wskazanych umów.
Zdaniem Wnioskodawcy pobór Części ze Składu należy zakwalifikować jako dostawa ciągła, dla której obowiązek podatkowy (moment dostawy) powstanie w momencie rozliczenia kwartalnego.
Pomimo, że faktyczne przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel nastąpi już w momencie każdego poboru Części, to w sytuacji występowania dostawy ciągłej – inaczej został unormowany moment powstania obowiązku podatkowego.
W tym miejscu należy odnieść się do pojęcia dostawy ciągłej, o której mowa w art. 19a ust. 4 w zw. z ust. 3 ustawy o VAT.
W ocenie Wnioskodawcy należy przez dostawę ciągłą rozumieć dostawę, która realizowana jest w sposób ciągły, w drodze świadczeń częściowych (ciąg kolejnych, odrębnych świadczeń - dostaw), dla której ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń.
W przedstawionym zdarzeniu przyszłym występują wyżej wymienione przesłanki, bowiem strony ustaliły w Umowie, że Odbiorca będzie uprawniony do poboru Części ze Składu w sytuacji, kiedy będzie tego potrzebował, poprzez odpowiednie zaewidencjonowanie tego zdarzenia, przy jednoczesnym ustaleniu okresu rozliczeniowego, tj. kwartału. Zatem charakter dostawy Części do Składu będzie odzwierciedlał dostawę realizowaną w sposób ciągły – na każdy kwartał będzie zapewniona dostawa wybranych wcześniej Części.
Jak wskazano, terminy rozliczeń zostały przez strony ustanowione jako terminy kwartalne, czyli zgodnie z wyżej wymienionymi przepisami ustawy o VAT – obowiązek podatkowy z tytułu VAT powstanie na koniec każdego kwartału rozliczeniowego, który nie jest dłuższy niż rok.
Takie definiowanie dostawy ciągłej potwierdza szereg orzeczeń sądów administracyjnych.
Przykładowo, jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”) w wyroku z 12 lipca 2017 r., sygn. akt I FSK 1714/15: „Podsumowując, stwierdzić należy, że za dostawy o charakterze ciągłym, o których mowa w art. 19a ust. 4 w związku z art. 19a ust. 3 u.p.t.u. należy uznać ciąg kolejnych, odrębnych dostaw dokonywanych w dłuższym niż miesiąc okresie czasu, będący wynikiem ustaleń poczynionych pomiędzy kontrahentami, czy zawartych pomiędzy nimi umów, w ramach których dostawca zobowiązuje się wobec nabywcy do dostarczania na jego rzecz ściśle określonych towarów, według ustalonego planu”.
Podobnie NSA wskazał w wyroku z 11 kwietnia 2017 r., sygn. akt I FSK 1104/15 „pod pojęciem dostawy świadczonej w sposób ciągły, o której mowa w art. 19a ust. 4 w zw. z ust. 3 ustawy o VAT należy rozumieć dostawę, która realizowana jest w sposób ciągły, w drodze świadczeń częściowych, dla której ustalane są następujące po sobie terminy płatności i rozliczeń”.
Kwestia rozróżnienia między „dostawą dokonywaną w sposób ciągły”, a szeregiem odrębnych świadczeń (dostaw) do których nie znajduje zastosowania art. 19a ust. 4 w zw. z ust. 3 ustawy o VAT zdaniem NSA "(`(...)`) musi być oceniana każdorazowo na tle konkretnego stanu faktycznego.
Zasadnicze znaczenie będzie tu miała ocena stosunku zobowiązaniowego łączącego strony, jako że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają jedynie te czynności (dostawy, usługi), które wynikają ze stosunku zobowiązaniowego. Jego analiza jest zatem konieczna dla ustalenia, czy dostawca realizuje jedną dostawę w sposób ciągły, w drodze wykonania świadczeń częściowych, czy kilka odrębnych dostaw (`(...)`). Poszczególne dostawy są realizacją przyjętego zobowiązania do dokonania szeregu dostaw częściowych określonych towarów, objętych jednym stosunkiem zobowiązaniowym, kiedy z góry przyjęto powtarzalność dostaw i ustalono dla nich okresy rozliczeniowe”.
Ponadto zgodnie z Umową stron, dostawy będą dokonywane cykliczne (przy czym dokładny ich asortyment nie jest znany – zależy od potrzeb występujących po stronie Odbiorcy), co także podkreślają sądy administracyjne przy rozstrzyganiu, czy dostawy / usługi mają charakter ciągły.
W wyroku NSA z 27 maja 2019 r., sygn. akt I FSK 970/17 sąd orzekł, że „istotą pojęcia – dostawa świadczona w sposób ciągły jest nie sam charakter dostawy, lecz sposób, w jaki jest ona realizowana, tzn. cyklicznie, na przestrzeni jakiegoś okresu, co wyrażać ma ciągłość świadczeń składających się na tę dostawę (`(...)`).
Nie można przy tym tak interpretować art. 19a ust. 4 ustawy o VAT, aby jego norma była pusta i nie znajdowała praktycznego zastosowania w przypadku dostaw towarów (co do zasady dających się wyodrębnić). W przypadku bowiem "klasycznych" usług/dostaw ciągłych, w ramach których nie można wyodrębnić poszczególnych świadczeń (`(...)`) chwilę powstania obowiązku podatkowego określono nie w art. 19a ust. 3 i 4 ustawy o VAT, tylko w ust. 5 pkt 4 tego przepisu”.
Powyższe stanowisko zostało powtórzone m.in. w wyroku NSA z 2 lutego 2018 r., sygn. akt I FSK 1906/15, z 12 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 1333/16 oraz z 11 września 2018 r., sygn. akt I FSK 1765/16.
W ocenie Wnioskodawcy spełnione zostaną więc wszystkie przesłanki uznania, iż dla wskazanych przyszłych dostaw – pobrań ze Składu Części, dla których Spółka i Odbiorca uzgodnili kwartalny okres rozliczeniowy, momentem powstania obowiązku podatkowego w VAT będzie ostatni dzień przyjętego okresu rozliczeniowego.
Podkreślić jeszcze raz należy, że w transakcjach rozliczanych na podstawie art. 19a ust. 4 w zw. z ust. 3 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje w dalszym ciągu na zasadach ogólnych – z chwilą dokonania dostawy towarów. Ustawodawca nie ustanowił bowiem w art. 19a ust. 4 w zw. z ust. 3 ustawy o VAT szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego (np. z chwilą wystawienia faktury). Określił natomiast w sposób szczególny, kiedy taką dostawę należy uznać za dokonaną.
Będzie to więc bezpośrednio rzutowało na moment powstania obowiązku podatkowego, który w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego powstanie w ocenie Wnioskodawcy z upływem ostatniego dnia każdego okresu rozliczeniowego.
Z uwagi na fakt, iż w opinii Wnioskodawcy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego znajdą zastosowanie regulacje wyrażone w art. 19a ust. 4 w zw. z ust. 3 ustawy o VAT – datą dokonania wszystkich dostaw Części na rzecz Odbiorcy w ustalonym okresie rozliczeniowym będzie ostatni dzień każdego okresu rozliczeniowego (kwartału) – na fakturze dokumentującej te świadczenia (dostawy) jako datę dostawy należy wskazać jednolicie ostatni dzień danego okresu rozliczeniowego.
Takie podejście również aprobują sądy administracyjne. W cytowanym w niniejszym wniosku wyroku NSA z 27 maja 2019 r., sygn. akt I FSK 970/17 wprost wskazano, że: „W przypadku przyjęcia miesięcznego okresu rozliczeniowego dla tego rodzaju dostawy należy ją udokumentować fakturą uwzględniającą wszystkie składające się na nią świadczenia dokonane w okresie danego miesiąca – ustalone na koniec tego miesiąca (`(...)`). Datę sprzedaży wskazywaną w treści takiej faktury stanowi końcowa data miesięcznego okresu rozliczeniowego przyjętego przez strony”.
Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie wojewódzkich sądów administracyjnych (por. wyrok WSA w Rzeszowie z 12 marca 2019 r., sygn. akt I SA/Rz 1232/18, wyrok WSA w Łodzi z 28 marca 2019 r., sygn. akt I SA/Łd 11/19 oraz wyrok WSA w Gliwicach z 8 października 2019 r., sygn. akt I SA/GI 507/19).
Mając na względzie powyższe – momentem dostawy będzie koniec okresu rozliczeniowego, tj. koniec każdego kwartału, co skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w tym momencie. Każdorazowe pobranie Części ze Składu nie będzie generowało obowiązku podatkowego w VAT po stronie Dostawcy zgodnie z art. 19a ust. 4 w związku z ust. 3 ustawy o VAT, gdyż w tym momencie (z uwagi na charakter dostaw ciągłych) dostawa nie zostanie dokonana. Na mocy tych przepisów dostawę uznaje się za dokonaną na koniec okresu rozliczeniowego, tj. w przypadku Spółki – na koniec każdego kwartału.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą,
opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast stosownie art. 2 pkt 6 ustawy
towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jednocześnie z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.
Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy
obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7–11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.
Przy czym zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy
usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.
Ponadto zgodnie z art. 19a ust. 4
przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, z wyjątkiem dostawy towarów, o których mowa w:
art. 7 ust. 1 pkt 2;
art. 7a ust. 1 i 2, dokonywanych na rzecz podatnika ułatwiającego dostawy towarów oraz przez tego podatnika.
W art. 19a ust. 3 ustawy ustawodawca wprowadził unormowanie w zakresie usługi, która jest wykonywana w sposób ciągły przez pewien czas, natomiast rozliczenie należności za nią następuje w ramach określonego okresu. Przepisy regulujące podatek od towarów i usług nie definiują pojęcia „usługi o charakterze ciągłym”. Wykładnia językowa pojęcia „sprzedaż o charakterze ciągłym” sprowadza się do ustalenia znaczenia przymiotnika „ciągły”. W Słowniku Języka Polskiego pod red. J. Szymczaka (PWN, Warszawa 1989) słowo to zdefiniowane zostało jako „dziejący się, odbywający nieustannie, trwający stale, nieustannie; bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały” oraz „ciągnący się nieprzerwanie w przestrzeni, niemający luk, odstępów”. Wynika z powyższego, że za sprzedaż o charakterze ciągłym należy uznać sprzedaż odbywającą się bezustannie, stale, bez przerwy, itd. Pod pojęciem sprzedaży „ciągłej” należy rozumieć wynikające z zobowiązania o charakterze ciągłym świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu się strony zobowiązanej do świadczenia.
Regulacje zawarte w art. 19a ust. 4 w związku z art. 19a ust. 3 ustawy stanowią implementację do polskiej ustawy art. 64 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1, ze zm.), stosownie do którego
dostawy towarów wykonywane w sposób ciągły przez okres dłuższy niż jeden miesiąc kalendarzowy, które są wysyłane lub transportowane do państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie rozpoczęcia wysyłki lub transportu tych towarów i które dostarczane są ze zwolnieniem z VAT lub które przemieszczane są ze zwolnieniem z VAT do innego państwa członkowskiego przez podatnika do celów działalności jego przedsiębiorstwa, zgodnie z warunkami określonymi w art. 138, uważa się za dokonane po upływie każdego miesiąca kalendarzowego do czasu zakończenia dostawy towarów.
Świadczenie usług, w odniesieniu do których usługobiorca zobowiązany jest do zapłaty VAT zgodnie z art. 196, a które są wykonywane w sposób ciągły przez okres dłuższy niż jeden rok i nie są związane z wpłatą zaliczki lub płatnościami w tym okresie, uważa się za dokonane z upływem każdego roku kalendarzowego do czasu zakończenia świadczenia usług.
Państwa członkowskie mogą postanowić, że w niektórych przypadkach, innych niż określone w akapicie pierwszym i drugim, dostawy towarów lub świadczenie usług dokonywane w sposób ciągły przez pewien okres, uważa się za dokonane z upływem okresów nie dłuższych niż jeden rok.
Za dostawy o charakterze ciągłym, o których mowa w art. 19a ust. 4 w związku z art. 19a ust. 3 ustawy, należy zatem uznać ciąg kolejnych, odrębnych dostaw dokonywanych w dłuższym niż miesiąc okresie czasu, będący wynikiem ustaleń poczynionych pomiędzy kontrahentami, czy zawartych pomiędzy nimi umów, w ramach których dostawca zobowiązuje się wobec nabywcy do dostarczania na jego rzecz ściśle określonych towarów, według ustalonego planu.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy obowiązek podatkowy z tytułu dostaw części zamiennych i akcesoriów do maszyn produkujących leki realizowanych na zasadach opisanych we wniosku, będzie powstawał zgodnie z art. 19a ust. 4 w związku z ust. 3 ustawy o VAT, tj. z upływem okresu rozliczeniowego ustalonego z Odbiorcą, czyli na koniec każdego kwartału.
W odniesieniu do Państwa wątpliwości, uznać należy, że w opisanym przypadku z tytułu dostaw towarów realizowanych na rzecz Odbiorcy moment powstania obowiązku podatkowego należy określić na zasadach wynikających z art. 19a ust. 4 w zw. z art. 19a ust. 3 ustawy.
Jak Państwo wskazali w opisie sprawy zamierzają Państwo zawrzeć umowę z S.A. - spółką zajmującą się produkcją leków i pozostałych wyrobów farmaceutycznych (Odbiorca) w zakresie dostarczania przez Spółkę części zamiennych i akcesoriów do maszyn produkujących leki (Części) używanych przez Odbiorcę. Zgodnie z Umową, części będą dostarczane Odbiorcy w sposób ciągły poprzez pozostawienie ich do dyspozycji Odbiorcy w składzie przeznaczonym do przechowywania Części zorganizowanym w miejscu prowadzenia działalności produkcyjnej przez Odbiorcę (Skład). Z racji tego, koszty organizacyjne i administracyjne funkcjonowania Składu będzie ponosił Odbiorca poprzez stały kontakt z Wnioskodawcą. Wnioskodawca jako dostawca będzie zobowiązany do zapewnienia dostępności Części w Składzie, bazując na informacjach składanych przez Odbiorcę przed końcem każdego kwartału. Odbiorca będzie składał cykliczne zamówienia na podstawie oferty handlowej przedstawionej przez Wnioskodawcę na Części dostarczane do Składu. Osoby upoważnione ze strony Odbiorcy jak i Dostawcy będą kontrolowały dostawę na miejscu (w Składzie) pod względem ilościowym, a także pod względem uszkodzeń lub innych defektów. Części znajdujące się w Składzie będą własnością Dostawcy, zaś Odbiorca będzie przejmował je pod swoją opiekę i ponosił za nie pełną odpowiedzialność materialną i finansową. Odbiorca będzie ponosił względem Wnioskodawcy odpowiedzialność (z tytułu strat, różnic inwetaryzacyjnych lub zniszczenia towarów) w przypadku braku jej zachowania. Odbiorca jest również zobligowany do przestrzegania wszystkich wytycznych Dostawcy co do instrukcji i zaleceń dotyczących przechowywania i pobierania Części ze Składu.
Odbiorca (upoważnieni przez niego pracownicy) jest uprawniony do pobierania Części ze Składu i ich dalszego procesowania. Odbiorca w chwili pobrania Części do użytku jest zobowiązany powiadomić o tym Wnioskodawcę oraz przygotować dokument ewidencyjny, w którym wskaże: numer seryjny Części pobranych, opis Części, ilość pobranych Części, wartość jednostkową oraz łączną netto, datę i godzinę dostawy, podpisy osób uprawnionych do Odbioru. Dopiero w chwili poboru Części przez Odbiorcę, zostanie na niego przeniesione prawo do rozporządzania towarem jak właściciel, co umożliwi mu wykonywanie ekonomicznego i faktycznego władztwa nad nimi.
Dostawca i Odbiorca zamierzają rozliczać się z dostawy towarów – pobranych Części – za okresy kwartalne. Faktury będą wystawiane w oparciu o kwartalne zestawienia ewidencji pobranych Części, do przygotowania których w ciągu 7 dni od zakończenia danego kwartału obowiązany będzie Odbiorca. Spis całego wykorzystanego asortymentu w danym kwartale powinien zawierać analogiczne dane jak w przypadku każdorazowego oświadczenia o poborze danej Części. Faktura kwartalna będzie wystawiana przez Dostawcę zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, nie później niż do 15-go dnia miesiąca kalendarzowego następującego po zakończeniu danego kwartału. Odbiorca zgodnie z Umową będzie miał 60 dni od daty otrzymania faktury na jej uregulowanie.
Zatem ze wskazanych przez Państwa informacji wynika, że poszczególne dostawy będą realizacją przyjętego zobowiązania do dokonania szeregu dostaw częściowych określonych towarów, objętych jednym stosunkiem zobowiązaniowym (umową), kiedy z góry przyjęto powtarzalność dostaw i ustalono dla nich okresy rozliczeniowe. Wobec tego, zgodnie z art. 19a ust. 4 w zw. z art. 19a ust. 3 ustawy, momentem powstania obowiązku podatkowego dla realizowanej dostawy będzie data upływu danego okresu (czyli w analizowanym przypadku kwartału) do którego odnosi się rozliczenie. Tym samym w rozpatrywanym przypadku moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostaw towarów realizowanych ze Składu na rzecz Odbiorcy należy utożsamiać z datą upływu danego okresu, do którego odnosi się rozliczenie.
Zatem obowiązek podatkowy z tytułu dostaw części zamiennych i akcesoriów do maszyn produkujących leki, realizowanych na zasadach opisanych we wniosku, na rzecz Odbiorcy powstanie zgodnie z art. 19a ust. 4 w związku z ust. 3 ustawy, tj. z upływem okresu rozliczeniowego ustalonego z Odbiorcą.
Tym samym, Państwa stanowisko w powyższym zakresie jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili