Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 września 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 27 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czynności przekazania Zakładu I na rzecz syna oraz czynności przekazania Zakładu II na rzecz córki.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 grudnia 2021 r. (wpływ 9 grudnia 2021 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski, która prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…).

Przeważający przedmiot działalności gospodarczej obejmuje czynności w zakresie PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 68.20.Z „Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi”.

Wnioskodawca planuje stopniowe wyodrębnianie w strukturze swojego przedsiębiorstwa dwóch niezależnych, samodzielnych Zakładów. W związku z tym zaprojektowano „Plan i schemat działań zmierzających do wyodrębnienia dwóch niezależnych, samodzielnych Zakładów” (dalej również jako: „Plan”). Plan ten wprowadzany będzie etapami.

Zakłady te – zgodnie z ww. Planem – zostaną powierzone do prowadzenia ustanowionym prokurentom, którymi będą dzieci Wnioskodawcy.

Wnioskodawca z czasem planuje również przekazanie tak wydzielonych w strukturze przedsiębiorstwa Zakładów na rzecz swoich dzieci w drodze umowy darowizny.

Plan, który został przez Wnioskodawcę ustanowiony z notarialnie poświadczonymi podpisami w dniu 10 września 2021 r., zakłada następujące działania:

Cel Planu (dalej Cel):

Celem jest wyodrębnienie od dnia 1 stycznia 2022 r. z istniejącego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm. – dalej „k.c.”), będącego własnością A.P., działającego pod firmą (…) dwóch niezależnych Zakładów:

• stanowiących zespoły składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań),

• stanowiących odrębne całości pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym,

• zdolnych do samodzielnych realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu, które zarazem w przyszłości będą mogły stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące te zadania w szczególności w postaci prowadzenia działalności gospodarczej w przedmiocie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z),

• stanowiących dwie zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128), dalej u.p.d.o.f., i art. 2 pkt 27e) ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), dalej u.p.t.u.

Wnioskodawca wskazuje, że powyższy akapit stanowi dokładny cytat treści Planu i nie przesądza on o tym, że w istocie Zakłady stanowić będą zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów u.p.t.u., gdyż ta kwestia stanowi przedmiot niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z Planem, Cel zostanie osiągnięty poprzez szereg kompleksowych działań podjętych na różnych płaszczyznach, w tym poprzez:

1. wyodrębnienie składników materialnych i niematerialnych dla poszczególnych Zakładów w taki sposób, by posiadały one potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, zarówno w ramach struktur przedsiębiorcy (A.P.) jak i w przyszłości jako samodzielny podmiot gospodarczy,

2. podział zobowiązań i przypisanie ich do wydzielonych Zakładów,

3. wyodrębnienie organizacyjne Zakładów w strukturze organizacyjnej przedsiębiorcy,

4. wyodrębnienie finansowe, w tym poprzez wprowadzenie odpowiedniej ewidencji zdarzeń gospodarczych, dzięki której możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do Zakładów,

5. wyodrębnienie funkcjonalne, tj. m.in. poprzez przeznaczenie Zakładów do realizacji określonych zadań gospodarczych w postaci prowadzenia działalności gospodarczej. Poszczególne Zakłady stanowić mają funkcjonalnie odrębną całość – tj. obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych.

Plan realizowany będzie w określonych poniżej etapach:

• Etap I – do końca września 2021 r.

• Etap II – do końca listopada 2021.

• Etap III – do końca grudnia 2021 r.

• Etap IV – od 1 stycznia 2022 r.

Poniżej szczegółowo opisane zostały poszczególne etapy planu:

Etap I – działania mające być przeprowadzone we wrześniu 2021 r.

Planowane działania obejmują:

1. Wyodrębnienie składników materialnych i niematerialnych – spośród wszystkich składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa wydzielone zostaną dwa oddzielne zespoły składników Zakładów w taki sposób by posiadały one potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, według poniższego schematu przedstawionego w załącznikach do Planu – Załącznik nr 1 obejmuje składniki przypisane do Zakładu I, a Załącznik nr 2 składniki przypisane do Zakładu II. Poza wskazanymi w Załącznikach elementami, do poszczególnych Zakładów przypisane będą nieewidencjonowane narzędzia i wyposażenie funkcjonalnie związane z lokalizacjami środków trwałych, a w późniejszym czasie (Etap IV) ze stanowiskami pracy przypisami do danych Zakładów.

2. Utworzenie dwóch niezależnych rachunków bankowych na które wpływać będą należności ze sprzedaży dotyczącej poszczególnych Zakładów.

3. Podział kosztów (zobowiązań) przypisanych do poszczególnych Zakładów funkcjonalnie związanych z wyodrębnionymi składnikami wskazanymi w Załącznikach nr 1 i 2:

• Wprowadzenie pozabilansowego rozdzielania kosztów bezpośrednich i pośrednich w celu oszacowania potencjalnego wyniku finansowego poszczególnych Zakładów

• Podział podatku od nieruchomości na poszczególne części dotyczące funkcjonalnie nieruchomości przypisanych do poszczególnych Zakładów zgodnie z Załącznikami nr 1 i 2,

• Ponoszenie bieżących kosztów działalności z rachunków bankowych przypisanych do poszczególnych Zakładów, ze środków pochodzących z działalności tych Zakładów.

4. Wskazywanie w sprzedażowych fakturach VAT (podatek od towarów i usług) rachunku bankowego właściwego dla poszczególnego Zakładu.

5. Oddzielnie (w podziale na dwa Zakłady) – ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych na potrzeby ustalenia łącznego zobowiązania A.P. wynikającego z u.p.t.u.

Etap II – działania, które mają być przeprowadzone do końca listopada 2021 r.

Planowane działania obejmują:

1. Zorganizowanie dodatkowego biura (poza aktualnie działającym pod adresem ul. A.) w którym, prowadzone będą prace administracyjno-księgowe związane z Zakładem II.

2. Zakupienie składników materialnych, niematerialnych i prawnych, w tym w szczególności sprzętu komputerowego, niezbędnego oprogramowania komputerowego i licencji na ich użytkowanie, niezbędnych do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej przez Zakład II.

3. Wyodrębnienie w strukturze organizacyjnej pracowników administracyjno-księgowych dedykowanych do obsługi wybranych Zakładów, którzy swoje obowiązki wykonywać będą w biurze przy ul. A. dla Zakładu I, a w biurze przy ul. B. dla Zakładu II, ewentualne zatrudnienie dodatkowych pracowników biurowych gdyby w istniejącej strukturze nie dało się wyodrębnić odpowiednich stanowisk pracy.

4. Udzielnie przez A. P., A. P.1 i A. W., prokury obejmującej umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa, z tym wewnętrznym zastrzeżeniem, że A.P.1 będzie wykonywał wszelkie czynności prokurenta w zakresie Zakładu I, a A.W. w zakresie Zakładu II.

5. Wpisanie faktu udzielenia prokury do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

6. Rozpoczęcie wykonywania funkcji przez prokurentów.

Etap III – działania, które mają być przeprowadzone do końca grudnia 2021 r.

Planowane działania obejmują:

1. Ewentualne zatrudnienie dodatkowych pracowników (poza pracownikami biurowymi) w celu przygotowania struktury organizacyjnej do wyodrębnienia dwóch niezależnych struktur pracowniczych, w ramach których pracownicy wykonywać będą obowiązki wyłącznie dla Zakładu, do którego będą przypisani.

Schemat docelowej struktury organizacyjnej przedstawiono w Załączniku nr 3 do Planu, przy czym dopuszcza się od niego odstępstwa spowodowane aktualną sytuacją gospodarczą, rynkową, celami gospodarczymi. Ewentualne odstępstwa nie mogą mieć wpływu na ogólne założenie, że każdy pracownik przypisany ma być tylko do jednego Zakładu, a każdy Zakład zaspakaja swoje potrzeby wyłącznie w oparciu o pracowników im przypisanych lub podmioty trzecie.

2. Inne działania przygotowawcze zmierzające do wydzielenia zakładów.

Działania te, w zamyśle Wnioskodawcy, mają na celu przede wszystkim koordynację wdrażania Etapu III i obejmują one bieżący nadzór nad podejmowanymi na tym etapie czynnościami, w tym reagowanie na aktualną sytuację gospodarczą celem ewentualnej modyfikacji narzędzi wdrażania tego Etapu.

Etap IV – od 1 stycznia 2022 r. Osiągnięcie pełnej realizacji Celu Planu.

Planowane czynności wdrożone od początku roku 2022:

1. Ewidencjonowanie przychodów i kosztów w oparciu o prowadzone szczegółowe ewidencje analityczne umożliwiające ich przypisanie odrębnie do każdego z Zakładów.

2. Wyodrębnienie w strukturze organizacyjnej dwóch niezależnych struktur pracowniczych, wykonujących obowiązki wyłącznie dla Zakładu, w skład którego pracownik przynależy według schematu przedstawionego w Załączniku nr 3 do Planu.

3. Całkowite wyodrębnienie działów administracyjnych oraz działów księgowych w poszczególnych Zakładach i realizacja wszelkich funkcji organizacyjnych, kadrowych, księgowych i administracyjnych oraz możliwych do wyodrębnia funkcji księgowych w ramach wyodrębnionych Zakładów, zgodnie ze strukturą organizacyjną przedstawioną w Załączniku nr 3 do Planu.

4. Samodzielne zarządzanie Zakładami przez ustanowionych prokurentów.

5. Samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej przez oba Zakłady.

6. Ustanowienie Regulaminu funkcjonowania Zakładów.

W Załączniku nr 1 do Planu do Zakładu I przypisano następujące składniki majątkowe: (…).

W Załączniku nr 2 do Planu do Zakładu II przypisano następujące składniki majątkowe: (…).

Ponadto, aby unaocznić strukturę organizacyjną związaną z planowanym wydzieleniem, poniżej Wnioskodawca przedstawia, stanowiący załącznik nr 3 do Planu, schemat struktury organizacyjnej.

Zgodnie z tym schematem, każdy z prokurentów zarządzających Zakładami będzie nadzorował pracę:

1. księgowej,

2. kadrowej, oraz

3. brygadzisty.

W każdym z obu Zakładów brygadzista będzie z kolei nadzorował prace następujących pracowników:

1. hydraulika,

2. elektryka,

3. murarzy (przewidziano co najmniej 15 etatów).

Na tle opisanego Planu – jak zaznaczono na wstępie – Wnioskodawca planuje z czasem ustanowienie darowizn poszczególnych zespołów składników majątkowych wydzielonych ostatecznie w ramach IV etapu Planu w postaci Zakładu I i Zakładu II na rzecz swoich dzieci.

Zespoły wskazanych składników majątku objęte przez dzieci Wnioskodawcy odpowiednio w ramach Zakładu I i Zakładu II będą po przekazaniu darowizn kontynuowały działalność gospodarczą w dotychczas prowadzonym przez Wnioskodawcę zakresie. Niemniej jednak Wnioskodawca nie może wykluczyć, że działalność ta z czasem może ulec rozszerzeniu.

Jednocześnie zakłada się, że w związku z ww. darowiznami dojdzie do przejścia zakładu pracy w rozumieniu ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917 ze zm.).

Uzupełnienie wniosku

Przedmiotem interpretacji nie mają być kwestie darowizny składników majątkowych wyliczonych wyłącznie w załączniku nr 1 do Planu oraz w załączniku nr 2 do Planu. Chodzi tutaj o cały zorganizowany w sposób opisany we wniosku zespół składników majątkowych tworzących wraz ze składnikami wymienionymi w Załącznikach nr 1 i 2 odpowiednio Zakład I i Zakład II.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie podkreślić, że po wyodrębnieniu dwóch Zakładów i darowiznach opisanych we wniosku dwóch odrębnie funkcjonujących Zakładów, po stronie Wnioskodawcy, nie pozostaną już żadne składniki majątkowe związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

I.

Wnioskodawca zamierza przekazać swoim dzieciom składniki majątkowe opisane we wniosku i jego uzupełnieniu, które są zorganizowane w sposób opisany we wniosku i ostatecznie, które spełniając opisane w nim warunki, zostaną przekazane w ramach tego zorganizowania pod postacią Zakładu I i Zakładu II. Jednocześnie przedmiotem przekazania w obrębie Zakładu I i Zakładu II może być wyłącznie zorganizowany w sposób opisany we wniosku i jego uzupełnieniu zespół składników przypisanych do poszczególnych Zakładów, które mogą w sposób zgodny z obowiązującym prawem stanowić przedmiot skutecznego przekazania w obrębie poszczególnych Zakładów.

W tym miejscu - odnosząc się do poszczególnych elementów pytania nr 1 - Wnioskodawca zaznacza, że nie dojdzie do przeniesienia składników majątkowych innych niż przypisane do Zakładów. Powyższe wynika z faktu, że cały majątek wykorzystywany na potrzeby bieżącej działalności gospodarczej zostanie przekazany odpowiednio w ramach Zakładu I i Zakładu II.

Oznacza to, że dojdzie do przeniesienia składników majątkowych, jednakże w ramach Zakładów, nie zaś jako „inne niż składniki majątkowe przypisane do Zakładu I i Zakładu II”.

W rezultacie:

W odniesieniu do Zakładu I i w jego obrębie:

• zostaną przekazane narzędzia i wyposażenie funkcjonalnie związane z lokalizacjami środków trwałych, a w późniejszym czasie ze stanowiskami pracy przypisanymi do Zakładu I,
• zostaną przekazane prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z działalnością Zakładu I. Będą to w odniesieniu do Zakładu I: wszystkie umowy przedmiotowo związane z tym zakładem w tym z zakresu przedmiotu działalności, w szczególności umowy najmu z kontrahentami. Przeniesione zostaną wszystkie prawa i obowiązki wynikające z tych umów. To samo dotyczy wszystkich innych umów związanych z prowadzoną działalności a więc między innymi na dostarczenie mediów itp.,
• zostaną przekazane wierzytelności i zobowiązania wynikające z umów związanych z działalnością Zakładu I. Będą to umowy z kontrahentami na okoliczność świadczonych usług przez Zakład I, jak i nabywanych towarów i usług,
• prawa i obowiązki z umów rachunków bankowych zostaną przeniesione w maksymalnym dopuszczalnym przez prawo bankowe i regulamin banku zakresie, o ile bank wyrazi na to zgodę. Środki pieniężne (o ile takie będą istnieć) funkcjonalnie powiązane z działalnością Zakładu I, wchodzą w skład tego Zakładu i jako takie zostaną przeniesione wraz z nim,
• wszelkie licencje, zezwolenia, koncesje do których uprawniony będzie Wnioskodawca na dzień przeniesienia będą wchodziły w skład Zakładu I związanego z ich używaniem. Dla przykładu Wnioskodawcy przysługiwać będą oddzielne dla każdego zakładu licencje na oprogramowanie komputerowe. Wraz z przeniesieniem Zakładu I przeniesione zostaną licencje.
• przekazane zostaną bazy kontaktów z klientami. W skład Zakładu I wchodzić będzie również know-how związane z działalnością tego Zakładu wraz z bazą klientów i jako taka zostanie przeniesiona wraz Zakładem,
• przekazane zostaną składniki niematerialne i prawne.
• dokumentacja podatkowa i księgowa związana z Zakładem I zostanie przekazana do tego Zakładu i będzie tam przechowywana.

W odniesieniu do Zakładu II i w jego obrębie:

• zostaną przekazane narzędzia i wyposażenie funkcjonalnie związane z lokalizacjami środków trwałych, a w późniejszym czasie ze stanowiskami pracy przypisanymi do Zakładu II,
• zostaną przekazane prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z działalnością Zakładu II. Będą to w odniesieniu do Zakładu II: wszystkie umowy przedmiotowo związane z tym zakładem w tym z zakresu przedmiotu działalności, w szczególności umowy najmu z kontrahentami. Przeniesione zostaną wszystkie prawa i obowiązki wynikające z tych umów. To samo dotyczy wszystkich innych umów związanych z prowadzoną działalności a więc między innymi na dostarczenie mediów itp.,
• zostaną przekazane wierzytelności i zobowiązania wynikające z umów związanych z działalnością Zakładu II. Będą to umowy z kontrahentami na okoliczność świadczonych usług przez Zakład II, jak i nabywanych towarów i usług,
• prawa i obowiązki z umów rachunków bankowych zostaną przeniesione w maksymalnym dopuszczalnym przez prawo bankowe i regulamin banku zakresie, o ile bank wyrazi na to zgodę. Środki pieniężne (o ile takie będą istnieć) funkcjonalnie powiązane z działalnością Zakładu II, wchodzą w skład tego Zakładu i jako takie zostaną przeniesione wraz z nim,
• wszelkie licencje, zezwolenia, koncesje do których uprawniony będzie Wnioskodawca na dzień przeniesienia będą wchodziły w skład Zakładu II związanego z ich używaniem. Dla przykładu Wnioskodawcy przysługiwać będą oddzielne dla każdego zakładu licencje na oprogramowanie komputerowe. Wraz z przeniesieniem Zakładu II przeniesione zostaną licencje.
• w skład Zakładu II wchodzić będzie również know-how związane z działalnością tego Zakładu wraz z bazą klientów i jako taka zostanie przeniesiona wraz z Zakładem,
• przekazane zostaną składniki niematerialne i prawne.
• dokumentacja podatkowa i księgowa związana z Zakładem II zostanie przekazana do tego Zakładu i będzie tam przechowywana.

II.

Jak była o tym mowa we wniosku: „Wnioskodawca z czasem planuje również przekazanie tak wydzielonych w strukturze przedsiębiorstwa Zakładów na rzecz swoich dzieci w drodze umowy darowizny”.

Tym samym do dnia darowizny wszystkie etapy Planu muszą być zrealizowane.

Natomiast, jak była mowa o tym we wniosku (str. 4 wniosku) dojdzie do:

1. wyodrębnienia organizacyjnego Zakładów w strukturze organizacyjnej przedsiębiorcy,

2. wyodrębnienia finansowego, w tym poprzez wprowadzenie odpowiedniej ewidencji zdarzeń gospodarczych, dzięki której możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do Zakładów,

3. wyodrębnienia funkcjonalnego, tj. m.in. poprzez przeznaczenie Zakładów do realizacji określonych zadań gospodarczych w postaci prowadzenia działalności gospodarczej. Poszczególne Zakłady stanowić mają funkcjonalnie odrębną całość - tj. obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych.

Pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku

1. Czy przekazanie zorganizowanego w obrębie Zakładu I w sposób opisany we wniosku zespołu składników majątkowych w drodze darowizny na rzecz syna Wnioskodawcy, któremu towarzyszy przeprowadzony i opisany we wniosku zespół czynności (działań) zmierzających do wydzielenia z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w tym poprzez przypisanie poszczególnych pracowników do tego Zakładu, będzie stanowiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e u.p.t.u. i w związku z tym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 u.p.t.u.?

2. Czy przekazanie zorganizowanego w obrębie Zakładu II w sposób opisany we wniosku zespołu składników majątkowych w drodze darowizny na rzecz córki Wnioskodawcy, któremu towarzyszy przeprowadzony i opisany we wniosku zespół czynności (działań) zmierzających do wydzielenia z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w tym poprzez przypisanie poszczególnych pracowników do tego Zakładu, będzie stanowiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e u.p.t.u. i w związku z tym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 u.p.t.u.?

Pana stanowisko w sprawie, sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane we wniosku przekazanie zorganizowanych w obrębie Zakładu I i Zakładu II w sposób opisany we wniosku zespołów składników majątkowych w drodze darowizny na rzecz syna i córki Wnioskodawcy, którym towarzyszy przeprowadzony i opisany we wniosku zespół czynności (działań) zmierzających do wydzielenia z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w tym poprzez przypisanie poszczególnych pracowników do tych Zakładów, będzie stanowiło transakcje zbycia zorganizowanych części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e u.p.t.u. i w związku z tym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 u.p.t.u.

Prezentowane w sprawie stanowisko znajduje – w przekonaniu Wnioskodawcy – pełne uzasadnienie w przepisach prawa obowiązujących na gruncie podatku od towarów i usług oraz wpisuje się w panującą na tym tle linię orzeczniczą prezentowaną w wyrokach sądów administracyjnych, a także zgodne jest ono z wykładnią przepisów dokonaną przez organ interpretacyjny – Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Dodatkowo, co istotne, stanowisko Wnioskodawcy znajduje swoje oparcie w dotychczasowym dorobku orzeczniczym Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 u.p.t.u., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 u.p.t.u., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Na mocy art. 6 u.p.t.u., z zakresu opodatkowania wyłączono pewne określone czynności. Do czynności tych, jak przyjął to ustawodawca w pkt 1 wskazanego przepisu, należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że pod pojęciem „transakcja zbycia” należy rozumieć faktycznie dostawę towarów, o której mowa w treści art. 7 ust. 1 ustawy. Pojęcie „zbycie” obejmuje bowiem w tej sytuacji wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamiana, darowizna, jak również przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu), itp.

Przepisy u.p.t.u. nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Zasadne jest wobec tego odwołanie się do uregulowań zawartych w tym zakresie w Kodeksie cywilnym.

I tak, według art. 551 K.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przy czym – zgodnie z art. 552 K.c. – czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Na powyższym tle zauważyć należy, że wskazana definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w cytowanej normie art. 551 K.c. określenie „w szczególności” wskazywać może jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Konsekwentnie zatem obejmować ono może również inne elementy, niewymienione w tym artykule. Jednocześnie, co należy zaakcentować, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne.

Z kolei z treści art. 2 pkt 27e u.p.t.u. wynika, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Wobec tego kluczowe w niniejszej sprawie jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

W tym miejscu Wnioskodawca chciałby podkreślić, że w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego panuje pogląd, zgodnie z którym nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa nieruchomość, która nie umożliwia prowadzenia samodzielnego biznesu, co zostało podkreślone w wyroku tego Sądu z dnia 26 stycznia 2018 r., sygn. akt I FSK 1127/17. Tak więc zestawiając obowiązujące przepisy w zakresie podatku od towarów i usług ze wskazanym powyżej orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego zasadne jest przyjęcie, że wyodrębnienie organizacyjne oznacza przede wszystkim, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa miała swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

W niniejszej sprawie warunek ten zostanie spełniony, ponieważ w związku z realizowanym wydzieleniem, zgodnie z przyjętym przez Wnioskodawcę Planem, zorganizowane części przedsiębiorstwa w postaci Zakładu I i Zakładu II będą miały swoje odrębne (wydzielone) miejsce w strukturze organizacyjnej Podatnika (będą miały cechy zorganizowania w obrębie schematu organizacyjnego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy).

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest natomiast w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W powyżej prezentowanym rozumieniu wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego oraz funkcjonalnego utwierdza Wnioskodawcę również wykładnia przedstawiona w tym zakresie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Potwierdzenie takiego rozumienia wyodrębnień znaleźć można m.in. w interpretacji z dnia 30 lipca 2021 r. nr 0111-KDIB3-3.4012.268.2021.2.MAZ.

Wnioskodawca w tym miejscu ponownie pragnie odwołać się do kwestii uznania nieruchomości za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w postaci nieruchomości możemy mieć do czynienia gdy ma miejsce przejście kontraktów handlowych, personelu, zachowanie zarządzającego nieruchomością, który w istocie kontynuuje dotychczasowe zasady jej funkcjonowania.

Takie rozumienie istoty zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest powszechnie akceptowane w orzecznictwie i wynika m.in. z wyroku Naczelnego Sadu Administracyjnego, a mianowicie z wyroku z dnia 24 listopada 2016 r., sygn. akt I FSK 1316/15.

Powyższy pogląd uznać należy za ugruntowany, tym bardziej, że w innym wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 czerwca 2021 r., sygn. akt I FSK 1453/19, dotyczącym kwestii opodatkowania zbycia tzw. nieruchomości komercyjnych, skład orzekający dał wyraz poglądowi, zgodnie z którym sprzedaż nieruchomości komercyjnej wraz z przejęciem umów najmu stanowi zbycie przedsiębiorstwa pozostające poza opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Przy czym w przypadku opisanego we wniosku wydzielenia zarówno Zakładu I, jak i Zakładu II uznać należy, że kontekst wydzielenia jest dużo szerszy niż wynikałoby to ze zwykłego podziału i przejęcia zobowiązań w drodze przypisania ich do wydzielonych Zakładów obejmujących m.in. szereg wyszczególnionych w opisie zdarzenia przyszłego nieruchomości. W opisanej we wniosku sytuacji, dwie w pełni zorganizowane struktury (Zakład I i Zakład II) wyposażone zostaną bowiem w kompleksowe zaplecze administracyjno-gospodarcze, którego elementami będzie przypisana do poszczególnych Zakładów kadra oraz zespół składników majątkowych stanowiących podstawę do prowadzenia samodzielnego biznesu.

Wnioskodawca jeszcze raz pragnie podkreślić, że aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Z taką odrębnością, w ocenie Wnioskodawcy, bez wątpienia będziemy mieli do czynienia w odniesieniu do Zakładu I i Zakładu II.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

- istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

- zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

- składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

- zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca w pełni podziela pogląd, że o tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest tym samym do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Konsekwentnie więc, przy ocenie danej transakcji pod kątem uznania czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku będą przedmiotem zbycia, ale także, czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE. I tak, w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01. Stwierdzono w nim: „(`(...)`) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Wyrok o podobnym wydźwięku zapadł również w rozstrzygniętej przez Trybunał w dniu 10 listopada 2011 r. sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever. Wskazano w nim, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Na powyższym tle Wnioskodawca zauważa zatem, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki będące we wzajemnych relacjach. Przy czym nie chodzi tutaj o jakiekolwiek wzajemne relacje, lecz tylko o takie, które pozwalają na przyjęcie, że mamy do czynienia ze zorganizowanym zespołem, a nie zbiorem przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. W konsekwencji, zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa niewątpliwie nie jest wyłącznie suma poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowany zespół tych składników. Punktem odniesienia w tej sytuacji jest wobec tego rola jaką pełnią składniki majątkowe w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim, w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że opisany we wniosku zorganizowany zespół składników majątkowych składający się na Zakład I i Zakład II w momencie przekazania tych Zakładów w darowiźnie na rzecz dzieci Wnioskodawcy będzie spełniał powyższe warunki, tj. każdy z Zakładów na moment darowizny będzie stanowił taki zorganizowany zespół składników majątkowych wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Zakłady te – każdy z osobna – zdolne będą (w tym w momencie planowanej darowizny) do samodzielnych realizacji (i kontynuacji) zadań gospodarczych (działalności gospodarczej) zwłaszcza w przedmiocie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z), a więc w zakresie stanowiącym dotychczas przeważający zakres prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, umożliwiając tym samym niejako „kontynuację” dotychczasowej działalności Wnioskodawcy (tożsamość przedmiotu działalności Zakładu I i Zakładu II mających stanowić przedmiot darowizny z dotychczasową działalnością Wnioskodawcy). Co istotne Zakłady te wyposażone będą w niezbędną do tego kadrę przyporządkowaną do poszczególnych Zakładów.

Tym samym nabywcy zorganizowanych części przedsiębiorstwa (Zakład I i Zakład II) obejmą w posiadanie zorganizowaną masę składników majątkowych pozwalających na „kontynuowanie” działalności w dotychczasowym zakresie.

Reasumując, w przekonaniu Wnioskodawcy, w momencie darowizny ziszczone zostaną wszelkie warunki określone przez ustawodawcę na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, pozwalające na potraktowanie zorganizowanego zespołu opisanych we wniosku składników majątkowych wchodzących w skład Zakładu I i Zakładu II jako zorganizowanych części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e u.p.t.u i w konsekwencji czynność darowizny tych zorganizowanych części przedsiębiorstwa objęta będzie wyłączeniem spod opodatkowania VAT w myśl art. 6 pkt 1 u.p.t.u.

Wnioskodawca wnosi zatem o potwierdzenie prawidłowości zajętego w sprawie stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepisy mające zastosowanie w sprawie

Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług definiuje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwana dalej „ustawą”.

Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…)

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm., dalej: Kodeks cywilny):

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków

prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Art. 552 Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. „Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości” – wyrok NSA z dnia 27 marca 2008 r. (sygn. II FSK 1896/11).

Zatem, przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta jest w art. 2 pkt 27e ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla tego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

· zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

· faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji.

W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10, Schriever, TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. W tym zakresie Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Trybunał rozpatrujący sprawę uznał, że przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu wspólnotowych regulacji VAT wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Nawet jeżeli charakter tej działalności wymaga użytkowania określonych pomieszczeń, mogą one zostać udostępnione nabywcy w drodze dzierżawy. Nabywca może także sam dysponować odpowiednią nieruchomością, do której może przenieść całość przejętych aktywów i kontynuować działalność gospodarczą. W takich przypadkach dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa będącego poza zakresem VAT. Nawet sprzedaż zapasu towarów i wyposażenia sklepu może być traktowana jako zbycie przedsiębiorstwa niepodlegające VAT, jeżeli nabywca ma możliwość kontynuowania działalności zbywcy.

W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy wskazać, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1586/11 NSA zauważył, że „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że planuje Pan stopniowe wyodrębnianie w strukturze swojego przedsiębiorstwa dwóch niezależnych, samodzielnych Zakładów. Plan zakłada ustanowienie prokurentów (będą nimi Pana dzieci), którym powierzy Pan Zakłady do prowadzenia. Następnie Zakłady zostaną przekazane dzieciom w drodze darowizny.

Planowane działania obejmują:

I etap:

1. wyodrębnienie składników materialnych i niematerialnych, takich jak nieruchomości zabudowane i niezabudowane, pojazdy, narzędzia, monitoring, kontenery, które opisał Pan w Planie,

2. utworzenie dwóch niezależnych rachunków bankowych, na które wpływać będą należności ze sprzedaży dotyczącej poszczególnych Zakładów – numery rachunków będą wskazywane na fakturach,

3. podział kosztów (zobowiązań) przypisanych do poszczególnych Zakładów,

4. oddzielne ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych na potrzeby ustalenia łącznego zobowiązania w zakresie VAT;

II etap:

1. zorganizowanie dodatkowego biura, w którym prowadzone będą prace administracyjno-księgowe związane z Zakładem II (w szczególności zakupy niezbędnych do prowadzenia samodzielnej działalności składników materialnych, niematerialnych i prawnych),

2. wyodrębnienie pracowników administracyjno-księgowych dla każdego Zakładu, ewentualnie zatrudnienie dodatkowych,

3. udzielnie synowi i córce prokury obejmującej umocowanie do czynności związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa, z wewnętrznym zastrzeżeniem, że syn Wnioskodawcy będzie wykonywał czynności prokurenta w zakresie Zakładu I, a córka w zakresie Zakładu II, następnie odnotowanie prokury w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej), rozpoczęcie wykonywania funkcji przez prokurentów;

III etap:

1. ewentualne zatrudnienie dodatkowych pracowników dla każdego Zakładu odrębnie,

2. inne działania przygotowawcze;

IV etap:

1. ewidencjonowanie przychodów i kosztów w sposób umożliwiający przypisanie ich odrębnie to każdego z Zakładów,

2. wyodrębnienie w strukturze organizacyjnej dwóch niezależnych struktur pracowniczych, wykonujących obowiązki wyłącznie dla Zakładu I albo Zakładu II,

3. całkowite wyodrębnienie działów administracyjnych oraz działów księgowych w poszczególnych Zakładach i realizacja ich funkcji organizacyjnych, kadrowych, księgowych i administracyjnych oraz możliwych do wyodrębnia funkcji księgowych w ramach wyodrębnionych Zakładów,

4. samodzielne zarządzanie Zakładami przez ustanowionych prokurentów.

5. samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej przez oba Zakłady.

6. ustanowienie Regulaminu funkcjonowania Zakładów.

W efekcie realizacji Planu dojdzie do:

1. wyodrębnienia organizacyjnego Zakładów w strukturze organizacyjnej przedsiębiorcy,

2. wyodrębnienia finansowego, w tym poprzez wprowadzenie odpowiedniej ewidencji zdarzeń gospodarczych, dzięki której możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do Zakładów,

3. wyodrębnienia funkcjonalnego, tj. m.in. poprzez przeznaczenie Zakładów do realizacji określonych zadań gospodarczych w postaci prowadzenia działalności gospodarczej.

Do dnia darowizny wszystkie etapy Planu muszą być zrealizowane.

Zespoły wskazanych składników majątku, objęte przez Pana dzieci odpowiednio w ramach Zakładu I i Zakładu II, będą po przekazaniu darowizn kontynuowały działalność gospodarczą w dotychczas prowadzonym przez Wnioskodawcę zakresie, możliwe jest też że z czasem działalność ta może ulec rozszerzeniu.

W związku z ww. darowiznami dojdzie do przejścia zakładu pracy w rozumieniu Kodeksu pracy.

Oprócz składników majątkowych, narzędzie i wyposażenia związanego funkcjonalnie z lokalizacjami środków trwałych i stanowiskami pracy przypisanymi do każdego Zakładu odrębnie, przekazane zostaną w obrębie każdego z Zakładów:

· prawa i obowiązku wynikające z umów związanych z działalnością każdego Zakładu, w tym wierzytelności i zobowiązania, zarówno z umów dotyczących usług świadczonych przez Zakład, jak i nabywanych towarów i usług,

· prawa i obowiązki z umów rachunków bankowych – w maksymalnym dopuszczalnym przez prawo bankowe i regulamin banku zakresie,

· wszelkie licencje, zezwolenia, koncesje do których uprawniony będzie Wnioskodawca na dzień przeniesienia będą wchodziły w skład Zakładu związanego z ich używaniem,

· bazy kontaktów z klientami, know-how związane z działalnością Zakładu,

· składniki niematerialne i prawne,

· dokumentacja podatkowa i księgowa związana z Zakładem.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że opisane zespoły składników materialnych i niematerialnych tworzące Zakład I i Zakład II w dniu darowizny składników majątkowych będą się cechować wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym.

Wyodrębnienie organizacyjne realizowane będzie m.in. poprzez:

· wyodrębnienie składników materialnych i niematerialnych i przypisanie ich do Zakładów,

· zorganizowanie dodatkowego biura, aby każdy z Zakładów dysponował własnym zapleczem do prac administracyjno-księgowych,

· wyodrębnienie dwóch niezależnych struktur pracowniczych, zarówno w zakresie administracyjno-księgowym, jak i operacyjnym (brygadzista, hydraulik, elektryk, murarze),

· umowy związane z działalnością każdego Zakładu odrębnie, a także licencje, zezwolenia i koncesje,

· wewnętrzne ustalenie, że każdy z prokurentów będzie wykonywał czynności tylko w zakresie jednego z Zakładów.

O wyodrębnieniu finansowym świadczyć będzie:

· prowadzenie odrębnych rachunków bankowych, na które będą wpływać należności ze sprzedaży realizowanej przez każdy Zakład oddzielnie,

· wskazywanie w fakturach sprzedażowych numeru rachunku właściwego dla Zakładu,

· oddzielne ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych.

Istotny jest również fakt, że – jak wynika z treści wniosku – poszczególne Zakłady stanowić będą funkcjonalnie odrębną całość, tj. obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, a Pana dzieci po przekazaniu darowizn będą kontynuowały działalność gospodarczą prowadzoną przez Pana w dotychczasowym zakresie.

Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania zorganizowanych zespołów składników materialnych i niematerialnych, mających stanowić przedmiot zbycia, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.

Na opisane we wniosku zespoły składników materialnych i niematerialnych – Zakład I i Zakład II – składać się będą składniki materialne (środki trwałe) oraz niematerialne (w tym prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów związanych z prowadzoną działalnością). Zakłady będą organizacyjnie i finansowo wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie oraz przeznaczone będą do realizacji określonych zadań gospodarczych i potencjalnie mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące konkretnie przypisane im zadania gospodarcze. Wypełniają zatem definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.

A zatem przekazanie zorganizowanego w obrębie Zakładu I w sposób opisany we wniosku zespołu składników majątkowych w drodze darowizny na rzecz Pana syna, oraz przekazanie zorganizowanego w obrębie Zakładu II w sposób opisany we wniosku zespołu składników majątkowych w drodze darowizny na rzecz Pana córki, którym towarzyszy przeprowadzony i opisany we wniosku zespół czynności (działań) zmierzających do wydzielenia z prowadzonego przez Pana przedsiębiorstwa będzie stanowiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27 ustawy i w związku z tym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na postawi art. 6 pkt 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).