Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek nadany za pośrednictwem (`(...)`) 21 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy momentu udokumentowania wyświadczonej usługi montażu i serwisu klimatyzacji i wentylacji fakturą/paragonem oraz możliwości zaewidencjonowania sprzedaży tych usług przy użyciu kasy rejestrującej w terminie późniejszym niż otrzymana należność.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka zamierza poszerzyć zakres swojej działalności o montaż i serwis klimatyzacji i wentylacji u klientów indywidualnych (nieprowadzących działalności gospodarczej) i firm.

Montaż ze względu na szeroki zakres czasowy i materiałowy będzie opierał się głównie na podstawie wcześniejszej oferty cenowej zaakceptowanej przez klienta ale też będą zdarzały się sytuacje, że wartość robót będzie ustalona dopiero po zakończonej pracy na podstawie rozliczenia zużytego materiału i czasu pracy. Płatność za usługę będzie pobierana od klienta gotówkowo, kartą bądź przelewem w siedzibie firmy.

Prace serwisowe z uwagi na mały zakres prac Spółka zamierza rozliczać u klienta na miejscu i zamierza upoważnić pracownika/serwisanta do pobierania gotówki od klienta (nie będzie miał przy sobie kasy fiskalnej). Serwisant z otrzymanej gotówki, materiału, czasu pracy rozliczał się będzie w firmie dopiero następnego dnia, na podstawie sporządzonego u klienta protokołu.

Pytanie

W którym momencie należy wystawić klientom fakturę/paragon?

1. Gdy prace będą trwały dzień lub kilka dni i wartość usługi będzie ustalona parę dni po zakończeniu prac gdy wszystkie koszty zostaną policzone.

2. Gdy wartość usługi będzie ustalona na miejscu u klienta i będzie on płacił gotówką a pracownik rozliczy się z tego z biurem firmy następnego dnia.

Państwa stanowisko w sprawie

1. Faktura/paragon będzie wystawiona w dniu podliczenia wartości wykonanej usługi.

2. Faktura/paragon będzie wystawiona w dniu rozliczenia się pracownika z biurem firmy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy,

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy,

przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy,

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy,

podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2. wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy,

na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że

ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zakres informacji, jakie powinna zwierać faktura wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.

W myśl art. 106i ust. 1 ustawy,

fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Stosownie do art. 106i ust. 2 ustawy,

jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

W myśl art. 106i ust. 7 ustawy,

faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

1. dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;

2. otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Z powyższych przepisów wynika, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz m.in. innego podatnika podatku VAT (podatek od towarów i usług). Faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają znaczenie dowodowe.

Powołane przepisy co do zasady wskazują, że podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy lub wykonano usługę, lecz nie wcześniej niż 30. dnia przed dokonaniem tej dostawy lub wykonaniem usługi. Co istotne moment wystawienia faktury powiązany jest z momentem wykonania usługi.

W tym miejscu należy wskazać, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem,

podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danego towaru lub danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Ponadto kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r. poz. 816 ze zm.).

Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia,

podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12;

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zamierza poszerzyć zakres swojej działalności o montaż i serwis klimatyzacji i wentylacji u klientów indywidualnych (nieprowadzących działalności gospodarczej) i firm. Montaż ze względu na szeroki zakres czasowy i materiałowy będzie opierał się głównie na podstawie wcześniejszej oferty cenowej zaakceptowanej przez klienta ale też będą zdarzały się sytuacje, że wartość robót będzie ustalona dopiero po zakończonej pracy na podstawie rozliczenia zużytego materiału i czasu pracy. Płatność za usługę będzie pobierana od klienta gotówkowo, kartą bądź przelewem w siedzibie firmy. Prace serwisowe z uwagi na mały zakres prac Spółka zamierza rozliczać u klienta na miejscu i zamierza upoważnić pracownika/serwisanta do pobierania gotówki od klienta (nie będzie miał przy sobie kasy fiskalnej). Serwisant z otrzymanej gotówki, materiału, czasu pracy rozliczał się będzie w firmie dopiero następnego dnia, na podstawie sporządzonego u klienta protokołu.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Spółka ma wątpliwości, w którym momencie należy wystawić klientom fakturę/paragon, gdy prace będą trwały dzień lub kilka dni i wartość usługi będzie ustalona parę dni po zakończeniu prac gdy wszystkie koszty zostaną policzone oraz w sytuacji gdy wartość usługi będzie ustalona na miejscu u klienta i będzie on płacił gotówką a pracownik rozliczy się z tego z biurem firmy następnego dnia.

Jak już wyżej wskazano generalnie podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy lub wykonano usługę, lecz nie wcześniej niż 30. dnia przed dokonaniem tej dostawy lub wykonaniem usługi. Aby zatem prawidłowo wystawić fakturę, istotne jest określenie momentu wykonania usługi. Moment wykonania usługi nie został wprawdzie zdefiniowany w przepisach dotyczących podatku VAT, przyjąć jednakże należy, że momentem wykonania usługi jest moment faktycznego wykonania wszystkich działań i czynności składających się na daną usługę. Natomiast przy określaniu chwili wykonania usługi należy mieć na uwadze specyfikę danej usługi i obowiązki ciążące na stronach umowy. Ustalenie zakresu świadczonej usługi i w konsekwencji momentu jej wykonania powinno jednakże następować w sposób obiektywny. W niniejszej sprawie zatem, o wykonaniu usług montażu klimatyzacji i wentylacji oraz ich serwisu będzie decydować faktyczne ich wykonanie, a nie podliczenie wartości wykonanej usługi.

Tym samym należy wskazać, że Wnioskodawca z tytułu świadczonej usługi montażu klimatyzacji i wentylacji oraz ich serwisu na rzecz innego podatnika podatku VAT (firm) w dwóch powyżej opisanych sytuacjach, co do zasady, powinien wystawić fakturę w momencie wykonania usługi, tj. po faktycznym jej wykonaniu, jednakże nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę.

Odnosząc się natomiast do momentu wystawienia paragonu na rzecz klientów indywidualnych, gdy prace będą trwały dzień lub kilka dni i wartość usługi będzie ustalona parę dni po zakończeniu prac gdy wszystkie koszty zostaną policzone oraz w sytuacji gdy wartość usługi będzie ustalona na miejscu u klienta i będzie on płacił gotówką, wskazać należy, że paragon fiskalny, zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, wystawia się i wydaje nabywcy, bez jego żądania podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności. Zatem Wnioskodawca jest obowiązany do wydania paragonu na rzecz klienta indywidualnego w momencie przyjęcia należności, bez względu na formę płatności.

Podsumowując, Wnioskodawca z tytułu świadczonej usługi montażu klimatyzacji i wentylacji oraz ich serwisu na rzecz innego podatnika podatku VAT co do zasady powinien wystawić fakturę w momencie wykonania usługi, jednakże nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę. Natomiast paragon fiskalny powinien wystawić i wydać nabywcy podczas dokonania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności.

Dodatkowe informacje

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).