0114-KDIP1-3.4012.618.2021.3.AMA

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego, dotyczącego nieuznania Pana za podatnika podatku VAT (podatek od towarów i usług) w związku ze zbyciem niezabudowanych działek jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 września 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 14 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu zbycia działek gruntu o numerach ewidencyjnych: (…) oraz udziałów w działce nr (…) stanowiącej drogę. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 grudnia 2021 r. (wpływ 28 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Jest wspólnikiem Spółek (w tym spółek jawnych) zajmujących się działalnością deweloperską, pełni również funkcje w zarządach w niektórych z tych Spółek.

W latach 2005-2015 Wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem było pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Podatek dochodowy Wnioskodawca rozlicza na zasadach ogólnych, za wyjątkiem przychodów z udziałów w Spółkach, które są opodatkowane podatkiem liniowym w stawce 19%.

W marcu 2021 roku Wnioskodawca otworzył działalność gospodarczą, jej przedmiotem jest wynajem nieruchomości mieszkaniowych i działalność doradcza (przeważająca działalność gospodarcza to działalność oznaczona kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi). W odniesieniu do dochodów z działalności gospodarczej podatnik wybrał liniową formę opodatkowania. W marcu 2021 roku Wnioskodawca został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Małżonka Wnioskodawcy jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Podatek dochodowy małżonka Wnioskodawcy rozlicza na zasadach ogólnych. Małżonka Wnioskodawcy nie pracuje zawodowo i zajmuje się wychowaniem trojga dzieci.

Wnioskodawca na dzień złożenia niniejszego wniosku jest właścicielem lub współwłaścicielem kilkunastu różnych nieruchomości. Wszystkie nieruchomości, których Wnioskodawca jest właścicielem bądź współwłaścicielem zostały nabyte do majątku prywatnego, w ramach wspólności majątkowej z małżonką, bądź stanowią prywatny majątek osobisty Wnioskodawcy.

Na dzień złożenia wniosku wykaz nieruchomości w majątku prywatnym Wnioskodawcy przedstawia się następująco:

- 2 działki (…), w trakcie sprzedaży (w zakresie planowanego zbycia 3 działek (…) - jedna z nich została sprzedana w sierpniu 2021 r. - zostały wydane interpretacje do wniosku wspólnego o numerach: 0113-KDIPT2-1.4011.152.2021.4.MM, 0113-KDIPT2-1.4011.152.2021.4.MM, 0114-KDIP1-3.4012.58.2021.3.KP, 0114-KDIP1-3.4012.58.2021.3.KP);

- działka rekreacyjna nr (…) w miejscowości (…), (…), zakupiona w 2007 roku;

- mały udział w działce rolnej położonej w (…), gmina (…), działka nieuprawiana, zarośnięta, zakupiona w 2012 roku;

- działki rolne położone w (…), gmina (…) o numerach ew. (…), nieuprawiane, zarośnięte, zakupione w 2008 roku;

- domek letniskowy w (…) zakupiony w 2020 roku;

- udziały w 2 halach garażowych, w których Wnioskodawca parkuje samochody.

Dodatkowo, na dzień złożenia wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzonej pod firmą (…) jest właścicielem niezabudowanej działki w (…), o powierzchni około 400 m2, zakupionej w czerwcu 2021 roku. Również w ramach działalności gospodarczej w marcu i czerwcu 2021 roku Wnioskodawca zakupił udziały w hali garażowej i następnie sprzedał mniejszą część tych udziałów.

Małżonka Wnioskodawcy, na dzień złożenia niniejszego wniosku, jest właścicielką lub współwłaścicielką 4 nieruchomości (domu oraz jednej działki podzielonej na 3 mniejsze - współwłasność działki przy (…)). Wszystkie nieruchomości, których małżonka Wnioskodawcy jest właścicielką bądź współwłaścicielką, zostały nabyte do majątku prywatnego, w ramach wspólności majątkowej z Wnioskodawcą, bądź stanowią prywatny majątek osobisty małżonki Wnioskodawcy.

28 stycznia 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, gdyż planował dokonać zbycia następujących nieruchomości:

1. 3 działek położonych w (…) (stanowiących współwłasność Wnioskodawcy i Jego małżonki);

2. 7 działek położonych w (…) (stanowiących majątek osobisty Wnioskodawcy, obecnie już zbytych).

Pismem z 22 kwietnia 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.58.2021.2.KP i nr 0113-KDIPT2-1.4011.152.2021.3.MM, Dyrektor KIS poinformował Wnioskodawcę, że aby uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą siedmiu działek stanowiących własność Wnioskodawcy powinien On wystąpić z osobnym wnioskiem o interpretację (nie może być to wniosek wspólny). W związku z powyższym Wnioskodawca zaakceptował okoliczność, że interpretacja będzie dotyczyła jedynie wskazanych wyżej trzech działek w (…), które są przedmiotem współwłasności z małżonką.

13 maja 2021 r. wydano 4 interpretacje o numerach: 0113-KDIPT2-1.4011.152.2021.4.MM, 0113-KDIPT2-1.4011.152.2021.4.MM, 0114-KDIP1-3.4012.58.2021.3.KP, 0114-KDIP1-3.4012.58.2021.3.KP. W treści interpretacji wskazano, że zbycie działek stanowiących współwłasność małżonków w opisanym we wniosku wspólnym stanie faktycznym nie stanowi prowadzenia działalności gospodarczej ani przez Wnioskodawcę, ani przez Jego małżonkę.

W ramach niniejszego wniosku Wnioskodawca – zgodnie z zaleceniem KIS – chciałby uzyskać informację dotyczącą pozostałych siedmiu działek położonych w (…), które stanowiły w dacie złożenia wniosku wspólnego o interpretację wyłączną własność Wnioskodawcy, przy czym chciałby zaznaczyć, że w złożonym uprzednio wniosku zawarł opis pełnego stanu swojego posiadania i już wówczas rozważał zbycie działek opisanych w niniejszym wniosku. Złożenie niniejszego odrębnego wniosku w tej sprawie jest spowodowane względami formalnymi, na które wskazał Dyrektor KIS, tj. koniecznością złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nie zaś powzięciem dodatkowych planów dotyczących sprzedaży nieruchomości.

Ad 1

Nieruchomości gruntowe, o których mowa w pkt 1), zostały zakupione przez Wnioskodawcę w roku 2006 do majątku wspólnego z żoną, na kredyt jako jedna działka leśna z intencją, aby w przyszłości wybudować na niej dom (nabycie do majątku prywatnego). Kredyt zaciągnięty na zakup działki nadal jest spłacany. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wszedł w życie w roku 2018. Działki w planie zagospodarowania przestrzennego zostały oznaczone jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej na działkach z zielenią leśną. Wnioskodawca ani Jego małżonka nie brali udziału w konsultacjach dotyczących planu i nie przyczynili się do zmiany przeznaczenia gruntu. Po wejściu planu w życie działka została podzielona na trzy mniejsze w latach 2018-2019. Wcześniej nie było to możliwe. Wszystkie działki są niezabudowane, nie znajdują się na nich żadne budynki, budowle ani inne naniesienia. W 2017 roku Wnioskodawca zawarł z małżonką umowę majątkową małżeńską i dokonali podział majątku. Nieruchomości pozostają we współwłasności ułamkowej małżonków w częściach równych.

W 2020 roku Wnioskodawca i małżonka Wnioskodawcy podpisali z potencjalnym przyszłym nabywcą przedwstępną oraz warunkową umowę sprzedaży trzech działek jednej osobie fizycznej. Wnioskodawca zawarł z przyszłym nabywcą trzy umowy przedwstępne i warunkowe zamiast jednej, ze względu na fakt, ze przyszły kupujący nie dysponuje aktualnie dostatecznymi środkami, aby zapłacić za całość jednorazowo. Biorąc pod uwagę powyższe, przeniesienie własności poszczególnych działek jest planowane na różne terminy. Sprzedaż pierwszej działki nastąpiła w sierpniu br., pozostałe działki ten sam kupujący zobowiązał się kupić w ciągu najbliższych kilku miesięcy. Gdyby potencjalny nabywca nie przystąpił do zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży, wówczas planuje zbycie działek na rzecz innego bądź innych potencjalnych kupujących. Potencjalni kupujący mogą być podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, jak i podmiotami takiej działalności nie prowadzącymi.

Kupujący powziął wiadomość o tym, że nieruchomość jest na sprzedaż, gdyż Wnioskodawca przybił na drzewie tabliczkę ze swoim numerem telefonu i informacją, że działka jest na sprzedaż. Wnioskodawca i Jego małżonka nie korzystali z usług biura nieruchomości, nie zamieszczali ogłoszeń o sprzedaży w prasie i Internecie. W przyszłości także nie zamierzają podejmować takich działań.

Ad 2

W latach 2009-2011 Wnioskodawca nabył do majątku osobistego 2 działki o numerach (…) oraz (…) w (…). Działka nr (…) została podzielona na działki o numerach (…) a działka nr (…) została podzielona na działki o numerach (…).

Dla nieruchomości (…) w (…) jeszcze przed zakupem przez Wnioskodawcę została wydana decyzja o warunkach zabudowy, w świetle której teren jest przeznaczony pod zabudowę.

W przypadku działek położonych w (…), Wnioskodawca wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w 2020 roku tylko dla jednej działki o numerze (…). Otrzymanie decyzji o warunkach zabudowy było niezbędne do dokonania podziału geodezyjnego działek i do wyodrębnienia z działki Wnioskodawcy działki drogowej do korzystania przez właścicieli pozostałych działek budowlanych zlokalizowanych przy działce Wnioskodawcy. Decyzja o warunkach zabudowy była więc konieczna, aby wyodrębnić działki drogowe i Wnioskodawca musiał o nią wystąpić.

Wszystkie działki są niezabudowane, nie znajdują się na nich żadne budynki, budowle ani inne naniesienia. Wnioskodawca i Jego małżonka nie korzystali z usług biura nieruchomości, nie zamieszczali wcześniej ogłoszeń o sprzedaży w prasie i Internecie i nie planują podejmować takich działań przed sprzedażą działki.

Wnioskodawca, podejmując czynności związane ze sprzedażą, działał we własnym imieniu, tzn. w sposób niezależny od innych podmiotów, a podejmowane w związku ze sprzedażą czynności rodzą określone prawa i obowiązki bezpośrednio dla Niego.

Nieruchomości w (…) nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej. Jest to łąka, która nie jest uprawiana ani w inny sposób wykorzystywana rolniczo.

W okresie od lutego do września 2021 roku Wnioskodawca zbył położone w (…) działki o numerach (…). Działka nr (…) stanowiła drogę.

Udział w drodze Wnioskodawca przekazał poszczególnym nabywcom działek w formie darowizny, w obecnym momencie pozostały Wnioskodawcy mniejszościowe udziały w działce drogowej (…).

Wnioskodawca zaliczył przychody ze zbycia nieruchomości wchodzących w skład majątku prywatnego do przychodów z tytułu sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. W związku ze zbyciem nieruchomości po upływie 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło ich nabycie dochód nie podlega opodatkowaniu.

Żadna z działek opisanych w pkt 1 i 2 od momentu nabycia przez Wnioskodawcę bądź Wnioskodawcę i jego małżonkę nie była przedmiotem umowy najmu ani dzierżawy.

Dodatkowo (poza zbyciem działek w (…)), w ciągu ostatnich 5 lat małżonka Wnioskodawcy nie zbyła żadnych nieruchomości, zaś Wnioskodawca w ramach zarządu majątkiem prywatnym zbył jedną nieruchomość – kawalerkę w (…). Mieszkanie zostało zakupione w 2019 roku do majątku osobistego Wnioskodawcy, z myślą o najstarszej córce Wnioskodawcy. Mieszkanie zostało sprzedane w roku 2019. Sprzedaż nastąpiła szybko, gdyż Wnioskodawca zmienił plany i zawarł umowę zakupu innego mieszkania na rynku pierwotnym od dewelopera. Kawalerka została zakupiona za (…) zł, zaś sprzedana za (…) zł, z zastrzeżeniem, że Wnioskodawca poniósł koszty 2% podatku od czynności cywilnoprawnych i prowizji dla biura nieruchomości.

Wnioskodawca i Jego małżonka pragną również zaznaczyć, że w przeszłości toczyły się wobec nich postępowania dotyczące zobowiązań w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2008 i 2009 (…) oraz postępowania dotyczące zobowiązań w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2008 i 2009, a także postępowanie dotyczące zobowiązań w podatku od towarów i usług za niektóre miesiące 2009 r. (…).

Postępowania dotyczyły sprawdzenia prawidłowości rozliczeń Wnioskodawcy i Jego małżonki w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług i miały związek ze zbyciem przez Wnioskodawcę i Jego małżonkę nieruchomości. Wszystkie postępowania (z wyjątkiem postępowania dotyczącego zobowiązań w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r., które toczyło się wobec (…) zakończyły się umorzeniem i nie doprowadziły do określenia zobowiązań ww. podmiotów w innej wysokości niż pierwotnie wykazana. Jedynie w ramach postępowania dotyczącego zobowiązań w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r., które toczyło się wobec (…), określono wysokość zobowiązania w kwocie niższej niż pierwotnie wykazana.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Działki wskazane w pytaniu w żaden sposób nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę, leżały odłogiem. Kupił je z myślą o przyszłości oraz dla dzieci, ponieważ w pobliżu powstaje duży zalew wodny na cele rekreacji. Wnioskodawca kupił wówczas dwie działki. Dopiero kilka lat później owe dwie działki ze względów geodezyjnych zostały podzielone na 7 działek, w tym działkę drogową, która jest wykorzystywana przez kilkanaście innych osób, właścicieli działek położonych przy tej drodze.

Dla żadnej działki nie było i nadal nie ma Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego. Dla działki (…) (później podzielonej na (…)) obowiązywały już wcześniej, przed zakupem warunki zabudowy, pozwalające na postawienie domku na działce rolnej. Dla działki (…) (później podzielonej na (…) - działka drogowa) Wnioskodawca wystąpił o warunki zabudowy na postawienie domów na działce rolnej i tą decyzję uzyskał. Tylko na podstawie tej decyzji można było podzielić działkę (…) na cztery mniejsze.

Nigdy w żaden sposób Wnioskodawca nie inwestował w te działki w postaci doprowadzenia mediów, uzbrojenia terenu, czy też ogrodzenia ani innych nakładów. Działki w momencie sprzedaży przez Wnioskodawcę nie miały dostępu do żadnych , mediów, uzbrojenia terenu czy ogrodzenia. W stosunku do jednej działki (…) Wnioskodawca wystąpił o wydanie warunków zabudowy, było to przed podziałem tych działek. Po podziale nie było żadnych działań.

Wnioskodawca w swoim majątku prywatnym posiada także inne nieruchomości, które zostały wskazane we wniosku o interpretację. Nie jest On w stanie przewidzieć jakie okoliczności wystąpią w przyszłości, tj. w szczególności w jakim zakresie zmieni się Jego sytuacja życiowa i finansowa. Nie może zatem wykluczyć, że w przyszłości dokona zbycia innej nieruchomości wchodzącej w skład Jego majątku prywatnego gdyż np. w związku z edukacją dzieci będzie potrzebował większej ilości środków pieniężnych na ten cel albo, że zmniejszeniu ulegnie wysokość Jego dochodów bądź pogorszy się Jego stan zdrowia i będzie potrzebował środków na bieżące utrzymanie lub leczenie. Może się również okazać, że w związku z ewentualnym wprowadzeniem podatku katastralnego nie będzie Go stać na utrzymanie posiadanych nieruchomości. Wnioskodawca wskazał, że prowadzi również zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie wynajmu własnych nieruchomości. Nieruchomości nabywane w ramach działalności gospodarczej są wyodrębnione od majątku prywatnego i ewidencjonowane księgowo według zasad właściwych dla rozliczania działalności gospodarczej. Wnioskodawca zamierza kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej, stąd też w ramach prowadzonej działalności nie wyklucza w przyszłości nabywania nieruchomości, ich późniejszego wynajmu, a być może sprzedaży.

Wnioskodawca wskazał także, że zwykle nie podpisywał umów przedwstępnych z nabywcami, nie było takiej konieczności. Umowa przedwstępna była konieczna w przypadku kiedy potencjalny nabywca ubiegał się o kredyt w banku na zakup działki. W umowie przedwstępnej zawarte były postanowienia dotyczące zobowiązania się do zakupu nieruchomości przez nabywcę w określonym terminie. Miedzy umową przedwstępną a umową przeniesienia własności był bardzo krótki czas, do 3 tygodni na zebranie pieniędzy. W umowie przedwstępnej nie było żadnych postanowień dotyczących działań i nakładów zwiększających atrakcyjność działki, ani Wnioskodawca, ani kupujący w tym okresie nie podejmował żadnych działań w stosunku do działki. Chodziło tylko i wyłącznie o danie kupującemu czasu na zgromadzenie pieniędzy.

Przed ostatecznym zbyciem działki Wnioskodawca nie udzielił żadnego pełnomocnictwa kupującym ani w żaden sposób nie udostępnił działki formalnie lub faktycznie kupującym.

Wnioskodawca wywiesił ogłoszenie o sprzedaży działek z Jego numerem telefonu na płocie sąsiedniej nieruchomości. Nie podejmował działań marketingowych w celu zbycia działki, w szczególności nie dawał ogłoszenia w prasie, nie korzystał z usług biura nieruchomości. Działki nie były wykorzystywane w żaden sposób.

Działki (…) i (…) Wnioskodawca kupił bezpośrednio od właścicielki, osoby fizycznej. Nie było to opodatkowane podatkiem VAT.

Działka oznaczona numerem (…) to działka przeznaczona na drogę i tak została zapisana w wypisie z rejestru gruntów, ale faktycznie ta droga w żaden sposób jeszcze nie powstała, została tylko formalnie wydzielona. Ta działka w żaden sposób nie była wykorzystywana i nadal nie jest. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów na ulepszenie tej działki pod cele drogowe, to nadal faktycznie jest łąka.

Pytania

1. Czy zbycie opisanych we wniosku nieruchomości (sześciu działek oraz udziałów w siódmej działce) położonych w (…) będzie podlegało podatkowi od towarów i usług?

2. W przypadku uznania, że zbycie (sześciu działek oraz udziałów w siódmej działce) położonych w (…) podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku od towarów i usług, czy zbycie nieruchomości będzie korzystało ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, czy też będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy zbycie opisanych nieruchomości nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług i koniecznością zapłaty podatku w tym zakresie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Stosownie do treści art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. W świetle treści przytoczonych powyżej przepisów grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Jednakże zdaniem Wnioskodawcy nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 u.p.t.u. podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak zaś stanowi art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Co do zasady, aby sprzedaż podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, powinna być dokonana przez podatnika VAT w wykonaniu przez niego działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzone działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czyjego działalność w tym zakresie przybiera formę profesjonalną.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę profesjonalną.

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług nie powstanie, gdyż nie zachodzą okoliczności pozwalające na uznanie, że działania Wnioskodawcy w zakresie obrotu majątkiem prywatnym opisanym we wniosku stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE wskazał, że: „(`(...)`) czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (zob. wyrok z 20 czerwca 1996 r. w sprawie C 155/94 Wellcome Trust, Rec. s. I 3013, pkt 32 (`(...)`). Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37). Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje będą następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów.

Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT.

Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.”

W świetle powyższego, przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową. Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

W stanie faktycznym sprawy Wnioskodawca ani Jego małżonka nie podejmowali żadnych działań mających na celu uzbrojenie działek, czy zmianę ich przeznaczenia. Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nastąpiła bez ich inicjatywy i udziału, nie występował On o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wnioskodawca nie poczynił na nieruchomościach żadnych naniesień, nie zawierał w odniesieniu do nieruchomości opisanych we wnioski żadnych umów najmu ani dzierżawy. Do zbycia działek w (…) doszło ponad 10 lat po nabyciu nieruchomości, co również wskazuje, że nieruchomości nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży. Sprzedaż działek nie stanowi dla Wnioskodawcy i Jego małżonki źródła utrzymania, ponieważ Wnioskodawca jest aktywny zawodowo i czerpie dochody z działalności prowadzonej w formie spółek. Sama okoliczność uzyskania zysku nie powoduje automatycznej kwalifikacji planowanej transakcji jako dokonywanej w ramach zarobkowej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, okoliczność, że przedmiotem sprzedaży będzie kilka działek nie pozwala na uznanie, że sprzedaż jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej. Liczba ani wielkość dokonywanych transakcji nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych – uzależnione jest to od wielkości majątku podatnika. Okoliczność, że działki będą zbywane w pewnych odstępach czasu nie ma na celu zwiększenia przychodu. Wnioskodawca nie korzystał również z usług biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, ani nie zamieszczał ogłoszeń w prasie i w Internecie, co świadczy o niepodejmowaniu profesjonalnych działań marketingowych.

W odniesieniu do opisanych nieruchomości położonych w (…) został przeprowadzony ich podział na mniejsze działki. Zdaniem Wnioskodawcy i Jego małżonki nie jest to przesłanka świadcząca o tym, że zbycie powinno być traktowane jako dokonane w ramach działalności gospodarczej.

W wyroku z 9 maja 2014 r. (sygn. I FSK 811/13) NSA słusznie zauważył, że podział nieruchomości w celu umożliwienia sprzedaży jest działaniem, które mieści się w zarządzie majątkiem prywatnym i może być w okolicznościach konkretnego stanu faktycznego uzasadniony, gdy podmiot jeszcze nie wie, czy sprzeda jedną nieruchomość, czy więcej. Podobnie przyjął WSA we Wrocławiu, który w orzeczeniu z 10 czerwca 2016 r. (sygn. I SA/Wr 235/16) stwierdził m.in., że wprawdzie sam podział gruntów wymaga podjęcia określonej czynności, jednakże jest niewystarczający do tego, aby uznać, że spełniona jest jedna z cech wykonywania działalności gospodarczej - wykonywanie jej w sposób zorganizowany.

Zdaniem Wnioskodawcy, z analizy całokształtu działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do działek, przez cały okres posiadania nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W szczególności Wnioskodawca ani Jego małżonka nie dokonywali żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia działki. Działki nie były przedmiotem umowy najmu czy też dzierżawy, tym samym Wnioskodawca i Jego małżonka nie czerpali z nich jakichkolwiek pożytków.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy zbycie nieruchomości w (…) nie stanowi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, z uwagi na brak znamion typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanego przez handlowców, i jako takie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania, że zbycie podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku od towarów i usług, wówczas nie będzie ono korzystało ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług i powinno zostać opodatkowane podatnikiem VAT.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż dokonywaną przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem (art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. zwalnia się z opodatkowania dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. W świetle treści art. 2 pkt 33 u.p.t.u. poprzez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Wszystkie zbywane działki są niezabudowane.

Działki w (…) nie są objęte miejscowymi planem zagospodarowania przestrzennego, jednak jeszcze przed nabyciem nieruchomości przez Wnioskodawcę zostały wobec nich wydane decyzje o warunkach zabudowy, w świetle których teren jest przeznaczony pod zabudowę.

W świetle powyższych okoliczności sprzedaż działek opisanych we wniosku nie będzie podlegała zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. i będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, dotyczące nieuznania Pana za podatnika z tytułu zbycia opisanych działek gruntu, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy zatem stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary (w tym działki) w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy,

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zatem dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Trybunał w orzeczeniu tym potwierdził, że dla uznania danego majątku za prywatny, istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Zatem „majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygnatura akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia jednej z wymienionych czynności, tylko wtedy działania sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE orzekł w tej sprawie, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą również zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Ze wskazanych regulacji należy wywnioskować, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od marca 2021 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości mieszkaniowych i działalności doradczej oraz jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca jest także wspólnikiem Spółek (w tym spółek jawnych) zajmujących się działalnością deweloperską, pełni również funkcje w zarządach w niektórych z tych Spółek.

W latach 2009-2011 Wnioskodawca nabył do majątku osobistego (prywatnego) dwie działki o numerach (…) oraz (…) w (…) pod (…). Dla działki nr (…), jeszcze przed jej zakupem przez Wnioskodawcę, wydano decyzję o warunkach zabudowy, z której wynika przeznaczenie tego terenu pod zabudowę. Dla działki nr (…) Wnioskodawca wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w 2020 roku, w celu dokonania podziału geodezyjnego tej działki oraz wyodrębnienia z działki drogi wewnętrznej. Działka nr (…) została podzielona na działki o numerach (…), (…), (…), a działka nr (…) została podzielona na działki o numerach (…), (…), (…), (…).

W okresie od lutego do września 2021 roku Wnioskodawca zbył położone w (…) ww. działki. Udział w działce nr (…), stanowiącej drogę, Wnioskodawca przekazał poszczególnym nabywcom działek w formie darowizny.

Wnioskodawca nie podejmował działań marketingowych w celu zbycia działek, w szczególności nie zamieszczał ogłoszeń o sprzedaży w prasie i w Internecie, nie korzystał z usług biura nieruchomości. Wnioskodawca wywiesił jedynie ogłoszenie o sprzedaży działek z Jego numerem telefonu na płocie sąsiedniej nieruchomości.

Nieruchomości w (…) nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej. Żadna z ww. działek od momentu nabycia przez Wnioskodawcę nie była przedmiotem umowy najmu ani dzierżawy. Działki te w żaden sposób nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę, leżały odłogiem.

Wnioskodawca nie inwestował w te działki w postaci doprowadzenia mediów, uzbrojenia terenu, czy też ogrodzenia ani innych nakładów. Działki w momencie sprzedaży przez Wnioskodawcę nie miały dostępu do żadnych mediów, uzbrojenia terenu czy ogrodzenia. Po podziale geodezyjnym działek nie było żadnych działań.

Wnioskodawca zwykle nie podpisywał umów przedwstępnych z nabywcami, nie było takiej konieczności. Umowa przedwstępna była konieczna w przypadku kiedy potencjalny nabywca ubiegał się o kredyt w banku na zakup działki, jednak w umowie tej nie było żadnych postanowień dotyczących działań i nakładów zwiększających atrakcyjność działki, zarówno Wnioskodawca jak i kupujący w tym okresie nie podejmowali żadnych działań w stosunku do działki.

Przed ostatecznym zbyciem działki Wnioskodawca nie udzielił żadnego pełnomocnictwa kupującym, ani w żaden sposób nie udostępnił działek formalnie lub faktycznie kupującym.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy zbycie ww. działek gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej niezabudowanej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ww. działek gruntu wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca dokonał jedynie podziału geodezyjnego nabytych do majątku prywatnego dwóch działek niezabudowanych. W tym celu niezbędnym było wystąpienie przez Wnioskodawcę o warunki zabudowy dla jednej z działek, która nie była objęta taką decyzją. Co istotne, działki które Wnioskodawca sprzedał nie były przedmiotem umów najmu czy też dzierżawy. Wnioskodawca w celu sprzedaży działek nie podejmował działań marketingowych, jak również nie podejmował innych czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości tych działek.

Zatem, Wnioskodawca nie podjął aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podjęte przez Wnioskodawcę należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowany zbywając opisane wyżej działki, korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie miały zastosowania przepisy ustawy.

W konsekwencji, Wnioskodawca dokonując zbycia działek gruntu o numerach ewidencyjnych: (…), (…), (…), (…), (…), (…) oraz udziałów w działce nr (…) stanowiącej drogę korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy w zakresie zbycia ww. działek, a dostawę tych działek cech czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, w rozpatrywanej sprawie, brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy – w związku z opisaną sprzedażą ww. działek gruntu – za podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji zbycie ww. działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe**.**

Z uwagi na uznanie stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, odpowiedź na pytanie nr 2 stała się bezzasadna.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług (pytania nr 1 i 2 wniosku). Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 3 wniosku) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W związku z tym, że odpowiedź na pytanie nr 2, dotycząca podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy zbyciu działek położonych w (…), stała się bezzasadna, to należna opłata od niniejszego wniosku wynosi (…) zł, tym samym nadpłata w wysokości (…) zł zostanie zwrócona zgodnie z art. 14f § 2b Ordynacji podatkowej.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).