0114-KDIP1-2.4012.426.2021.2.RST

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 sierpnia 2021 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, opodatkowania nabywanych usług oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego. Uzupełnili go Państwo za pośrednictwem ePUAP 3 listopada 2021 r. oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem przesłanym za pośrednictwem ePAUP 22 listopada 2021 r. oraz za pośrednictwem Poczty Polskiej 22 listopada 2021 r. (data wpływu 26 listopada 2021 r.).

Opis zdarzenia przyszłego

Państwa Spółka jest podmiotem prawa (…), prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży rozwiązań określanych powszechnie jako technologia informatyczna (dalej: „IT”).

Spółka jest zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej w (…), jak również jest zarejestrowana jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) czynny w Polsce (rejestracja dla celów sprzedaży na odległość na rzecz konsumentów).

Spółka należy do działającej w branży IT międzynarodowej grupy - (…)(dalej: „Grupa”), w ramach której rolę podmiotu dominującego pełni podmiot gospodarczy z siedzibą w (…) - B.. Grupa prowadzi działalność w zakresie opracowywania, licencjonowania i wspierania szerokiej gamy produktów i usług związanych z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, poprzez projektowanie, produkcję i sprzedaż oprogramowania i urządzeń oraz poprzez dostarczanie rozwiązań opartych na chmurze, reklam internetowych oraz innych usług dla globalnej bazy klientów.

B. jest globalną siedzibą dla działalności Grupy i obecnie posiada dwa regionalne centra operacyjne: X oraz Y. Spółka wspiera Europę, Bliski Wschód i Afrykę (dalej: „EMEA”) oraz rejon Azji oraz Pacyfiku (dalej: „APAC”) i jest odpowiedzialny za marketing, sprzedaż, dystrybucję sprzętu i oprogramowania oraz usług w rejonie EMEA i APAC.

• A. Polska

A. Sp. z o.o. jest podmiotem prawa polskiego, będącym rezydentem podatkowym w Polsce, który świadczy usługi marketingowe, promocji, sprzedaży i wsparcia technicznego na terytorium Polski. Przychody generowane są w formie prowizji od Spółki.

Oprogramowanie B. jest licencjonowane przez Spółkę na rzecz klientów w Polsce. Spółka upoważniona jest do bezpośredniego lub pośredniego udostępniania oprogramowania B.. Prowadzi dystrybucję oprogramowania na terenie Polski w ramach umów - z ang. „Channel Agreements” - zawieranych za pośrednictwem autoryzowanych dystrybutorów zewnętrznych lub partnerów rozwiązań licencyjnych.

A. Polska jest pośrednio kontrolowany przez B.. Zakres działania A. obejmuje:

• usługi marketingowe i wsparcia sprzedaży na polskim rynku;
• usługi pomocy technicznej i działania konserwacyjne (dalej: „Usługi wsparcia produktu” lub „PSS”) oraz usługi doradztwa organizacyjnego (dalej: „Usługi Doradcze B.” lub „B.(`(...)`)”), które są komplementarne do powyższych usług marketingowych i wsparcia sprzedaży.

A. jest zatem dostawcą usług marketingowych dla Spółki, w ramach których:

• Spółka zawiera umowy i bezpośrednio obciąża polskich klientów z tytułu sprzedaży produktów B.;

• A. Polska jest zaangażowany w promowanie produktów i usług B. i otrzymuje w zamian prowizję na warunkach rynkowych od Spółki (z ang. arm’s length);

• A. Polska może zawierać umowy i bezpośrednio obciążać lokalnych klientów z tytułu usług wsparcia oprogramowania (PSS) i usług doradczych B. (B.(`(...)`)).

• Usługi w chmurze i struktura grupy - uwagi ogólne

Jednym z segmentów działalności Grupy jest świadczenie usług w chmurze, które zapewniają swobodę tworzenia, wdrażania i zarządzania aplikacjami w ogromnej, globalnej sieci (dalej: „Usługi w Chmurze”).

Termin „chmura” jest zasadniczo używany do opisania rozległej (globalnej) sieci zdalnych serwerów zlokalizowanych w różnych miejscach. Serwery połączone są ze sobą i działają jak jeden ekosystem. Pełnią one różne funkcje: przechowują dane i umożliwiają zarządzanie nimi, obsługują aplikacje oraz dostarczają zawartość lub usługi, takie jak strumieniowe przesyłanie materiałów wideo, poczta internetowa, oprogramowanie biurowe i sieci społecznościowe. Zamiast korzystać z danych i plików na jednym komputerze lokalnym lub osobistym, można uzyskiwać dostęp do nich z dowolnego urządzenia połączonego z Internetem — informacje są dostępne w dowolnym miejscu i czasie.

Podstawą tej ekspansji będzie otwarcie nowego Centrum Danych B. (dalej: „E.”) w Polsce, jako części globalnej chmury, tak aby zapewnić szerokiemu krajowemu ekosystemowi tzw. startupów, przedsiębiorców, przedsiębiorstw i podmiotów publicznych dostęp do bezpiecznych usług w chmurze klasy korporacyjnej. B. zobowiązał się do zapewnienia specjalistycznej wiedzy w zakresie transformacji cyfrowej i szerokiego dostępu do rozwiązań chmurowych we wszystkich branżach i przedsiębiorstwach w Polsce jako część inwestycji o wartości (…) w potencjał lokalnej chmury.

Właścicielem DC będzie nowy, odrębny podmiot z Grupy (dalej: „E. Polska”). E. Polska będzie polskim podmiotem gospodarczym i bezpośrednio lub pośrednio spółką zależną Wnioskodawcy. Nowa chmura E., dołączy do globalnego zasięgu możliwości chmury B., obecnie obejmującego 59 aktywnych (już działających) lub, zgodnie z zapowiedziami, mających działać regionów, z platformą (…) dostępną w ponad (…) krajach, zapewniając lokalnym podmiotom dostęp do pełnego zestawu usług w chmurze (…), w tym:

• (…) - stale rozszerzający się zestaw usług w chmurze, który oferuje usługi obliczeniowe, sieciowe, baz danych, analitykę, (…);
• (…) - światowa chmura produktywności, która dostarcza najlepsze w swojej klasie aplikacje biurowe zintegrowane za pośrednictwem usług w chmurze i dostarczane jako część otwartej platformy dla procesów biznesowych;
• (…) - nowa generacja inteligentnych aplikacji biznesowych, które umożliwiają organizacjom rozwój, ewolucję i transformację w celu zaspokojenia potrzeb klientów i wykorzystania nowych możliwości;
• Zgodność, bezpieczeństwo i prywatność: B. oferuje ponad 90 certyfikatów i wydaje (…) rocznie na cyberbezpieczeństwo, aby zapewnić bezpieczeństwo w każdej warstwie chmury. Polski region E. pomoże firmom spełnić wymogi unijnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych (RODO - z ang. GDPR), a także pomoże klientom przechowywać dane w Polsce.

Planowana inwestycja E. w Polsce umożliwi lokalnym przedsiębiorcom, start-upom i instytucjom pełne wykorzystanie potencjału technologii chmury obliczeniowej, przy jednoczesnym zachowaniu najwyższych standardów cyberbezpieczeństwa, rezydencji danych i standardów zgodności, zwłaszcza w przypadku specyficznych wymagań dotyczących przechowywania i przetwarzania danych. Cel inwestycji zakłada wsparcie polskich instytucji publicznych i przedsiębiorstw w kluczowych sektorach, takich jak administracja, służba zdrowia, edukacja, produkcja, handel detaliczny, energetyka, finanse, ubezpieczenia i inne.

Plany inwestycyjne obejmują gruntowny i długoterminowy program podnoszenia kwalifikacji w celu zwiększenia możliwości zatrudnienia dla lokalnych profesjonalistów i młodzieży. B. dąży do podniesienia kompetencji cyfrowych około 150 000 pracowników biznesowych, specjalistów IT, pedagogów, studentów i obywateli w celu wsparcia cyfrowej transformacji organizacji. Poprzez takie działania dąży się do zwiększenia konkurencyjności polskich przedsiębiorstw i osób fizycznych na rynku oraz umożliwienia polskim pracownikom skutecznego wprowadzania innowacji i wdrażania opartej na chmurze strategii transformacji cyfrowej w swoich organizacjach.

Program rozwoju umiejętności będzie obejmował szkolenia, programy e-learningowe, warsztaty i hackathony, dotyczące przetwarzania w chmurze, rozwoju technologii (…). W ramach tych działań dla B. ważna jest dostępność po to by zapewnić osobom niepełnosprawnym dostęp do technologii i narzędzi, które pozwolą im na zdobycie wykształcenia, wiedzy i zwiększenie możliwości zatrudnienia.

(…) prawa do własności intelektualnej w zakresie Usług w chmurze (dalej: „IP”) są własnością B., natomiast (…) są własnością posiadającego osobowość prawną podmiotu z siedzibą w (…), określanego w dalszej części niniejszego Wniosku jako: „D.”.

B. i D. są stronami umowy o podziale kosztów, na mocy której wspólnie opracowują IP i dzielą się związanymi z tym kosztami badań i rozwoju. Ponadto D. udziela licencji na IP Wnioskodawcy, który jest spółką zależną D.. Dodatkowo, B. i Państwa Spółka są stronami porozumienia o usługach wspólnych, które pozwala im dzielić się korzyściami i obciążeniami związanymi z wszelkimi usługami wspólnymi, przypisanymi do rynków lokalnych w ich odpowiednich regionach poprzez istniejącą strukturę cen transferowych.

W niektórych krajach Usługi w chmurze są sprzedawane za pośrednictwem regionalnych centrów operacyjnych, które działają jako podmioty gospodarcze i wspierają wszystkie działania w swoich regionach, w tym realizację umów z klientami, obsługę zamówień i kredytowania, gromadzenie i przetwarzanie informacji oraz zarządzanie dostawcami i logistyką. Centra są odpowiedzialne za sprzedaż, marketing i produkcję na rzecz lokalnych klientów w swoich regionach. Centra finansują wszystkie lokalne działania marketingowe w danym kraju poprzez swoje umowy z lokalnymi podmiotami zajmującymi się wsparciem sprzedaży i marketingiem. Oprócz tej działalności Centra prowadzą również sprzedaż bezpośrednią zarówno na rzecz podmiotów powiązanych, jak i klientów będących osobami trzecimi.

• Usługi Centrum

Centra Danych zapewniają podmiotom posiadającym status Centra zdalny dostęp do pamięci masowej i zasobów obliczeniowych serwerów (dalej: „Usługi DD”). Wnioskodawca jako Centrum dla regionu EMEA wykorzystuje Usługi DD do wdrażania Usług w chmurze dla swoich klientów. W ramach tego rozwiązania, lokalne Centra wykonują rutynowe funkcje związane z utrzymaniem sprzętu i zapewnieniem prawidłowego funkcjonowania obiektu.

Zasadniczo operacje są zarządzane na poziomie krajowym z programowym wsparciem dla kluczowych filarów operacyjnych (operacje IT, operacje inżynieryjne oraz logistyka), wspieranych centralnie (…) z realizacją w terenie (Polski zespół).

Usługi DD są objęte zakresem umowy jako jedna z usług wspólnych. W związku z tym Wnioskodawca rekompensuje koszty działania Centrum w oparciu o metodę rozsądnej marży „koszt plus”. Koszty te są następnie dzielone między podmiotami mającymi status Centrum w ramach umowy.

Centra Danych używane są przez Grupę do wdrażania Usług w chmurze zarówno u klientów w lokalnych jurysdykcjach, w których znajdują się dane, jak i u klientów spoza lokalnych jurysdykcji.

W odniesieniu do większości Usług w chmurze klienci nie mają kontroli nad tym, które Centrum jest odpowiedzialne za świadczenie usług na ich rzecz. Wyjątkowo, w przypadku klientów tzw. usługi (…), istnieje taka możliwość - klienci mogą wybrać region, z którego będą wdrażane ich Usługi w chmurze.

• Zasoby techniczne E. Polska

W oparciu o istniejące już centra danych na świecie, oczekuje się, że E. Polska będzie właścicielem następujących aktywów:

1. infrastruktura fizyczna, taka jak budynek, w którym powstanie centrum danych, a który będzie własnością E. Polska lub będzie wynajmowany;

2. serwery;

3. komputery i sprzęt sieciowy (np. routery, przełączniki itp.);

4. wszelkie inne aktywa wymagane do codziennych operacji, bezpieczeństwa, elektryczności i kontroli temperatury.

E. Polska (Centrum Danych w Polsce) zostanie początkowo utworzone w 3 lokalizacjach, które obejmować będą nieruchomość zakupioną przez E. Polska (jedna z lokalizacji), jak również powierzchnie wynajęte przez ten podmiot w dwóch nieruchomościach położonych w województwie(…) (dwie pozostałe lokalizacje).

Przedmiotowe aktywa będą stanowiły wyłączną własność E. Polska.

• Pracownicy E. Polska

E. Polska planuje zatrudnić (łącznie we wskazanych trzech lokalizacjach) ok. 28 pracowników, których zadaniem będzie wykonywanie codziennych czynności niezbędnych do utrzymania Centrum Danych w ruchu, a także zapewnienie bezpieczeństwa w E. Polska.

• Obowiązki, zarządzanie oraz dostęp do E. Polska

Wykorzystując ww. zasoby E. Polska będzie świadczył Usługi (…) wyłącznie na rzecz Wnioskodawcy. W zamian za świadczenie tych Usług, Wnioskodawca zapłaci E. Polska wynagrodzenie, którego wysokość skalkulowana zostanie w oparciu o metodę „koszt plus” 5% - podstawa kosztowa, obejmująca amortyzację nakładów inwestycyjnych (z ang. capex) oraz operacyjne (z ang. opex), zgodnie z analizą benchmarkingową uwzględniającą funkcje, ryzyka i aktywa E. Polska.

E. Polska zawrze umowę z Państwem na świadczenie pełnego zakresu Usług E., świadczenie usługi „pod klucz” w zakresie hostingu i przetwarzania stron internetowych o wysokiej dostępności oraz usług pokrewnych (dalej: „Umowa”). W ramach Umowy E. Polska będzie mieć prawo dostępu i/lub korzystania z wszelkich praw własności intelektualnej niezbędnych do świadczenia uzgodnionych usług. Działalność badawczo-rozwojowa, jak również własność wartości niematerialnych pozostanie jednak w Spółce.

Jak przewidziano w Umowie, za te usługi E. Polska otrzyma od Państwa wynagrodzenie równe zwrotowi wszystkich poniesionych kosztów bezpośrednich i pośrednich, powiększonych o marżę. Wynagrodzenie to będzie zgodne z zasadą ceny rynkowej oraz obowiązującymi zasadami OECD.

Pracownicy E. Polska nie będą wykonywali żadnych czynności związanych z obsługą klienta, jak również nie będą zaangażowani w świadczenie Usług w chmurze, gdyż wszystkie czynności związane ze sprzedażą produktów, dystrybucją, kontaktami z klientami będą prowadzone przez Spółkę bezpośrednio z terytorium (…) (częściowo usługi wsparcia sprzedaży i marketingu będą świadczone przez A Polska, który jednak, jak zaznaczono powyżej, nie będzie uprawniony do negocjowania lub zawierania umów w imieniu Wnioskodawcy). W rezultacie, E. Polska nie będzie brał udziału w tych czynnościach oraz nie będzie miał jakiegokolwiek bezpośredniego kontaktu z klientami Państwa Spółki. A zatem, w porównaniu do zakresu usług świadczonych przez Spółkę, E. Polska będzie wykonywał jedynie czynności pomocnicze i o charakterze czysto technicznym.

Codzienne zarządzanie pracownikami E. Polska będzie odbywać się na terenie Polski w ramach struktury organizacyjnej E. Polska. E. Polska będzie również odpowiedzialny za dostarczanie, naprawę i wymianę sprzętu należącego do E. Polska.

Spółka i B. będą zdalnie monitorować Centrum Danych (DC są monitorowane zgodnie z modelem follow-the-sun przez centra kontroli Grupy w (…)) w godzinach ich pracy w różnych strefach czasowych i zapewniać wsparcie przez całą dobę m.in. w zakresie:

• zarządzania wydajnością wdrożonych usług i oprogramowania w chmurze;
• zdalnej instalacji aktualizacji systemu i poprawek bezpieczeństwa;
• monitorowania opóźnień, zarządzania obciążeniem serwera oraz potencjalnych awarii sprzętu i awarii systemu lub błędów; oraz
• przeprowadzania zdalnych napraw oprogramowania i produktów IT przechowywanych na serwerach E. Polska.

Jeśli w jakimkolwiek regionie pojawi się problem dotyczący Centrum Danych, zespół zdalnego monitoringu zareaguje na niego, zidentyfikuje problem, a następnie oddeleguje pracowników E. Polska lub inżynierów zatrudnionych przez zewnętrznych wykonawców do wdrożenia rozwiązań wskazanych przez zespół zdalnego monitoringu.

B., Państwa Spółka jak i inne zagraniczne podmioty z Grupy nie będą miały dostępu do E. Polska bez uprzedniej zgody (tzn. takiej samej jak każda inna strona trzecia) wydanej przez osobę odpowiedzialną zatrudnioną przez E. Polska.

• Aktywa (obecność) Spółki w Polsce

Spółka pragnie zwrócić uwagę, że zarówno obecnie jak i w skutek planowanej zmiany struktury organizacyjnej Spółka nie posiada i nie będzie posiadała na terytorium Polski pracowników jak również nie jest i nie będzie właścicielem lub najemcą jakichkolwiek aktywów zarówno ruchomych jak i nieruchomości. Spółka nie delegowała żadnych pracowników do stałego lub okresowego wykonywania obowiązków na terytorium Polski (z wyjątkiem możliwości bardzo krótkiej wizyty ograniczonej liczby pracowników w Polsce, jeśli zajdzie taka potrzeba).

Wnioskodawca nie posiada również w Polsce żadnej struktury, która byłaby zaangażowana w negocjowanie lub zawieranie umów handlowych. W szczególności Wnioskodawca nie posada w Polsce żadnego pracownika, ani żadnej innej osoby, która byłaby upoważniona do reprezentowania lub zawierania umów w imieniu Wnioskodawcy (jakichkolwiek przedstawicieli handlowych, osób upoważnionych do podejmowania jakichkolwiek działań w jego imieniu, itp.).

Wszelkie czynności związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy dokonywane są w siedzibie Wnioskodawcy, zlokalizowanej w (…). W szczególności siedziba Państwa Spółki jest miejscem, gdzie zawierane są umowy sprzedaży oraz zakupu, skąd składane są zamówienia na dostawę towarów itp. Wszelkie strategiczne decyzje dotyczące działalności Państwa Spółki / wszelkie decyzje zarządcze mające wpływ na Państwa działalność podejmowane są przez odpowiedni personel zlokalizowany poza granicami Polski, w szczególności w (…).

Ponadto w odpowiedzi na wezwanie Organu na zadane pytania Państwa Spółka wskazała:

1. w jaki sposób jest realizowana/zorganizowana działalność gospodarcza Państwa Spółki w kraju siedziby działalności gospodarczej (należało ogólnie bez wskazywania szczegółów lecz w sposób niebudzący wątpliwości wskazać jak Państwa Spółka prowadzi działalność w (…) np. czy działalność w kraju siedziby ogranicza się tylko do posiadania biura, w sposób ogólny jakie zasoby osobowe i techniczne posiada w kraju siedziby itp.)

Spółka jest częścią Centrum Operacyjnego B. dla Europy, Bliskiego Wschodu i Afryki (region EMEA), z siedzibą w (…). W związku z działalnością B. zatrudnionych jest blisko (…) pełnoetatowych pracowników w 5 głównych obszarach (…)

Spółka prowadzi działalność operacyjną z terytorium (…) i tam podejmowane są decyzje biznesowe Spółki. Na terytorium (…) Spółka zajmuje się produkcją, sprzedażą oraz dystrybucją wszelkich produktów B. oferowanych w regionie EMEA.

2. na jaki okres czasu Państwa Spółka zawarła umowy z A Polska oraz z E. Polska

Wnioskodawca zawarł z A Polska umowę w zakresie wsparcia rynkowego w dniu (…) r. To porozumienie zostało zawarte na czas nieoznaczony. Na mocy tej umowy A Polska świadczy następujące usługi na rzecz Spółki (na zasadach rynkowych, uzyskując odpowiednią marżę):

a) tworzenie i rozwój zapotrzebowania na produkty B. w Polsce,

b) usługi związane z ogólnym marketingiem,

c) koordynacja lokalnych reklam i kampanii marketingowych,

d) współdziałanie z lokalnymi targami i wydarzeniami reklamowymi w celu prezentacji produktów B.,

e) informowanie Spółki o lokalnych zdarzeniach, które mogą wpływać na poziom sprzedaży Spółki w Polsce,

f) rozpowszechnianie informacji na temat produktów B. do oraz od lokalnych użytkowników.

Natomiast w zakresie umowy z E. Polska, umowa w zakresie świadczenia usług jest w trakcie finalizacji. To porozumienie zostanie dopiero zawarte i będzie obowiązywać na czas nieoznaczony. Zgodnie z tym porozumieniem E. Polska będzie świadczyć na rzecz Spółki usługi związane z działalnością centrum danych w zamian za rynkowe wynagrodzenie.

3. co oznacza, że „A Polska jest pośrednio kontrolowany przez B.”, należało wyjaśnić, w tym wskazać na czym polega pośrednia kontrola

„Pośrednio kontrolowany” oznacza, że A Polska jest pośrednio w całości własnością B. (spółka matka). Ze względów korporacyjnych, w łańcuchu udziałowców znajdują się inne spółki z grupy B., jednakże B. jest faktycznym beneficjentem ostatecznym udziałów w A Polska.

4. co oznacza, że „A jest zatem dostawcą usług marketingowych dla Spółki”, należało wyjaśnić

Na mocy umowy w zakresie wsparcia rynkowego opisanej w pkt 2 powyżej A Polska jest zobowiązana do tworzenia i rozwoju zapotrzebowania na produkty B. w Polsce oraz świadczenia usług związanych z ogólnym marketingiem.

Usługi te polegają na tworzeniu lokalnych kampanii marketingowych, targów i pokazów produktów B., przekazywaniu Spółce informacji odnośnie lokalnych uwarunkowań rynkowych oraz możliwości sprzedażowych, itp.

A. Polska także świadczy usługi na rzecz lokalnych klientów w zakresie usług wsparcia oprogramowania (PSS) i usług doradczych B. (B.(`(...)`)).

5. co konkretnie oznacza, że „A Polska może zawierać umowy i bezpośrednio obciążać lokalnych klientów z tytułu usług wsparcia oprogramowania (PSS) i usług doradczych B. (B.(`(...)`))”, należało wyjaśnić

A. Polska zawiera bezpośrednio z lokalnymi klientami umowy w zakresie usług wsparcia oprogramowania (PSS) i usług doradczych B. (B.(`(...)`)). A Polska z tego tytułu fakturuje lokalnych klientów, zawierając na fakturach polski VAT. Generowane w ten sposób przychody ujmowane są w rozliczeniach podatkowych oraz księgach A Polska. A Polska nie sprzedaje innych produktów B. na rynku lokalnym.

W przypadku wszelkich innych produktów oraz usług B. oferowanych w Polsce sprzedawcą jest Spółka.

6. czy usługi świadczone przez A Polska (usługi marketingowe i wsparcia sprzedaży na polskim rynku oraz usługi pomocy technicznej i działania konserwacyjne oraz usługi doradztwa organizacyjnego) dotyczą działalności pomocniczej w stosunku do działalności podstawowej realizowanej w (…)

Usługi świadczone przez A Polska na rzecz Spółki świadczone są na podstawie umowy w zakresie wsparcia rynkowego i mają na celu wsparcie ogółu działalności Spółki w Polsce. Usługi te ograniczone są jednak do terytorium Polski i nie dotyczą działalności Spółki w (…) oraz na innych rynkach regionu EMEA.

7. czy A. Polska świadczy usługi na rzecz Państwa Spółki zgodnie z wytycznymi/oczekiwaniami wskazanymi/określonymi przez Państwa Spółkę

A. Polska świadczy na rzecz Spółki usługi określone w zawartej pomiędzy Stronami umowie w zakresie wsparcia rynkowego (w zakresie wskazanym w odpowiedzi na pyt. 2 powyżej). A Polska zobowiązana jest do prawidłowego wykonania uzgodnionych usług, jednak sposób wykonania tych usług zależy od decyzji i działań podjętych przez A Polska.

Wnioskodawca natomiast oczekuje prawidłowego świadczenia usług zgodnie z zawartą umową, jednak nie może wskazywać A Polska sposobu wykonania usług.

8. czy Państwa Spółka posiada bezpośrednią kontrolę nad zasobami osobowymi A Polska w tym należało wskazać/opisać na czym ta kontrola polega i w jaki sposób jest realizowana

Spółka nie posiada jakiejkolwiek kontroli nad zasobami osobowymi A Polska. A Polska posiada oddzielny zespół zarządczy oraz dział HR wspierających ich pracowników i działalność lokalną.

Spółka nie posiada jakichkolwiek własnych zasobów osobowych i technicznych w Polsce.

9. czy Państwa Spółka posiada bezpośrednią kontrolę nad zasobami technicznymi/rzeczowymi A Polska w tym należało wskazać/opisać na czym ta kontrola polega i w jaki sposób jest realizowana

Spółka nie posiada bezpośredniej kontroli nad zasobami technicznymi/rzeczowymi A Polska.

Obie Spółki są odrębnymi podmiotami, zarządzanymi przez oddzielne zespoły. Każda ze Spółek ma oddzielne cele gospodarcze i biznesowe. Spółki związane są jedynie na mocy wskazanej w pkt. 2 powyżej umowy, na mocy której A Polska świadczy na rzecz Spółki opisane usługi.

10. czy Państwa Spółka ma wpływ jaka część zasobów technicznych/rzeczowych A Polska ma zostać wykorzystana do świadczenia usług w tym należało wskazać/opisać na czym ten wpływ będzie polegał i w jaki sposób będzie realizowany

Jak wskazano w odpowiedzi na pyt. 9 powyżej, Spółka nie posiada bezpośredniej kontroli nad zasobami technicznymi/rzeczowymi A Polska. Spółka nie decyduje jaka część zasobów A Polska ma zostać wykorzystana do świadczenia usług na rzecz Spółki. A Polska ma jednak zapewnić prawidłowe wykonanie określonych umową usług - sposób wykonania tych usług zależny jest od A Polska.

A. Polska we własnym zakresie zatrudnia i utrzymuje pracowników, ustala sposób działania, wydatki budżetowe, ogólny zarząd i bieżące wykonywanie działalności.

11. czy Państwa Spółka ma wpływ jaka część zasobów osobowych A Polska ma świadczyć usługi na rzecz Państwa Spółki, czy Państwa Spółka ma wpływ na czas pracy zasobów osobowych A Polska, czy Państwa Spółka ma wpływ, które zasoby osobowe A Polska mają realizować usługi

Nie, Spółka nie ma takiego wpływu. Więcej szczegółów w odpowiedzi na pyt. 10.

12. jakie usługi E. Polska będzie świadczył na rzecz Państwa Spółki, należało wskazać na czym konkretnie będą polegały poszczególne usługi, na czym będzie polegała ich realizacja, w jaki sposób będą realizowane (należy precyzyjnie i jednoznacznie kolejno wymienić i opisać poszczególne usługi)

Zgodnie z umową jaka ma zostać zawarta między Spółką a E. Polska, E. Polska będzie świadczyć na rzecz Spółki usługi związane z działalnością centrum danych w zamian za rynkowe wynagrodzenie.

Zakres usług zostanie określony w ramach umowy, natomiast E. Polska będzie zobowiązana zapewnić wystarczającą infrastrukturę sprzętową, by świadczyć usługi centrum danych.

E. Polska będzie miała wyłączną kontrolę i odpowiedzialność za infrastrukturę centrum danych i będzie odpowiedzialna za jej właściwe utrzymanie i naprawę bądź wymianę.

Spółka nie będzie miała dostępu do infrastruktury E. Polska, chyba że uzgodni z E. Polska możliwość i zasadę dostępu w danym przypadku (np. w celu inspekcji prawidłowości wykonania usług).

13. co oznacza, że „W ramach Umowy E. Polska będzie mieć prawo dostępu i/lub korzystania z wszelkich praw własności intelektualnej niezbędnych do świadczenia uzgodnionych usług”, należy wyjaśnić, w tym wskazać co należało rozumieć przez prawa własności intelektualnej

W celu umożliwienia przepływu danych oraz informacji poprzez infrastrukturę centrum danych, ze względów prawnych, w celu realizacji sprzedaży on-line oraz usług chmurowych Spółki, E. Polska może potrzebować korzystania z praw własności intelektualnej B., np.(…) itp.

14. co oznacza, że „E. Polska będzie wykonywał jedynie czynności pomocnicze i o charakterze czysto technicznym”, należało wyjaśnić

E. Polska nie będzie zaangażowana w jakiekolwiek działania sprzedażowe. Pracownicy zatrudnieni w E. Polska będą wykonywać na rzecz swojego pracodawcy (E. Polska) czynności wsparcia technicznego (inżynieryjnego), utrzymania, naprawy oraz wymiany sprzętu służącego do działalności centrum danych.

15. czy E. Polska będzie świadczyć usługi na rzecz Państwa Spółki zgodnie z wytycznymi/oczekiwaniami wskazanymi/określonymi przez Państwa Spółkę

E. Polska będzie świadczyć usługi wskazane w zawartej umowie. W celu świadczenia usług E. Polska będzie zobowiązana do zapewnienia dostatecznej infrastruktury sprzętowej, zakupu, utrzymania, naprawy oraz wymiany sprzętu (w zależności od potrzeb).

E. Polska będzie miała wyłączną kontrolę nad zasobami technicznymi centrum logistycznego i będzie świadczyć usługi według własnego uznania, jednak w zakresie wskazanym w umowie.

Wnioskodawca nie będzie miał swobodnego dostępu do infrastruktury technicznej centrum danych, chyba że dostęp zostanie uzgodniony z E. Polska (np. w celu inspekcji).

16. czy Państwa Spółka będzie posiadać bezpośrednią kontrolę nad zasobami osobowymi E. Polska w tym należało wskazać/opisać na czym ta kontrola będzie polegała i w jaki sposób będzie realizowana

Spółka nie będzie posiadać bezpośredniej kontroli nad zasobami osobowymi E. Polska. Wszyscy pracownicy działający w centrum danych oraz nim zarządzający będą zatrudnieni i wynagradzani przez E. Polska.

Zarząd wyższego szczebla w E. Polska może mieć obowiązki raportowania centralnym zespołom odpowiedzialnym za zarządzanie centrami danych - w (…) dla regionu EMEA oraz w (…) globalnie. Jednak obowiązki te związane są z globalną koordynacją i sprawnym działaniem grupy i nie wynikają z kontroli Spółki nad E. Polska.

17. czy Państwa Spółka będzie posiadać bezpośrednią kontrolę nad zasobami technicznymi/rzeczowymi E. Polska w tym należało wskazać/opisać na czym ta kontrola będzie polegała i w jaki sposób będzie realizowana

Spółka nie będzie posiadać bezpośredniej kontroli nad zasobami technicznymi/rzeczowymi E. Polska Wszelkie zasoby techniczne (infrastruktura) będą zakupywane i będą własnością E. Polska, która będzie nimi zarządzać.

18. czy Państwa Spółka będzie miała wpływ jaka część zasobów technicznych/rzeczowych E. Polska ma zostać wykorzystana do świadczenia usług w tym należało wskazać/opisać na czym ten wpływ będzie polegał i w jaki sposób będzie realizowany

Wszystkie centra danych B. globalnie działają zgodnie z wytycznymi globalnego zespołu Centrów Danych zlokalizowanego w (…). Ten zespół nazywa się (…).

Spółka oraz członkowie zespołu B. (…) mogą początkowo konsultować się z E. Polska podczas robót konstrukcyjnych i początkowej inicjalizacji centrum danych, w celu zapewnienia osiągnięcia sprawności operacyjnej centrum danych w Polsce i prawidłowego świadczenia usług na rzecz Spółki.

Jednakże codzienna implementacja i korzystanie z zasobów centrum logistycznego będzie zależne oraz będzie stanowiło obowiązek lokalnego zespołu zarządczego E. Polska, w celu zapewnienia efektywnej i prawidłowej pracy centrum danych.

19. czy Państwa Spółka będzie miała wpływ jaka część zasobów osobowych E. Polska ma świadczyć usługi na rzecz Państwa Spółki, czy Państwa Spółka będzie miała wpływ na czas pracy zasobów osobowych E. Polska, czy Państwa Spółka będzie miała wpływ, które zasoby osobowe E. Polska mają realizować usługi

Nie. Jak wskazano w odpowiedzi na wcześniejsze pytania, pracownicy E. Polska będą zatrudniani lokalnie, bezpośrednio przez E. Polska i będą wykonywali zadania pod nadzorem i kierownictwem E. Polska.

20. co oznacza, że „Spółka i B. będą zdalnie monitorować Centrum Danych”, należało wyjaśnić, w tym wskazać z czym należy utożsamiać zdalny monitoring i wskazać na czym będzie on polegał

Lokalnie zatrudnieni przez E. Polska inżynierowie oraz osoby odpowiedzialne za utrzymanie prawidłowego działania sprzętu w centrum danych może być zobowiązana do konsultacji w zakresie kwestii technicznych/operacyjnych z osobami technicznymi bądź managerami w Centrum Operacyjnym EMEA (Spółce) bądź B.. Ma to na celu zapewnienie bezproblemowej działalności centrum danych oraz spójnego i efektywnego podejścia w celu rozwiązywania powstających problemów operacyjnych, jakie mogą powstać w toku działalności centrum danych.

21. czy Państwa Spółka udostępnia/ będzie udostępniać, jakiemuś podmiotowi na terytorium Polski jakiekolwiek zasoby (np. osobowe, urządzenia/sprzęt) jeśli tak należało wskazać któremu podmiotowi i jakie (zaznaczamy, że nie oczekujemy kolejno wymienienia poszczególnych zasobów lecz ogólne wskazanie informacji o zasobach)

Spółka nie będzie udostępniać personelu bądź zasobów sprzętowych na rzecz E. Polska. Wszelkie takie zasoby będą uzyskiwane lokalnie i będą należeć do E. Polska, w celu prowadzenia działalności w Polsce, m.in. świadczenia usług na rzecz Spółka.

Spółka nie będzie dostarczał personelu ani zasobów technicznym jakiemukolwiek podmiotowi na terytorium Polski.

22. czy poza usługami nabywanymi od A Polska oraz E. Polska Państwa Spółka nabywa/będzie nabywała na terytorium Polski jakieś usługi bądź towary, jeśli tak należało wskazać jakiego rodzaju usługi bądź towary będą nabywane w tym w jakim celu.

W zakresie niezwiązanym z działalnością E. Polska, Spółka zaangażował na terytorium Polski podmiot trzeci (II) do zarządzania obsługi konsumenckich zwrotów wadliwych towarów (urządzeń (…)).

II świadczy na rzecz Spółki usługę wymiany urządzeń i przechowuje pewną liczbę urządzeń w Polsce w celu umożliwienia wymiany wadliwych urządzeń na sprawny sprzęt.

II obciąża Spółkę z tytułu świadczonych usług.

Pytania

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym:

a) Spółka nie będzie posiadać na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 11 Rozporządzenia, a w rezultacie:

b) usługi świadczone na rzecz Spółki przez Lokalny Podmiot E. oraz przez A Polska, dla których miejsce świadczenia ustalane jest zgodnie z regułą wynikającą z art. 28b ust. 1 lub 2 ustawy o VAT, nie powinny być opodatkowane w Polsce, gdyż Wnioskodawca nie będzie posiadać siedziby ani stałego miejsca działalności gospodarczej na terytorium Polski;

c) w przypadku ewentualnego wystawienia na rzecz Spółki przez usługodawcę faktury z wykazaną kwotą VAT (dla usług opodatkowanych zgodnie z regułą wynikającą z art. 28b ust. 1 lub 2 ustawy o VAT), Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z takich faktur, zgodnie z regułą wynikającą z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie:

Stanowisko do lit. a)

W opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, Spółka nie będzie posiadać stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 11 Rozporządzenia, na terytorium Polski.

Stanowisko do lit. b)

Z uwagi na nieposiadanie przez Spółkę siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski (zgodnie ze stanowiskiem powyżej), usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez E. Polska oraz przez A. Polska, dla których miejsce świadczenia ustalane jest zgodnie z regułą wynikającą z art. 28b ust. 1 lub 2 ustawy o VAT, nie powinny być opodatkowane w Polsce (Spółka nie ma w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności). Tym samym, wystawiane na rzecz Wnioskodawcy faktury nie powinny zawierać polskiego podatku VAT.

Stanowisko do lit. c)

Zgodnie z powyższym, w przypadku ewentualnego naliczenia polskiego podatku VAT przez usługodawcę Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych z wykazaną kwotą VAT, stosownie do przepisu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Ad. a).

A. Definicja stałego miejsca prowadzenia działalności w rozumieniu przepisów o VAT

Ustawa o VAT oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” (dalej także: „SMPD”). Termin ten został jednak zdefiniowany w Rozporządzeniu, którego przepisy stosuje się bezpośrednio zastosowaniu we wszystkich państwach członkowskich UE (nie wymagają implementacji do prawa krajowego).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Rozporządzenia, na użytek stosowania art. 44 dyrektywy 2006/112/WE (dyrektywa Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, Dz. Urz. UE L. 347/1 z dnia 11 grudnia 2006 r., dalej „Dyrektywa VAT”) „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, (`(...)`) które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy podkreślić, że transpozycję do polskiego systemu prawnego ww. art. 44 Dyrektywy VAT (Miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.) stanowią przepisy art. 28b ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Ponadto zgodnie z art. 11 ust. 2 Rozporządzenia, na użytek stosowania przepisów art. 45, art. 56 ust. 2 akapit 2 oraz art. 192a Dyrektywy VAT „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej ” oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, (`(...)`) które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu świadczenie usług, które wykonuje.

W świetle powyższych definicji, SMPD powstanie zatem w przypadku, gdy na terytorium państwa innego, niż państwo, w którym podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej, będzie istniało zaplecze techniczne i personalne umożliwiające temu podmiotowi:

• odbiór nabywanych usług i
• wykorzystanie nabywanych usług

dla potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Obydwie te przesłanki muszą być spełnione łącznie. Zatem struktura, która umożliwia wyłącznie zakup usług nie będzie wystarczająca dla stworzenia SMPD w danym państwie.

Stąd, zgodnie z art. 11 ust. 3 Rozporządzenia, fakt posiadania numeru identyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada SMPD.

Wyjaśniając / analizując definicję pojęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, należy wziąć pod uwagę orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej „Trybunał” lub „TSUE”). Należy bowiem podkreślić, że definicja stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej zawarta w Rozporządzeniu stanowi, w istocie, usankcjonowanie ugruntowanego stanowiska prezentowanego w odniesieniu do stałego miejsca prowadzenia działalności w orzecznictwie Trybunału (powyższe potwierdza chociażby pkt 14 preambuły do Rozporządzenia, zgodnie z którym wyjaśnienie pojęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej powinno uwzględniać orzecznictwo TSUE).

W tym kontekście należy wskazać, że kryteria kreujące SMPD zostały sformułowane przez Trybunał w wyroku TSUE w sprawie C-168/84 (Gunter Berkholz). W orzeczeniu tym Trybunał wskazał, że aby miejsce, w którym podatnik wykonuje działalność gospodarczą można było uznać za stałe miejsce prowadzenia działalności, muszą być łącznie spełnione następujące przesłanki: (i) miejsce to musi się charakteryzować pewną minimalną skalą działalności oraz (ii) muszą być w nim stale obecne zasoby personalne oraz techniczne konieczne do wykonywania działalności.

Z kolei w wyroku w sprawie C-190/95 (ARO Lease BV), TSUE stwierdził, że stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej musi mieć możliwość prowadzenia działalności w sposób niezależny. Oznacza to, zdaniem TSUE, że takie stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej musi mieć możliwość (i) sporządzania umów bądź (ii) podejmowania decyzji o charakterze zarządczym (por. pkt 16 wyroku). Analogiczne stanowisko Trybunał zajął w wyroku w sprawie C-390/96 (Lease Plan Luxembourg SA), w którym stwierdził, że: „Jeżeli spółka leasingowa nie posiada w danym państwie członkowskim ani swojego personelu, ani struktury organizacyjnej charakteryzującej się wystarczającym poziomem trwałości, która umożliwiałaby zawieranie umów oraz podejmowanie decyzji na poziomie zarządu, w związku z czym usługi, o których mowa, mogłyby być świadczone w sposób niezależny, nie można mówić o stałej siedzibie spółki w tym państwie”.

Podobne wnioski wypływają z innych wyroków TSUE. Tytułem przykładu wskazać w tym miejscu można na wyrok w sprawie C-73/06 (Planzer Luxembourg Sarl), w którym Trybunał podkreślił, że: „Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa w dziedzinie podatku VAT pojęcie stałego przedsiębiorstwa wymaga minimalnej trwałości, poprzez zgromadzenie stałych zasobów ludzkich i technicznych koniecznych dla świadczenia określonych usług (`(...)`). Owa minimalna trwałość oznacza zatem wystarczający stopień trwałości oraz strukturę, która z punktu widzenia zasobów ludzkich i technicznych jest w stanie umożliwić świadczenie danych usług w sposób niezależny”.

Jednocześnie, jak wskazuje Trybunał, dla posiadania SMPD w danym państwie członkowskim UE nie jest konieczne posiadanie własnego personelu i zaplecza technicznego, o ile dostępność innego zaplecza porównywalna jest z dostępnością własnego zaplecza (tak np. TSUE w wyrok w sprawie C-605/12; Welmory sp. z o.o.).

Odnotowania również wymaga, że w swoim orzecznictwie Trybunał rozważał także przypadek, w którym dany podmiot posiadał w innym państwie spółkę zależną i w konsekwencji był uprawniony do korzystania z jej zasobów. Mianowicie, jak stwierdził TSUE w wyroku w sprawie C-547/18 (Dong Yang Electronics), przepisy Dyrektywy VAT oraz Rozporządzenia należy interpretować w ten sposób, że „usługodawca nie może wywieść istnienia na terytorium państwa członkowskiego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej spółki mającej siedzibę w państwie trzecim, wyłącznie opierając się na fakcie, że spółka ta posiada w tym państwie członkowskim spółkę zależną”.

Co więcej, jak wynika z wyroku Trybunału w sprawie C-931/19, Titanium Ltd, nieruchomość, która nie ma żadnych zasobów ludzkich umożliwiających samodzielne działanie, w sposób oczywisty nie spełnia ustanowionych w orzecznictwie kryteriów uznania za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, nawet jeśli spółka będąca właścicielem nieruchomości upoważniła umownie osoby odpowiedzialne za niektóre zadania w zakresie zarządzania, przy czym spółka ta zastrzegła sobie podejmowanie wszystkich ważnych decyzji dotyczących wynajmu omawianej nieruchomości.

Jak wynika z powyższego, powstanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w każdym przypadku będzie stanowiło rezultat działalności gospodarczej podatnika. Jednakże nie oznacza to, że każdy rodzaj działalności gospodarczej automatycznie będzie skutkował powstaniem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej dla celów VAT. Samo prowadzenie takiej działalności na terenie danego kraju nie powoduje bowiem powstania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, w sytuacji, gdy łącznie kilka kluczowych cech wyodrębnionych przez TSUE nie będzie charakteryzowało obecności danego podmiotu w tym państwie.

Uwzględniając regulacje zawarte w Rozporządzeniu Wykonawczym, a także tezy prezentowane w przytoczonym powyżej orzecznictwie TSUE, należy stwierdzić, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności, tylko wówczas gdy spełnione zostaną następujące warunki:

1. miejsce działalności charakteryzuje się odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego oraz technicznego, aby umożliwić odbiór nabywanych usług i wykorzystanie ich dla potrzeb tego miejsca prowadzenia działalności lub świadczenie usług (prowadzenie działalności gospodarczej) z tego miejsca;
2. miejsce działalności charakteryzuje się określonym poziomem stałości, tj. podatnik ma zamiar prowadzenia działalności w tym miejscu w sposób stały (a nie tylko periodyczny);
3. działalność prowadzona w tym miejscu jest działalnością niezależną w stosunku do działalności głównej (miejsce charakteryzuje niezależność decyzyjna).

Powyższe kryteria muszą zostać spełnione łącznie. W przypadku, gdy którekolwiek z nich nie zostanie spełnione, nie będzie można uznać, iż powstało SMPD w danym miejscu.

Na powyższe warunki posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności wskazują również polskie sądy administracyjne. W tym kontekście można przywołać w tym miejscu wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 1979/16 , wpisujący się w aktualną linię orzeczniczą organów podatkowych oraz sądów. Jak słusznie podsumował w tym wyroku WSA w Warszawie:

„(`(...)`) Z przywołanego zgodnie przez Strony orzecznictwa TSUE oraz Sądów krajowych (C-190/95 Aro Lease, C - 168/84 Berkholz, C - 260/05 DFDS A/S, C- 73/06 Planzer Luxembourg Sarl, C - 452/03 RAL, I FSK 2004/14, III SA/Wa 3334/12, III SA/Wa 3332/14), wynika kilka uwag, jakie wydają się istotne w sprawach dotyczących wykładni dość nieprecyzyjnego i przez to trudnego w zrozumieniu pojęcia „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej”, użytego w art. 11 Rozporządzenia Rady nr 282/2011.:

1. wypracowane kryteria oceny istnienia takiego miejsca dotyczą stałości działalności, niezależności decyzyjnej oraz istnienia wystarczających środków technicznych i osobowych do wykonywania działalności, przy czym elementy te muszą wystąpić łącznie, aby stwierdzić istnienie stałego miejsca,
2. pomimo wypracowania tych ogólnych kryteriów konkretna ocena co do występowania w danym przypadku stałego miejsca działalności gospodarczej wymaga uwzględnienia szeregu czynników specyficznych dla danej dziedziny - określone cechy zaaranżowanej działalności gospodarczej mogą w danych okolicznościach kreować takie stałe miejsce, ale te same cechy mogą w innych okolicznościach istnienie takiego miejsca wykluczyć,
3. orzecznictwo ETS (TSUE) wykazuje pewne różnice w podejściu do omawianego zagadnienia na przestrzeni okresu od roku 1985, kiedy wydano jeden z pierwszych wyroków, sygn. C - 168/84 Berkholz, zaś zaobserwowana ewolucja dotyczy zwłaszcza zakresu i rodzaju władztwa, jakie powinien przejawiać dany podmiot nad pracownikami wykonującymi usługę,
4. okoliczność, czy posiadane w danym miejscu siły i środki są odpowiednie dla zaistnienia stałego miejsca działalności, powinna być oceniana każdorazowo w kontekście konkretnych usług lub dostaw, na co wskazuje już ten fakt, że w art. 11 Rozporządzenie odrębnie definiuje stałe miejsce dla celów nabycia (ust. 1) i odrębnie dla celów sprzedaży (ust. 2). Nie jest więc właściwe dokonywanie oceny, czy podmiot w ogóle (w kontekście całej swojej działalności w kraju innym, niż kraj siedziby) posiada miejsce stałej działalności, nie należy ujmować łącznie zasobów związanych wyłącznie z nabyciem oraz wyłącznie ze sprzedażą.”

Zatem, gdy nie jest spełnione chociażby jedno z wyżej wymienionych kryteriów, nie można uznać, że aktywność danego podmiotu na terytorium danego państwa członkowskiego powinna zostać rozpoznana jako posiadanie przez niego SMPD w rozumieniu przepisów o VAT.

B. SMPD Spółki w Polsce

Biorąc pod uwagę definicję stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej zawartą w Rozporządzeniu, jak również przytoczone powyżej tezy orzeczeń TSUE, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym nie będzie posiadać stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

Nie zostaną bowiem spełnione konstytutywne przesłanki zaistnienia SMPD, w rozumieniu przepisów Rozporządzenia - Wnioskodawca nie będzie posiadać w Polsce zaplecza personalnego i technicznego umożliwiającego Spółce wykorzystanie nabywanych w Polsce towarów / usług do prowadzenia działalności gospodarczej, a jego działalność w Polsce nie będzie cechowała się odpowiednią niezależnością decyzyjną.

B1. Brak odpowiedniej struktury w zakresie zaplecza personalnego

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym, nie zostanie spełniona przesłanka dysponowania przez Wnioskodawcę w Polsce odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego, która jest niezbędna dla powstania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Spółka, jak zaznaczono w opisie stanu faktycznego, nie posiada (i nie planuje posiadać) w Polsce żadnych zasobów ludzkich, gdyż nie zatrudnia na terytorium Polski żadnych pracowników, nie posiada przedstawicieli handlowych, osób uprawnionych do podejmowania w jej imieniu jakichkolwiek działań, etc. Spółka nie oddelegowała żadnych pracowników do wykonywania obowiązków na terytorium Polski, ani na stałe, ani okresowo (z wyjątkiem możliwości bardzo krótkiej wizyty ograniczonej liczby pracowników w Polsce, jeśli zajdzie taka potrzeba).

Wszelkie decyzje zarządcze mające wpływ na działalność Wnioskodawcy podejmowane są przez właściwy personel Spółki przebywający poza granicami Polski, w szczególności w (`(...)`).

Okoliczność ta, sama w sobie, powinna wykluczać istnienie SMPD Spółki w Polsce. Powyższe wielokrotnie potwierdzały organy podatkowe wskazując w wydawanych interpretacjach indywidulanych, że brak posiadania na terytorium Polski pracowników (własnych lub pozyskiwanych z zasobów zewnętrznych - na podstawie wymogu wystarczającej stałości miejsca działalności), nad którymi danemu podmiotowi przysługiwałaby kontrola porównywalna do kontroli nad własnymi pracownikami, wyłącza możliwość powstania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

Tytułem przykładu można odwołać się w tym miejscu do interpretacji indywidualnej z dnia 6 lutego 2018 r., znak 0114-KDIP1-2.4012.683.2017.2.MC, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”), stwierdził, że: „do przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego, podatnikowi musi jednak przysługiwać - na podstawie wymogu wystarczającej stałości miejsca działalności - porównywalna kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym”. Identyczna teza została sformułowana przez DKIS również w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lutego 2018 r., znak 0115-KDIT1-2.4012.803.2017.3.RS.

Ponadto, w cytowanym wyżej wyroku WSA w Warszawie, sygn. akt III SA/WA 1979/16, WSA podkreślił, że: „W ocenie Sądu należy bowiem podzielić stanowisko zaprezentowane w skardze, że choć personel taki nie musi być „własny” (jak wyżej wskazał Sąd, w pełni akceptowalny jest outsourcing), to jednak wymagane jest określone władztwo nad takim personelem. Usługi zawsze przecież wykonuje jakiś personel, toteż pominięcie tego wymogu władztwa oznaczałoby, że to kryterium jest spełnione zawsze, niezależnie od zakresu uprawnień podmiotu do władczego kierowania takim personelem, sprawowania nad nim kontroli albo narzucania sposobu wykonywania zleconej usługi. (`(...)`) Odnośnie natomiast niezależności decyzyjnej - z wniosku wynikało, że decyzje dotyczące nabywanej w Polsce usługi podejmowane są przez zarząd w Niemczech, w Polsce nie rezyduje żadna osoba uprawniona w tej kwestii.”

W tym miejscu na uwagę zasługuje fakt, iż codzienne zarządzanie pracownikami E. Polska będzie odbywało się w Polsce w ramach struktury organizacyjnej E. Polska. Spółka oraz B. będą mieli możliwość zdalnego monitorowania E. Polska i świadczenia całodobowego (around-the-clock) wsparcia w celu zapewnienia wydajności wdrożonych Usług w chmurze oraz oprogramowania, a także zdalnego instalowania aktualizacji systemu i poprawek bezpieczeństwa. Działania te nie oznaczają jednak, że Wnioskodawca będzie miał kontrolę and pracownikami zatrudnionymi przez E. Polska podobną do kontroli and własnymi zasobami.

Ponadto należy podkreślić, że pracownicy E. Polska nie będą posiadać żadnych obowiązków związanych z kontaktem z klientem i nie będą zaangażowani w świadczenie Usług w chmurze, ponieważ wszystkie działania związane ze sprzedażą, dystrybucją i kontaktem z klientem będą prowadzone przez Spółkę bezpośrednio z (`(...)`). W związku z powyższym E. Polska nie będzie uczestniczył w tych czynnościach i nie będzie miał bezpośredniego kontaktu z klientami Wnioskodawcy.

Dodatkowo, Spółka nie będzie miała również żadnej kontroli and pracownikami A Polska. Należy podkreślić, że A Polska świadczy co do zasady usługi marketingowe dla Grupy, a nie tylko dla Spółki i nie będzie uprawniony do negocjowania lub zawierania umów w imieniu Spółki.

Wnioskodawca, jak wskazano powyżej, nie posiada zatem odpowiednich zasobów ludzkich w Polsce, gdyż nie zatrudnia w Polsce żadnych pracowników, nie posiada przedstawicieli handlowych, osób upoważnionych do podejmowania jakichkolwiek czynności w jego imieniu, czy to wykonujących takie czynności na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia, o dzieło lub innej umowy o świadczenie usług itp.

Należy również podkreślić, że z uwagi na fakt, iż przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie Usług w chmurze, E. Polska i A Polska będą wykonywać jedynie pomocnicze czynności serwisowe sprzętu oraz wsparcie marketingowe i promocyjne.

W ocenie, w świetle wyroku TSUE w sprawie C-547/18 (Dong Yang Electronics), w analizowanej sprawie nie ma również znaczenia, czy E. Polska będzie spółką zależną bezpośrednio czy pośrednio od Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że A Polska należy do Grupy.

Tym samym, relacja E. Polska i A Polska nie ma znaczenia z punktu widzenia posiadania przez Spółkę stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce - sama w sobie nie może być czynnikiem decydującym w tym zakresie. Skoro, jak wynika z powołanego wyżej wyroku TSUE w sprawie Dong Yang Electronics, istnienia na terytorium państwa członkowskiego SMPD nie można wywodzić z samego faktu posiadania przez Spółkę spółki zależnej w tym państwie członkowskim. Takiego wniosku nie można również wysnuć z faktu, że podmiot należący do tej samej grupy kapitałowej prowadzi działalność na terytorium tego państwa członkowskiego. W istocie, zakwalifikowanie innego podmiotu jako tworzącego SMPD dla kontrahenta zależy od warunków merytorycznych określonych w Rozporządzeniu, w szczególności w jego art. 11, które muszą być oceniane w kontekście realiów gospodarczych i handlowych.

Jak wskazała rzecznik generalna - Juliane Kokott - w swojej opinii w sprawie C-605/12 (Welmory sp. z o. o.), odnosząc się do kwestii posiadania zaplecza personalnego jako warunku niezbędnego do uznania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej: „nawet jeśli stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej niekoniecznie wymaga własnego zaplecza personalnego i technicznego, to podatnikowi musi jednak przysługiwać - na podstawie wymogu wystarczającej stałości miejsca działalności - porównywalna kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym. Dlatego w szczególności konieczne są umowy o usługi lub umowy najmu dotyczące zaplecza personalnego i technicznego, które to zaplecze, jest do dyspozycji podatnika jak własne, i które to umowy nie podlegają zatem rozwiązaniu w krótkim czasie. (`(...)`) Na pytanie prejudycjalne należy zatem odpowiedzieć, że stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 44 zdanie drugie dyrektywy VAT oznacza miejsce, które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Własne zaplecze personalne i techniczne nie, jest w tym celu konieczne, o ile dostępność innego zaplecza jest porównywalna do dostępności zaplecza własnego.”

Z kolei, już w samym wyroku w sprawie C-605/12, TSUE wskazał, że „Okoliczność, że działalność gospodarcza dwóch spółek związanych umową o współpracy tworzy ekonomicznie nierozerwalną całość, a z jej rezultatów korzystają zasadniczo konsumenci w Polsce, nie ma znaczenia przy stwierdzeniu, czy spółka cypryjska posiada stałe miejsce prowadzenia działalności w Polsce. Jak bowiem słusznie podkreśliły spółka polska, rząd cypryjski i Komisja Europejska, należy odróżnić usługi świadczone przez spółkę polską na rzecz spółki cypryjskiej od usług świadczonych przez tę ostatnią na rzecz konsumentów w Polsce. Chodzi o odrębne świadczenie usług, które podlegają różnym systemom VAT.

Mając na względzie powyższe rozważania, na pytanie prejudycjalne należy odpowiedzieć, że pierwszy podatnik mający siedzibę działalności gospodarczej w jednym państwie członkowskim, który korzysta z usług świadczonych przez drugiego podatnika mającego siedzibę w innym państwie członkowskim, powinien być uważany za posiadającego w tym innym państwie członkowskim „stałe miejsce prowadzenia działalności” w rozumieniu art. 44 dyrektywy VAT, w celu określenia miejsca opodatkowania tych usług, jeżeli to stałe miejsce charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór usług i wykorzystywanie ich do celów jego działalności gospodarczej.”

Powyższe potwierdza również późniejsze orzecznictwo TSUE. Z tego względu, aby przypisać podatnikowi istnienie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju nie wystarcza samo korzystanie z cudzych zasobów personalnych i technicznych - wymagana jest równocześnie kontrola podatnika nad tymi cudzymi zasobami, jakby były to własne zasoby danego podatnika.

B2. Brak odpowiedniej struktury w zakresie zaplecza technicznego

Ponadto, przesłanka posiadania w Polsce odpowiedniej struktury w zakresie zaplecza technicznego niezbędnego do prowadzenia działalności gospodarczej nie zostanie spełniona w stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku.

Jak wynika z ugruntowanej linii orzeczniczej i interpretacyjnej, dla stwierdzenia istnienia stałego miejsca prowadzenia działalności konieczne jest zbadanie możliwości sprawowania przez usługobiorcę kontroli nad zapleczem usługodawcy. W przypadku jej braku będzie to jedynie zwykła relacja pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą, w ramach której korzystanie z zasobów kontrahenta nie może być uznane za równoznaczne z korzystaniem z zasobów własnych, a w konsekwencji z utworzeniem odpowiedniej struktury osobowo-rzeczowej w danym państwie, której obecność jest jednym z czynników warunkujących stworzenie SMPD.

Przyjęcie odmiennego podejścia prowadziłoby do wniosku, że każdy podmiot nawiązujący współpracę z podmiotem z innego państwa posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w tym państwie.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy zauważyć, że Wnioskodawca nie będzie posiadał w Polsce infrastruktury, na swój własny, wyłączny użytek, koniecznej do prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego / opisu zdarzenia przyszłego usługi świadczone przez E. Polska lub A Polska nie umożliwiają Wnioskodawcy prowadzenia niezależnej działalności na terytorium kraju, gdyż dostępność zaplecza technicznego będącego przedmiotem świadczonych na rzecz Wnioskodawcy usług nie jest porównywalna do dostępności własnego zaplecza.

Podkreślenia wymaga, że Spółka nie posiada / nie wynajmuje / nie jest dzierżycielem w Polsce żadnych obiektów lub pomieszczeń na potrzeby prowadzenia swojej działalności - nie wynajmuje żadnej powierzchni użytkowej w postaci biura lub magazynu, ani nie posiada żadnego tytułu prawnego do korzystania z jakichkolwiek pomieszczeń w Polsce. Spółka nie posiada na terenie kraju żadnych maszyn ani innych urządzeń niezbędnych do niezależnego wykonywania działalności gospodarczej.

Infrastruktura, za pomocą której E. Polska będzie wykonywał czynności pomocnicze związane z utrzymaniem sprzętu komputerowego, będzie własnością E. Polska lub będzie w jego dyspozycji na podstawie umów, których stroną jest E. Polska (np. umowy najmu, dzierżawy, leasingu). Wnioskodawca nie jest stroną tych umów i nie będzie miał dostępu do E. Polska bez uprzedniej zgody (tj. takiej samej jak każda inna trzecia strona) osoby odpowiedzialnej zatrudnionej w E. Polska.

Ponadto, infrastruktura E. Polska nie może być również w żaden sposób uznana za zaplecze techniczne Wnioskodawcy. E. Polska, wykonując czynności związane z konserwacją sprzętu komputerowego, będzie działał w oparciu o własną infrastrukturę materialną i personalną, nad którą Wnioskodawca nie będzie sprawował kontroli prawnej.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on posiadał w Polsce struktury zaplecza technicznego, która uprawniałaby do stwierdzenia, że Spółka posiada SMPD na terytorium Polski.

B3. Brak niezależności decyzyjnej

Pomijając fakt, że brak odpowiedniej struktury personalnej i technicznej w Polsce eliminuje możliwość uznania, że Wnioskodawca posiada / będzie posiadać SMPD na terytorium Polski, Spółka pragnie również podkreślić, że w analizowanym przypadku nie zostanie spełniony warunek samodzielności prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w Polsce.

Wnioskodawca nie będzie posiadać w Polsce jakiejkolwiek struktury, która mogłaby brać udział w podejmowaniu decyzji zarządczych, czy procesie negocjacji i zawierania umów. W szczególności w Polsce nie będzie się znajdować żaden pracownik Spółki ani inna osoba upoważniona do reprezentowania lub zawierania umów w imieniu Spółki. Wszystkie czynności związane z działalnością handlową Spółki będą podejmowane w siedzibie, która znajduje się w (`(...)`) - w siedzibie Spółki zawierane będą umowy dotyczące nabycia oraz sprzedaży towarów i usług, składane będą zamówienia na dostawy towarów / usług itp. W (`(...)`) podejmowane będą również decyzje strategiczne związane z funkcjonowaniem Wnioskodawcy.

W konsekwencji, w analizowanym stanie faktycznym nie zostanie spełniona przesłanka prowadzenia działalności w sposób niezależny od działalności Spółki w (`(...)`).

Spółka pragnie zwrócić uwagę, że powyższe podejście jest zgodne ze stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych. Przykładowo w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 czerwca 2009 r., sygn. III SA/Wa 110/09, powołując wyroki TSUE, WSA w Warszawie stwierdził, że: „Wsprawach: 168/84 Gunter Bergholzp-ko Finanzamt Hamburg -Mitte - Altstadt, C-190/95 ARO Lease BV p-ko Instecteur van de Belastingdienst Grote Ondernemingen te AAterdam, C-260/95 Commissioners of CustoA and Excise p-ko DFDS A/S, C-231/94 Faaborg - Gelting Linien A/S p-ko Finanzamt Flensburg ETS zdefiniował pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności jako to, gdzie podmiot posiada zasoby ludzkie, zasoby techniczne a także infrastrukturę umożliwiającą zawieranie umów i podejmowanie decyzji zarządczych. Nadto, powyższe zasoby i infrastruktura muszą charakteryzować się pewną stałością oraz umożliwiać świadczenie usług w sposób niezależny”.

W związku z powyższym, w analizowanej sprawie nie zostanie spełniona przesłanka prowadzenia działalności gospodarczej w sposób niezależny od działalności Spółki w kraju jej siedziby.

Skoro zatem w orzecznictwie TSUE kryterium samodzielności decyzyjnej jest jednym z warunków sine qua non uznania, że podatnik posiada w danym miejscu stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, to brak samodzielności prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej wyklucza możliwość posiadania przez Spółkę stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

B4. Brak stałości prowadzenia działalności gospodarczej

Jak wynika z samego pojęcia „stałe” oznacza trwale związane z danym miejscem, niezbywalne, niezmienne - stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej musi charakteryzować się pewnym stopniem zaangażowania, które pozwala na uznanie, że działalność jest prowadzona w tym miejscu nie w sposób przemijający czy okresowy.

W ocenie Spółki, nie będzie ona stale obecna w Polsce w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego, Spółka nie posiada na terytorium Polski żadnych zasobów ludzkich ani technicznych, a tym bardziej nie posiada i nie będzie posiadał ich na stałe.

Pojęcie stałości może być rozumiane jako zamiar stałego (lub przynajmniej długotrwałego) prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium danego kraju. W tym kontekście należy wskazać, iż Spółka planuje korzystać z usług E. Polska i A Polska przez okres wskazany w umowach. Jednakże, zdaniem Spółki, stałe korzystanie z usług danego kontrahenta nie może być uznane za tożsame ze „stałością” miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, w sytuacji, gdy Spółka nie planuje utrzymywać w Polsce żadnych struktur personalnych i technicznych. Jak wyjaśniono powyżej, relacje pomiędzy Spółką a E. Polska i A Polska nie różnią się od typowych relacji pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą.

Nie można zatem przyjąć, że działalność Spółki w Polsce będzie charakteryzowała się stałością i zamiarem prowadzenia działalności z tego miejsca. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w analizowanym przypadku kryterium stałości prowadzenia działalności gospodarczej nie może zostać uznać za spełnione.

Reasumując, biorąc pod uwagę wskazane okoliczności nie można twierdzić, że w opisanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym Spółka będzie posiadała stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polsce. Nie zostaną bowiem łącznie spełnione warunki pozwalające na stwierdzenie, że Spółka posiada w Polsce miejsce charakteryzujące się odpowiednią strukturą osobową i techniczną, umożliwiającą prowadzenie działalności gospodarczej w sposób stały i niezależny.

Ad. b).

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. Zgodnie natomiast z art. 28b ust. 2, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę fakt, że miejsce świadczenia czynności serwisowych (utrzymania) sprzętu komputerowego oraz wsparcia marketingowo-promocyjnego, które będą świadczone odpowiednio przez E. Polska i A Polska na rzecz Spółki, określane są zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 28b ustawy o VAT, nie ulega wątpliwości, że wobec braku siedziby, jak również stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę w Polsce, miejscem świadczenia analizowanej usługi nie będzie Polska. W rezultacie czego, wystawiane na rzecz Spółki faktury nie powinny zawierać polskiego podatku VAT.

Ad. c).

Jak wynika z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego lub zwrotu nadwyżki podatku od towarów i usług albo zwrotu podatku naliczonego, faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu VAT lub jest zwolniona od VAT.

Zatem w przypadku, gdy organ podatkowy uzna zaprezentowane powyżej stanowisko Spółki w zakresie kwestii objętej lit. b) za prawidłowe i oceni, że Spółka nie posiada / nie będzie posiadać SMPD w Polsce, to usługi podlegające art. 28b ust. 1 ustawy o VAT świadczone na rzecz Spółki nie będą objęte zakresem opodatkowania VAT w Polsce (i tym samym, powinny być dokumentowane fakturami niezawierającymi polskiego VAT).

Zatem w przypadku, gdy usługodawca omyłkowo udokumentuje opisane powyżej usługi świadczone na rzecz Spółki fakturami zawierającymi polski VAT, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z takich faktur.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów

w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług

w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

Natomiast, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Z treści wniosku wynika, że jesteście Państwo podmiotem prawa (…), prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży rozwiązań określanych powszechnie jako technologia informatyczna („IT”). Państwa Spółka jest zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej w (…), jak również jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w Polsce (rejestracja dla celów sprzedaży na odległość na rzecz konsumentów). Należycie Państwo do działającej w branży IT międzynarodowej grupy - B., w ramach której rolę podmiotu dominującego pełni podmiot gospodarczy z siedzibą w (…) - B. . B. jest globalną siedzibą dla działalności Grupy i obecnie posiada dwa regionalne centra operacyjne : B. w (…) oraz Państwa Spółkę w (…). Państwa Spółka wspiera Europę, Bliski Wschód i Afrykę („EMEA”) oraz rejon Azji oraz Pacyfiku („APAC”) i jest odpowiedzialna za marketing, sprzedaż, dystrybucję sprzętu i oprogramowania oraz usług w rejonie EMEA i APAC. W związku z działalnością Państwa Spółki w (`(...)`) zatrudnionych jest blisko (`(...)`) pełnoetatowych pracowników. Ponadto prowadzicie działalność operacyjną z terytorium (`(...)`) i tam podejmowane są decyzje biznesowe Spółki. Na terytorium (`(...)`) zajmują się Państwo produkcją, sprzedażą oraz dystrybucją wszelkich produktów B. oferowanych w regionie EMEA. Oprogramowanie B. jest licencjonowane przez Panstwa na rzecz klientów w Polsce. Państwa Spółka upoważniona jest do bezpośredniego lub pośredniego udostępniania oprogramowania B.. Prowadzi dystrybucję oprogramowania na terenie Polski w ramach umów zawieranych za pośrednictwem autoryzowanych dystrybutorów zewnętrznych lub partnerów rozwiązań licencyjnych. Na terytorium Polski działalność prowadzi A Polska. Jest to podmiot prawa polskiego, będący rezydentem podatkowym w Polsce. Zakres działania A Polska obejmuje: usługi marketingowe i wsparcia sprzedaży na polskim rynku; usługi pomocy technicznej i działania konserwacyjne („Usługi wsparcia produktu” lub „PSS”) oraz usługi doradztwa organizacyjnego („Usługi Doradcze B.” lub „B.(`(...)`)”), które są komplementarne do powyższych usług marketingowych i wsparcia sprzedaży. Zawarliście Państwo umowę z A Polska w zakresie wsparcia rynkowego w dniu (…) r. Porozumienie to zostało zawarte na czas nieoznaczony. Na mocy tej umowy A Polska świadczy na rzecz Państwa usługi (na zasadach rynkowych, uzyskując odpowiednią marżę): tworzenia i rozwoju zapotrzebowania na produkty B. w Polsce, usługi związane z ogólnym marketingiem, koordynację lokalnych reklam i kampanii marketingowych, współdziałania z lokalnymi targami i wydarzeniami reklamowymi w celu prezentacji produktów B., informowania Państwa o lokalnych zdarzeniach, które mogą wpływać na poziom sprzedaży Spółki w Polsce, rozpowszechnianie informacji na temat produktów B. do oraz od lokalnych użytkowników. Usługi te polegają na tworzeniu lokalnych kampanii marketingowych, targów i pokazów produktów B., przekazywaniu Państwu informacji odnośnie lokalnych uwarunkowań rynkowych oraz możliwości sprzedażowych, itp. Usługi świadczone przez A Polska na rzecz Państwa w zakresie wsparcia rynkowego mają na celu wsparcie ogółu działalności Spółki w Polsce. Usługi te ograniczone są jednak do terytorium Polski i nie dotyczą działalności Państwa Spółki w (…) oraz na innych rynkach regionu EMEA. A Polska może zawierać umowy i bezpośrednio obciążać lokalnych klientów z tytułu usług wsparcia oprogramowania (PSS) i usług doradczych B. (B.(`(...)`)). Przychody generowane są w formie prowizji od Państwa Spółki. A Polska nie sprzedaje innych produktów B. na rynku lokalnym. W przypadku wszelkich innych produktów oraz usług B. oferowanych w Polsce sprzedawcą jest Państwa Spółka. A Polska zobowiązana jest do prawidłowego wykonania uzgodnionych usług, jednak sposób wykonania tych usług zależy od decyzji i działań podjętych przez A Polska. Państwo natomiast oczekujecie prawidłowego świadczenia usług zgodnie z zawartą umową, jednak nie możecie wskazywać A Polska sposobu wykonania usług. Ponadto Spółka nie posiada jakiejkolwiek kontroli nad zasobami osobowymi oraz technicznymi/rzeczowymi A Polska. Nie ma też wpływu jaka część zasobów osobowych oraz technicznych/rzeczowych ma świadczyć usługi na rzecz Spółki. A Polska ma zapewnić prawidłowe wykonanie określonych umową usług jednak sposób wykonania tych usług zależny jest od A Polska. A Polska posiada oddzielny zespół zarządczy oraz dział HR wspierający ich pracowników i działalność lokalną. Obie Spółki są odrębnymi podmiotami, zarządzanymi przez oddzielne zespoły. Każda ze Spółek ma oddzielne cele gospodarcze i biznesowe. Spółki związane są jedynie umową, na mocy której A Polska świadczy na rzecz Państwa usługi. Ponadto jednym z segmentów działalności Grupy jest świadczenie usług w chmurze, które zapewniają swobodę tworzenia, wdrażania i zarządzania aplikacjami w ogromnej, globalnej sieci („Usługi w Chmurze”). Podstawą tej ekspansji będzie otwarcie nowego Centrum Danych B. w Polsce, jako części globalnej chmury, tak aby zapewnić szerokiemu krajowemu ekosystemowi tzw. startupów, przedsiębiorców, przedsiębiorstw i podmiotów publicznych dostęp do bezpiecznych usług w chmurze klasy korporacyjnej. Właścicielem Centrum będzie nowy, odrębny podmiot z Grupy („E. Polska”). E. Polska będzie polskim podmiotem gospodarczym i bezpośrednio lub pośrednio spółką zależną Państwa Spółki. W oparciu o istniejące już centra danych na świecie, oczekuje się, że E. Polska będzie właścicielem następujących aktywów: infrastruktury fizycznej, takiej jak budynek, w którym powstanie centrum danych, a który będzie własnością E. Polska lub będzie wynajmowany; serwerów; komputerów i sprzętu sieciowego (np. routery, przełączniki itp.); wszelkich innych aktywów wymaganych do codziennych operacji, bezpieczeństwa, elektryczności i kontroli temperatury. E. Polska (Centrum Danych w Polsce) zostanie początkowo utworzone w 3 lokalizacjach, które obejmować będą nieruchomość zakupioną przez E. Polska (jedna z lokalizacji), jak również powierzchnie wynajęte przez ten podmiot w dwóch nieruchomościach położonych w województwie (…) (dwie pozostałe lokalizacje). Przedmiotowe aktywa będą stanowiły wyłączną własność E. Polska. E. Polska planuje zatrudnić (łącznie we wskazanych trzech lokalizacjach) ok. 28 pracowników, których zadaniem będzie wykonywanie codziennych czynności niezbędnych do utrzymania Centrum Danych w ruchu, a także zapewnienie bezpieczeństwa w E. Polska. Wykorzystując ww. zasoby E. Polska będzie świadczył Usługi DC wyłącznie na rzecz Państwa Spółki. W zamian za świadczenie tych Usług, Państwo zapłacą E. Polska wynagrodzenie równe zwrotowi wszystkich poniesionych kosztów bezpośrednich i pośrednich, powiększonych o marżę. Wynagrodzenie to będzie zgodne z zasadą ceny rynkowej oraz obowiązującymi zasadami OECD. E. Polska zawrze umowę z Państwem na świadczenie pełnego zakresu Usług DC, świadczenie usługi „pod klucz” w zakresie hostingu i przetwarzania stron internetowych o wysokiej dostępności oraz usług pokrewnych („Umowa”). W ramach Umowy E. Polska będzie mieć prawo dostępu i/lub korzystania z wszelkich praw własności intelektualnej niezbędnych do świadczenia uzgodnionych usług. W celu umożliwienia przepływu danych oraz informacji poprzez infrastrukturę centrum danych, ze względów prawnych, w celu realizacji sprzedaży on-line oraz usług chmurowych Spółki, E. Polska może potrzebować korzystania z praw własności intelektualnej B., np. (…) bądź „(…), itp. Działalność badawczo-rozwojowa, jak również własność wartości niematerialnych pozostanie jednak w Państwa Spółce. Pracownicy E. Polska nie będą wykonywali żadnych czynności związanych z obsługą klienta, jak również nie będą zaangażowani w świadczenie Usług w chmurze, gdyż wszystkie czynności związane ze sprzedażą produktów, dystrybucją, kontaktami z klientami będą prowadzone przez Spółkę bezpośrednio z terytorium (…) (częściowo usługi wsparcia sprzedaży i marketingu będą świadczone przez A Polska. W rezultacie, E. Polska nie będzie brał udziału w tych czynnościach oraz nie będzie miał jakiegokolwiek bezpośredniego kontaktu z klientami Państwa Spółki. A zatem, w porównaniu do zakresu usług świadczonych przez Spółkę, E. Polska będzie wykonywał jedynie czynności pomocnicze i o charakterze czysto technicznym. Pracownicy zatrudnieni w E. Polska będą wykonywać na rzecz swojego pracodawcy (E. Polska) czynności wsparcia technicznego (inżynieryjnego), utrzymania, naprawy oraz wymiany sprzętu służącego do działalności centrum danych. Codzienne zarządzanie pracownikami E. Polska będzie odbywać się na terenie Polski w ramach struktury organizacyjnej E. Polska. E. Polska będzie również odpowiedzialny za dostarczanie, naprawę i wymianę sprzętu należącego do E. Polska. Państwa Spółka i B. będą zdalnie monitorować Centrum Danych (Centra są monitorowane zgodnie z modelem follow-the-sun przez centra kontroli Grupy w (…)) w godzinach ich pracy w różnych strefach czasowych i zapewniać wsparcie przez całą dobę m.in. w zakresie: zarządzania wydajnością wdrożonych usług i oprogramowania w chmurze; zdalnej instalacji aktualizacji systemu i poprawek bezpieczeństwa; monitorowania opóźnień, zarządzania obciążeniem serwera oraz potencjalnych awarii sprzętu i awarii systemu lub błędów oraz przeprowadzania zdalnych napraw oprogramowania i produktów IT przechowywanych na serwerach E. Polska. Jeśli w jakimkolwiek regionie pojawi się problem dotyczący Centrum Danych, zespół zdalnego monitoringu zareaguje na niego, zidentyfikuje problem, a następnie oddeleguje pracowników E. Polska lub inżynierów zatrudnionych przez zewnętrznych wykonawców do wdrożenia rozwiązań wskazanych przez zespół zdalnego monitoringu. Lokalnie zatrudnieni przez E. Polska inżynierowie oraz osoby odpowiedzialne za utrzymanie prawidłowego działania sprzętu w centrum danych może być zobowiązana do konsultacji w zakresie kwestii technicznych/operacyjnych z osobami technicznymi bądź managerami w Centrum Operacyjnym EMEA (Spółce) bądź B. w (…). Ma to na celu zapewnienie bezproblemowej działalności centrum danych oraz spójnego i efektywnego podejścia w celu rozwiązywania powstających problemów operacyjnych, jakie mogą powstać w toku działalności centrum danych. B., Państwa Spółka jak i inne zagraniczne podmioty z Grupy nie będą miały dostępu do E. Polska bez uprzedniej zgody (tzn. takiej samej jak każda inna strona trzecia) wydanej przez osobę odpowiedzialną zatrudnioną przez E. Polska. E. Polska będzie świadczyć usługi wskazane w zawartej umowie. W celu świadczenia usług E. Polska będzie zobowiązana do zapewnienia dostatecznej infrastruktury sprzętowej, zakupu, utrzymania, naprawy oraz wymiany sprzętu (w zależności od potrzeb). E. Polska będzie miała wyłączną kontrolę nad zasobami technicznymi centrum logistycznego i będzie świadczyć usługi według własnego uznania, jednak w zakresie wskazanym w umowie. Państwa Spółka nie będzie miała swobodnego dostępu do infrastruktury technicznej centrum danych, chyba że dostęp zostanie uzgodniony z E. Polska (np. w celu inspekcji). Wnioskodawca nie będzie także posiadać bezpośredniej kontroli nad zasobami osobowymi E. Polska. Wszyscy pracownicy działający w centrum danych oraz nim zarządzający będą zatrudnieni i wynagradzani przez E. Polska. Co prawda zarząd wyższego szczebla w E. Polska może mieć obowiązki raportowania centralnym zespołom odpowiedzialnym za zarządzanie centrami danych - w (…) dla regionu EMEA oraz w (…) globalnie. Jednak obowiązki te związane są z globalną koordynacją i sprawnym działaniem grupy i nie wynikają z kontroli nad E. Polska. Nie będzie Państwo posiadać bezpośredniej kontroli nad zasobami osobowymi oraz zasobami technicznymi/rzeczowymi E. Polska. Wszyscy pracownicy działający w centrum danych oraz nim zarządzający będą zatrudnieni i wynagradzani przez E. Polska. Natomiast wszelkie zasoby techniczne (infrastruktura) będą zakupywane i będą własnością E. Polska, która będzie nimi zarządzać. Wszystkie centra danych B. globalnie działają zgodnie z wytycznymi globalnego zespołu Centrów Danych zlokalizowanego w (…). Ten zespół nazywa się (…). Spółka oraz członkowie zespołu (…) mogą początkowo konsultować się z E. Polska podczas robót konstrukcyjnych i początkowej inicjalizacji centrum danych, w celu zapewnienia osiągnięcia sprawności operacyjnej centrum danych w Polsce i prawidłowego świadczenia usług na rzecz Spółki. Jednakże codzienna implementacja i korzystanie z zasobów centrum logistycznego będzie zależne oraz będzie stanowiło obowiązek lokalnego zespołu zarządczego E. Polska, w celu zapewnienia efektywnej i prawidłowej pracy centrum danych. Obecnie jak i w skutek planowanej zmiany struktury organizacyjnej Spółka nie posiada i nie będzie posiadała na terytorium Polski pracowników jak również nie jest i nie będzie właścicielem lub najemcą jakichkolwiek aktywów zarówno ruchomych jak i nieruchomości. Spółka nie delegowała żadnych pracowników do stałego lub okresowego wykonywania obowiązków na terytorium Polski (z wyjątkiem możliwości bardzo krótkiej wizyty ograniczonej liczby pracowników w Polsce, jeśli zajdzie taka potrzeba). Nie posiadacie Państwo również w Polsce żadnej struktury, która byłaby zaangażowana w negocjowanie lub zawieranie umów handlowych. W szczególności nie posiadacie w Polsce żadnego pracownika, ani żadnej innej osoby, która byłaby upoważniona do reprezentowania lub zawierania umów w państwa imieniu (jakichkolwiek przedstawicieli handlowych, osób upoważnionych do podejmowania jakichkolwiek działań w jego imieniu, itp.). Wszelkie czynności związane z działalnością gospodarczą Państwa Spółki dokonywane są w siedzibie zlokalizowanej w (…). W szczególności siedziba Państwa Spółki jest miejscem, gdzie zawierane są umowy sprzedaży oraz zakupu, skąd składane są zamówienia na dostawę towarów itp. Wszelkie strategiczne decyzje dotyczące działalności Państwa Spółki / wszelkie decyzje zarządcze mające wpływ na Państwa działalność podejmowane są przez odpowiedni personel zlokalizowany poza granicami Polski, w szczególności w (…). Ponadto w zakresie niezwiązanym z działalnością E. Polska, Wnioskodawca zaangażował na terytorium Polski podmiot trzeci (II) do zarządzania obsługi konsumenckich zwrotów wadliwych towarów (urządzeń (…)). II świadczy na rzecz Spółki usługę wymiany urządzeń i przechowuje pewną liczbę urządzeń w Polsce w celu umożliwienia wymiany wadliwych urządzeń na sprawny sprzęt. II obciąża Spółkę z tytułu świadczonych usług.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy nie będziecie posiadać na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 11 Rozporządzenia, a w rezultacie usługi świadczone na rzecz Państwa przez Lokalny Podmiot DC oraz przez A. Polska, dla których miejsce świadczenia ustalane jest zgodnie z regułą wynikającą z art. 28b ust. 1 lub 2 ustawy o VAT, nie powinny być opodatkowane w Polsce oraz czy w przypadku ewentualnego wystawienia na rzecz Spółki przez usługodawcę faktury z wykazaną kwotą VAT (dla usług opodatkowanych zgodnie z regułą wynikającą z art. 28b ust. 1 lub 2 ustawy o VAT), Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z takich faktur, zgodnie z regułą wynikającą z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Odnosząc się do przedmiotowych kwestii należy wskazać, że dla ujednolicenia stosowanych zasad dotyczących miejsca opodatkowania transakcji podlegających opodatkowaniu definicja „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” została zawarta w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011.

Z części wstępnej (preambuły) - punkt (4) wynika, że podstawowym celem niniejszego rozporządzenia 282/2011 jest zapewnienie jednolitego stosowania obecnego systemu VAT, poprzez określenie przepisów wykonawczych do dyrektywy 2006/112/WE, w szczególności w odniesieniu do podatników, dostawy towarów i świadczenia usług oraz miejsca transakcji podlegających opodatkowaniu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. Przyjęcie rozporządzenia, jako wiążącego i mającego bezpośrednie zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich, w sposób najpełniejszy zapewnia jednolite stosowanie.

Natomiast w punkcie (14) stwierdzono, że aby zapewnić jednolite stosowanie zasad dotyczących miejsca dokonania transakcji podlegających opodatkowaniu, należy wyjaśnić pojęcia, takie jak: siedziba działalności gospodarczej podatnika, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, stałe miejsce zamieszkania oraz zwykłe miejsce pobytu. Stosowanie możliwie jak najbardziej precyzyjnych i obiektywnych kryteriów powinno ułatwić stosowanie tych pojęć w praktyce; należy przy tym uwzględniać orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości.

W myśl art. 11 ust. 1 rozporządzenia 282/2011, na użytek stosowania art. 44 dyrektywy 2006/112/WE „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia 282/2011, na użytek stosowania następujących artykułów stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu świadczenie usług, które wykonuje:

1. art. 45 dyrektywy 2006/112/WE;
2. począwszy od 1 stycznia 2013 r. - art. 56 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE;
3. do 31 grudnia 2014 r. - art. 58 dyrektywy 2006/112/WE;
4. art. 192a dyrektywy 2006/112/WE.

Fakt posiadania numeru identyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 11 ust. 3 rozporządzenia 282/2011).

Na podstawie art. 53 ust. 1 rozporządzenia 282/2011, na użytek stosowania art. 192a dyrektywy 2006/112/WE stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej podatnika jest brane pod uwagę wyłącznie wtedy, gdy charakteryzuje się ono wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu dokonanie dostawy towarów lub świadczenie usług, w których uczestniczy.

Przy wykładni pojęcia „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej”, odwołując się do orzeczeń TSUE, należy wskazać, że o ww. miejscu można mówić jeżeli występuje odpowiednia struktura w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, niezbędna do prowadzenia działalności gospodarczej oraz istnieje pewna minimalna skala działalności gospodarczej, która pozwala na uznanie, że działalność podatnika w tym miejscu nie jest prowadzona w sposób okresowy, jak również działalność z tego miejsca jest prowadzona w sposób samodzielny w stosunku do działalności siedziby przedsiębiorstwa. W tym zakresie aktualne jest orzecznictwo TSUE, m.in. wyrok C-168/84 Gunter Berkholz, C-231/94 Faaborg-Gelting Linien A/S, C-190/95 ARO Lease By, C-260/95 Commissioners of CustoA and Excise v. DFDS A/S, C-390/96 Lease Plan Luxembourg SA, jak również C-605/12 Welmory Sp. z o.o. oraz wyrok C-931/19 Titanium Ltd.

Z uwagi na definicję stałego miejsca prowadzenia działalności wynikającą z przedmiotowego rozporządzenia 282/2011, jak również utrwalone orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz orzecznictwo polskich sądów administracyjnych w powyższym zakresie, wymienić można kilka przesłanek, których zaistnienie powoduje, że można mówić o „stałym miejscu prowadzenia działalności”. Jak wynika z samej nazwy „stały”, to trwale związany z danym miejscem, nieprzenośny, niezmienny. Powyższe wskazuje, że stałe miejsce prowadzenia działalności charakteryzować się musi pewnym określonym stopniem zaangażowania, które pozwala na uznanie, że działalność prowadzona jest w tym miejscu nie w sposób przemijający, czy też okresowy. Konieczna jest zatem pewna określona minimalna skala działalności, która stanowi zewnętrzną oznakę, że działalność w tym miejscu prowadzona jest stale. Zaangażowanie, o którym mowa powinno również przybrać konkretny wymiar osobowo-rzeczowy, pozwalający na świadczenie usług w sposób niezależny. Innymi słowy, dla uznania, że określone miejsce prowadzenia działalności ma charakter stały, konieczne jest istnienie w tym miejscu infrastruktury technicznej oraz personelu ludzkiego, który samodzielnie może świadczyć określone czynności. Taka osobowo-rzeczowa struktura w stałym miejscu prowadzenia działalności powinna występować w sposób stały, tzn. powtarzalny i nieprzemijający.

Pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności nie sposób również rozpatrywać w oderwaniu od definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z uwagi na wskazane w powołanym wyżej przepisie kryteria, stwierdzić należy, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, jeżeli przy wykorzystaniu na jego terytorium infrastruktury oraz personelu, w sposób zorganizowany oraz ciągły, prowadzi działalność, w ramach której dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przyjąć zatem należy, że infrastruktura techniczna i zaangażowanie osobowe musi pozostawać w ścisłym związku z dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem koniecznym jest dla uznania za stałe miejsce prowadzenia działalności aby to miejsce nie tylko wykorzystywało towary i usługi, lecz także samo mogło wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy. Przy czym, nie jest konieczne dla uznania działalności podmiotu za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, aby przy wykorzystaniu wystarczających środków sam podmiot świadczył usługi czy też dokonywał dostaw towarów. Ważne również aby stworzona struktura działalności podmiotu miała możliwość odbioru i korzystania z usług dostarczonych na własne potrzeby.

Jednocześnie do przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego, podatnikowi musi jednak przysługiwać - na podstawie wymogu wystarczającej stałości miejsca działalności - porównywalna kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym.

Na podstawie wymienionych przesłanek można uznać, że jeżeli dany podmiot posiada w danym państwie personel oraz strukturę (w tym infrastrukturę techniczną), cechującą się odpowiednią stałością, to posiada stałe miejsce prowadzenia działalności w tym państwie. Bez znaczenia pozostaje natomiast - co należy podkreślić - czy są to pracownicy zatrudnieni bezpośrednio przez ten podmiot, czy też „własna” infrastruktura. Orzecznictwo TSUE wskazuje bowiem, że także korzystanie z zasobów ludzkich i technicznych innego podmiotu może prowadzić do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności w innym kraju.

Z opisu sprawy wynika, że na terytorium Polski współpracujecie Państwo ze spółką A Polska, od której nabywacie, na zasadach rynkowych w zamian za wynagrodzenie, usługi marketingowe, wsparcia sprzedaży oraz usługi wsparcia produktu i usługi doradcze. Usługi, świadczone na podstawie zawartej umowy na czas nieoznaczony, dotyczą wsparcia rynkowego i mają na celu wsparcie ogółu działalności Państwa Spółki w Polsce. Usługi te ograniczają się do terytorium Polski i nie dotyczą działalności Spółki w Iralndii, czy na innych rynkach regionu EMEA. Co prawda A Polska zobowiązana jest do prawidłowego wykonania usług wynikających z umowy, jednak sposób wykonania tych usług zależy już od decyzji i działań podjętych przez A Polska, a Państwo nie możecie wskazywać sposobu wykonania usług, jak również decydować jaka część zasobów osobowych czy technicznych/rzeczowych A Polska ma zostać wykorzystana do świadczenia usług na Państwa rzecz. Ponadto nie posiadacie Państwo jakiejkolwiek kontroli nad zasobami osobowymi oraz techniczno-rzeczowymi A Polska. Obie Spółki są odrębnymi podmiotami, zarządzanymi przez oddzielne zespoły. Każda ze Spółek ma oddzielne cele gospodarcze i biznesowe. Spółki związane są jedynie umową, na mocy której A Polska świadczy na rzecz Państwa usługi.

Na terytorium Polski ma powstać także nowy, odrębny podmiot z Grupy tj. E. Polska. Będzie to polski podmiot gospodarczy, bezpośrednio lub pośrednio zależny od Państwa Spółki. E. Polska będzie świadczyć na Państwa rzecz usługi związane z działalnością centrum danych za wynagrodzenie rynkowe. Spółka E. Polska nie będzie zaangażowana w jakiekolwiek działania sprzedażowe, będzie wykonywała jedynie czynności pomocnicze i o charakterze czysto technicznym. Czynności te będzie świadczyć według własnego uznania, w zakresie wskazanym w umowie. Państwa Spółka nie będzie posiadała kontroli nad zasobami osobowymi oraz technicznymi/rzeczowymi E. Polska oraz nie będzie miała wpływu jaka część zasobów osobowych oraz technicznych/rzeczowych będzie wykorzystywana do świadczenia usług na jej rzecz. Wszyscy pracownicy działający w centrum danych oraz nimi zarządzający będą zatrudnieni i wynagradzani przez E. Polska, natomiast zasoby techniczne (infrastruktura) będą zakupione przez E. Polska, będą jej własnością i przez nią będą zarządzane. Personel spółki E. Polska będzie wykonywał zadania pod nadzorem i kierownictwem E. Polska. Należy również podkreślić, że z uwagi na fakt, iż przedmiotem działalności Państwa Spółki jest świadczenie Usług w chmurze, E. Polska i A. Polska będą wykonywać jedynie pomocnicze czynności serwisowe sprzętu oraz wsparcie marketingowe i promocyjne. Natomiast Spółka II została zaangażowana jedynie do zarządzania obsługi konsumenckich zwrotów wadliwych towarów w zakresie niezwiązanym z działalnością E. Polska. Ponadto z wniosku wynika, że Państwa Spółka nie posiada i nie będzie posiadała na terytorium Polski pracowników. Spółka nie delegowała też żadnych pracowników do stałego lub okresowego wykonywania obowiązków na terytorium Polski (z wyjątkiem możliwości bardzo krótkiej wizyty ograniczonej liczby pracowników w Polsce, jeśli zajdzie taka potrzeba). Ponadto Spółka nie jest i nie będzie właścicielem i najemcą jakichkolwiek aktywów zarówno ruchomych jak i nieruchomości. Nie będzie też udostępniać personelu bądź zasobów technicznych jakimkolwiek podmiotom na terytorium Polski. Wnioskodawca nie posiada również w Polsce żadnej struktury, która byłaby zaangażowana w negocjowanie lub zawieranie umów handlowych. Wszelkie czynności związane z działalnością gospodarczą Państwa Spółki dokonywane są w siedzibie zlokalizowanej w (`(...)`), gdzie również podejmowane są wszelkie strategiczne decyzje dotyczące działalności Spółki. W analizowanej sprawie Państwa Spółka nie dysponuje odpowiednimi zasobami osobowymi i technicznymi oraz nie sprawuje kontroli nad takimi zasobami w A Polska oraz E. Polska co oznacza brak spełnienia podstawowych przesłanek do uznania Państwa działalności w kraju za stałe miejsce prowadzenia działalności.

Zatem, Państwa Spółka nie będzie posiadała na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności, a sam fakt nabywania usług na zasadach rynkowych od A Polska i E. Polska, jak również II, nie może powodować automatycznego uznania, że istnieje na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce należało uznać za prawidłowe.

Ponadto odnosząc się do pozostałych Państwa wątpliwości należy wskazać, że w analizowanym przypadku usługi nabywane przez Państwa od A. Polska oraz E. Polska dla których miejsce świadczenia usług jest ustalane zgodnie z regułą wynikającą z art. 28b ustawy nie powinny być opodatkowane w Polsce. Państwa Spółka posiada bowiem siedzibę działalności gospodarczej w (`(...)`) oraz jak wskazano w interpretacji nie będzie posiadała w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem, usługi do których ma zastosowanie art. 28b ustawy nie będą opodatkowane na terytorium Polski stosownie do art. 28b ust. 2 ustawy. Usługi świadczone przez A Polska oraz E. Polska będą opodatkowane stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy w kraju siedziby Spółki, tj. w (`(...)`). Tym samym, w przypadku, gdy otrzymacie Państwo od usługodawców faktury dokumentujące nabycie na terytorium Polski usług, do których ma zastosowanie art. 28b ustawy z wykazanym podatkiem znajdzie zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, a nie jak Państwo wskazują, wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy dotyczące faktur dokumentujących usługi niepodlegające opodatkowaniu. W konsekwencji, Państwa Spółka nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem usług od polskich usługodawców do których ma zastosowanie art. 28b ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie miejsca opodatkowania nabywanych usług oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).