0114-KDIP1-1.4012.633.2021.3.AKA

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 września 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 15 września 2021 r. oraz pismem z 10 grudnia 2021 r. (wpływ 15 grudnia 2021 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka A. z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest polską spółką prowadzącą działalność gospodarczą w obszarze usług transportu drogowego, czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Spółka w ramach swojej działalności zawarła umowę z siecią stacji paliw B. sp. z o.o., na dostawę paliw z własnej sieci paliw na zasadzie przedpłat na dostarczane paliwa dla indywidualnych jednostkowych tankowań przez kierowców Wnioskodawcy na podstawie stosownych kart paliwowych (kart prepaid). Jednostkowe tankowania są odnotowywane na karcie paliwowej, zaś wszystkie dostawy jednostkowych tankowań są zawarte na fakturze zbiorczej VAT, wystawianej dla Wnioskodawcy przez B. sp. z o.o. za okresy miesięczne. B. sp. z o.o. jest faktycznym dostawcą paliw. Z uwagi na dokonywanie przedpłat przez Wnioskodawcę, poszczególne tankowania nie są opłacane, a ich koszt rozliczany z dokonanych przedpłat. Faktury zbiorcze VAT wystawiane przez dostawcę paliw zawierają zapis: „Mechanizm podzielonej płatności” i przekraczają kwotę 15.000 zł brutto.

W uzupełnieniu wniosku w zakresie podatku od towarów i usług:

a) na pytanie: „jakim dokumentem B. sp. z o.o. potwierdza każdy zakup paliwa dokonany przez kierowcę w okresie, za który płatność następuje z wykorzystaniem karty prepaid, tj. czy jest to faktura, faktura zaliczkowa, paragon czy inny dokument księgowy, jaki?” Wnioskodawca wskazał, że B. sp. z o.o. potwierdza każdy zakup paliwa dokonany przez kierowcę dokumentem „Rachunek dla klienta”, gdzie zawarta jest ilość wydanego (sprzedanego) paliwa oraz jego wartość brutto bez wykazania kwot netto i VAT (przykłady w załączeniu). Wszystkie dostawy jednostkowych tankowań są zawarte na fakturze zbiorczej VAT, wystawianej dla Wnioskodawcy przez B. sp. z o.o. za okresy miesięczne.

b) na pytanie: „czy faktury dokumentują sprzedaż towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy VAT (należy wskazać towar/usługę wraz z symbolem PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług))?” Wnioskodawca wskazał, że faktury wystawiane przez B. sp. z o.o. dotyczą sprzedaży paliw:

‒ olejów napędowych o kodach: CN27101943, czyli PKWiU 19.20.26.0 oraz CN27102011, czyli PKWiU 19.20.26.0,

‒ benzyny bezołowiowej o kodach: CN27101245, czyli PKWiU 19.20.21.0 oraz CN27101249, czyli PKWiU 19.20.21.0.

Powyższe towary są wymienione w poz. 92 załącznika nr 15 do ustawy o VAT.

Pytanie

Czy w ramach sprzedaży paliw z zastosowaniem przedpłat na poczet przyszłych dostaw paliw (jednostkowych tankowań) - gdy faktura zbiorcza wystawiona dla Wnioskodawcy dokumentuje sprzedaż paliw, czyli towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, oraz kwota należności ogółem na tej fakturze zbiorczej przekracza kwotę 15.000,00 zł brutto – odbiorca faktury zbiorczej jest obowiązany stosować mechanizm podzielonej płatności poprzez dokonanie płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności?

Wnioskodawca zadał ww. pytanie w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (oznaczone we wniosku jako część pytania nr 1).

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym nie ma obowiązku stosowania Mechanizmu podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 108a ust. 1a ustawy o VAT, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT stanowi, że w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców i obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – wystawca faktury powinien zawrzeć na tejże fakturze z adnotację „mechanizm podzielonej płatności”. Podatnik obowiązany do wystawienia takiej faktury jest ponadto zobowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1b ustawy o VAT). Wypełnienie tego obowiązku rozumie się jako wskazanie na wystawionej fakturze numeru rachunku bankowego, z którym powiązany jest stosowny rachunek VAT. Powyższe regulacje znajdują odpowiednie zastosowanie również do płatności, o których mowa w art. 19a ust. 8 ustawy o VAT (tj. przedpłat, zaliczek, zadatków, itp., których otrzymanie powoduje powstanie obowiązku podatkowego) (art. 108a ust. 1c ustawy VAT).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku sprzedaży paliw, tj. towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, z zastosowaniem kart prepaid (bez względu na kwotę należności ogółem na fakturze zbiorczej dokumentującej taką sprzedaż), ww. obowiązki wynikające z obowiązkowego mechanizmu podzielonej płatności nie będą miały zastosowania albowiem uzasadnia to specyfika sprzedaży realizowanej z zastosowaniem kart prepaid oraz sposób rozliczania takich transakcji:

a) w interpretacji indywidualnej z 11 stycznia 2019 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.739.2018.1.RR Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, iż wpłata środków przez klienta (przyszłego odbiorcę towarów) na dedykowany rachunek bankowy dostawcy w celu zasilenia karty prepaid nie stanowi zaliczki/przedpłaty, a zatem do płatności tej nie ma zastosowania art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, zaś obowiązek podatkowy powstaje z momentem dokonania dostawy towarów lub usług, a więc w momencie fizycznego nabycia towarów lub usług przez klienta na stacjach paliw dostawcy oraz z momentem użycia karty prepaid w celu uregulowania płatności za ten zakup. W momencie wpłaty przez Wnioskodawcę środków pieniężnych na specjalnie utworzony, dedykowany rachunek bankowy dostawcy w celu zasilenia karty prepaid nie powstaje obowiązek podatkowy albowiem Wnioskodawca zasila kartę dowolną kwotą i w dowolnym momencie. Ponadto, w chwili realizacji wpłaty przyszła dostawa nie jest jeszcze określona, albowiem nie jest znany przedmiot sprzedaży, jego ilość, cena ani też stawka opodatkowania podatkiem VAT. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11 stycznia 2019 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.739.2018.1.RR potwierdził prawidłowość stanowiska, iż dla tego rodzaju wpłat art. 19a ust. 8 UPTU nie znajduje zastosowania, w konsekwencji obowiązkowy mechanizm podzielonej płatności nie będzie miał zastosowania do wpłat realizowanych przez Wnioskodawcę na specjalnie utworzony, dedykowany rachunek bankowy dostawcy w celu zasilenia karty prepaid. Z art. 108a ust. 1a ustawy o VAT wynika, że obowiązek zapłaty przy wykorzystaniu MPP (i analogicznie obowiązek zawarcia na fakturze adnotacji „mechanizm podzielonej płatności” oraz obowiązek wystawcy faktury do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z danej faktury z zastosowaniem MPP), powstaje wówczas, gdy spełnione są łącznie następujące warunki: 1) transakcja dokonywana jest pomiędzy podatnikami podatku od towarów i usług (B2B); 2) transakcja udokumentowana jest fakturą; 3) faktura dokumentuje sprzedaż towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy; 4) kwota należności ogółem na fakturze stanowi kwotę przekraczającą 15.000 zł lub jej równowartość. Dodatkowy, piąty warunek wynika z interpretacji celowościowej ww. regulacji i wskazuje, że MPP znajduje zastosowanie jedynie w przypadku, gdy płatność za towar lub usługę realizowana jest w drodze przelewu bankowego. Zgodnie z art. 108a ust. 1c uVAT, przytoczone powyżej regulacje stosuje się odpowiednio do płatności, o których mowa w art. 19a ust. 8 ustawy o VAT. W sytuacji wpłaty środków przez Wnioskodawcę w celu zasilenia karty prepaid (bez powiazania z konkretną przyszłą dostawą) i gdy wpłata ta nie stanowi żadnej z form, o których mowa w art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności nie będzie miała tutaj miejsca.

b) Wnioskodawca uważa, iż w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym nie ma ani prawnej, ani technicznej możliwości zastosowania obowiązkowego Mechanizmu podzielonej płatności z art. 108a ust. 2 i 3 ustawy o VAT, ponieważ dokonanie płatności za nabyte towary lub usługi następuje przy wykorzystaniu środków, które już znajdują się na specjalnie do tego wskazanym rachunku dostawcy. Sam akt dokonania płatności następujące przy tym przy wykorzystaniu karty prepaid, zaś podział płatności za pomocą karty prepaid na kwotę netto oraz kwotę podatku VAT – w myśl zasad przewidzianych w art. 108a ust. 2 i 3 ustawy o VAT nie jest technicznie możliwy. Przepisy te odnoszą się bowiem wyłącznie do elektronicznych przelewów bankowych.

c) Ponadto mechanizm podzielonej płatności dotyczy wyłącznie płatności dotyczących transakcji udokumentowanych fakturą bądź płatności w formie zaliczki. Natomiast dostawca fakturę wystawia w momencie, gdy zobowiązanie wynikające z danej transakcji jest już uregulowane (wykorzystano środki z karty prepaid). Zawarcie adnotacji „mechanizm podzielonej płatności” na fakturze nie spełniłoby już swojego celu. Dostawca nie będzie również w stanie przyjąć płatności z wykorzystaniem MPP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Natomiast w myśl art. 108a ust. 1a ustawy :

Przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem przekracza kwotę 15.000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności. Do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 108a ust. 1b ustawy:

Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy:

Zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1. zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;

2. zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2. wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że:

ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy:

Faktura powinna zawierać w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”, przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

Załącznik nr 15 do ustawy – stanowiący „Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy” – zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację „mechanizm podzielonej płatności”.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

1. będzie wystawiana na kwotę należności ogółem przekraczającą kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej,

2. będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy,

3. czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy powinien płacić za otrzymane faktury zbiorcze stosując mechanizm podzielonej płatności.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że faktury zbiorcze wystawione na jego rzecz dokumentowały dostawę towarów wymienionych w załączniku nr 15 poz. 92 do ustawy (zakup paliwa), były wystawiane na kwotę należności ogółem przekraczającą 15.000 zł brutto i posiadały oznaczenie „mechanizm podzielonej płatności”. Wszystkie dostawy jednostkowych tankowań są zawarte na fakturze zbiorczej, wystawionej dla Wnioskodawcy za okresy miesięczne. Dostawca potwierdza każdy zakup paliwa dokonany przez kierowcę dokumentem „Rachunek dla Klienta”, gdzie zawarta jest ilość wydanego (sprzedanego) paliwa oraz jego wartość brutto bez wykazania kwot netto i VAT.

Należy tu zauważyć, że przepisy ustawy umożliwiają wystawienie przez podatnika faktur zbiorczych, przy czym terminy wystawiania faktur zostały określone w art. 106i ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 106i ust. 1 ustawy:

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Przepis art. 106i ustawy obejmuje zatem także te faktury, na których uwzględniona została więcej niż jedna transakcja, dokonana w danym miesiącu z kontrahentem, przy czym w przypadku szczególnych czynności, dla których w art. 106i ustawy o VAT przewidziano odrębne terminy wystawiania faktur – wystawiając fakturę zbiorczą należy mieć na uwadze także te regulacje.

Należy zwrócić uwagę na to, że faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji sprzedaży, a ustawodawca określił, w jakich okolicznościach należy ją wystawić. Dokumenty te wystawia podatnik dokonujący sprzedaży towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej transakcji. Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającymi zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub świadczenia usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Zatem, w niniejszej sytuacji, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, dokumentem odzwierciedlającym transakcję zakupu paliwa przez kierowców Wnioskodawcy są zbiorcze faktury wystawione na rzecz Wnioskodawcy, a nie potwierdzający każdy zakup paliwa dokument „Rachunek dla Klienta”, gdzie zawarta jest ilość wydanego (sprzedanego) paliwa oraz jego wartość brutto bez wykazania kwot netto i VAT.

Tak więc, skoro Wnioskodawca (podatnik VAT) otrzymał faktury zbiorcze od podatnika VAT z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności”, które to faktury dokumentowały sprzedaż towaru wymienionego w załączniku nr 15 do ustawy o VAT (paliwa), a kwota należności ogółem poszczególnych faktur stanowiła kwotę przekraczającą 15 000 zł, to zachodził obowiązek wynikający z art. 108a ust. 1a ustawy, tj. obowiązek zapłaty należności z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług (część pytania nr 1 złożonego wniosku), natomiast w zakresie pozostałej części pytania nr 1 w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącego obowiązku zawarcia na fakturze adnotacji „Mechanizm podzielonej płatności” przez wystawcę faktury oraz w zakresie pytań nr 2 i 3 dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Należy nadmienić, ze dołączony do wniosku załącznik nie podlegał analizie i weryfikacji w ramach wydawanej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).