Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących realizację zadania inwestycyjnego pn. „`(...)` ″. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego**.**

Gmina (dalej: „Gmina”) jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) czynny.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1372, ze zm.; dalej: „ustawa o samorządzie gminnym") gmina odpowiada za zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty m.in. w zakresie spraw dotyczących targowisk i hal targowych. W ramach wykonywania tak określonych zadań własnych Gmina od 2020 r. realizuje inwestycję pn. „`(...)`.." (dalej: „Inwestycja”),

Realizacja Inwestycji ma na celu wspieranie lokalnych rolników, przedsiębiorców, produkcji i promocji produktów lokalnych na terenie Gminy poprzez realizację następującego celu szczegółowego: poprawa konkurencyjności producentów rolnych poprzez lepsze ich zintegrowanie z łańcuchem rolno-spożywczym poprzez systemy jakości, dodawanie wartości do produktów rolnych, promocję na rynkach lokalnych i krótkie cykle dostaw, grupy producentów oraz organizacje międzybranżowe.

Zakres rzeczowy Inwestycji obejmuje m.in.:

- budowę wiaty targowej,

- przebudowę istniejącego budynku na cele sanitarne i administracyjne,

- budowę niezadaszonego placu z nawierzchnią asfaltową wraz ze stołami handlowymi,

- wykonanie ciągów pieszo-jezdnych,

- budowę parkingu i chodników,

- budowę instalacji wodnokanalizacyjnej,

- montaż instalacji fotowoltaicznej i elektrycznej wraz z monitoringiem,

Targowisko będzie obiektem całorocznym, ogólnodostępnym. Na powierzchnię handlową targowiska składały się będą stanowiska zadaszone oraz niezadaszone, z których 52% będzie przeznaczone dla rolników pod sprzedaż produktów rolno- spożywczych, a 13% pod sprzedaż produktów rolno-spożywczych wyprodukowanych w systemie rolnictwa ekologicznego. Łącznie Gmina planuje przeznaczyć rolnikom 15 stanowisk. Jednocześnie w przypadku braku zainteresowania stanowiskami handlowymi ze strony rolników, stanowiska te mogą zostać udostępnione innym sprzedającym.

W przypadku Inwestycji Gmina występuje w charakterze inwestora, ponosząc wydatki związane z jego realizacją. Wydatki te współfinansowane będą z dofinansowania uzyskanego ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014 - 2020 (dalej: „PROW"). Dla potrzeb przedmiotowej Inwestycji podatek VAT został zakwalifikowany przez Gminę jako koszt kwalifikowany (został objęty dofinansowaniem).

Wydatki poniesione w ramach Inwestycji są/będą dokumentowane fakturami VAT, na których Gmina będzie wskazana jako nabywca. Gmina nie dokonała odliczenia VAT naliczonego wykazanego na ww. fakturach VAT.

Zasady korzystania z Targowiska oraz prowadzonego na nim handlu zostały określone w regulaminie uchwalonym dnia 22 listopada 2021 r. przez Radę Gminy.

Powierzchnia Targowiska będzie wykorzystywana przez osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które w związku z możliwością prowadzenia działalności handlowej uiszczą na rzecz Gminy jedynie opłatę targową, mającą charakter należności publicznoprawnej i stanowiącą dochód publiczny. Na podstawie art. 15 ust. 1 oraz art. 19 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1170, ze zm.; dalej: „ustawa o podatkach i opłatach lokalnych"). Wyżej wskazana opłata targowa została wprowadzona uchwałą Rady Gminy z dnia 22 listopada 2021 r. Na mocy uchwały określono między innymi zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokości stawek, a także określono datę wejścia w życie uchwały na dzień 1 stycznia 2022 r.

W związku z realizacją Inwestycji, Gmina nie będzie pobierała żadnych innych opłat za korzystanie z targowiska, w szczególności opłat pobieranych na podstawie umów cywilnoprawnych. Gmina nie będzie oddawać w dzierżawę/najem miejsc na targowiskach, pobierać opłaty rezerwacyjnej ani opłaty od miejsc postojowych/parkingowych. Jedyną opłatą, jaka będzie pobierana w związku z korzystaniem z targowiska będzie opłata targowa, stanowiąca daninę publicznoprawną.

Gmina dodatkowo wskazuje, że interpretacja przepisów prawa podatkowego wydana na skutek niniejszego wniosku jest niezbędna do prawidłowego rozliczenia dofinansowania Inwestycji.

Pytanie

Czy Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług nabywanych w ramach realizacji Inwestycji?

Państwa stanowisko w sprawie

STANOWISKO WNIOSKODAWCY

Zdaniem Gminy, nie przysługuje/nie będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług, jakie zostaną nabyte w ramach realizacji Inwestycji.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w niniejszej sprawie.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

- zostały nabyte przez podatnika tego podatku (przesłanka podmiotowa) oraz

- pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi (przesłanka przedmiotowa).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Gmina jako podatnik VAT w ramach ponoszenia wydatków na Inwestycję

Odnosząc się do warunku nabywania towarów i usług przez podatnika, należy wskazać, że kwestia ta została uregulowana w art. 15 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kolejno, stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

W konsekwencji, kryterium uznania jednostki samorządu terytorialnego za podatnika VAT jest charakter wykonywanych przez nią czynności, tj. dokonywanie czynności o charakterze publicznoprawnym wyłącza, co do zasady, te podmioty z kategorii podatników VAT, natomiast dokonywanie czynności cywilnoprawnych skutkuje zasadniczo uznaniem tych podmiotów za podatników, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu VAT.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że Gmina nabywając towary/usługi celem realizacji Inwestycji, nie będzie nabywała ich w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i tym samym nie będzie działała w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy. Wydatki na Inwestycję będą bowiem ponoszone na realizację nieodpłatnych zadań użyteczności publicznej w zakresie spraw dotyczących targowisk i hal targowych. Jak zostało wskazane, Gmina nie przewiduje wykorzystywania nabytych towarów i usług w ramach realizacji Inwestycji do świadczenia odpłatnych czynności, które potencjalnie mogłyby podlegać opodatkowaniu VAT po stronie Gminy i stanowiłyby działalność gospodarczą Gminy w rozumieniu ustawy o VAT. Gmina nie będzie również zawierać jakichkolwiek umów cywilnoprawnych z osobami, które będą dokonywały sprzedaży na terenie targowiska.

Wydatki na Inwestycję będą zatem ponoszone wyłącznie w celu realizacji zadań własnych, poza działalnością gospodarczą Gminy, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nie zostanie spełniona pierwsza przesłanka warunkująca prawo do odliczenia VAT, stanowiąca o ponoszeniu wydatków przez podatnika tego podatku w ramach wykonywanej przez niego działalności gospodarczej.

Związek wydatków na Inwestycję z działalnością opodatkowaną VAT

Drugim warunkiem wynikającym z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia VAT naliczonego, jest związek ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

Jak wskazano powyżej, powstałe w ramach Inwestycji targowisko będzie wykorzystywane przez podmioty, które w związku z możliwością prowadzenia działalności handlowej uiszczą na rzecz Gminy jedynie opłatę targową, mającą charakter należności publicznoprawnej i stanowiącą dochód publiczny.

W kwestii opłaty targowej wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 31 marca 2016 r., sygn. akt: I FSK 1736/14, wskazując, że „Obowiązek płacenia opłaty targowej nie jest zależny od świadczeń wzajemnych ze strony Gminy na rzecz kupców prowadzących sprzedaż na targowiskach. Na powyższe wskazuje art. 15 ust. 3 u.p.o.l., z którego wynika, że pobieranie opłaty targowej jest niezależnie od należności za korzystanie z urządzeń targowych, czy też konieczności ponoszenia opłat za usługi świadczone przez prowadzącego targowisko. Opłata targowa jest po prostu nieekwiwalentnym zobowiązaniem podatkowym powstającym z mocy prawa, z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania (art. 21 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej), tj. dokonywania sprzedaży na targowisku. Co istotne, zgodnie z art. 15 ust. 2 u.p.o.l. pobór tej opłaty dotyczy każdego miejsca, w którym prowadzona jest sprzedaż - także tych, które nie są targowiskiem w potocznym tego słowa znaczeniu. Ponadto zobowiązanie podatkowe z tytułu opłaty targowej wiąże się z zaistnieniem zdarzenia jakim jest sprzedaż. Zatem, skoro opłata targowa jest uzależniona od samego faktu sprzedaży, to nie można przyjąć, że uiszcza się ją od zajęcia powierzchni na targowisku. Innymi słowy opłata targowa nie jest wynagrodzeniem za udostępnienie miejsca na targowisku".

Gmina nie ma zamiaru i nie będzie pobierała żadnych innych opłat za korzystanie z targowiska, w tym zwłaszcza opłat pobieranych na podstawie umów cywilnoprawnych, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem VAT. Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika zatem, że wydatki, które zostaną poniesione w ramach realizacji Inwestycji mają na celu realizację zadań własnych Gminy w zakresie spraw dotyczących targowisk oraz hal targowych.

Z literalnej interpretacji art. 86 ust. 1 ustawy o VAT bezpośrednio wynika, że odliczyć można podatek naliczony związany z transakcjami, których następstwem jest określenie podatku należnego. Tym samym, zasada ta wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku w Dyrektywie VAT. Przepisy Rozdziału 1-4 Tytułu X Dyrektywy VAT (art. 167 i nast.) wprowadzają podstawową regułę wspólnego systemu podatku VAT, zgodnie z którą podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, natomiast prawo takie nie przysługuje w przypadku dokonywania transakcji zwolnionych lub nieopodatkowanych.

W omawianych okolicznościach, zdaniem Gminy, nie wystąpi zatem związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku związanego z wydatkami dotyczącymi realizacji Inwestycji.

Podsumowując, w ocenie Gminy, nie będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia VAT z tytułu faktur dokumentujących wydatki poniesione w ramach realizacji Inwestycji.

Podobne stanowisko jest prezentowane w rozstrzygnięciach organów skarbowych, wydanych w zbliżonych stanach faktycznych. Tytułem przykładu Gmina pragnie przywołać następujące interpretacje:

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 maja 2021 r., sygn.: 0114-KDIP4-3.4012.210.2021.2.SW: „Wnioskodawca pobiera i będzie pobierał opłatę targową od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowisku. Wnioskodawca nie pobiera i nie będzie pobierał opłat cywilnoprawnych od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowisku, np. opłat rezerwacyjnych za udostępnienie miejsca. Towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu będącego przedmiotem zapytania będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie będą wykorzystywane również do działalności mieszanej. (`(...)`) Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina wykonuje przedmiotową inwestycję w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym oraz będzie pobierać na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opłatę targową, mającą charakter należności publicznoprawnej i stanowiącą dochód publiczny - zatem w tym zakresie będzie działać w ramach reżimu publicznoprawnego. W analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosić wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nabywając towary i usługi nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT. Ponadto jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie jest także spełniony warunek związku ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, poza opłatą targową pobieraną od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowisku nie pobiera i nie będzie pobierać opłat cywilnoprawnych, np. opłat rezerwacyjnych za udostępnienie miejsca. (`(...)`) W konsekwencji Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją realizacji inwestycji „Budowa targowiska (`(...)`) w miejscowości A"."

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 września 2020 r. sygn.: 0113-KDIPT1-2.4012.535.2020.1.MC: „Z opisu sprawy wynika, że Gmina będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT planuje realizację inwestycji polegającej na utworzeniu targowiska w miejscowości `(...)`. Budowa targowiska poprawi konkurencyjność producentów rolnych poprzez lepsze ich zintegrowanie z łańcuchem rolno-spożywczym, poprawi jakość funkcjonowania handlu, umożliwi lepszą prezentację towarów, a tym samym wpłynie na ich wyeksponowanie i ułatwienie promocji. (`(...)`) Na targowisku będzie pobierana tylko opłata targowa, która ma charakter daniny publicznoprawnej, stanowiącej dochód publiczny i pobierana będzie na podstawie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Gmina z tytułu prowadzenia targowiska nie uzyska żadnych dochodów opodatkowanych podatkiem VAT. Nie będą pobierane żadne inne opłaty za korzystanie z targowiska, w tym w szczególności opłaty pobierane na podstawie umów cywilnoprawnych, które podlegałyby opodatkowaniu VAT. (`(...)`) W analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosić wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT. Ponadto w omawianej sprawie - jak wynika z okoliczności sprawy - efekty przedmiotowej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji przedmiotowego projektu. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy."

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 grudnia 2019 r., sygn.: 0114- KDIP4.4012.655.2019.1.KS: „Jednym z zadań własnych Gminy jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej obejmujące sprawy targowisk i hal targowych. W ramach ww. zadania, Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego realizuje zadanie inwestycyjne (`(...)`). Inwestycja ma na celu w szczególności ułatwienie rolnikom dostępu do rynku zbytu produktów rolnych poprzez wybudowanie targowiska. (`(...)`) Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina wykonywać będzie przedmiotową inwestycję w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym oraz pobierać będzie jedynie opłatę targową, mającą charakter należności publicznoprawnej i stanowiącą dochód publiczny - pobieraną na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych - zatem w tym zakresie będzie działała w ramach reżimu publicznoprawnego. (`(...)`) W analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. W konsekwencji mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących realizację zadania inwestycyjnego (`(...)`). Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za jest prawidłowe."

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 listopada 2019 r., sygn.: 0111-KDIB3-1.4012.598.2019.1.ASY: „Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina wykonywać będzie przedmiotową inwestycję w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym oraz pobierać będzie jedynie opłatę targową, mającą charakter należności publicznoprawnej i stanowiącą dochód publiczny - pobieraną na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych — zatem w tym zakresie będzie działała w ramach reżimu publicznoprawnego. Nabyte w ramach budowy towary nie są i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. W konsekwencji mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia całości lub części podatku VAT z otrzymanych faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji pn.: „(`(...)`)”. ”

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 września 2019 r., sygn.: 0115-KDIT1- 1.4012.468.2019.1.IK: „Gmina realizuje Inwestycję pn. „`(...)`" z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Targowisko będzie ogólnodostępne i poza opłatą targową pobieraną przez inkasenta, Gmina nie będzie pobierała żadnych innych opłat za korzystanie z targowiska, w tym zawierała umów cywilnoprawnych, które podlegałyby opodatkowaniu VAT. (`(...)`) Jak już wyżej wskazano opłata targowa od handlujących ma charakter publicznoprawny i Gmina w tym zakresie nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług. W związku z tym wybudowane targowisko i jego utrzymanie nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (`(...)`) Natomiast z tytułu wydatków inwestycyjnych związanych z budową targowiska, jak również z tytułu wydatków bieżących związanych z jego utrzymaniem, Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, bowiem - jak wynika z okoliczności sprawy - targowisko będzie ogólnodostępne i nie jest/nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.”

Analogiczne stanowisko zostało również zaprezentowane w innych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Jako przykład wskazać można interpretacje:

- Interpretacja DKIS z dnia 16 czerwca 2021 r., sygn.: 0112-KDIL1-3.4012.170.2021.1.NK;

- Interpretacja DKIS z dnia 12 sierpnia 2020 r., sygn.: 0113-KDIPT1-3.4012.385.2020.2.MWJ;

- Interpretacja DKIS z dnia 14 sierpnia 2019 r., sygn.: 0115-KDIT1-1.4012.474.2019.1.MS;

- Interpretacja DKIS z dnia 2 sierpnia 2019 r„ sygn.: 0113-KDIPT1-1.4012.330.2019.2.MSU;

- Interpretacja DKIS z dnia 3 kwietnia 2019 r., sygn.: 0113-KDIPT1-1.4012.53.2019.2.ŻR;

- Interpretacja DKIS z dnia 10 grudnia 2018 r., sygn. 0115-KDIT1-1.4012.835.2018.1.MN;

- Interpretacja DKIS z dnia 9 listopada 2018 r., sygn.: 0112 KDIL1- 3.4012.593.2018.2.AK;

- Interpretacja DKIS z dnia 2 października 2018 r., sygn.: 0115-KDIT1-2.4012.608.2018.2.AP;

- Interpretacja DKIS z dnia 4 czerwca 2018 r., sygn.: 0113-KDIPT1-3.4012.355.2018.1.JS0;

- Interpretacja DKIS z dnia 9 marca 2018 r., sygn.: 0113-KDIPT1-2.4012.125.2018.1.KT;

- Interpretacja DKIS z dnia 15 listopada 2017 r., sygn.: 0115-KDIT1-2.4012.768.2017.1.AJ.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że:

w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W świetle art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s.1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372, z późn. zm.):

gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy o samorządzie gminnym:

zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy targowisk i hal targowych.

Jednocześnie należy zauważyć, że stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1170, z późn. zm.),

rada gminy może wprowadzić opłatę targową. Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b.

Przepis art. 15 ust. 2b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi, że:

opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach.

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych:

opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.

Opłata targowa jest więc szczególną formą daniny publicznej, pobieraną od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach lub innych wydzielonych miejscach. Wysokość opłaty ustala właściwa miejscowo rada gminy (rada miasta) w trybie określonym ustawowo. Gmina pobierając opłatę targową nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług, lecz jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Jednakże to nie sam fakt pobierania opłaty targowej, niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, decyduje o związku poniesionych wydatków z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, lecz okoliczność działalności Gminy jako organu władzy publicznej w zakresie udostępniania targowiska dla ogółu mieszkańców Gminy w celu dokonywania zakupów na ww. targowisku.

Zatem opłata targowa jest szczególną formą daniny publicznej, pobieraną od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach lub innych wydzielonych miejscach. Wysokość opłaty ustala właściwa miejscowo rada gminy w trybie określonym ustawowo.

Gmina pobierając takie opłaty działa jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, w konsekwencji czego opłaty te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach wykonywania zadań własnych realizują Państwo od 2020 r. inwestycję pn. „`(...)`.". Wydatki poniesione w ramach inwestycji są/będą dokumentowane wystawianymi na Państwo fakturami. Gmina nie dokonała odliczenia VAT naliczonego wykazanego na ww. fakturach VAT. Zasady korzystania z targowiska oraz prowadzonego na nim handlu zostały określone w regulaminie uchwalonym dnia 22 listopada 2021 r. przez Radę Gminy. Powierzchnia Targowiska będzie wykorzystywana przez osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które w związku z możliwością prowadzenia działalności handlowej uiszczą na rzecz Gminy jedynie opłatę targową, mającą charakter należności publicznoprawnej i stanowiącą dochód publiczny. W związku z realizacją Inwestycji, Gmina nie będzie pobierała żadnych innych opłat za korzystanie z targowiska, w szczególności opłat pobieranych na podstawie umów cywilnoprawnych. Gmina nie będzie oddawać w dzierżawę/najem miejsc na targowiskach, pobierać opłaty rezerwacyjnej ani opłaty od miejsc postojowych/parkingowych. Jedyną opłatą, jaka będzie pobierana w związku z korzystaniem z targowiska będzie opłata targowa, stanowiąca daninę publicznoprawną.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że będzie Państwo wykonywać przedmiotową inwestycję w ramach zadań własnych nałożonych ustawą o samorządzie gminnym oraz będziecie Państwo pobierać na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opłatę targową, mającą charakter należności publicznoprawnej i stanowiącą dochód publiczny – zatem w tym zakresie będziecie Państwo działać w ramach reżimu publicznoprawnego. W analizowanym przypadku nie będziecie Państwo ponosić wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie będziecie działać w charakterze podatnika podatku VAT.

Ponadto w omawianej sprawie – jak wynika z okoliczności sprawy – efekty przedmiotowej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, nie mają/nie będzie mieli Państwo prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji przedmiotowego projektu. Tym samym, z tego tytułu nie przysługuje/nie będzie przysługiwało Państwu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).