Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 8 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania dostawy towarów do magazynu na terytorium Włoch za sprzedaż opodatkowaną poza terytorium kraju i braku obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Uzupełnił go Pan pismem z 6 stycznia 2022 r. (wpływ 6 stycznia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług), posiadający unijny NIP, w styczniu i kwietniu 2020 r. zakupił Pan w Chinach towar, który został wprowadzony do Unii Europejskiej w Słowenii. Słoweńska firma świadczyła usługi spedycyjne i obciążyła Pana firmę opłatą celną i kosztami transportu. Towar został przetransportowany ze Słowenii do magazynu znajdującego się na terytorium Włoch i sprzedany polskiej firmie zarejestrowanej we Włoszech jako podatnik VAT. Towar nie przekroczył granic Polski. Sprzedaż tą wykazał Pan jako sprzedaż poza terytorium kraju. Importu towaru z Chin, który został wprowadzony do obrotu w Unii Europejskiej przez uprawnionego operatora ze Słowenii, świadczącego usługi spedycyjne nie wykazał Pan w deklaracji VAT oraz nie wykazał Pan jako transakcji WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów).

Ponadto na pytania o treści:

Ad. 1 „Jakie towary były przedmiotem nabycia przez Pana w ramach opisanej we wniosku transakcji?”

wskazał Pan, że przedmiotem nabycia był czynnik chłodniczy.

Ad. 2 „Czy nabył Pan przedmiotowe towary na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej?”

odpowiedział Pan, że towar został nabyty na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności.

Ad. 3 „Czy jest Pan zarejestrowany dla celów podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze:

a) na terytorium Słowenii?,

b) na terytorium Chin?,

c) na terytorium Włoch?”

wskazał Pan, że nie jest Pan zarejestrowany dla celów podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze w żadnym z wymienionych państw.

Ad. 4 „Czy prowadzi Pan działalność gospodarczą:

a) na terytorium Słowenii?,

b) na terytorium Chin?,

c) na terytorium Włoch?”

odpowiedział Pan, że nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium wymienionych państw.

Ad. 5 „Czy nabycie i transport towaru do Słowenii, a następnie do Włoch odbył się w związku z planowaną sprzedażą ww. towaru na rzecz ostatecznego nabywcy – polskiej firmy zarejestrowanej we Włoszech?”

udzielił Pan odpowiedzi tak.

Ad. 6 „Czy zakup przez Pana towaru z Chin był związany z zamówieniem złożonym u Pana przez ostatecznego nabywcę – polską firmę zarejestrowaną we Włoszech?”

wskazał Pan, że tak.

Ad. 7 „Czy towar wprowadzony do Unii Europejskiej na terytorium Słowenii był wyłącznie na terytorium tego kraju poddany odprawie celnej?”

odpowiedział Pan, że tak

Ad. 8 „Czy poza odprawą celną na terytorium Słowenii towar był w szczególności:

a) składowany przez jakiś czas? Jeśli tak to, proszę wskazać z jakiego powodu i przez jaki czas?

b) poddawany jakimkolwiek procesom technologicznym? Jeśli tak, to jakim?

c) przepakowywany? Jeśli tak to, z jakiego powodu?”

wskazał Pan, że:

a) towar nie był składowany,

b) nie był poddawany procesom technologicznym

c) nie był przepakowywany.

Ad. 9 „Przez jaki okres czasu towar znajdował się na terytorium Słowenii?”

odpowiedział Pan, że towar znajdował się na czas odprawy celnej.

Ad. 10 „Czy całość towaru zakupiona od chińskiego dostawcy została wprowadzona do Unii Europejskiej na terytorium Słowenii?”

udzielił Pan odpowiedzi tak.

Ad. 11 „Czy całość towaru zakupiona od chińskiego dostawcy i wprowadzona do Unii Europejskiej na terytorium Słowenii została przetransportowana do magazynu na terytorium Włoch?”

wskazał Pan, że tak.

Ad. 12 „Czy całość towaru zakupiona od chińskiego dostawcy i wprowadzona do Unii Europejskiej na terytorium Słowenii została sprzedana ostatecznemu nabywcy – polskiej firmie zarejestrowanej we Włoszech?”

odpowiedział Pan, że tak.

Ad. 13 „Czy na terytorium Słowenii import towarów rozpoznał Pan, czy też dostawca z Chin?”

wskazano, że import towarów rozpoznał Pan.

Ad. 14 „W przypadku, gdy towar do odprawy celnej w Słowenii zgłaszał przedstawiciel podatkowy, to należy wskazać w czyim imieniu i na czyją rzecz działał, tj. czy na Pana rzecz czy też na rzecz kontrahenta z Chin?”

odpowiedział Pan, że przedstawiciel podatkowy działał w Pana imieniu i na Pana rzecz.

Ad. 15 „Gdzie został przemieszczony towar (na terytorium jakiego kraju) w ramach transakcji sprzedaży na rzecz ostatecznego nabywcy – polskiej firmy zarejestrowanej we Włoszech?”

udzielił Pan odpowiedzi, że na terytorium Włoch.

Ad. 16 „W którym momencie oraz na terytorium jakiego kraju nastąpiło przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na podmioty uczestniczące w transakcji, o których mowa we wniosku, tj.

· z dostawcy z Chin na Pana,

· z Pana na odbiorcę końcowego - polskiej firmy zarejestrowanej we Włoszech?”

wskazał Pan, że:

a) z dostawcy z Chin na Pana - w Słowenii,

b) od Pana na odbiorcę końcowego - we Włoszech.

Ad. 17 „Kto organizował transport towarów z Chin do magazynu na terytorium Włoch, tj. czy Pan czy dostawca z Chin?”

odpowiedziano, że Pan organizował transport.

Ad. 18 „Jeżeli organizacją transportu z Chin do magazynu na terytorium Włoch zajmował się zewnętrzny przewoźnik spoza ww. podmiotów należy jednoznacznie wskazać, na rzecz/zlecenie którego z podmiotów (tj. na rzecz dostawcy z Chin, na Pana rzecz) działał przewoźnik?”

udzielono odpowiedzi, że Pan zlecił transport firmie transportowej, która działała na Pana rzecz.

Ad. 19 „Kto organizował transport towarów z magazynu na terytorium Włoch do ostatecznego nabywcy – polskiej firmy zarejestrowanej we Włoszech, tj. czy Pan, czy ostateczny nabywca – polska firma zarejestrowana we Włoszech, czy też dostawca z Chin?”

wskazał Pan, że nabywca - polska firma zarejestrowana we Włoszech.

Ad. 20 „Jeżeli organizacją transportu z magazynu na terytorium Włoch do ostatecznego nabywcy – polskiej firmy zarejestrowanej we Włoszech zajmował się zewnętrzny przewoźnik spoza ww. podmiotów należy jednoznacznie wskazać, na rzecz/zlecenie którego z podmiotów (tj. na Pana rzecz, na rzecz ostatecznego nabywcy, czy na rzecz dostawcy z Chin) działał przewoźnik”

odpowiedział Pan, że przewoźnik działał na Pana zlecenie.

Ad. 21 „Który z podmiotów biorących udział w transakcji opisanej we wniosku ponosił koszty związane z transportem towaru z magazynu na terytorium Włoch do ostatecznego nabywcy – polskiej firmy zarejestrowanej we Włoszech? Czy był to Pan, czy też ostateczny nabywca towarów (polska firma zarejestrowana we Włoszech)?”

wskazano, że Pan ponosił koszty transportu za Pana towar.

Ad. 22 „Kto ponosił odpowiedzialność za towary w czasie transportu? Który podmiot z ww. podmiotów ponosił ryzyko przypadkowej utraty lub zniszczenia towarów w trakcie transportu?”

udzielono odpowiedzi, że Pan ponosił odpowiedzialność za swój towar w kontenerze.

Ad. 23 „Czy w związku z nabyciem towarów z Chin była wystawiona faktura przez podatnika podatku od wartości dodanej?”

odpowiedział Pan, że nie

Ad. 24 „W związku z informacją wynikającą z opisu transakcji przedstawionej we wniosku, iż: „Towar został przetransportowany ze Słowenii do magazynu znajdującego się na terytorium Włoch…” należy wskazać:

a) kto (jaki podmiot) jest właścicielem magazynu, w którym składowane były towary?

b) kto był właścicielem towaru, który został składowany w magazynie?

c) przez jaki okres czasu towar był składowany w magazynie?

d) z jakiego powodu towar był składowany w magazynie? Czy np. składowanie towaru w magazynie podyktowane było wyłącznie względami logistycznym? Czy np. towar składowany w magazynie był poddawany jakimkolwiek procesom technologicznym?

e) czy transport towarów do magazynu dokonywany był w celu dostarczenia tych towarów bezpośrednio do ostatecznego nabywcy polskiej firmy zarejestrowanej we Włoszech?

wskazał Pan, że:

a) włoska firma, która była klientem ostatecznym polskiej firmy zarejestrowanej we Włoszech;

b) polska firma zarejestrowana we Włoszech;

c) tego Pan nie wie;

d) wyłącznie w celach logistycznych;

e) tak.

Pytania

Czy powyższa transakcja jest opodatkowana jako sprzedaż poza terytorium kraju? Czy zakupiony towar należy traktować jako WNT?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że niniejsza transakcja nie jest WNT, ponieważ towar nie przekroczył granic naszego kraju. Sprzedaż, którą Pan dokonał firmie zarejestrowanej we Włoszech, należy ująć jako sprzedaż poza terytorium kraju, ponieważ towar nie przekroczył granic Polski.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Według art. 2 pkt 4 ustawy:

Terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a;.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy:

Terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei art. 2 pkt 6 ustawy stanowi:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 2 pkt 7 ustawy,

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o imporcie towarów - rozumie się przez to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

W świetle art. 26a ust. 1 ustawy:

Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Z art. 2 ust. 8 ustawy wynika, że:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o eksporcie towarów - rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a) dostawcę lub na jego rzecz, lub

b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Zatem aby uznać daną czynność za eksport towarów, w konsekwencji dokonania czynności dostawy towarów musi dojść do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni) oraz wywóz towarów musi być potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Z kolei w myśl art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Terytorialny charakter podatku od towarów i usług oznacza, że opodatkowaniu podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane na terytorium kraju. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia (dostawy) determinuje miejsce opodatkowania. Miejsce świadczenia wskazuje państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

Miejsce świadczenia to nic innego jak miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia kraju, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności.

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy :

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zgodnie zaś z art. 22 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2020 r. wynika:

W przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie

Jak stanowi art. 22 ust. 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2020 r.:

W przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Z kolei z art. 25 ust. 1 ustawy wynika, że:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Z powyższych przepisów wynika, iż w przypadku transakcji łańcuchowych tylko w odniesieniu do jednej z tworzących łańcuch dostaw można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy. Ta dostawa będzie wówczas „dostawą ruchomą”. W odniesieniu do pozostałych dostaw ustalanie miejsca świadczenia odbywa się według zasad właściwych dla towarów niewysyłanych, a więc ¬ zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy ¬ jest to miejsce rozpoczęcia wysyłki lub transportu, w odniesieniu do dostaw poprzedzających wysyłkę lub transport, albo miejsce zakończenia wysyłki lub transportu, dla dostaw następujących po wysyłce lub transporcie. Dostawy takie będą więc dostawami „nieruchomymi”.

W przedstawionym stanie faktycznym Pan- będący czynnym podatnikiem VAT, posiadającym unijny NIP, na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w styczniu i kwietniu 2020 r. zakupił w Chinach towar. Następnie sprzedał Pan ww. towar na rzecz ostatecznego nabywcy – polskiej firmie zarejestrowanej we Włoszech. Towar został wprowadzany na terytorium Unii Europejskiej przez terytorium Słowenii, gdzie rozpoznał Pan import towarów. Przedstawiciel podatkowy dokonujący odprawy celnej w Słowenii działał w Pana imieniu i na Pana rzecz. Następnie towar został przetransportowany ze Słowenii do magazynu znajdującego się na terytorium Włoch, którego właścicielem jest włoska firma, będąca klientem ostatecznym polskiej firmy zarejestrowanej we Włoszech.

Jak wynika z wcześniej cytowanego art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych miejscem dostawy jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Zasada ta ma zastosowanie niezależnie od tego, kto (dostawca, nabywca, inny podmiot) organizuje wysyłkę lub transport i niezależnie od tego, kto dokonuje takiej wysyłki lub transportu.

Jednakże w sytuacji, kiedy podatnik dokonujący dostawy towarów wcześniej importuje te towary, a dostawa jest dokonywana bezpośrednio z państwa trzeciego do nabywcy, wówczas stosowanie art. 22 ust. 1 pkt 1 jest wyłączone. Jak bowiem wynika z regulacji zawartej w art. 22 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

W takich przypadkach dochodzi zatem niezależnie od importu towarów – do dostawy towarów na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów. Miejsce takich dostaw znajduje się na terytorium państwa członkowskiego, w którym import tych towarów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W analizowanej sprawie import dokonany został na terenie Słowenii, a podatnikiem z tytułu importu był Pan. W takim przypadku znajdzie zastosowanie uregulowanie zawarte w art. 22 ust. 4 ustawy – dostawa towarów, których transport na terytorium Unii Europejskiej rozpoczyna się w kraju trzecim, dokonywana przez podatnika (Pana), który równocześnie jest podatnikiem z tytułu importu tych towarów na terytorium Słowenii. Oznacza to, że dostawa dokonana przez Pana na rzecz ostatecznego nabywcy (polskiej firmy zarejestrowanej we Włoszech) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Z kolei wskazać należy, że nabycie towaru od dostawcy z Chin nie stanowiło dla Pana importu towarów na terytorium kraju, ponieważ pomimo przywozu towaru z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej miejscem, w którym towar ten znajdowały się w momencie wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej nie było terytorium Polski. Czynność ta nie stanowiła dla Pana także wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ponieważ w wyniku dokonanej dostawy towar nie był wysyłany ani transportowany na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu.

Ponadto, dostawa towaru przez Pana na rzecz ostatecznego nabywcy (polskiej firmy zarejestrowanej we Włoszech) nie stanowiła dla Pana wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, ponieważ wywóz towaru nie nastąpił z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jak i eksportu towarów, ponieważ towar nie był wysyłany ani transportowany z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej.

Tym samym zarówno nabycie towaru przez Pana od dostawcy z Chin, jak i dostawa tego towaru na rzecz ostatecznego nabywcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Wobec powyższego Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, a w szczególności dotyczące kwestii ujmowania zdarzeń w deklaracji VAT nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).