0113-KDIPT1-2.4012.665.2021.2.AM
📋 Podsumowanie interpretacji
Interpretacja dotyczy oceny skutków podatkowych w podatku od towarów i usług (VAT) związanych z planowaną sprzedażą części działki nr 1 przez Zainteresowanych, którzy są właścicielami nieruchomości rolnych wykorzystywanych do działalności rolniczej. Organ uznał, że sprzedaż części działki nr 1 przez Zainteresowanego, będącego stroną postępowania (Pana ...), podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Natomiast sprzedaż tej samej części działki przez Zainteresowaną, niebędącą stroną postępowania (Panią ...), nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w części dotyczącej braku opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) transakcji sprzedaży części działki nr 1 przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania jest nieprawidłowe, a w części dotyczącej braku opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży części działki nr 1 przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 września 2021 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 6 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży części działki nr 1. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 listopada 2021 r. (wpływ 30 listopada 2021 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
-
Zainteresowany będący stroną postępowania: Pan `(...)`
-
Zainteresowany niebędący stroną postępowania: Pani …
Opis stanu faktycznego
Zainteresowani są właścicielami kilku nieruchomości rolnych zabudowanych i niezabudowanych, na których prowadzona jest działalność rolnicza, w szczególności działalność związaną z hodowlą zwierząt. Nadto Zainteresowani są dzierżawcami nieruchomości rolnych będących w zarządzie Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa o powierzchni około … ha, które także wykorzystywane są do prowadzenia działalności rolniczej.
Zainteresowany … prowadzi gospodarstwo rolne od … 1994 r., działalność gospodarcza związana z prowadzeniem gospodarstwa rolnego zamknięta została w 2020 r., Pan … jest obecnie na emeryturze. Zainteresowany pozostaje czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pani … nie prowadzi i nie prowadziła działalności rolniczej, nie jest i nie była czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Wśród nieruchomości będących własnością Zainteresowanych pozostaje nieruchomość rolna zabudowana, położona w miejscowości … (powiat …), składająca się z dwóch działek o numerach 2 i 1, dla których Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą pod numerem ….
Przedmiotem wniosku jest działka 1 mająca powierzchnię … ha. Zainteresowani są właścicielami nieruchomości na prawach wspólności ustawowej, a nabyli jej własność na mocy umowy sprzedaży zawartej z Agencją Nieruchomości Rolnych zawartej w dniu … 2009 r. Rep. A …, w celu prowadzenia działalności rolniczej. Umowa sprzedaży obejmowała nieruchomości rolne o łącznej powierzchni … ha. Nabycie nieruchomości nie było obciążone podatkiem od towarów i usług, grunt do chwili obecnej użytkowany jest na cele rolnicze, na części nieruchomości znajduje się ferma świń (… ha). W ewidencji gruntów i budynków działka 1 oznaczona jest identyfikatorem … i symbolem użytków RV i VI, Br-RV (grunty orne, klasa piąta i szósta; grunty rolne zabudowane, klasa piąta). Nieruchomość zabudowana jest siedmioma jednokondygnacyjnymi, murowanymi budynkami, w szczególności mającymi funkcje produkcyjne, usługowe i gospodarcze dla rolnictwa. Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy … z dnia … 2020 r. działka 1 znajduje się w strefie rolniczej, w strefie produkcyjnej oraz w strefie osadnictwa wiejskiego.
W 2018 r. do Zainteresowanych zgłosiła się spółka zajmująca się budową elektrowni fotowoltaicznych z ofertą zawarcia umowy dzierżawy nieruchomości, w celu budowy elektrowni fotowoltaicznej. W dniu … 2018 r. Zainteresowani zawarli ze spółką … Sp. z o.o. umowę dzierżawy obejmującą działkę nr 1 na okres do … 2048 r.
Strony ustaliły, że do czasu uzyskania przez spółkę ostatecznego pozwolenia na użytkowanie elektrowni fotowoltaicznej czynsz dzierżawny będzie miał symboliczną wartość 1 złotych za każdy metr kwadratowy. W ramach umowy dzierżawy, spółka uzyskała prawo do przeprowadzenia procesu przygotowania wszelkich decyzji administracyjnych związanych z wybudowaniem oraz eksploatacją elektrowni fotowoltaicznej na części działki 1. Zainteresowani udzielili spółce zgody na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. W dniu … 2020 r. zawarto Aneks nr 1 do umowy dzierżawy ograniczający powierzchnię przedmiotu dzierżawy.
Po zawarciu umowy dzierżawy spółka podjęła działania w celu uzyskania decyzji i pozwoleń związanych z budową elektrowni fotowoltaicznej:
1. … 2018 r. spółka … Sp. z o.o. uzyskała decyzję Burmistrza … nr … o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni fotowoltaicznej na terenie działki 1, w której Burmistrz orzekł o możliwości realizacji przedsięwzięcia i określił warunki jego realizacji.
2. … 2018 r. spółka … Sp. z o.o. uzyskała decyzję Burmistrza … nr … o ustaleniu warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie elektrowni fotowoltaicznej na terenie działki 1, decyzja stała się ostateczna z dniem … 2019 r.
3. Następnie spółka … Sp. z o.o. podjęła działania w celu uzyskania pozwolenia na budowę elektrowni fotowoltaicznej na terenie działki 1. Działka 1 została objęta 7 pozwoleniami na budowę wydanymi na wniosek spółki przez Starostę …, zamierzenie budowlane obejmuje wybudowanie 7 elektrowni fotowoltaicznych.
Wskazane powyżej czynności spółka … Sp. z o.o. dokonywała własnymi staraniami i na własny koszt. Zainteresowani nie uczestniczyli aktywnie w działaniach spółki. W czasie złożenia wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, … Sp. z o.o. nie rozpoczęła budowy elektrowni fotowoltaicznej.
Wskazać należy, że działka 1 nigdy nie była zgłaszana do sprzedaży, nie umieszczano tablicy reklamowej, nie zgłaszano jej w biurze pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, ani nie ogłaszano w żadnych portalach ogłoszeniowych. Właściciele nie wykonywali żadnych czynności, które mogłyby mieć wpływ na podniesienie wartości nieruchomości, nie dokonywali jej podziału w celu uzyskania mniejszych powierzchniowo działek.
W dniu … 2021 r. Zainteresowani zawarli przedwstępną umowę sprzedaży części działki nr 1, o powierzchni … ha w formie aktu notarialnego. Nabywcami nieruchomości są 3 osoby fizyczne, nabywające nieruchomość do swoich majątków prywatnych. Działka mająca być przedmiotem sprzedaży zostanie sprzedana jako nieruchomość niezabudowana, w celu dokonania sprzedaży części działki 1 dojdzie do jej podziału zgodnie z ustaleniami zawartymi w treści umowy przedwstępnej. Sprzedaż będzie dokonana na rzecz 3 osób fizycznych.
Przedmiot sprzedaży będzie stanowić geodezyjnie wydzielona część obecnej działki numer 1, o powierzchni około … ha (+/- 0,2000 ha). A zatem Zainteresowani potwierdzają, że z działki 1 zostanie wydzielona działka będąca przedmiotem sprzedaży. Dostawa nieruchomości (wyodrębnionej części działki nr 1) jeszcze nie nastąpiła, zawarto tylko umowę przedwstępną sprzedaży.
Dla Zainteresowanych będzie to pierwsza sprzedaż nieruchomości, Zainteresowani nie dokonywali dotychczas zbycia nieruchomości.
Działka nr 1 została nabyta w celu prowadzenia działalności rolniczej. Działka numer 1 była wykorzystywana w związku z prowadzoną działalnością rolniczą, w tym hodowlą zwierzęcą, na części nieruchomości znajduje się ferma świń. Działka numer 1 nie była wykorzystywana na cele osobiste. Działka numer 1 nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Działka numer 1 była wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej – produkcja zwierzęca oraz uprawa płodów rolnych (na pozostałej części działki). Z działki 1 Zainteresowany będący stroną postępowania uzyskiwał płody rolne (zboża) wykorzystywane na potrzeby własnej produkcji zwierzęcej. Zainteresowany będący stroną postępowania dokonywał także sprzedaży płodów rolnych, od przeszło 20 lat. Sprzedaż opodatkowana byłam podatkiem od towarów i usług.
Na dzień sprzedaży z działki 1 zostanie wydzielona część o powierzchni … ha. Na rzecz spółki … Sp. z o.o. doszło do wydania decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie elektrowni fotowoltaicznej na terenie działki 1, decyzja stała się ostateczna … 2019 r.
Zainteresowany nie dokonywał czynności obejmujących uatrakcyjnienie części działki 1 np. poprzez uzbrojenie terenu, wydzielenie lub budowa drogi,
Ponadto w uzupełnieniu wskazano, że:
Z treści przedwstępnej umowy sprzedaży działki numer 1, o powierzchni około … ha (+/- 0,2000 ha) (dalej: działka) zawartej w dniu … 2021 r., Repertorium A numer … wynikają następujące prawa i obowiązki:
a) Sprzedający … zobowiązują się sprzedać na rzecz … udział wynoszący 1/2 części działki 1 o powierzchni ok. … ha (+/- 0,2000 ha) oraz … udział wynoszący 1/2 części tej działki za cenę … złotych netto, a … oraz … (razem dalej zwani Kupującymi) zobowiązują się kupić część tej działki,
b) Sprzedający zobowiązali się do złożenia w akcie notarialnym dokumentującym przyrzeczoną umowę sprzedaży oświadczenia, że nie będą w żaden sposób ograniczać pracy elektrowni fotowoltaicznej, która zostanie wybudowana na nowopowstałej działce, a w szczególności ograniczać dostępu promieniowania słonecznego do paneli słonecznych oraz wznoszenia na działce powstałej w wyniku podziału działki 1, a która nie zostanie zbyta na rzecz … małżonków … oraz …, budowli i innych przedmiotów:
- wyższych niż 3 metry w odległości do 10 m od granicy z działką nabywaną przez Kupujących,
- wyższych niż 10 metrów w odległości większej niż 10 metrów od granicy z działką nabywaną przez Kupujących,
- wyższych niż 15 metrów w odległości większej niż 30 metrów od granicy z działką nabywaną przez Kupujących
i zobowiązują się ustanowić na tej działce, odpowiadającą powyższemu służebność gruntową na rzecz działki, która zostanie zbyta na rzecz Kupujących,
c) Kupujący zobowiązali się do zapłaty kwoty … złotych netto tytułem zaliczki,
d) Kupujący zobowiązali się do poddania się egzekucji na rzecz Sprzedających odnośnie wykonania obowiązku zapłaty reszty ceny wraz z odsetkami w kwocie … złotych,
e) Sprzedający zobowiązali się do wydania nowopowstałej działki o powierzchni … ha w posiadanie Kupujących w dniu zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży, nie wcześniej jednak niż po zapłacie przez nich reszty,
f) Sprzedający i Kupujący zobowiązali się zawrzeć przyrzeczoną umowę sprzedaży do dnia … 2024 r.,
g) Sprzedający i Kupujący wskazali, że warunkami zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży będą: podział nieruchomości, zgodnie ze wstępnym projektem podziału stanowiącym załącznik do aktu notarialnego umowy przedwstępnej sprzedaży, wybudowanie elektrowni fotowoltaicznej na części nowopowstałej działki oraz zaliczenie gruntu z obszaru zbywanej działki ze względu na jego cechy, do użytków z grupy gruntów zabudowanych i zurbanizowanych,
h) Kupujący przekażą do … 2021 r. Sprzedającym dokumenty geodezyjne niezbędne do złożenia wniosku o podział nieruchomości, zgodne ze wstępnym projektem podziału stanowiącym załącznik do aktu notarialnego, a Sprzedający zobowiązują się złożyć wniosek o podział nieruchomości w terminie 30 dni od dnia otrzymanie tych dokumentów,
i) Sprzedający i Kupujący uzgodnili, że po wydaniu decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości, zgodnie ze wstępnym projektem podziału stanowiącym załącznik do umowy, po wybudowaniu elektrowni fotowoltaicznej na części nowopowstałej działki oraz po zaliczeniu gruntów z obszaru działki ze względu na jego cechy, do użytków z grupy gruntów zabudowanych i zurbanizowanych, zawrą przyrzeczoną umowę sprzedaży w terminie 30 dni od dnia otrzymania przez Sprzedających wezwania Kupujących do jej zawarcia,
j) Kupujący zobowiązali się do zapłaty kary umownej w wysokości … złotych za każdy dzień opóźnienia w wykonaniu zobowiązań, o których mowa w punkcie h),
k) Sprzedający zobowiązali się do zapłaty kary umownej w wysokości … złotych za każdy dzień opóźnienia w wykonaniu zobowiązań, o których mowa w punkcie h),
l) Sprzedający i Kupujący określili, że cena określona w umowie sprzedaży jest ceną netto oraz, że na wypadek konieczności opodatkowania przyrzeczonej umowy sprzedaży podatkiem od towarów i usług, cena to ulegnie zwiększeniu o ten podatek, i taką cenę wraz z podatkiem VAT w należnej stawce wraz z ewentualnymi odsetkami Kupujących zobowiązują się solidarnie zapłacić Sprzedającym.
W przedwstępnej umowie sprzedaży w § 6 i § 7 określone zostały warunki zawarcia umowy przyrzeczonej:
a) Termin zawarcia … 2024 r. (§ 6 ust. 1),
b) Sprzedający i Kupujący wskazali, że warunkami zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży będą: podział nieruchomości, zgodnie ze wstępnym projektem podziału stanowiącym załącznik do aktu notarialnego umowy przedwstępnej sprzedaży, wybudowanie elektrowni fotowoltaicznej na części nowopowstałej działki oraz zaliczenie gruntu z obszaru zbywanej działki ze względu na jego cechy, do użytków z grupy gruntów zabudowanych i zurbanizowanych (§ 6 ust. 2).
c) Kupujący przekażą do … 2021 r. Sprzedającym dokumenty geodezyjne niezbędne do złożenia wniosku o podział nieruchomości, zgodne ze wstępnym projektem podziału stanowiącym załącznik do aktu notarialnego, a Sprzedający zobowiązują się złożyć wniosek o podział nieruchomości w terminie 30 dni od dnia otrzymanie tych dokumentów (§ 7 ust. 1a),
d) Sprzedający i Kupujący uzgodnili, że po wydaniu decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości, zgodnie ze wstępnym projektem podziału stanowiącym załącznik do umowy, po wybudowaniu elektrowni fotowoltaicznej na części nowopowstałej działki oraz po zaliczeniu gruntów z obszaru działki ze względu na jego cechy, do użytków z grupy gruntów zabudowanych i zurbanizowanych, zawrą przyrzeczoną umowę sprzedaży w terminie 30 dni od dnia otrzymania przez Sprzedających wezwania Kupujących do jej zawarcia (§ 7 ust. 1b).
Sprzedający nie udzielili nabywcom (Kupującym) pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) do występowania w ich imieniu w sprawach dotyczących działki.
Wszelkie działania związane z uzyskiwaniem decyzji (np. decyzje środowiskowe, warunki zabudowy, pozwolenie na budowę) dotyczących budowy farmy fotowoltaicznej były prowadzone przez spółkę „…” Sp. z o.o.
Z uwagi na to, że nie udzielono pełnomocnictwa Kupującym, Kupujący nie dokonali żadnych czynności reprezentując Sprzedających.
Stroną umowy dzierżawy nr … zawartej w dniu … 2018 r. w … są łącznie Pani … i Pan … (Wydzierżawiający), a dzierżawcą jest spółka „…” Sp. z o.o. (Dzierżawca).
Spółka zapłaciła czynsz dzierżawny za 2021 r. na podstawie faktury wystawionej przez Pana … ze stawką podatku od towarów i usług w stawce 23 %. Podatek dochodowy od osób fizycznych oraz podatek od towarów i usług rozliczył Pan … w całości.
Od nieruchomości płacony jest także podatek rolny, płacą go wspólnie Pan … oraz Pani …, ze wspólnego rachunku bankowego. Od farmy fotowoltaicznej podatek od nieruchomości rozliczać będzie spółka „…” Sp. z o.o.
Pytanie
Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Zainteresowani przy zawieraniu umowy sprzedaży działki 1 wyodrębnianej z nieruchomości … będą działali jako podatnicy podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tzn. czy wystąpi z tego tytułu obowiązek obciążenia transakcji podatkiem od towarów i usług ?
Stanowisko Zainteresowanych w sprawie
Zdaniem Zainteresowanych w opisanym stanie faktycznym transakcja sprzedaży gruntu nie będzie nosiła znamion zorganizowanego działania związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej, a co za tym idzie transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przepis art. 7 ust. 1 tejże ustawy wskazuje, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. Art. 7 ust. 1 pkt 2 mówi, że przez dostawę towarów rozumie się również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.
Towarami, zgodnie z przepisem art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii. Zatem w świetle tego przepisu grunt spełnia definicję towaru, a jego sprzedaż może być traktowana jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Niewątpliwie jednak opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, gdy zostaną spełnione przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o powołany przepis art. 5 ust. 1, jak i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT, działającą w takim charakterze.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Przepis art. 15 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Powyższa regulacja stanowi implementację art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347/1). Jednocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. a i b ww. dyrektywy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji: dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem; dostawa terenu budowlanego. Do celów ust. 1 lit. b „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3).
W praktyce stosowania ww. przepisów ujawnił się problem dotyczący kryteriów ustalenia podmiotowości prawnopodatkowej w przypadkach odnoszących się do zarządu majątkiem prywatnym i granic tego zarządu, poza którymi znajduje się już obrót profesjonalny. Problem ten znalazł swoje rozstrzygnięcie w orzecznictwie TSUE. W kluczowym dla polskiego systemu prawnego wyroku z 15 września 2011 r. Słaby i in.: C-180/10, C-181/10, TSUE zauważył, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od towarów i usług na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Jednocześnie TSUE wskazał, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika VAT w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE, należy uznać ją za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług. TSUE stanowisko to konsekwentnie prezentował także w innych orzeczeniach (sprawy: C-263/11, C-331/14, C-72/137). Poglądy TSUE zyskały pełną aprobatę Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wielokrotnie wyrażał pogląd, że stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga każdorazowo oceny dokonanej na gruncie stanu faktycznego konkretnej sprawy, albowiem odmienność stanów faktycznych zezwala jedynie na sformułowanie pewnych wskazań, bez możliwości tworzenia uniwersalnych wzorców kontroli. W każdej sprawie konieczne jest ustalenie, że w odniesieniu do danej czynności podmiot występował w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu. Istotna jest więc ocena, czy z dokonanych w danej sprawie ustaleń wynika, że strona dokonując sprzedaży gruntów zachowywała się tak jak handlowiec (wyroki NSA: w składzie 7 sędziów z 29 października 2007 r. I FPS 3/07; z 22 października 2013 r. I FSK 1323/12; z 14 marca 2014 r. I FSK 319/13; z 16 kwietnia 2014 r. I FSK 781/13; z 29 kwietnia 2014 r. I FSK 621/13; z 11 września 2014 r. I FSK 1352/13; z 3 marca 2015 r. I FSK 1859/13; z 8 lipca 2015 r. I FSK 729/14, z 5 czerwca 2019 r. sygn. I FSK 983/17; podobnie wyroki WSA: z 10 października 2013 r. sygn. akt I SA/Po 379/13, z 11 czerwca 2019 r. sygn. akt I SA/OI 249/19, z 25 września 2019 r. sygn. I SA/Łd 352/2019). Jednocześnie sądy administracyjne wypowiadają zgodny pogląd co do tego, że ustawodawca polski nie skorzystał z możliwości określonej w art. 12 ust. 1 i ust. 3 dyrektywy 2006/112/WE umożliwiającej uznanie za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością gospodarczą, w zakresie pojedynczej dostawy budynku lub terenu budowlanego (wyroki NSA z: 30 listopada 2011 r. sygn. akt I FSK 1684/11; 9 listopada 2011 r. sygn. akt I FSK 1655/11; 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14). Powyższe prowadzi do wniosku, że dokonując oceny zamierzonej sprzedaży gruntu w okolicznościach takich jak w stanie faktycznym Zainteresowanych, niezbędne jest każdorazowo ustalenie, czy zbywca działać będzie w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym, czy też w celu dokonania tej sprzedaży podjął aktywne działania angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co – w tym drugim przypadku – skutkowałoby koniecznością uznania, że zbycie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu tego przepisu, a zbywca działał jako podatnik podatku od towarów i usług.
W ocenie Zainteresowanych sprzedaż nieruchomości gruntowej nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Po pierwsze nabycie nieruchomości nie nastąpiło z zamiarem sprzedaży, odbyło się one w celu prowadzenia na nieruchomości działalności rolniczej. Po drugie Zainteresowani nie podejmowali żadnych działań mających na celu podniesienie wartości nieruchomości, jak też żadnych działań mających charakter marketingowy.
W ocenie Zainteresowanych oddanie nieruchomości w dzierżawę, nie stanowi podstawy do uznania, że działają oni jako przedsiębiorcy zajmujący się obrotem nieruchomościami gruntowymi. Spółka `(...)` Sp. z o.o. podejmowała działania związane z uzyskaniem pozwoleń na posadowienie elektrowni fotowoltaicznej własnym staraniem i na własny koszt. Nie jest uzasadniony pogląd, że już tylko sam fakt oddania gruntu w dzierżawę sprawia, że w odniesieniu do tej konkretnej dzierżawy podatnik uzyskuje status przedsiębiorcy, a zatem i późniejsza sprzedaż tego gruntu będzie sprzedażą nieruchomości wykorzystywaną w działalności gospodarczej, a nie z majątku osobistego (I SA/Po 804/19 z dnia 18 grudnia 2019 r.). Konieczne jest zatem stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W powyższym zakresie nie jest uzasadnione przyjęcie z góry konkretnych założeń, modelowego rozwiązania, mającego zastosowanie w każdym przypadku. Zainteresowani stoją zatem na stanowisku, że sam fakt oddania gruntu w dzierżawę nie sprawił, że w odniesieniu do tej konkretnej dzierżawy, uzyskali oni status przedsiębiorców, a zatem i późniejsza sprzedaż tego gruntu nie będzie sprzedażą nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej, a sprzedażą z majątku osobistego.
Podsumowując w ocenie Zainteresowanych są oni jako osoby fizyczne wykluczeni z grona podatników w przypadku, gdy będą dokonywać sprzedaży nieruchomości stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. Nie jest bowiem podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Wobec powyższego w ocenie Zainteresowanych zamierzona sprzedaż wyodrębnionej części działki 1 na rzecz 3 osób fizycznych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe w części dotyczącej braku opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży części działki nr 1 przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania, a w części dotyczącej braku opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży części działki nr 1 przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.
Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:
Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:
-
określone udziały w nieruchomości,
-
prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
-
udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
Jak stanowi art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
W myśl art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny:
Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.
Stosownie do art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
W myśl art. 198 ustawy Kodeks cywilny:
Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.
Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359).
Stosownie do art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).
W świetle art. 35 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.
Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.
Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.
Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W świetle z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że:
Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.
W świetle art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:
Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.
Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:
Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.
Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.
Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że są Państwo właścicielami kilku nieruchomości rolnych zabudowanych i niezabudowanych, na których prowadzona jest działalność rolnicza, w szczególności działalność związana z hodowlą zwierząt. Prowadzi Pan gospodarstwo rolne od … 1994 r., działalność gospodarcza związana z prowadzeniem gospodarstwa rolnego zamknięta została w 2020 r. Obecnie jest Pan na emeryturze i pozostaje czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z kolei Pani nie prowadzi i nie prowadziła działalności rolniczej, nie jest i nie była czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem wniosku jest działka 1 o powierzchni … ha. Jesteście Państwo właścicielami nieruchomości na prawach wspólności ustawowej, a jej własność nabyliście na mocy umowy sprzedaży zawartej z Agencją Nieruchomości Rolnych zawartej … 2009 r. w celu prowadzenia działalności rolniczej. Umowa sprzedaży obejmowała nieruchomości rolne o łącznej powierzchni … ha. Nabycie nieruchomości nie było obciążone podatkiem od towarów i usług, grunt do chwili obecnej użytkowany jest na cele rolnicze, na części nieruchomości znajduje się ferma świń (… ha). Nieruchomość zabudowana jest siedmioma jednokondygnacyjnymi, murowanymi budynkami, w szczególności mającymi funkcje produkcyjne, usługowe i gospodarcze dla rolnictwa. … 2018 r. zawarli Państwo ze spółką … Sp. z o.o. umowę dzierżawy obejmującą działkę nr 1 na okres do … 2048 r. W ramach umowy dzierżawy, spółka uzyskała prawo do przeprowadzenia procesu przygotowania wszelkich decyzji administracyjnych związanych z wybudowaniem oraz eksploatacją elektrowni fotowoltaicznej na części działki 1. Udzielili Państwo spółce zgody na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane. Stroną umowy dzierżawy zawartej … 2018 r. w … są Państwo łącznie (Wydzierżawiający), a dzierżawcą jest spółka … Sp. z o.o. (Dzierżawca). Spółka zapłaciła czynsz dzierżawny za 2021 r. na podstawie faktury wystawionej przez Pana ze stawką podatku od towarów i usług w stawce 23 %. Podatek dochodowy od osób fizycznych oraz podatek od towarów i usług rozliczył Pan w całości.
… 2021 r. zawarli Państwo przedwstępną umowę sprzedaży części działki nr 1, o powierzchni … ha w formie aktu notarialnego. Nabywcami nieruchomości są 3 osoby fizyczne, nabywające nieruchomość do swoich majątków prywatnych. Działka mająca być przedmiotem sprzedaży zostanie sprzedana jako nieruchomość niezabudowana. W celu dokonania sprzedaży części działki 1 dojdzie do jej podziału zgodnie z ustaleniami zawartymi w treści umowy przedwstępnej. Przedmiot sprzedaży stanowić geodezyjnie wydzielona część obecnej działki numer 1, o powierzchni około … ha (+/- 0,2000 ha). Dostawa nieruchomości (wyodrębnionej części działki nr 1) jeszcze nie nastąpiła, zawarto tylko umowę przedwstępną sprzedaży.
W tym miejscu należy wskazać, że na mocy art. 693 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.
Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.
Zatem dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej.
Jak wynika z okoliczności sprawy, jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a działka nr 1 była wykorzystywana przez Pana w działalności rolniczej, a następnie była przedmiotem dzierżawy. W takiej sytuacji należy uznać, że przedmiotem dostawy jest działka stanowiąca składnik majątkowy służący prowadzeniu działalności gospodarczej.
Wobec powyższego wskazać należy, iż wykorzystywanie działki nr 1, będącej we współwłasności małżeńskiej, do działalności rolniczej w ramach prowadzenia działalności gospodarczej jako zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT a następnie jej dzierżawa spowodowała, że straciła ona charakter majątku prywatnego. Wykorzystywanie przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych przedmiotowej nieruchomości spowodowało, że ww. działka jest wykorzystywana w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego.
Podkreślenia wymaga, że jeżeli przedmiotowa działka została zadysponowana przez Państwa wyłącznie do działalności rolniczej prowadzonej przez Pana, a następnie była również wykorzystywana przez Pana do działalności gospodarczej w postaci dzierżawy, z tytułu której odprowadzał podatek dochodowy od osób fizycznych oraz podatek od towarów i usług, to jest Pan w sensie ekonomicznym właścicielem ww. działki i to Pan dokona w efekcie dostawy tej działki – przeniesienia prawa do rozporządzania nią jak właściciel. Dokonując dostawy przedmiotowej działki, uprzednio wykorzystywanej w działalności rolniczej a następnie udostępnionej osobie trzeciej na podstawie umowy dzierżawy w celach zarobkowych, Pan wypełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT dla całej transakcji sprzedaży części działki nr 1. Tym samym czynność sprzedaży przez Pana ww. działki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.
Natomiast w okolicznościach niniejszej sprawy, skoro Pani … w żaden sposób nie wykorzystywała i nie wykorzystuje ww. działki, tj. nie prowadziła i nie prowadzi na tej działce żadnej działalności ani rolniczej ani pozarolniczej, to uznać należy, że nie działa w przedmiotowej sprawie w charakterze podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, wykonującego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Tym samym sprzedaż części działki nr 1 nie będzie stanowiła dla Pani czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.
Tym samym stanowisko Państwa w części dotyczącej braku opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży części działki nr 1 przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania należało uznać za nieprawidłowe, natomiast w części dotyczącej braku opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży części działki nr 1 przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Pan `(...)` (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili