Interpretacja dotyczy skutków podatkowych w podatku od towarów i usług (VAT) związanych z dostawą nieruchomości gruntowej zabudowanej, która ma być sprzedana w trybie licytacji publicznej. Nieruchomość została nabyta przez spółkę cywilną w 1995 roku jako niezabudowana działka gruntu. Spółka ta przeprowadziła ulepszenia, budując dwa budynki, z których pierwszy oddano do użytkowania w 1996 roku, a drugi w 2005 roku. Nieruchomość była wykorzystywana przez spółkę cywilną w ramach działalności gospodarczej opodatkowanej VAT. Obecnie dwóch wspólników spółki cywilnej jest dłużnikami w postępowaniu egzekucyjnym, co skutkuje koniecznością sprzedaży nieruchomości w trybie licytacji publicznej. Organ podatkowy uznał, że dostawa tej zabudowanej nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ między pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
20 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 20 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania dostawy w trybie licytacji publicznej zabudowanej nieruchomości gruntowej. Uzupełnił go Pan pismem z 22 grudnia 2021 r. (data wpływu) o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska. Treść wniosku jest następująca:
Przedmiotem dostawy (sprzedaży w trybie licytacji publicznej na mocy przepisów kodeksu postępowania cywilnego) będzie nieruchomość gruntowa zabudowana. Wskazana nieruchomość została nabyta w 26 kwietnia 1995 roku, jako nieruchomość niezabudowana (działka gruntu) przez trzech wspólników spółki cywilnej, w ramach prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej (wspólność łączna wspólników spółki cywilnej). Działka sklasyfikowana jest w ewidencji gruntów jako Ba - tereny przemysłowe.
Według zapisów planu zagospodarowania przestrzennego określonego uchwałą właściwej miejscowo rady gminy z 20 sierpnia 2004 r. wyżej wymieniona działka znajduje się w jednostce planistycznej o przeznaczeniu podstawowym: teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, tereny usług. Przez działkę przebiega strefa ograniczonego użytkowania wzdłuż napowietrznej linii elektroenergetycznej (obustronny pas o szerokości 6,5 m od osi linii 15 kV).
Dwoje z wyżej wymienionych trojga wspólników spółki cywilnej jest obecnie dłużnikami w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym. Trzeci ze wspólników zmarł w 2012 roku. Udział w nieruchomości zmarłego wspólnika został przeniesiony na pozostałych dwóch wspólników (obecnych dłużników) orzeczeniem sądu, z obowiązkiem spłaty spadkobierców wskazanego zmarłego.
Wskazana spółka cywilna była zgłoszona jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) od stycznia 1993 roku, zaś pozostawała płatnikiem VAT do 25 stycznia 2021 roku.
Zakup zajętego w toku przedmiotowego postępowania egzekucyjnego gruntu nie był obciążony podatkiem VAT. Nabycie wskazanego gruntu nie nastąpiło w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Nabycie nieruchomości nie było udokumentowane fakturą VAT. Dłużnicy (prowadząc dzielność gospodarczą w formie spółki cywilnej) wykorzystywali przedmiotową nieruchomość (od 26 kwietnia 1995 do 2015 roku), wyłącznie na cele działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.
W odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości były ponoszone wydatki na jej ulepszenie poprzez wybudowanie jednego budynku.
W 1996 roku oddany do użytkowania został jeden z budynków wybudowany przez właścicieli (dłużników) na przedmiotowej nieruchomości, zaś drugi wybudowany budynek nie został oddany do użytkowania - inwestycja nie została zakończona.
Wydatki na ulepszenie nieruchomości stanowiły ponad 30% wartości początkowej gruntu (według oświadczenia dłużników).
Nakłady były ponoszone w latach od 1996 do 2015 roku. Nakłady ponoszone przez dłużników (współwłaścicieli nieruchomości) stanowiły budowę w rozumieniu ustawy Prawo budowlane. W stosunku do wydatków na ulepszenie przysługiwało właścicielom nieruchomości, tj. spółce cywilnej, prawo odliczenia podatku VAT.
Dłużnicy nie posiadają żadnej dokumentacji (faktur, rachunków) potwierdzającej poniesienie nakładów na zajętą nieruchomość. Przedmiotowa nieruchomość była przedmiotem najmu na rzecz osoby trzeciej od maja do lipca 2015 r.
Przedmiotem dostawy (sprzedaży w trybie licytacji publicznej) jest nieruchomość stanowiąca wspólność łączną dwóch wspólników spółki cywilnej będących dłużnikami.
Według oświadczenia jednego z dłużników spółka nie prowadzi działalności od dnia 8 sierpnia 2021 roku (działalność została zawieszona).
Według ewidencji Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jeden ze wspólników zaprzestał prowadzenia działalności 30 grudnia 2019 roku, a drugi ze wspólników zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej 6 sierpnia 2021 roku.
Umowa spółki między wspólnikami nie została wypowiedziana. Pierwszy ze wspólników pozostawał wykreślony z ewidencji przedsiębiorców w latach 2013 do 2015.
W uzupełnieniu wniosku na pytania Organu o wskazanie:
Numeru ewidencyjnego zabudowanej działki mającej być przedmiotem sprzedaży w trybie licytacji publicznej.
Z uwagi na informację wskazaną we wniosku, iż „(…) zaś drugi wybudowany budynek nie został oddany do użytkowania – inwestycja nie została zakończona”, wskazać należy, czy na moment sprzedaży budynek ten będzie wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz czy będzie posiadał fundamenty i dach?
Czy budynki mające być przedmiotem sprzedaży w trybie licytacji publicznej, są budynkami w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020., poz. 1333)?
Jaki jest symbol PKOB, nazwa grupowania oraz wyszczególnienie ww. budynków, wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.)?
Czy budynek/budynki są trwale związane z gruntem?
Czy drugi wybudowany budynek, który nie został oddany do użytkowania również był wykorzystywany w prowadzonej przez dłużnika – spółkę cywilną - działalności gospodarczej lub był przedmiotem najmu/dzierżawy? Jeżeli tak, to należy wskazać w jakim okresie (miesiąc, rok) budynek był wykorzystywany.
Czy dłużnik – spółka cywilna – w stosunku do budynku oddanego do użytkowania w 1996 roku ponosił nakłady na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 7 jest twierdząca, to kiedy (w jakim okresie) dłużnik – spółka cywilna - ponosił wydatki na ulepszenie ww. budynku?
Jeżeli dłużnik – spółka cywilna - ponosił wydatki na ulepszenie, to czy wydatki te były wyższe niż 30% wartości początkowej ww. budynku?
Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 7 i 9 jest twierdząca, to należy wskazać:
a) czy nakłady ponoszone przez dłużnika - spółkę cywilną - na ulepszenie budynku oddanego do użytkowania w 1996 roku stanowiły „przebudowę” rozumianą jako dokonanie istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany wykorzystania budynku lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia?
b) czy w stosunku do wydatków na ulepszenie przedmiotowego budynku, dłużnikowi – spółce cywilnej - przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
c) kiedy ww. budynek po dokonaniu ulepszeń, został oddany do użytkowania? Należy wskazać dokładną datę.
d) czy po oddaniu do użytkowania ulepszonego budynku miało miejsce pierwsze zasiedlenie? Jeżeli tak, to należy wskazać dzień, miesiąc i rok, kiedy nastąpiło/nastąpi „pierwsze zasiedlenie”.
e) w ramach jakich czynności nastąpiło/nastąpi pierwsze zasiedlenie ulepszonego budynku po oddaniu go do użytkowania?
f) czy między pierwszym zasiedleniem ulepszonego budynku, a jego dostawą, upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
g) w jaki sposób, do jakich czynności dłużnik – spółka cywilna - wykorzystywał/wykorzystuje ulepszony budynek po oddaniu go do użytkowania?
- czy ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Pana działań?
- czy działania te zostały udokumentowane?
- czy podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika?
Odpowiedział Pan:
Numer ewidencyjny zabudowanej działki mającej być przedmiotem sprzedaży w trybie licytacji publicznej: nieruchomość oznaczona jako działka ew. 1 o powierzchni 3900 m2 sklasyfikowana jest w ewidencji gruntów jako Ba - tereny przemysłowe; księga wieczysta przedmiotowej nieruchomości prowadzona jest Sąd Rejonowy w `(...)` VI wydział ksiąg wieczystych KW nr `(...)`.
Na moment sprzedaży budynek ten będzie wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz będzie posiadał fundamenty i dach. Taki stan ma miejsce również obecnie.
Przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość zabudowana, a nie budynki. Budynki posadowione na nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży są budynkami w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020., poz. 1333).
Symbol PKOB to 1-12-125-1251, nazwa grupowania: budynki przemysłowe i magazynowe oraz wyszczególnienie ww. budynków, wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.): sekcja 1, dział 12, grupa 125, klasa: 1251.
Budynki są trwale związane z gruntem.
Drugi wybudowany budynek (wybudowany w 2005 roku), który nie został oddany do użytkowania również był wykorzystywany w prowadzonej przez dłużników - w formie spółki cywilnej - działalności gospodarczej. Według oświadczenia jednego z dłużników spółka nie prowadzi działalności od dnia 8 sierpnia 2021 roku (działalność została zawieszona). Według ewidencji Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jeden ze wspólników zaprzestał prowadzenia działalności 30 grudnia 2019 roku, a drugi ze wspólników zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej 6 sierpnia 2021 roku. Umowa spółki między wspólnikami nie została wypowiedziana. Pierwszy ze wspólników pozostawał wykreślony z ewidencji przedsiębiorców w latach 2013 do 2015. Przedmiotowy budynek był przedmiotem najmu na rzecz osoby trzeciej w okresie od maja do lipca 2015 roku.
Dłużnicy - działający w formie spółki cywilnej - w stosunku do budynku oddanego do użytkowania w 1996 roku nie ponosili nakładów na ulepszenie wskazanego budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Według oświadczenia dłużników nie ponosili oni nakładów na budynek wybudowany w 1996 roku.
Według oświadczenia dłużników nie ponosili oni nakładów na budynek wybudowany w 1996 roku.
a) Przedmiotem ulepszenia przez dłużników nie była nieruchomość wybudowana w 1996 roku, lecz nieruchomość gruntowa, na której wzniesiono wskazany budynek. Nieruchomość ta (gruntowa) jest obecnie przedmiotem toczącego się postępowania egzekucyjnego oraz przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Nieruchomość tą ulepszono między innymi poprzez wybudowanie w 1996 roku wskazanego budynku. Sam budynek, według zebranych przez komornika informacji, nie był przedmiotem ulepszeń po jego wybudowaniu.
b) Według oświadczenia dłużników nie ponosili oni nakładów na budynek wybudowany w 1996 roku.
c) Budynek z 1996 roku nie był ulepszany (według oświadczenia dłużnika). To nieruchomość gruntowa, na której są posadowione budynki, była ulepszona poprzez wybudowanie jednego budynku i uzyskania pozwolenia na użytkowanie (inwestycja zakończona) oraz rozpoczęcie budowy drugiego budynku (inwestycja w toku). Wydatki na ulepszenie nieruchomości gruntowej stanowiły ponad 30% wartości początkowej gruntu. Nakłady były ponoszone w latach 1996-2015. W stosunku do wydatków na ulepszenie przysługiwało właścicielom nieruchomości, tj. spółce cywilnej prawo odliczenia podatku VAT.
d) Ulepszenia były czynione jedynie co do budynku wybudowanego w 2005 roku i miały miejsce w latach 2006-2007. Udokumentowane przez komornika czynności nie doprowadziły do ustalenia bardziej szczegółowego okresu dokonania ulepszeń. Budynek ten był wykorzystywany przez dłużników - działających w formie spółki cywilnej - na cele prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z tym należy uznać, że doszło do "pierwszego zasiedlenia" wskazanego budynku. Następnie budynek ten był wynajmowany osobie trzeciej od maja do lipca 2015 roku. Z informacji uzyskanych od dłużników wynika rozbieżność co do tego czy przedmiotem wynajmu na rzecz wskazanej osoby trzeciej była cześć przedmiotowego budynku, jego całość, czy też całą zajęta nieruchomość gruntowa, na której budynki się znajdują.
e) Według oświadczenia dłużników nie ponosili oni nakładów na budynek wybudowany w 1996 roku. Pierwsze zasiedlenie ulepszonego budynku, wybudowanego w 2005 roku, nastąpiło w ramach rozpoczęcia użytkowania na potrzeby własne dłużników, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
f) Między pierwszym zasiedleniem ulepszonego budynku, wybudowanego w 2005 roku, a jego dostawą (w związku ze sprzedażą gruntu, na którym budynek się znajduje), upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
g) Dłużnicy - działający w formie spółki cywilnej - wykorzystywali przedmiotową nieruchomość budynkową (wzniesioną w 2005 roku), po jej ulepszeniu, na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczą. Po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie nieruchomości - na cele produkcyjne i magazynowe do 2015 r.
(przefromułowane w uzupełnieniu wniosku) Czy ze względu na treść art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.) dostawa przedmiotowej zabudowanej nieruchomości gruntowej, w trybie egzekucji sądowej, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT?
(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku) Ze względu na treść art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.) dostawa przedmiotowej zabudowanej nieruchomości gruntowej, w trybie egzekucji sądowej, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT. Dłużnicy dokonujący dostawy tej nieruchomości (za pośrednictwem komornika przeprowadzającego sprzedaż w trybie egzekucji sądowej) poczynili nakłady na nieruchomość niezabudowaną wznosząc na niej dwa budynki użytkowe, których wartość przekroczyła 30% wartości nabytej przez dłużników nieruchomości niezabudowanej.
Z informacji uzyskanych przez komornika wynika, iż ostatni z budynków został wzniesiony nie później niż w 2005 roku, a nakłady na wskazaną nieruchomość gruntową były czynione nie dłużej niż do 2015 roku. W związku z tym stosownie do art. 14 przywołanej wyżej ustawy, nie później niż w 2015 roku nastąpiło ponownie pierwsze zasiedlenie nieruchomości gruntowej ulepszonej o wybudowane (a następnie ulepszone) budynki. Ponieważ dostawa wskazanej nieruchomości nastąpi w 2022 roku lub później, spełniona zostanie przesłanka do zwolnienia nieruchomości z podatku VAT opisana w art. 43 ust. 1 pkt 10b Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług tj. upływ dwóch lat od zasiedlenia.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11 i 41) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.
Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.):
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.
Jak wynika z wyżej cytowanych przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.
Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.
Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.
Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl powołanych wyżej przepisów, zarówno grunt, jak i budynek spełniają definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.
Sprzedaż nieruchomości w trybie egzekucji stanowi odpłatną dostawę towarów, co oznacza, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, objęta jest zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Stosownie zaś do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Przez odpłatną dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Zaznaczenia wymaga, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – Komornik Sądowy prowadzi sprzedaż w trybie licytacji publicznej nieruchomości gruntowej zabudowanej – działki nr 1. Wskazana nieruchomość została nabyta w 26 kwietnia 1995 roku, jako nieruchomość niezabudowana (działka gruntu) przez trzech wspólników spółki cywilnej, w ramach prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej (wspólność łączna wspólników spółki cywilnej). Dwoje z wyżej wymienionych trojga wspólników spółki cywilnej jest obecnie dłużnikami w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym. Trzeci ze wspólników zmarł w 2012 roku. Udział w nieruchomości zmarłego wspólnika został przeniesiony na pozostałych dwóch wspólników (obecnych dłużników) orzeczeniem sądu, z obowiązkiem spłaty spadkobierców wskazanego zmarłego. Wskazana spółka cywilna była zgłoszona jako podatnik VAT od stycznia 1993 roku, zaś pozostawała płatnikiem VAT do 25 stycznia 2021 roku.
Tak więc w niniejszej sprawie dojdzie do sprzedaży majątku przedsiębiorstwa Dłużników. W konsekwencji, dostawa nieruchomości gruntowej zabudowanej - działki nr 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy:
Stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 tej ustawy:
W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.
Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy:
Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Z przepisu tego wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku/budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku/budowli lub ich części oddano je w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku/budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.
W przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do budynków, budowli lub ich części będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.
Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu, bowiem stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r., poz. 2351).
W myśl art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy Prawo budowlane:
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych
budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
Jak wyżej wskazano przedmiotem dostawy w analizowanym przypadku będzie nieruchomość gruntowa zabudowana – działka nr 1. Budynki posadowione na nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży są budynkami w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane. Budynki są trwale związane z gruntem. W 1996 roku oddany do użytkowania został jeden z budynków wybudowany przez właścicieli (dłużników) na przedmiotowej nieruchomości, zaś drugi wybudowany budynek nie został oddany do użytkowania - inwestycja nie została zakończona. Drugi wybudowany budynek (wybudowany w 2005 roku), który nie został oddany do użytkowania również był wykorzystywany w prowadzonej przez dłużników - w formie spółki cywilnej - działalności gospodarczej.
Dłużnicy (prowadząc dzielność gospodarczą w formie spółki cywilnej) wykorzystywali przedmiotową nieruchomość (od 26 kwietnia 1995 do 2015 roku), wyłącznie na cele działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Budynek z 1996 roku nie był ulepszany (według oświadczenia dłużnika).
Ulepszenia były czynione jedynie co do budynku wybudowanego w 2005 roku i miały miejsce w latach 2006-2007. Pierwsze zasiedlenie ulepszonego budynku, wybudowanego w 2005 roku, nastąpiło w ramach rozpoczęcia użytkowania na potrzeby własne dłużników, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dłużnicy - działający w formie spółki cywilnej - wykorzystywali przedmiotową nieruchomość budynkową (wzniesioną w 2005 roku), po jej ulepszeniu, na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczą. Między pierwszym zasiedleniem ulepszonego budynku, wybudowanego w 2005 roku, a jego dostawą (w związku ze sprzedażą gruntu, na którym budynek się znajduje), upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
Analiza informacji zawartych w opisie sprawy, w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia prowadzi do stwierdzenia, że w przedmiotowej sprawie dostawa budynków znajdujących się na nieruchomości zabudowanej – działce nr 1, nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynków znajdujących się na tej działce upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
Zatem, że w odniesieniu do planowanej sprzedaży w trybie licytacji publicznej budynków znajdujących się na nieruchomości zabudowanej – działce nr 1, zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Jak wskazano wyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży będzie podlegał opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki na nim posadowione.
Tym samym dostawa gruntu stanowiącego działkę nr 1, na której znajdują się budynki, na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.
W związku z tym sprzedaż w trybie licytacji publicznej zabudowanej działki nr 1 oraz budynków na niej posadowionych będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.
Zatem oceniając całościowo Pana stanowisko, z uwagi na fakt, że wywiódł Pan prawidłowy skutek prawny, pomimo częściowo odmiennej argumentacji, uznano je za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Odnośnie powołanego przez Pana we własnym stanowisku art. 43 ust. 1 pkt 10b należy wskazać, iż ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie zawiera takiego przepisu.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego `(...)``(...)` Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili