Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że stanowisko Państwa Powiatu w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 października 2021 r. wpłynął wniosek Państwa Powiatu z 11 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynszu dzierżawnego za obwód łowiecki. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 14 grudnia 2021 r. (data wpływu 15 grudnia 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania oraz doprecyzowanie własnego stanowiska. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego.

Powiat `(...)` jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1988 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 920), jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług), nie prowadzi działalności gospodarczej. Obowiązek podatkowy w podatku VAT objął Powiat z tytułu świadczenia usług w zakresie wynajmu nieruchomości na własny rachunek, dzierżawy gruntów oraz oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych.

Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 13 ustawy o samorządzie powiatowym do zadań publicznych Powiatu należy m.in. ochrona środowiska i przyrody.

Powiat `(...)`, na podstawie art. 28 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1683) wydzierżawia obwody łowieckie na rzecz Kół Łowieckich.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, wydzierżawiającym obwody łowieckie polne i leśne jest Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej. Koła łowieckie uiszczają z tytułu dzierżawy czynsz, który zawiera podatek VAT. W tym celu pomiędzy stronami zawierane są umowy cywilnoprawne. Starosta Powiatu `(...)` zawiera umowę z Kołami Łowieckimi na okres 10 lat umowy dzierżawy obwodów łowieckich. Zawarcie umowy dzierżawnej z Kołami Łowieckimi na wydzierżawienie obwodów łowieckich wiąże się z naliczeniem czynszu dzierżawnego, a ustalenie wysokości czynszu dzierżawnego dokonywane jest zgodnie z art. 30 ust. 2a ustawy Prawo Łowieckie oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 26 października 2018 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania czynszu dzierżawnego oraz udziału dzierżawców obwodów łowieckich w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną (Dz. U. z 2018 r. poz. 2085).

Zgodnie z zwartymi umowami Koła Łowieckie zobowiązują się do prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej zgodnie z przepisami Prawa Łowieckiego i w oparciu o wieloletni łowiecki plan hodowlany i roczny plan łowiecki. Na dzierżawionych terenach prowadzona jest typowa gospodarka łowiecka polegająca na ochronie (zasiedlanie bażantów lub kuropatw) i pozyskiwaniu zwierzyny. W ramach gospodarki łowieckiej pozyskuje się zwierzynę łowną, z czego część tej zwierzyny odstawiana jest do skupu dziczyzny a cześć przeznaczana jest dla myśliwych Koła na własny domowy użytek. Ponadto na dzierżawionych terenach uprawiane jest zboże oraz kukurydza z przeznaczeniem na dokarmianie zwierzyny zimną (nadwyżki zboża i kukurydzy są sprzedawane). Dzierżawione tereny służą również, jako poletko zaporowe dla żerującej zwierzyny.

Dzierżawca płaci czynsz jednorazowo do dnia 31 maja każdego roku dzierżawy na konto Starostwa Powiatowego w `(...)`.

W wystawianych fakturach VAT za dzierżawę obwodów łowieckich Powiat `(...)` stosuje stawkę VAT 23% następnie odprowadza od wszystkich Kół Łowieckich w wyznaczonym terminie podatek VAT do właściwego terytorialnie Urzędu Skarbowego, a pozostała kwota rozdysponowywana jest nadleśnictwom i Gminom według zasad określonych w art. 31 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo Łowieckie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego Powiat chciałby potwierdzić stawkę VAT właściwą dla czynności wydzierżawiania obwodu łowieckiego Kołu.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo:

W skład obwodów łowieckich wchodzą grunty rolne, leśne i zurbanizowane.

Z uzyskanych odpowiedzi od części kół łowieckich, wynika, iż nie prowadzą one działalności rolniczej w wyniku, której prowadzona jest sprzedaż produktów działalności łowieckiej. Grunty objęte dzierżawami na rzecz kół łowieckich nie są przeznaczone na cele działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z zawartymi na okres 10 lat umowami dzierżawy obwodów łowieckich koła łowieckie zobowiązane są m.in. do prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej zgodnie z przepisami Prawa Łowieckiego i w oparciu o wieloletni plan hodowlany i roczny plan łowiecki. Wydzierżawiane grunty nie stanowią obwodów wydzierżawianych na cele rolnicze.

Pytanie

Czy czynsz dzierżawny za obwód łowiecki powinien być opodatkowany?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1988 r. o samorządzie powiatowym Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Wydzierżawianie obwodów łowieckich dokonywane jest w oparciu o umowy cywilnoprawne. W myśl art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych tj. czynność ta nie podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT.

Wydzierżawienie obwodu łowieckiego następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej. Oznacza to, że w tym zakresie Starosta nie działa, jako organ władzy publicznej, lecz na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej. Czynność ta podlega, zatem opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, stosownie do treści art. 8 ust. 1 ww. ustawy należy rozumieć: każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Oddanie w dzierżawę gruntu jest, bowiem świadczeniem usług.

Art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi natomiast art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29a ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 7 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, administrację w zakresie łowiectwa sprawuje samorząd województwa, jako zadanie z zakresu administracji rządowej. Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. cytowanej ustawy gospodarka łowiecka jest prowadzona w obwodach łowieckich przez dzierżawców albo zarządców. Stosownie do treści art. 29 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy obwody łowieckie wydzierżawiają, na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta) oraz właściwej izby rolniczej - obwody łowieckie leśne oraz polne. Obwody łowieckie wydzierżawia się na czas nie krótszy niż 10 lat.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 pkt. 4 ww. ustawy umowa dzierżawy obwodu łowieckiego w szczególności powinna zawierać wysokość czynszu za dzierżawę obwodu łowieckiego i termin jego płatności. Natomiast w myśl art. 30 ust. 2a czynsz dzierżawny ustala się, w zależności od kategorii obwodu łowieckiego, mnożąc ilość hektarów obszaru dzierżawionego obwodu łowieckiego przez równowartość pieniężną żyta, stosując wskaźnik przeliczeniowy, który nie może być wyższy niż 0,07q żyta za 1 hektar. Wysokość czynszów dzierżawnych definiuje również rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 26 października 2018 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania czynszu dzierżawnego oraz udziału dzierżawców obwodów łowieckich w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną.

Jak stanowi art. 31 ust. 1 ww. ustawy Wydzierżawiający obowiązany jest rozliczyć otrzymany czynsz dzierżawny między nadleśnictwami i gminami.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146aa ust. 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Uwzględniając treść powołanych przepisów stwierdzić należy, iż dzierżawa obwodów łowieckich na podstawie umowy cywilnoprawnej stanowi, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Powołane przepisy wskazują także, iż obliczane na podstawie ustawy oraz rozporządzenia czynsze za obwody łowieckie stanowią mnożnik ilości hektarów obszaru (gruntów stanowiących obwód łowiecki) i równowartości pieniężnej żyta. W ten sposób strony ustalają wartość umowy dzierżawy wskazując określoną kwotę pieniężną (cenę).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 roku o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 178) przez cenę należy rozumieć wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Ponadto zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. ustawy w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym.

Z powyższych przepisów wynika, że dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym uznać należy, że dzierżawa obwodów łowickich powinna być opodatkowana stawką VAT 23% i nie należy wykonywać korekt deklaracji podatku VAT za lata ubiegłe.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo :

Nawiązując do stanowiska przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 11.10.2021 r. (data wpływu 13.10.2021 r.) należy dodać, że zgodnie z art. 2 ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług działalność rolnicza rozumiana jest poprzez produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych.

Jak widać, działalnością rolniczą w rozumieniu VAT jest m.in. sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej. Koła łowieckie, które wydzierżawiają obwody łowieckie nie prowadzą działalności rolniczej w wyniku, której prowadzona jest sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej.

Ponadto koła łowieckie zobowiązane są do prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej zgodnie z przepisami Prawa łowieckiego. Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie wprost wskazuje definicję gospodarki łowieckiej, poprzez którą rozumiana jest działalność w zakresie ochrony, hodowli i pozyskiwania zwierzyny.

W art. 2 ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wyczerpująco zostało omówione pojęcie działalności rolniczej. W składzie definicji działalności rolniczej nie zawiera się pojęcie gospodarki łowieckiej w związku, z czym należy je uznać za dwa odrębne stwierdzenia.

W § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzeniu ministra finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień czytamy, że zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze. Do celów zastosowania zwolnienia z VAT usług dzierżawy gruntów przepis ten stawia tylko jeden warunek, a mianowicie taki, aby dzierżawiony grunt był przeznaczony przez dzierżawcę na cele rolnicze. Ponadto, ponieważ ww. rozporządzenie nie określa i nie definiuje, jak należy rozumieć termin „przeznaczenie gruntu na cele rolnicze", należy się posiłkować stwierdzeniem działalności rolniczej zawartym w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, które bezpośrednio wskazuje, co wchodzi w skład działalności rolniczej.

Koła łowieckie na wydzierżawianych obwodach łowieckich nie prowadzą działalności rolniczej w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług natomiast prowadzą gospodarkę łowiecką w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie, w związku, z czym nie dotyczy ich zwolnienie zawarte w § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzeniu ministra finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Podtrzymując stanowisko zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej z dnia 11 października 2021 r. (wpływ 13.10.2021 r.) należy uznać, że czynsz dzierżawny za obwód łowiecki powinien być opodatkowany.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę rozumie się każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) rozumie się każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Jednak usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenia usług w świetle art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy wykonana jest przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Powiat jest czynnym podatnikiem VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej. Powiat `(...)`, na podstawie art. 28 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie wydzierżawia obwody łowieckie na rzecz Kół Łowieckich.

Zgodnie z zwartymi umowami Koła Łowieckie zobowiązują się do prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej zgodnie z przepisami Prawa Łowieckiego i w oparciu o wieloletni łowiecki plan hodowlany i roczny plan łowiecki. Na dzierżawionych terenach prowadzona jest typowa gospodarka łowiecka polegająca na ochronie (zasiedlanie bażantów lub kuropatw) i pozyskiwaniu zwierzyny. W ramach gospodarki łowieckiej pozyskuje się zwierzynę łowną, z czego część tej zwierzyny odstawiana jest do skupu dziczyzny a cześć przeznaczana jest dla myśliwych Koła na własny domowy użytek. Ponadto na dzierżawionych terenach uprawiane jest zboże oraz kukurydza z przeznaczeniem na dokarmianie zwierzyny zimną (nadwyżki zboża i kukurydzy są sprzedawane). Dzierżawione tereny służą również, jako poletko zaporowe dla żerującej zwierzyny.

W skład obwodów łowieckich wchodzą grunty rolne, leśne i zurbanizowane.

Z uzyskanych odpowiedzi od części kół łowieckich, wynika, iż nie prowadzą one działalności rolniczej w wyniku, której prowadzona jest sprzedaż produktów działalności łowieckiej. Grunty objęte dzierżawami na rzecz kół łowieckich nie są przeznaczone na cele działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z zawartymi na okres 10 lat umowami dzierżawy obwodów łowieckich koła łowieckie zobowiązane są m.in. do prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej zgodnie z przepisami Prawa Łowieckiego i w oparciu o wieloletni plan hodowlany i roczny plan łowiecki. Wydzierżawiane grunty nie stanowią obwodów wydzierżawianych na cele rolnicze.

Stosownie do art. 693 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

W konsekwencji, z uwagi na fakt, że dzierżawa jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie natomiast publicznoprawną), dla tej czynności organ władzy publicznej (wydzierżawiający) występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zgodnie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2020 r. poz. 1983 z późn. zm.):

Zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Z powołanych przepisów wynika, że co do zasady dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wyjątek stanowi dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie przywołanego rozporządzenia wykonawczego do ustawy.

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia „cele rolnicze”, jednakże w art. 2 pkt 15 ustawy zdefiniowana została działalność rolnicza, zgodnie z którym:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o działalności rolniczej - rozumie się przez to produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych.

Stosownie do powołanej wyżej definicji, gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który wydzierżawiający przekazał na cele działalności, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy, tj. m.in. gospodarki leśnej, łowieckiej czy rybackiej.

Zgodnie z art. 1 ustawy z 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1683 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą Prawo łowieckie:

Łowiectwo, jako element ochrony środowiska przyrodniczego, w rozumieniu ustawy oznacza ochronę zwierząt łownych (zwierzyny) i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami ekologii oraz zasadami racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej.

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy Prawo łowieckie,

Gospodarka łowiecka to działalność w zakresie ochrony, hodowli i pozyskiwania zwierzyny.

Stosownie do art. 3 pkt 1 i 2 ustawy Prawo łowieckie:

Celem łowiectwa jest:

1. ochrona, zachowanie różnorodności i gospodarowanie populacjami zwierząt łownych,

2. ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczego na rzecz poprawy warunków bytowania zwierzyny.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy Prawo łowieckie:

Gospodarka łowiecka jest prowadzona w obwodach łowieckich przez dzierżawców albo zarządców.

Jak wynika z art. 24 ust. 1 ustawy Prawo łowieckie:

Obwody łowieckie dzielą się na obwody łowieckie leśne i polne.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy Prawo łowieckie,

Obwody łowieckie wydzierżawiają, na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta) oraz właściwej izby rolniczej:

1. obwody łowieckie leśne - dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe;

2. obwody łowieckie polne - starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej;

3. obwody łowieckie znajdujące się na terenie więcej niż jednego powiatu - starosta powiatu, na terenie którego znajduje się największa część obwodu łowieckiego.

W niniejszej sprawie - jak Państwo wskazali - w skład obwodów łowieckich wchodzą grunty rolne, leśne i zurbanizowane. Zgodnie z zawartymi umowami dzierżawy obwodów łowieckich koła łowieckie zobowiązane są m.in. do prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej zgodnie z przepisami Prawa Łowieckiego i w oparciu o wieloletni plan hodowlany i roczny plan łowiecki. Na dzierżawionych terenach prowadzona jest typowa gospodarka łowiecka polegająca na ochronie (zasiedlanie bażantów lub kuropatw) i pozyskiwaniu zwierzyny.

Zatem - wbrew Państwa twierdzeniu - dzierżawione obwody są przeznaczone do celów rolniczych, tj. do celów prowadzenia gospodarki łowieckiej.

W konsekwencji, dzierżawa przez Państwa Powiat obwodów łowieckich na rzecz kół łowieckich - faktycznie przeznaczonych na cele prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej - korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. Tym samym czynsz dzierżawny za obwód łowiecki nie powinien być opodatkowany podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawił Państwa Powiat i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja Państwa Powiatu musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i Państwa Powiat musi się zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` .Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).