0112-KDSL2-2.440.365.2021.2.DS

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 25 października 2021 r. (data wpływu 2 listopada 2021 r.), uzupełnionego pismami z dnia: 22 grudnia 2021 r. (data wpływu 27 grudnia 2021 r.) oraz 7 stycznia 2022 r. (data wpływu 14 stycznia 2022 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – krótkoterminowe udostępnianie pokoi gościom

Opis usługi:

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, która została dostosowana do potrzeb świadczenia krótkotrwałych usług zakwaterowania. Usługa zakwaterowania polega na udostępnianiu przez Wnioskodawcę pokoi gościom, którzy się do niego zgłoszą. Nie ma nigdzie zastrzeżonej opcji udostępniania pokoi tylko dla określonej grupy gości. Dokonując rezerwacji, Wnioskodawca nie pyta czy osoba ta przyjedzie w celach turystycznych, biznesowych czy będzie wykonywać pracę w okolicy. Wnioskodawca świadczy usługi krótkotrwałego zakwaterowania dla każdego klienta. Wszystkich klientów obowiązują jednakowe standardy, ceny, prawa i obowiązki. Usługa udostępniania pokoi wyrażana jest w ilości dób, od jednej do kilkunastu, w zależności od potrzeb gości. Celem świadczonej usługi jest udostępnienie miejsca noclegowego – zakwaterowania na krótkotrwały pobyt tymczasowy. Każde zakwaterowanie jest zamawiane indywidualnie, w danej chwili na dany okres. Gość uzyskuje prawo do przebywania w konkretnym pokoju z dostępem do kuchni i łazienki. Klient nie ma prawa swobodnie dysponować wynajętym pokojem, np. wstawiać swoich mebli, zezwalać innym osobom na przebywanie czy nocowanie w udostępnionym pokoju. Nie ma możliwości zameldowania osoby korzystającej z pokoju na pobyt stały. Wnioskodawca nie posiada umów pisemnych na świadczone usługi zakwaterowania, ani nie pobiera żadnej kaucji mającej zaspokoić ewentualne roszczenia w przypadku zniszczeń. Prawa i obowiązki stron wynikają z ogólnie przyjętych norm w obiektach krótkotrwałego zakwaterowania. Klienci kontaktują się z Wnioskodawcą osobiście, bądź telefonicznie i pytają o możliwość zakwaterowania. Klient podczas rezerwacji telefonicznej ustala z Wnioskodawcą cenę za dobę, standard pokoju, ilość dób. Po przyjeździe na miejsce, Wnioskodawca pokazuje mu jego pokój, daje klucze do pokoju, pokazuje kuchnię, z jakiej może korzystać, jeśli pokój jest bez aneksu kuchennego, potwierdza z klientem datę i godzinę opuszczenia pokoju. Przy wyjeździe klienta Wnioskodawca odbiera pokój, nieraz sprawdza czy nic nie zostało uszkodzone w jego obecności, daje fakturę za usługę, dokonują rozliczenia gotówką bądź przelewem. W ramach świadczonych usług zakwaterowania Wnioskodawca sprząta pokoje, wymienia pościel, ręczniki, dostarcza ciepło. Cena za usługę zakwaterowania jest ceną rynkową – Wnioskodawca posiada wiedzę, jaka jest cena za dobę w podobnych obiektach w okolicy i o podobnym do oferowanego przez Wnioskodawcę standardzie. Cena za udostępnianie pokoju jest ustalana przez Wnioskodawcę według stawki za 1 dobę. Wnioskodawca nie posiada regulaminu udostępnianych pokoi, są to zwyczajne, ogólnie znane normy, wynikające z zasad współżycia społecznego. Zakres usługi świadczonej przez Wnioskodawcę jest tożsamy z zakresem świadczonym przez hotele i motele.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 55

Stawka VAT (podatek od towarów i usług): 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 ustawy w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy oraz poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy.

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 27 grudnia 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz w dniu 14 stycznia 2022r. o przesłanie dokumentów dotyczących przedmiotowej usługi.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, która została dostosowana do potrzeb świadczenia krótkotrwałych usług zakwaterowania i rozpoczął jako czynny podatnik podatku od towarów i usług taką działalność gospodarczą dokonując wpisu do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) zgłaszając jako przeważającą działalność PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 55.20.Z.

Usługa zakwaterowania gości polega na udostępnianiu pokoi gościom, którzy w wielu przypadkach wykonują w okolicach nieruchomości Wnioskodawcy swoją pracę lub przebywają w celach biznesowych. Faktury wystawiane są najczęściej na ich Pracodawców, którzy płacą za ich noclegi, ale nie podnajmują dalej pokoi. Wnioskodawca nie zawiera natomiast żadnych pisemnych umów z Pracodawcami, Agencjami czy innymi Operatorami, gwarantującymi im przekazanie całości czy części nieruchomości albo zapewniającymi im odpowiednią ilość pokoi na wyłączność. Każde zakwaterowanie dotyczy określonej ilości dób i jest zamawiane indywidualnie, w danej chwili na dany okres. Goście mają do swojej dyspozycji pokój. W ramach usługi mogą również korzystać z ogólnodostępnej kuchni. Natomiast sprzątanie pokoi, toalet, dostarczanie środków czystości, zmiana pościeli, palenie w piecu leży po stronie Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, że usługa zakwaterowania dotyczy ilości konkretnych dób (nie miesiąc, rok), czyli ma krótkotrwały charakter, a jej celem jest wynajęcie miejsca noclegowego, a nie wynajem całości lub części nieruchomości.

Wnioskodawca nie zawiera umów, w których zobowiązuje się do zapewnienia na określony czas wynajmu pokoju, jednemu konkretnemu przedsiębiorcy i jemu oddaje swoją nieruchomość, czy jej część, jak to jest w zwykłym wynajmie objętym działem 68. Wnioskodawca nie pobiera żadnej kaucji mającej zaspokoić ewentualne roszczenia w przypadku zniszczeń, jak w przypadku długotrwałego wynajmu.

W przypadku Wnioskodawcy, celem zakwaterowania jest jedynie krótkotrwały pobyt tymczasowy.

Klienci kontaktują się z Wnioskodawcą osobiście, bądź telefonicznie, jak w każdym innym hotelu i pytają o możliwość zakwaterowania. Wnioskodawca sprawdza, czy ma wolny pokój, czy nie i ustala stawkę za dobę, nie za miesięczny czynsz i odstępne – jak to jest zwyczajem w zwykłym wynajmie.

Gość uzyskuje prawo do przebywania w konkretnym pokoju z dostępem do kuchni

i łazienki. Nie ma natomiast prawa, jak w klasycznym wynajmie, swobodnie dysponować wynajętym pokojem, np. wstawiać swoich mebli, zezwalać innym osobom na przebywanie czy nocowanie w udostępnionym pokoju.

W ramach świadczonych usług zakwaterowania Wnioskodawca sprząta pokoje, wymienia pościel, ręczniki, dostarcza ciepło. Zakres usługi świadczonej przez Wnioskodawcę jest tożsamy z zakresem świadczonym przez hotele i motele.

W uzupełnieniu z dnia 22 grudnia 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował opis usługi o następujące informacje:

„1. Na jaki okres Wnioskodawca udostępnia klientom pokoje?

Pokoje udostępniane są klientom na okres, jaki oni wskażą podczas dokonywanej rezerwacji. Usługa udostępniania pokoi wyrażana jest w ilości dób, od jednej do kilkunastu, w zależności od potrzeb gości.

2. Czy nieruchomość wyposażona jest w recepcję?

Nie ma wyraźnie zaznaczonego miejsca z ladą obsługi klienta. Gość jest obsługiwany wewnątrz budynku, na korytarzu.

3. W jaki sposób następuje wydanie i odbiór udostępnianego pokoju?

Klient dokonuje rezerwacji pokoju telefonicznie, umawiamy się na datę jego przyjazdu i opuszczenia pokoju, jego cenę. Po przyjeździe na miejsce, pokazuję mu jego pokój, daję klucze do pokoju, pokazuję kuchnię, z jakiej może korzystać, jeśli pokój jest bez aneksu kuchennego, potwierdzamy datę i godzinę opuszczenia pokoju. Przy wyjeździe klienta odbieram pokój, nieraz sprawdzam czy nic nie zostało uszkodzone w jego obecności, daję fakturę za usługę, dokonujemy rozliczenia gotówką bądź przelewem.

4. Czy za udostępniany pokój odpowiedzialność ponosi Pracodawca czy zakwaterowana osoba?

Odpowiedzialność ponosi Zamawiający pokój. Jeśli pokój udostępniany jest na rezerwację Firmy, to firma. Jeśli jest to osoba prywatna – to ta osoba. Ważne jest, kto jest nabywcą usługi – dla kogo wystawiam fakturę zobowiązującą do zapłaty za pokój.

5. Czy jest możliwość zameldowania osoby na pobyt stały?

Absolutnie nie.

6. W jaki sposób ustalana jest cena wg stawki za dobę?

Cena za usługę zakwaterowania jest ceną rynkową. Posiadam wiedzę, jaka jest cena za dobę w podobnych obiektach w (…) i o podobnym do oferowanego przeze mnie standardzie.

7. Inne dokumenty związane z usługą, prawa i obowiązki stron, okoliczności towarzyszące wykonaniu usługi, zawieranie umów z klientami.

(…) Nie posiadam umów pisemnych na świadczone przeze mnie usługi zakwaterowania.

Klient podczas rezerwacji telefonicznej ustala ze mną cenę za dobę, standard pokoju, ilość dób.

Prawa i obowiązki stron wynikają z ogólnie przyjętych norm w obiektach krótkotrwałego zakwaterowania, tzn. Klient ma udostępniony pokój z aneksem kuchennym, bądź z dostępem do kuchni znajdującej się na każdym piętrze (w przypadku pokoju bez aneksu). Sprzątanie pokoi leży po mojej stronie. Klient powinien stosować się do ogólnych norm społecznych.

8. Udostępnianie pokoi innym osobom, np. turystom.

Udostępniam pokoje wszystkim klientom, jacy się do mnie zgłoszą. Nie mam nigdzie zastrzeżonej opcji wynajmu pokoi tylko dla określonej grupy gości. Dokonując rezerwacji, nie pytam czy osoba ta przyjedzie do mnie w celach turystycznych, biznesowych czy będzie wykonywać pracę w okolicy. Świadczę usługi krótkotrwałego zakwaterowania dla każdego klienta. Gdy podczas pytania o dane nabywcy w celu wystawienia faktury, padnie nazwa firmy, to mogę się domyślić, że jest to klient, który przebywa w okolicy w celach biznesowych, bądź wykonania pracy, ale są to tylko przypuszczenia.

Wszyscy klienci są traktowani jednakowo, ceny ich pobytu są również jednakowe. Również ich prawa, moje obowiązki czy standard pokoi jest niezależny od tego czy jest turystą czy klientem, który pracuje w okolicy.

Okres, na który świadczę usługę zakwaterowania, zależny jest od zamówienia klienta, kształtuje się na różną ilość dób (od jednej do kilkunastu).

Nie posiadam umów na usługi zakwaterowania, zarówno z „turystami” jak i innymi klientami. Wszystkich obowiązują jednakowe standardy, ceny, prawa i obowiązki.

Nie posiadam regulaminu udostępnianych pokoi, są to zwyczajne, ogólnie znane normy, wynikające z zasad współżycia społecznego”.

(`(...)`)

Uzasadnienie klasyfikacji usługi.

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

- niniejszych zasad metodycznych,

- uwag do poszczególnych sekcji,

- schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

- symbole grupowań,

- nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD, pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

- grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,

- usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,

- usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem Sekcji I Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, sekcja ta obejmuje USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM I USŁUGI GASTRONOMICZNE.

Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) sekcja I obejmuje:

- usługi w zakresie noclegów i usługi towarzyszące świadczone przez hotele, motele, pensjonaty, centra odnowy biologicznej i inne obiekty hotelowe,

- usługi świadczone przez schroniska młodzieżowe oraz chaty lub domki,

- usługi świadczone przez domy letniskowe, do których goście posiadają prawo wspólnego użytkowania przez określony okres każdego roku,

- usługi świadczone przez pola namiotowe i pola kempingowe, włączając pola dla pojazdów kempingowych,

- tymczasowe lub długoterminowe zakwaterowanie w domach studenckich, internatach i bursach szkolnych, hotelach pracowniczych, blokach mieszkalnych,

- usługi sypialne i restauracyjne w wagonach kolejowych oraz pozostałych środkach transportu,

- usługi gastronomiczne,

- usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),

- usługi stołówkowe,

- usługi przygotowywania i podawania napojów.

Sekcja ta nie obejmuje:

- gotowej żywności łatwo psującej się, takiej jak: kanapki, sklasyfikowanej w 10.89.16.0,

- sprzedaży detalicznej żywności, sklasyfikowanej w dziale 47,

- wynajmu nieruchomości mieszkalnych w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w 68.20.1,

- usług dyskotek i sal tanecznych (z wyłączeniem serwujących napoje), sklasyfikowanych w 93.29.19.0.

W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 55 USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM, który obejmuje:

- usługi w zakresie zapewnienia krótkotrwałego pobytu turystom i pozostałym podróżnym;

- usługi w zakresie zakwaterowania na dłuższy okres studentów, osób pracujących i pozostałych osób.

Dział ten nie obejmuje:

- usługi w zakresie zapewnienia długotrwałego zakwaterowania, jako głównego miejsca pobytu w obiektach takich jak: apartamenty, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w odpowiednich grupowaniach Sekcji L.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca będzie świadczyć usługę polegającą na krótkoterminowym udostępnianiu pokoi gościom. Wnioskodawca udostępnia pokoje wszystkim klientom, którzy się do niego zgłoszą. Nie ma nigdzie zastrzeżonej opcji wynajmu pokoi tylko dla określonej grupy gości. Wszystkich klientów obowiązują jednakowe standardy, ceny, prawa i obowiązki. Celem wyświadczenia usługi jest udostępnienie miejsca noclegowego – zakwaterowania na krótkotrwały pobyt tymczasowy. Wnioskodawca nie posiada umów pisemnych na świadczone usługi zakwaterowania. Klient podczas rezerwacji telefonicznej ustala z Wnioskodawcą cenę za dobę, standard pokoju, ilość dób. Prawa i obowiązki stron wynikają z ogólnie przyjętych norm w obiektach krótkotrwałego zakwaterowania. Usługa udostępniania pokoi wyrażana jest w ilości dób, od jednej do kilkunastu, w zależności od potrzeb gości. Cena za udostępnianie pokoju jest ustalana przez Wnioskodawcę według stawki za 1 dobę. Cena za usługę zakwaterowania jest ceną rynkową – Wnioskodawca posiada wiedzę, jaka jest cena za dobę w podobnych obiektach w okolicy i o podobnym do oferowanego przez Wnioskodawcę standardzie. Gość uzyskuje prawo do przebywania w konkretnym pokoju z dostępem do kuchni i łazienki. Klient nie ma prawa swobodnie dysponować wynajętym pokojem, np. wstawiać swoich mebli, zezwalać innym osobom na przebywanie czy nocowanie w udostępnionym pokoju. W ramach świadczonych usług zakwaterowania Wnioskodawca sprząta pokoje, wymienia pościel, ręczniki, dostarcza ciepło. Wnioskodawca nie pobiera żadnej kaucji mającej zaspokoić ewentualne roszczenia w przypadku zniszczeń. Nie ma także możliwości zameldowania osoby korzystającej z pokoju na pobyt stały. Wnioskodawca nie posiada regulaminu udostępnianych pokoi, są to zwyczajne, ogólnie znane normy, wynikające z zasad współżycia społecznego. Zakres usługi świadczonej przez Wnioskodawcę jest tożsamy z zakresem świadczonym przez hotele i motele.

Uwzględniając powyższe, przedmiotowa usługa krótkoterminowego udostępniania pokoi gościom spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem PKWiU 55 „Usługi związane z zakwaterowaniem”.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4 wynosi 23%.

Z art. 41 ust. 2 ustawy wynika, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak wynika z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz

2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 47 wskazano PKWiU 55 „Usługi związane z zakwaterowaniem”.

W związku z powyższym, dla opisanej we wniosku usługi polegającej na krótkoterminowym udostępnianiu pokoi gościom, która mieści się w grupowaniu PKWiU 55 – „Usługi związane z zakwaterowaniem”, ustawodawca w ustawie o podatku od towarów i usług, przewidział preferencyjną stawkę podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy oraz poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy.

Informacje dodatkowe.

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

– podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

– usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).