0112-KDSL2-1.450.1153.2020.7.MK

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. (…) z dnia 9 października 2020 r. (data wpływu 9 października 2020 r.), uzupełnionego pismami z dnia: 23 grudnia 2020 r. (data wpływu 5 stycznia 2021 r.), 12 stycznia 2021 r. (data wpływu 26 stycznia 2021 r.), 10 marca 2021 r. (data wpływu 16 marca 2021 r.), 6 maja 2021 r. (data wpływu 6 maja 2021 r.), 3 grudnia 2021 r. (data wpływu 9 grudnia 2021 r.), 8 grudnia 2021 r. (data wpływu 13 grudnia 2021 r.) oraz 10 stycznia 2022 r. (data wpływu 11 stycznia 2022 r.) w związku z decyzją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia (…), znak (…), uchylającą w całości decyzję z dnia (…), znak (…) i przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa (świadczenie kompleksowe) – przebudowa i rozbudowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego o część basenową.

Opis usługi:

Usługa polega na rozbudowie i przebudowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego zakwalifikowanego do symbolu PKOB – 1110. W części budynku (już istniejącej) wykonywane są niewielkie przebudowy konstrukcji oraz prace wykończeniowe i związane z instalacjami wod-kan i c.o. Natomiast w części basenowej (o którą rozbudowywany jest istniejący budynek), wykonywane są prace ziemne, żelbetowe i wykończeniowe (tynki, okładziny, zabudowy). Część basenowa znajduje się pod ziemią (obok istniejącego budynku mieszkalnego) i jest dobudowana stykając się ze ścianą piwniczną istniejącego budynku mieszkalnego. Wejście do części basenowej prowadzi przez piwnice istniejącego budynku mieszkalnego, na skutek czego część basenowa będzie integralnym elementem budynku mieszkalnego.

Przebudowę stanowią:

1. wymiana konstrukcji dachowej z wykonaniem wieńca żelbetowego;

2. wymiana okładzin elewacyjnych BSO (styropian ± tynk) na ceramiczne z izolacją termiczną z wykonaniem wzmocnienia ścian w obszarze zarysowań;

3. przebudowa (wzmocnienie) stropów drewnianych, z przebudową sufitów;

4. zamurowanie otworów oraz wykonanie nowych otworów wraz z wykonaniem nadproży;

5. przebudowa ściany frontowej (dobudowa wykusza);

6. wymiana tynków cementowo-wapiennych na gipsowe;

7. przebudowa łazienek (instalacje, armatura, okładziny);

8. przebudowa instalacji wod.-kan. i c.o.;

9. wymiana podłóg wraz z podkładami;

10. przebudowa stropu nad częścią garażową (strop z pustaków na strop w formie płyty żelbetowej).

11. przebudowa fundamentów pod częścią garażową;

12. przebudowa wejścia do budynku (wykonanie wyburzenie istniejących schodów zewnętrznych i wykonanie nowych w innym miejscu);

13. przebudowa tarasu nad garażem;

14. roboty malarskie i okładzinowe.

Na rozbudowę (budowę basenu) składają się:

1. roboty ziemne;

2. wykonanie konstrukcji żelbetowej;

3. wykonanie izolacji termicznych i przeciwwodnych;

4. wykonanie instalacji wod.-kan. i c.o.;

5. wykonanie tynków i sufitu podwieszonego.

Wszystkie wskazane we wniosku czynności służą realizacji głównego celu, tj. rozbudowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego o część basenową. Wszystkie usługi tworzą nierozłączną całość. Wykonywane czynności z punktu widzenia nabywcy tworzą jedną całość, gdyż Nabywca jest zainteresowany nabyciem jednego (złożonego) świadczenia.

Powierzchnia użytkowa budynku mieszkalnego po modernizacji wynosi 505 m2 (istniejący budynek 398 m2 oraz dobudowana część basenowa 107 m2).

Rozstrzygnięcie: rozbudowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego

Stawka podatku od towarów i usług: 8% - w odniesieniu do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej budynek mieszkalny jednorodzinny do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (300 m2) w całkowitej powierzchni użytkowej po rozbudowie (505 m2); 23% - w odniesieniu do pozostałej części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej niekwalifikującej budynek mieszkalny jednorodzinny do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (tj. powyżej 300 m2) w całkowitej powierzchni użytkowej po rozbudowie (505 m2).

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12 i ust. 12c, art. 41 ust. 1 w zw. z art. 41 ust. 12c oraz art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 i ust. 1a ustawy.

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniach: 5 stycznia 2021 r., 26 stycznia 2021 r., 16 marca 2021 r., 6 maja 2021 r., 9 i 13 grudnia 2021 r. oraz 11 stycznia 2022 r. o dodatkowe informacje.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 12 maja 2021 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Wnioskodawcy wiążącą informację stawkową, znak (…).

Wnioskodawca pismem z dnia 11 czerwca 2021 r. (data wpływu 18 czerwca 2021 r.) wniósł odwołanie od ww. decyzji.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej decyzją z dnia (…), znak (…) uchylił w całości zaskarżoną decyzję z dnia (…), znak (….) i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Wskutek powyższego, wniosek Wnioskodawcy w zakresie określenia klasyfikacji według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług i stawki podatku od towarów i usług dla świadczenia opisanego we wniosku, wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy organ.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi.

Prace remontowo-modernizacyjne w budynku mieszkalnym jednorodzinnym. Budynek mieszkalny jednorodzinny został zmodernizowany. Przed remontem budynek jednorodzinny miał powierzchnię 398 m2, po modernizacji obiekt będzie się składał z części istniejącej (remontowej i modernizowanej) oraz dobudowanego do niej budynku basenowego. Część basenowa dobudowana jest do części istniejącego budynku na styk z wejściem od strony części istniejącej. Powierzchnia użytkowa budynku mieszkalnego po modernizacji wynosi 505 m2 (istniejący budynek 398 m2 plus dobudowana część basenowa 107 m2). Czy prawidłowe jest stosowanie stawki VAT (podatek od towarów i usług) 8% do obu części łącznie, tj. w proporcji 300 m2/505 m2 – wartość robót.

Natomiast w piśmie z dnia 10 marca 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem złożonego wniosku jest usługa polegająca na przebudowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego zakwalifikowanego do PKOB nr 1110 oraz jej klasyfikacja wg PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług).

Wnioskodawca wskazał również, że istniejący budynek mieszkalny jednorodzinny jest przebudowywany i w związku z tym wykonywane są niewielkie przebudowy konstrukcji (wzmacnianie lub wymiana nadproży nad otworami, wykonywanie w ścianach nowych otworów i nadproży, zamurowania otworów w ścianach, drobne przebudowy ścianek) oraz prace wykończeniowe i związane z instalacjami wod-kan i c.o. Do istniejącego budynku dobudowywany jest w kondygnacji podziemnej kryty basen.

Ponadto w dniu 6 maja 2021 r. doprecyzowano opis sprawy o następujące informacje:

Przedmiotem wniosku jest usługa rozbudowy budynku w klasyfikacji PKOB nr 1110, która służy rozbudowie budynku o basen.

W części istniejącej wykonywane są niewielkie przebudowy konstrukcji (wzmacnianie lub wymiana nadproży nad otworami, wykonywanie w ścianach nowych otworów i nadproży, zamurowania otworów w ścianach, drobne przebudowy ścianek) oraz prace wykończeniowe i związane z instalacjami wod-kan i c.o. W części basenowej (o którą rozbudowywany jest istniejący budynek), wykonywane są prace ziemne, żelbetowe i wykończeniowe (tynki, okładziny, zabudowy). Jako ogrodzenie od strony ulicy wykonywane są żelbetowe ścianki oporowe.

Część basenowa znajduje się pod ziemią (obok istniejącego budynku mieszkalnego) i jest dobudowana na styk ze ścianą piwniczną istniejącego budynku mieszkalnego (na długości ok. 8 m). Wejście do części basenowej prowadzi przez piwnice istniejącego budynku mieszkalnego.

Część basenowa będzie integralnym elementem budynku mieszkalnego.

(`(...)`)

Ponadto, uwzględniając decyzję z dnia (…), sygn. (…), organ wystosował wezwanie z dnia (…), w którym stwierdził konieczność uzupełnienia wniosku o następujące informacje:

I. Odpowiednie wypełnienie poz. 52 części D.1 formularza WIS-W poprzez zakreślenie kwadratu nr 3.

II. Jednoznaczne wskazanie, że przedmiotem wniosku jest świadczenie złożone polegające na przebudowie i rozbudowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego, którego powierzchnia użytkowa (przed rozbudową) przekraczała 300 m2 o część basenową.

III. Wskazanie liczby usług, które składają się na to świadczenie (poz. 53 części D.1 formularza WIS-W).

IV. IV. Wyjaśnienie, które z realizowanych usług (prac budowlanych) stanowią usługę przebudowy obiektu będącego przedmiotem wniosku, a które usługę rozbudowy? Należy dokładnie wskazać konkretne prace budowlane wykonywane w ramach przebudowy oraz prace przynależne do rozbudowy.

V. V. W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała: „jako ogrodzenie od strony ulicy wykonywane są żelbetowe ścianki oporowe”, w związku z powyższym należy wskazać na czym konkretnie te prace polegają oraz której części dotyczą istniejącej, czy rozbudowywanej, a ponadto czy wykonywane są w ramach przebudowy, czy rozbudowy?

VI. VI. Wskazanie:

a) czy zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie realizowane czynności (usługi) są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość sprzedawaną nierozłącznie, czy też czynności te wykonywane są niezależnie?

b) czy pomiędzy czynnościami wchodzącymi w skład świadczenia kompleksowego będącego przedmiotem wniosku występuje zależność powodująca, że czynności te (usługi) nie mogą być wykonywane odrębnie? Jeżeli tak, to należy szczegółowo i precyzyjnie opisać tę zależność.

c) czy składające się na świadczenie kompleksowe czynności (usługi) prowadzą do realizacji określonego celu – jeśli tak, to należy wskazać ten cel?

d) czy wykonywane czynności z punktu widzenia nabywcy tworzą jedną całość?

e) czy z punktu widzenia nabywcy, jest on zainteresowany nabyciem jednego (złożonego) świadczenia, czy też kilku poszczególnych odrębnych czynności?

f) co zdaniem Wnioskodawcy jest elementem dominującym w ramach opisanego świadczenia? Jakie okoliczności przesądzają o tym, że dany element świadczenia ma charakter dominujący?

g) które z usług składających się na świadczenie kompleksowe, zdaniem Wnioskodawcy, mają charakter pomocniczy, niezbędny do wykonania świadczenia głównego?

h) w jaki sposób usługi wchodzące w skład świadczenia będącego przedmiotem wniosku przyczyniają się (służą) do efektywniejszego/lepszego wykonania świadczenia głównego?

VII. Wniesienie brakującej opłaty obliczonej zgodnie z art. 42d ust. 2 ustawy, tzn. zgodnie z liczbą towarów i/lub usług składających się na świadczenie złożone (z uwzględnieniem wpłaconej uprzednio kwoty w wysokości (`(...)`) zł) (…).

Pismami z dnia 3 grudnia 2021 r. oraz 10 stycznia 2022 r. wniosek uzupełniono o następujące dodatkowe informacje:

W odniesieniu do punktu I Strona wskazuje, że przedmiotem wniosku jest świadczenie złożone polegające na przebudowie i rozbudowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego, którego powierzchnia użytkowa (przed rozbudową) przekraczała 300 m2 o część basenową. W związku z powyższym Strona zgadza się ze stanowiskiem Organu, iż poz. 52 części D.l formularza WIS-W została wypełniona nieprawidłowo, intencją Strony jest korekta poprzez zakreślenie kwadratu nr 3 „towar/y i/lub usługa/i”.

W odniesieniu do pkt II) przedmiotem wniosku jest świadczenie złożone, tj.: przebudowa i rozbudowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

W odniesieniu do pkt III) w ocenie Strony przedmiotem wniosku jest jedna usługa, świadczenie złożone, tj.: przebudowa i rozbudowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego, którego powierzchnia użytkowa przed rozbudową wynosiła 398 m2, natomiast po rozbudowie wynosi 505 m2.

Zgodnie z art. 41 ust. 12c u.p.t.u., stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Na skutek rozbudowy udział powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej uległ zmniejszeniu. W związku z powyższym, Strona oczekuje określenia, jaką stawkę VAT do jakiej części usługi powinna zastosować, tj. czy obniżona stawka VAT powinna zostać zastosowana dla proporcji 300/398, czy też 300/505. W związku z wątpliwościami dotyczącymi prawidłowej proporcji Strona wystąpiła o wydanie interpretacji indywidualnej. Organ interpretacyjny odmówił wydania interpretacji wskazując, że przedmiotowe zagadnienie powinno być przedmiotem wniosku o wydania wiążącej informacji stawkowej (dowód — załącznik nr 1 postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 sierpnia 2020 r.).

W odniesieniu do punktu IV), zgodnie z art. 3 pkt 7a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.), przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Z rozbudową mamy do czynienia w przypadku zmiany, innych poza wysokością, charakterystycznych parametrów obiektu budowlanego jak kubatura, powierzchnia zabudowy, jego długość, czy szerokość.

Rozbudową będzie zatem powiększenie istniejącego obiektu budowlanego o taki stanowiący charakterystyczny parametr budynku element techniczny, który stanowi zewnętrzną część obiektu budowlanego.

Dla usługi objętej wnioskiem o wydanie wiążącej informacji stawkowej przebudowę stanowią:

1. wymiana konstrukcji dachowej z wykonaniem wieńca żelbetowego;

2. wymiana okładzin elewacyjnych BSO (styropian ± tynk) na ceramiczne z izolacją termiczną z wykonaniem wzmocnienia ścian w obszarze zarysowań;

3. przebudowa (wzmocnienie) stropów drewnianych, z przebudową sufitów;

4. zamurowanie otworów oraz wykonanie nowych otworów wraz z wykonaniem nadproży;

5. przebudowa ściany frontowej (dobudowa wykusza);

6. wymiana tynków cementowo-wapiennych na gipsowe;

7. przebudowa łazienek (instalacje, armatura, okładziny);

8. przebudowa instalacji wod.-kan. i c.o.;

9. wymiana podłóg wraz z podkładami;

10. przebudowa stropu nad częścią garażową (strop z pustaków na strop w formie płyty żelbetowej);

11. przebudowa fundamentów pod częścią garażową;

12. przebudowa wejścia do budynku (wykonanie wyburzenie istniejących schodów zewnętrznych i wykonanie nowych w innym miejscu);

13. przebudowa tarasu nad garażem;

14. roboty malarskie i okładzinowe.

Na rozbudowę (budowę basenu) składają się:

1. roboty ziemne;

2. wykonanie konstrukcji żelbetowej;

3. wykonanie izolacji termicznych i przeciwwodnych;

4. wykonanie instalacji wod.-kan. i c.o.;

5. wykonanie tynków i sufitu podwieszonego.

W ocenie Strony, co do zasady, każde świadczenie dla celów VAT powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona. W przedmiotowej sprawie, w ocenie Strony, wszystkie wskazane we wniosku o wydanie wiążącej informacji stawkowej czynności służą realizacji jednej usługi przebudowy i rozbudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

W odniesieniu do pkt V) żelbetowe ścianki oporowe są to ściany wykonane z żelbetu, w tym przypadku tworzące ogrodzenie posesji od strony ulicy, zastępować będą dotychczas istniejące ogrodzenie. W ocenie Strony jest to przebudowa dotycząca obu części domu jednorodzinnego (istniejącej i rozbudowy).

W odniesieniu do pkt VI).

a) w ocenie Strony wszystkie usługi tworzą nierozłączną całość;

b) w celu zrealizowania rozbudowy niezbędna jest częściowa przebudowa istniejącego budynku (ze względów technicznych i funkcjonalnych), aby wykonać wieniec trzeba rozebrać dach, co skutkuje naruszeniem elewacji, przy przebudowie ściany frontowej również trzeba przebudować elewację. Przebudowa (wzmocnienie) stropów powoduje konieczność przebudowy posadzek i sufitów podwieszonych. Przebudowa instalacji prowadzi do prac tynkarskich. Przebudowa stropu nad garażem i wzmacnianie fundamentów powoduje konieczność przebudowy tarasu i posadzki. Zmiana lokalizacji wejścia powoduje konieczność wykonania nowych schodów. W części basenowej bez wykopu i konstrukcji żelbetowej nie da się wykonać pozostałych prac;

c) celem jest przebudowa i rozbudowa zgodnie z projektem;

d) wykonywane czynności, z punktu widzenia nabywcy, tworzą jedną całość;

e) nabywca jest zainteresowany nabyciem jednego (złożonego) świadczenia;

f) elementem dominującym w ramach opisanego świadczenia jest konstrukcja żelbetowa, ponieważ jest ona bazą do pozostałych prac;

g) usługi składające się na świadczenie kompleksowe rozbudowy i przebudowy zgodnie z projektem, mające charakter pomocniczy, niezbędny do wykonania świadczenia głównego to usługi wskazane w pkt IV);

h) usługi pomocnicze służą realizacji świadczenia głównego.

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi).

Należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Natomiast, aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., nr C-349/96, ECLI:EU:C:1999:93, stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

- w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financien, ECLI:EU:C:2005:649, Trybunał wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),

- w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP, ECLI:EU:C:2012:597, Trybunał wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).

Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).

W tym miejscu warto zwrócić uwagę na opinię rzecznik generalnej Juliane Kokott z dnia 22 października 2020 r. do sprawy C-581/19 Frenetikexito _ Unipessoal Lda przeciwko Autoridade Tributaria e Aduaneira, ECLI:EU:C:2020:855, gdzie wskazano, że: „Wskazówką świadczącą o istnieniu jednego świadczenia złożonego jest też jednolity cel gospodarczy transakcji (26). Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zależy właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia złożonego. W świetle orzecznictwa Trybunału jedno świadczenie złożone występuje wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu (27)”. Ponadto Rzecznik w swojej opinii wskazała, że: „jeżeli za zespół świadczeń i czynności ustala się cenę łączną, w świetle orzecznictwa Trybunału jest to również wskazówka świadcząca o istnieniu jednego świadczenia złożonego. Odwrotnie natomiast: uzgodnienie odrębnych cen za poszczególne elementy świadczenia również jest jedynie wskazówką przemawiającą za istnieniem kilku niezależnych świadczeń (pkt 32)”. Należy zauważyć, że powołaną wyżej opinię podzielił TSUE w wydanym w dniu 4 marca 2021 r. wyroku C-581/19, ECLI:EU:C:2021:167.

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie kompleksowe ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

Podkreślić należy, że w przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej dzielić na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie złożone. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność podlegającą opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie, dla oceny czy mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym oraz dla prawidłowej identyfikacji tego świadczenia istotne jest ustalenie celu realizowanego zlecenia.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że planuje realizację usługi polegającej na rozbudowie i przebudowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

Przebudowę stanowić będzie wymiana konstrukcji dachowej z wykonaniem wieńca żelbetowego, wymiana okładzin elewacyjnych BSO (styropian ± tynk) na ceramiczne z izolacją termiczną z wykonaniem wzmocnienia ścian w obszarze zarysowań, przebudowa (wzmocnienie) stropów drewnianych, z przebudową sufitów, zamurowania otworów oraz wykonanie nowych otworów wraz z wykonaniem nadproży, przebudowa ściany frontowej (dobudowa wykusza), wymiana tynków cementowo-wapiennych na gipsowe, przebudowa łazienek (instalacje, armatura, okładziny), przebudowa instalacji wod.-kan. i c.o., wymiana podłóg wraz z podkładami, przebudowa stropu nad częścią garażową (strop z pustaków na strop w formie płyty żelbetowej), przebudowa fundamentów pod częścią garażową, przebudowa wejścia do budynku (wykonanie wyburzenie istniejących schodów zewnętrznych i wykonanie nowych w innym miejscu), przebudowa tarasu nad garażem, roboty malarskie i okładzinowe.

Na rozbudowę (budowę basenu) natomiast składać się będą: roboty ziemne, wykonanie konstrukcji żelbetowej, wykonanie izolacji termicznych i przeciwwodnych, wykonanie instalacji wod.-kan. i c.o., wykonanie tynków i sufitu podwieszonego.

Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego wskazuje na to, że wszystkie wymienione we wniosku czynności służą realizacji jednego świadczenia polegającego na przebudowie i rozbudowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz tworzą nierozłączną całość. Wszystkie wykonywane prace realizowane są w oparciu o jedną (wspólną dla przebudowy i rozbudowy) decyzję administracyjną i jeden (wspólny) projekt budowlany – Przebudowa i rozbudowa domu jednorodzinnego. Ze zgromadzonego materiału wynika, że w celu zrealizowania rozbudowy niezbędna jest – ze względów technicznych i funkcjonalnych – częściowa przebudowa istniejącego budynku. Głównym celem świadczenia jest zatem rozbudowa istniejącego budynku. Wykonywane czynności również z punktu widzenia nabywcy tworzą jedną całość, jest on bowiem zainteresowany nabyciem jednego (złożonego) świadczenia.

Elementem dominującym w ramach opisanego świadczenia jest rozbudowa (w tym wykonanie konstrukcji żelbetowej), ponieważ jest ona bazą do pozostałych prac, natomiast wszystkie pozostałe wymienione wyżej czynności/usługi mają charakter pomocniczy i są niezbędne do realizacji świadczenia głównego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że przedstawione przez Wnioskodawcę czynności, składające się na usługę (świadczenie kompleksowe) – są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Składają się one na świadczenie kompleksowe polegające na wykonaniu przebudowy a następnie rozbudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Jednocześnie nabywca jest zainteresowany nabyciem jednego złożonego świadczenia, nie zaś kilku poszczególnych odrębnych czynności. Realizacja przedmiotowego świadczenia, wymaga podjęcia wielu czynności, które nie stanowią celu samego w sobie i nie stanowią odrębnych świadczeń podlegających odrębnym stawkom podatkowym, lecz są środkami służącymi każdorazowo do wykonywania ww. kompleksowego świadczenia. Przy czym, elementem dominującym jest usługa rozbudowy, natomiast pozostałe czynności mają w tym przypadku charakter pomocniczy.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi.

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;

2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:

a) określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,

b) stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie - w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;

3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.

Zatem w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług dla opisanej we wniosku usługi nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danej usługi do odpowiedniej klasyfikacji (PKWiU), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisana usługa spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie_._

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy).

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach pub-licznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz

2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Art. 41 ust. 12 ustawy stanowi, że stawkę podatku o której mowa w ust. 2 stosuje się do:

1. dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

2. robót konserwacyjnych dotyczących:

a) obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,

b) lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

– w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 1.

Na mocy art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2020 r. poz. 261, z późn. zm.), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie do treści art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Przy czym, według art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,

2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Jak wynika z art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej, z zastrzeżeniem ust. 12 pkt 2.

Należy zauważyć, że ustawa, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Rodzaje usług wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, których wykonanie w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym daje podstawę do stosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, nie zostały zdefiniowane w tej ustawie. Uzasadnione jest zatem stosowanie – choć jedynie posiłkowo – definicji prawa budowlanego.

I tak, w myśl art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.) – zwanej dalej Prawo budowlane – ilekroć w ustawie jest mowa o budowie - należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Przy czym wskazać należy, że sama rozbudowa może obejmować zakres prac większy i bardziej skomplikowany niż budowa nowego obiektu.

W myśl natomiast art. 3 pkt 7a ustawy Prawo budowlane, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Wyjaśnić również należy, że rozbudowa czy przebudowa bez względu na to, czego dotyczy, zazwyczaj odnosi się do części budynku czy rzeczy, nie do całości w odróżnieniu od budowy całego budynku, która ma charakter kompleksowy.

Należy również wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „obiekt budowlany” czy „budynek mieszkalny jednorodzinny”. W tym zakresie również należy odnieść się do przepisów ustawy Prawo budowlane.

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, przez budynek mieszkalny jednorodzinny należy rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z powyższego wynika, że warunkiem zastosowania 8% stawki podatku, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części. Po drugie, obiekty budowlane lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Jak dowiedziono wyżej usługa będąca przedmiotem wniosku stanowi świadczenie kompleksowe, gdzie usługą główną (dominującą) jest rozbudowa budynku jednorodzinnego. Natomiast wszystkie pozostałe czynności/usługi mają charakter pomocniczy i są niezbędne do realizacji świadczenia głównego.

Uwzględniając zatem powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że dla opisanego we wniosku świadczenia kompleksowego dotyczącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego, którego powierzchnia użytkowa (przed rozbudową) przekraczała 300 m2 o część basenową, znajdzie – na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy – zastosowanie stawka w wysokości 8% w odniesieniu do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej budynek mieszkalny jednorodzinny do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (300 m2**)** w całkowitej powierzchni użytkowej po rozbudowie (505 m2**). Natomiast w odniesieniu do pozostałej części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej niekwalifikującej budynek mieszkalny jednorodzinny do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (tj. powyżej 300 m2) w całkowitej powierzchni użytkowej po rozbudowie (505** m2**) – zastosowanie będzie miała stawka VAT w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 41 ust. 12c oraz art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.**

Informacje dodatkowe.

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do wykonywania świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).