📖 Pełna treść interpretacji
WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)
Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 25 października 2021 r. (data wpływu 2 listopada 2021 r.), uzupełnionego pismem z dnia 20 grudnia 2021 r. (data wpływu 27 grudnia 2021 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.
Przedmiot wniosku: towar (świadczenie kompleksowe) – nasienie reproduktora trzody chlewnej (knura) wraz z dołączonym kateterem
Opis towaru_:_ nasienie reproduktora trzody chlewnej wraz z dołączonym kateterem (cewnik – przyrząd inseminacyjny niezbędny do wykonania przez nabywcę nasienia usługi inseminacyjnej – zdeponowania nasienia w drogach rodnych samicy). Nabywca nasienia jest zainteresowany nabyciem nasienia wraz z kateterem, ponieważ tylko jego wykorzystanie umożliwia mu właściwe użycie nasienia (prawidłową inseminację). Nasienie i kateter są sprzedawane aby zaspokoić określoną potrzebę klienta – razem umożliwiają wykonanie zabiegu inseminacji. Cena świadczenia będącego przedmiotem wniosku jest skalkulowana w sposób uwzględniający wartość nasienia i katetera.
Rozstrzygnięcie: CN 0511
Stawka podatku od towarów i usług: 8%
Podstawa prawna: § 9a w zw. z poz. 1 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1696, z późn. zm.)
Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług
UZASADNIENIE
W dniu 2 listopada 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. świadczenia według Nomenklatury scalonej (CN) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.
W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis.
Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest produkcja i sprzedaż nasienia bydła i trzody chlewnej oraz świadczenie usług inseminacyjnych w zakresie bydła i trzody chlewnej.
Wnioskodawca sprzedaje nasienie reproduktorów zarówno pochodzące z własnej produkcji, jak i z zakupu. Do sprzedawanej porcji nasienia Wnioskodawca dołącza niezbędne do wykonania zabiegu inseminacji wyposażenie jednorazowe. W przypadku sprzedaży nasienia trzody chlewnej, do sprzedawanych porcji nasienia Wnioskodawca dołącza kateter (cewnik – przyrząd inseminacyjny niezbędny do wykonania przez nabywcę nasienia usługi inseminacyjnej – zdeponowania nasienia w drogach rodnych samicy).
Konieczność używania wyposażenia jednorazowego wynika z obowiązujących zasad weterynaryjnych i ochrony sanitarnej zwierząt. Przekazanie towarów dodatkowych wraz
z nasieniem nie jest celem samym w sobie lecz środkiem do właściwego użycia towaru podstawowego jakim jest nasienie oraz przestrzegania przepisów ochrony zdrowia zwierząt.
Z tego powodu Wnioskodawca traktuje nasienie wraz z niezbędnymi materiałami jednorazowymi jako komplet. Wnioskodawca kalkuluje w cenie sprzedaży konieczność dołączenia jednorazowych towarów pomocniczych niezbędnych do właściwego użycia towaru podstawowego i stosuje stawkę 8% VAT (podatek od towarów i usług).
Przedmiotem sprzedaży na fakturze jest sprzedaż nasienia reproduktorów (knurów) objęte stawką VAT 8%.
Pismem z dnia 20 grudnia 2021 r. (data wpływu 27 grudnia 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:
Nasienie reproduktorów trzody i kateter tworzą całość, gdyż kateter jest cewnikiem służącym do zdeponowania nasienia w drogach rodnych samicy. Bez katetera nie można wykorzystać nasienia do inseminacji. W związku z tym, że na rynku dostępnych jest wiele rodzajów kateterów, różniących się delikatnie kształtem, kolorem itp. hodowca – właściciel inseminowanej samicy ma możliwość nabyć kateter oddzielnie np. u innej firmy ale i tak wykorzysta go jedynie do zabiegu inseminacji. Wnioskodawca również może zaoferować katetery do sprzedaży oddzielnie, np. dla hodowcy, który zakupił nasienie do inseminacji w innej firmie.
Wnioskodawcy pyta o sytuację, która ma miejsce w większości przypadków gdzie hodowcy nabywają u niego nasienie i korzystają z dostarczonych przez Wnioskodawcę bezpłatnie wraz z nasieniem kateterów.
Tak jak wyżej opisano – hodowca ma możliwość niezależnego nabycia nasienia knurów bez katetera. Część hodowców, której nie odpowiada oferowany przez nas kateter zakupuje katetery bezpośrednio w firmach oferujących artykuły inseminacyjne, a od nas nabywa jedynie nasienie.
Kateter jest niezbędny do właściwego wykorzystania nasienia – czyli zdeponowania go w drogach rodnych samicy. Bez katetera hodowca nie jest w stanie wykorzystać nasienia do inseminacji.
Kateter dołączony do nasienia knurów jest niezbędny przy zabiegu inseminacji trzody. Nasienie musi zostać zdeponowane w drogach rodnych samicy, a kateter jest przyrządem inseminacyjnym (cewnikiem który jest wprowadzany do dróg rodnych) który to umożliwia.
Nabywca nasienia jest zainteresowany nabyciem nasienia wraz z kateterem, gdyż nabywając same nasienie nie będzie w stanie go użyć (wykorzystać) gdyż nie będzie miał narzędzia do wykonania inseminacji.
Nasienie i kateter są sprzedawane aby zaspokoić określoną potrzebę klienta – razem umożliwiają wykonanie zabiegu inseminacji.
Elementem dominującym w ramach opisanego świadczenia jest nasienie knurów. Kateter ma charakter pomocniczy – jest narzędziem służącym do inseminacji czy wykorzystania nasienia knurów do zapłodnienia lochy/loszki. Kateter nie może być użyty do niczego innego niż do wykonania zabiegu unasieniania.
Przedmiotowe świadczenie wykonywane jest na rzecz hodowców posiadających lochy/loszki współpracujących z Wnioskodawcą i zaopatrujących się u niego w materiał biologiczny – nasienie knurów do inseminacji swoich loch/loszek.
Cena świadczenia będącego przedmiotem wniosku jest skalkulowana w sposób uwzględniający wartość nasienia i katetera.
Wnioskodawca nie zawiera ze swoimi klientami – hodowcami umów na sprzedaż nasienia knurów. Sprzedaż nasienia odbywa się na zasadzie umowy ustnej, a dostawy odbywają się po zamówieniach telefonicznych klienta.
W załączeniu Wnioskodawca przesłał zdjęcia tuby z nasieniem i katetera.
Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (towaru)
Należy zauważyć, że ani Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), ani też przepisy krajowe nie zawierają definicji świadczenia złożonego. Brak jest również szczególnych uregulowań dotyczących przesłanek uznawania danego świadczenia za świadczenie złożone. Ocena, w jakich okolicznościach świadczenia powiązane należy traktować jako świadczenia jednolite, kształtowana jest na bazie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako „TSUE” albo „Trybunał”). Przy czym zastrzec należy, że wprawdzie TSUE w wielu orzeczeniach w sposób pomocny przy interpretacji przepisów wypowiadał się w kwestii świadczeń złożonych, to i tak każdorazowo rozstrzygnięcie w tym przedmiocie musi uwzględniać specyfikę konkretnego stanu faktycznego w danej sprawie.
Podkreślić należy, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.
Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.
Natomiast aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.
Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.
Stanowisko takie przedstawił TSUE w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.
W wyroku tym Trybunał zauważył również, że dla ustalenia, czy mamy do czynienia z jednolitą usługą, czy też z różnymi usługami, fakt ustalenia jednej ceny za świadczenie (świadczenia) nie ma znaczenia decydującego, może jedynie sugerować, że w rzeczywistości mamy do czynienia z jednolitą usługą. Jednakże, jeżeli okoliczności wskazują na to, że nabywca miał zamiar nabyć nie tyle jednolitą, kompleksową usługę, ile dwie różne usługi, wówczas cenę należy stosownie, proporcjonalnie rozdzielić i każdej usłudze przypisać stosowną dla niej część.
Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:
- w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 , i OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financien, ECLI:EU:C:2005:649, Trybunał wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),
- w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP ECLI:EU:C:2012:597, Trybunał wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).
Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).
Stanowisko takie przedstawiła również Rzecznik Generalna Juliane Kokott w opinii z dnia 22 października 2020 r. do sprawy C-581/19 Frenetikexito – Unipessoal Lda przeciwko Autoridade Tributária e Aduaneira, ECLI:EU:C:2020:855, wskazując, że „Wskazówką świadczącą o istnieniu jednego świadczenia złożonego jest też jednolity cel gospodarczy transakcji (26). Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zależy właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia złożonego. W świetle orzecznictwa Trybunału jedno świadczenie złożone występuje wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu (27)”. Rzecznik Generalna zauważyła także, że „Jeżeli zespół świadczeń i czynności ustala cenę łączną, w świetle orzecznictwa Trybunału jest to również wskazówka świadcząca o istnieniu jednego świadczenia złożonego (30). Odwrotnie natomiast: uzgodnienie odrębnych cen za poszczególne elementy świadczenia również jest jedynie wskazówką przemawiającą za istnieniem kilku niezależnych świadczeń (31)”. Należy zauważyć, że powołaną wyżej opinię podzielił TSUE w wydanym w dniu 4 marca 2021 r. wyroku C-581/19, ECLI:EU:C:2021:167.
Podsumowując powyższe tezy należy stwierdzić, że decydującym czynnikiem uznania usługi za „świadczenie kompleksowe” jest zatem to, czy przeciętny konsument (tj. przeciętny świadczeniobiorca) postrzega otrzymane świadczenie jako wiele niezależnych świadczeń, czy też jedno pojedyncze świadczenie. Kluczowym kryterium w tym przypadku jest powszechny odbiór, a więc to, co rozumie pod tym ogół ludności. Cechą charakterystyczną jednego świadczenia złożonego jest nierozerwalność jego poszczególnych elementów. Wskazówką świadczącą o istnieniu jednego świadczenia złożonego jest też jednolity cel gospodarczy transakcji. Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zależy właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia złożonego. W świetle orzecznictwa TSUE jedno świadczenie złożone występuje wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu.
Zatem świadczenie kompleksowe ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.
Przechodząc zatem do oceny przedmiotu niniejszej sprawy należy wskazać, że sprzedaż przez Wnioskodawcę towarów – nasienia reproduktora trzody chlewnej wraz z dołączonym kateterem, dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług należy uznać za jednolitą transakcję (świadczenie kompleksowe), ponieważ elementy te są ze sobą tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.
Jak wynika bowiem z przedstawionych okoliczności niniejszej sprawy, nasienie reproduktorów trzody chlewnej i kateter tworzą całość, gdyż kateter jest cewnikiem służącym do zdeponowania nasienia w drogach rodnych samicy. Kateter jest niezbędny do właściwego wykorzystania nasienia – czyli zdeponowania go w drogach rodnych samicy. Bez katetera hodowca nie jest w stanie wykorzystać nasienia do inseminacji. Nabywca nasienia jest zainteresowany nabyciem nasienia wraz z kateterem, ponieważ tylko jego wykorzystanie umożliwia mu właściwe użycie nasienia (prawidłową inseminację). Nasienie i kateter są sprzedawane aby zaspokoić określoną potrzebę klienta – razem umożliwiają wykonanie zabiegu inseminacji. Cena świadczenia będącego przedmiotem wniosku jest skalkulowana w sposób uwzględniający wartość nasienia i katetera.
Przy czym, w opisanym przypadku świadczeniem głównym (elementem dominującym) jest nasienie reproduktora trzody chlewnej (knura), natomiast dołączony kateter stanowi świadczenie pomocnicze, umożliwiające skorzystanie ze świadczenia głównego, jest niezbędny do właściwego wykorzystania nasienia (prawidłowej inseminacji).
W związku z powyższym, w dalszej części niniejszej decyzji tutejszy organ dokonuje klasyfikacji oraz określenia stawki podatku od towarów i usług dla nasienia reproduktora trzody chlewnej (knura) – świadczenia (towaru) głównego.
Uzasadnienie klasyfikacji towaru
Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.
Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej Nomenklatura scalona obejmuje:
a) nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;
b) wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;
c) przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.
Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.
Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.
Reguła 1 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.
Zgodnie z tytułem działu 05 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje „Produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone”.
Noty wyjaśniające HS do działu 05 stanowią: „Dział niniejszy obejmuje różne materiały pochodzenia zwierzęcego, nieobrobione lub poddane wstępnemu procesowi obróbki, które normalnie nie są wykorzystywane jako żywność (z wyjątkiem krwi, jelit, pęcherzy i żołądków, niektórych zwierząt), a nie są objęte innymi działami nomenklatury”.
Pozycja CN 0511 obejmuje „Produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; martwe zwierzęta objęte działem 1 lub 3, nienadające się do spożycia przez ludzi”. Zgodnie z Notami wyjaśniającymi do pozycji CN 0511 – „Pozycja niniejsza obejmuje:
(1) Nasienie zwierzęce”.
Uwzględniając powyższe, przedmiotowy towar spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych pozycją 0511 Nomenklatury scalonej (CN). Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami 1. reguły Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej.
Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług
W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Przy czym w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.
Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:
-
kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
-
wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.
Jak stanowi art. 146d ust. 1 pkt 1 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia w okresie, o którym mowa w art. 146aa, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 5% lub 8% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek.
Stosownie do obowiązującego od dnia 31 sierpnia 2020 r., § 9a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.
W poz. 1 ww. załącznika do rozporządzenia wskazano: CN ex 0511 „Produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone – wyłącznie nasienie zwierząt objętych poz. 7 załącznika nr 3 do ustawy oraz poz. 2 załącznika nr 10 do ustawy”.
Natomiast w poz. 7 zał. nr 3 do ustawy wskazano: CN ex 01 „Zwierzęta żywe – wyłącznie:
-
0101 Konie, osły, muły i osłomuły, żywe,
-
0102 Bydło żywe,
-
0103 Świnie żywe,
-
0104 Owce i kozy, żywe,
-
0105 Drób domowy żywy, to znaczy ptactwo z gatunku Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki,
-
ex 0106 – króliki, strusie, pszczoły, jedwabniki, trzmiele, entomofagi (wyłącznie stawonogi i nicienie), przeszkolone psy przewodniki dla ociemniałych”.
Jednocześnie zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez oznaczenie ex rozumie się zakres towarów i usług węższy niż określony odpowiednio w danym dziale, pozycji, podpozycji lub kodzie Nomenklatury scalonej (CN) lub danym grupowaniu klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.
W związku z powyższym, ponieważ opisany we wniosku towar klasyfikowany jest do pozycji 0511 Nomenklatury scalonej (CN), a ponadto stanowi nasienie knura, a więc dotyczy zwierząt wymienionych w poz. 7 pkt 3 załącznika nr 3 do ustawy, jego dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie § 9a w zw. z poz. 1 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1696, z późn. zm.)
Informacje dodatkowe
Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.
Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:
- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
- świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).
Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).
Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.
POUCZENIE
Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.
W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).