Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

· ustalenia, czy przeniesienie autorskich praw majątkowych do wyników badań na rzecz Uprawnionego, w ramach kwoty otrzymanego dofinansowania, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu,

· ustalenia, czy wartość otrzymanego dofinansowania będzie stanowić podstawę opodatkowania.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej zwana „Wnioskodawcą”) jest publiczną uczelnią akademicką, której zasady funkcjonowania określają w szczególności ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478 ze zm., zwana dalej „prawo o szkolnictwie wyższym”), akty wykonawcze wydane na jej podstawie oraz statut Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu (…) października 2021 r. Wnioskodawca zawarł umowę konsorcjum nr (…) (dalej jako „Umowa konsorcjum”) wraz z:

1. Instytutem (…) (dalej jako: „Lider konsorcjum”),

2. X sp. z o.o..

3. Stowarzyszeniem (…).

(dalej łącznie cztery podmioty jako: „Konsorcjum”).

Intencją Konsorcjum jest wspólna realizacja projektu pt. (…) (zwanego dalej „Projektem”) w ramach (`(...)`) konkursu GOSPOSTRATEG, którego celem głównym jest wzrost wykorzystania w perspektywie do 2028 r. rezultatów badań społeczno–ekonomicznych w kształtowaniu krajowych i regionalnych polityk rozwojowych. Siódmy konkurs realizowany w ramach Programu GOSPOSTRATEG ma na celu wybór wykonawców tzw. projektów zamawianych i obejmuje dwa zagadnienia badawcze zgłoszone przez Ministerstwo Klimatu i środowiska. Pierwsze zagadnienie badawcze to „Społeczny i gospodarczy rozwój Polski w warunkach globalizujących się rynków”, drugim zagadnieniem badawczym jest: „Kompleksowy program transformacji i rewitalizacji polskiego przemysłu na potrzeby rozwoju fotowoltaiki (PV). Promowanie kooperacji wewnątrzsektorowej, stymulowanie wzrostu produktywności, innowacyjności i kompetencji kadr oraz wzmacnianie bezpieczeństwa energetycznego i łańcuchów dostaw dla rozwoju fotowoltaiki”. Konkurs jest ogłoszony przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju (zwane dalej „NCBR”), tj. agencję wykonawczą w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, powołaną do realizacji zadań z zakresu polityki naukowej, naukowo–technicznej i innowacyjnej państwa. Jeżeli wniosek Konsorcjum zostanie wybrany, wówczas jego realizacja będzie dokonana na zasadach określonych w Umowie o dofinansowanie projektu oraz umowie konsorcjum.

Lider konsorcjum, zarówno w ramach podpisanej umowy konsorcjum, jak również w ramach ewentualnej przyszłej umowy o dofinansowanie projektu, działa i będzie działał w imieniu własnym oraz na własną rzecz, a także w imieniu i na rzecz każdego z konsorcjantów (w tym Wnioskodawcy).

Wniosek (nr: (…)) o dofinansowanie ww. projektu został złożony do NCBR w dniu (`(...)`) 2021 r.

Jeżeli wniosek konsorcjum zostanie wybrany do realizacji, wówczas w ramach wykonywanych w przyszłości na podstawie Umowy konsorcjum oraz Umowy o dofinansowanie czynności Wnioskodawca (wraz z Liderem konsorcjum oraz pozostałymi konsorcjantami) wykonają wspólnie Projekt, w ramach którego prowadzony będzie cykl badań. Głównym celem planowanych prac jest wypracowanie systemowego modelu zarządzania rozwojem łańcucha dostaw dla rynku fotowoltaiki w Polsce.

Opracowany program konwersji krajowego przemysłu w kierunku PV obejmie swoim zakresem działania w obszarze rozwoju przemysłu (manufacturing) oraz usług na rzecz rozwoju rynku (deployment). W efekcie stworzenia poprzez regulacje synergii pomiędzy rozwojem infrastruktury technicznej (energetycznej i przemysłowej), powstanie kompleksowy program transformacji i rewitalizacji polskiego przemysłu na potrzeby rozwoju fotowoltaiki. Program konwersji przemysłu obejmował będzie rozwój firm już istniejących w łańcuchu dostaw, ale też uwzględniał będzie możliwości zmiany firm funkcjonujących obecnie w innych przemysłach pokrewnych lub komplementarnych (przemysł półprzewodników, szklarski, metali kolorowych, elektroniczny i elektrotechniczny) w kierunku fotowoltaiki. W programie konwersji przemysłu zidentyfikowane zostaną atrakcyjne (innowacyjne), z punktu widzenia powstawania i rozwoju nowych produktów oraz firm, nisze rynkowe. Obejmie on ponadto całą sferę energetyki związaną z integracją źródeł PV z sieciami przesyłowymi i dystrybucyjnymi (z uwzględnieniem przyłączenia do sieci, magazynowania energii, bilansowania mocy źródeł PV, prognozowania produkcji i zarządzania energią).

Konsekwencją podjętych przez członków konsorcjum badań będzie uzyskanie określonej wiedzy oraz opracowanie systemowego modelu zarządzania rozwojem łańcucha dostaw dla rynku fotowoltaiki w Polsce. W ten sposób w ramach Projektu powstanie wiedza chroniona określonymi przepisami prawa własności intelektualnej.

Podział zadań, które będą wykonywać członkowie Konsorcjum, został szczegółowo opisany w ww. wniosku z dnia (`(...)`) 2021 r. Zgodnie z treścią tego wniosku Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za

1. Opracowanie koncepcji poprawy koordynacji instalacji fotowoltaicznych z systemem elektroenergetycznym,

2. Wypracowanie mechanizmów zwiększających dostępność infrastruktury dla inwestycji w PV,

3. Wypracowanie mechanizmów budowy kompetencji w sektorze PV.

Przedstawiając zapisy zawartej umowy Konsorcjum wskazać należy, ze zgodnie z § 4 ust. 1 Umowy konsorcjum Wnioskodawca jako strona Umowy konsorcjum jest:

1. zobowiązany do zaangażowania w pracach Konsorcjum zasobów ludzkich i rzeczowych w zakresie umożliwiającym wspólną realizację celów Konsorcjum,

2. odpowiedzialny za wykonanie zadań (przypadających Wnioskodawcy do realizacji) przewidzianych w Projekcie,

3. zobowiązany stosować się do wszystkich postanowień Umowy oraz do postanowień Umowy o dofinansowanie Projektu zawartej z NCBR przez Lidera Konsorcjum w imieniu wszystkich Konsorcjantów,

4. zobowiązany do wzajemnego niezwłocznego informowania o zdarzeniach, które mogą wpływać na zakres lub zakłócić terminową realizację Projektu,

5. zobowiązany do stosowania najlepszych standardów (best practice) przy realizacji Projektu i wydatkowaniu środków finansowych na ten cel.

Wnioskodawca ponadto jest zobowiązany do prawidłowego i rzetelnego wydatkowania środków finansowych przeznaczonych na realizację Projektu, z zachowaniem zasad wynikających z Umowy o dofinansowanie Projektu oraz powszechnie obowiązujących przepisów prawa (§ 4 ust. 2 Umowy konsorcjum).

Jako uczestnik Konsorcjum Wnioskodawca jest także zobowiązany do wykorzystania przyznanych środków finansowych wyłącznie na realizację określonych zadań (§ 4 ust. 3 Umowy konsorcjum).

Stosownie do treści § 6 ust. 1 Umowy konsorcjum do obowiązków i uprawnień Wnioskodawcy (tak jak i wszystkich Konsorcjantów) należy m.in.:

1. uczestniczenie w przygotowaniu wniosku o dofinansowanie Projektu,

2. udział w pracach Konsorcjum mających na celu zapewnienie realizacji Projektu,

3. zapewnienie należytej realizacji zadań w zakresie przewidzianym dla każdej ze Stron,

4. niezwłoczne informowanie Lidera Konsorcjum o przeszkodach w realizacji poszczególnych zadań, a w szczególności o ryzyku zaprzestania realizacji zadań,

5. prowadzenie wyodrębnionej ewidencji księgowej wydatków Projektu w układzie rodzajowym z podziałem analitycznym, w sposób przejrzysty i rzetelny, umożliwiającej identyfikację poszczególnych operacji związanych z Projektem,

6. założenie wyodrębnionego rachunku bankowego do obsługi Projektu,

7. udzielanie Liderowi Konsorcjum w okresie trwania Projektu oraz przez okres od dnia zakończenia realizacji Projektu do dnia zatwierdzenia przez NCBR raportu ex-post informacji wyjaśnień lub dokumentów co do zadań realizowanych w ramach Projektu, stanu ich realizacji i wydatkowania,

8. zwrot niewykorzystanych środków finansowych (wraz ze wszelkimi odsetkami, o ile będą wymagane) w terminie i na rachunek bankowy wskazany w wezwaniu ze strony NCBR albo Lidera Konsorcjum.

Co do zasady realizacja obowiązków informacyjnych przez Wnioskodawcę powinna nastąpić w odpowiednich terminach i w formie określonej przez NCBR (lub inny uprawniony podmiot), a umożliwiającej Liderowi Konsorcjum wywiązanie się z jego zobowiązań względem NCBR (lub innego uprawnionego podmiotu). W szczególności, jak stanowi § 6 ust. 2 Umowy konsorcjum, Konsorcjanci (a zatem również Wnioskodawca) zobowiązują się do przekazywania Liderowi Konsorcjum:

1. informacji i wyjaśnień niezbędnych do przygotowania w imieniu Konsorcjum raportów z realizacji Projektu najpóźniej na 7 dni roboczych przed terminem raportowania, określonym w Umowie o dofinansowanie Projektu;

2. aktualnie wymaganych przez NCBR informacji niezbędnych do prawidłowej realizacji Umowy o dofinansowanie Projektu, w szczególności informacji niezbędnych do przygotowania wniosków o płatność, nie później jednak niż w terminie 3 dni roboczych od dnia wystąpienia przez Lidera Konsorcjum do Konsorcjanta o przekazanie informacji;

3. informacji dotyczących osiągniętych wartości wskaźników, nie później jednak niż w terminie 3 dni roboczych od dnia wystąpienia przez Lidera Konsorcjum do Konsorcjanta o przekazanie informacji.

Podział prac pomiędzy uczestników Konsorcjum określa załącznik nr 1 do Umowy (§ 6 ust. 4 Umowy konsorcjum). Opis i podział prac został również szczegółowo wskazany w złożonym do NCBR wniosku o dofinansowanie Projektu.

Każda ze Stron Umowy Konsorcjum odpowiada za prawdziwość i rzetelność przekazywanych przez siebie dokumentów i informacji. Jednocześnie Strona nie ponosi odpowiedzialności za prawdziwość i rzetelność dokumentów i informacji przekazywanych przez pozostałe Strony (§ 6 ust. 5 Umowy konsorcjum).

Wnioskodawca jako konsorcjant jest zobowiązany do zaangażowania własnych środków finansowych (poza środkami otrzymanymi w ramach dofinansowania od NCBR) w realizację Projektu, w zakresie wynikającym z Umowy o dofinansowanie Projektu, w szczególności do wniesienia wkładu własnego oraz do pokrycia kosztów niekwalifikowalnych niezbędnych do realizacji projektu w zakresie dotyczącym danego Konsorcjanta (§ 6 ust. 7 Umowy Konsorcjum).

Zgodnie z postanowieniami § 10 umowy Konsorcjum określającymi zasady rozliczeń pomiędzy Liderem Konsorcjum a Konsorcjantami, środki finansowe otrzymane od NCBR w ramach Umowy o dofinansowanie Projektu będą przekazywane Konsorcjantom za pośrednictwem Lidera Konsorcjum. Ponadto wskazano, że Lider Konsorcjum będzie przekazywał Konsorcjantom środki finansowe otrzymane z NCBR na realizację zadań zgodnie z harmonogramem i kosztorysem, pod warunkiem uprzedniego otrzymania tychże środków.

Zgodnie z postanowieniami umowy Konsorcjum (§ 12 ust. 5 Umowy Konsorcjum) prawa majątkowe do przedmiotów prawa własności przemysłowej (w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej), przedmiotów prawa autorskiego (w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych), oraz innych rezultatów realizacji Projektu nie podlegających takiej ochronie (dalej również łącznie jako „PWI”), przysługują Ministrowi właściwemu ds. klimatu i środowiska (dalej „Uprawnionemu”).

Na mocy § 12 ust. 6 Umowy Konsorcjum, w ramach otrzymanego dofinansowania Lider konsorcjum oraz Konsorcjanci (a zatem również Wnioskodawca), przenoszą na Uprawnionego autorskie prawa majątkowe do wyników Projektu stanowiących utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej jako „Elementy Autorskie”), w zakresie pól eksploatacji znanych w chwili zawarcia Umowy, w tym wymienionych w art. 50 i 74 ust. 4 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bez ograniczeń co do terytorium, czasu i liczby egzemplarzy, a w szczególności:

1. dowolnego utrwalania lub zwielokrotniania każdą techniką, trwale i czasowo, tworzenia nowych egzemplarzy (kopii), niezależnie od zakresu, formy i sposobu (środków) wykonania oraz przeznaczenia danego zwielokrotnienia, w tym wprowadzania do pamięci komputera i dowolnych form przetwarzania w pamięci komputera;

2. rozpowszechniania oryginałów lub kopii, niezależnie od zakresu, formy, sposobu (środków) i celu rozpowszechnienia, w tym obrotu, najmu, użyczania i oddawania do używania (odpłatnie lub nieodpłatnie) na innej podstawie oraz dowolnych form publicznego udostępniania, w tym w sieci Internet oraz w drodze dowolnych form przekazu i transmisji bezprzewodowej;

3. w odniesieniu do programów komputerowych – wprowadzania do pamięci komputera i serwerów sieci komputerowych, dokonywania dowolnych zmian w programie komputerowym (w tym tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu), niezależnie od zakresu, formy, sposobu (środków) ich dokonania oraz ich przeznaczenia;

4. wprowadzania do obrotu;

5. publicznego wykonania i odtwarzania, wystawienia, wyświetlania lub nadawania za pomocą każdego środka przekazu.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych do Elementów Autorskich obejmuje również prawo do wykonywania praw zależnych oraz prawo zezwalania na wykonywanie zależnych autorskich praw majątkowych bez zgody twórców, oraz do przenoszenia tego prawa na osoby trzecie, w ramach otrzymanego dofinansowania (§ 12 ust. 7 Umowy Konsorcjum).

Ponadto w przypadku, gdyby po zawarciu Umowy Konsorcjum zaistniały (zostały odkryte) nowe sposoby lub możliwości korzystania z Elementów Autorskich lub ich części, nieznane w chwili zawierania Umowy (nieznane wcześniej pola eksploatacji), Lider konsorcjum oraz Konsorcjanci zobowiązują się, na żądanie Uprawnionego, przenieść w ramach otrzymanego dofinansowania na Uprawnionego majątkowe prawa autorskie do Elementów Autorskich również na tych nowoodkrytych polach eksploatacji (§ 12 ust. 7 Umowy Konsorcjum).

W § 12 ust. 8 Umowy konsorcjum przewidziano, że przeniesienie autorskich praw majątkowych nastąpi z chwilą przekazania przez Lidera konsorcjum oraz Konsorcjantów (zatem także Wnioskodawcę), w całości lub w części, wyników Projektu zawierających Elementy Autorskie, najpóźniej w dniu dokonania pozytywnej oceny merytorycznej Raportu końcowego. Z chwilą przeniesienia autorskich praw majątkowych do wyników Projektu zawierających Elementy Autorskie, na Uprawnionego przechodzi własność nośnika, na którym wyniki utrwalono.

Lider Konsorcjum oraz Konsorcjanci są odpowiedzialni względem Uprawnionego za wszelkie wady prawne Elementów Autorskich, a w szczególności za ewentualne roszczenia osób trzecich wynikające z naruszenia praw autorskich (§ 12 ust. 10 Umowy Konsorcjum).

W przypadku, gdy powstanie Element Autorski stanowiący program komputerowy w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Lider Konsorcjum oraz Konsorcjanci zobowiązani są przekazać Uprawnionemu, w ramach otrzymanego dofinansowania, wszelkie kody źródłowe, wynikowe, maszynowe i inne, oraz dokumentację projektową i techniczną tego programu, jak też wszelkie inne informacje i środki potrzebne do rozporządzania programem komputerowym przez Uprawnionego. Materiały te muszą zawierać wszelkie dane pozwalające na samodzielne rozporządzanie, korzystanie i dokonywanie dalszych zmian w programie komputerowym (§ 12 ust. 13 Umowy Konsorcjum).

W przypadku wyboru przez NCBR projektu złożonego przez Konsorcjum, zostanie podpisana umowa o dofinansowanie, na podstawie której NCBR zobowiąże się udzielić Liderowi konsorcjum oraz za jego pośrednictwem, konsorcjantom, dofinansowanie na realizację Projektu. Wzór treści umowy o dofinansowanie jest już obecnie znany i dostępny Konsorcjum.

W § 4 wzoru Umowy o dofinansowanie regulującym m.in. prawa własności intelektualnej zawarte są analogiczne postanowienia, tak jak w § 12 Umowie Konsorcjum. Stosownie do treści § 4 ust. 4 Umowy o dofinansowanie, prawa majątkowe do przedmiotów prawa własności przemysłowej (w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej), przedmiotów prawa autorskiego (w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych), oraz innych rezultatów realizacji Projektu nie podlegających takiej ochronie (dalej również łącznie jako „PWI”), będą przysługiwać Uprawnionemu.

Natomiast w § 4 ust. 5 wzoru Umowy o dofinansowanie jest wskazane, że w ramach otrzymanego dofinansowania Lider konsorcjum oraz konsorcjanci, przenoszą na Uprawnionego autorskie prawa majątkowe do wyników Projektu stanowiących utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w zakresie pól eksploatacji znanych w chwili zawarcia Umowy, w tym wymienionych w art. 50 i 74 ust. 4 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bez ograniczeń co do terytorium, czasu i liczby egzemplarzy.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych nastąpi z chwilą przekazania przez Lidera konsorcjum oraz konsorcjantów, w całości lub w części, wyników Projektu zawierających Elementy Autorskie, najpóźniej w dniu dokonania pozytywnej oceny merytorycznej Raportu końcowego, o którym mowa w § 8 ust. 1 pkt 3. Z chwilą przeniesienia autorskich praw majątkowych do wyników Projektu zawierających Elementy Autorskie, na Uprawnionego przechodzi własność nośnika, na którym wyniki utrwalono (§ 4 ust. 8 wzoru Umowy o dofinansowanie).

Zapisy zawarte w § 4 wzoru Umowy o dofinansowanie oraz § 12 Umowy Konsorcjum bezsprzecznie zatem potwierdzają, że Wnioskodawca jako konsorcjant (w przypadku realizacji Projektu) będzie zobowiązany przenieść autorskie prawa majątkowe do wyników Projektu stanowiących utwór na Uprawnionego.

Dopiero, jako kolejny „krok” jak podaje § 4 wzoru Umowy o dofinansowanie, Liderowi konsorcjum oraz konsorcjantom (czyli Wnioskodawcy) może zostać udzielona licencja na korzystanie z PWI na mocy odrębnej umowy zawartej pomiędzy Uprawnionym a Liderem konsorcjum oraz konsorcjantami (czyli Wnioskodawcą). Ustalenie rodzaju i zakresu licencji, o której mowa w zdaniu poprzedzającym, nastąpi z uwzględnieniem interesu Skarbu Państwa.

Zgodnie § 5 ust. 7 wzoru umowy o dofinansowanie Lider konsorcjum i konsorcjanci zobowiązani będą do założenia wyodrębnionych rachunków bankowych do obsługi Projektu. Dofinansowanie będzie przekazywane przez NCBR na wyodrębniony rachunek bankowy Lidera konsorcjum. Następnie zgodne § 7 ust. 2 wzoru umowy o dofinansowanie Lider konsorcjum niezwłocznie będzie przekazywał konsorcjantom środki finansowe (otrzymane uprzednio od NCBR), w kwotach zapewniających właściwą realizację Projektu/płynność finansową w Projekcie. Powyższe zapisy wzoru Umowy o dofinansowanie są zatem zgodne z postanowieniami § 10 umowy Konsorcjum określającym zasady rozliczeń pomiędzy Liderem konsorcjum a Konsorcjantami.

Do czasu otrzymania refundacji lub zaliczki Lider konsorcjum i konsorcjanci będą zobowiązani do finansowania realizacji Projektu ze środków własnych (§ 5 ust. 8 wzoru Umowy o dofinansowanie).

Dofinansowanie otrzymane od NCBR ma pokryć wyłącznie koszty kwalifikowane poniesione w Projekcie pt. (…), które spełniają warunki określone w § 6 ust. 2 wzoru umowy o dofinansowanie tzn.:

1. są niezbędne do zrealizowania celów Projektu;

2. są zgodne z budżetem Projektu;

3. są zaksięgowane i udokumentowane zgodnie z przepisami o rachunkowości oraz polityką rachunkowości stosowaną u Lidera konsorcjum lub konsorcjantów;

4. zostały poniesione w okresie realizacji Projektu wskazanym w ust. 1;

5. zostały poniesione zgodnie z zasadami racjonalnej gospodarki finansowej, w szczególności najkorzystniejszej relacji nakładów do rezultatów;

6. zostały poniesione zgodnie z Przewodnikiem kwalifikowalności kosztów;

7. zostały poniesione zgodnie z zasadami określonymi w § 9 (regulującego kwestie związane z konkurencyjnością wydatków).

Projekt obejmuje realizację przez poszczególnych członków Konsorcjum określonych zadań badawczo–rozwojowych, z czego jak już wskazano powyżej Wnioskodawca jest zobowiązany do:

1. Opracowania koncepcji poprawy koordynacji instalacji fotowoltaicznych z systemem elektroenergetycznym.

2. Wypracowania mechanizmów zwiększających dostępność infrastruktury dla inwestycji w PV.

3. Wypracowania mechanizmów budowy kompetencji w sektorze PV.

Prace realizowane przez Wnioskodawcę każdorazowo zostaną zakończone raportami.

Stosownie do treści § 11 ust. 2 wzoru Umowy o dofinansowania Lider konsorcjum oraz konsorcjant (w tym również Wnioskodawca) będzie zobowiązany poddać się kontroli oraz audytowi w zakresie realizowanej Umowy o dofinansowanie, prowadzonym przez NCBR oraz inne instytucje do tego uprawnione, w każdym momencie realizacji Projektu do momentu zatwierdzenia przez NCBR raportu ex-post.

Ponadto, zgodnie z § 14 ust. 1 wzoru Umowy o dofinansowania w przypadku uznania kosztów za niekwalifikowalne, w szczególności na skutek przeprowadzonej kontroli, bądź innych czynności weryfikujących prawidłowość poniesienia wydatków przez Lidera konsorcjum lub konsorcjantów. NCBR wzywa Lidera konsorcjum do zwrotu kosztów uznanych za niekwalifikowane wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, liczonymi od dnia przekazania środków na rachunek bankowy Lidera konsorcjum do dnia ich zwrotu. Zwrotu należy dokonać w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.

Dofinansowanie – pod rygorem jego zwrotu – nie może być zatem wydatkowane na koszty niekwalifikowane.

Stosownie natomiast do § 7 ust. 15 wzoru Umowy o dofinansowanie niewykorzystana przez Lidera konsorcjum lub konsorcjantów część dofinansowania, po zakończeniu realizacji Projektu będzie podlegała zwrotowi na rachunek bankowy NCBR wraz z sumą odsetek uzyskanych od kwoty dofinansowania, w terminie 30 dni od dnia zakończenia realizacji Projektu.

Wnioskodawca jako konsorcjant zobowiązany będzie do posiadania dokumentów potwierdzających koszty poniesione na rzecz realizacji Projektu, z zastrzeżeniem kosztów ogólnych rozliczanych ryczałtem. Dokumenty powinny być sporządzone i przechowywane zgodnie z przepisami prawa. Oryginał dokumentu księgowego należy opisać, wskazując następujące informacje: nr Umowy, odpowiednią kategorię kosztów, numer zadania/etapu realizowanego w Projekcie oraz kwotę kosztów kwalifikowanych (§ 7 ust. 16 wzoru umowy o dofinansowanie).

NCBR ma prawo do przeprowadzenia kontroli powyższej dokumentacji w każdym czasie i w każdej fazie lub na każdym etapie realizacji Projektu oraz do momentu zatwierdzenia przez Centrum raportu ex-post (§ 7 ust. 18 wzoru Umowy o dofinansowanie).

Wypłata dofinansowania jest uzależniona od otrzymania przez Centrum dotacji celowej z budżetu państwa (§ 7 ust. 20 wzoru Umowy o dofinansowanie).

Podsumowując, zgodnie z przedstawionymi zapisami Umowy konsorcjum oraz wzoru Umowy o dofinansowanie Wnioskodawca, w zamian za otrzymane dofinansowanie, będzie zobowiązany przenieść na Uprawnionego (czyli Ministra właściwego ds. klimatu i środowiska) autorskie prawa majątkowe do wyników Projektu stanowiących utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w zakresie pól eksploatacji znanych w chwili zawarcia Umowy o dofinansowanie, w tym wymienionych w art. 50 i 74 ust. 4 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bez ograniczeń co do terytorium, czasu i liczby egzemplarzy.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych ma nastąpić z chwilą przekazania w całości lub w części, wyników Projektu zawierających Elementy Autorskie, najpóźniej w dniu dokonania pozytywnej oceny merytorycznej Raportu końcowego.

Dofinansowanie, o którym mowa powyżej, Wnioskodawca będzie otrzymywał od NCBR za pośrednictwem Lidera konsorcjum. Obowiązek przekazania środków pieniężnych przez Lidera konsorcjum jest w tym zakresie tylko czynnością techniczną, wynikającą bezpośrednio z zapisów Umowy Konsorcjum oraz wzoru Umowy o dofinansowanie.

Wnioskodawca bez przedmiotowego dofinansowania nie brałby udziału w Projekcie.

Pytania

1. Czy opisane w zdarzeniu przyszłym przeniesienie przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do wyników badań na rzecz Uprawnionego, w ramach kwoty otrzymanego od NCBR dofinansowania, będzie stanowiło po stronie Wnioskodawcy czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawę opodatkowania po stronie Wnioskodawcy będzie stanowić wartość dofinansowania otrzymanego z NCBR, przekazana za pośrednictwem Lidera na rachunek bankowy Wnioskodawcy (inaczej wartość przypadająca na czynności realizowane przez Wnioskodawcę)?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy, opisane w zdarzeniu przyszłym przeniesienie przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do wyników badań na rzecz Uprawnionego, w ramach kwoty otrzymanego od NCBR dofinansowania, będzie stanowiło po stronie Wnioskodawcy czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zwanym dalej także podatkiem VAT (podatek od towarów i usług)).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy).

Należy również wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W konsekwencji stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym mniejszego wniosku z taką sytuacją Wnioskodawca ma do czynienia. Otrzymane dofinansowanie stanowi formę zapłaty za skonkretyzowaną czynność Wnioskodawcy. Jednocześnie czynność tą można uznać za świadczenie wzajemne realizowane w zamian za dofinansowanie. Istnieje także bezpośredni beneficjent świadczenia Wnioskodawcy.

W ramach wykonywanych w przyszłości na podstawie Umowy konsorcjum oraz Umowy o dofinansowanie czynności Wnioskodawca (wraz z Liderem konsorcjum oraz pozostałymi konsorcjantami) wykonają wspólnie Projekt, w ramach którego prowadzony będzie cykl badań. Głównym celem planowanych prac jest wypracowanie systemowego modelu zarządzania rozwojem łańcucha dostaw dla rynku fotowoltaiki w Polsce. Opracowany program konwersji krajowego przemysłu w kierunku PV obejmie swoim zakresem działania w obszarze rozwoju przemysłu (manufacturing) oraz usług na rzecz rozwoju rynku (deployment). W efekcie stworzenia poprzez regulacje synergii pomiędzy rozwojem infrastruktury technicznej (energetycznej i przemysłowej), powstanie kompleksowy program transformacji i rewitalizacji polskiego przemysłu na potrzeby rozwoju fotowoltaiki. Program konwersji przemysłu obejmował będzie rozwój firm już istniejących w łańcuchu dostaw, ale też uwzględniał będzie możliwości zmiany firm funkcjonujących obecnie w innych przemysłach pokrewnych lub komplementarnych (przemysł półprzewodników, szklarski, metali kolorowych, elektroniczny i elektrotechniczny) w kierunku fotowoltaiki. W programie konwersji przemysłu zidentyfikowane zostaną atrakcyjne (innowacyjne), z punktu widzenia powstawania i rozwoju nowych produktów oraz firm, nisze rynkowe. Obejmie on ponadto całą sferę energetyki związaną z integracją źródeł PV z sieciami przesyłowymi i dystrybucyjnymi (z uwzględnieniem przyłączenia do sieci, magazynowania energii, bilansowania mocy źródeł PV, prognozowania produkcji i zarządzania energią).

Konsekwencją podjętych przez członków konsorcjum badań będzie uzyskanie określonej wiedzy oraz opracowanie systemowego modelu zarządzania rozwojem łańcucha dostaw dla rynku fotowoltaiki w Polsce. W ten sposób w ramach Projektu powstanie wiedza chroniona określonymi przepisami prawa własności intelektualnej.

Każdy z członków konsorcjum zobowiązany będzie do wykonania przydzielonych mu zadań niezbędnych do realizacji Projektu, a które zostały szczegółowo określone we wniosku o dofinansowanie Projektu. Jak wynika z Umowy konsorcjum oraz Umowy o dofinansowanie, prawa majątkowe do przedmiotów prawa własności, przedmiotów prawa autorskiego oraz innych rezultatów realizacji Projektu nie podlegających takiej ochronie będą przysługiwały Uprawnionemu. Jednocześnie w ramach otrzymanego dofinansowania Lider konsorcjum oraz konsorcjanci będą zobowiązani przenieść na Uprawnionego (czyli na Ministra właściwego ds. klimatu i środowiska) autorskie prawa majątkowe do wyników Projektu.

Zgodnie z przywołanym powyżej art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. A zatem przeniesienie praw w zamian za wynagrodzenie stanowi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług świadczenie usług.

W konsekwencji należy przyjąć, że Wnioskodawca dokona na rzecz Ministra właściwego ds. klimatu i środowiska czynności podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. dokona odpłatnego świadczenia usług.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, środki finansowe, które zostaną otrzymane od NCBR za pośrednictwem Lidera, stanowią wynagrodzenie za świadczoną usługę przeniesienia praw majątkowych na rzecz Uprawnionego.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, podstawę opodatkowania po stronie Wnioskodawcy będzie stanowić wartość dofinansowania otrzymanego z NCBR, przekazana za pośrednictwem Lidera na rachunek bankowy Wnioskodawcy (inaczej wartość przypadająca na czynności realizowane przez Wnioskodawcę).

W świetle art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a–30c, art. 32 art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Wnioskodawca będzie wykonywał przypisane mu – w ramach Projektu – określone zadania, a uzyskane w ramach tych badań prawa własności intelektualnej ma obowiązek przenieść na rzecz Uprawnionego. Badania finansowane są przez NCBR (jako Projekt finansowany ze środków publicznych, którymi dysponuje NCBR jako agencja rządowa). Wnioskodawcy będzie przysługiwała część finansowania otrzymanego od NCBR – przypadająca proporcjonalnie do przypisanych Wnioskodawcy w Projekcie zadań.

Należy zatem przyjąć, że środki te będą stanowiły środki finansowe, w ramach których zaistnieje obowiązek przeniesienia praw własności intelektualnej na Uprawnionego. Nie ma przy tym znaczenia, że środki finansowe będą pochodziły z NCBR, a Lider konsorcjum będzie pośredniczył w ich przekazaniu. W świetle art. 29a ust. 1 ustawy nie ma znaczenia kto jest faktycznym finansującym dane świadczenie ani kto rzeczywiście wypłaca środki. Zarówno bowiem w Umowie konsorcjum, jak i wzorze Umowy o dofinansowanie, jak już wskazano powyżej, ujęto wprost postanowienie, że w ramach otrzymanego dofinansowania Lider konsorcjum oraz Konsorcjanci (a zatem również Wnioskodawca), przenoszą na Uprawnionego autorskie prawa majątkowe do wyników Projektu stanowiących utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w zakresie pól eksploatacji znanych w chwili zawarcia Umowy, w tym wymienionych w art. 50 i 74 ust. 4 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bez ograniczeń co do terytorium, czasu i liczby egzemplarzy.

Powyższe stanowisko potwierdzają organy podatkowe (wprawdzie nie w identycznych sprawach, ale bardzo podobnych). Jako przykład można wskazać interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 czerwca 2021 r. sygn. 0114-KDIP4-1.4012.196.2021.2.AM, w której organ uznał, że „realizację powierzonych zadań w ww. projekcie i w efekcie przekazanie praw majątkowych przez Wnioskodawcę na rzecz Uprawnionego należy uznać za podlegające opodatkowaniu świadczenie usług, ponieważ w przedmiotowej sprawie zostały spełnione wszystkie przesłanki warunkujące uznanie wykonywanych przez członka konsorcjum (Wnioskodawcę) w ramach projektu czynności za odpłatne usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W analizowanym przypadku istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonanym świadczeniem a otrzymanym od osoby trzeciej wynagrodzeniem. Zatem wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz F. reprezentowanego przez D. całości praw majątkowych do wszelkich efektów prowadzonych prac i wykonanych świadczeń w związku z realizacją projektu nastąpi odpłatnie, gdyż – jak już wskazano – nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru bądź świadczący usługę otrzymuje zapłatę. W konsekwencji stwierdzić należy, że otrzymane dofinansowanie na pokrycie kosztów Projektu jest dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczonych usług i zwiększa podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 w związku z art. 29a ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy”.

Z uwagi na powyższe należy przyjąć, że otrzymywane od NCBR, za pośrednictwem Lidera konsorcjum – na podstawie przyszłej Umowy o dofinansowanie oraz Umowy konsorcjum – środki finansowe będą stanowiły podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy (w części przypadającej na czynności realizowane przez Wnioskodawcę).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej ustawą

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy.

Pojęcie „dostawa towarów” w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Z kolei każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

· w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

· świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Przy czym oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem.

W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1, ze zm.), zwanej dalej dyrektywą. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

TSUE, w wyroku z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C–93/10 Finanzamt Essen–NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG wskazał, że „(`(...)`) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb. Orz. s. I 10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje »odpłatnie« w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń

wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG–Kraftfahrzeuge–Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem »świadczenie usług dokonywane odpłatnie« w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. 1 7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).

W wyroku z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie C–151/13 Le Rayon d’Or SARL przeciwko Ministre de l’Économie et des Finances Trybunał wskazał, że „(`(...)`) aby świadczenie usług mogło być uznane za »odpłatne« w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej (zob. podobnie wyrok Loyalty Management UK i Baxi Group, C–53/09 i C–55/09, EU:C:2010:590, pkt 56)” (pkt 34).

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zatem, aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Należy również wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle art. 29a ust. 6 ustawy

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z treści tego przepisu wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy

interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy, jest wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C–184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C–353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C–184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT. Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

W sytuacji zatem, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi – tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest publiczną uczelnią akademicką oraz zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zawarł umowę konsorcjum wraz z:

1. Instytutem (…),

2. X sp. z o.o.,

3. Stowarzyszeniem (…).

Intencją Konsorcjum jest wspólna realizacja projektu pt. (…) w ramach (`(...)`) konkursu GOSPOSTRATEG, którego celem głównym jest wzrost wykorzystania w perspektywie do 2028 r. rezultatów badań społeczno-ekonomicznych w kształtowaniu krajowych i regionalnych polityk rozwojowych. Konkurs jest ogłoszony przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. Jeżeli wniosek Konsorcjum zostanie wybrany, wówczas jego realizacja będzie dokonana na zasadach określonych w Umowie o dofinansowanie projektu oraz umowie konsorcjum.

Głównym celem planowanych prac jest wypracowanie systemowego modelu zarządzania rozwojem łańcucha dostaw dla rynku fotowoltaiki w Polsce. Konsekwencją podjętych przez członków konsorcjum badań będzie uzyskanie określonej wiedzy oraz opracowanie systemowego modelu zarządzania rozwojem łańcucha dostaw dla rynku fotowoltaiki w Polsce. W ten sposób w ramach Projektu powstanie wiedza chroniona określonymi przepisami prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za

1. Opracowanie koncepcji poprawy koordynacji instalacji fotowoltaicznych z systemem elektroenergetycznym,

2. Wypracowanie mechanizmów zwiększających dostępność infrastruktury dla inwestycji w PV,

3. Wypracowanie mechanizmów budowy kompetencji w sektorze PV.

Zgodnie z postanowieniami umowy Konsorcjum prawa majątkowe do przedmiotów prawa własności przemysłowej, przedmiotów prawa autorskiego oraz innych rezultatów realizacji Projektu nie podlegających takiej ochronie, przysługują Ministrowi właściwemu ds. klimatu i środowiska. W ramach otrzymanego dofinansowania Lider konsorcjum oraz Konsorcjanci, przenoszą na Uprawnionego autorskie prawa majątkowe do wyników Projektu, w zakresie pól eksploatacji znanych w chwili zawarcia Umowy, w tym wymienionych w art. 50 i 74 ust. 4 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bez ograniczeń co do terytorium, czasu i liczby egzemplarzy, a w szczególności:

1. dowolnego utrwalania lub zwielokrotniania każdą techniką, trwale i czasowo, tworzenia nowych egzemplarzy (kopii), niezależnie od zakresu, formy i sposobu (środków) wykonania oraz przeznaczenia danego zwielokrotnienia, w tym wprowadzania do pamięci komputera i dowolnych form przetwarzania w pamięci komputera;

2. rozpowszechniania oryginałów lub kopii, niezależnie od zakresu, formy, sposobu (środków) i celu rozpowszechnienia, w tym obrotu, najmu, użyczania i oddawania do używania (odpłatnie lub nieodpłatnie) na innej podstawie oraz dowolnych form publicznego udostępniania, w tym w sieci Internet oraz w drodze dowolnych form przekazu i transmisji bezprzewodowej;

3. w odniesieniu do programów komputerowych – wprowadzania do pamięci komputera i serwerów sieci komputerowych, dokonywania dowolnych zmian w programie komputerowym (w tym tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu), niezależnie od zakresu, formy, sposobu (środków) ich dokonania oraz ich przeznaczenia;

4. wprowadzania do obrotu;

5. publicznego wykonania i odtwarzania, wystawienia, wyświetlania lub nadawania za pomocą każdego środka przekazu.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych do Elementów Autorskich obejmuje również prawo do wykonywania praw zależnych oraz prawo zezwalania na wykonywanie zależnych autorskich praw majątkowych bez zgody twórców, oraz do przenoszenia tego prawa na osoby trzecie, w ramach otrzymanego dofinansowania.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych nastąpi z chwilą przekazania przez Lidera konsorcjum oraz Konsorcjantów (zatem także Wnioskodawcę), w całości lub w części, wyników Projektu zawierających Elementy Autorskie, najpóźniej w dniu dokonania pozytywnej oceny merytorycznej Raportu końcowego. Z chwilą przeniesienia autorskich praw majątkowych do wyników Projektu zawierających Elementy Autorskie, na Uprawnionego przechodzi własność nośnika, na którym wyniki utrwalono.

Na zrealizowanie projektu, będącego przedmiotem wniosku, Lider konsorcjum oraz konsorcjanci otrzymają dofinansowanie. Jako uczestnik Konsorcjum Wnioskodawca jest zobowiązany do wykorzystania przyznanych środków finansowych wyłącznie na realizację określonych zadań. Wnioskodawca jest także zobowiązany do zaangażowania własnych środków finansowych (poza środkami otrzymanymi w ramach dofinansowania od NCBR) w realizację Projektu, w zakresie wynikającym z Umowy o dofinansowanie Projektu, w szczególności do wniesienia wkładu własnego oraz do pokrycia kosztów niekwalifikowalnych niezbędnych do realizacji projektu w zakresie dotyczącym danego Konsorcjanta. Środki finansowe otrzymane od NCBR w ramach Umowy o dofinansowanie Projektu będą przekazywane Konsorcjantom za pośrednictwem Lidera Konsorcjum zgodnie z harmonogramem i kosztorysem, pod warunkiem uprzedniego otrzymania tychże środków.

Dofinansowanie będzie przekazywane przez NCBR na wyodrębniony rachunek bankowy Lidera konsorcjum. Lider konsorcjum niezwłocznie będzie przekazywał konsorcjantom środki finansowe (otrzymane uprzednio od NCBR), w kwotach zapewniających właściwą realizację Projektu/płynność finansową w Projekcie.

Do czasu otrzymania refundacji lub zaliczki Lider konsorcjum i konsorcjanci będą zobowiązani do finansowania realizacji Projektu ze środków własnych. Dofinansowanie otrzymane od NCBR ma pokryć wyłącznie koszty kwalifikowane poniesione w Projekcie. Dofinansowanie – pod rygorem jego zwrotu – nie może być zatem wydatkowane na koszty niekwalifikowane. Wypłata dofinansowania jest uzależniona od otrzymania przez Centrum dotacji celowej z budżetu państwa. Wnioskodawca bez przedmiotowego dofinansowania nie brałby udziału w Projekcie.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz Uprawnionego autorskich praw majątkowych do wyników badań, w ramach kwoty dofinansowania otrzymanego od NCBR, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czy podstawę opodatkowania po stronie Wnioskodawcy będzie stanowić wartość dofinansowania otrzymanego z NCBR, przekazana za pośrednictwem Lidera konsorcjum na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenia. Przekazywane środki finansowe podmiotowi pełniącemu funkcję Lidera konsorcjum przez NCBR na realizację opisanego projektu, które następnie zgodnie z harmonogramem Lider przekaże Wnioskodawcy jako konsorcjantowi – należy uznać za otrzymane od osoby trzeciej środki (dotacje, subwencje, lub dopłaty o podobnym charakterze) mające bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez poszczególnych uczestników konsorcjum (Lidera i członków konsorcjum) usług. Należy bowiem zauważyć, że otrzymane środki od NCBR nie zostaną przeznaczone na ogólną działalność Lidera i członków konsorcjum, w tym Wnioskodawcy, lecz mogą zostać wykorzystane tylko i wyłącznie na określone i wskazane w umowie zawartej pomiędzy konsorcjum a NCBR działanie, tj. na wykonanie ww. projektu zgodnie z Umową oraz na konkretne działania wykonywane w ramach tego projektu przez wszystkich uczestników konsorcjum. Otrzymane środki finansowe powinny zatem być uznane za zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej (NCBR).

Ponadto, co wynika z treści wniosku, środki z dofinansowania od NCBR będą w całości wykorzystane na działania związane z realizacją projektu i przeznaczone na pokrycie jego kosztów. Za opodatkowaniem podatkiem VAT tego dofinansowania przemawia również okoliczność, że – jak wskazał Wnioskodawca – gdyby nie otrzymał dotacji nie realizowałby tego konkretnego projektu. Stwierdzenie to również wskazuje na cenotwórczy charakter dotacji.

Z opisu sprawy wynika również, że zgodnie z Umową, Wnioskodawca jest zobowiązany do przeniesienia na rzecz Ministra właściwego ds. klimatu i środowiska całości autorskich praw majątkowych do wszelkich efektów prowadzonych prac rozwojowych lub badań naukowych. Jednocześnie Liderowi konsorcjum oraz konsorcjantom może zostać udzielona licencja na korzystanie z prawa własności intelektualnej na mocy odrębnej umowy zawartej pomiędzy Uprawnionym a Liderem konsorcjum i konsorcjantami. Zatem uznać należy, że otrzymane przez Wnioskodawcę środki finansowe z NCBR na realizację ww. projektu stanowią należności za świadczone usługi. Przy czym, dla kwalifikacji otrzymanych od NCBR środków jako zapłaty za świadczone usługi, bez znaczenia jest fakt, że część wydatków zostanie pokryta ze środków własnych Wnioskodawcy.

Z uwagi na powyższe, kwota dofinansowania otrzymanego od Narodowego Centrum Badań i Rozwoju przez Lidera konsorcjum stanowi podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy VAT, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Analogicznie kwoty przekazywane przez Lidera konsorcjum na rzecz Wnioskodawcy, jako podział dofinansowania otrzymanego od NCBR, stanowią podstawę opodatkowania podatkiem VAT.

Tym samym realizację powierzonych zadań i w efekcie przekazanie praw autorskich do danego projektu na rzecz Ministra właściwego ds. klimatu i środowiska należy uznać za podlegające opodatkowaniu świadczenie usług, bowiem w przedmiotowej sprawie zostały spełnione wszystkie przesłanki warunkujące uznanie wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach projektu czynności za odpłatne usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla których ustawodawca nie przewidział możliwości zastosowania zwolnienia. W analizowanym przypadku istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonanym świadczeniem a otrzymanym od osoby trzeciej wynagrodzeniem w zamian za przekazanie praw autorskich. Zatem przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz Uprawnionego całości autorskich praw majątkowych do wszelkich efektów prowadzonych prac rozwojowych lub badań naukowych nastąpi odpłatnie.

Podsumowując, przeniesienie autorskich praw majątkowych do wyników badań na rzecz Uprawnionego, w ramach kwoty otrzymanego od NCBR dofinansowania będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast podstawę opodatkowania po stronie Wnioskodawcy będzie stanowić wartość dofinansowania otrzymanego z NCBR, przekazana za pośrednictwem Lidera na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie powołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).