Sprzedaż niezabudowanej nieruchomości o powierzchni 0,3588 ha przez Pana będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) w stawce 23%. Wynika to z podejmowanych przez Pana działań, które są typowe dla prowadzenia działalności gospodarczej w obrocie nieruchomościami. Do tych działań należy zawarcie umowy przedwstępnej sprzedaży, udzielenie pełnomocnictwa przyszłemu nabywcy do uzyskania niezbędnych decyzji administracyjnych oraz zawarcie umowy dzierżawy nieruchomości. Te czynności wykraczają poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym, co wskazuje, że Pan będzie działał jako podatnik VAT przy sprzedaży tej nieruchomości.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
2 listopada 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 28 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie działania w charakterze podatnika podatku VAT (podatek od towarów i usług) przy sprzedaż niezabudowanej nieruchomości.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 stycznia 2022 r. (wpływ 11 stycznia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego.
Jest Pan właścicielem niezabudowanej nieruchomości nr działki (…) o powierzchni 0.3588 ha. położonej (…), dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczystą nr (…)
Powyższą nieruchomość nabył Pan od osoby fizycznej na umowę kupna–sprzedaży w dniu 31 lipca 2002 r. (…) za pieniądze z majątku odrębnego, będąc już w związku małżeńskim i nadal w nim pozostaje (w małżeństwie obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej), a przedmiot zakupu z uwagi na sposób nabycia stanowi Pana osobisty majątek.
Powyższa działka, zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, oznaczona jest jako tereny przemysłowe o powierzchni 0.2893 ha. i lasy o powierzchni 0.0695 ha. Ponadto jest Pan przedsiębiorcą, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie produkcji wyrobów z betonu i wykorzystuje część ww. nieruchomości o powierzchni 800 m2. do prowadzenia działalności gospodarczej. Od powyższych gruntów opłaca Pan podatek od nieruchomości w stawce dla działalności gospodarczej oraz grunty te nieujmowane są w ewidencji środków trwałych.
Zamierza Pan sprzedać niezabudowaną nieruchomość nr działki (…) o powierzchni 0.3588 ha.
Wyżej wymieniona nieruchomość nie stanowi przedmiotu najmu, dzierżawy, ani użyczenia. Będąca przedmiotem sprzedaży działka posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Przedmiotowa nieruchomość nie jest położona na obszarze rewitalizacji, o którym mowa w art. 8 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji ani na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji, o której mowa w art. 5 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. z 2017 r., poz. 1023, ze zm ).
Ww. nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (…), ponieważ utracił on moc prawną z dniem 1 stycznia 2003 r., natomiast zgodnie ze „(…)ʺ, działka nr (…) usytuowana jest na obszarze przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i wielorodzinną z niezbędną infrastrukturą techniczną i społeczną oraz zabudowę usługową towarzyszącą zabudowie mieszkaniowej. Powyższa działka objęta jest „(…)ʺ.
W dniu 10 marca 2020 r. (…) zawarta została przedwstępna umowa sprzedaży na rzecz Spółki Akcyjnej (…). W związku z obecnym statusem nieruchomości zawarcie umowy ostatecznej umowy sprzedaży nieruchomości uzależnione zostało od spełnienia następujących warunków:
W odpowiedzi na pismo z dnia 29 grudnia 2021 r. udzielił Pan odpowiedzi na zadane przez Organ pytania:
a) Czy transakcja zakupu działki (…) w 2002 roku podlegała ustawie o podatku od towarów i usług?
Odpowiedź:
Transakcja zakupu działki (`(...)`) nie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług, bo jak pisałem we wniosku o interpretację kupiłem ją od osoby fizycznej na umowę kupna sprzedaży udokumentowanej jedynie aktem notarialnym.
b) W jakich okolicznościach i w jakim celu została nabyta działka (…)?
Odpowiedź:
Powyższą Działkę nabyłem w celu wybudowania dwóch domów mieszkalnych dla swoich dzieci, później cel uległ zmianie, bo dzieci się wyprowadziły.
c) Czy dokonywał Pan już wcześniej sprzedaży nieruchomości, a jeżeli tak to należy podać odrębnie do każdej sprzedanej nieruchomości:
· kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tych nieruchomości?
· w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Pana?
· w jaki sposób działki były wykorzystywane przez Pana od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?
· kiedy dokonał Pan ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?
· ile działek zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, jeśli – zabudowanych to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?
· czy z tytułu ich sprzedaży odprowadzał Pan podatek VAT, składał deklaracje VAT-7 oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT-R?
Odpowiedź:
Nie dokonywałem wcześniej żadnych sprzedaży nieruchomości.
d) Czy na dzień sprzedaży dla przedmiotowej nieruchomości będzie ustanowiony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu? Jeśli tak, to jakie będzie jej przeznaczenie wynikające z tego dokumentu?
Odpowiedź:
Działka (`(...)`), tak jak wcześniej pisałem we wniosku o interpretację, na dzień sprzedaży nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta (`(...)`), ponieważ utracił on moc prawną z dniem 1 stycznia 2003 r., natomiast z „(`(...)`)” działka (`(...)`) usytuowana jest na obszarze przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i wielorodzinną z niezbędną infrastrukturą techniczną i społeczną oraz zabudową usługową towarzyszącą zabudowie mieszkaniowej.
e) W jaki sposób pozyskał Pan nabywcę dla sprzedawanej działki?
Odpowiedź:
Nie składałem żadnych ogłoszeń w zakresie sprzedaży działki (`(...)`). Z ofertą zakupu przedmiotowej działki zgłosił się do mnie przedstawiciel Spółki Akcyjnej (`(...)`).
f) Czy jest Pani rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 ust. 15 ustawy podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), korzystającym ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt. 3 ustawy?
Odpowiedź:
Nie jestem rolnikiem w rozumieniu art. 2 ust. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, korzystającym ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.
g) Czy z posiadanej przez Pana nieruchomości, o którą pyta Pan we wniosku dokonywane były/są zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych?
Czy też przeznaczał Pan produkty rolne uzyskane z przedmiotowej działki wyłącznie na własne potrzeby?
Odpowiedź:
BRAK
h) Czy działka przeznaczona do sprzedaży oznaczona (…) była/jest/będzie udostępniana przez Pana osobom trzecim na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (np. dzierżawy, najmu, użyczenia itp.)?
– Jeżeli tak, to czy były/są/będą to umowy odpłatne, czy nieodpłatne oraz kiedy były/będą zawierane?
Odpowiedź:
Działka (`(...)`), tak jak pisałem wcześniej we wniosku o interpretację, nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy dzierżawy, najmu czy użyczenia.
i) Czy zawarł Pan z kupującym umowę dzierżawy działki, którą zamierza Pan sprzedać?
– Jeżeli tak jakie są postanowienia tej umowy co do okresu obowiązywania i kwoty dzierżawy?
Odpowiedź:
Działkę (`(...)`) udostępniłem Spółce (`(...)`) na podstawie umowy dzierżawy zawartej w dniu 10 marca 2020 r. na okres 3 miesięcy odpłatnie w wysokości 50 zł za każdy miesiąc, łącznie w kwocie 150 zł.
Nie zamierzam zawierać kolejnej umowy dzierżawy ze Stroną Kupującą.
Czy sprzedaż niezabudowanej nieruchomości o powierzchni 0,3588 ha, na rzecz Kupującego po spełnieniu warunków przedstawionych w opisie stanu faktycznego (przeznaczona pod zabudowę decyzją o warunkach zabudowy oraz z przyłączem wodnokanalizacyjnym) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Sprzedaż niezabudowanej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli w momencie sprzedaży będzie przeznaczona pod zabudowę na podstawie decyzji o warunkach zabudowy.
Podatek od towarów i usług;
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towaru, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej traktowane jest jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towaru, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarczaʺ zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat takiej działalności (ust. 1.).
Natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły i zorganizowany (ust. 2).
Zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112M/E Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. 347) wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika, każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, w szczególności dostawy terenu budowlanego. „Teren budowlanyʺ to każdy grunt uzbrojony lub nieuzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy).
Z kolei z definicji zawartej w art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Kwalifikacja sprzedawanego gruntu, w świetle powołanych definicji podatkowych, powinna być dokonana w dacie sprzedaży, czyli w momencie przeniesienia prawa do rozporządzenia nieruchomością jak właściciel, tj. w momencie zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży. Skoro w momencie zawarcia umowy ostatecznej sprzedaży nieruchomości na rzecz Kupującego, nieruchomość będzie niezabudowana, lecz przeznaczona pod zabudowę (bo jest jeden z warunków zawarcia transakcji), to przedmiotem sprzedaży będą grunty budowlane.
Zauważyć bowiem należy, że wyodrębniona nieruchomość z działki oznaczonej (`(...)`) będzie wymagała przystosowania do wymagań Kupującego, aby sprzedaż mogła zostać zrealizowana. Przystosowanie to będzie wymagało m.in. doprowadzenia nieruchomości do takiego stanu prawnego, w którym możliwe będzie uzyskanie pozwolenia na budowę przez Kupującego.
Niezbędne będzie wykonanie szeregu decyzji przygotowujących do planowanej przez Kupującego inwestycji, w tym m.in. uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, badanie gruntu, podłączenia mediów. W związku z powyższym uznać należy, że Pan jako Sprzedający będzie miał udział w realizacji czynności przygotowujących nieruchomość do sprzedaży Kupującemu. Nie ma znaczenia, że nie będzie Pan tego czynił osobiście, lecz przez pełnomocników, skoro będą działali w moim imieniu.
W związku z przedstawionymi okolicznościami podejmowane przez Pana działania, w tym położenie sieci wodnokanalizacyjnej z możliwością podłączenia przez Kupującego oraz wskazane wyżej czynności przystosowania sprzedawanej działki do potrzeb Kupującego – nie stanowią zarządzania prywatnym majątkiem – lecz są czynnościami charakterystycznymi dla przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami.
W świetle przywołanych przepisów i stanu faktycznego sprzedaż nieruchomości – gruntów budowlanych, będąca finalnym następstwem czynności przygotowawczych i umowy przedwstępnej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze stawką 23%.
Po udzieleniu powyższych informacji nadal podtrzymuje Pan stanowisko, że sprzedaż działki (`(...)`) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze stawką 23%, ponieważ w momencie sprzedaży przedmiotowa działka jest przeznaczona pod zabudowę.
Ponadto podjęte przez Pana działania, w tym położenie sieci wodnokanalizacyjnej z możliwością podłączenia się przez Kupującego oraz wskazane we wniosku czynności przystosowania sprzedawanej działki do potrzeb Kupującego, w Pana ocenie, nie stanowią zarządzania majątkiem prywatnym, lecz są czynnościami charakterystycznymi dla przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej ustawą: opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 2 pkt 6 ustawy: ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Art. 8 ust. 1 ustawy: przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Art. 15 ust. 1 ustawy: podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Art. 15 ust. 2 ustawy: działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze
w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady: „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych
w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady: państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:
(…)
dostawa terenu budowlanego.
Art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady: do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.
Art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady: opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje:
a) odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.
Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Zatem w kwestii podlegania opodatkowaniu planowanej sprzedaży Nieruchomości istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, czy w celu dokonania sprzedaży działki (`(...)`)podjął/podejmie Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.
Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.
Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem uznania danej czynności za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.
Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży przedmiotowej Nieruchomości, tj. działki niezabudowanej, Zainteresowany będzie spełniał przesłanki do uznania za podatnika podatku od towarów i usług.
Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.
Należy wskazać, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.) z dnia 23 kwietnia 1964 r., zwanej dalej Kodeksem cywilnym stanowi:
Art. 535 Kodeksu cywilnego:
§ 1. Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.
Art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego: umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 ustawy Kodeks cywilny.
Art. 389 Kodeksu cywilnego:
§ 1. Umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej.
§ 2. Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie.
Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia (art. 389 § 2 ww. ustawy).
Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.
Tym samym zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.
Ponadto należy zwrócić uwagę na kwestię udzielania pełnomocnictw, która to została uregulowana w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo, ustawy Kodeks cywilny.
Art. 95 Kodeksu cywilnego:
§ 1. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela.
§ 2. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.
Art. 96 Kodeksu cywilnego: umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).
Art. 98 Kodeksu cywilnego: pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.
Art. 99 Kodeksu cywilnego:
§ 1. Jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.
§ 2. Pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.
Art. 108 Kodeksu cywilnego: pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.
Art. 109 Kodeksu cywilnego: przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.
Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo – to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.
Z opisu sprawy wynika, że jest Pan właścicielem niezabudowanej nieruchomości (`(...)`) o powierzchni 0.3588 ha., położonej (…), dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczystą (…).
Powyższa nieruchomość została przez Pana nabyta od osoby fizycznej na podstawie umowy kupna – sprzedaży w dniu 31 lipca 2002 r. za pieniądze z majątku odrębnego, będąc już w związku małżeńskim i nadal w nim pozostając (w małżeństwie obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej), a przedmiot zakupu z uwagi na sposób nabycia stanowi Pana osobisty majątek.
Powyższa działka, zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, oznaczona jest jako tereny przemysłowe o powierzchni 0.2893 ha. i lasy o powierzchni 0.0695 ha.
Ponadto oświadczył Pan, że jest przedsiębiorcą i zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji wyrobów z betonu i wykorzystuje część ww. nieruchomości o powierzchni 800 m2. do prowadzenia działalności gospodarczej. Od powyższych gruntów opłaca Pan podatek od nieruchomości w stawce dla działalności gospodarczej oraz grunty te nie zostały wpisane do ewidencji środków trwałych.
Jak wskazano we wniosku ww. nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, natomiast zgodnie ze „(…)ʺ, działka (`(...)`)usytuowana jest na obszarze przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i wielorodzinną z niezbędną infrastrukturą techniczną i społeczną oraz zabudowa usługowa towarzysząca zabudowie mieszkaniowej.
Zawarł Pan w dniu 10 marca 2020 r. przedwstępną umowę sprzedaży działki (…). Jednocześnie udzielając Nabywcy pełnomocnictwa do reprezentowania Sprzedającego przed organami władzy państwowej i samorządowej celem uzyskania wszelkich zgód, pozwoleń i decyzji zmierzających do uzyskania prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę obiektu handlowego w standardzie (…).
Warunkami zawarcia finalnej umowy sprzedaży, które zawarto w Umowie są:
1. uzyskanie przez Kupującego prawomocnej, ostatecznej i wykonalneecyzji o warunkach zabudowy, z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości o powierzchni 0.3588 ha. obiektami zgodnie z planami inwestycyjnymi Kupującego, w tym obiektem handlowym o powierzchni zabudowy nie mniejszej niż 650 m2,
2. uzyskanie przez Kupującego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę, z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości o powierzchni 0.3588 ha. obiektami zgodnie z planami inwestycyjnymi Kupującego, w tym obiektem handlowym o powierzchni użytkowej 526,30 m2, w tym salą sprzedaży o powierzchni 400 m2 wraz z miejscami parkingowymi w liczbie minimum 20 miejsc postojowych,
3. uzyskanie przez Kupującego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji, wydanej przez właściwy organ o pozwoleniu na budowę wjazdu na przedmiotową nieruchomość według koncepcji Kupującego dla pojazdów o masie powyżej 25 ton bez konieczności przebudowy układu drogowego,
4. niestwierdzenie ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości, skutkującego koniecznością rekultywacji,
5. potwierdzenie badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych,
6. uzyskanie przez Kupującego warunków przyłączy – kanalizacji sanitarnej, wodnej, deszczowej oraz przyłącza energetycznego, pozwalającą na realizację planowanej inwestycji w okresie 6 miesięcy od dnia zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży,
7. uzyskanie pozwolenia na wycięcie drzew, obejmującego zgodę na dokonanie przez Kupującego odpowiednich nasadzeń zamiennych,
Dodatkowo działkę (`(...)`) udostępniono Spółce (…) na podstawie umowy dzierżawy zawartej w dniu 10 marca 2020 r. na okres 3 miesięcy odpłatnie w wysokości 50 zł. za każdy miesiąc, łącznie w kwocie 150 zł.
Wskazał Pan również, że nie dokonywał wcześniej żadnych sprzedaży nieruchomości. Jak również nie składał żadnych ogłoszeń w zakresie sprzedaży działki (…). Z ofertą zakupu przedmiotowej działki zgłosił się do niego przedstawiciel Spółki Akcyjnej (…).
Ponadto jak wynika z uzupełnienia wniosku nie jest Pan rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 ust. 15 ustawy podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), korzystającym ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt. 3 ustawy.
Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że
w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie właściciel podjął w odniesieniu do działki będącej przedmiotem planowanej sprzedaży.
Jak wynika z okoliczności sprawy, zawarł Pan z przyszłym nabywcą umowę dzierżawy działki oraz umowę przedwstępną sprzedaży przedmiotowej działki, a także udzielił Kupującemu pełnomocnictwa. Wyraził Pan zgodę na dysponowanie przez dzierżawcę przedmiotem dzierżawy na cele budowlane w zakresie uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń określonych szczegółowo w treści Umowy.
W tym miejscu wyjaśnić należy, że zgodnie z
art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.
Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.
W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing, itp.).
Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.
Z treści przywołanego wyżej art. 8 ust. 1 ustawy i przedstawionych w tym zakresie objaśnień wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.
W konsekwencji, dzierżawa nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przedmiotowa działka wydzierżawiona przyszłemu Nabywcy, na podstawie zawartej umowy, wykorzystywana była/jest przez Pana w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.
Powyższego nie zmienia fakt, że umowa dzierżawy została zawarta za symboliczną opłatą. Wręcz przeciwnie, przekazanie przyszłemu Nabywcy na podstawie umowy dzierżawy Nieruchomości, w celu uzyskania wszelkich niezbędnych decyzji administracyjnych (takich jak: prawomocnej i ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy, decyzji o pozwoleniu na budowę, decyzji zezwalającej na lokalizację zjazdu na przedmiotową nieruchomość, pozwolenia na wycięcie drzew, warunków technicznych przyłączy – kanalizacji sanitarnej, wodnej, deszczowej oraz przyłącza energetycznego), przemawia za tym, że w analizowanym przypadku działać Pan będzie w charakterze podatnika VAT.
Przedstawiona we wniosku aktywność Pana wykracza zatem poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do przedmiotowej Nieruchomości, a zaistniały ciąg zdarzeń wskazuje, że w świetle przepisów w zakresie podatku od towarów i usług będzie Pan działał jako podatnik VAT.
W świetle powyższego należy wskazać, że w zakresie sprzedaży przedmiotowej Nieruchomości, będzie Pan zbywał majątek wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej.
Zatem biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowej działki będącej przedmiotem Umowy wypełniać będzie definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i przy jej sprzedaży będzie Pan działał jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.
W konsekwencji ww. sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.
Tym samym stanowisko Pana należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił oraz stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług w trybie art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pana do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r.
Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili