Zgodnie z przedstawioną interpretacją indywidualną, Wnioskodawca (Pan (...)) oraz jego syn (Pan (...)) będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości (działki nr 1). Sprzedaż ta podlega opodatkowaniu VAT, ponieważ działania Wnioskodawcy i jego syna związane z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży wykraczają poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym i mają charakter profesjonalnej działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Spółka nabywająca nieruchomość będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu tej transakcji, pod warunkiem że będzie wykorzystywać nieruchomość do czynności opodatkowanych.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży Działki oraz prawa Kupującego do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem Działki – jest prawidłowe.
4 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 18 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania sprzedaży Działki oraz prawa Kupującego do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem Działki. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 stycznia 2022 r. (wpływ 17 stycznia 2022 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:
(…)
· Pan (…)
· (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (…)
Zainteresowany będący Stroną postępowania, osoba fizyczna (…) (dalej: „Wnioskodawca”) jest wraz z Zainteresowanym niebędącym Stroną postępowania (…) tj. synem Wnioskodawcy (dalej: „Syn”,) właścicielem nieruchomości gruntowej – działki oznaczonej numerem ewidencyjnym 1 o łącznym obszarze (…) ha, położonej w miejscowości (…), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (…) (dalej: „Nieruchomość” lub „Działka”). Wnioskodawca oraz Syn (dalej łącznie: „Sprzedający”) są współwłaścicielami Nieruchomości w częściach ułamkowych. Wnioskodawca jest właścicielem udziału 3/4 części we własności Nieruchomości.
Udział we własności Nieruchomości został nabyty przez Wnioskodawcę w wyniku umowy sprzedaży z 23 marca 1981 r., umowy darowizny i przekazania gospodarstwa rolnego z 28 stycznia 1988 r., umowy darowizny z 25 października 2007 r. oraz umowy majątkowej małżeńskiej z 4 października 2007 r. Współwłaściciel jest natomiast właścicielem udziału 1/4 części we własności Nieruchomości w wyniku zawarcia umowy darowizny z 25 października 2007 r. Działka jest majątkiem prywatnym i stanowi szeroko pojęty majątek rodzinny. Działka nigdy nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, bądź jakiejkolwiek innej umowy cywilnoprawnej. Nieruchomość jest niezabudowana.
Obszar, na którym znajduje się Nieruchomość w obowiązującej Uchwale Rady Gminy z dnia 28 września 2017 roku w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części terenów położonych we wsi (…) w Gminie - przeznaczony jest pod zabudowę usługową i obiekty produkcyjne oraz składy i magazyny.
Wnioskodawca oraz Syn nie posiadają statusu rolnika ryczałtowego w myśl art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.). Wnioskodawca jest podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) czynnym i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) to: 49.41.Z - transport drogowy towarów - przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawcy oraz dodatkowo 68.20.Z – Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi). Syn jest podatnikiem VAT czynnym w związku z dzierżawą nieruchomości niebędącej przedmiotu tego wniosku. Nieruchomość będąca przedmiotem tego wniosku jest elementem majątku prywatnego Syna. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy, nie była również środkiem trwałym w działalności. Stanowi element majątku prywatnego Wnioskodawcy.
Na Nieruchomości nie była również prowadzona działalność rolnicza.
Sprzedający zawarli z zainteresowanym niebędącym stroną postępowania - spółką (…) (dalej: „Spółka”) przedwstępną umowę sprzedaży Działki. Strony powzięły wątpliwość, czy sprzedaż Działki powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.
W związku z tym, że planowane jest wykorzystywanie przez Spółkę nieruchomości wyłącznie do czynności opodatkowanych, właściwa kwalifikacja opisanej w zdarzeniu przyszłym transakcji, jako czynności opodatkowanej lub nieopodatkowanej podatkiem od towarów i usług będzie jedną z przesłanek do rozpoznania lub nierozpoznania przez Spółkę prawa do odliczenia podatku od towarów i usług.
Należy podkreślić, że przeznaczenie Nieruchomości na cele budowlane w obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie wynika z działań aktualnych właścicieli Nieruchomości. Sprzedający w szczególności nie występowali z wnioskiem o sporządzenie lub zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Również przeznaczenie tych działek w uprzednio obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie wynikało z działań Sprzedających. Sprzedający nie uzbroili terenu, nie utwardzili dróg prowadzących do działek, ani nie podejmowali działań marketingowych dotyczących sprzedaży Działki.
Nieruchomość nie jest przedmiotem umowy dzierżawy lub najmu zawartej przez jej właścicieli z podmiotem trzecim. Wraz z zawarciem umowy przedwstępnej sprzedaży Działki, w oparciu o jej zapisy Sprzedający udzielili Spółce ograniczone prawo do dysponowania Nieruchomością dla celów koniecznych do uzyskania decyzji zatwierdzających projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę oraz osobom fizycznym działającym na rzecz Spółki pełnomocnictw do:
a) uzyskiwania wypisów i wyrysów z rejestru gruntów dotyczących Działki,
b) wyłączenia gruntów Działki z produkcji rolnej i złożenia oświadczenia o wartości rynkowej dla tego celu,
c) uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach,
d) uzyskania warunków przyłączenia do sieci, uzgodnienia projektów instalacji, przyłączy i sieci oraz zawarcia umów przyłączeniowych bądź wszelkich porozumień w zakresie przyłączenia planowanej na Działce przez Spółkę inwestycji,
e) uzgodnienia z właściwym organem projektu robót geologicznych oraz dokumentacji geologiczno-inżynierskiej, w tym wykonania robót geologicznych,
f) uzgadniania projektów z właściwym organem w zakresie: udokumentowanego złoża kopaliny pospolitej, terenów zdrenowanych, urządzeń melioracyjnych i wodnych, w tym uzyskania wszelkich opinii, zezwoleń w tym zakresie,
g) uzyskania od właściwego organu pozwoleń wodnoprawnych niezbędnych dla planowanej inwestycji,
h) uzyskanie opinii komunikacyjnej, uzgodnienia zagospodarowania terenu przyległego do pasa drogowego, uzyskania decyzji na lokalizację zjazdu oraz zatwierdzenia konstrukcji zjazdu, zatwierdzenie stałej organizacji ruchu oraz innych czynności niezbędnych do wykonania dokumentacji drogowej, w tym zawarcie umowy bądź porozumienia z właściwym zarządcą drogi, w której to umowie bądź porozumieniu zostaną określone warunki komunikacyjne inwestycji,
i) przeprowadzenia gleboznawczej klasyfikacji gruntu,
j) uzyskania innych dokumentów wymaganych przepisami jakie okażą się niezbędne do złożenia wniosku o pozwolenie na budowę inwestycji.
Celem udzielonego pełnomocnictwa jest umożliwienie Spółce przeprowadzenia czynności niezbędnych do uzyskania pewności, że realizacja planowanej inwestycji będzie możliwa. Inwestycja polegająca na wniesieniu budynków lub budowli będzie realizowana dopiero po zawarciu umowy przyrzeczonej.
Dodatkowo Sprzedający udzielili pełnomocnictwa osobom fizycznym wskazanym przez Spółkę do przeglądania akt (w tym dokumentów i pism) księgi wieczystej nr (…), prowadzonej przez Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych, do reprezentowania ich w postępowaniu dotyczącym zmiany klasyfikacji gruntów oraz do uzyskania na potrzeby zawarcia ze Spółką umowy sprzedaży Działki zaświadczeń o niezaleganiu w podatkach i innych świadczeniach publicznoprawnych. Celem udzielonego pełnomocnictwa jest umożliwienie Spółce przeprowadzenia czynności niezbędnych do uzyskania pewności, że realizacja planowanej inwestycji będzie możliwa. Inwestycja polegająca na wniesieniu budynków lub budowli będzie realizowana dopiero po zawarciu umowy przyrzeczonej.
Spółka w takim zakresie jak to będzie możliwe będzie występować o uzyskanie niezbędnych decyzji/pozwoleń, które umożliwiają zrealizowanie planowanej inwestycji, w imieniu własnym. Wyjątkiem są sytuacje/postępowania, w których konieczne jest wykazanie tytułu prawnego do nabywanej nieruchomości, tj. postępowania w przedmiocie wyłączenia gruntów z produkcji rolnej oraz przeprowadzenia gleboznawczej klasyfikacji gruntów nieruchomości, a także w ustalaniu warunków przyłączenia nieruchomości do sieci energetycznej. W takim przypadku Spółka lub osoby fizyczne dysponujące pełnomocnictwem będą występować w imieniu Sprzedających.
Spółka, w związku z zawarciem umowy przedwstępnej, poniesie nakłady finansowe bezpośrednio związane z Działką. Będą to koszty badań geologicznych, archeologicznych oraz wykonania studni. Pozostałe koszty, które będą poniesione przez Spółkę związane będą z przygotowaniem oraz realizacją inwestycji.
W umowie przedwstępnej uzgodniono, że umowa przenosząca własność gruntu zawarta zostanie po spełnieniu się następujących warunków:
a) w chwili zawierania umowy przyrzeczonej oświadczenia i zapewnienia Sprzedających odnoszące się do Nieruchomości opisane w umowie przedwstępnej będą prawdziwe,
b) przed zawarciem umowy sprzedaży Sprzedający przedłoży Spółce następujące dokumenty dotyczące Nieruchomości:
a. wypis z rejestru gruntów wraz z wyrysem z mapy ewidencyjnej dla Nieruchomości,
b. wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Nieruchomości,
c. zaświadczenie stwierdzające, że podatek rolny dotyczący Nieruchomości za okres do dnia zawarcia umowy sprzedaży został zapłacony,
d. zaświadczenie potwierdzające, że Nieruchomość nie została objęta uproszczonym planem urządzenia lasu oraz, że dla Nieruchomości nie była wydana decyzja, o której mowa w art. 19 ust. 3 ustawy o lasach,
e. zaświadczenie wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego właściwego według miejsca położenia Nieruchomości na podstawie art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn dotyczące Umowy Darowizny,
f. zaświadczeń wydanych przez urząd skarbowy urząd gminy oraz Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie art. 306g lub 306e ustawy Ordynacja podatkowa, potwierdzających, że Sprzedający nie zalegają z płatnością należnych podatków i innych należności publicznoprawnych, wydanych z datą nie wcześniejszą niż 14 dni przed zawarciem umowy sprzedaży,
g. zaświadczeń wydanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego potwierdzających, że Sprzedający nie zalegają z płatnością należnych składek na ubezpieczenia społeczne, wydanych z datą nie wcześniejszą niż 14 dni przed zawarciem umowy sprzedaży,
c) prawomocnego wykreślenia ograniczonego prawa rzeczowego oraz roszczenia podmiotu trzeciego z księgi wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości,
d) uzyskania interpretacji indywidualnej w sprawie, której złożony jest niniejszy wniosek,
e) braku zarejestrowania w księdze wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości jakiegokolwiek wniosku dotyczącego Nieruchomości poza wnioskami wynikającymi z przedmiotowej umowy.
Powyższe warunki zostały wprowadzone do umowy przedwstępnej z inicjatywy Spółki. Spółka pragnie w ten sposób zabezpieczyć swój interes, poprzez wykluczenie sytuacji, w której nabędzie nieruchomość, na której nie będzie mogła zrealizować planowanej inwestycji.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 13 stycznia 2022 r. Wnioskodawca doprecyzował opis zdarzenia przyszłego w następujący sposób:
Status Wnioskodawcy został precyzyjnie określony w opisie stanu faktycznego wniosku. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku do towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów (PKD: 49.41.Z - transport drogowy towarów), który stanowi przeważającą działalność gospodarczą Wnioskodawcy oraz dodatkowo w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD: 68.20.Z - wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi).
Wnioskodawca podkreślił jednak, że nieruchomość będąca przedmiotem wniosku stanowi element majątku prywatnego, nie jest wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy i nie stanowi środków trwałych w działalności gospodarczej Wnioskodawcy.
Wnioskodawca wskazał, że syn Wnioskodawcy będący współwłaścicielem nieruchomości będącej przedmiotem wniosku, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dzierżawi nieruchomości). Natomiast nie jest zarejestrowany w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
Wnioskodawca podkreślił, że nieruchomość będąca przedmiotem wniosku stanowi element majątku prywatnego syna Wnioskodawcy, nie jest wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej syna Wnioskodawcy i nie jest elementem majątku wchodzącego w skład prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.
Podsumowując Wnioskodawca posiada status czynnego podatnika podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą - przeważająca działalność w zakresie transportu drogowego. Syn Wnioskodawcy jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z prowadzoną przez niego działalnością w zakresie dzierżawy nieruchomości.
Natomiast nieruchomość będąca przedmiotem wniosku stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy oraz syna Wnioskodawcy w częściach ułamkowych wskazanych w przedmiotowym wniosku, nie stanowi środków trwałych w działalności gospodarczej i nie jest wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej.
Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 jest prawidłowe to:
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z zm., dalej: „ustawa”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca i Syn, są współwłaścicielami działki nr ewidencyjny 1. Wyżej wymienieni zawarli ze Spółką przedwstępną umowę sprzedaży Działki. Wnioskodawca oraz Współwłaściciel nie prowadzą działalności gospodarczej i nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT. Wnioskodawca nabył udział w Nieruchomości na podstawie kilku umów, przy czym ostatnia była zawarta 25 października 2007 r., natomiast Współwłaściciel otrzymał udział w Nieruchomości w postaci darowizny. Należy jednak podkreślić, że Wnioskodawca i Syn udzielili Spółce ograniczone warunkami umowy prawo do dysponowania nieruchomością oraz osobom fizycznym działającym na rzecz Spółki pełnomocnictw umożliwiających dokonanie szeregu czynności prawnych niezbędnych do wykonania przed rozpoczęciem realizacji inwestycji Spółki na Działce. Dodatkowo Wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa osobie wskazanej przez Spółkę do przeglądania akt (w tym dokumentów i pism) księgi wieczystej. Celem udzielonego pełnomocnictwa jest umożliwienie Spółce przeprowadzenia czynności niezbędnych do uzyskania przez Spółkę pewności, że realizacja planowanej inwestycji budowlanej będzie możliwa. Inwestycja będzie realizowana dopiero po zawarciu umowy przyrzeczonej.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia czy planowana sprzedaż Działki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy Wnioskodawca będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT w związku z tą transakcją.
Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów prawa, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Wnioskodawca podjął/podejmie w odniesieniu do nieruchomości będącej przedmiotem planowanej sprzedaży. Decydujące znaczenie w przedmiotowej sprawie ma fakt zawarcia umowy przedwstępnej ze Spółką, w ramach której udzielono szerokiego pełnomocnictwa celem dokonywania szeregu czynności związanych z przedmiotową Działką.
Należy w tym miejscu wskazać, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.) – zwana dalej Kodeksem cywilnym. W szczególności należy zwrócić uwagę na kwestię udzielania pełnomocnictw, która została uregulowana w Dziale VI Przedstawicielstwo. Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego, o czym stanowi § 2 powyższego artykułu. W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony (art. 108 Kodeksu cywilnego). Z regulacji art. 109 Kodeksu cywilnego wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi. Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo - to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy. Powyższe oznacza, że stroną postępowań zmierzających do ich realizacji będzie nie Spółka, ale Sprzedający. Osoby wskazane przez Spółkę jako pełnomocnicy działać będą w imieniu Sprzedających, a nie w imieniu własnym. Zatem czynności podejmowane przez pełnomocników w granicach umocowania, są traktowane tak jak czynności wykonywane bezpośrednio przez Wnioskodawcę.
Tak więc w niniejszych okolicznościach, przed planowaną sprzedażą, Sprzedający wykażą aktywność w przedmiocie sprzedaży działki porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, mimo iż przedmiotem sprzedaży jest Działka, która znajduje się w ich majątku prywatnym i nie była wykorzystywana do prowadzonej działalności gospodarczej. Mimo wątpliwości, czy w tych okolicznościach sprzedaż majątku prywatnego można uznać za czynność wykonywaną przez podatnika VAT organy podatkowe w wydawanych interpretacjach przyjmują, że przyznanie nabywcy szerokiego pełnomocnictwa do podjęcia działań związanych z przygotowaniem Nieruchomości powoduje, że Sprzedający stają się w takich okolicznościach podatnikami VAT, nawet gdy sprzedają swój majątek prywatny.
Powyższe konkluzje potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 lutego 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.676.2020.2.MK:
„(…)Pomimo bowiem nie udzielenia wyraźnego pełnomocnictwa do tych działań dorozumiana zgoda również wywoła tożsame skutki. Powyższe z kolei prowadzi do wniosku, że wykonanie ww. czynności będzie wskazywało na podjęcie przez Wnioskodawcę świadomej akceptacji aktywnych działań Kupującego zmierzających do podniesienia atrakcyjności nieruchomości i sprzedaży gruntu w celu osiągnięcia korzyści finansowej. Za uznaniem Wnioskodawcy za profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą przemawia również fakt - pomimo jak wskazał Wnioskodawca, że możliwość dzierżawy została przewidziana wyłącznie w celu umożliwienia spółce przeprowadzenia procedury wyłączenia gruntu z produkcji rolnej - oddania nieruchomości w dzierżawę. Wskazuje na to bowiem kontekst przedstawionego opisu sprawy, z którego wynika, że Sprzedający zobowiązali się do zbycia nieruchomości na rzecz spółki pod warunkami zastrzeżonymi na rzecz strony Kupującej polegającymi na uzyskaniu przez stronę Kupującą jej kosztem i staraniem w terminie do dnia (`(...)`) 2021 roku m.in. ostatecznej decyzji zezwalającej na wyłączenie z produkcji użytków rolnych działki nr (`(...)`) oraz że możliwość dzierżawy została przewidziana wyłącznie w celu umożliwienia spółce przeprowadzenia procedury wyłączenia gruntu z produkcji rolnej, gdyż taką procedurę może wszcząć między innymi dzierżawca. (`(...)`) Zatem przedstawiona we wniosku aktywność Wnioskodawcy będzie wykraczała poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości, a zaistniały ciąg zdarzeń będzie wskazywał na aktywność Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami. W związku z powyższym, mając na uwadze całokształt okoliczności w niniejszej sprawie należy wskazać, że sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości będzie wypełniać definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca w związku z przedmiotową sprzedażą będzie działał jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Zatem sprzedaż nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.”
Tożsame konkluzje wynikają z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 sierpnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.391.2021.2.AS”:
„Taki sposób wykorzystania przez Wnioskodawcę posiadanej działki nr x powoduje, że jest ona wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego. Tym samym Wnioskodawca sprzedając działkę nr x, nie dokona zbycia majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany przez Niego w prowadzonej działalności gospodarczej. Tak więc w rozpatrywanym przypadku nie można uznać, że Wnioskodawca sprzedając działkę nr x rozporządza majątkiem osobistym. Zatem stwierdzić należy, że tak opisany zespół czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę w odniesieniu do posiadanej działki nr x jednoznacznie wskazuje na fakt, że planowanej transakcji sprzedaży tej działki nie można uznać za zbycie majątku prywatnego i w konsekwencji za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku nie wynika, aby posiadana działka nr x służyła do zaspokojenia potrzeb osobistych Wnioskodawcy. Sposób wykorzystania posiadanej działki gruntu, przejawiający się w zawarciu umowy dzierżawy wskazuje, że działka nr x utraciła walor majątku osobistego, a zespół podjętych działań, wykonywanych także przez pełnomocnika, nie stanowi zwykłego zarządzania majątkiem prywatnym, o którym mowa w powołanych powyżej orzeczeniach TSUE. W konsekwencji, skoro w analizowanej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność dostawy działki nr x, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.(`(...)`). ”
W konsekwencji, biorąc pod uwagę wszystkie przedstawione we wniosku okoliczności oraz stanowisko organów podatkowych, należy stwierdzić, że Sprzedający z tytułu transakcji sprzedaży Działki stanowiącej ich majątek prywatny, będą działać w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaż Działki będzie stanowić zatem czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Ponadto wątpliwości Zaineresowanych dotyczą ustalenia, czy w zakresie, w jakim planowana sprzedaż Działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z takiej transakcji. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Biorąc pod uwagę treść przywołanych przepisów, w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu Działki zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim Spółka będzie ją wykorzystywała do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Warunkiem prawa do odliczenia będzie niezaistnienie przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy. A w szczególności Spółka nie może skorzystać z prawa do odliczenia gdy transakcja będzie zwolniona od podatku.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi.
W myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą VAT”:
Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:
a) określone udziały w nieruchomości;
b) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
c) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).
Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
Jak stanowi art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
W myśl art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny:
Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.
W myśl art. 198 ustawy Kodeks cywilny:
Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.
W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Zainteresowany będący Stroną postępowania, Pan (…) jest wraz z Zainteresowanym niebędącym Stroną postępowania Panem (…) tj. synem Wnioskodawcy właścicielem nieruchomości gruntowej – działki oznaczonej numerem ewidencyjnym 1. Wnioskodawca oraz Syn są współwłaścicielami Nieruchomości w częściach ułamkowych. Wnioskodawca jest właścicielem udziału 3/4 części we własności Nieruchomości.
Udział we własności Nieruchomości został nabyty przez Wnioskodawcę w wyniku umowy sprzedaży z 23 marca 1981 r., umowy darowizny i przekazania gospodarstwa rolnego z 28 stycznia 1988 r., umowy darowizny z 25 października 2007 r. oraz umowy majątkowej małżeńskiej z 4 października 2007 r. Współwłaściciel jest natomiast właścicielem udziału 1/4 części we własności Nieruchomości w wyniku zawarcia umowy darowizny z 25 października 2007 r. Nieruchomość jest niezabudowana.
Działka jest majątkiem prywatnym i stanowi szeroko pojęty majątek rodzinny. Działka nigdy nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, bądź jakiejkolwiek innej umowy cywilnoprawnej. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy, nie była również środkiem trwałym w działalności.
Obszar, na którym znajduje się Nieruchomość w obowiązującej Uchwale Rady Gminy z dnia 28 września 2017 roku w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części terenów położonych we wsi (…) w Gminie - przeznaczony jest pod zabudowę usługową i obiekty produkcyjne oraz składy i magazyny.
Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów (PKD to: 49.41.Z - transport drogowy towarów -przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawcy oraz dodatkowo 68.20.Z – Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi). Syn jest podatnikiem VAT czynnym w związku z dzierżawą nieruchomości niebędącej przedmiotem złożonego wniosku.
Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.
Sprzedający zawarli z zainteresowanym niebędącym stroną postępowania - spółką (…) przedwstępną umowę sprzedaży Działki. Planowane jest wykorzystywanie przez Spółkę nieruchomości wyłącznie do czynności opodatkowanych.
Wraz z zawarciem umowy przedwstępnej sprzedaży Działki, w oparciu o jej zapisy Sprzedający udzielili Spółce ograniczone prawo do dysponowania Nieruchomością dla celów koniecznych do uzyskania decyzji zatwierdzających projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę oraz osobom fizycznym działającym na rzecz Spółki pełnomocnictw do:
a) uzyskiwania wypisów i wyrysów z rejestru gruntów dotyczących Działki,
b) wyłączenia gruntów Działki z produkcji rolnej i złożenia oświadczenia o wartości rynkowej dla tego celu,
c) uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach,
d) uzyskania warunków przyłączenia do sieci, uzgodnienia projektów instalacji, przyłączy i sieci oraz zawarcia umów przyłączeniowych bądź wszelkich porozumień w zakresie przyłączenia planowanej na Działce przez Spółkę inwestycji,
e) uzgodnienia z właściwym organem projektu robót geologicznych oraz dokumentacji geologiczno-inżynierskiej, w tym wykonania robót geologicznych,
f) uzgadniania projektów z właściwym organem w zakresie: udokumentowanego złoża kopaliny pospolitej, terenów zdrenowanych, urządzeń melioracyjnych i wodnych, w tym uzyskania wszelkich opinii, zezwoleń w tym zakresie,
g) uzyskania od właściwego organu pozwoleń wodnoprawnych niezbędnych dla planowanej inwestycji,
h) uzyskanie opinii komunikacyjnej, uzgodnienia zagospodarowania terenu przyległego do pasa drogowego, uzyskania decyzji na lokalizację zjazdu oraz zatwierdzenia konstrukcji zjazdu, zatwierdzenie stałej organizacji ruchu oraz innych czynności niezbędnych do wykonania dokumentacji drogowej, w tym zawarcie umowy bądź porozumienia z właściwym zarządcą drogi, w której to umowie bądź porozumieniu zostaną określone warunki komunikacyjne inwestycji,
i) przeprowadzenia gleboznawczej klasyfikacji gruntu,
j) uzyskania innych dokumentów wymaganych przepisami jakie okażą się niezbędne do złożenia wniosku o pozwolenie na budowę inwestycji.
Dodatkowo Sprzedający udzielili pełnomocnictwa osobom fizycznym wskazanym przez Spółkę do przeglądania akt (w tym dokumentów i pism) księgi wieczystej nr (…), prowadzonej przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych, do reprezentowania ich w postępowaniu dotyczącym zmiany klasyfikacji gruntów oraz do uzyskania na potrzeby zawarcia ze Spółką umowy sprzedaży Działki zaświadczeń o niezaleganiu w podatkach i innych świadczeniach publicznoprawnych.
W umowie przedwstępnej uzgodniono, że umowa przenosząca własność gruntu zawarta zostanie po spełnieniu się następujących warunków:
a) w chwili zawierania umowy przyrzeczonej oświadczenia i zapewnienia Sprzedających odnoszące się do Nieruchomości opisane w umowie przedwstępnej będą prawdziwe,
b) przed zawarciem umowy sprzedaży Sprzedający przedłoży Spółce następujące dokumenty dotyczące Nieruchomości:
a. wypis z rejestru gruntów wraz z wyrysem z mapy ewidencyjnej dla Nieruchomości,
b. wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Nieruchomości,
c. zaświadczenie stwierdzające, że podatek rolny dotyczący Nieruchomości za okres do dnia zawarcia umowy sprzedaży został zapłacony,
d. zaświadczenie potwierdzające, że Nieruchomość nie została objęta uproszczonym planem urządzenia lasu oraz, że dla Nieruchomości nie była wydana decyzja, o której mowa w art. 19 ust. 3 ustawy o lasach,
e. zaświadczenie wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego właściwego według miejsca położenia Nieruchomości na podstawie art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn dotyczące Umowy Darowizny,
f. zaświadczeń wydanych przez urząd skarbowy, urząd gminy oraz Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie art. 306g lub 306e ustawy Ordynacja podatkowa, potwierdzających, że Sprzedający nie zalegają z płatnością należnych podatków i innych należności publicznoprawnych, wydanych z datą nie wcześniejszą niż 14 dni przed zawarciem umowy sprzedaży,
g. zaświadczeń wydanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego potwierdzających, że Sprzedający nie zalegają z płatnością należnych składek na ubezpieczenia społeczne, wydanych z datą nie wcześniejszą niż 14 dni przed zawarciem umowy sprzedaży,
c) prawomocnego wykreślenia ograniczonego prawa rzeczowego oraz roszczenia podmiotu trzeciego z księgi wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości,
d) uzyskania interpretacji indywidualnej w sprawie, której złożony jest wniosek,
e) braku zarejestrowania w księdze wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości jakiegokolwiek wniosku dotyczącego Nieruchomości poza wnioskami wynikającymi z przedmiotowej umowy.
W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym wątpliwości Zainteresowanych dotyczą kwestii czy dokonując planowanej sprzedaży Działki w wyżej opisanych okolicznościach Wnioskodawca oraz Syn będą działać w charakterze podatników podatku od towarów i usług, w związku z czym sprzedaż ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów ustawy pozwala stwierdzić, że w niniejszej sprawie wystąpiły okoliczności, które łącznie wskazują, że sprzedaż udziałów we własności działki stanowić będzie dla Wnioskodawcy oraz Syna działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Sprzedający z tytułu tej transakcji będą podatnikami podatku VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.
Wprawdzie, jak wskazują okoliczności sprawy, Wnioskodawca (wraz z Synem) nabyli przedmiotową działkę w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu, działka nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, bądź jakiejkolwiek innej umowy cywilnoprawnej, nie była wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy, to jednak działania jakie zostały podjęte w odniesieniu do działki nr 1, nie pozwalają uznać, że dojdzie do zbycia majątku prywatnego w ramach zwykłego zarządu.
W sprawie istotne jest, że Sprzedający udzielili osobom wskazanym przez Spółkę pełnomocnictw.
Zgodnie z art. 95 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:
Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela.
Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.
W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego:
Umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).
Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego:
Pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.
Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.
Pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.
Na mocy art. 108 Kodeksu:
Pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonywa w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.
Z regulacji art. 109 ww. ustawy Kodeks cywilny wynika, że:
Przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.
Jak wynika z opisu sprawy, umowa przedwstępna zawarta przez Sprzedających ze Spółką uzależnia sfinalizowanie transakcji, czyli podpisanie umowy ostatecznej od uzyskania pozwoleń niezbędnych do wymogów inwestycyjnych Spółki.
Mimo, że w analizowanej sprawie działania dotyczące mającej być przedmiotem sprzedaży nieruchomości podjęli pełnomocnicy Wnioskodawcy i Syna działający na rzecz Spółki (osoby, które zostały wskazane przez Spółkę), to jednak efekty tych działań wywierają bezpośredni skutek dla Wnioskodawcy i Syna, tj. zmierzają do sprzedaży nieruchomości i osiągnięcia pożytku z tego tytułu. Fakt, że pełnomocnik, działając w oparciu o formalne pełnomocnictwo Sprzedających został upoważniony do wymienionych we wniosku czynności świadczy o przygotowaniu nieruchomości do inwestycji, czyli o wykorzystaniu nieruchomości do celów zarobkowych.
Pełnomocnik dokonując ww. działań uatrakcyjnia przedmiotową działkę stanowiącą nadal własność Sprzedających (Wnioskodawcy i Syna). Działania te, dokonywane za pełną zgodą Sprzedających, wpłyną generalnie na podniesienie dla Spółki atrakcyjności przedmiotowej działki jako towaru.
Rodzaj działań podjętych przez Sprzedających (wykonywanych przez pełnomocnika), a bezpośrednio związanych z transakcją zbycia niezabudowanej działki nr 1 jest zbliżony do działań typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez handlowców oraz świadczy o zorganizowanym charakterze sprzedaży i powoduje, że sprzedaż nieruchomości przybiera formę zawodową (profesjonalną) w zakresie obrotu nieruchomościami.
Zauważyć należy, że o braku charakteru profesjonalnej działalności nie świadczy brak podjęcia działań o charakterze budowlanym np.: pod postacią uzbrojenia terenu. Działalność profesjonalna może się bowiem ograniczyć jedynie do przygotowania działki do inwestycji, zaś etap stricte budowlany może być prowadzony przez inny podmiot.
Działania Sprzedających wykraczają poza zakres zarządu majątkiem prywatnym i należy je uznać za działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Powyższe okoliczności powodują, że opisanych czynności nie można interpretować jako rozporządzanie majątkiem prywatnym, lecz jako świadome działania, zmierzające do osiągnięcia korzyści materialnych z tytułu jego sprzedaży.
Wnioskodawca i Syn dokonując dostawy działki nr 1 (sprzedając udziały w działce) nie będą korzystali z przysługującego im prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, wszystkie działania dotyczące przedmiotowej działki podjęte przez Sprzedających wraz z Kupującym (pełnomocnikiem) analizowane łącznie wskazują, że nie jest to typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności.
Do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej Sprzedający posiadają prawo własności działki, która podlega wielu czynnościom. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostaną „wykonane” w sferze prawnopodatkowej Wnioskodawcy i Syna. W tym kontekście bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania ww. czynności przez potencjalnego nabywcę. W efekcie wykonywanych czynności dostawie podlega działka o zupełnie innym charakterze niż ten jaki mała w chwili zawarcia umowy przedwstępnej.
Zatem w przedmiotowej sprawie Sprzedający dokonując opisanych we wniosku czynności, podejmowali działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniach w sprawach C‑180/10 i C-181/10, tj. wykazali aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.
Powyższe działania dotyczące przedmiotowej działki (analizowane łącznie), w żaden sposób nie mogą świadczyć o działaniu Sprzedających zmierzającym do wykonywania jedynie prawa własności do majątku osobistego w celu wykorzystania na potrzeby prywatne i dowodzą, że zostanie wypełniona definicja prowadzenia działalności gospodarczej, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Sprzedający działają jak podatnicy VAT.
Reasumując Wnioskodawca i Syn z tytułu sprzedaży udziałów w działce nr 1, będą podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy wykonującymi działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji należy stwierdzić, że opisane we wniosku zdarzenie przyszłe, tj. sprzedaż nieruchomości (udziałów w działce nr 1) będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy.
Zatem stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.
Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.
Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;
Jednocześnie należy wskazać, że kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 15 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b.
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego lub wydanych decyzji o warunkach zabudowy.
Z opisu sprawy wynika, że działka nr 1 jest niezabudowana. Obszar na którym znajduje się Nieruchomość w obowiązującej Uchwale Rady Gminy z dnia 28 września 2017 roku w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części terenów położonych we wsi (…) w Gminie - przeznaczony jest pod zabudowę usługową i obiekty produkcyjne oraz składy i magazyny.
W analizowanym przypadku działka nr 1 stanowi więc teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy, co wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
· towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
· brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub ustawy, co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.
W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.
Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Działka nigdy nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, bądź jakiejkolwiek innej umowy cywilnoprawnej. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy, nie była również środkiem trwałym w działalności.
Na Nieruchomości nie była również prowadzona działalność rolnicza.
Tym samym, działka 1 od momentu jej nabycia do momentu zbycia nie będzie służyła wyłącznie działalności zwolnionej w rozumieniu przepisów ustawy. Nie jest zatem spełniony pierwszy z warunków określonych w art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy koniecznych do zastosowania zwolnienia.
Ponadto, jak wynika z treści wniosku, udział we własności Nieruchomości został nabyty przez Wnioskodawcę w wyniku umowy sprzedaży z 23 marca 1981 r., umowy darowizny i przekazania gospodarstwa rolnego z 28 stycznia 1988 r., umowy darowizny z 25 października 2007 r. oraz umowy majątkowej małżeńskiej z 4 października 2007 r., a przez Syna w wyniku zawarcia umowy darowizny z 25 października 2007 r.
Nie można zatem uznać, że Sprzedającym nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. Nie jest zatem spełniony również drugi z warunków określony w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy niezbędnych do zastosowania przedmiotowego zwolnienia.
Zatem w przedmiotowej sprawie dla dostawy opisanej we wniosku działki nr 1 nie znajdzie zastosowania również zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
W konsekwencji, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (udziałów w działce nr 1) będzie opodatkowana podatkiem VAT.
Odnosząc się do prawa do odliczenia podatku naliczonego stwierdzić należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Należy podkreślić, że ustawodawca umożliwił podatnikowi odliczenie podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Jak wskazano wyżej planowana przez Sprzedających sprzedaż Nieruchomości (działki nr 1) na rzecz Spółki będzie opodatkowana podatkiem VAT. Z wniosku wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Po nabyciu Nieruchomości (działki nr 1) Spółka planuje wykorzystywać ją wyłącznie do czynności opodatkowanych. Tym samym, w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.
W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, należy stwierdzić, że Spółka będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem Nieruchomości.
Zatem stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili