Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

9 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 9 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 stycznia 2022 r. (wpływ 5 stycznia 2022 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowany będący stroną postępowania: (`(...)`)

2. Zainteresowana niebędąca stroną postępowania: (`(...)`)

Opis zdarzenia przyszłego

Są Państwo małżeństwem, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej. Wspólnie prowadzicie Państwo gospodarstwo rolne, na potrzeby którego w 2001 r. Pan nabył działkę rolną o pow. ok. 9 ha. Następnie w 2003 r. wspólność majątkowa została rozszerzona na tą działkę, w związku z czym od 2003 r. działka ta stanowi współwłasność łączną małżonków. Na zakupionym gruncie od 2001 r., tj. od zakupu jest prowadzona działalność rolnicza (hodowla (`(...)`)). Z uwagi na stan zdrowia oraz wiek, a także brak następców mogących przejąć gospodarstwo postanowiliście Państwo ograniczyć działalność i sprzedać część posiadanego areału. W tym celu dokonaliście Państwo podziału posiadanego areału na działki, przeznaczając na sprzedaż pięć działek (o pow. od 3 tys. do 4 tys. m²), do których możliwy jest dojazd – wytyczyliście Państwo w tym celu drogi dojazdowe. Działki te mają klasę gleby V (słaba) i VI (nieużytki). Były to jedyne czynności mające umożliwić sprzedaż działek. Dla terenu, na którym położone są działki nie ma planu zagospodarowania przestrzennego. Przeznaczone na sprzedaż działki nie mają decyzji o warunkach zabudowy. Działki nie mają żadnego uzbrojenia w jakiekolwiek media (wodę, energię elektryczną, kanalizację etc.). Nie przeprowadzaliście Państwo żadnych działań w kierunku ewentualnego uzbrojenia działek w media – nie występowaliście do żadnych instytucji o warunki przyłączenia jakichkolwiek mediów. W celu znalezienia nabywców zamierzają Państwo zamieścić ogłoszenie na lokalnym portalu internetowym.

W piśmie z 5 stycznia 2022 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – wskazaliście Państwo, że:

1. Numery ewidencyjne działek to: 5/1, 7/1, 7/2, 7/3, 7/4.

2. Czynność nabycia działek była zwolniona od VAT (podatek od towarów i usług).

3. Prawa do odliczenia podatku naliczonego nie było.

4. Prowadzicie Państwo odrębne gospodarstwa rolne jako osoby fizyczne, żadne z Was nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

5. Przez cały okres użytkowania na działce były łąki i pastwiska dla (`(...)`) (w ramach gospodarstw zajmujecie się Państwo hodowlą (`(...)`)).

6. Nic nie wiadomo Państwu o zamiarach uchwalenia przez Gminę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w przewidywalnym terminie (Gmina nie prowadzi żadnych prac w tym kierunku). Nie występowaliście Państwo o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. Jeżeli wystąpią o nie nabywcy działek, nie jesteście Państwo w stanie przewidzieć jaka będzie ich treść.

7. Przedmiotowe działki nie są przewidziane do udostępnienia komukolwiek na podstawie umów cywilnoprawnych.

8. Przed sprzedażą działek nie zamierzają Państwo dokonywać żadnych nakładów finansowych, jedyna czynność którą muszą Państwo wykonać to wytyczenie drogi do działki nr ewid. 7/4 oraz działki pozostającej nadal w Państwa władaniu w ramach gospodarstw rolnych. Bez wytyczenia dojazdu z drogi publicznej sprzedaż działki nr 7/4 byłaby niemożliwa.

9. Zamierzacie Państwo zawierać umowy przedwstępne:

a) obowiązujące przepisy prawa tego wymagają z uwagi na to, że trzeba uwzględnić prawo pierwokupu przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa. Dopiero po nieskorzystaniu przez KOWR z tego prawa możliwe jest sfinalizowanie sprzedaży,

b) na nabywcy będzie ciążył obowiązek zapłaty ceny w określonym terminie, a na sprzedającym obowiązek wydania nieruchomości po spisaniu ostatecznego aktu sprzedaży,

c) nie zamierzają Państwo udzielać żadnych pełnomocnictw w sprawie sprzedaży działek,

d) nie mają Państwo wiedzy jakie i kiedy nakłady na działki będą ponosić kupujący, aktualnie nie są oni jeszcze znani,

e) nie zmierzają Państwo przed podpisaniem umowy finalnej wydawać działek w celu dokonywania na nich jakichkolwiek czynności przez ewentualnych nabywców.

10. Nie zamierzacie Państwo wydzierżawiać działek przeznaczonych do sprzedaży ani przyszłym nabywcom, ani nikomu innemu. Do czasu sprzedaży działki będą użytkowane rolniczo w dotychczasowy sposób.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym sprzedaż działek będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Biorąc pod uwagę fakt, że przeznaczone na sprzedaż działki nie stanowią terenów budowlanych w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, Państwa zdaniem sprzedaż przedmiotowych działek będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

W art. 2 pkt 6 ustawy wskazano, że:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenia usług w świetle art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L Nr 347 z 11 grudnia 2006 str. 1 ze zm.):

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1 ze zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo małżeństwem, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej. Wspólnie prowadzicie Państwo gospodarstwo rolne, na potrzeby którego w 2001 r. Pan nabył działkę rolną o pow. ok. 9 ha. Następnie w 2003 r. wspólność majątkowa została rozszerzona na tą działkę, w związku z czym od 2003 r. działka ta stanowi współwłasność łączną małżonków. Na zakupionym gruncie od 2001 r., tj. od zakupu jest prowadzona działalność rolnicza (hodowla (`(...)`)). Z uwagi na stan zdrowia oraz wiek, a także brak następców mogących przejąć gospodarstwo postanowiliście Państwo ograniczyć działalność i sprzedać część posiadanego areału. W tym celu dokonaliście Państwo podziału posiadanego areału na działki, przeznaczając na sprzedaż pięć działek (o pow. od 3 tys. do 4 tys. m²), do których możliwy jest dojazd – wytyczyliście Państwo w tym celu drogi dojazdowe. Działki te mają klasę gleby V (słaba) i VI (nieużytki). Były to jedyne czynności mające umożliwić sprzedaż działek. Dla terenu, na którym położone są działki nie ma planu zagospodarowania przestrzennego. Przeznaczone na sprzedaż działki nie mają decyzji o warunkach zabudowy. Działki nie mają żadnego uzbrojenia w jakiekolwiek media (wodę, energię elektryczną, kanalizację etc.). Nie przeprowadzaliście Państwo żadnych działań w kierunku ewentualnego uzbrojenia działek w media – nie występowaliście do żadnych instytucji o warunki przyłączenia jakichkolwiek mediów. W celu znalezienia nabywców zamierzają Państwo zamieścić ogłoszenie na lokalnym portalu internetowym.

Wskazaliście Państwo również, że:

1. Numery ewidencyjne działek to: 5/1, 7/1, 7/2, 7/3, 7/4.

2. Czynność nabycia działek była zwolniona od VAT.

3. Prawa do odliczenia podatku naliczonego nie było.

4. Prowadzicie Państwo odrębne gospodarstwa rolne jako osoby fizyczne, żadne z Was nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

5. Przez cały okres użytkowania na działce były łąki i pastwiska dla (`(...)`) (w ramach gospodarstw zajmujecie się Państwo hodowlą (`(...)`)).

6. Nic nie wiadomo Państwu o zamiarach uchwalenia przez Gminę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w przewidywalnym terminie (Gmina nie prowadzi żadnych prac w tym kierunku). Nie występowaliście Państwo o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. Jeżeli wystąpią o nie nabywcy działek, nie jesteście Państwo w stanie przewidzieć jaka będzie ich treść.

7. Przedmiotowe działki nie są przewidziane do udostępnienia komukolwiek na podstawie umów cywilnoprawnych.

8. Przed sprzedażą działek nie zamierzają Państwo dokonywać żadnych nakładów finansowych, jedyna czynność którą muszą Państwo wykonać to wytyczenie drogi do działki nr ewid. 7/4 oraz działki pozostającej nadal w Państwa władaniu w ramach gospodarstw rolnych. Bez wytyczenia dojazdu z drogi publicznej sprzedaż działki 7/4 byłaby niemożliwa.

9. Zamierzacie Państwo zawierać umowy przedwstępne:

a) obowiązujące przepisy prawa tego wymagają z uwagi na to, że trzeba uwzględnić prawo pierwokupu przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa. Dopiero po nieskorzystaniu przez KOWR z tego prawa możliwe jest sfinalizowanie sprzedaży,

b) na nabywcy będzie ciążył obowiązek zapłaty ceny w określonym terminie, a na sprzedającym obowiązek wydania nieruchomości po spisaniu ostatecznego aktu sprzedaży,

c) nie zamierzają Państwo udzielać żadnych pełnomocnictw w sprawie sprzedaży działek,

d) nie mają Państwo wiedzy jakie i kiedy nakłady na działki będą ponosić kupujący, aktualnie nie są oni jeszcze znani,

e) nie zmierzają Państwo przed podpisaniem umowy finalnej wydawać działek w celu dokonywania na nich jakichkolwiek czynności przez ewentualnych nabywców.

10. Nie zamierzacie Państwo wydzierżawiać działek przeznaczonych do sprzedaży ani przyszłym nabywcom, ani nikomu innemu. Do czasu sprzedaży działki będą użytkowane rolniczo w dotychczasowy sposób.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy sprzedaż działek będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy w odniesieniu do sprzedaży ww. działek będziecie Państwo działali w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników.

W niniejszej sprawie, w odniesieniu do planowanej sprzedaży działek nr 5/1, 7/1, 7/2, 7/3, 7/4 brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując planowanej dostawy działek wystąpicie Państwo w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Państwa aktywności w przedmiocie planowanej sprzedaży działek nr 5/1, 7/1, 7/2, 7/3, 7/4, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ww. działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęliście Państwo takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Państwa należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając przedmiotowe działki, będziecie Państwo korzystali z przysługującego Wam prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełnicie przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpicie w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą – w stosunku do tych transakcji. W konsekwencji, sprzedaż działek nr 5/1, 7/1, 7/2, 7/3, 7/4 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż działek nr 5/1, 7/1, 7/2, 7/3, 7/4 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tutejszy organ zaznacza, iż pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak kwoty podatku należnego z tytułu dostawy towaru – nieruchomości) – pojęcia „nie podlega opodatkowaniu” i „zwolniona od podatku” nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której przedmiotowa sprzedaż towarów (działek) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).