Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 listopada 2021 r. wpłynął Pani wniosek z 4 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 grudnia 2021 r. (wpływ 5 stycznia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 28 października 2021 r. w Kancelarii Notarialnej podpisała Pani wraz z małżonkiem umowę sprzedaży działki ze spółką X S.A.

Działka o numerze ewidencyjnym 1/3 położona jest w (`(...)`). W księdze wieczystej jest Pani wraz z małżonkiem wpisani jako wyłączni właściciele – na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej.

Akt notarialny Rep. A nr (`(...)`) dotyczący zawarcia umowy sprzedaży przedmiotowej działki podpisały wszystkie strony.

Opisaną nieruchomość nabyli Państwo pozostając ze sobą w związku małżeńskim na podstawie ustnej umowy dożywocia zawartej z H potwierdzonej aktem własności ziemi z dnia 30 sierpnia 1973 r. wydanego przez Urząd Powiatowy na podstawie art. 1 ust. 1 Ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz. U. Nr 27 poz. 250). Czynność prawna nie podlegała opodatkowaniu.

Działka gruntu nr 1/3 o powierzchni 0,2885 ha:

- powstała w wyniku podziału geodezyjnego działki nr 1/1,

- posiada bezpośredni dostęp do dróg publicznych,

- nie jest zabudowana,

- nie jest uzbrojona w media,

- nie jest dzierżawiona,

- nie jest przedmiotem najmu,

- w ewidencji gruntów została oznaczona symbolami: Rllla – grunty orne oraz S-Rllla – sad,

- nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy,

- jest objęta ostateczną decyzją o warunkach zabudowy, na podstawie, której ustalono warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku handlowo-usługowego,

- jest objęta ostateczną decyzją o pozwoleniu na budowę na podstawie, której zatwierdzono projekt budowlany i udzielono pozwolenia na budowę budynku handlowo-usługowego,

- nie znajduje się w obszarze rewitalizacji,

- nie jest obciążona na podstawie jakiegokolwiek tytułu prawnego lub też bez takiego tytułu użytkowana przez osoby trzecie.

Wraz z małżonkiem nie są Państwo czynnymi podatnikami VAT (podatek od towarów i usług).

W dniu 18 maja 2021 r. małżonek uzyskał interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej nr (`(...)`), o którą wystąpił przed podpisaniem ww. umowy sprzedaży działki 1/3. W interpretacji stwierdzono, iż planowana sprzedaż powinna zostać obłożona podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku udzieliła Pani następujących odpowiedzi:

1. W jaki sposób wykorzystywała Pani działkę nr 1/1, z której została wydzielona działka nr 1/3 od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży?

2. Czy działka nr 1/1, z której została wydzielona działka nr 1/3 była udostępniana przez Panią osobom trzecim na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (np. najmu, dzierżawy, użyczenia)? Jeśli tak, to czy były to umowy odpłatne czy nieodpłatne oraz kiedy i na jaki okres były zawarte?

Ad 1), Ad 2)

Grunty rolne o powierzchni 1,82 ha oraz sad o powierzchni ok. 0,3 ha wchodzące w skład działki 1/1 były wykorzystywane do celów prowadzenia uprawy na potrzeby gospodarstwa rolnego od momentu ich nabycia do 27 grudnia 2000 r. Następnie części działki 1/1 będąca gruntami rolnymi (1,82 ha) była przedmiotem umowy dzierżawy – zawartej w okresie od 28 grudnia 2000 r. do 27 grudnia 2020 r. z J, a później od dnia 28 grudnia 2020 r. do 24 października 2021 r. z P (syn). Ww. umowy dzierżawy miały charakter nieodpłatny i były zawarte w celu uzyskanie uprawnień do renty inwalidzkiej z ubezpieczenia społecznego. Sad (0,3h) oraz część bezrolna działki o powierzchni 0,41 ha, na której znajduje się Pani dom wraz z budynkami gospodarczymi, nie były objęte umową dzierżawy.

3. Czy działka będąca przedmiotem wniosku była do momentu sprzedaży wykorzystywana przez Panią wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaka to była działalność zwolniona od podatku od towarów i usług? Prosimy podać podstawę prawną zwolnienia.

4. Czy przedmiotowa działka była wykorzystywana przez Panią na cele działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.) [2]? Jeżeli tak, to prosimy wskazać, czy prowadziła Pani gospodarstwo rolne jako rolnik ryczałtowy zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy [3]?

5. Czy z ww. działki dokonywane były przez Panią zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych? Czy też przeznaczała Pani produkty rolne z tej nieruchomości wyłącznie na własne potrzeby?

Ad 3), Ad 4), Ad 5)

Na działce będącej przedmiotem wniosku nie była prowadzona żadna działalność. Działka 1/3 została wyodrębniona w miejscu przydomowego sadu, z którego zbiory były wykorzystywane na własny użytek.

6. Kto i dlaczego dokonał podziału geodezyjnego działki nr 1/1?

Decyzja nr (`(...)`) została wydana przez Wójta Gminy na podstawie wniosku Pani i męża w celu wydzielenia z działki 1/1 odrębnej działki (1/3) przeznaczonej na sprzedaż pod zabudowę usługową. Załącza Pani kopię decyzji.

7. Kto wystąpił o decyzję o warunkach zabudowy dla działki nr 1/3, na podstawie której ustalono warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku handlowo-usługowego?

Wnioskodawcą było X S.A. Załącza Pani kopię decyzji o warunkach zabudowy.

8. Kto wystąpił o decyzję o pozwoleniu na budowę na działce 1/3, na podstawie której zatwierdzono projekt budowlany i udzielono pozwolenia na budowę budynku handlowo-usługowego?

Wnioskodawcą było X S.A. Załącza Pani kopię decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenie na budowę dla X S.A.

9. Czy przed sprzedażą działki nr 1/3 zawarła Pani z nabywcą – X S.A. umowę przedwstępną kupna/sprzedaży tej działki? Jeśli tak, to prosimy wyjaśnić:

a) Jakie warunki zawierała ta umowa przedwstępna? Prosimy szczegółowo wymienić i opisać jakie postanowienia dotyczące transakcji sprzedaży działki wynikały z zawartej umowy przedwstępnej (np. uzyskanie zgód, pozwoleń, opinii, decyzji itp.).

b) Jakie prawa i obowiązki wynikały z postanowień umowy przedwstępnej i ciążyły na Pani, a jakie na stronie kupującej? Prosimy o szczegółowe opisanie.

Tak, przed sprzedażą działki zawarła Pani wraz z małżonkiem w dniu 20 grudnia 2019 r. przed notariuszem umowę przedwstępną sprzedaży z firmą X S.A.

Warunki, które muszą się spełnić, aby doszło do sprzedaży ww. nieruchomości:

1. Uzyskania przez kupującego prawomocnej i wykonalnej decyzji o warunkach zabudowy lub uchwaleniu planu zagospodarowania przestrzennego.

2. Uzyskania przez kupującego prawomocnej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę, z której będzie wynikać możliwość zabudowania przedmiotowej nieruchomości.

3. Dokonania prawomocnego i ostatecznego geodezyjnego podziału działki gruntu nr 1/1, w wyniku którego powstanie niezabudowana działka gruntu o obszarze około 0,3 ha.

4. Uzyskania przez kupującego prawomocnej decyzji wydanej przez właściwy organ, która będzie zezwalać na lokalizację zjazdu na przedmiotową nieruchomość.

5. Uzyskania przez kupującego zezwolenia na wycięcie drzew.

6. Uzyskania przez kupującego zezwolenia na wycinkę drzew kolidujących z zakresem przebudowy pasa drogowego.

7. Niestwierdzenia przez kupującego ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości, skutkującego koniecznością rekultywacji.

8. Potwierdzenia przez kupującego badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych.

9. Uzyskania przez kupującego warunków technicznych przyłączy – kanalizacji sanitarnej, wodnej, kanalizacji deszczowej oraz przyłącza energetycznego, zgodnie z koncepcją kupującego.

10. Potwierdzenie charakteru nieoranego przedmiotowej działki gruntu powstałej z podziału geodezyjnego działki gruntu nr 1/1 – poprzez zmianę użytku gruntowego.

11. Uzyskania przez kupującego warunków technicznych usunięcia kolizji infrastruktury technicznej z planowanym obiektem handlowym.

12. Uzyskania przez Sprzedającego własnym kosztem i staraniem najpóźniej do dnia zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez właściwego Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS), o konieczności naliczenia, bądź zwolnienia z naliczenia podatku VAT.

13. Staraniem i na własny koszt sprzedających – założenia nowej księgi wieczystej bez obciążeń dla działki gruntu o obszarze około 0,3 ha albo uzyskanie zgody uprawnionych do ograniczonych praw rzeczowych – na bezciężarowe odłączenie przedmiotowej działki pochodzącej z podziału geodezyjnego działki gruntu 1/1 – w terminie 3 miesięcy od dnia uzyskania decyzji podziałowej.

14. Uzyskania przez kupującego promesy na sprzedaż alkoholu powyżej 4,5% w planowanym obiekcie handlowym.

15. Uzyskania zgody zarządcy drogi na zniesienie ograniczenia tonażowego dla pojazdów o masie powyżej 25 t. w celu umożliwienia kupującej spółce obsługi komunikacyjnej projektowanego budynku.

16. Staraniem i na własny koszt rozwiązania lub zmiany umowy dzierżawy w ten sposób aby powyższa dzierżawa nie obejmowała przedmiotowej działki gruntu o powierzchni około 0,3 ha powstałej z podziału geodezyjnego działki gruntu 1/1.

17. Czy przed sprzedażą działki nr 1/3 udzieliła Pani jakichkolwiek pełnomocnictw lub innych umocowań dla nabywcy? Jeżeli odpowiedź na pytanie jest twierdząca, to prosimy wskazać ich zakres, szczegółowo wymienić i opisać jakie postanowienia dotyczące transakcji sprzedaży działki wynikały z udzielonego pełnomocnictwa lub innego umocowania (np. uzyskanie zgód, pozwoleń, opinii, decyzji itp.).

18. Jeżeli przed sprzedażą działki zawarła Pani z nabywcą umowę przedwstępną kupna/sprzedaży działki lub udzieliła Pani jakichkolwiek pełnomocnictw lub innych umocowań, prosimy wymienić i szczegółowo opisać poszczególne czynności jakie zrealizował nabywca/pełnomocnik na podstawie ww. dokumentów.

Ad 10), Ad 11)

Zgodnie z umową przedwstępną małżonkowie oświadczyli, iż udzielili pełnomocnictwa kupującej Spółce pod firmą: X S.A. do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń opisanych powyżej, w szczególności składania wniosków oraz odbioru wymaganych decyzji i postanowień, pokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem na terenie nieruchomości aktu warunków technicznych dotyczących przyłączenia do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej oraz sieci elektorenergetycznej, w szczególności do złożenia wniosków o wydanie przedmiotowych warunków oraz ich odbioru, uzyskaniem decyzji na lokalizację zjazdu publicznego, w szczególności do złożenia wniosków w celu ich uzyskania oraz odbioru.

W umowie zawarto również zapis, że pełnomocnik ma prawo do dysponowania przedmiotową działką na cele budowlane w rozumieniu art. 33 ust. 2 pkt 2) w zw. z art. 3 ust. 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane, w zakresie występowania z wnioskiem o pozwolenie na budowę, uzyskanie zgód, opinii i tym podobnych.

12. Czy po zawarciu ewentualnej umowy przedwstępnej, a przed sprzedażą nabywca na tej działce dokonał inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększyły jej atrakcyjność jak np. ogrodzenie, budowa lub utwardzenie drogi? Jeżeli tak, to prosimy wskazać jakich inwestycji dokonał nabywca?

Po zawarciu umowy przedwstępnej a przed sprzedażą nabywca nie dokonywał inwestycji infrastrukturalnych.

13. Czy posiada Pani jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz opisanej we wniosku)? Jeśli tak, należy wskazać ile i jakie.

Posiada Pani z mężem inne nieruchomości, które nie są przenaczone do sprzedaży.

14. Czy dokonywała Pani wcześniej sprzedaży nieruchomości? Jeśli tak, to prosimy podać informacje odrębnie dla każdej sprzedanej nieruchomości:

a) Kiedy i w jaki sposób weszła Pani w posiadanie tych nieruchomości?

b) W jakim celu nabyła Pani te nieruchomości?

c) W jaki sposób wykorzystywała Pani te nieruchomości od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?

d) Kiedy dokonała Pani ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?

e) Ile nieruchomości zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, a jeśli zabudowanych – to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?

f) Czy z tytułu sprzedaży którejkolwiek nieruchomości (należy wskazać której) była Pani zobowiązana zarejestrować się jako czynny podatnik VAT i wykazać należny podatek VAT od tej sprzedaży?

Nie dokonywała Pani sprzedaży nieruchomości.

Pytanie

Wobec powyższego opisu stanu faktycznego, i ciążącym na Pani obowiązku uzyskania indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez właściwego Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS), o konieczności naliczenia, bądź zwolnienia z naliczenia podatku VAT, zwraca się Pani z pytaniem, czy sprzedaż tej nieruchomości ma zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług VAT?

Pani stanowisko w sprawie

W związku z wydaniem dla działku 1/3 ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy oraz decyzji o pozwoleniu na budowę przed zawarciem umowy sprzedaży, straciła ona status terenu niezabudowanego innego niż teren budowlany i w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług jest terenem budowlanym. Zatem należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W związku z tym, iż nabycie gruntów rolnych, w skład których wchodziła działka 1/3 nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT. Mając powyższe na uwadze stwierdza Pani, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej będącej we współwłasności małżeńskiej nie będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Sprzedaż działki 1/3 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,

2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Jak stanowi art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

W myśl art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

W świetle art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W myśl art. 198 ustawy Kodeks cywilny:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Na mocy art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

a) dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;

b) dostawa terenu budowlanego.

Jak wynika z art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ww. ustawa Kodeks cywilny.

Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży w myśl art. 535 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 ustawy Kodeks cywilny, w myśl którego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 ustawy Kodeks cywilny.

W świetle art. 389 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej.

W oparciu o art. 389 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia.

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Ponadto należy zwrócić uwagę na kwestię udzielania pełnomocnictw, która to została uregulowana w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo ustawy Kodeks cywilny.

Stosownie do art. 95 ustawy Kodeks cywilny:

§ 1. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela.

§ 2. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

Na mocy art. 96 ustawy Kodeks cywilny:

Umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Jak wynika z art. 98 ustawy Kodeks cywilny:

Pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Na podstawie art. 99 ustawy Kodeks cywilny:

§ 1. Jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.

§ 2. Pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Jak stanowi art. 108 ustawy Kodeks cywilny:

Pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonywa w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Zgodnie z art. 109 ustawy Kodeks cywilny:

Przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 ustawy Kodeks cywilny, pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z opisu sprawy wynika, że 28 października 2021 r. podpisała Pani wraz z małżonkiem umowę sprzedaży niezabudowanej działki ze spółką X S.A. Przed sprzedażą działki zawarła Pani wraz z małżonkiem w dniu 20 grudnia 2019 r. umowę przedwstępną sprzedaży z kupującym.

Warunki, które musiały się spełnić, aby doszło do sprzedaży ww. nieruchomości to m.in.:

1. Uzyskanie przez kupującego prawomocnej i wykonalnej decyzji o warunkach zabudowy lub uchwaleniu planu zagospodarowania przestrzennego.

2. Uzyskanie przez kupującego prawomocnej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę, z której będzie wynikać możliwość zabudowania przedmiotowej nieruchomości.

3. Dokonanie prawomocnego i ostatecznego geodezyjnego podziału działki gruntu nr 1/1, w wyniku którego powstanie niezabudowana działka gruntu o obszarze około 0,3 ha.

4. Uzyskanie przez kupującego prawomocnej decyzji wydanej przez właściwy organ, która będzie zezwalać na lokalizację zjazdu na przedmiotową nieruchomość.

5. Uzyskanie przez kupującego zezwolenia na wycięcie drzew.

6. Uzyskanie przez kupującego zezwolenia na wycinkę drzew kolidujących z zakresem przebudowy pasa drogowego.

7. Niestwierdzenie przez kupującego ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości, skutkującego koniecznością rekultywacji.

8. Potwierdzenie przez kupującego badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych.

9. Uzyskanie przez kupującego warunków technicznych przyłączy – kanalizacji sanitarnej, wodnej, kanalizacji deszczowej oraz przyłącza energetycznego, zgodnie z koncepcją kupującego.

10. Potwierdzenie charakteru nieoranego przedmiotowej działki gruntu powstałej z podziału geodezyjnego działki gruntu nr 1/1 – poprzez zmianę użytku gruntowego.

11. Uzyskanie przez kupującego warunków technicznych usunięcia kolizji infrastruktury technicznej z planowanym obiektem handlowym.

12. Uzyskanie przez Sprzedającego własnym kosztem i staraniem najpóźniej do dnia zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez właściwego Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS), o konieczności naliczenia, bądź zwolnienia z naliczenia podatku VAT.

13. Staraniem i na własny koszt sprzedających – założenie nowej księgi wieczystej bez obciążeń dla działki gruntu o obszarze około 0,3 ha albo uzyskanie zgody uprawnionych do ograniczonych praw rzeczowych – na bezciężarowe odłączenie przedmiotowej działki pochodzącej z podziału geodezyjnego działki gruntu 1/1 – w terminie 3 miesięcy od dnia uzyskania decyzji podziałowej.

14. Uzyskanie przez kupującego promesy na sprzedaż alkoholu powyżej 4,5% w planowanym obiekcie handlowym.

15. Uzyskanie zgody zarządcy drogi na zniesienie ograniczenia tonażowego dla pojazdów o masie powyżej 25 t. w celu umożliwienia kupującej spółce obsługi komunikacyjnej projektowanego budynku.

16. Staraniem i na własny koszt rozwiązanie lub zmianę umowy dzierżawy w ten sposób aby powyższa dzierżawa nie obejmowała przedmiotowej działki gruntu o powierzchni około 0,3 ha powstałej z podziału geodezyjnego działki gruntu 1/1.

Zgodnie z umową przedwstępną małżonkowie udzielili pełnomocnictwa kupującej do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń opisanych powyżej, w szczególności składania wniosków oraz odbioru wymaganych decyzji i postanowień, dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem na terenie nieruchomości warunków technicznych dotyczących przyłączenia do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej oraz sieci elektorenergetycznej, w szczególności do złożenia wniosków o wydanie przedmiotowych warunków oraz ich odbioru, uzyskaniem decyzji na lokalizację zjazdu publicznego, w szczególności do złożenia wniosków w celu ich uzyskania oraz odbioru.

W umowie zawarto również zapis, że pełnomocnik ma prawo do dysponowania przedmiotową działką na cele budowlane w rozumieniu art. 33 ust. 2 pkt 2) w zw. z art. 3 ust. 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane, w zakresie występowania z wnioskiem o pozwolenie na budowę, uzyskanie zgód, opinii i tym podobnych.

Z powyższego wynika, że Nabywca dokonywał szeregu określonych czynności w związku ze sprzedażą przez Panią przedmiotowej działki. Pomimo, że ww. czynności dokonywane były przez przyszłego właściciela, to aby takie czynności mogły zostać poczynione, to faktyczny właściciel nieruchomości musi wystąpić z wnioskiem lub udzielić stosownych pełnomocnictw potencjalnemu przyszłemu właścicielowi, tak aby mógł on działać w jego imieniu. Jak wskazano wyżej, udzieliła Pani Kupującemu stosownego pełnomocnictwa.

Okoliczność, że część z ww. działań, nie była podejmowana bezpośrednio przez Panią, ale przez Kupującego nie oznacza, że pozostają bez wpływu na Pani sytuację prawną. Po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez Kupującego wywołują skutki bezpośrednio w Pani sferze prawnej. Z kolei Kupujący dokonując ww. działań uatrakcyjnił przedmiotową nieruchomość stanowiącą nadal Pani własność. Działania te, dokonywane za pełną Pani zgodą, wpłynęły generalnie na podniesienie atrakcyjności nieruchomości jako towaru i wzrost jej wartości.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży przedmiotowej nieruchomości gruntowej nie korzystała Pani z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności. W taki sposób zorganizowała Pani sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, że niejako jej działania łącznie z działaniami przyszłego nabywcy stanowiły pewnego rodzaju wspólne przedsięwzięcie.

Do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej posiadała Pani prawo własności nieruchomości, która podlegała wielu czynnościom. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostały „wykonane” w Pani sferze prawnopodatkowej . W tym kontekście bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania ww. czynności przez potencjalnego nabywcę. W efekcie wykonywanych czynności dostawie podlegała nieruchomość o zupełnie innym charakterze jak w chwili zawarcia umowy przedwstępnej.

Zatem w przedmiotowej sprawie podejmując ww. czynności zaangażowała Pani środki podobne do tych, jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazała aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W ocenie tut. Organu uznać należy, że podejmowane przez Panią działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w ramach zarządu jej majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że ww. sprzedaż była dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Pani działała jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy był składnik Pani majątku osobistego, a sprzedaż ww. nieruchomości stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

Reasumując, skoro w przedmiotowej sprawie wystąpiły przesłanki stanowiące podstawę uznania Pani za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży przez Panią działki niezabudowanej 1/3 będącej we współwłasności małżeńskiej podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako akt prawa miejscowego wiąże zarówno organy administracji, osoby fizyczne, osoby prawne, jak i inne jednostki organizacyjne. Zatem w sytuacji, gdy na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, to właśnie zapisom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego należy nadać decydujące znaczenie dla oceny przeznaczenia danego terenu, w tym również dla potrzeb art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:

państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 – Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania zwolnienia przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem sprzedaży była niezabudowana działka, która nie jest ujęta w miejscowym planie zagospodarowania terenu. Natomiast jest ona objęta ostateczną decyzją o warunkach zabudowy oraz ostateczną decyzją o pozwoleniu na budowę.

W świetle powyższych okoliczności należy wskazać, że przedmiotowa działka spełnia definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Zatem należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

· towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

· brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowanie do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z opisu sprawy, nabyła Pani działkę 1/1, z której została wydzielona działka 1/3 na podstawie ustnej umowy dożywocia zawartej z H potwierdzonej aktem własności ziemi wydanym przez Urząd Powiatowy na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych, czynność ta nie podlegała opodatkowaniu. Z uwagi na okoliczność, iż nabycie ww. działki nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, nie można uznać, że nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem.

Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że dostawa przez Panią przedmiotowej działki będącej we współwłasności małżeńskiej nie korzysta także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, iż nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

Reasumując wskazać należy, że dokonując sprzedaży przedmiotowej działki będącej we współwłasności małżeńskiej działała Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym, sprzedaż tej działki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy i nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Zatem ww. sprzedaż opodatkowana jest podatkiem VAT według określonej stawki podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Pani należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do uzupełnienia wniosku, tutejszy organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów. Natomiast w myśl art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena Pani stanowiska dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dołączonych do wniosku dokumentów.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).