0112-KDIL1-3.4012.540.2021.2.KS
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca, właściciel działek ewidencyjnych 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/9, 1/10 i 1/11, planuje ich odpłatne zbycie w krótkim czasie. Działki te zostały wydzielone z większej działki nr 1, nabytej przez Wnioskodawcę w 1978 r. w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. W 2016 r. działka nr 1 została podzielona na mniejsze działki, z których część przeznaczono pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, a planowana sprzedaż działek ma na celu wzbogacenie jego majątku prywatnego. Organ uznał, że odpłatne zbycie wymienionych działek przez Wnioskodawcę nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie będzie to działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o VAT, lecz jedynie zarząd majątkiem prywatnym.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 21 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania odpłatnego zbycia działek. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 grudnia 2021 r. (wpływ 20 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca, na mocy umowy sprzedaży zawartej w dniu (`(...)`)1978 r., Repertorium (`(...)`), nabył jako jedyny właściciel działkę rolną o numerze działki 1. Powyższa nieruchomość została następnie na wniosek Wnioskodawcy w 2016 r. podzielona na mniejsze działki o numerach ewidencyjnych: 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/9, 1/10, 1/11, które zostały sklasyfikowane jako grunty orne z wyjątkiem działki 1/10, sklasyfikowanej jako grunty rolne zabudowane. Pozostałe grunty zostały wydzielone jako drogi pod numerami działek 1/1, 1/7, 1/8, 1/13 i stały się własnością gminy. Wspomniane działki (1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/9, 1/10, 1/11) są wyłączną własnością prywatną Wnioskodawcy.
W dniu (`(...)`) 2012 r. Rada Gminy podjęła Uchwałę nr (`(...)`) w przedmiocie zatwierdzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi (`(...)`), w którym zakwalifikowano obszary, na których położone są wskazane działki, pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. W 2021 r. Wnioskodawca zwrócił się do Urzędu Gminy z wnioskiem o wydanie wypisu z Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy w zakresie dotyczącym działek o nr ew. 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/9, 1/10, 1/11, zgodnie z którym uzyskał informację, że ww. działki z wyłączeniem działki o nr ew. 1/4 znalazły się na terenie przeznaczonym przez gminę jako obszar pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z dopuszczeniem usług nieuciążliwych, zabudowę usługową z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz teren cmentarza, zieleń urządzoną i parking (ust. 1 pkt. 1 Wypisu z Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy).
Z uwagi na przyjęty przez Radę Gminy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i objęcie działek Wnioskodawcy (z pominięciem działki o nr ew. 1/4) planem przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, dotychczasowe przeznaczenie działek, względem chwili ich zakupu, uległo zmianie i z łatwością mogłyby zostać przekształcone w działki budowlane. Wnioskodawca zaczął od jakiegoś czasu otrzymywać korzystne propozycje odkupienia przedmiotowych działek przez osoby fizyczne jak i przedsiębiorców, które jest skłonny przyjąć. Z uwagi na bardzo duże zainteresowanie wskazanymi działkami przez osoby fizyczne jak i przedsiębiorców, Wnioskodawca rozważa sprzedaż działek w krótkich odstępach czasu.
Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, której przedmiotem jest obrót nieruchomościami ani nie zamierza prowadzić takiej działalności w przyszłości.
Działki będące przedmiotem niniejszej interpretacji nigdy nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy a środki pozyskane z ich sprzedaży mają zasilić jego majątek prywatny.
Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym oraz nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych z własnej działalności rolniczej.
Wnioskodawca nie poczynił żadnych działań mających na celu zwiększenie wartości działek z wyjątkiem dokonania podziału działki o nr ew. 1 na mniejsze tj. działki nr 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/9, 1/10, 1/11 oraz wylania fundamentów pod budowę budynku na działce o nr 1/10, którego budowa nie została zakończona do dnia dzisiejszego.
Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości.
Na potrzeby niniejszej interpretacji Wnioskodawca oświadcza, że planuje zbyć działki o nr ew. 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/9, 1/10, 1/11.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:
1. Wnioskodawca nie jest obecnie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W latach 1996-2005 prowadził działalność gospodarczą pod firmą (…) spółka jawna wraz z wspólnikiem, w którym to okresie pozostawał czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność została zakończona w 2005 r. z uwagi na śmierć wspólnika.
2. Wnioskodawca nabył działkę rolną o nr 1 w celu powiększenia prowadzonego przez niego w tamtym czasie gospodarstwa rolnego.
3. Przy dokonywaniu podziału działki nr 1 Wnioskodawcy przyświecała wyłącznie chęć zabezpieczenia swoich dzieci na przyszłość. Chciał podarować im część wyodrębnionej w skutek podziału ww. działki ziemi, aby w przyszłości miały własny teren pod budowę domów, w których zamieszkałyby ze swoimi rodzinami. Pomysł sprzedaży uzyskanych w skutek podziału działek pojawił się znacznie później, w okolicy 2019 r., jak syn Wnioskodawcy ostatecznie zrezygnował z zamieszkania na stałe na przygotowanej dla niego działce nr 1/10 (z wylanymi fundamentami).
4. Wnioskodawca podjął się wylania fundamentów na działce nr 1/10 w czerwcu 2011 r. pod budowę domu jednorodzinnego dla swojego syna i jego przyszłej rodziny. Po ślubie syn wyprowadził się jednak do miejscowości, w której zamieszkiwała jego żona i zamieszkuje tam do dnia dzisiejszego, przez co przyczyna wylania fundamentów odpadła i budowa domu nie była kontynuowana.
5. Wnioskodawca, przed dokonaniem podziału działki nr 1, wykorzystywał ją w ramach prowadzonej działalności rolniczej. Po dokonaniu podziału Wnioskodawca wykorzystywał poszczególne działki do:
5.1. Działka nr 1/2 – działka nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana w żadnym celu zarobkowym. Od dokonania podziału działka leży odłogiem.
5.2. Działka nr 1/3 – działka nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana w żadnym celu zarobkowym. Od dokonania podziału działka leży odłogiem.
5.3. Działka nr 1/4 – działka nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana w żadnym celu zarobkowym. Od dokonania podziału działka leży odłogiem.
5.4. Działka nr 1/5 – działka nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana w żadnym celu zarobkowym. Od dokonania podziału działka leży odłogiem.
5.5. Działka nr 1/6 – działka nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana w żadnym celu zarobkowym. Od dokonania podziału działka leży odłogiem.
5.6. Działka nr 1/9 – działka nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana w żadnym celu zarobkowym. Od dokonania podziału działka leży odłogiem.
5.7. Działka nr 1/10 – działka nie była wykorzystywana w żadnym celu zarobkowym. W czerwcu 2011 r. Wnioskodawca rozpoczął wylew fundamentów pod budowę domu jednorodzinnego dla syna, który w ostateczności nie zdecydował się na zamieszkanie na przedmiotowej działce. Do dnia dzisiejszego działka wraz z wylanymi fundamentami nie służy żadnemu sprecyzowanemu celowi, w szczególności ukończenia domu.
5.8. Działka nr 1/11 – działka nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana w żadnym celu zarobkowym z wyjątkiem powziętego zamiaru sprzedaży. Od dokonania podziału działka leży odłogiem.
6. Wnioskodawca oświadcza, że:
6.1. Działka nr 1 przed podziałem nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, użyczenia itp.
6.2. Działka nr 1/2 – nie była, nie jest i nie będzie przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, użyczenia itp.
6.3. Działka nr 1/3 – nie była, nie jest i nie będzie przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, użyczenia itp.
6.4. Działka nr 1/4 – nie była, nie jest i nie będzie przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, użyczenia itp.
6.5. Działka nr 1/5 – nie była, nie jest i nie będzie przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, użyczenia itp.
6.6. Działka nr 1/6 – nie była, nie jest i nie będzie przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, użyczenia itp.
6.7. Działka nr 1/9 – nie była, nie jest i nie będzie przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, użyczenia itp.
6.8. Działka nr 1/10 – nie była, nie jest i nie będzie przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, użyczenia itp.
6.9. Działka nr 1/11 – nie była, nie jest i nie będzie przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, użyczenia itp.
7. Wnioskodawca oświadcza, że nie był inicjatorem uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu, na którym znajdują się przedmiotowe działki. Został on opracowany z inicjatywy Rady Gminy.
8. Wnioskodawca wskazuje, że przeznaczenie działki o nr ew. 1/4 w myśl Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy jest tożsame z przeznaczeniem działek nr 1/2, 1/3, 1/5, 1/6, tj. pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Wnioskodawca składał wniosek o wydanie odpisu dotyczącego wszystkich należących do Niego działek, lecz urzędnik przygotowujący wypis omyłkowo nie wymienił w wyliczeniu działki o nr 1/4. Wnioskodawca złożył wniosek o sprostowanie ww. omyłki pisarskiej i jest już w posiadaniu prawidłowo sporządzonego wypisu. Wobec powyższego, jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji, Wnioskodawca rozważa sprzedaż również tej działki (1/4).
9. Na dzień dzisiejszy dla żadnej z przedmiotowych działek nie została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę. Wnioskodawca nie składał do tej pory wniosków o wydanie takich decyzji i nie zamierza ich składać. Chce sprzedać przedmiotowe działki w takim stanie, w jakim się obecnie znajdują.
10. Wnioskodawca wskazuje, że na jednej z działek została postawiona w 2019 r. tabliczka z napisem: „SPRZEDAM” wraz z numerem telefonu do Wnioskodawcy. We wrześniu 2021 r., po skierowaniu do organu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca wystawił ogłoszenie o sprzedaży dotyczące działki o nr 1/11 na stronie internetowej o adresie (…). Przy wystawianiu ww. ogłoszenia internetowego Wnioskodawca nie korzystał z usług żadnych pośredników ani płatnych, faworyzowanych form ogłoszenia. Ponadto, Wnioskodawca prowadził rozmowy ze zgłaszającymi się do niego osobami zainteresowanymi nabyciem działek/działki, nie formułując przy okazji rozmów żadnych skonkretyzowanych propozycji, mogących być kojarzonymi z ofertą sprzedaży. Wnioskodawca nie korzystał i nie zamierza korzystać z usług biura pośrednictwa sprzedaży nieruchomości.
11. Wnioskodawca wskazuje, że oprócz wymienionych we wniosku działek posiada również działkę o nr ew. 2, położoną w (…), zakupioną w tym samym czasie co przedmiotowa działka nr 1. Działka nr 2 posiada powierzchnie 2,78 ha i zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, jest sklasyfikowana jako grunty inwestycyjne, lecz na dzień dzisiejszy do działki nie jest poprowadzony dojazd od ulicy głównej, od której oddziela ją kilka innych działek będących własnością różnych właścicieli. Wobec powyższego, Wnioskodawca nie planuje w najbliższym czasie sprzedaży tej działki, na pewno nie do chwili doprowadzenia do niej dojazdu od ulicy głównej, wobec czego z woli Wnioskodawcy nie została ona ujęta we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.
12. Wnioskodawca do dnia dzisiejszego nie zawierał z żadnym potencjalnym nabywcą którejkolwiek z przedmiotowych działek umowy przedwstępnej sprzedaży działki ani nie przyjmował żadnych zaliczek bądź zadatków na poczet przyszłej sprzedaży działki. Wnioskodawca chce w pierwszej kolejności poznać opinię Krajowej Informacji Skarbowej dotyczącej jego zamiaru zbycia przedmiotowych działek zanim podejmie jakiekolwiek dalsze kroki do niej zmierzające. Wnioskodawca nie zamierza w przyszłości podpisywać z potencjalnymi nabywcami umów przedwstępnych sprzedaży przedmiotowych działek. Na dzień dzisiejszy, główne grono osób zainteresowanych nabyciem przedmiotowych działek to lokalni mieszkańcy oraz osoby z sąsiednich powiatów.
Pytania
1. Jeżeli Wnioskodawca dokona odpłatnego zbycia działek o nr ew. 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/9, 1/10, 1/11 w krótkich odstępach czasu to czy od ww. zbycia towarów powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i w konsekwencji będzie zobowiązany do zapłacenia podatku od odpłatnego zbycia ww. towarów (działek)?
2. Czy przy dokonywaniu oceny zaistnienia obowiązku podatkowego wynikającego z przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, od odpłatnej sprzedaży działek o nr ew. 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/9, 1/10, 1/11 w krótkich odstępach czasu będzie miało znaczenie, czy towary te (działki) zostaną sprzedane osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej czy podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą?
Pana stanowisko w sprawie
Stanowisko Wnioskodawcy wobec zadanego pytania nr 1.
W przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę nieruchomości w postaci działek o nr ew. 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/9, 1/10, 1/11 w krótkich odstępach czasu nie powstanie obowiązek podatkowy w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT (podatek od towarów i usług)), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
„Towary”, w rozumieniu ustawy, zgodnie z jej art. 2 pkt 6, są to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, natomiast pojęcie „sprzedaży” rozumiane jest jako odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel [`(...)`].
Art. 15 ust. 1 ustawy o VAT jasno wskazuje, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, natomiast działalność gospodarcza rozumiana jest jako obejmująca wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Na podstawie powyższych przepisów można stwierdzić, że aby opodatkować czynność na podstawie ustawy o VAT, muszą zostać spełnione łącznie dwie przesłanki – czynność musi być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czynność ta wykonywana jest przez podmiot będący podatnikiem na gruncie ustawy o VAT.
Niewątpliwie, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, sprzedaż ww. działek przez Wnioskodawcę powinna być postrzegana jako odpłatna dostawa towarów wskazana w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
Jednakże w rozumieniu ustawy Wnioskodawca nie powinien być postrzegany jako podatnik. Art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jasno wskazuje, że działalność gospodarcza to czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W sytuacji przedstawionej w złożonym wniosku Wnioskodawca co prawda zamierza dokonać sprzedaży kilku towarów w postaci nieruchomości, jednakże sprzedaż ta ma charakter incydentalny. Wnioskodawca nie ma zamiaru zająć się obrotem nieruchomościami w sposób ciągły, jego celem jest jedynie odpłatne zbycie 8 sztuk towarów, którego nie można uznać ani za czynność zorganizowaną, ani za prowadzenie działalności gospodarczej z uwagi na brak wystąpienia takich cech jak: ciągłość, trwałość, powtarzalność czynności.
Należy mieć na uwadze, że ww. działki wchodzą w skład majątku prywatnego Wnioskodawcy, więc ich okazjonalne zbycie jest przynależnym jako właścicielowi prawem do rozporządzenia rzeczą, a nie prowadzeniem działalności gospodarczej.
Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie europejskim, ze wskazaniem na Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 4 października 1995 r. C-291/92 „Sprzedaż składników majątku osobistego w kontekście zakresu przedmiotowego podatku VAT”, w sentencji którego jasno wskazano, że, tu cytat: „Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, należy uznać ją za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej” koniec cytatu.
Powyższe stanowisko jasno wskazuje, że sprzedaż gruntu w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie może zostać uznana za działalność gospodarczą na gruncie ustawy o VAT, a sprzedaż przedstawiona w opisie stanu faktycznego nie ma znamion profesjonalnego obrotu nieruchomościami dokonywanego przez Wnioskodawcę. Fakt, że powyższe orzeczenie dotyczyło osoby fizycznej prowadzącej działalność rolniczą, którego przymiotu nie można przypisać Wnioskodawcy, pozostaje – na gruncie przepisów – bez znaczenia przy ocenie podobieństwa sytuacji Wnioskodawcy z sytuacją podmiotu występującego w przytoczonym orzeczeniu.
Stanowisko Wnioskodawcy wobec zadanego pytania nr 2.
Ponieważ na gruncie ustawy o VAT podmiot, na rzecz którego została dokonana odpłatna dostawa towarów jest relewantny w stosunku do zaistnienia okoliczności powstania obowiązku podatkowego, dokonanie sprzedaży nieruchomości w postaci ww. działek będących prywatną własnością Wnioskodawcy dokonane w zakresie rozporządzenia jego prywatnym majątkiem nie będzie podlegało opodatkowaniu na gruncie ustawy o VAT niezależnie od tego, czy zostało dokonane na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej czy przedsiębiorcy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach − rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się
przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości (działek) istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży nieruchomości (działek) będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.) – a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy – jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.
Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.
Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Analiza okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów przy uwzględnieniu orzeczenia TSUE, prowadzi do wniosku, że trudno uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek będących przedmiotem wniosku. Pomimo, że grunty spełniają definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, to okoliczności niniejszej sprawy nie wskazują, że sprzedając ww. działki będzie Pan działać w charakterze handlowca.
Planowana przez Pana sprzedaż opisanych we wniosku działek nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie wystąpi bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzą, że dostawa nieruchomości gruntowych wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z okoliczności sprawy, nie podejmował i nie zamierza Pan podejmować, w związku z zamiarem sprzedaży działek, ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, takich jak np. uzbrojenie terenu – doprowadzenie do niego mediów, ogrodzenie działek. Natomiast czynności podjęte przez Pana jak przeprowadzony podział działek czy wystawienie tabliczki sprzedażowej i ogłoszenia internetowego nie przesądza o tym, że planowana przez Pana sprzedaż działek będzie podlegać opodatkowaniu. Podobnie wylanie fundamentów na jednej z działek pod budowę domu dla syna nie jest taką przesłanką. Tak, więc nie wystąpi ciąg zdarzeń, który wskazywałby na Pana aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.
W konsekwencji, dokonując sprzedaży przedmiotowych działek, będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem sprzedaż działek będzie stanowiła działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.
Zatem zbycie działek nie będzie skutkowało uznaniem Pana za podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym ich sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Odpowiadając na zadane przez Pana pytania należy stwierdzić, że:
-
odpłatne zbycie działek o nr ew. 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/9, 1/10, 1/11 w krótkich odstępach czasu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w rozumieniu ustawy i w konsekwencji nie będzie Pan zobowiązany do zapłacenia podatku od odpłatnego zbycia ww. towarów (działek),
-
nie będzie miało znaczenie, czy towary te (działki) zostaną sprzedane osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej czy podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą.
W konsekwencji stanowisko Pana należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do uzupełnienia wniosku, tutejszy organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów. Natomiast w myśl art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena Pana stanowiska dotyczącego przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dołączonych do wniosku dokumentów.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili