Interpretacja dotyczy zastosowania procedury VAT marża przy sprzedaży konia przez firmę pośredniczącą. Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w sprzedaży koni. Koń został nabyty od obywatela Stanów Zjednoczonych, który nie jest podatnikiem VAT, a następnie sprzedany obywatelowi Szwajcarii, również niebędącemu podatnikiem VAT. Koń nie opuścił terytorium Unii Europejskiej. Organ podatkowy uznał, że w tej sytuacji podatnik ma prawo do zastosowania procedury VAT marża, ponieważ spełnione są warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
12 stycznia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 3 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze szczególnej procedury określonej w art. 120 ust. 4 ustawy przy dokonywaniu sprzedaży konia.
Treść wniosku jest następująca:
W swojej działalności gospodarczej zajmuje się Pani pośrednictwem w sprzedaży koni. Wniosek o indywidualną interpretację dotyczy pośrednictwa w sprzedaży konia będącego własnością obywatela Stanów Zjednoczonych, który nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług) w Polsce. Na początku stycznia 2021 r. koń został przywieziony do Holandii ze Stanów Zjednoczonych i został przez Amerykanów oclony w tamtejszym Urzędzie. Pozostawał w Holandii do 1 grudnia 2021 r. Tego dnia został przywieziony do Pani stajni, w której został przygotowany do prezentacji i zaprezentowany klientom, dla których został przez Panią znaleziony. Po prezentacji klienci zdecydowali się na kupno tego konia. Klientem kupującym jest obywatel Szwajcarii.
Znalezienie i dobranie tego konkretnego konia do klientów polegało w głównej mierze na tym, że jako pośrednik miała Pani pełną wiedzę co do tego na jakim poziomie wyszkolenia powinien być koń oraz jakie cechy są przez nabywcę najbardziej preferowane. Koń nie spełniał już wymagań Sprzedawcy, ale odpowiadał oczekiwaniom Kupującego, dlatego jako pośrednik znalazła Pani pole do negocjacji w zakresie kupna i sprzedaży konia.
Koń został zakupiony przez Pani firmę na podstawie umowy cywilnoprawnej i jest sprzedany do obywatela Szwajcarii, ale pozostanie na terenie Unii Europejskiej.
Ma Pani wątpliwość, czy w przypadku kupna konia od obywatela Stanów Zjednoczonych na podstawie umowy cywilnoprawnej i sprzedaży do obywatela Szwajcarii, w sytuacji kiedy koń nie opuści terenu Unii Europejskiej, może Pani zastosować procedurę VAT marża.
Zarówno Obywatel Stanów Zjednoczonych, jak i obywatel Szwajcarii są osobami fizycznymi, które nie są podatnikami polskiego podatku VAT, ani podatnikami od wartości dodanej.
Czy w przypadku kupna konia od obywatela Stanów Zjednoczonych na podstawie umowy cywilnoprawnej i sprzedaży do obywatela Szwajcarii, w sytuacji kiedy koń nie opuści terenu Unii Europejskiej, może Pani zastosować procedurę VAT marża?
Uważa Pani, że jeśli koń jest przez Panią zakupiony od obywatela Stanów Zjednoczonych niebędącego podatnikiem polskiego podatku VAT, ani podatnikiem podatku od wartości dodanej i zostaje sprzedany do obywatela Szwajcarii będącego osobą fizyczną i niebędącego podatnikiem polskiego podatku VAT, ani podatnikiem podatku od wartości dodanej, to spełnione zostają warunki z art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.
Pani zdaniem, w tym przypadku może Pani zastosować procedurę VAT marża, ponieważ dokonuje Pani zakupu konia w celu odsprzedaży. W tym przypadku podstawą opodatkowania podatkiem będzie marża stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą nabycia konia a kwotą sprzedaży, pomniejszoną o kwotę podatku.
W tym przypadku powołuje się Pani także na wyrok odnoszący się do zastosowania procedury VAT marża odnośnie sprzedaży konia wydany przez TSUE C-320/02.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy:
W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.
W myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy:
Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.
W oparciu o art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy:
Przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.
Na mocy art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy:
Przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112).
Stosownie do treści art. 120 ust. 10 ustawy:
Przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:
osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży, czyli różnicy między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty należnej z tytułu sprzedaży pomniejszonej o kwotę należnego podatku.
Zagadnienie opodatkowania podatników według szczególnej procedury marży regulują również przepisy art. 311-325 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r. str. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. W myśl art. 311 Dyrektywy, towary używane oznaczają rzeczowy majątek ruchomy nadający się do dalszego użytku w aktualnym stanie lub po naprawie, inny niż dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie lub antyki, jak również inny niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne określone przez państwa członkowskie.
Z treści wniosku wynika, że w swojej działalności gospodarczej zajmuje się Pani pośrednictwem w sprzedaży koni. Wniosek o indywidualną interpretację dotyczy pośrednictwa w sprzedaży konia będącego własnością obywatela Stanów Zjednoczonych, który nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku VAT w Polsce. Na początku stycznia 2021 r. koń został przywieziony do Holandii ze Stanów Zjednoczonych i został przez Amerykanów oclony w tamtejszym Urzędzie. Pozostawał w Holandii do 1 grudnia 2021 r. Tego dnia został przywieziony do Pani stajni, w której został przygotowany do prezentacji i zaprezentowany klientom, dla których został przez Panią znaleziony. Po prezentacji klienci zdecydowali się na kupno tego konia. Klientem kupującym jest obywatel Szwajcarii.
Znalezienie i dobranie tego konkretnego konia do klientów polegało w głównej mierze na tym, że jako pośrednik miała Pani pełną wiedzę co do tego na jakim poziomie wyszkolenia powinien być koń oraz jakie cechy są przez nabywcę najbardziej preferowane. Koń nie spełniał już wymagań Sprzedawcy, ale odpowiadał oczekiwaniom Kupującego, dlatego jako pośrednik znalazła Pani pole do negocjacji w zakresie kupna i sprzedaży konia. Koń został zakupiony przez Pani firmę na podstawie umowy cywilnoprawnej i jest sprzedany do obywatela Szwajcarii, ale pozostanie na terenie Unii Europejskiej.
Zarówno Obywatel Stanów Zjednoczonych, jak i obywatel Szwajcarii są osobami fizycznymi, które nie są podatnikami polskiego podatku VAT, ani podatnikami od wartości dodanej.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy ma Pani wątpliwości, czy w przypadku kupna konia od obywatela Stanów Zjednoczonych na podstawie umowy cywilnoprawnej i sprzedaży do obywatela Szwajcarii, w sytuacji kiedy koń nie opuści terenu Unii Europejskiej, może Pani zastosować procedurę VAT marża.
Zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego” PWN, „towar” to „wytwór pracy ludzkiej zaspokajający jakąś potrzebę człowieka, produkowany na sprzedaż”. Pojęcie „używanie” zdefiniowane zostało jako „zastosowanie czegoś jako środek, narzędzie; skorzystanie z czyichś usług, z czyjejś pomocy; zrobienie z czegoś użytku”.
Wyjaśnienia zatem wymaga, czy za towary używane można uznać żywe zwierzęta.
Z przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. z 2020 r. poz. 638 ze zm.) wynika, że zwierzę nie jest rzeczą, lecz w sprawach nieuregulowanych w tej ustawie do zwierząt stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rzeczy. Oznacza to, że na gruncie podatkowym zwierzęta traktowane są jako rzeczy.
W tym miejscu wskazać należy na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/02 (Förvaltnings AB Stenholmen v. Riksskatteverket), w którym postanowiono, że przepisy Dyrektyw dotyczące opodatkowania towarów używanych należy interpretować w ten sposób, aby obejmowały one również dostawę żywych zwierząt, także w przypadku, gdy podatnik poddaje je odpowiedniemu treningowi (w sprawie chodziło o konie kupowane od rolników i ujeżdżane przez podatnika).
Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że sprzedając konia, jako ruchome dobro materialne spełniające definicję towarów używanych, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, w sytuacji, gdy został on nabyty od podmiotu określonego w art. 120 ust. 10 ustawy, jako podstawę opodatkowania podatkiem przy takiej dostawie można zastosować marżę, stanowiącą różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.
Podsumowując, w przypadku kupna konia od obywatela Stanów Zjednoczonych na podstawie umowy cywilnoprawnej i sprzedaży do obywatela Szwajcarii, w sytuacji kiedy koń nie opuści terenu Unii Europejskiej, może Pani zastosować procedurę VAT marża.
Zatem Pani stanowisko jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili