Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej po terminie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jesteście Państwo spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Wnioskodawca” bądź „Spółka”), zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług), zajmującą się budową i sprzedażą budynków mieszkalnych (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 41.20.Z. Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych).

Spółka w dniu 22 listopada 2017 r. dokonała zakupu nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę nr `(...)` stanowiącą grunty orne i pastwiska trwałe (zwana dalej: „Nieruchomości”). W momencie zakupu według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działka przeznaczona była pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną wraz z obiektami i urządzeniami towarzyszącymi oraz pod zieleń, urządzona jako ogrody przydomowe. Spółka zakupiła powyższą Nieruchomość od wspólnika Spółki (dalej: „Sprzedający”), tj. od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i niebędącej w momencie sprzedaży zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Cena zakupu nie zawierała więc podatku VAT, z uwagi, iż Sprzedawca powyższą czynność traktował jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego u Sprzedawcy, organ podatkowy stwierdził, iż powyższa sprzedaż Nieruchomości winna być opodatkowana podatkiem VAT, w związku z czym w stosunku do Sprzedawcy wydał ostateczną decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku VAT, należnego z tytułu sprzedaży Nieruchomości.

Spółka powyższą Nieruchomość nabyła w zamiarem podziału na mniejsze działki, ich zabudowania, a następnie ich opodatkowanej podatkiem VAT sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Sprzedaży zabudowanych już działek powstałych w wyniku podziału Nieruchomości, tj. działki nr `(...)`, Spółka dokonała w 2019 r. Sprzedaż wszystkich zabudowanych działek została opodatkowana podatkiem VAT.

W świetle powyższego Spółka zamierza wystąpić do wspólnika Spółki z żądaniem wystawienia faktury VAT dokumentującej zakup Nieruchomości, tj. działki nr `(...)` uwzględniającej podatek VAT z tytułu sprzedaży, która to faktura pozwoli Spółce na odliczenie podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Pytanie

Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu Nieruchomości na podstawie faktury, której żądanie wystawienia zgłosi Sprzedawcy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu Nieruchomości na podstawie faktury, której żądanie wystawienia zgłosi Sprzedawcy.

Sprzedawca sprzedając Spółce Nieruchomość traktował czynność sprzedaży jako niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednakże w wyniku zakończonego postępowania podatkowego organ podatkowy stwierdził, że czynność ta winna zostać opodatkowana podatkiem VAT pomimo, iż Sprzedawca nie był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT i był przekonany, że nie występuje w charakterze podatnika tego podatku dokonując sprzedaży Nieruchomości. Względem Sprzedawcy została zatem wydana decyzja wymiarowa, w której organ podatkowy stwierdził, iż Sprzedawca dokonał opodatkowanej podatkiem VAT dostawy towarów, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, działając jako podatnik podatku VAT. W świetle powyższego należy uznać, iż Sprzedawca był również zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej dokonaną czynność, tj. sprzedaż Nieruchomości na rzecz Spółki. Jak bowiem stanowi art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Natomiast pod pojęciem sprzedaży, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy VAT, należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Niniejszy stan faktyczny wymaga z kolei przeanalizowania przepisów ustawy o VAT regulujących kwestie realizacji obowiązków podatkowych, które pierwotnie nie były przez podatnika dopełnione z uwagi na jego przekonanie o ich braku, a które w wyniku decyzji wymiarowej okazały się być jednak konieczne w momencie dokonanej przez niego czynności będącej przedmiotem postępowania podatkowego.

Z art. 99 ust. 12 ustawy o VAT wynika jedynie, iż ostateczna decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego wydana wobec podatnika zastępuje jego deklarację podatkową. Brak jest jednak regulacji dotyczących pozostałych obowiązków dokumentacyjnych podatnika, w tym kwestii udokumentowania fakturą VAT transakcji, której opodatkowanie podatkiem VAT zostało stwierdzone w ostatecznej decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego.

Zauważyć przy tym należy, iż ustawa o VAT w żadnym miejscu nie wskazuje jakoby z chwilą wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego zachodziły jakiekolwiek wyłączenia w zakresie obowiązku wynikającego z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, tj. obowiązku udokumentowania czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT fakturą. W ocenie Wnioskodawcy prawidłowym, a wręcz pożądanym przez ustawodawstwo w zakresie podatku VAT jest udokumentowanie fakturą czynności, względem której stwierdzono obowiązek jej opodatkowania. Spółka pragnie zwrócić uwagę na zbliżone w swej istocie zagadnienie, które było przedmiotem interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 6 sierpnia 2008 r., nr IBPP1/443-737/08/AZb, dotyczącej zmiany klasyfikacji transakcji dla celów opodatkowania podatkiem VAT w wyniku wydania decyzji w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego. W uzasadnieniu stanowiska przedstawionego w interpretacji organ podatkowy wskazał, że: „(`(...)`) w przypadku wystawienia przez Wnioskodawcę faktury korygującej (w sposób zgodny z wydaną przez Urząd Skarbowy decyzją), w której dokona obniżenia wartości sprzedaży netto do kwoty 22.951,00 zł oraz obliczy kwotę podatku VAT przy zastosowaniu właściwej stawki podatku, posiadana przez Podatnika dokumentacja źródłowa będzie zgodna z rozliczeniem za dany okres dokonanym przez Urząd Skarbowy w wydanej decyzji określającej. Wystawiona w opisany wyżej sposób faktura korygująca będzie zgodna z rozstrzygnięciem organu podatkowego, co do sposobu opodatkowania sprzedaży ww. środka trwałego.” Organ zwrócić ponadto uwagę, iż przekazanie nabywcy wystawionej w ten sposób faktury korygującej pozwoli na zachowanie symetrii posiadanej dokumentacji zarówno przez wystawiającego, jak i otrzymującego przedmiotową fakturę.

Natomiast Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 lipca 2014 r., sygn. akt I FSK 1275/13 zwrócił uwagę, iż ani przepisy krajowe ani unijne nie zakazują wystawienia faktury VAT przez podatnika w zakresie objętym decyzją organu podatkowego. Sąd zwrócił ponadto uwagę, iż podatnik VAT jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy o VAT. Wydźwięk w/w orzeczenia jest zatem jednoznaczny - podatnik, wobec którego została wydana decyzja wymiarowa, ma nie tyle uprawnienie, a obowiązek wystawienia faktury zgodnie z ustaleniami wynikającymi z decyzji organu podatkowego.

Mając zatem na względzie powyższe regulacje oraz utrwaloną już linię interpretacyjną i podglądy judykatury w tej kwestii stwierdzić należy, iż Spółka może żądać od Sprzedawcy wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż Nieruchomości i traktować ten dokument jako pełnoprawną podstawę do odliczenia podatku VAT. Stanowisko Spółki znajduje swoje potwierdzenie również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 kwietnia 2018 r., nr 0113-KDIPT1-3.4012.124.2017.9.JM.

Wystawiona przez Sprzedawcę faktura będzie z kolei uprawniała Spółkę do odliczenia podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Prawo do odliczenia podatku VAT stanowi integralną część mechanizmu VAT i nie powinno być ograniczane, zwłaszcza jeżeli spełnione są przesłanki wprost wskazane przez ustawę o VAT. Zgodnie z przywołanym art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Spółka przedmiotową Nieruchomość nabyła w zamiarem podziału na mniejsze działki, ich zabudowania, a następnie ich opodatkowanej podatkiem VAT sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Sprzedaży zabudowanych już działek powstałych w wyniku podziału Nieruchomości, tj. działki nr `(...)`, Spółka dokonała w 2019 r., a sprzedaż wszystkich zabudowanych działek została opodatkowana podatkiem VAT.

Kluczowa przesłanka została zatem spełniona. Nabyta przez Spółkę w 2017 r. Nieruchomość została wykorzystana przez Spółkę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Istotne jest jednak posiadanie faktury, która jako dokument potwierdzający dokonanie danej czynności uprawnia podatnika do odliczenia podatku VAT z niej wynikającego. Takie też stanowisko co do konieczności posiadania faktury jako formalnego warunku skorzystania z prawa do odliczenia wypowiadał w swoim orzecznictwie Naczelny Sąd Administracyjny (zob. np. wyrok NSA z dnia 6 maja 2014 r. sygn. akt I FSK 828/13). Jak również zauważa WSA w Krakowie „przesłanką uzyskania prawa do odliczenia jest to, by faktura dokumentowała rzeczywistą czynność gospodarczą. Czynność rzeczywista to ta, która po pierwsze zaistniała w rzeczywistości, po drugie doszło do niej między podmiotami wyszczególnionymi na fakturze i po trzecie rzeczywisty przedmiot transakcji zgadza się z przedmiotem wskazanym na fakturze.” (wyrok z dnia 11 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Kr 83/21). W niniejszej sprawie powyższe warunki zostaną spełnione. Sprzedaż Nieruchomości miała w rzeczywistości miejsce, doszło do niej pomiędzy Wnioskodawcą a Sprzedawcą, a przedmiot transakcji zgadza się z przedmiotem wskazanym na fakturze.

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego jest podstawową cechą podatku VAT, bowiem zapewnia neutralność tego podatku dla podatników VAT, przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji. Ma ono zapewniać, że podatek płacony przez podatnika VAT przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej nie będzie stanowił dla niego faktycznego kosztu (obciążenia finansowego). Stąd też możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest jego fundamentalnym i podstawowym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji VAT jako podatku od wartości dodanej (Bartosiewicz Adam, VAT. Komentarz, wyd. XV, 2021). Nie ma zatem żadnych przeciwskazań, aby Spółka wystąpiła do Sprzedawcy z żądaniem wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż Nieruchomości. Wystawiona wówczas faktura będzie z kolei uprawniała Spółkę do odliczenia podatku VAT wynikającego z dokonanej czynności, z uwagi, iż nabyta Nieruchomość została wykorzystana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Powyższego odliczenia Spółka dokona poprzez złożenie korekty deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonała nabycia w/w Nieruchomości. Zezwala jej na to art. 81 o.p., zgodnie z którym jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację, a jej skorygowanie następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Mając powyższe na względzie, Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu Nieruchomości na podstawie faktury, której żądanie wystawienia zgłosi Sprzedawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, zgodnie z którym

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy,

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy,

nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, według art. 86 ust. 10 ustawy,

prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy,

prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT,

jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Stosownie do art 86 ust. 13 ww. ustawy,

jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1. za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2. za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Natomiast do uprawnienia, o którym mowa w ust. 13, stosuje się odpowiednio art. 81b Ordynacji podatkowej.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi, w zakresie w jakim nabywane przez niego towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy tym, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, dokumentem niezbędnym do odliczenia podatku naliczonego, jest co do zasady posiadana faktura, wystawiona przez podmiot do tego uprawniony, tj. faktura wystawiona przez podmiot zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy,

podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o którym mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Faktura to podstawowy dokument sprzedaży, potwierdzający zawarcie określonej w niej transakcji (sprzedaży). Może być wystawiana zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Wystawienie i wydanie faktury spełnia dwie funkcje w rozliczeniu podatku VAT – u sprzedawcy określa moment powstania obowiązku podatkowego, o ile zostanie wystawione w obowiązującym terminie, oraz wskazuje kwotę należnego podatku VAT, u nabywcy zaś jest podstawą do odliczenia wykazanej w niej kwoty podatku.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy nastąpi nabycie towarów bądź usług, odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej nabycie wystawionej przez podatnika podatku VAT oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, 22 listopada 2017 r. kupiła nieruchomości stanowiące niezabudowaną działkę. Spółka zakupiła powyższą Nieruchomość od wspólnika Spółki tj. od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i niebędącej w momencie sprzedaży zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Cena zakupu nie zawierała więc podatku VAT, z uwagi, iż Sprzedawca powyższą czynność traktował jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego u Sprzedawcy, organ podatkowy stwierdził, iż powyższa sprzedaż Nieruchomości winna być opodatkowana podatkiem VAT, w związku z czym w stosunku do Sprzedawcy wydał ostateczną decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku VAT, należnego z tytułu sprzedaży Nieruchomości.

Spółka powyższą Nieruchomość nabyła w zamiarem podziału na mniejsze działki, ich zabudowania, a następnie ich opodatkowanej podatkiem VAT sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Sprzedaży zabudowanych już działek powstałych w wyniku podziału Nieruchomości, Spółka dokonała w 2019 r. Sprzedaż wszystkich zabudowanych działek została opodatkowana podatkiem VAT.

W świetle powyższego Spółka zamierza wystąpić do wspólnika Spółki z żądaniem wystawienia faktury VAT dokumentującej zakup Nieruchomości, tj. działki nr `(...)` uwzględniającej podatek VAT z tytułu sprzedaży, która to faktura pozwoli Spółce na odliczenie podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Odnosząc się zatem do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy, należy zauważyć, że w obowiązujących regulacjach prawno-podatkowych brak jest przepisów wyłączających możliwość wystawienia faktury po wydaniu decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, w związku ze zmianą kwalifikacji podatkowej czynności: z niepodlegającej opodatkowaniu na czynność opodatkowaną.

Możliwe jest więc wystawienie przez Sprzedającego faktury odzwierciedlającej ustalenie dokonane przez organ w ostatecznej decyzji podatkowej. Skoro z ustaleń decyzji organu podatkowego faktycznie wynikało, że Sprzedawca jako podatnik, dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT w postaci sprzedaży działki stanowiącej teren budowlany na rzecz podatnika podatku VAT, to w świetle art. 106 ustawy, Sprzedawca jako podatnik podatku od towarów i usług powinien tę czynność udokumentować fakturą.

W konsekwencji, jeśli otrzymacie Państwo prawidłowo wystawiąną fakturę dokumentującą sprzedaż przedmiotowej działki od czynnego zarejestrowanego podatnika VAT, to będziecie Państwo mieć prawo do odliczenia podatku naliczonego z tej wystawionej faktury. Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów termin odliczenia podatku naliczonego łączy się z otrzymaniem faktury. Zatem odliczenie podatku z wystawionej faktury powinno nastapić „na bieżąco”, a nie wstecz przez korektę deklaracji podatkowej.

Zatem nie można więc zgodzić się ze stanowiskiem, że powyższego odliczenia możecie Państwo dokonać poprzez złożenie korekty deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonaliście nabycia ww. Nieruchomości, gdyż w tym okresie nie posiadali Państwo faktury dokumentującej nabycie tej Nieruchomości, a warunek ten wynika wprost z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy.

Tym samym, oceniając całościowo Państwa stanowisko, uznano je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku i stanowi rozstrzygnięcie wyłącznie dla Państw tj. rozstrzyga wyłącznie w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego i nie wywołuje skutków prawnych po stronie Sprzedawcy.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).