0115-KDST1-1.440.272.2021.4.AW

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 24 sierpnia 2021 r. (data wpływu), uzupełnionego w dniach 15 października, 28 listopada oraz 6 grudnia 2021 r. (daty wpływu), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – Cyfrowy miernik (…) z akcesoriami

Opis towaru: miernik (…); pakowany w (…) pudełko wraz z (…)

Rozstrzygnięcie: CN 90

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 ustawy, w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniach 15 października, 28 listopada oraz 6 grudnia 2021 r. (daty wpływu), w zakresie sklasyfikowania towaru: Cyfrowy miernik (…) wraz z akcesoriami, według Nomenklatury scalonej (CN), na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku oraz uzupełnieniach przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru.

(…) jest producentem towaru o nazwie: miernik (…), który klasyfikuje według CN: 9030 33 20 i według PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług): 26.51.43.00. Prawidłowe działanie miernika wymaga posiadania przez nabywcę dodatkowych dedykowanych akcesoriów, np. (…). Akcesoria nie działają z innymi urządzeniami, są kompatybilne wyłącznie z miernikiem.

Wraz z miernikiem (…) sprzedaje również:

(…)

Ww. elementy tworzą zestaw, który oznaczony jest indeksem (…). W ocenie (…), w niniejszej sprawie występuje świadczenie kompleksowe, którego głównym elementem jest cyfrowy miernik (…).

Miernik wraz z akcesoriami podstawowymi pakowany jest w pokrowiec chroniący przed uszkodzeniami oraz służący użytkownikowi do przenoszenia urządzenia wraz z akcesoriami podstawowymi. Pokrowiec jest pakowany w dedykowane pudełko.

Cyfrowy miernik (…) przeznaczony jest do bezpośrednich pomiarów (…). Może być stosowany również w (…). Miernik umożliwia dodatkowo pomiar (…).

Najważniejsze cechy miernika (…) to:

(…).

(…) jest producentem następujących akcesoriów:

(…).

(…) nie jest producentem następujących akcesoriów:

(…)

Funkcje akcesoriów:

(…)

Akcesoria stanowią nieodłączny zestaw podstawowy. Jeżeli dane akcesorium standardowe się uszkodzi lub zgubi może zostać sprzedane osobno.

Akcesoria dodatkowe, które (…) również posiada w ofercie, nie są kompletacją podstawową. Przez określenie „nie są kompletacją podstawową” należy rozumieć akcesoria, które są w ofercie (…), ale nie stanowią przedmiotu wniosku oraz nie są sprzedawane wraz z akcesoriami wymienionymi powyżej.

Certyfikat kalibracji to dokument potwierdzający wykonanie kalibracji przedmiotowego miernika (…).

Pudełko stanowi opakowanie, w które pakowany jest opisany zestaw. Nie jest ono przedmiotem osobnej sprzedaży, a wchodzi w skład świadczenia kompleksowego. W sposób tożsamy należy traktować certyfikat kalibracji, który jest przekazywany w formie wydrukowanego na kartce papieru zapewnienia o kalibracji miernika. Certyfikat ten też nie jest przedmiotem odrębnej sprzedaży, a jest każdorazowo dołączany do miernika.

Miernik bez akcesoriów podstawowych nie jest sprzedawany i nie jest oferowany, zaś poszczególne akcesoria – tak, ponieważ ulegają uszkodzeniu lub spada ich żywotność, np. (…) (naturalny proces).

Akcesoria podstawowe, czyli takie bez jakich miernik nie byłby pełnowartościowym i funkcjonującym urządzeniem, są sprzedawane jednocześnie z miernikiem. Z kolei akcesoria dodatkowe mogą być również dedykowane dla danego urządzenia, ale poszerzają one możliwości pomiarowe lub funkcjonalne, np. (…) (specyficzne wymagania klienta). Są one sprzedawane osobno i wówczas widnieją na fakturze jako osobna pozycja.

W zakresie sposobu kalkulacji wynagrodzenia (…) wskazała: koszt wytworzenia jest liczony metodą pełną. Kwota marży jest różnicą ceny realizacji - rynkowej i ustalonego kosztu wytworzenia. Dodatkowo (…) podała przykład kalkulacji.

W przypadku sprzedaży miernika wraz z akcesoriami podstawowymi, na fakturze widnieje jedna pozycja: np. (…) – w skład wchodzi urządzenie pomiarowe oraz akcesoria podstawowe. Na fakturze istnieje pozycja: „Cyfrowy miernik (…)”.

Do uzupełnienia wniosku (…) załączyła:

(…)

Postanowieniem z dnia 10 grudnia 2021 r. znak 0115-KDST1-1.440.272.2021.3.AW organ pierwszej instancji poinformował Stronę o możliwości wypowiedzenia się w zakresie zebranego materiału dowodowego w sprawie. Postanowienie zostało doręczone w dniu 13 grudnia 2021 r. Pismem z dnia 13 grudnia 2021 r. Strona zrezygnowała z przysługującego jej prawa.

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (dostawa towaru)

Na wstępie należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Zagadnienie to było przedmiotem orzeczeń wydanych przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako „TSUE” albo „Trybunał”). Można tu przykładowo powołać wyrok z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 - Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v. Staatssecretaris van Financien oraz wyrok z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 - Aktiebolaget NN v. Skatteverket, z których wynika, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, są ze sobą tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT (podatek od towarów i usług).

Jak wynika z orzecznictwa TSUE (w tym powołanego przez (…)), w przypadku gdy transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, w celu określenia po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie złożone z kilku czynności, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku to jedno świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako dostawa towarów, czy jako świadczenie usług. Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia.

Pojedyncze świadczenie kompleksowe ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą (główną), podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu, tj. do wykonania świadczenia głównego. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, gdy cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Jeżeli jednak w skład świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności zasadniczej, głównej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Zatem świadczenie kompleksowe (złożone) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie główne i świadczenia pomocnicze, tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia głównego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia głównego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

Ww. kryteria zostały ponownie przeanalizowane i podsumowane przez TSUE w wyroku z dnia 4 marca 2021 r. w sprawie C-581/19.

Trybunał powołując się na dotychczasowe orzecznictwo stwierdził, że pierwszym kryterium, które należy wziąć pod uwagę rozpatrując świadczenie pod kątem jego kompleksowości, jest brak samodzielnego celu świadczenia z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Zatem świadczenie należy uznać za pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz środek, dzięki któremu można lepiej skorzystać z usługi głównej. Drugie kryterium, które stanowi w rzeczywistości wskazówkę istnienia pierwszego, dotyczy uwzględnienia wartości każdego ze świadczeń składających się na transakcję gospodarczą, przy czym jedna z nich jest minimalna, a nawet marginalna w stosunku do drugiej.

Jak wynika z opisu zwartego we wniosku i uzupełnieniach, (…) sprzedaje wraz z cyfrowym miernikiem (…):

(…)

(…) wskazała, że prawidłowe działanie miernika wymaga posiadania przez nabywcę ww. dodatkowych dedykowanych akcesoriów.

W związku z powyższym uzasadniony jest wniosek, że nie jest to zestaw dowolnie dobranych towarów, ale wyrób, w skład którego wchodzi kilka towarów, tj. rzecz główna oraz wyposażenie skorelowane funkcjonalnie z rzeczą główną. Rzecz główna (cyfrowy miernik (…)) nie może funkcjonować bez oferowanego wraz z nią wyposażenia (akcesoriów).

W przedmiotowej sprawie nie mamy zatem do czynienia ze świadczeniem złożonym lecz kompletnym, gotowym produktem spełniającym określone wymagania klienta.

W treści wniosku (…) szczegółowo wykazała istnienie ścisłego związku między poszczególnymi elementami zestawu, tj. towarem głównym w postaci cyfrowego miernika (…) oraz elementami uzupełniającymi w postaci jego wyposażenia (akcesoriów), ściśle dobranego przez nabywcę na potrzeby konkretnej transakcji. Wobec tego dostawę cyfrowego miernika (…) wraz z akcesoriami należy uznać dla celów podatku od towarów i usług za dostawę jeden towar, tj. cyfrowego miernika (…). Dostarczenie akcesoriów w ramach opisywanego zdarzenia gospodarczego stanowi natomiast niezbędny element determinowany dostawą rzeczy głównej (cyfrowego miernika (…)). Należy ją zatem klasyfikować według reguł Nomenklatury scalonej (CN).

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej Nomenklatura scalona obejmuje:

a) nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;

b) wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;

c) przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Reguła 1. Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Natomiast reguła 3. ORINS wskazuje, że: „Jeżeli stosując regułę 2 (b) lub z innego powodu, towary na pierwszy rzut oka są klasyfikowane do dwóch lub więcej pozycji, klasyfikacji należy dokonać w następujący sposób:

(a) Pozycja określająca towar w sposób najbardziej szczegółowy ma pierwszeństwo przed pozycjami określającymi towar w sposób bardziej ogólny. Jednak, gdy dwie lub więcej pozycje odnosi się tylko do części materiałów lub substancji zawartych w mieszaninie lub w wyrobie złożonym lub tylko do części artykułów w zestawie pakowanym do sprzedaży detalicznej, pozycje te należy uważać za jednakowo właściwe w odniesieniu do tych towarów, nawet gdy jedna z nich daje bardziej pełne lub bardziej dokładne określenie tego towaru.

(b) Mieszaniny, wyroby złożone składające się z różnych materiałów lub wytworzone z różnych składników oraz wyroby pakowane w zestawy do sprzedaży detalicznej, które nie mogą być klasyfikowane przez powołanie się na regułę 3 (a), należy klasyfikować tak, jak gdyby składały się one z materiału lub składnika, który nadaje im ich zasadniczy charakter, o ile takie kryterium jest możliwe do zastosowania.

(c) Jeżeli towary nie mogą być klasyfikowane przez powołanie się na regułę 3 (a) lub (b), należy klasyfikować do pozycji, pojawiającej się w kolejności numerycznej jako ostatnia z tych, które jednakowo zasługują na uwzględnienie”.

Zgodnie z tytułem działu 90 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje: „Przyrządy i aparatura, optyczne, fotograficzne, kinematograficzne, pomiarowe, kontrolne, precyzyjne, medyczne lub chirurgiczne; ich części i akcesoria”.

W świetle uwagi 2 do działu 90 Nomenklatury scalonej, „Z zastrzeżeniem postanowień uwagi 1 do niniejszego działu, części lub akcesoria do maszyn, aparatury, przyrządów lub artykułów, objętych niniejszym działem klasyfikuje się zgodnie z następującymi zasadami:

(a) części i akcesoria, które są towarami objętymi dowolną pozycją niniejszego działu lub działu 84, 85 lub 91 (inne niż objęte pozycją 8487, 8548 lub 9033), należy we wszystkich przypadkach klasyfikować do ich odpowiednich pozycji;

(b) pozostałe części i akcesoria, jeżeli nadają się do stosowania wyłącznie lub głównie z konkretnym typem maszyny, przyrządu lub aparatury, lub z pewną liczbą maszyn, przyrządów lub aparatury objętych tą samą pozycją (włącznie z maszyną, przyrządem lub aparaturą, objętym pozycją 9010, 9013 lub 9031), należy klasyfikować do maszyn, przyrządów lub aparatury właściwego rodzaju;

(c) wszystkie inne części i akcesoria należy klasyfikować do pozycji 9033”.

W treści Not wyjaśniających do działu 90 CN zawarta jest m.in. następująca informacja:

„Uwagi ogólne

(i) Ogólna treść i układ działu

Niniejszy dział obejmuje szeroki zakres przyrządów i aparatów, które z reguły charakteryzują się wysokim stopniem wykończenia i precyzją. Większość z nich jest stosowana głównie do celów naukowych (badania laboratoryjne, analizy, astronomia itp.), do specjalnych celów technicznych lub przemysłowych (pomiary lub kontrola, obserwacje itp.) lub do celów medycznych.

Niniejszy dział obejmuje w szczególności:

(…)

(B) Przyrządy i aparaty skonstruowane do ściśle określonych zastosowań (miernictwa, meteorologii, kreślenia, obliczeń itp.).

(`(...)`)

(F) Dużą grupę przyrządów pomiarowych, kontrolnych lub przyrządów i aparatów do automatycznej regulacji, nawet optycznych lub elektrycznych, a szczególnie objętych pozycją 9032 zgodnie z definicją podaną w uwadze 7. do niniejszego działu”.

(…)

(III) Części i akcesoria

(Uwaga 2. do działu)

Z zastrzeżeniem treści uwagi 1. do niniejszego działu, części i akcesoria możliwe do zidentyfikowania jako nadające się do użycia wyłącznie lub głównie wraz z maszynami, urządzeniami, przyrządami lub aparatami objętymi niniejszym działem, zalicza się do takich samych pozycji jak te maszyny, urządzenia itd.

(`(...)`)”.

Zgodnie z tytułem pozycji 9030 Nomenklatury scalonej, obejmuje ona „Oscyloskopy, analizatory widma oraz inne przyrządy i aparatura do pomiaru lub kontroli wielkości elektrycznych, z wyłączeniem mierników objętych pozycją 9028; przyrządy i aparatura do pomiaru lub wykrywania promieniowania alfa, beta, gamma, rentgena, promieni kosmicznych lub innych promieni jonizujących”.

Z treści Not wyjaśniających do HS do poz. 9030 wynika, że do pozycji tej klasyfikuje się m.in.:

„(B) Oscyloskopy, analizatory widma oraz inne przyrządy i aparaty do pomiaru lub kontroli wielkości elektrycznych”.

Ponadto, w treści tych Not wyjaśniających zawarta jest informacja:

„Główne rodzaje pomiarów elektrycznych to:

(`(...)`)

(III) Pomiary rezystancji i przewodności wykonywane omomierzami lub mostkami pomiarowymi”.

Uwzględniając powyższe, przedmiotowy towar spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych działem CN 90. Klasyfikacja towaru do tego działu jest zgodna z ww. postanowieniami reguł 1 i 3b) Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ww. ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz

2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak również aktów wykonawczych do niej, nie przewidują możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku dla towarów sklasyfikowanych do działu 90 Nomenklatury scalonej (CN).

W związku z powyższym, ponieważ opisany we wniosku towar - Cyfrowy miernik (…) wraz z akcesoriami - klasyfikowany jest do działu 90 Nomenklatury scalonej (CN) oraz nie został objęty obniżoną stawką podatku, jego dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

‒ podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

‒ towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).