0115-KDIT3.4012.8.2021.5.RH
📋 Podsumowanie interpretacji
Organ podatkowy uznał, że usługi udzielania pożyczek klientom przez spółkę w ramach akcji promocyjnej (pożyczki nieoprocentowane i bez prowizji) mają charakter nieodpłatny, co wyklucza ich opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Skoro spółka nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia z tytułu udzielanych pożyczek, czynności te nie podlegają opodatkowaniu VAT. W związku z tym, w odniesieniu do pożyczek udzielanych w ramach akcji promocyjnej, nie ma zastosowania zwolnienie z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 października 2021 r., uzupełniony w dniu 7 grudnia 2021 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Mają Państwo siedzibę na terytorium Polski, są przedsiębiorcą, polskim rezydentem podatkowym (podlegającym w Polsce, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania). Państwa rok podatkowy jest równy kalendarzowemu.
Ponadto prowadzą Państwo działalność gospodarczą w charakterze podatnika, o którym mowa w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz są zarejestrowani jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) czynny.
Najistotniejszym przedmiotem Państwa działalności gospodarczej jest udzielanie pożyczek konsumentom na podstawie ustawy z 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim tj. zawierają Państwo umowy o kredyt konsumencki w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy o kredycie konsumenckim.
Państwa oferta pożyczkowa skierowana jest do osób fizycznych zamieszkałych w Polsce, które są konsumentami w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. są to osoby fizyczne dokonujące z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z ich działalnością gospodarczą lub zawodową). Konsumenci chcąc zawrzeć umowę pożyczki mogą zarejestrować się na Państwa stronie internetowej, gdzie za pośrednictwem indywidualnego konta, mogą wnioskować o zawarcie z Państwem Ramowej Umowy Pożyczkowej (aczkolwiek w pewnych nielicznych przypadkach zawieranie RUP oraz składanie wniosków o pożyczki odbywać się może również bez pośrednictwa indywidualnego konta klienta).
W Ramowej Umowie Pożyczki postanawia się m.in. to, iż:
‒ Na warunkach w niej ustalonych umożliwiają Państwo Klientowi uzyskanie pożyczek gotówkowych spłacanych jednorazowo bądź w miesięcznych ratach;
‒ Niezwłocznie po zaakceptowaniu warunków pożyczki i uzyskaniu pozytywnej decyzji kredytowej Klient otrzymuje Potwierdzenie Wypłaty Pożyczki stanowiące integralną część Umowy, które zawiera szczegółowe informacje o pożyczce w tym harmonogram spłaty pożyczki oraz wysokość kosztów (odsetkowych i pozaodsetkowych);
‒ Pobierają Państwo prowizję od wypłacanych pożyczek;
‒ Pożyczki są oprocentowane.
Ponadto w RUM zastrzega się, iż mogą Państwo zaoferować Klientowi nieprocentowaną pożyczkę lub pożyczkę, od której nie jest pobierana prowizja.
Zdecydowana większość środków pożyczkowych wypłacanych przez Państwa jest oprocentowana lub jest od nich pobierana prowizja. Jednakże w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek, prowadzą Państwo również akcję promocyjną nakierowaną na rozszerzenie bazy klientów – a docelowo na zwiększenie Państwa przychodów. Akcja promocyjna wdrożona przez Państwa polega na oferowaniu i przyznawaniu niektórym klientom nieoprocentowanej wypłaty środków pieniężnych wolnej także od pozaodsetkowych kosztów kredytu. Wypłacone środki pieniężne podlegają następnie zwrotowi w terminie wskazanym przez Państwo. Dzięki tak skonstruowanej ofercie, pozyskują Państwo nowych klientów (lub ewentualnie klientów powracających po dłuższej przerwie). Następnie część z nich – usatysfakcjonowana wysokim standardem obsługi dostarczonej przez Państwa (…) – w razie kolejnych potrzeb finansowych, wnioskuje do Państwa (jako do instytucji pożyczkowej pierwszego wyboru) o kolejną wypłatę środków pożyczkowych. Finalnie, akcja promocyjna pozwala Państwu na zwiększenie przychodów ze sprzedaży pożyczek (ponieważ kolejne wypłaty środków pieniężnych – dla pozyskanych/odzyskanych w ten sposób klientów – są już przeważnie oprocentowane lub pobierana jest od nich prowizja).
Wszystkie potencjalne wypłaty środków pieniężnych skierowane dla danego klienta są realizowane w ramach jednej RUP (przykładowo na podstawie jednej RUP klient może otrzymać najpierw nieoprocentowaną pożyczkę, a po jej spłacie, kolejną pożyczkę – tym razem oprocentowaną), w której zawsze występuje element odpłatności (rozumiany jako obowiązek zwrotu pożyczonych środków pieniężnych) oraz w której generalnie umożliwia się pożyczkodawcy naliczanie marży (odsetek czy prowizji) od pożyczonych środków.
Państwa główną intencją, jest powzięcie informacji, czy pożyczki udzielane w ramach akcji promocyjnej (pożyczki bez prowizji i oprocentowania) skutkują obowiązkiem rozliczenia podatku od czynności cywilnoprawnych przez klientów (przez pożyczkobiorców). Dzięki tej informacji będą mogli Państwo podjąć decyzję co do przyszłego kształtu akcji promocyjnej. Możliwe jest to, iż ograniczą Państwo lub zaprzestaną udzielania darmowych pożyczek, aby nie generować sytuacji, w której klienci nie będą rozliczać należnego podatku od czynności cywilnoprawnych (bowiem w Państwa ocenie, świadomość konsumentów o potencjalnej konieczności rozliczania podatku z tytułu darmowych pożyczek otrzymanych od firm pożyczkowych, jest bliska zeru). Zdają sobie również Państwo sprawę, że kluczową kwestią przy ustalaniu obowiązków podatkowych w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych jest określenie tego czy usługa udzielania pożyczek w ramach akcji promocyjnej (pożyczki bez prowizji i oprocentowania) podlega zwolnieniu na gruncie podatku od towarów i usług. Dlatego zdecydowali się Państwo na zadanie pytania pod tym kątem (tj. pod kątem podatku VAT).
Ponadto wskazali Państwo, że klient biorący udział w promocji nie jest zobowiązany do wzięcia kolejnej pożyczki. Potwierdzają Państwo, iż cały proces udzielania pożyczek wynika wyłącznie z zawartej Ramowej Umowy Pożyczkowej i Potwierdzenia Wypłaty Pożyczki (dla skuteczności udzielania konkretnych pożyczek nie jest konieczne zawierania odrębnych umów). Oznacza to, że powracający klient (który uprzednio zawarł już RUP) wnioskuje poprzez swoje indywidualne konto klienta o kolejną pożyczkę u Państwa. W razie Państwa pozytywnej decyzji, klient otrzymuje wówczas środki pieniężne na swój rachunek bankowy oraz Potwierdzenie Wypłaty Pożyczki dotyczące tej konkretnej wypłaty (dodatkowa umowa pożyczkowa nie jest zawierana). W praktyce bardzo często występuje sytuacja, gdzie klient po spłaceniu promocyjnej pożyczki bierze u Państwa kolejną pożyczkę (tym razem oprocentowaną) w ramach tej samej RUP.
Pytanie
Czy usługa polegająca na udzielaniu przez Państwa pożyczki klientowi w ramach akcji promocyjnej (pożyczki nieoprocentowanej i bez prowizji) jest zwolniona z opodatkowania w zakresie podatku od towarów i usług?
Państwa stanowisko w sprawie
Według Państwa, odpowiedź na postawione pytanie jest twierdząca.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2021.685 t.j. z dnia 2021.04.14 z późn. zm., dalej: „ustawa VAT”) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zasadniczo poprzez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy VAT). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Z ogólnych zasad VAT wynika zaś, że dostawa towarów oraz świadczenie usług podlegają opodatkowaniu tylko wówczas, gdy są wykonywane przez podatnika podatku od towarów i usług działającego dla tych czynności w takim właśnie charakterze [Bartosiewicz Adam, VAT. Komentarz, wyd. XV].
Biorąc to pod uwagę, w Państwa ocenie świadczenie usług pożyczkowych w ramach RUP jest przedmiotem opodatkowania według ustawy VAT, ponieważ jest świadczone na rzecz osoby fizycznej przez Spółkę działającą w charakterze podatnika o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy VAT. W Państwa ocenie finansowanie udzielane konsumentom spełnia także ostatni i niezbędny warunek uznania czynności jako podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT: a mianowicie finansowanie udzielane przez Państwo ma charakter odpłatny.
Dla celów analizy czym jest odpłatność na gruncie ustawy VAT należy zauważyć, iż powszechny jest pogląd, iż pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanym świadczeniem powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym (aby transakcję uznać jako odpłatną). Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia, a zarazem wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. W analizowanym przypadku warto zwrócić uwagę, że postanowienia RUP (w tym poszczególne Potwierdzenia Polecenia Wypłaty będące integralną częścią Ramowej Umowy Pożyczkowej) określają m.in.: wysokość udzielanej przez Państwa pożyczki oraz warunki zapłaty pożyczki (w tym: termin jej zwrotu, kwotę odsetek). W Państwa ocenie Ramowa Umowa Pożyczkowa kreuje więc bezpośredni związek między zapłatą a wykonaną przez Państwa usługą.
Dalej Państwo wskazują, że warte zauważenia jest to, iż każdorazowo zawierając Ramową Umowę Pożyczkowa ma na celu (w perspektywie długoterminowej) osiągnięcie zysku z tytułu takiej umowy (zysku rozumianego jako nadwyżka środków spłaconych przez klienta nad sumaryczną kwotą pożyczoną przez Państwo konsumentowi w ramach RUP). Również w przypadku wypłaty nieoprocentowanych środków pieniężnych, od której nie są pobierane pozaodsetkowe koszty pożyczki, zawierana RUP przewiduje odsetki od ewentualnych kolejnych pożyczek, a tylko wyjątkowo i na zasadzie promocji bieżąca pożyczka jest darmowa. Oznacza to, że są Państwo umocowani właściwymi zapisami umownymi, które umożliwiają mu w dłuższej perspektywie wypracować dodatnią marżę w takich przypadkach (co w konsekwencji pozwala mu traktować promocyjną pożyczkę jako element szerszej akcji kredytowej dotyczącej danego klienta, która w założeniu ma wygenerować dla Państwa zyski w postaci odsetek i prowizji od przyszłych pożyczek udzielonych danemu klientowi).
Ponadto w piśmiennictwie akcentuje się również, że zapłata – będąca warunkiem uznania transakcji za odpłatną – nie musi oznaczać uzyskania przez świadczeniodawcę faktycznego zysku. Uzyskanie od świadczeniobiorcy zapłaty, która co najwyżej pokrywa jedynie koszty, nie stanowi o nieodpłatności wykonanej dostawy towarów czy też świadczonej usługi (Bartosiewicz Adam, VAT. Komentarz, wyd. XV). Także wykonanie czynności „poniżej kosztów” nie oznacza, że czynność, za którą otrzymano wynagrodzenie ma charakter nieodpłatny czy też częściowo nieodpłatny. Jest to nadal czynność odpłatna (zob. orzeczenie ETS z 20.01.2005 r., C-412/03, Hotel Scandic GasabSck AB v. Riksskatteverket). Warto zauważyć, iż w analizowanym przypadku, spłata pożyczki jest sama w sobie formą zapłaty przez pożyczkobiorcę bezpośrednich kosztów wydatkowanych uprzednio przez Państwa na udzielenie pożyczki (wydatkowanych na wykonanie świadczenia) – w związku z czym, biorąc pod uwagę powyższe uwagi, udzielanie pożyczek przez Państwa powinno być uznane za posiadające charakter odpłatny (świadczenie odpłatne).
W dalszym kroku, zauważają Państwo, że niektóre czynności mimo że generalnie mieszczą się w zakresie przedmiotowym i podmiotowym opodatkowania, podlegają zwolnieniu z opodatkowania. W pewnym uproszczeniu, transakcje zwolnione z VAT to transakcje podlegające przepisom ustawy VAT, które jednak nie generują kwoty podatku do zapłaty czy odliczenia. Co istotne dla analizowanej sprawy, zwolnienie z opodatkowania w zakresie podatku od towarów i usług przewidziano również dla usług pożyczkowych. Mianowicie zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT, usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę są zwolnione z opodatkowania.
Podsumowując ten fragment wniosku, zauważają Państwo że:
‒ udzielając pożyczek konsumentom jako profesjonalna instytucja pożyczkowa, działają Państwo jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT;
‒ w ramach RUP wykonują Państwo świadczenia, za które oczekują zapłaty od klienta (w szczególności: zwrotu pożyczki) i dotyczy to również Ramowych Umów Pożyczkowych, w ramach których udzielają Państwo pożyczek na promocyjnych warunkach, świadczy to o odpłatnym charakterze usług pożyczkowych;
‒ zawierając każdorazowo RUP, mają Państwo na celu osiągniecie dodatniej marży w długoterminowym okresie. Oznacza to, że pożyczki udzielane w ramach promocji – jako czynności wchodzące w skład szerszego świadczenia, generującego w wielu przypadkach w dłuższym horyzoncie czasowym Państwa przychód – powinny być zakwalifikowane jako element odpłatnej czynności, a przez to usługi udzielania promocyjnych pożyczek uznać należy jako czynności przedmiotowo opodatkowane podatkiem od towarów i usług (są to usługi, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT).
W konsekwencji usługi polegające na udzielaniu klientowi pożyczek w ramach akcji promocyjnej (pożyczki nieoprocentowane i bez prowizji), powinny być zwolnione z opodatkowania w zakresie podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z kolei oceniając, czy dane świadczenie ma charakter usługi należy mieć na względzie fakt, że ustawodawca – jak wynika z treści art. 8 ust. 1 ustawy – uznaje za usługę każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności, które nie jest dostawą towarów, podkreślając tym samym powszechność opodatkowania. Zatem na zachowanie to (świadczenie) składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź tolerowanie – znoszenie określonych stanów rzeczy). Ponadto, do uznania danej czynności za usługę, konieczne jest istnienie odbiorcy wykonywanego świadczenia (beneficjenta czynności) i występowanie związku między tą czynnością a otrzymywanym przez wykonawcę tej czynności wynagrodzeniem, będącym świadczeniem wzajemnym. W konsekwencji, usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument – odbiorca świadczenia, odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną).
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, iż świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo polskim rezydentem podatkowym, zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, którego głównym przedmiotem jest udzielanie konsumentom pożyczek na podstawie ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim.
Zawierają Państwo umowy o kredyt konsumencki z osobami fizycznymi zamieszkałymi w Polsce. Konsumenci chcąc zawrzeć umowę pożyczki mogą zarejestrować się na Państwa stronie internetowej, gdzie za pośrednictwem indywidualnego konta mogą wnioskować o zawarcie Ramowej Umowy Pożyczki. W ramach zawartej Ramowej Umowy Pożyczki mogą Państwo zaoferować klientowi nieoprocentowaną pożyczkę lub pożyczkę, od której nie jest pobierana prowizja. Akcja promocyjna wdrożona przez Państwa, polega na oferowaniu i przyznawaniu niektórym klientom nieoprocentowanej wypłaty środków pieniężnych wolnej także od pozaodsetkowych kosztów kredytu. Wypłacone środki pieniężne podlegają następnie zwrotowi we wskazanym przez Państwa terminie.
Wątpliwości Państwa dotyczą zwolnienia od podatku świadczonych na rzecz klientów – w ramach akcji promocyjnej – usług udzielania pożyczek (nieoprocentowanych i bez prowizji).
W świetle art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.
I tak, według art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.
Istota umowy pożyczki została wskazana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1710 ze zm.). Zgodnie z przepisem art. 720 § 1 tej ustawy:
Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Zauważyć należy, że – jak wynika z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku – z tytułu udzielonej w ramach akcji promocyjnej pożyczki nie zostało ustalone wynagrodzenie (pożyczka nieoprocentowana i bez prowizji). A zatem z tytułu udzielonej pożyczki nie wystąpi zapłata w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, którym w przypadku usług polegających na udzielaniu pożyczek jest wynagrodzenie – zazwyczaj odsetki od udzielonej pożyczki oraz/lub prowizja z tytułu jej udzielenia. Skoro zatem udzielają Państwo pożyczek – w ramach zawartej umowy – nieoprocentowanych i bez prowizji uznać należy, że świadczą Państwo tę usługę nieodpłatnie. Na tę ocenę nie ma wpływu argumentacja Państwa dotycząca osiągnięcie zysku z tytułu Ramowej Umowy Pożyczki (zysku rozumianego jako nadwyżka środków spłaconych przez klienta nad sumaryczną kwotą pożyczoną przez Państwo konsumentowi w ramach RUP). Wskazali Państwo, że klient biorący udział w promocji nie jest zobowiązany do wzięcia kolejnej pożyczki. Nie można zatem wykluczyć sytuacji, w której klient, po otrzymaniu pożyczki nieoprocentowanej i bez prowizji, nie będzie korzystał z innych usług oferowanych w ramach RUP, które potencjalnie będą odpłatne. Konstrukcja Ramowej Umowy Pożyczki pozwala bowiem na świadczenie usług w zakresie udzielania wielu pożyczek, a zatem na świadczenie nieokreślonej liczby usług. Zatem analiza kwestii odpłatności winna być dokonana w odniesieniu do każdej wyświadczonej usługi, a nie sumarycznie do nieokreślonej liczby usług. Jeżeli w opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia z udzieleniem pożyczki, z tytułu której klient nie jest zobowiązany do zapłaty jakiegokolwiek wynagrodzenia (poza spłatą kwoty pożyczki), to uznać trzeba, że czynność ta ma charakter nieodpłatny.
Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, usługi o charakterze nieodpłatnym, jako niemieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem – nie podlegają co do zasady opodatkowaniu tym podatkiem. Od zasady tej określono jednak wyjątki, zgodnie z którymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego.
I tak, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy:
Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
-
użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
-
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Z powyższych zapisów wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:
1. w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
2. w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Zatem dla ustalenia, czy konkretna, nieodpłatna czynność podlega opodatkowaniu w związku z uznaniem jej za odpłatne świadczenie usług, istotny jest cel jej świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.
W opisanej we wniosku sytuacji, żaden z ww. warunków nie został spełniony.
Uwzględniając przedstawiony opis sprawy oraz treść powołanych przepisów prawa zauważyć należy, że z tytułu udzielania przez Państwa w ramach zawartej Ramowej Umowy Pożyczki pożyczek (nieoprocentowanych i bez prowizji), a zatem czynności za które nie przysługuje Państwu jakiekolwiek wynagrodzenie, nie będziemy mieli do czynienia z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu w świetle art. 5 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Reasumując, skoro świadczone przez Państwa usługi udzielania pożyczek w ramach akcji promocyjnej mają charakter nieodpłatny oraz nie mieszczą się w zakresie usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy, to stwierdzić należy, że czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym, w stosunku do udzielanych – w ramach prowadzonej przez Państwa akcji promocyjnej – pożyczek nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
‒ Interpretacja indywidualna dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili