0114-KDIP4-3.4012.690.2021.1.MP
📋 Podsumowanie interpretacji
Interpretacja dotyczy oceny, czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Pana SP oraz spółki C. w związku z transakcją zbycia udziałów w spółce A. korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT. Organ podatkowy uznał, że usługi Wnioskodawcy nie są usługami pośrednictwa, lecz jedynie doradztwem inwestycyjnym. W związku z tym, usługi te nie korzystają ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT. Organ podkreślił, że Wnioskodawca nie pośredniczył w pozyskaniu Inwestora ani w zawarciu umowy między Inwestorem a Klientem, lecz jedynie świadczył usługi doradcze związane z przygotowaniem i koordynacją transakcji. W konsekwencji, usługi Wnioskodawcy nie spełniają warunków uznania ich za usługi pośrednictwa finansowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT (podatek od towarów i usług), świadczonych przez Państwa usług.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT. Zgodnie z umową spółki oraz odpowiadającym jej wpisem do rejestru przedsiębiorców prowadzonego w ramach Krajowego Rejestru Sądowego, podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest „pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania”, a przedmiotem pozostałej działalności Wnioskodawcy jest:
· przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność,
· działalność trustów, funduszów i podobnych instytucji finansowych,
· pozostałe formy udzielania kredytów,
· pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych,
· działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe,
· działalność firm centralnych (head offices) i holdingów, z wyłączeniem holdingów finansowych,
· badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych,
· pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana.
Faktycznie wykonywaną działalnością przez Wnioskodawcę jest kompleksowe doradztwo na rzecz inwestorów zamierzających dokonać inwestycji w przedsiębiorstwa, najczęściej przedsiębiorstwa znajdujące się w Polsce. Takie inwestycje mogą być dokonywane bezpośrednio poprzez nabycie przedsiębiorstwa zakładu lub pośrednio, poprzez nabycie udziałów lub akcji spółki prowadzącej przedsiębiorstwo. Niekiedy (w zdecydowanej mniejszości przypadków), Wnioskodawca świadczy również usługi na rzecz właścicieli polskich przedsiębiorstw dążących do ich zbycia - czy to poprzez zbycie bezpośrednio przedsiębiorstwa, czy też poprzez zbycie akcji lub udziałów w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo.
24 lutego 2020 r. Wnioskodawca zawarł Umowę o Świadczenie Usług (dalej Umowa), na podstawie której Wnioskodawca miał świadczyć usługi z zakresu doradztwa inwestycyjnego oraz bankowości inwestycyjnej w związku z zamiarem przeprowadzenia przez usługobiorców transakcji umożliwiającej pozyskanie nowego inwestora, który nabędzie do 100% udziałów w kontrolowanej przez usługobiorców spółce A. z siedzibą w (…) (dalej Spółka lub A.).
Określenie usługobiorcy i przebieg transakcji
W dniu zawarcia Umowy, klientami Wnioskodawcy na podstawie Umowy byli Pan Sławomir P. (dalej Pan SP) oraz spółka, w której Pan SP miał 100% udziałów, B. sp. z o.o. z siedzibą (…).Pan SP oraz B. posiadali wówczas po 50% (łącznie 100%) udziałów w A.
23 października 2020 r. Pan SP nabył od B. 50% udziałów w A. stając się właścicielem 100% udziałów w A. . Wnioskodawca nie posiada informacji co do szczegółów transakcji, w tym co do jej formy. Jednocześnie, na mocy porozumienia stron, B. przestało być stroną Umowy, a jedynym klientem Wnioskodawcy został Pan SP.
19 maja 2021 r. Pan SP zawarł umowę inwestycyjną (dalej: Umowa Inwestycyjna) ze spółką akcyjną gotową dokonać inwestycji w A. (dalej: Inwestor).
28 maja 2021 r. pomiędzy Wnioskodawcą a Panem SP, zostało zawarte porozumienie (dalej: Porozumienie) dotyczące wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy na mocy Umowy, doprecyzowujące jego wysokość i warunki w związku z zawarciem Umowy Inwestycyjnej. Zgodnie z punktem 1.5 Porozumienia, wchodzi ono w życie w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę płatności określonej części wynagrodzenia. Na dzień złożenia niniejszego wniosku zdarzenie to jeszcze nie wystąpiło, jednak taka płatność spodziewana jest nie później niż do połowy października 2021 r., zatem Wnioskodawca wskazuje, że otrzymanie przezeń płatności stanowi element stanu faktycznego na potrzeby wnioskowanej interpretacji.
1 września 2021 r. Pan SP wniósł aportem 90% udziałów w A. do spółki C. sp. z o.o. z siedzibą w (…) (dalej: C.). Wnioskodawca nie posiada informacji co do szczegółów transakcji, opiera się na informacjach uzyskanych z rejestru przedsiębiorców oraz od osób reprezentujących Pana SP. Na podstawie porozumienia, od
1 września 2021 roku klientem Wnioskodawcy na podstawie Umowy pozostał Pan SP oraz C., posiadający odpowiednio 10% oraz 90% udziałów w A., łącznie 100%.
C. jest spółką kontrolowaną przez Pana SP. Zgodnie z informacjami uzyskanymi 27 września 2021 r. z rejestru przedsiębiorców w ramach Krajowego Rejestru Sądowego, 50% udziałów w C. Pan SP posiada bezpośrednio, a 50% udziałów w C. posiada B. , w której Pan SP posiada 100% udziałów.
Zgodnie z informacjami uzyskanymi od osób reprezentujących Pana SP, po wniesieniu przez Pana SP aportem udziałów w A. do C., proporcje się zmieniły i obecnie Pan SP posiada w C. ponad 99,999% udziałów (900.050 udziałów), a niecałe 0,0001% udziałów (50 udziałów) w C. posiada B. , w której Pan SP posiada 100% udziałów.
5 października 2021 r. Wnioskodawca, Pan SP oraz C. zawarły aneks do Porozumienia, w którym uzgodnili złożenie niniejszego wniosku o interpretację i uzależniły od treści uzyskanej interpretacji ostateczne opodatkowanie lub nie Usług podatkiem od towarów i usług.
Wniosek niniejszy jest składany ponieważ Wnioskodawca z jednej strony oraz Pan SP i C. z drugiej strony mają przeciwne stanowiska odnośnie do stosowania do Usług zwolnienia od podatku od towarów i usług, co ma wpływ na ostateczną wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy.
Poniżej, jako Klienci określani są każdorazowo usługobiorcy Wnioskodawcy na podstawie Umowy; na dzień złożenia niniejszego wniosku są to Pan SP oraz C.
Przedmiot Umowy i wykonanie Umowy
Zgodnie z jej treścią, Umowa określała warunki, na których Wnioskodawca miał świadczyć „na zasadzie wyłączności, usługi z zakresu doradztwa finansowego oraz bankowości inwestycyjnej („ Usługi”) w imieniu i na rzecz SP i C., posiadających obecnie łącznie pakiet 100% udziałów w A. spółce zarządzającej sklepem internetowym (…..) podczas procesu sprzedaży Spółki.
Jako cel jej zawarcia, Umowa wskazywała realizację zamiaru Klienta przeprowadzenia „Transakcji umożliwiającej pozyskanie nowego inwestora dla A., który nabędzie do 100% udziałów w Spółce”.
„Transakcja" została zdefiniowana jako obejmująca, między innymi, „wszelkie operacje, transakcje i działania, w tym między innymi: sprzedaż pakietu akcji/udziałów Spółki, udziału w majątku lub jakichkolwiek aktywach Spółki, operacje typu swap, operacje z wykorzystaniem instrumentów pochodnych, operacje podniesienia lub obniżenia kapitału zakładowego, fuzje, wszelkie formy dekapitalizowania, uzyskanie prawa do nabycia akcji nowej emisji/udziałów w podniesionym kapitale zakładowym/akcyjnym, przejęcie zobowiązań, utworzenie nowej spółki lub wspólnego przedsięwzięcia (joint venture)”.
Zakres prac Wnioskodawcy został określony jako „całkowita koordynacja procesu transakcyjnego, włącznie z przygotowaniem go od strony organizacyjnej, z wyłączeniem obsługi prawnej Transakcji”, a szczegółowiej przewidziano dokonanie następujących czynności, dzielonych na etapy:
Etap I: Przygotowanie Transakcji
· Omówienie oczekiwań Klienta oraz zebranie informacji o Spółce,
· Przygotowanie wstępnego oszacowania wartości na bazie spółek notowanych oraz porównywalnych transakcji,
· Przygotowanie strategii sprzedaży,
· Uzgodnienie z Klientem i akceptacja przez Klienta listy potencjalnych inwestorów,
· Przygotowanie krótkiego profilu na temat A., jej działalności operacyjnej oraz kondycji finansowej (Teaser),
· Pierwszy kontakt z potencjalnymi inwestorami, dystrybucja profilu Spółki po uprzedniej akceptacji przez Klienta,
· Przygotowanie, wraz z doradcami prawnymi Klienta, zobowiązań do zachowania poufności i ich dystrybucja do grupy potencjalnych inwestorów,
· Wstępne rozmowy z potencjalnymi inwestorami na temat Transakcji - budowanie atmosfery konkurencyjności ofert,
· Zebranie zobowiązań do zachowania poufności od potencjalnych inwestorów i potwierdzenie ich zainteresowania Transakcją,
· Przedstawienie Klientowi wyników kontaktów z inwestorami oraz rekomendacja dalszej strategii Transakcji
Etap II: Pozyskanie ofert wstępnych
· Przygotowanie kompleksowego Memorandum Informacyjnego dotyczącego A. , zawierającego opis jej działalności operacyjnej i finansowej, a także zawierającego informacje niezbędne do złożenia ofert wstępnych,
· Po akceptacji przez Klienta, dystrybucja Memorandum Informacyjnego do wybranych potencjalnych inwestorów,
· Zebranie wstępnych ofert od zainteresowanych inwestorów,
· Przegląd i ocena wstępnych ofert pod względem struktury, zawartości, ceny oraz intencji potencjalnych inwestorów,
· Dalsze spotkania i prezentacje wyjaśniające dla potencjalnych inwestorów, a także ewentualne spotkania Klienta z potencjalnymi inwestorami,
· Sporządzenie krótkiej listy potencjalnych inwestorów, którzy przeprowadzą badanie due diligence,
· Koordynacja przygotowania informacji do due diligence - badania Spółki (przygotowanego w formie virtual data room),
· Rekomendacja dalszego przebiegu Transakcji i przedstawienie jej wybranym inwestorom.
Etap III: Due diligence
· Koordynacja i kontrola obiegu informacji w trakcie due diligence przeprowadzanego przez inwestora/ów,
· Zarządzanie data roomem,
· Wsparcie przy przygotowaniu prezentacji Zarządu,
· Zaproszenie inwestora/ów do złożenia oferty wiążącej i ustalenie jej wymagań,
· Otrzymanie, przegląd oraz ocena otrzymanych ofert wiążących.
Etap IV: Negocjacje i zamknięcie Transakcji
· Uzgodnienie strategii negocjacyjnej i harmonogramu z Klientem,
· Wspomaganie Klienta w negocjacjach umowy sprzedaży z preferowanym/i inwestorem/ami,
· Wsparcie doradców prawnych przy przygotowaniu dokumentacji prawnej niezbędnej do zamknięcia Transakcji,
· Koordynacja ostatecznego due diligence (jeżeli będzie konieczny),
· Wsparcie w koordynacji procesu podpisania umowy sprzedaży,
· Monitorowanie warunków zawieszających niezbędnych do zamknięcia umowy sprzedaży,
· Wsparcie w koordynacji zamknięcia Transakcji.
Umowa przewidywała, że w celu zwiększenia efektywności działań, Wnioskodawca będzie kontaktować się z potencjalnymi inwestorami jako wyłączny doradca i reprezentant Klienta. Wyjaśniono następnie, że z doświadczeń Wnioskodawcy wynika, że każde inne podejście do realizacji projektu (np. gdy Klient prowadzi jednocześnie osobne rozmowy) zmniejsza efektywność działań i wprowadza niepotrzebne zamieszanie wśród potencjalnych inwestorów.
Umowa precyzowała także, że „Zakres Usług świadczonych przez Wnioskodawcę jak również wynikających z nich obowiązków będzie ograniczony do typowego zakresu pracy i obowiązków doradcy finansowego w tego typu transakcjach” oraz wyłączała z zakresu usług doradztwo „w kwestiach prawnych, księgowych, podatkowych, operacyjnych oraz szeroko rozumianych zagadnieniach gospodarczych i ekonomicznych (tj. np. związanych z prowadzeniem działalności przez Klienta)”.
Żadne postanowienia Umowy nie określały Usług wprost jako „usługi pośrednictwa" albo „usługi znalezienia inwestora”. Pomimo tego, zawierając Umowę, Klient oczekiwał, że Wnioskodawca udzieli mu wsparcia w znalezieniu inwestora lub inwestorów, a Wnioskodawca gotów był podjąć działania w celu spełnienia tych oczekiwań i działania takie podejmował.
Ostatecznie, Pan SP zawarł umowę inwestycyjną ze spółką (dalej: Inwestor), której głównym akcjonariuszem jest osoba znana mu jeszcze przed zawarciem Umowy z Wnioskodawcą. Osoba ta wcześniej rekomendowała Panu SP skorzystanie z usług Wnioskodawcy. Po zawarciu Umowy pomiędzy Panem SP a Wnioskodawcą i w trakcie gdy umowa ta była wykonywana, osoba ta zaproponowała Panu SP nabycie A. przez Inwestora i to Pan SP oraz Inwestor uzgodnili pomiędzy sobą ramowe komercyjne warunki Transakcji (w tym cenę oraz poszczególne raty płatności i harmonogram). Następnie Wnioskodawca wykonując Umowę pomógł w skutecznym doprowadzeniu do zawarcia Transakcji poprzez przygotowanie i negocjacje term sheet, koordynację procesu badania spółki A. (tzw. due diligence) przeprowadzanego przez Inwestora, a także wspierał doradcę prawnego Pana SP w procesie zawierania umów.
Wynagrodzenie Wnioskodawcy zostało określone jako Wynagrodzenie za Pozytywny Wynik Transakcji, a za pozytywne zakończenie Transakcji uważa się zawarcie umowy przewidującej przeprowadzenie Transakcji i otrzymanie zapłaty za udziały przez Klienta.
Wartość wynagrodzenia Wnioskodawcy została określona jako wskazany w Umowie procent wartości Transakcji. W razie niedojścia Transakcji do skutku Wnioskodawca nie miał prawa do otrzymania jakiegokolwiek wynagrodzenia za Usługi.
Wartość Transakcji, która jest podstawą obliczenia Wynagrodzenia za Pozytywny Wynik Transakcji, to „całkowite świadczenie (w jakiejkolwiek formie) za nabycie udziałów spółki A. lub jej majątku, w tym między innymi w jakimkolwiek podmiocie powiązanym spółki A. lub jej majątku, obliczone na bazie wartości przedsiębiorstwa”. Wynagrodzenie miało być „wymagalne i płatne przez Klienta na rzecz Wnioskodawcy proporcjonalnie do sprzedawanych udziałów”.
Wynagrodzenie Wnioskodawcy miało być powiększone o podatek VAT, jeśli jest naliczany.
Ostateczna wysokość całego wynagrodzenia Wnioskodawcy nie jest pewna, ponieważ jego poszczególne części są należne, o ile zostaną spełnione określone warunki (zbycie udziałów przez Klienta). Aktualnie pewne jest uzyskanie wynagrodzenia przez Wnioskodawcę jedynie od 60% wartości Transakcji. Jednocześnie z uwagi na możliwość niespełnienia się określonych warunków, 40% wynagrodzenia Wnioskodawcy jest niepewne, choć planowane.
Oprócz Wynagrodzenia za Pozytywny Wynik Umowa przewiduje Wynagrodzenie Ochronne w Okresie Ochronnym. Celem tych postanowień było zabezpieczenie interesów Wnioskodawcy, w przypadku gdyby zamknięcie Transakcji lub transakcji realizującej taki sam cel gospodarczy jak Transakcja nastąpiło z podmiotem, z którym Wnioskodawca prowadził rozmowy, ale nastąpiłoby to po zakończeniu obowiązywania Umowy lub po jej rozwiązaniu.
W takim wypadku obowiązuje Okres Ochronny trwający 12 miesięcy od wygaśnięcia lub rozwiązania Umowy. Jeżeli w Okresie Ochronnym dojdzie do przeprowadzenia Transakcji z podmiotem, z którym Wnioskodawca prowadził wcześniej rozmowy - wówczas Wnioskodawcy należne jest Wynagrodzenie Ochronne. Wynosi ono 100% Wynagrodzenia za Pozytywny Wynik Transakcji, które byłoby płatne w przypadku pozytywnego zakończenia Transakcji w okresie obowiązywania umowy.
Przebieg transakcji
Zgodnie z Umową Inwestycyjną Transakcja przebiega następująco:
- 21 września 2021 r. Pan SP sprzedał posiadane przez niego 10%, a C. sprzedała 50% (łącznie sprzedano 60% udziałów) w A. Inwestorowi,
- W tym samym dniu C. wniósł aportem do Inwestora 20% udziałów w A. w zamian za akcje Inwestora, które następnie Inwestor odkupi od C. w określonych z góry terminach, z czego:
i. 10% nie później niż do 30 lipca 2024 oraz
ii. 10% nie później niż do 30 lipca 2025,
· Pozostałe 20% udziałów w A. C. sprzeda Inwestorowi w terminie późniejszym, z czego:
i. 10% nie później niż do 30 czerwca 2022 roku oraz
ii. 10% nie później niż do 30 czerwca 2023 roku.
Według informacji uzyskanych przez Wnioskodawcę:
· Pan SP posiada/posiadał udziały w A. w ramach swojego majątku osobistego, a nie w ramach wykonywanej działalności gospodarczej;
· Zgodnie z informacjami uzyskanymi z rejestru przedsiębiorców, przedmiotem przeważającej działalności C. jest wynajem i zarządzanie
nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Przedmiotem pozostałej działalności są:
(i) hotele i podobne obiekty zakwaterowania, (ii) obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, (iii) pozostałe zakwaterowanie, (iv) pozostała usługowa działalność gastronomiczna, (v) pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana, (vi) pozostałe sprzątanie, (vii) niespecjalistyczne sprzątanie budynków i obiektów przemysłowych, (viii) działalność portali internetowych, (ix) działalność agentów turystycznych;
- Zgodnie z informacją uzyskaną od przedstawiciela Pana SP oraz C., „w związku z uzyskaniem środków ze zbycia udziałów w A. , C. planuje wykorzystanie ich do pokrywania własnych zobowiązań oraz inwestowanie tych środków w dalszy rozwój działalności w różnym zakresie, aktualnie są to projekty nieruchomościowe, ale prawdopodobne jest, że będą dalsze. Strategia C. zakłada rozwój działalności w sektorze nieruchomości i dopuszcza również, że C. będzie posiadała udziały/akcje w innych podmiotach, w tym zależnych, gdzie będą rozwijane nowe projekty i działalności”.
- Według informacji uzyskanych przez Wnioskodawcę, C. przed wniesieniem aportem na jej rzecz 1 września 2021 r. 90% udziałów w A. prowadziła działalność gospodarczą związaną przede wszystkim z nabywaniem i wynajmowaniem własnych nieruchomości, czyli z głównym przedmiotem działalności C. ujawnionym w Rejestrze Przedsiębiorców KRS (Krajowy Rejestr Sądowy).
C. figuruje w rejestrze podatników VAT jako podatnik VAT czynny.
Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
30 września 2021 r. Wnioskodawca wystawił dwie faktury, jedną na rzecz Pana SP na 10% Wynagrodzenia za Pozytywny Wynik Transakcji, oraz drugą na C. na 50% Wynagrodzenia za Pozytywny Wynik Transakcji, łącznie na 60% Wynagrodzenia za Pozytywny Wynik Transakcji, co wiąże się ze sprzedażą łącznie 60% udziałów w A. . Faktury na uzgodnioną kwotę netto zostały powiększone o 23% VAT.
W przypadku dojścia do realizacji kolejnych etapów transakcji (zbycia przez C. pozostałych 20% udziałów A. , oraz zbywania akcji Inwestora objętych w zamian za aport w postaci kolejnych 20% udziałów A. ), Wnioskodawca będzie wystawiać kolejne faktury.
Wnioskodawca oraz C. i Pan SP powzięli wątpliwość, czy opisane Usługi korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 40a Ustawy o VAT, a w związku z tym, czy ujęta na fakturach kwota netto powinna zostać powiększona o podatek od towarów i usług.
Pytania
- Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy na rzecz Pana SP są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a Ustawy o VAT?
- Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy na rzecz C. są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust.1 pkt 40a Ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem, usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Pana SP nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednocześnie, jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT. W konsekwencji, każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o VAT.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a Ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi, w tym także usługi pośrednictwa, których przedmiotem są udziały w:
• spółkach,
• innych niż spółki podmiotach, jeżeli mają one osobowość prawną
- z wyłączeniem usług przechowywania tych udziałów i zarządzania nimi.
Przedmiotem Umowy nie są Udziały
Przedmiotem usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy nie są/nie były udziały, lecz doradztwo inwestycyjne na rzecz Klienta w związku z planowaną transakcją sprzedaży udziałów.
Przedmiotem Umowy nie jest pośrednictwo
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na podstawie Umowy nie świadczył na rzecz Klienta usług pośrednictwa.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, zgodnie z treścią Umowy jej przedmiotem jest świadczenie usług z zakresu doradztwa finansowego i Umowa nie posługuje się wprost pojęciem „pośrednictwa”, wskazując go jako przedmiot Umowy, ani nie zawiera wprost sformułowań o poszukiwaniu czy znalezieniu inwestora przez Wnioskodawcę.
Jednakże Umowa przewiduje wymienione w opisie stanu faktycznego działania w ramach etapów: przygotowanie Transakcji, pozyskanie ofert wstępnych, due dilligence, negocjacje i zamknięcie transakcji.
Rola Wnioskodawcy jako doradcy finansowego zgodna jest nie tylko z zapisami Umowy, ale również z zakresem działalności określonym w umowie spółki i ujawnionym w rejestrze przedsiębiorców prowadzonym w ramach Krajowego Rejestru Sądowego.
Działając na podstawie Umowy, Wnioskodawca starał się znaleźć inwestora. Ostatecznie, jednak Umowa Inwestycyjna została zawarta z Inwestorem, którego główny akcjonariusz sam wyszedł z inicjatywą zakupu A. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, akcjonariusz ten był osobą, która poleciła Panu SP usługi Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy, w takiej sytuacji nie można więc twierdzić, że to Wnioskodawca pośredniczył pomiędzy Inwestorem a Klientem. Wnioskodawca nie przedstawił Inwestora (w tym osób podejmujących decyzje po stronie Inwestora) Klientowi, nie brał udziału we wstępnym uzgodnieniu warunków komercyjnych transakcji (np. cena, harmonogram płatności). Rola Wnioskodawcy sprowadziła się do wykonywania czynności przewidzianych Umową, związanych z dalszą obsługą Transakcji, zgodnie z jej wymienionymi etapami - po uzgodnieniu kluczowych warunków między Inwestorem a Klientem.
Co więcej, Umowa Inwestycyjna została zawarta przez Pana SP kiedy był on 100% właścicielem udziałów w A., na kilka miesięcy przed zbyciem przez niego 90% udziałów na rzecz C. Zatem, kiedy C. stawał się głównym Klientem Wnioskodawcy na gruncie Umowy (90% wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy jest należne od C.), Inwestor był już określony. Jednakże, ponieważ Inwestor nabywa udziały również od C., to ten ostatni podmiot także jest beneficjentem usług Wnioskodawcy, ponieważ otrzyma cenę sprzedaży udziałów w A.
Jak wynika z powyższego, Wnioskodawca nie mógł być pośrednikiem pomiędzy Panem SP a Inwestorem, ponieważ to Pan SP oraz Inwestor podjęli decyzję o dokonaniu inwestycji oraz uzgodnili kluczowe warunki komercyjne bezpośrednio, bez udziału Wnioskodawcy. Podobnie Wnioskodawca nie mógł być pośrednikiem pomiędzy Inwestorem, a C., ponieważ C. przystąpiło do Umowy po kilku miesiącach od zawarcia Umowy Inwestycyjnej.
Wyrok NSA z 12 grudnia 2019 r.
W wyroku z 12 grudnia 2019 r,. (sygn. akt I FSK 1279/17) Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się do zakresu zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 40a Ustawy o VAT (dalej: Wyrok NSA). W punkcie 7.4 uzasadnienia Wyroku NSA, Sąd wskazał, że:
„Analiza powołanych wyroków TSUE, a także innych przytoczonych w uzasadnieniu Sądu pierwszej instancji orzeczeń, prowadzi Sąd do konkluzji, że usługa pośrednictwa finansowego powinna stanowić:
· usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie,
· z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej,
· celem jest dążenie do zawarcia umowy (należy zaznaczyć, że pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy),
· usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).”
Zdaniem Wnioskodawcy, odnosząc powyższe warunki do niniejszej sprawy, należy dojść do wniosku, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie stanowią pośrednictwa finansowego.
Nie jest spełniony warunek z tiret 2, który stanowi, że „z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej, usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej”. Warunek ten pasuje do sytuacji, w której pośrednik pomaga w sprzedaży usług finansowych i z punktu widzenia usługobiorcy, usługi pośrednika stanowią element kupowanej przez niego usługi głównej - przykładowo, kredytobiorca traktuje usługi firmy pośredniczącej w zawieraniu usług kredytu jako element udzielanego mu kredytu. Warunek ten nie może jednak być spełniony w przedmiotowej sytuacji. Pan SP sprzedając należące do niego udziały w A. nie działa w charakterze podatnika VAT (jest osobą fizyczną sprzedającą udziały należące do jego majątku osobistego), lecz po prostu wykonuje swoje prawa właścicielskie. Zatem transakcja sprzedaży udziałów przez Pana SP nie będzie stanowiła na gruncie VAT usługi finansowej.
Podobnie sprzedaż udziałów przez C. ; spółka ta nie jest osobą fizyczną, która posiada majątek osobisty, jednakże obrót udziałami nie wchodzi w zakres jej działalności gospodarczej, który, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, stanowi głównie wynajem nieruchomości własnych. Ewentualne posiadanie udziałów/akcji w innych podmiotach jest niepewne. Nabywanie/obejmowanie takich walorów jest jedynie potencjalne, a ponadto, nawet jeżeli nastąpi, będzie raczej stanowić działalność o charakterze holdingowym („gdzie będą rozwijane nowe projekty i działalności”), a nie inwestycyjnym. Zatem również w przypadku sprzedaży udziałów przez C. , jest to wykonywanie władzy właścicielskiej, a nie świadczenie usług finansowych. Tym bardziej wnoszenie udziałów w A. na kapitał zakładowy Inwestora stanowi wykonywanie władzy właścicielskiej, a nie usługę finansową.
W konsekwencji powyższego, warunek określony w tiret 2 punktu 7.4 Wyroku NSA nie jest spełniony w stanie faktycznym objętym niniejszym wnioskiem, ponieważ w ogóle nie dochodzi w nim do świadczenia usług finansowych, których częścią miałyby być usługi świadczone przez Wnioskodawcę.
Nie jest także spełniony warunek z tiret 3, zgodnie z którym „celem jest dążenie do zawarcia umowy (należy zaznaczyć, że pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy)”, Wnioskodawca miał żywotny interes nie tylko w zawarciu, ale również w treści Umowy, gdyż jego wynagrodzenie zależało wprost od wartości inwestycji dokonanych przez Inwestora, a także terminy otrzymywania wynagrodzenia przez Wnioskodawcę zostały skorelowane z terminami uzyskiwania płatności przez Klienta. Umowa określała wynagrodzenie Wnioskodawcy jako określony procent od wartości transakcji, zatem im wartość transakcji byłaby wyższa, tym wyższe byłoby otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie.
Cel zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 40a Ustawy o VAT
Swoje wywody NSA oparł w znaczącej części na analizie orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-453/05 Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde. Wyrok ten, tak jak i inne, odnosi się do pośrednictwa w zakresie sprzedaży produktów finansowych.
Zdaniem Wnioskodawcy, taki też był zamiar ustawodawcy co do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 40a Ustawy o VAT w zakresie pośrednictwa. Pośrednictwo zwolnione z VAT powinno dotyczyć pośrednictwa przy sprzedaży zwolnionych z VAT usług finansowych, w tym instrumentów finansowych. Nie powinno natomiast dotyczyć pośrednictwa przy innych transakcjach, w tym transakcjach pozostających poza zakresem podatku od towarów i usług, jak ma to miejsce zdaniem Wnioskodawcy w stanie faktycznym objętym niniejszym wnioskiem.
Na powyższe wskazuje między innymi Wyrok NSA, zgodnie z którym, z perspektywy klienta podmiotu świadczącego usługę finansową, usługi pośrednictwa powinny stanowić część usługi finansowej.
W związku z powyższym, w Państwa ocenie, zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 40a Ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania do usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy rzecz Pana SP oraz C. , ponieważ: (i) przedmiotem usług świadczonych przez Wnioskodawcę nie są udziały ale pomoc w transakcji dotyczącej udziałów (ii) według literalnej treści Umowy Wnioskodawca nie świadczy usług pośrednictwa, a zwolnienia nie należy interpretować rozszerzająco, (iii) nie są spełnione warunki określone w Wyroku NSA.
W konsekwencji, usługi świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy na rzecz Pana SP nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a Ustawy o VAT.
Państwa zdaniem, usługi świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy na rzecz C. nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a Ustawy o VAT.
Uzasadnienie jest analogiczne, jak przedstawione w stanowisku własnym Wnioskodawcy w odpowiedzi na pytanie nr 1 powyżej.
Z powyższym stanowiskiem (oceną prawną) nie zgadza się Klient podnosząc, że:
- wynagrodzenie Wnioskodawcy jest wynagrodzeniem za efekt, typowym dla usług pośrednictwa, jednocześnie nietypowe jest w usługach doradczych brak wynagrodzenia w razie niedojścia do skutku transakcji,
- rolą Wnioskodawcy było znalezienie nabywcy Udziałów i opisany w Umowie udział w doprowadzeniu do zawarcia umowy zbycia tych Udziałów,
- w wydawanych w ostatnich 12 miesiącach (i wcześniej) indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, analogiczne przedmiotowo usługi dotyczące transakcji zbycia udziałów lub akcji były traktowane jako zwolnione pośrednictwo,
- stanowisko zawarte w Wyroku NSA wiąże jedynie dla sprawy rozstrzyganej przez ten wyrok, a stwierdzenie w tym wyroku, że pośrednik nie jest zainteresowany treścią umowy między stronami, nie dotyczy wysokości ceny, gdy wynagrodzenie zależne jest od tej ceny,
- w każdym wypadku o zawarciu umowy decydują strony a nie pośrednik, więc okoliczność, że o zawarciu umowy zdecydował Klient i Inwestor nie oznacza, że Wnioskodawca nie świadczył usług pośrednictwa.
Ponieważ nie zgadzają się Państwo z takim stanowiskiem Klienta, a od rozstrzygnięcia przedstawionej kwestii zależne jest prawidłowe rozliczenie podatkowe oraz wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy – składają Państwo niniejszy wniosek.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
-
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
-
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
-
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy, zwolnione od podatku są usługi, w tym także usługi pośrednictwa, których przedmiotem są udziały w:
a) spółkach,
b) innych niż spółki podmiotach, jeżeli mają one osobowość prawną
– z wyłączeniem usług przechowywania tych udziałów i zarządzania nimi.
W myśl art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:
-
czynności ściągania długów, w tym factoringu;
-
usług doradztwa;
-
usług w zakresie leasingu.
Należy również wskazać, że na podstawie art. 43 ust. 16 ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 40a i 41, nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających:
-
tytuł prawny do towarów;
-
tytuł własności nieruchomości;
-
prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
-
udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części;
-
prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.
Powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek odzwierciedlenia odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r. Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 135 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE – państwa członkowskie zwalniają m.in. transakcje, łącznie z pośrednictwem, jednakże z wyłączeniem przechowywania i zarządzania, których przedmiotem są akcje, udziały w spółkach lub związkach, obligacje i inne papiery wartościowe, z wyłączeniem dokumentów ustanawiających tytuł prawny do towarów, oraz praw lub papierów wartościowych, o których mowa w art. 15 ust. 2 (lit. f).
Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą, podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu VAT.
Na tle przedstawionych okoliczności sprawy, Państwa wątpliwości sprowadzają się do tego, czy świadczone na podstawie Umowy usługi na rzecz Pana SP oraz na rzecz C. , objęte są zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT.
Zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy, nie jest uzależnione od rodzaju podmiotu świadczącego te usługi. Sam zakres usług jest bardzo szeroki, jedynym bowiem kryterium przedmiotowego zwolnienia jest świadczenie usług, których przedmiotem są udziały (a także usługi pośrednictwa w tym zakresie). W efekcie wszystkie usługi dotyczące obrotu udziałami oraz pośrednictwa w tym zakresie korzystają ze zwolnienia na podstawie ww. przepisu.
W pierwszej kolejności należy zatem zauważyć, że przedmiotem świadczonych przez Państwa usług nie są – jak sami Państwo wskazali – udziały, lecz doradztwo inwestycyjne na rzecz Klientów, w związku z zamiarem przeprowadzenia transakcji umożliwiającej pozyskanie nowego inwestora.
Mając natomiast na uwadze wykładnię zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy oraz w art. 135 ust. 1 lit. b) i d) Dyrektywy 2006/112/WE, konieczne jest zdefiniowanie pojęcia „usług pośrednictwa”. Ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani Dyrektywa 2006/112 WE nie definiują tego pojęcia, w celu określenia, jakie czynności należy rozumieć pod pojęciem usług pośrednictwa, należy zatem oprzeć się na wykładni językowej oraz na wyrokach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, wersja internetowa: http://sjp.pwn.pl), przez pośrednictwo należy rozumieć działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron. Równorzędnie, przez pośrednictwo rozumie się kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych, a więc załatwianie dla zarobku różnego rodzaju transakcji handlowych między dwiema stronami, uczestniczenie w zawieraniu takich transakcji.
Cechą charakterystyczną pośrednictwa odróżniającą ten stosunek od innych umów jest fakt, że bezpośrednią przyczyną zawarcia bezpośrednio lub pośrednio umowy są działania pośrednika. Innymi słowy przez umowę o pośrednictwo należałoby rozumieć taki stosunek prawny istniejący pomiędzy dwiema stronami, z których jedna (pośrednik) otrzymuje zlecenie od drugiej, aby doprowadzić do wymiany gospodarczej świadczeń z osobą trzecią, przy czym znalezienie kontrahenta ma stanowić bezpośredni i decydujący rezultat starań pośrednika. Bezpośrednim celem aktywności pośrednika jest wywołanie skutku prawnego, polegającego na wprowadzeniu zleceniodawcy (podmiotu zastępowanego) w stosunek umowny z osobą trzecią.
W celu rozstrzygnięcia, co w świetle przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa” warto odnieść się do wyroku z 21 czerwca 2007 r. w sprawie C- 453/05 Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde, w którym TSUE stwierdził, że „(…) pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową”.
Natomiast w wyroku z 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 Commissioners of Customs & Excise przeciwko CSC Financial Services Ltd. Trybunał orzekł, że pojęcie pośrednictwa obejmuje działalność wykonywaną przez osobę pośredniczącą, która nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i której działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów. W istocie pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa. Działalność ta może obejmować m.in. wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych. Celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. TSUE w orzeczeniu tym uznał, że znaczenie słowa „negocjacje”, w kontekście art. 13 część B lit. d pkt 5 VI Dyrektywy odnosi się „do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz są wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywaniu kontaktu z drugą stroną lub negocjowaniu, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.
Zatem, zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, usługa pośrednictwa finansowego powinna stanowić:
- usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie;
- z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej;
- celem jest dążenie do zawarcia umowy (przy czym, pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy);
- usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być np. wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).
W konsekwencji, żeby uznać daną działalność za pośrednictwo konieczne jest, aby pośrednik wykonał przynajmniej niektóre z czynności:
- wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia umowy;
- uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę;
- prowadzenie negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji;
- nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.
Nie oznacza to, że pośrednik nie może wykonywać dodatkowych czynności, jednakże aby czynności te można było zaliczyć do czynności pośredniczących konieczne jest, aby wywoływały skutek lub miały na celu wywołanie skutku dla wszystkich stron transakcji, innymi słowy konieczne jest, aby skutek tych czynności znalazł odzwierciedlenie w zawartej umowie pomiędzy stronami.
Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że świadczone przez Państwa usługi na rzecz Pana SP oraz C. nie mogą być zakwalifikowane jako usługi pośrednictwa finansowego.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, nie pośredniczyli Państwo w zalezieniu Inwestora ani w zawarciu umowy pomiędzy Inwestorem a Klientem. Pomimo, że zawierając Umowę Klient oczekiwał, że udzielą mu Państwo wsparcia w znalezieniu Inwestora i byli Państwo gotowi spełnić te oczekiwania, ostatecznie Pan SP zawarł Umowę Inwestycyjną z Inwestorem, którego główny akcjonariusz był mu znany jeszcze przed zawarciem z Państwem Umowy o Świadczenie Usług i to On sam wyszedł z inicjatywą zakupu A. Ponadto, Umowa Inwestycyjna została zawarta w chwili, kiedy Pan SP był właścicielem 100% udziałów w A. , na kilka miesięcy przed zbyciem udziałów na rzecz C. W momencie zatem, kiedy C. stało się Państwa Klientem, Inwestor był już określony.
Pan SP oraz Inwestor bez Państwa udziału uzgodnili kluczowe warunki komercyjne Transakcji (w tym cenę, poszczególne raty płatności i harmonogram). Po uzgodnieniu kluczowych warunków między Inwestorem a Klientem, Państwa rola sprowadzała się jedynie do czynności związanych z dalszą koordynacją Transakcji, przygotowaniem jej od strony technicznej i organizacyjnej, zgodnie wymienionymi etapami. Nie uczestniczyli Państwo w negocjacjach dotyczących warunków ewentualnej umowy pomiędzy Klientami a Inwestorem ani w zawarciu przez nich tej Umowy, nie działali Państwo jako pełnomocnik żadnej ze stron. Umowa przewidywała jedynie, że w celu zwiększenia efektywności działań, będą się Państwo kontaktować się z potencjalnymi inwestorami jako wyłączny doradca i reprezentant Klienta.
Umowa precyzowała także, że „Zakres Usług świadczonych przez Wnioskodawcę jak również wynikających z nich obowiązków będzie ograniczony do typowego zakresu pracy i obowiązków doradcy finansowego w tego typu transakcjach” oraz wyłączała z zakresu usług doradztwo „w kwestiach prawnych, księgowych, podatkowych, operacyjnych oraz szeroko rozumianych zagadnieniach gospodarczych i ekonomicznych (np. związanych z prowadzeniem działalności przez Klienta)”.
W związku z tym należy stwierdzić, że świadczone przez Państwa usługi nie wypełniają wskazanych wyżej istotnych elementów dla usługi pośrednictwa. Brak jest bowiem elementów przemawiających za uznaniem tego typu usług za „odrębną działalność pośrednictwa, której celem zasadniczym jest czynienie wszystkiego co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę”.
Na powyższą kwalifikację nie może mieć również wpływu fakt, że za świadczone usługi otrzymali Państwo wynagrodzenie prowizyjne. Co do sposobu kalkulacji wynagrodzenia, należy wskazać, że ma ono jedynie walor pomocniczy przy ocenie, czy wykonywane czynności stanowią usługę pośrednictwa. Fakt, że Państwa wynagrodzenie jest wynagrodzeniem za Pozytywny Wynik Transakcji jako procent od wartości Transakcji , w powiązaniu z pozostałymi okolicznościami sprawy nie przesądza, że świadczą Państwo usługi pośrednictwa. W opisanych okolicznościach, przyjęty model skorzystania z oferty Klienta przez Inwestora pozwala na stwierdzenie, że nie mieli Państwo wpływu de facto na decyzje Klienta, co do zawarcia Umowy Inwestycyjnej.
Jeszcze raz podkreślić należy, że do zadań pośrednika należy m.in. znalezienie kontrahenta, w tym przypadku Inwestora zainteresowanego ofertą Klienta, wskazywanie odpowiednich możliwości zawarcia umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną, negocjowanie, w imieniu i na rzecz Klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Świadczone przez Państwa usługi nie wypełniają wskazanych wyżej istotnych elementów dla usługi pośrednictwa.
W konsekwencji, świadczone przez Państwa na podstawie Umowy usługi na rzecz Pana SP oraz na rzecz C. nie są objęte zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja rozstrzyga na podstawie przedstawionego opisu sprawy, wyłącznie w zakresie zadanych przez Państwa pytań. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami (w szczególności uznania sprzedaży udziałów przez Pana SP oraz C. za transakcje pozostające poza zakresem podatku od towarów i usług) – nie były przedmiotem analizy.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili