0114-KDIP4-2.4012.759.2021.2.SKJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 października 2021 r. (data wpływu 19 października 2021 r.) uzupełnionym pismem z 15 grudnia 2021 r. (data wpływu 15 grudnia 2021 r.) na wezwanie Organu z 10 grudnia 2021 r. (doręczone 10 grudnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań z zakresu instalacji paneli fotowoltaicznych na potrzeby budynków mieszkalnych w Gminie (`(...)`) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

19 października 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań z zakresu instalacji paneli fotowoltaicznych na potrzeby budynków mieszkalnych w Gminie (`(...)`).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedsięwzięcie obejmuje montaż instalacji fotowoltaicznych dostarczających energię elektryczną na potrzeby budynków mieszkalnych zlokalizowanych na terenie Gminy (`(...)`). W ramach projektu zaplanowano montaż 12 szt. instalacji fotowoltaicznych dla 12 budynków mieszkalnych. Nie przewiduje się wykorzystania kolektorów słonecznych ani realizacji instalacji hybrydowych. W projekcie zaplanowano także wydatki na nadzór inwestorski.

Celem projektu jest zwiększenie wykorzystania energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych przez Gminę (`(...)`) poprzez montaż instalacji fotowoltaicznych dla budynków mieszkalnych. Celami szczegółowymi projektu są:

‒ zwiększenie ilości nowych jednostek wytwarzania energii elektrycznej z OZE;

‒ zwiększenie zdolności wytwarzania energii elektrycznej za źródeł odnawialnych;

‒ zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii w ogólnym bilansie energetycznym województwa (`(...)`) i Gminy (`(...)`);

‒ zmniejszenie emisji CO2 i innych gazów cieplarnianych do atmosfery;

‒ zwiększenie produkcji energii elektrycznej przez instalacje wykorzystujące OZE na terenie gminy;

‒ zmniejszenie kosztów ponoszonych na utrzymanie budynków mieszkalnych przez mieszkańców.

Inwestycja przyczynia się do osiągnięcia następujących wskaźników:

1. produktu:

‒ Liczba wybudowanych jednostek wytwarzania energii elektrycznej z OZE -12 szt.

‒ Dodatkowa zdolność wytwarzania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych - 0,06 MWe;

‒ Szacowany roczny spadek emisji gazów cieplarnianych - 43,07 tony równoważnika CO2;

2. rezultatu:

‒ Produkcja energii elektrycznej z nowo wybudowanych instalacji wykorzystujących OZE - 53,05 MWhe.

Energia z OZE wyprodukowana w ramach projektu będzie wykorzystywana na własne potrzeby mieszkańców.

Projekt nie obejmuje budynków, w których prowadzona jest działalność gospodarcza, w tym działalność rolnicza. W ramach inwestycji wykluczono możliwość montażu instalacji fotowoltaicznej na budynkach, których dachy pokryte są materiałami lub wyrobami zawierającymi azbest. Właściciele takich budynków będą mogli wziąć udział w projekcie pod warunkiem złożenia oświadczenia, że przed wykonaniem instalacji fotowoltaicznej, na własny koszt i zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, wymienią pokrycie dachowe na nowe. Moc instalacji fotowoltaicznej będzie dostosowana do rocznego zapotrzebowania na energię elektryczną poszczególnych budynków.

Instalacja fotowoltaiczna będzie tak dobrana, aby całkowita ilość energii elektrycznej wyprodukowanej i odprowadzonej do sieci energetycznej przez instalację objętą grantem w rocznym okresie rozliczeniowym nie przekroczyła 120% całkowitej ilości energii elektrycznej pobranej z sieci energetycznej przez Grantobiorcę w tym samym okresie rozliczeniowym.

Źródła finansowania inwestycji zaplanowano w następujący sposób:

‒ dotacja z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w wysokości 65,00% poniesionych kosztów kwalifikowalnych projektu,

‒ środki własne Gminy będą wynosiły 35,00% całej inwestycji poniesionych kosztów kwalifikowalnych projektu.

Koszty kwalifikowalne wynoszą 100%, w tym kosztem kwalifikowalnym jest podatek VAT (podatek od towarów i usług). Umowa o dofinansowanie projektu zostanie podpisana z Samorządem Województwa (`(...)`) w (`(...)`). Faktury dokumentujące wydatki na projekt będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Cała inwestycja nie będzie służyła opodatkowanej działalności gospodarczej Gminy. Zadanie mieści się w katalogu zadań publicznych realizowanych przez gminę w ramach zadań przypisanych jej do realizacji stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713). Towary i usługi nabywane przez gminę w związku z realizacją w/w zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Gmina nie będzie uzyskiwała dochodów z tego tytułu, ponieważ po oddaniu do użytku w/w Inwestycji będzie udostępniona dla właścicieli budynków mieszkalnych.

Tym samym efekty realizowanego zadania nie będą służyły czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności podlegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, zgodnie z ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednocześnie zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, zadania własne gminy obejmują sprawy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m. in. w obszarze kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT.

Celem odliczenia podatku VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek: - wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika VAT, - wydatek musi mieć związek z dokonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi VAT, - nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Innymi słowy, nie jest możliwe obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez podmiot, który nie występuje w tym zakresie w roli podatnika VAT. Nie jest, przy tym, możliwe obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wydatków poniesionych przez podatnika w związku z wykonywaniem czynności pozostających poza zakresem ustawy o VAT bądź czynności zwolnionych z tego podatku.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych.

W przypadku Gminy (`(...)`) warunek uprawniający do odliczenia nie zostaje spełniony, gdyż zakupione towary i usługi związane z realizacją projektu pn. "(`(...)`)", nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zatem Gmina (`(...)`) nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkiem poniesionym na realizację w/w projektu. Tym samym nie będzie przysługiwało z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Stroną umów z wykonawcami będą mieszkańcy.

2. Gmina zawiera z mieszkańcami umowy o powierzenie grantu. Zgłoszenia mieszkańców w sprawie instalacji paneli odbywają się na podstawie złożonych deklaracji.

3. Mieszkańcy nie będą zobowiązani do dokonania jakichkolwiek wpłat na rzecz Gminy. Pozyskana energia będzie wykorzystywana na bieżące potrzeby gospodarstw domowych. Mieszkańcy nie będą „odsprzedawać” pozyskanej energii.

4. Wyboru dostawców instalacji fotowoltaicznych dokonują mieszkańcy.

5. Realizacja projektu jest uzależniona od otrzymania dotacji ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego tj. w sytuacji gdyby Gmina nie otrzymała dotacji to nie realizowałaby zadania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina (`(...)`) będzie miała możliwość odliczenia kwot podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych na Gminę dokumentujących realizację zadań z zakresu instalacji paneli fotowoltaicznych na potrzeby budynków mieszkalnych w Gminie (`(...)`)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina (`(...)`) stoi na stanowisku, że: 1. Gmina nie będzie miała prawa możliwości odzyskania kwoty podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących poniesione wydatki na realizację projektu „(`(...)`)”, bo nie spełnia zasad określonych w art. 15 ust. 1 oraz art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (t. j. Dz. U. 2020, poz. 106 ze zm.).

Zgodnie z przepisami, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy tego odliczenia dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a. nabycia towarów i usług,

b. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno powyższych ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie ma możliwości skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza –zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego, za podatnika podatku VAT uznać należy tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zatem gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Należy wskazać, że w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Wykaz zadań własnych gminy określa art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy) oraz sprawy zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy dot. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że przedsięwzięcie obejmuje montaż instalacji fotowoltaicznych dostarczających energię elektryczną na potrzeby budynków mieszkalnych zlokalizowanych na terenie Gminy (`(...)`). W ramach projektu zaplanowano montaż 12 szt. instalacji fotowoltaicznych dla 12 budynków mieszkalnych. Nie przewiduje się wykorzystania kolektorów słonecznych ani realizacji instalacji hybrydowych. W projekcie zaplanowano także wydatki na nadzór inwestorski. Celem projektu jest zwiększenie wykorzystania energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych przez Gminę (`(...)`) poprzez montaż instalacji fotowoltaicznych dla budynków mieszkalnych. Celami szczegółowymi projektu są: zwiększenie ilości nowych jednostek wytwarzania energii elektrycznej z OZE; zwiększenie zdolności wytwarzania energii elektrycznej za źródeł odnawialnych; zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii w ogólnym bilansie energetycznym województwa (`(...)`) i Gminy (`(...)`); zmniejszenie emisji CO2 i innych gazów cieplarnianych do atmosfery; zwiększenie produkcji energii elektrycznej przez instalacje wykorzystujące OZE na terenie gminy; zmniejszenie kosztów ponoszonych na utrzymanie budynków mieszkalnych przez mieszkańców. Energia z OZE wyprodukowana w ramach projektu będzie wykorzystywana na własne potrzeby mieszkańców.

Projekt nie obejmuje budynków, w których prowadzona jest działalność gospodarcza, w tym działalność rolnicza. W ramach inwestycji wykluczono możliwość montażu instalacji fotowoltaicznej na budynkach, których dachy pokryte są materiałami lub wyrobami zawierającymi azbest. Właściciele takich budynków będą mogli wziąć udział w projekcie pod warunkiem złożenia oświadczenia, że przed wykonaniem instalacji fotowoltaicznej, na własny koszt i zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, wymienią pokrycie dachowe na nowe. Moc instalacji fotowoltaicznej będzie dostosowana do rocznego zapotrzebowania na energię elektryczną poszczególnych budynków. Instalacja fotowoltaiczna będzie tak dobrana, aby całkowita ilość energii elektrycznej wyprodukowanej i odprowadzonej do sieci energetycznej przez instalację objętą grantem w rocznym okresie rozliczeniowym nie przekroczyła 120% całkowitej ilości energii elektrycznej pobranej z sieci energetycznej przez Grantobiorcę w tym samym okresie rozliczeniowym. Źródła finansowania inwestycji zaplanowano w następujący sposób: dotacja z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w wysokości 65,00% poniesionych kosztów kwalifikowalnych projektu, środki własne Gminy będą wynosiły 35,00% całej inwestycji poniesionych kosztów kwalifikowalnych projektu. Koszty kwalifikowalne wynoszą 100%, w tym kosztem kwalifikowalnym jest podatek VAT. Umowa o dofinansowanie projektu zostanie podpisana z Samorządem Województwa (`(...)`) w (`(...)`). Faktury dokumentujące wydatki na projekt będą wystawiane na Wnioskodawcę. Cała inwestycja nie będzie służyła opodatkowanej działalności gospodarczej Gminy. Towary i usługi nabywane przez gminę w związku z realizacją w/w zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina nie będzie uzyskiwała dochodów z tego tytułu, ponieważ po oddaniu do użytku w/w Inwestycji będzie udostępniona dla właścicieli budynków mieszkalnych. Efekty realizowanego zadania nie będą służyły czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Stroną umów z wykonawcami będą mieszkańcy. Gmina zawiera z mieszkańcami umowy o powierzenie grantu. Zgłoszenia mieszkańców w sprawie instalacji paneli odbywają się na podstawie złożonych deklaracji. Mieszkańcy nie będą zobowiązani do dokonania jakichkolwiek wpłat na rzecz Gminy. Pozyskana energia będzie wykorzystywana na bieżące potrzeby gospodarstw domowych. Mieszkańcy nie będą „odsprzedawać” pozyskanej energii. Wyboru dostawców instalacji fotowoltaicznych dokonują mieszkańcy. Realizacja projektu jest uzależniona od otrzymania dotacji ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego tj. w sytuacji gdyby Gmina nie otrzymała dotacji to nie realizowałaby zadania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących realizację zadań z zakresu instalacji paneli fotowoltaicznych na potrzeby budynków mieszkalnych w Gminie (`(...)`).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy wskazać, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Jednocześnie obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W omawianej sprawie związek taki nie będzie występował, bowiem jak wynika z opisu sprawy, cała inwestycja nie będzie służyła opodatkowanej działalności gospodarczej Gminy, towary i usługi nabywane przez Gminę w związku z realizacją zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji, bowiem efekty realizowanego zadania nie będą służyły czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia kwot podatku od towarów i usług wynikającego z faktur wystawionych na Gminę dokumentujących realizację zadania z zakresu instalacji paneli fotowoltaicznych na potrzeby budynków mieszkalnych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.