Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Pan jest wspólnikiem spółki jawnej, która jest podatnikiem VAT. Spółka ta prowadziła działalność gospodarczą w budynku usytuowanym na nieruchomości należącej do Pana (Nieruchomość 2). W 2020 roku Nieruchomość 2 została wycofana z działalności gospodarczej Spółki i od tego momentu nie była wykorzystywana przez Pana do żadnej działalności zarobkowej. Pan nie ponosił ani nie zamierza ponosić nakładów na tę nieruchomość, a także nie prowadził działań marketingowych w celu jej sprzedaży. Dodatkowo, udzielił pełnomocnictwa córce do zarządzania i sprzedaży tej nieruchomości. Organ podatkowy uznał, że w tej sytuacji sprzedaż Nieruchomości 2 przez Pana nie będzie stanowić czynności opodatkowanej VAT, ponieważ Pan nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Sprzedaż Nieruchomości 2 będzie traktowana jako rozporządzenie majątkiem prywatnym Pana, a nie jako czynność podlegająca opodatkowaniu VAT. W związku z tym, sprzedaż ta będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 7 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży Nieruchomości 2 z możliwością rezygnacji z tego zwolnienia. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 grudnia 2021 r. (wpływ 15 grudnia 2021 r.).Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pan wspólnikiem firmy rodzinnej działającej pod firmą (…), (…) Spółka jawna, prowadzącej działalność gospodarczą od (…) roku. Początkowo w formie spółki cywilnej, a od (…)r. w formie spółki jawnej („Spółka”). Data rejestracji Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym: (…) r., numer KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) (…). Spółka jest podatnikiem VAT od (…) roku i składa miesięczne deklaracje podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów. Każdy ze wspólników od dochodu uzyskanego z tytułu udziału w Spółce jest opodatkowany podatkiem liniowym 19% . Udziały wspólników w Spółce są równe.
Pan oraz Pana córka (…)jesteście współwłaścicielami, w udziałach wynoszących po 1/2 części, nieruchomości położonej przy ulicy (…), stanowiącej zabudowaną działkę gruntu oznaczoną numerem ewidencyjnym 1, o obszarze (…) ha, dla której Sąd Rejonowy (…), Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą KW Nr (…), zwana dalej „Nieruchomość 1”.
W zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości 1, na podstawie art. 43 ust 1 pkt 10 ustawy z możliwością rezygnacji z przedmiotowego zwolnienia, została wydana w dniu (…) roku interpretacja indywidualna: 0113-KDIPT1-3.4012.544.2021.1.MWJ.
Do Nieruchomości 1, bezpośrednio przylega, nieruchomość położona przy ulicy (…),(…), Dzielnicy (…), stanowiąca zabudowaną działkę gruntu oznaczoną numerem ewidencyjnym 2, o obszarze (…)ha, dla której Sąd Rejonowy dla (…),(…) Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą KW Nr (…)zwana dalej „Nieruchomość 2”, w której w dziale II, jako jedyny właściciel wpisany jest (…).
Na działce znajduje się budynek piekarni, wybudowany prawdopodobnie po II wojnie światowej, rozbudowany przez poprzednich właścicieli, a zakupiony przez Pana w latach siedemdziesiątych XX wieku. W (…) roku budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki i amortyzowany.
Grunt nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki i stanowi Pana własność.
Ostatnie podwyższenie wartości budynku miało miejsce w (…) r. Podwyższenie wartości nie dawało podstawy do odliczenia podatku naliczonego. Od tamtej pory Spółka w budynku dokonywała tylko nakładów remontowych. Wartość początkowa budynku w ewidencji środków trwałych wynosi (…)zł.
Do budynku przylega utwardzony plac, wykazany w ewidencji środków trwałych jako odrębna budowla. Budowla została wprowadzona do ewidencji środków trwałych w (…) r. w wartości netto (…)zł. Przy nabyciu (utwardzeniu) Spółka skorzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Spółka nie ponosiła nakładów na podwyższenie wartości utwardzonego placu.
W budynku do (…)roku Spółka prowadziła działalność gospodarczą w zakresie produkcji pieczywa. W okresie od (…)r. do (…)r. budynek był wynajmowany. Przyległy do niego utwardzony plac pełnił funkcję parkingu i był wynajmowany wraz z budynkiem piekarni. Przychód z najmu był kwalifikowany jako przychód Spółki z działalności gospodarczej a dochód opodatkowany u wspólników proporcjonalnie do udziału wspólnika w zyskach Spółki.
(…)roku, Nieruchomość 2 została wycofana z działalności gospodarczej Spółki. Odpisy z tytułu amortyzacji budynków i budowli posadowionych na Nieruchomości 2 od chwili wycofania z działalności gospodarczej, nie były zaliczane do kosztów podatkowych, ani przez Spółkę, ani przez właściciela. Do chwili obecnej Nieruchomość 2 nie jest wynajmowana również w ramach najmu prywatnego
Reasumując:
(…) r. wycofano z działalności gospodarczej Spółki Nieruchomość 2, przekazując ją na Pana cele prywatne. W roku (…) zamierza Pan sprzedać opisaną we wniosku Nieruchomość 2. Środki ze sprzedaży mają trafić na rachunek bankowy sprzedającego. Pana wątpliwości dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży Nieruchomości 2, uprzednio wycofanej z działalności gospodarczej Spółki.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.
Pełnomocnictwo którego Pan udzielił (…)roku, zostało objęte aktem notarialnym sporządzonym przez (…), notariusza w (…), zarejestrowanym w Repertorium A za numerem (…), o następującej treści: „pełnomocnictwo
§1.1. (…)oświadcza, że niniejszym udziela (…), zamieszkałej w (…)przy ulicy (…)numer (…), PESEL (…) - pełnomocnictwa do:
a w związku z powyższym pełnomocnictwem do reprezentowania Mocodawcy przed wszystkimi władzami, urzędami, instytucjami, sadami powszechnymi i administracyjnymi, osobami prawnymi i fizycznymi, organami administracji rządowej i samorządowej, do składania oświadczeń wiedzy i woli, w tym zapewnień, do składania i odbioru dokumentów, w szczególności do odbioru wszelkich zaświadczeń, składania i odbioru wszelkiej korespondencji zarówno zwykłej jak i poleconej oraz odbioru przesyłek i należności w zakresie wskazanym powyżej, a także do wszelkich innych czynności, jakie okażą się niezbędne celem realizacji niniejszego pełnomocnictwa.
2. (…) oświadcza, że ustanowiony Pełnomocnik może udzielać dalszych pełnomocnictw, może być druga stroną czynności dokonywanych w imieniu Mocodawcy oraz może reprezentować pozostałe strony tych czynności.”
d) Nie posiada Pan nieruchomości które zamierzałby w najbliższym czasie sprzedać.
e) Ostatniej sprzedaży nieruchomości Pan dokonał około 15 lat temu.
Nie zajmował się Pan i nie zajmuje zawodowo obrotem nieruchomościami, jak również nie jest Pana zamiarem uzyskiwanie dochodu z tytułu wielokrotnej sprzedaży nieruchomości.
Nieruchomość 2 oraz udział w Nieruchomości 1 zbywa Pan z uwagi na mój podeszły wiek, brak możliwości dalszego prowadzenia działalności gospodarczej Spółki i konieczność pozyskania środków finansowych na leczenie i rehabilitację.
Pytania
Pana stanowisko w sprawie
Ad 1.
W Pana ocenie, sprzedaż Nieruchomości 2 będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art 5 ust 1 pkt 1. rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Pan i Pana córka jesteście wspólnikami firmy rodzinnej działającej pod firmą (…) . (…) Spółka jawna, prowadzącej działalność gospodarczą od (…) roku. Początkowo w formie spółki cywilnej, a od (…) r w formie spółki jawnej („Spółka”). Data rejestracji Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym: (…) r., numer (…). Spółka jest podatnikiem VAT od (…)roku i składa miesięczne deklaracje podatku od towarów i usług.
Spółka w trakcie remontów budynków, budowli i środków trwałych, posadowionych na Nieruchomości 2 odliczała od materiałów i usług podatek VAT. Nieruchomość 2 była pierwotnie wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej w Spółce (budynki i budowle zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki) Nieruchomość 2 nigdy nie była wykorzystywana wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku. Na budynki i środki trwałe Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej. Nakładów takich nie ponosił również Pan po wycofaniu Nieruchomość 2 z działalności Spółki.
Obecnie Pan i Pana córka zamierzacie zlikwidować Spółkę i sprzedać Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2. W związku z tym podjęto działania w celu znalezienia potencjalnego nabywcy. Z uwagi na to, że poszukiwania nabywcy przeciągają się w czasie Pan wraz z córką wynajęliście od (…) r. Nieruchomość 1 (po wycofaniu jej z działalności Spółki w dniu (…) roku ) jako osoby prywatne, rejestrując się jako podatnicy VAT czynni z dniem (…)roku i opodatkowując najem podstawową stawką VAT. Nieruchomość 2 od chwili jej wycofania z działalności Spółki (od (…)roku) nie jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych - nie została wynajęta w ramach najmu prywatnego.
Pana wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży Nieruchomości 2 uprzednio wycofanej z działalności Spółki.
Pana zdaniem w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie poniższe przepisy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
W myśl art. 2 pkt 14 ustawy przez pojęcie pierwszego zasiedlenia, rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.
W przedmiotowej sprawie na skutek wycofania składników majątku z działalności Spółki nie wystąpi czynność pierwszego zasiedlenia. Podatnik nie wybudował ani nie ponosił nakładów na ulepszenie budynków i budowli w wysokości co najmniej 30% ich wartości początkowej.
Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od tego podatku.
W analizowanej sprawie, grunt nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki. Stanowił cały czas Pana własność.
Reasumując:
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy wskazać, że planowana przez Pana, sprzedaż Nieruchomości 2 po uprzednim wycofaniu z działalności Spółki i przekazaniu na cele osobiste, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Sprzedaż zostanie dokonana przez osobę fizyczną - właściciela Nieruchomość 2, zgodnie z treścią księgi wieczystej prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości.
Ad. 2
W Pana opinii właściciel nieruchomości może zrezygnować ze zwolnienia od podatku VAT, składając stosowne oświadczenie.
Zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:
1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.
Pan jako właściciel Nieruchomości 2 w chwili obecnej jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej. Dokonuje Pan najmu Nieruchomości 1 w ramach najmu prywatnego opodatkowanego podatkiem VAT od (…) roku.
Po złożeniu ww. oświadczenia, powstanie obowiązek udokumentowania sprzedaży nieruchomości przez Pana właściwie wystawioną fakturą na sprzedaż Nieruchomości 2.
Resumując:
Po spełnieniu określonych w ustawie o VAT warunków złożenia oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia, tj. „przed dniem dokonania dostawy”, jak i jednostki do której ma być złożone ww. oświadczenie – „właściwy naczelnik urzędu skarbowego dla nabywcy nieruchomości” (oba warunki spełnione jednocześnie) właściciel nieruchomości może zrezygnować ze zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży Nieruchomości 2 i opodatkować tę sprzedaż podstawową stawką VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) - zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
W art. 2 pkt 6 ustawy, podano definicję pojęcia towary:
Rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Udzielanie pełnomocnictw uregulowane jest w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).
Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:
Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela.
Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.
W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego:
Umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).
Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego:
Pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.
Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego:
Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.
Na mocy art. 108 Kodeksu cywilnego:
Pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonywa w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.
Z regulacji art. 109 ww. ustawy wynika, że:
Przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.
Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 ww. ustawy, pełnomocnictwo – to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy.
Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Jak stanowi art. 15 ust. 2:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.
W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże jak wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.
W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży opisanego we wniosku gruntu podejmował/będzie podejmował Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że :
Wskazał Pan również, że:
Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.
W świetle powyższego, aby wyjaśnić Pana wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy działa Pan w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.
Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
W kontekście powyższych ustaleń należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Należy w tym miejscu zauważyć, że majątek przeznaczony przez Pana do sprzedaży od momentu wycofania go z działalności gospodarczej Spółki nie był wykorzystywany przez Pana w żaden sposób do działalności zarobkowej. Nieruchomość 2 nie była przedmiotem najmu i nie generowała przychodu jakikolwiek inny sposób. Nie ponosił Pan i nie zamierza ponosić jakichkolwiek nakładów na Nieruchomości 2 w celu zwiększenia jej wartości. Nie podejmował Pan również żadnej działalności marketingowej czy promującej sprzedaż Nieruchomości 2. Do Nieruchomości 2 od wielu lat nie są doprowadzone media (woda, gaz). Ponadto udzielił Pan pełnomocnictwa w formie aktu notarialnego swojej córce (…) do zarządzania i administrowania Pana majątkiem, w tym do sprzedaży Nieruchomości 2 jak i udziału w Nieruchomości 1 (stanowiącej majątek Spółki Jawnej, w której jest Pan wspólnikiem). Jako osoba prywatna nie posiada Pan nieruchomości które zamierzałby w najbliższym czasie sprzedać. Ostatniej sprzedaży nieruchomości Pan dokonał około 15 lat temu. Nie zajmował się Pan i nie zajmuje zawodowo obrotem nieruchomościami, jak również nie jest Pana zamiarem uzyskiwanie dochodu z tytułu wielokrotnej sprzedaży nieruchomości.
W niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w stosunku do zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanej we wniosku Nieruchomości 2 wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Pana należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając Nieruchomość 2 będzie Pan korzystać z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.
Należy podkreślić, że z momentem wycofania Nieruchomości 2 z majątku Spółki Jawnej, w której posiada Pan udziały, Nieruchomość 2 weszła w skład Pana majątku prywatnego. W odniesieniu do dostawy Nieruchomości 2 Pan i Spółka Jawna działacie jako odrębni podatnicy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Nieruchomość 2 stanowi osobny majątek od majątku Spółki Jawnej. Ponadto udzielenie przez Pana pełnomocnictwa do ogólnego zarządu majątkiem nie stanowi podstawy do uznania Pana za podatnika podatku VAT w odniesieniu do sprzedaży Nieruchomości 2. Przedstawione okoliczności sprawy wskazują na fakt, że majątek ten nie był w okresie jego posiadania (od (…) r.) wykorzystywany do celów zarobkowych, a w celu jego zbycia nie podejmował Pan działań jakie mogłyby zostać przypisane podmiotom prowadzącym działalność gospodarcza w zakresie obrotu nieruchomościami.
Zatem dokonując sprzedaży Nieruchomości 2, będzie Pan korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży Nieruchomości 2, a dostawę tej nieruchomości cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pana przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie Organ odstąpił od udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 2, gdyż oczekiwał Pan odpowiedzi na nie w przypadku, gdy dostawa Nieruchomości 2 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili