INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 września 2021 r. (data wpływu 27 września 2021 r.), uzupełnionym 24 listopada 2021 r. (data wpływu 24 listopada 2021 r.) na wezwanie z 18 listopada 2021 r., doręczone 18 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
‒ uznania aportu nieruchomości niezabudowanej za odpłatną dostawę towarów oraz zastosowania zwolnienia od podatku dla tej dostawy – jest prawidłowe,
‒ ustalenia podstawy opodatkowania aportu nieruchomości niezabudowanej – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
27 września 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania aportu nieruchomości niezabudowanej za odpłatną dostawę towarów oraz zastosowania zwolnienia od podatku dla tej dostawy, a także ustalenia podstawy opodatkowania aportu nieruchomości niezabudowanej.
Wniosek uzupełniony został pismem z 23 listopada 2021 r., złożonym 24 listopada 2021 r. (data wpływu 24 listopada 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 18 listopada 2021 r., doręczone 28 listopada 2021 r.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Gmina (`(...)`) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Gmina zamierza wnieść aport rzeczowy w postaci niezabudowanej nieruchomości do spółki kapitałowej (sp. z o.o.), której jest jedynym udziałowcem.
Następnie na podstawie aktu notarialnego nieruchomość ta ma powiększyć kapitał zakładowy spółki. W zamian za aport Gmina obejmie udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki. Wartość przedmiotu wkładu w zakresie prawa użytkowania wieczystego do nieruchomości zostanie ustalona po cenie brutto.
Wniesiona nieruchomość wykorzystana zostanie pod zabudowę (mieszkania komunalne). Spółka korzysta ze zwolnienia z VAT w zakresie działalności polegającej na wynajmie lokali mieszkalnych i dostaw mediów do tych lokali zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zaś opodatkowane VAT są tylko umowy z najemcami lokali użytkowych. Przedmiot aportu nabywca przeznaczy w przyszłości do wykonywania działalności zwolnionej z VAT.
Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazano, że Gmina zamierza wnieść aport rzeczowy w postaci prawa własności nieruchomości gruntowej niezabudowanej, która zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego miasta (`(...)`) posiada przeznaczenie jako: tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej wielorodzinnej oznaczonej symbolem 18MWU, tereny miejsc do parkowania, garaży oznaczone symbolem 8KS oraz strefa ochrony konserwatorskiej „B”.
Grunt będący przedmiotem planowanego aportu nie był/jest wykorzystywany przez Gminę do żadnej działalności gospodarczej, jest to teren pełniący obecnie funkcję zieleni parkowej i ogólnodostępnego parkingu o nawierzchni asfaltowej. Gmina posiada ten teren w swoim zasobie od samego początku i nie przysługiwało jej prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego.
Ponadto Gmina poinformowała, że nie oczekuje wydania interpretacji indywidualnej w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy gruntu będącego przedmiotem aportu.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
-
Czy w przedstawionym wyżej zdarzeniu przyszłym przedmiotem transakcji będzie aport nieruchomości traktowany na równi z odpłatną dostawą towarów i opodatkowany jako dostawa gruntu pod zabudowę, czy też w związku z przeznaczeniem pod działalność nieopodatkowaną (wynajem mieszkań) dokonując aportu można skorzystać ze zwolnienia z VAT? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 24 listopada 2021 r.)
-
Czy podstawa opodatkowania VAT dla ww. dostawy towaru powinna być ustalona jako wartość nominalna udziałów obejmowanych w zamian za przedmiot aportu i wartość ta powinna być uznana za kwotę brutto, od której VAT należy obliczyć metodą „w stu”?
Zdaniem Wnioskodawcy:
W przedstawionym wyżej zdarzeniu przyszłym przedmiotem transakcji będzie aport nieruchomości traktowany na równi z odpłatną dostawą towarów i opodatkowany stawką podatkową 23% jako dostawa gruntu pod zabudowę. Gmina będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT dokonując przekazania aportu do Spółki postąpi prawidłowo wystawiając fakturę VAT ze stawką 23%.
Wniesienie wkładu niepieniężnego do Spółki w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.) stanowi dostawę towarów. Jest to czynność odpłatna, w której w zamian za wniesioną do Spółki nieruchomość gruntową Gmina otrzymuje udziały w wartości brutto przekazanych gruntów. Ponieważ przedmiotem aportu będzie dostawa gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę, transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu wg stawki 23%.
Zdaniem Gminy, obowiązek podatkowy na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy o VAT powstanie z chwilą dokonania dostawy tych towarów, tj. z dniem podpisania aktu notarialnego przenoszącego własność nieruchomości.
Według Wnioskodawcy podstawą opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT z tytułu aportu wnoszonego do Spółki będzie otrzymana z tego tytułu zapłata, tj. wartość nominalna udziałów obejmowanych w zamian za wniesiony wkład niepieniężny, bez uwzględnienia podatku VAT. Suma wartości nominalnej udziałów stanowić będzie zatem kwotę brutto, to znaczy kwotę zawierającą w sobie podatek. Podatek z tytułu tej czynności należałoby więc obliczyć od sumy wartości nominalnej udziałów (tj. metodą „w stu”).
Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazano, że zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym wyżej zdarzeniu przyszłym przedmiotem transakcji będzie aport nieruchomości traktowany na równi z odpłatną dostawą towarów i opodatkowany stawką podatkową jako dostawa gruntu pod zabudowę.
Wniesienie wkładu niepieniężnego do Spółki w rozumieniu art. 7 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.) stanowi dostawę towarów. Jest to czynność odpłatna, w której w zamian za wniesioną do Spółki nieruchomość gruntową Gmina otrzymuje udziały w wartości brutto przekazanych gruntów. Ponieważ przedmiotem aportu będzie dostawa gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę, transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:
-
przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
-
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
-
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
-
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
-
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
-
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
-
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
-
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej,
-
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji,
-
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W świetle ww. przepisów, grunty spełniają definicję towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.
Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem, aby wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:
-
dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,
-
odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina zamierza wnieść aport rzeczowy w postaci niezabudowanej nieruchomości do spółki kapitałowej (sp. z o.o.), której jest jedynym udziałowcem. Następnie na podstawie aktu notarialnego nieruchomość ta ma powiększyć kapitał zakładowy spółki. W zamian za aport Gmina obejmie udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki. Wniesiona nieruchomość wykorzystana zostanie pod zabudowę (mieszkania komunalne).
Gmina zamierza wnieść aport rzeczowy w postaci prawa własności nieruchomości gruntowej niezabudowanej, która zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego miasta (`(...)`) posiada przeznaczenie jako: tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej wielorodzinnej oznaczonej symbolem 18MWU, tereny miejsc do parkowania, garaży oznaczone symbolem 8KS oraz strefa ochrony konserwatorskiej „B”. Grunt będący przedmiotem planowanego aportu nie był/jest wykorzystywany przez Gminę do żadnej działalności gospodarczej, jest to teren pełniący obecnie funkcję zieleni parkowej i ogólnodostępnego parkingu o nawierzchni asfaltowej. Gmina posiada ten teren w swoim zasobie od samego początku i nie przysługiwało jej prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego.
Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się między innymi do ustalenia, czy aport do spółki kapitałowej niezabudowanej nieruchomości gruntowej będzie stanowić odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz ustalenia, czy dla tej dostawy znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku (pytanie nr 1).
W odniesieniu do niniejszych wątpliwości wskazać należy, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może spełnić przesłanki uznania jej za dostawę towarów w świetle art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).
Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.
W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.
W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Gmina dokonując aportu do spółki kapitałowej (sp. z o.o.) niezabudowanej nieruchomości gruntowej będzie działała jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. W analizowanym przypadku aport nieruchomości niezabudowanej będzie czynnością o charakterze cywilnoprawnym (nie zaś publicznoprawnym), zatem dla tej czynności Gmina wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji, wniesienie przez Gminę aportem do spółki kapitałowej opisanej we wniosku nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu jako odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, a Gmina w tej sytuacji nie będzie korzystała z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, lecz wystąpi jako podatnik zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.
Tym samym aport niezbudowanej nieruchomości gruntowej będzie stanowić odpłatną dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, opodatkowaną podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
W odniesieniu natomiast do kwestii zastosowania zwolnienia od podatku dla aportu nieruchomości gruntowej, stanowiącego odpłatną dostawę towarów wskazać należy, że zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Przy czym tereny budowlane, stosownie do art. 2 pkt 33 ustawy, to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Z powołanej regulacji wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu w oparciu o decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
W analizowanym przypadku nieruchomość gruntowa będąca przedmiotem planowanego aportu jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz posiada przeznaczenie jako: tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej wielorodzinnej oznaczonej symbolem 18MWU, tereny miejsc do parkowania, garaży oznaczone symbolem 8KS oraz strefa ochrony konserwatorskiej „B”.
Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy w zw. z art. 2 pkt 33 ustawy, w przypadku terenów niezabudowanych nie korzystają ze zwolnienia te tereny, które są przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Zatem skoro opisana we wniosku nieruchomość gruntowa objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym przeznaczona jest pod zabudowę, nieruchomość ta będzie stanowić teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy. W konsekwencji, transakcja aportu nieruchomości niezabudowanej nie będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Jednocześnie stwierdzić należy, że dostawa nieruchomości będącej przedmiotem aportu nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Stosownie bowiem do regulacji zawartych w przywołanym powyżej artykule, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
‒ towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
‒ przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Jak wskazano w opisie sprawy, grunt będący przedmiotem planowanego aportu nie był/jest wykorzystywany przez Gminę do żadnej działalności gospodarczej, jest to teren pełniący obecnie funkcję zieleni parkowej i ogólnodostępnego parkingu o nawierzchni asfaltowej. Zatem skoro opisana we wniosku nieruchomość nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, nie można uznać, że nieruchomość ta była wykorzystywana od momentu nabycia do momentu sprzedaży (aportu) wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług (nie został zatem spełniony pierwszy z warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy niezbędnych do zastosowania tego zwolnienia).
Tym samym w rozpatrywanej sprawie aport niezabudowanej nieruchomości gruntowej, stanowiący odpłatną dostawę towarów nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy ani na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
W konsekwencji planowana transakcja aportu niezabudowanej nieruchomości gruntowej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zastosowaniem właściwej stawki podatku.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy z zakresie uznania aportu nieruchomości niezabudowanej za odpłatną dostawę towarów oraz zastosowania zwolnienia od podatku dla tej dostawy należało uznać za prawidłowe.
Ponadto wątpliwości budzi kwestia ustalenia, czy podstawa opodatkowania dla dostawy nieruchomości będącej przedmiotem planowanego aportu powinna być ustalona jako wartość nominalna udziałów obejmowanych w zamian za przedmiot aportu i wartość ta powinna być uznana za kwotę brutto, od której podatek VAT należy obliczyć metodą „w stu” (pytanie nr 2).
Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy, odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.
Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy.
Stosownie do tego przepisu, podstawa opodatkowania obejmuje:
-
podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
-
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Jednocześnie, zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:
-
stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
-
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
-
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
Zatem we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.
Ponadto wskazać należy, że z istoty aportu (wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki) wynika ekonomiczna wymiana świadczeń pomiędzy wnoszącym wkład niepieniężny i wydającą w jego zamian udziały/akcje (zapewniające udział w zyskach) spółką. Z jednej strony wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku (materialnymi i niematerialnymi), w zamian za co otrzymuje pewne uprawnienia (udziały lub akcje), które posiadają określoną wartość. W przypadku wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki, nie powstanie kwota należna (cena) w zamian za przedmiot wkładu. Ekwiwalentem dla wnoszącego będzie w tym przypadku wartość udziałów/akcji otrzymanych w zamian za ten wkład. W takich przypadkach, przy określeniu podstawy opodatkowania zastosowanie znajdzie zasada ogólna - podstawą opodatkowania będzie wszystko, co stanowi zapłatę, którą podatnik ma otrzymać z tytułu transakcji. Przy czym, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT.
Zatem podstawa opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej będącej przedmiotem planowanego aportu do spółki kapitałowej powinna być ustalona jako wartość nominalna udziałów obejmowanych w zamian za przedmiot aportu i wartość ta powinna być uznana za kwotę brutto, od której podatek VAT należy obliczyć metodą „w stu”.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania aportu nieruchomości niezabudowanej należało uznać za prawidłowe.
Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga jedynie w zakresie uznania aportu nieruchomości niezabudowanej za odpłatną dostawę towarów, zastosowania zwolnienia od podatku dla tej dostawy oraz ustalenia podstawy opodatkowania aportu nieruchomości niezabudowanej, natomiast nie rozstrzyga w zakresie ustalenia stawki podatku właściwej dla przedmiotu aportu. Wskazać bowiem należy, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie wskazać należy, że niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga wyłącznie w zakresie objętym zadanymi we wniosku pytaniami, tj. w zakresie uznania aportu nieruchomości niezabudowanej za odpłatną dostawę towarów oraz zastosowania zwolnienia od podatku dla tej dostawy, a także ustalenia podstawy opodatkowania aportu nieruchomości niezabudowanej, nie dotyczy natomiast pozostałych kwestii poruszanych we wniosku, co do których nie przedstawiono opisu sprawy oraz nie zadano pytania.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.