0114-KDIP4-2.4012.688.2021.2.MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 września 2021 r. (data wpływu 13 września 2021 r.) uzupełnionym pismem z 9 listopada 2021 r. (data wpływu 9 listopada 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 4 listopada 2021 r. oraz pismem z 22 listopada 2021 r. w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 16 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) usług kształcenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

13 września 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług kształcenia.

Wniosek uzupełniony został pismem z 9 listopada 2021 r. (data wpływu 9 listopada 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 4 listopada 2021 r. oraz pismem z 22 listopada 2021 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 16 listopada 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawcą jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, będąca organem prowadzącym Centrum jako placówka kształcenia ustawicznego. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest edukacja osób dorosłych w formach pozaszkolnych oraz praktyczna nauka zawodu uczniów. Wnioskodawca w ramach swojej działalności prowadzi Niepubliczną Placówkę Kształcenia Ustawicznego, która jest wpisana do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonej przez miasto (…) (nr wpisu (…)).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, korzystającym do końca (…) r. ze zwolnienia z podatku od towarów i usług z art. 43 ust. 1 pkt 26 usługi świadczone przez:

a) jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania, oraz art. 43 ust. 1 pkt 29 a): prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, oraz art. 43 ust. 1 pkt 29 b) na podstawie akredytacji udzielonej przez (…) Kuratora Oświaty nr (…) r., która obowiązywała do (…) r.

Placówka zajmuje się prowadzeniem kursów między innymi następującego rodzaju:

Kursy i szkolenia wyposażające w kompetencje niezbędne do zajmowania określonych stanowisk, lub wykonywania zawodów, zakończone wydaniem zaświadczenia potwierdzającego posiadanie adekwatnych kwalifikacji.

Wśród przywołanych kursów należy wyróżnić:

1. spawaczy elektrycznych i gazowych różnych metod oraz różnych stopni

2. wózki jezdniowe podnośnikowe z mechanicznym napędem podnoszenia z wyłączeniem wózków z wysięgnikiem oraz wózków z osobą obsługującą podnoszoną wraz z ładunkiem; platformowe; specjalne

3. obsługi i konserwacji suwnic, suwnic specjalnych

4. obsługi i konserwacji dźwigów towarowo osobowych, ze sterowaniem wewnętrznym i szpitalne

5. obsługi i konserwacji żurawi i podestów ruchomych

6. obsługa wywrotnicy wagonowej

7. obsługi i konserwacji przeciągarek do przemieszczania wagonów po torach

8. ADR kurs podstawowy - wszystkich klas

9. ADR przewóz materiałów niebezpiecznych w cysternach

10. ADR napełnianie i opróżnianie zbiorników ciśnieniowych

11. szkolenie na uprawnienia do rozładunku cystern i autocystern z materiałem niebezpiecznym

12. przygotowujących do egzaminów na uprawnienia elektroenergetycznie i elektryczne dla eksploatacji i dozoru.

W piśmie uzupełniającym z 16 listopada 2021 r. (data wpływu 22 listopada 2021 r.)

Wnioskodawca wskazał, że:

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej – wnioskodawca wymienił kursy/szkolenia z interpretacji z roku 2001 r., kursy/szkolenia objęte akredytacją (…) Kuratorium Oświaty, która w związku ze zmianą przepisów dotyczących przyznawania akredytacji na dany kurs/szkolenie utraciła swoja ważność z dniem (…) r. oraz część z RIS.

Wszystkie kursy, które odbywają się lub będą się odbywać ponownie w Centrum Wnioskodawca wpisał do rejestru instytucji szkoleniowych - Tabela nr 1.

Wnioskodawca nie jest w stanie wymienić kursów/szkoleń, „które w przyszłości mogą być organizowane”(cytat str. 2 akapit pierwszy pisma z dnia 16 listopada 2021 r.). Wnioskodawca wyjaśnia, że używając sformułowania „oraz inne niewymienione, które w przyszłości mogą być organizowane” Wnioskodawca miał na myśli: nowe kursy/szkolenia zaprojektowane przez Wnioskodawcę, na podstawie wytycznych klienta, których nie posiada w swojej ofercie, ani nie są ujęte w RIS.

Wnioskodawca uzupełnia dane w RIS poprzez złożenie wniosku, w którym zawarte są również wszystkie nowe kursy, które zaprojektował i przeprowadził w danym roku.

(`(...)`)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z 16 listopada 2021 r.):

Czy wszystkie kursy wymienione w RIS (Tabela nr 1) oraz nowe, zaprojektowane, przeprowadzone w przyszłości oraz wpisane w czasie na to przeznaczonym do rejestru instytucji szkoleniowych podlegają zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy z dnia 11 marca2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z 16 listopada 2021 r.):

Zgodnie z brzmieniem Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.) na podstawie art 43 ust 1 pkt 26a zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług podlegają usługi świadczone przez a) jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów oświaty w zakresie kształcenia i wychowania.

Wnioskodawca jest placówką kształcenia ustawicznego, wpisaną do ewidencji Szkół i Placówek Niepublicznych pod numerem (…) wydanym przez Prezydenta Miasta (…). W powyższym wpisie przedmiotem działalności jest prowadzenie kursów i szkoleń w zakresie: Tabela nr 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jednakże w tym miejscu należy wskazać, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być albo opodatkowana podatkiem albo może korzystać ze zwolnienia od podatku.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział m.in. zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a) jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,

b) uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawcze, w zakresie kształcenia

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, że jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem, to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą natomiast korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia oraz dostawę towarów i usług ściśle z tymi usługami związane.

Regulacja art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, stanowi implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zwolnione jest kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 ww. aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy 2006/112/WE Rady podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy 2006/112/WE Rady nie została jednak wskazana definicja „interesu publicznego”, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać „w interesie publicznym”. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa, jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu „interesu publicznego”.

W tym kontekście wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Analizując powołane wyżej regulacje należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. kształcenia, ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Analogicznie w przypadku zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy koniecznym jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. kształcenia na poziomie wyższym, ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk albo jednostką badawczo-rozwojową. Również w tym przypadku niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Jednocześnie z powołanych przepisów art. 43 ust. 17 i art. 43 ust. 17a ustawy wynika, że zwolnienia określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe, jeżeli: są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, a ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawcą jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, będąca organem prowadzącym Centrum jako placówka kształcenia ustawicznego. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest edukacja osób dorosłych w formach pozaszkolnych oraz praktyczna nauka zawodu uczniów. Wnioskodawca w ramach swojej działalności prowadzi Niepubliczną Placówkę Kształcenia Ustawicznego, która jest wpisana do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonej przez miasto (…) (nr wpisu (…)). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Placówka zajmuje się prowadzeniem kursów między innymi następującego rodzaju:

Kursy i szkolenia wyposażające w kompetencje niezbędne do zajmowania określonych stanowisk, lub wykonywania zawodów, zakończone wydaniem zaświadczenia potwierdzającego posiadanie adekwatnych kwalifikacji.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy usługi w zakresie kształcenia świadczone przez Wnioskodawcę będą podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.

W świetle art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. 2021 r. poz. 1082 ze zm.), system oświaty zapewnia w szczególności możliwość uzupełniania przez osoby dorosłe wykształcenia ogólnego, zdobywania lub zmiany kwalifikacji zawodowych i specjalistycznych.

Na mocy art. 2 pkt 4 cyt. ustawy, system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego oraz centra kształcenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 4-13, może być zakładana i prowadzona przez:

1. jednostkę samorządu terytorialnego;

2. inną osobę prawną;

3. osobę fizyczną.

W myśl art. 117 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe, kształcenie ustawiczne jest organizowane i prowadzone w:

1. publicznych i niepublicznych szkołach dla dorosłych, branżowych szkołach II stopnia i szkołach policealnych;

2. formach pozaszkolnych realizowanych przez publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego i centra kształcenia zawodowego oraz publiczne i niepubliczne szkoły prowadzące kształcenie zawodowe, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 3 i 4.

Zgodnie z art. 117 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe, kwalifikacyjne kursy zawodowe mogą być prowadzone przez publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego i centra kształcenia zawodowego.

Stosownie do art. 117 ust. 3 ww. ustawy, kształcenie ustawiczne może być prowadzone w formie dziennej, stacjonarnej lub zaocznej, a w przypadku form pozaszkolnych – także z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość. Turnus dokształcania młodocianych pracowników może być prowadzony wyłącznie w formie dziennej.

Na mocy art. 168 ustawy Prawo oświatowe, osoby prawne i osoby fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Z powyższych przepisów wynika, że placówki niepubliczne mogą być zakładane i prowadzone przez osoby fizyczne lub osoby prawne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Mając na uwadze powyższe, można uznać, że podmiot wykonujący czynności polegające na przekazywaniu informacji celem zdobycia wiedzy, rozwijania umiejętności oraz kształtowania cech charakteru, świadczy usługi w zakresie kształcenia.

Jak wskazał Wnioskodawca w treści wniosku, jest placówką kształcenia ustawicznego i w ramach swojej działalności prowadzi Niepubliczną Placówkę Kształcenia Ustawicznego, wpisaną do ewidencji Szkół i Placówek Niepublicznych wydanym przez Prezydenta Miasta (…).

Tym samym spełniona została pierwsza z przesłanek – podmiotowa – zawarta w treści art. 43 ust.1 pkt 26 lit. a ustawy.

Odnosząc się do drugiej przesłanki zawartej w ww. przepisie – przedmiotowej, należy stwierdzić, że również została ona spełniona.

Z wniosku wynika, że usługi, które świadczy Wnioskodawca są usługami w zakresie kształcenia.

Biorąc powyższe informacje pod uwagę należy stwierdzić, że z chwilą uzyskania wpisu do ewidencji placówka prowadzona przez Wnioskodawcę (Niepubliczna Placówka Kształcenia Ustawicznego) stała się podmiotem objętym systemem oświaty w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy Prawo oświatowe działającym w formie placówki kształcenia ustawicznego.

W związku z powyższym w takiej sytuacji Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.

Jednakże – co należy podkreślić – powyższe zwolnienie będzie dotyczyło tylko i wyłącznie tych usług w zakresie kształcenia, które Wnioskodawca wskazał we wpisie do ewidencji placówek oświatowych, tj. wpisie do ewidencji Szkół i Placówek Niepublicznych wykazanych w tabeli nr 1 w piśmie uzupełniającym do wniosku.

W konsekwencji zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, objęte będą tylko te usługi w zakresie kształcenia, które zostaną wskazane we wpisie do ewidencji placówek oświatowych. Zatem usługi niewskazane w ww. wpisie nie będą korzystały z tego zwolnienia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.