Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania za czynność podlegającą opodatkowaniu wydania przez Gminę nieruchomości zamiennej na rzecz właściciela wywłaszczonej nieruchomości. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zgodnie z „Miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta dla terenów położonych w rejonie ulic: A - B - C - D, z wyłączeniem ulic E i F”, zatwierdzonego uchwałą Nr (`(...)`) Rady Miejskiej z dnia 13 grudnia 2017 r., działka oznaczona nr ewid 1 k.m. 2 obręb (`(...)`), położona przy ul. G w (`(...)`) została w części przeznaczona pod zabudowę usługową (symbol planu 07U) oraz w części pod drogę publiczną klasy „główna” (symbol planu 02 KDG).

Właściciele opisanej powyżej nieruchomości wnieśli o zatwierdzenie jej podziału, który miał na celu wydzielenie działki nr 3 k.m. 2 pod drogę publiczną oraz pozostałej części oznaczonej jako 4 przeznaczoną pod zabudowę usługową.

W dniu 2 czerwca 2020 r. Prezydent Miasta działając na podstawie art. 93 ust. 1, art. 96 ust. 1 oraz art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (zwanej dalej ugn) - (Dz. U. 2020 poz. 1990 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2004 r. w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziałów nieruchomości (Dz. U.2004.268.2663 z późn. zm.), wydał decyzję zatwierdzającą podział nieruchomości nr 1 k.m. 2 (`(...)`) o pow. 0,0763 ha, objętej księgą wieczystą nr (`(...)`) prowadzoną przez Sąd Rejonowy, na działki nr 4 o pow. 0,0450 ha oraz 3 o pow 0,0313 ha. Jednocześnie stwierdził, iż powstała w wyniku podziału działka nr 3 k.m. 2- symbol planu 02KDG została wydzielona w trybie art. 98 ust. 1 ugn pod drogę publiczną gminną.

Na mocy art. 98 ust. 1 ugn. nieruchomość nr 3 k.m. 2 przeszła z mocy prawa na własność Gminy z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna (19 czerwca 2020 r.).

W myśl art. 98 ust. 3 ugn, za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem. Przepis art. 131 stosuje się odpowiednio jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczeniu nieruchomości.

Na podstawie powyższych przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, dotychczasowym właścicielom przysługuje odszkodowanie w związku z przejściem z mocy prawa na rzecz Gminy części nieruchomości nr 1.

W dniu 18 sierpnia 2020 r. zwrócili się oni do Gminy z wnioskiem o przyznanie nieruchomości zamiennej w ramach odszkodowania. Zaproponowali, aby Gmina przyznała im część działki nr 6 k.m. 2, będącą jej własnością.

Zgodnie z art. 131 ust. 1 ugn w ramach odszkodowania właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu wywłaszczonej nieruchomości może być przyznana, za jego zgodą, odpowiednia nieruchomość zamienna. W myśl art. 131 ust. 2 ugn nieruchomość zamienną przyznaje się z zasobu nieruchomości (`(...)`) odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli wywłaszczenie następuje na rzecz tej jednostki.

Na mocy art. 131 ust. 4 ugn, różnicę między wysokością odszkodowania ustalonego w decyzji, a wartością nieruchomości zamiennej wyrównuje się przez dopłatę pieniężną.

Działka nr 6 k.m. 2 stała się własnością Gminy na mocy decyzji nr (`(...)`) z dnia 4 listopada 1994 r.

W dniu 14 stycznia 2021 r. Prezydent Miasta zatwierdził podział nieruchomości gminnej nr 6 k.m. 2 o pow. 0,1084 ha na działki nr: 7 o pow. 0,0124 ha i 8 o pow. 0,0960 ha, która stała się ostateczna w dniu 29 stycznia 2021 r.

Gmina planuje przekazać dotychczasowym właścicielom działki nr 3 k.m. 2 nieruchomość zamienną stanowiącą niezabudowaną działkę nr 7 k.m. 2, która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego posiada przeznaczenie jako 01 MW. Dla terenów oznaczonych powyższym symbolem ustala się przeznaczenie podstawowe zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna oraz przeznaczenie uzupełniające: usługi- biurowe, handlu detalicznego, konsumpcyjne i społeczne.

Z ustaleń planu wynika, iż niezabudowana nieruchomość nr 7 k.m. 2 jest terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2021 poz. 685 z późn. zm.).

Przyznanie nieruchomości zamiennej nie nastąpi w wyniku umowy cywilnoprawnej, a na podstawie decyzji administracyjnej.

Pytanie

Czy w przypadku przyznania dotychczasowemu właścicielowi „wywłaszczonej” w trybie art. 98 ugn nieruchomości, na podstawie art. 131 ust. 1 ugn, nieruchomości zamiennej w ramach odszkodowania, Gmina będzie występowała jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług) prowadzący działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2, w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym przyznanie nieruchomości zamiennej w drodze decyzji administracyjnej, będzie podlegało opodatkowaniu VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z prawem Gmina, wydając decyzję administracyjną, na mocy której właścicielowi nieruchomości wywłaszczonej zostanie przyznana nieruchomość zamienna, będzie występowała jako czynny podatnik VAT, prowadzący działalność gospodarczą. Mamy w tym przypadku do czynienia z dostawą towaru w zamian za odszkodowanie. Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamiennymi nieruchomościami i traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów, podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina działa na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U.2021.1372 z późn. zm.). Na mocy art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. O wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (Dz.U.1998.96.603 z późn. zm.) stanowi jednostkę samorządu terytorialnego.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizuje zadania należące do samorządu terytorialnego. Zadania te zostały określone w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z którym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych Gminy.

Zgodnie z decyzją Prezydenta Miasta został zatwierdzony podział nieruchomości nr 1 k.m. 2, na mocy której wydzielona działka nr 3 z przeznaczeniem pod gminną drogę publiczną przeszła na własność Gminy, w związku z czym dotychczasowym właścicielom działki przysługuje odszkodowanie.

W myśl art. 131 ugn zostanie przyznana właścicielowi działki, za jego zgodą, nieruchomość zamienna o nr 7 k.m. 2. W przypadku, gdy wartość przyznanej nieruchomości zamiennej, określona przez rzeczoznawcę majątkowego, będzie większa od wartości nieruchomości przejętej przez Gminę, dotychczasowi właściciele będą zobowiązani do dokonania dopłaty pieniężnej.

Z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, iż działka nr 7, która będzie stanowiła działkę zamienną na ich rzecz, jest terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wydając decyzję administracyjną, na mocy której w związku z odszkodowaniem przyznana zostanie nieruchomość zamienna, organ administracji publicznej dokona na rzecz dotychczasowego właściciela wywłaszczonej nieruchomości przeniesienia prawa własności tej działki. Gmina występować będzie w roli czynnego podatnika VAT, a wyżej opisana czynność nie jest realizowaniem zadań własnych Gminy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel. Odpłatność za czynność dostawy towarów lub usług może przybrać postać rzeczową. W tym przypadku zapłatę będzie stanowiła inna nieruchomość Dlatego też czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towaru.

Organ w decyzji administracyjnej ustali wartość odszkodowania za przejęcie nieruchomości nr 3 k.m. 2, w tej samej decyzji ustali on wartość nieruchomości zamiennej nr 7 k.m. 2, dokona również podwyższenia jej wartości o wartość podatku od towarów i usług VAT wynoszącego 23%.

W przypadku różnicy między powyższymi kwotami zostanie ona uregulowana przez dotychczasowych właścicieli „wywłaszczonych” w trybie art. 98 ugn nieruchomości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy;

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Z przytoczonych przepisów nie wynika, że odpłatność za czynność dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne, może również przybrać postać rzeczową – zapłatą może być inny towar lub usługa, albo mieszaną – zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

Na podstawie art. 131 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1899 ze zm.):

w ramach odszkodowania właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu wywłaszczonej nieruchomości może być przyznana, za jego zgodą, odpowiednia nieruchomość zamienna.

Jak stanowi art. 131 ust. 4 ww. ustawy:

różnicę między wysokością odszkodowania ustalonego w decyzji a wartością nieruchomości zamiennej wyrównuje się przez dopłatę pieniężną.

Na podstawie art. 131 ust. 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami:

Przeniesienie praw do nieruchomości zamiennej na rzecz osoby, której zostało przyznane odszkodowanie, następuje z dniem, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna. Decyzja ta stanowi podstawę do dokonania wpisu w księdze wieczystej.

Zgodnie z art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U z 2020 r. poz. 1740 ze zm.)

Przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny, pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna.

Tak więc w swojej funkcji ekonomicznej, umowa zamiany jest zbliżona do umowy sprzedaży, stąd art. 604 ww. ustawy Kodeks cywilny nakazuje stosować do niej odpowiednio przepisy o sprzedaży.

Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania, zamianę nieruchomości w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, traktuje się jako odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo – przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

1. dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,

2. odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym,

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności, zadania własne obejmują sprawy m.in.:

• ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;

• gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym;

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). W tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że właściciele działki oznaczonej nr ewid 1 k.m. 2 wnieśli o zatwierdzenie jej podziału, który miał na celu wydzielenie działki nr 3 k.m. 2 pod drogę publiczną oraz pozostałej części oznaczonej jako 4 przeznaczoną pod zabudowę usługową. Na mocy art. 98 ust. 1 ugn. nieruchomość nr 3 k.m. 2 przeszła z mocy prawa na własność Gminy z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna (19 czerwca 2020 r.). W myśl art. 98 ust. 3 ugn, za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem. Przepis art. 131 stosuje się odpowiednio jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczeniu nieruchomości. Na podstawie powyższych przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, dotychczasowym właścicielom przysługuje odszkodowanie w związku z przejściem z mocy prawa na rzecz Gminy części nieruchomości nr 1. W dniu 18 sierpnia 2020 r. zwrócili się oni do Gminy z wnioskiem o przyznanie nieruchomości zamiennej w ramach odszkodowania. Zaproponowali, aby Gmina przyznała im część działki nr 6 k.m. 2, będącej jej własnością. W dniu 14 stycznia 2021 r. Prezydent Miasta zatwierdził podział nieruchomości gminnej nr 6 k.m. 2 na działki nr: 7 i 8. Gmina planuje przekazać dotychczasowym właścicielom działki nr 3 k.m. 2 nieruchomość zamienną stanowiącą niezabudowaną działkę nr 7 k.m. 2, która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego posiada przeznaczenie jako 01 MW. Dla terenów oznaczonych powyższym symbolem ustala się przeznaczenie podstawowe zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna oraz przeznaczenie uzupełniające: usługi- biurowe, handlu detalicznego, konsumpcyjne i społeczne. Z ustaleń planu wynika, iż niezabudowana nieruchomość nr 7 k.m. 2 jest terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług. Przyznanie nieruchomości zamiennej nie nastąpi w wyniku umowy cywilnoprawnej, a na podstawie decyzji administracyjnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy w przypadku przyznania dotychczasowemu właścicielowi wywłaszczonej nieruchomości, na podstawie art. 98 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nieruchomości zamiennej w ramach odszkodowania, Gmina wystąpi jako podatnik VAT czynny prowadzący działalność gospodarczą, a tym samym, czy przyznanie nieruchomości zamiennej będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której w ramach odszkodowania za przejętą działkę, właścicielowi tej działki zostanie przyznana działka zamienna na podstawie art. 131 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Tym samym Wnioskodawca, w związku z odszkodowaniem, dokona na rzecz dotychczasowego właściciela wywłaszczonej nieruchomości przeniesienia prawa do rozporządzania jak właściciel działką zamienną.

Czynność wydania przez Gminę działki zamiennej, tj. działki nr 7, odbywa się w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca – Gmina, z tego tytułu będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Dostawa działki dokonana w zamian za przejęcie innej działki (tj. części działki nr 1 przeznaczonej pod drogę publiczną) nie jest realizowaniem zadania, dla realizacji którego Wnioskodawca został powołany. Ponadto, czynność przekazania działki zamiennej, tj. działki 7, spełnia także definicję odpłatnej dostawy towarów, tj. dostawy towarów dokonanej za wynagrodzeniem.

Należy zauważyć, że przepisy podatkowe nie zawierają jakichkolwiek ograniczeń, co do formy zapłaty. Wynagrodzenie (zapłata) nie musi nastąpić w formie świadczenia pieniężnego. Może to być również świadczenie rzeczowe. W odniesieniu do okoliczności opisanych we wniosku, spełniony jest ten warunek, gdyż w zamian za otrzymaną przez Wnioskodawcę wywłaszczoną działkę, Wnioskodawca przekazuje działkę zamienną o numerze 7. Występuje zatem bezpośredni związek między daną czynnością przekazania działki zamiennej w ramach odszkodowania, a otrzymaną nieruchomością, tj. częścią działki nr 1, w ramach wywłaszczenia.

Wobec powyższego, biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że dla czynności przyznania właścicielowi wywłaszczonej nieruchomości, na podstawie art. 98 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nieruchomości zamiennej w ramach odszkodowania, Gmina będzie występowała jako podatnik VAT czynny prowadzący działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2, w zw. z art. 15 ust. 1 ustawy, a tym samym, wydanie nieruchomości zamiennej będzie podlegało opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towaru.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).