INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 września 2021 r. (data wpływu 10 września 2021 r.) uzupełnionym pismem z 26 listopada 2021 r. (data wpływu 26 listopada 2021 r.) na wezwanie z 9 listopada 2021 r. (doręczone 9 listopada 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
• nieuznania Rekompensaty za podstawę opodatkowania – jest nieprawidłowe;
• braku obowiązku ustalenia i stosowania pre-współczynnika – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
10 września 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Rekompensaty za podstawę opodatkowania oraz braku obowiązku ustalenia i stosowania pre-współczynnika.
Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 26 listopada 2021 r. (data wpływu z 26 listopada 2021 r.) na wezwanie z 9 listopada 2021 r. (doręczone 19 listopada 2021 r.).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT (podatek od towarów i usług)). Spółka prowadzi swoją działalność w formie komunalnej spółki prawa handlowego, której wyłącznym udziałowcem jest Miasto (dalej: Miasto) posiadające 100% udziałów w kapitale zakładowym Spółki.
Spółka na podstawie art. 12 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.) z momentem wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego uzyskała osobowość prawną i pozostaje odrębnym od Miasta podatnikiem VAT.
Przedmiotem działalności Spółki jest wykonywanie zadań o charakterze użyteczności publicznej w zakresie kultury fizycznej, w tym utrzymania obiektów, urządzeń sportowych i terenów rekreacyjnych. Realizowane przez Spółkę zadania nakierowane są na zapewnienie dostępu dla społeczności do spełniającej wymagania użytkowników infrastruktury sportowej i rekreacyjnej oraz kreowanie wśród społeczności warunków do poprawy i ciągłego rozwoju kultury fizycznej. Jednocześnie Spółka może również podejmować działalność w innych obszarach celem zapewnienia źródeł finansowania prowadzonej działalności gospodarczej oraz jej stałego rozwoju.
Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności Gospodarczej wykonywaną przez Spółkę działalność klasyfikuje się przede wszystkim w następujących podklasach (grupowaniach):
96.04.Z – Działalność usługowa związana z poprawą kondycji fizycznej,
93.11.Z – Działalność obiektów sportowych,
93.12.Z – Działalność klubów sportowych,
93.13.Z – Działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej,
93.19.Z – Pozostała działalność związana ze sportem,
77.21.Z – Wypożyczanie i dzierżawa sprzętu rekreacyjnego i sportowego.
Ponadto do zakresu działalności gospodarczej Spółki należą również sprawy klasyfikowane w następujących podklasach (grupowaniach):
68.20.Z – Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,
56.10.A – Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne,
56.21.Z – Przygotowywanie i dostarczanie żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
42.99.Z – Roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane,
68.10.Z – Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,
77.31.Z – Wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń rolniczych,
77.32.Z – Wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń budowlanych.
Działalność Spółki w obszarze kultury fizycznej, w tym utrzymania obiektów, urządzeń sportowych i terenów rekreacyjnych stanowi realizację zadania własnego Miasta. W tym zakresie Miasto na podstawie uchwały nr (…) Rady Miasta z dnia 9 marca 2020 r. powierzyło Spółce realizację zadania własnego w ww. obszarze celem bieżącego i nieprzerwanego zaspokajania potrzeb wspólnoty samorządowej Miasta. Zakres powierzonych Spółce zadań wraz z określeniem parametrów organizacyjnych ich realizacji zostały doprecyzowane w zawartej pomiędzy Spółką a Miastem umowie wykonawczej z dnia 22 lipca 2020 r. (dalej: Umowa Wykonawcza).
Zgodnie z treścią Umowy Wykonawczej, Spółka w okresie od dnia 1 lipca 2020 r. do 31 grudnia 2023 r. odpowiedzialna jest w szczególności za:
a) Zarządzanie i bieżące udostępnianie infrastruktury sportowo-rekreacyjnej do celów związanych z kulturą fizyczną, sportem i rekreacją;
b) Organizowanie zleconych przez Miasto przedsięwzięć popularyzujących kulturę fizyczną, sport i rekreację;
c) Modernizację, rozbudowę, remonty i utrzymanie infrastruktury sportowo-rekreacyjnej we właściwym stanie technicznym.
Wymienione powyżej zadania Spółka wykonuje z wykorzystaniem posiadanej infrastruktury sportowo-rekreacyjnej, w tym należących do niej obiektów sportowych, którą m.in. nabyła w drodze wniesienia wkładu niepieniężnego do Spółki (aportu) przez Miasto.
Odbiorcami realizowanych przez Spółkę usług w zakresie zarządzania oraz bieżącego udostępniania infrastruktury sportowo-rekreacyjnej do celów związanych z kulturą fizyczną, sportem i rekreacją są osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej korzystające z infrastruktury sportowo-rekreacyjnej, jak również będące uczestnikami przedsięwzięć popularyzujących kulturę fizyczną, sport i rekreację, w tym szkoły i jednostki organizacyjne Miasta prowadzące szkolenia sportowe, tj. stowarzyszenia, organizacje pozarządowe, organizacje i związki sportowe, kluby sportowe oraz podmioty prowadzące działalność statutową w zakresie upowszechniania kultury fizycznej (dalej: Odbiorcy).
Infrastruktura sportowo-rekreacyjna udostępniana jest przez Spółkę zgodnie z obowiązującymi harmonogramami oraz z zachowaniem warunków i zasad przewidzianych w regulaminach korzystania z obiektów sportowych. Korzystanie z udostępnianej infrastruktury ma przy tym charakter odpłatny, z wyjątkiem enumeratywnie określonych grup osób wymienionych w regulaminie korzystania z usług publicznych świadczonych przez Spółkę, stanowiącym załącznik do Umowy Wykonawczej. Wysokość pobieranych przez Spółkę opłat z tytułu korzystania z infrastruktury określana jest na podstawie obowiązujących cenników ustalanych przez Zarząd Spółki.
Spółka świadczy na rzecz Odbiorców w szczególności następujące usługi: odpłatne usługi wstępu na teren obiektów sportowych, usługi nauki pływania, jazdy na rolkach i łyżwach oraz usługi rezerwacji powierzchni w obiektach (np. tory basenowe).
Spółka jest dodatkowo odpowiedzialna za organizacje zleconych przez Miasto przedsięwzięć popularyzujących kulturę fizyczną, sport i rekreację, których wykaz zawarty został w załączniku nr 9 do Umowy Wykonawczej. Umowa Wykonawcza dopuszcza przy tym możliwość modyfikacji ww. wykazu przez Miasto, poprzez przedstawienie Spółce nowego wykazu przedsięwzięć. Warunkiem przyjęcia do realizacji przez Spółkę nowego wykazu przedsięwzięć jest nie zgłoszenie przez nią zastrzeżeń bądź uwag w terminie 14 dni roboczych od dnia przedstawienia wykazu. Równocześnie Spółka na podstawie Umowy Wykonawczej podejmuje również działania w zakresie modernizacji, rozbudowy, remontów i utrzymania infrastruktury sportowo-rekreacyjnej we właściwym stanie technicznym, w tym do realizacji zadań inwestycyjnych określonych w załączniku nr 8 do Umowy Wykonawczej. W sytuacji, w której przedmiotem realizowanych przez Spółkę prac inwestycyjnych będzie budowa nowej infrastruktury, infrastruktura ta po oddaniu do użytkowania stanowić będzie własność Spółki. Podejmowane przez Spółkę działania służą poprawie bezpieczeństwa i komfortu wykorzystywanej infrastruktury, a w konsekwencji również zwiększeniu atrakcyjności posiadanej przez Spółkę oferty usługowej.
Należy w tym miejscu uzupełnić, iż Spółka poza zadaniami realizowanymi na podstawie Umowy Wykonawczej (zadaniami powierzonymi) jest również uprawniona do prowadzenia działalności gospodarczej w innych obszarach niż ww. obszar kultury fizycznej, rekreacji i sportu.
Usługi realizowane przez Spółkę na podstawie Umowy Wykonawczej wykonywane są z zachowaniem parametrów technicznych, użytkowych oraz jakościowych właściwych dla wykonywanych czynności, ze szczególnym uwzględnieniem wiedzy profesjonalnej oraz doświadczeń na rynku ustalonym dla tych czynności. Umowa Wykonawcza przewiduje przy tym możliwość kontroli przez Miasto sposobu świadczonych przez Spółkę usług, w szczególności pod kątem zachowania standardów i jakości świadczonych usług na poziomie określonym w ww. umowie. Ewentualne uchybienia w zakresie świadczonych usług uprawniają Miasto do naliczenia Spółce kary umownej w wysokości określonej w Umowie Wykonawczej (pod warunkiem bezskutecznego upływu terminu na usunięcie ww. uchybień).
Prowadzona przez Spółkę działalność wykonywana jest we własnym imieniu i na własny rachunek, co oznacza, iż Spółka ponosi samodzielnie ryzyko prowadzonej działalności. W szczególności, Spółka samodzielnie finansuje prowadzoną działalność, zaś osiągane przez nią przychody stanowią podlegające opodatkowaniu VAT przychody własne Spółki.
Spółka nie wyklucza, iż w toku prowadzonej działalności mogą występować sytuacje, w których ponoszone przez nią wydatki (koszty) stanowić będą wartość wyższą od osiąganych przychodów. Nadwyżka ponoszonych kosztów nad osiągane przychody oznaczać będzie dla Spółki powstanie straty finansowej.
W przypadku, w którym powstanie straty finansowej w Spółce związane będzie z realizacją zadań powierzonych, wówczas na mocy Umowy Wykonawczej Miasto zobowiązane jest do wypłaty na rzecz Spółki rekompensaty powiększonej o kwotę rozsądnego zysku (dalej: Rekompensata). Rekompensata w treści Umowy Wykonawczej została zdefiniowana jako wszelkie przysporzenia otrzymywane przez Spółkę w Okresie Powierzenia, wyłącznie z tytułu lub w celu pokrycia kosztów oraz zapewnienia rozsądnego zysku, w związku ze świadczeniem usług powierzonych. Jednocześnie zgodnie z postanowieniami ww. Umowy Rekompensata może przybierać formę rekompensaty eksploatacyjnej lub rekompensaty inwestycyjnej, w zależności od kosztów, których sfinansowaniu ma służyć. Rekompensata co do zasady przyjmuje charakter świadczenia pieniężnego.
Innymi słowy w świetle Umowy Wykonawczej Rekompensata jest to świadczenie pieniężne Miasta na rzecz Spółki, przekazywane Spółce w celu pokrycia straty finansowej, w zakresie, w jakim jej powstanie związane jest z prowadzoną działalnością powierzoną.
Uwzględniając powyższe, przyjęty w Umowie Wykonawczej mechanizm przyznawania Rekompensaty powiązany jest ściśle z sytuacją finansową Spółki. Struktura finansowania działalności Spółki w zależności od jej sytuacji finansowej może wyglądać w konsekwencji następująco:
· Przychody z prowadzonej działalności gospodarczej > (większe niż) Koszty prowadzonej działalności w obszarze zadań powierzonych przez Miasto – źródłem finansowania Spółki są wyłącznie osiągane przez nią przychody;
· Przychody z prowadzonej działalności gospodarczej (większe niż) Koszty prowadzonej działalności w obszarze zadań powierzonych przez Miasto – źródłem finansowania Spółki są wyłącznie osiągane przez nią przychody;
• Przychody z prowadzonej działalności gospodarczej (większe niż) Koszty prowadzonej działalności w obszarze zadań powierzonych przez Miasto – źródłem finansowania Spółki są wyłącznie osiągane przez nią przychody;
· Przychody z prowadzonej działalności gospodarczej < (mniejsze niż) Koszty prowadzonej działalności w obszarze zadań powierzonych przez Miasto – źródłem finansowania Spółki poza osiąganymi przychodami jest również Rekompensata wypłacana przez Miasto, która finansuje koszty działalności powierzonej w zakresie niepokrytym przychodami Spółki.
Przy obliczaniu wysokości Rekompensaty uwzględnia się: koszty bezpośrednie i pośrednie związane z realizacją przez Spółkę usług zleconych, koszty związane z utrzymaniem i wykorzystaniem infrastruktury sportowo-rekreacyjnej w zakresie niezbędnym do realizacji tych usług oraz koszty finansowe bezpośrednio związane z realizacją usług zleconych. Jednocześnie kalkulacja Rekompensaty należnej Spółce nie obejmuje następujących kosztów: kosztów związanych ze świadczeniem usług powierzonych przez osobę trzecią, w sytuacji, gdy nie może ich świadczyć Spółka z powodów od niej zależnych, kosztów działalności pozostałej, kar umownych nałożonych na Spółkę oraz strat z tytułu zbycia aktywów trwałych. Wypłacana Spółce Rekompensata pokrywa zatem wyłącznie koszty realizacji zadań powierzonych przez Miasto. Jednocześnie, co istotne, powyższe dotyczy wyłącznie kosztów pozostałych po ich pomniejszeniu o przychody z prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Innymi słowy, w przypadku, w którym powstała strata finansowa stanowiła będzie w połowie koszty związane z prowadzeniem działalności w obszarze zadań powierzonych oraz w połowie w obszarze działalności pozostałej, wypłacona Spółce Rekompensata obejmie tylko te pierwsze koszty, które przy tym stanowić będą wyłączną podstawę jej kalkulacji. Dla prawidłowej kalkulacji kwot Rekompensat, jak również ich prawidłowego rozliczenia, Spółka zobowiązała się w ramach Umowy Wykonawczej m.in. do prowadzenia oddzielnych kont księgowych dla działalności związanej ze świadczeniem usług powierzonych oraz przyporządkowywania do tych usług osiąganych przychodów i ponoszonych kosztów, zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości, przepisami podatkowymi oraz przepisami pomocy publicznej. W przypadku braku możliwości otrzymywania przez Spółkę Rekompensat Spółka musiałaby rozważyć w jaki sposób dokonać reorganizacji metod finansowania prowadzonej przez nią działalności. Oferowane przez Spółkę usługi mają co do zasady charakter odpłatny, z wyjątkiem podmiotów ściśle określonych w §7 ust. 1 pkt 1 Regulaminu. Wszelkie podejmowane przez Spółkę działania należy, w ocenie Spółki, uznać całościowo za wykonywanie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Wnioskodawca w pierwszej kolejności powziął wątpliwość, czy Rekompensata, którą spółka otrzymuje od Miasta stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
W przedmiotowej sprawie należy zaznaczyć, że Spółka zobowiązana została do realizacji zadań na rzecz Miasta w ramach zawartej Umowy wykonawczej na świadczenie usług w zakresie kultury fizycznej. Usługi wskazane w przedmiotowej umowie, powierzone Wnioskodawcy do świadczenia w zakresie wykonywania zadań własnych Miasta, posiadają charakter usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym. Miasto będzie rekompensować Wnioskodawcy koszty (powiększone o rozsądny zysk) związane ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usług w obszarze kultury fizycznej. Jak wynika z okoliczności sprawy Rekompensata nie jest przyznawana do całokształtu działalności Spółki, lecz w związku z tym że Wnioskodawca w drodze zawartej Umowy Wykonawczej z Miastem zobowiązał się do świadczenia usług w zakresie kultury fizycznej. Przekazywana Spółce Rekompensata może zostać przeznaczona tylko i wyłącznie w celu pokrycia kosztów oraz zapewnienia rozsądnego zysku w związku ze świadczeniem usług powierzonych przez Miasto.
Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że pomiędzy płatnością, którą Wnioskodawca otrzymuje/będzie otrzymywać w ramach Rekompensaty od Miasta a świadczeniem na rzecz Miasta, zachodzi/będzie zachodzić związek bezpośredni, bowiem płatność następuje/będzie następować w zamian za to świadczenie. Spółka otrzymując od Miasta Rekompensatę otrzymuje zindywidualizowaną korzyść, a otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnościami, których dokonuje/będzie dokonywać na rzecz Miasta wynikającymi z zawartej umowy wykonawczej. Wnioskodawca podejmując się realizacji powierzonych usług w obszarze kultury fizycznej, zwalnia Miasto w istocie z określonych prawem obowiązków, czyni to jednak za wynagrodzeniem w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług – Miasto osiąga/będzie osiągać więc wymierną korzyść.
Należy zauważyć, że Wnioskodawca co prawda zobowiązał się wykonywać czynności związane z realizacją zadań własnych Miasta, jednak jako odrębny podmiot posiadający status podatnika VAT. Spółka sama nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą. Stopień zależności Wnioskodawcy od Miasta nie może automatycznie przesądzać o braku możliwości uznania powierzonych Spółce zadań własnych Miasta za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług.
W kontekście powyższego wskazać należy, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług otrzymywane z tytułu realizacji opisanych we wniosku usług świadczenie pieniężne określane przez strony jako Rekompensata, stanowi/będzie stanowić dla Spółki zapłatę za świadczone przez nią usługi. Mimo, że Wnioskodawca wykonuje/będzie wykonywać czynności z katalogu zadań własnych, wymienionych w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w imieniu jednostki samorządu terytorialnego, to jednak jak wyżej wskazano nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą. Zatem pomiędzy płatnością należną Spółce od Miasta jako Rekompensata, a świadczeniem na jej rzecz, zachodzi związek bezpośredni, ponieważ płatność nastąpi/będzie następować w zamian za to świadczenie. Tym samym na gruncie rozpoznawanej sprawy nie można przyjąć, że między Miastem a Wnioskodawcą nie nastąpi wymiana świadczeń.
Z tych też względów czynności, które Wnioskodawca zobowiązał się wykonywać na rzecz Miasta, realizując powierzone zadania własne w zamian za otrzymywaną Rekompensatę, stanowią określone w art. 8 ust. 1 ustawy odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jednocześnie otrzymana rekompensata stanowi element podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.
Reasumując, wskazać należy, że świadczenia pieniężne - Rekompensata, otrzymywane przez Wnioskodawcę w związku z wykonywaniem powierzonych przez Miasto zadań własnych, stanowi/będzie stanowić wynagrodzenie za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.
Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii wpływu otrzymywanych Rekompensat na prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego od prawidłowo udokumentowanych zakupów towarów i usług służących wykonywaniu usług w zakresie kultury fizycznej.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.
Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Według art. 86 ust. 2g proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.
Podkreślić również należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Jak wynika z wniosku, przedmiotem działalności Spółki jest wykonywanie zadań o charakterze użyteczności publicznej w zakresie kultury fizycznej, w tym utrzymania obiektów, urządzeń sportowych i terenów rekreacyjnych. Realizowane przez Spółkę zadania nakierowane są na zapewnienie dostępu dla społeczności do spełniającej wymagania użytkowników infrastruktury sportowej i rekreacyjnej oraz kreowanie wśród społeczności warunków do poprawy i ciągłego rozwoju kultury fizycznej. Działalność Spółki w obszarze kultury fizycznej, w tym utrzymania obiektów, urządzeń sportowych i terenów rekreacyjnych stanowi realizację zadania własnego Miasta powierzonych Spółce zadań, których wykonanie zostało doprecyzowane w zawartej pomiędzy Spółką a Miastem Umowie Wykonawczej.
W odpowiedzi na pytanie nr 1 Organ wskazał, że czynności, które Wnioskodawca zobowiązał się wykonywać na rzecz Miasta, realizując powierzone zadania własne w zamian za otrzymywaną Rekompensatę, stanowią określone w art. 8 ust. 1 ustawy odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zatem w tym zakresie Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wykonującym czynności, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.
Zauważyć również należy, że usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Miasta, w zakresie realizacji zadań własnych Miasta dotyczących kultury fizycznej, za które Spółka otrzymuje wynagrodzenie w postaci Rekompensaty, nie stanowią usług zwolnionych z podatku VAT.
Zatem Wnioskodawca, jako czynny podatnik VAT, będzie wykorzystywał zakupione towary i usługi do wykonywania czynności opodatkowanych. Z okoliczności sprawy nie wynika, że Spółka nabywa towary i usługi związane z realizacją zadań w zakresie kultury fizycznej do wykonywania czynności innych niż działalność gospodarcza, jak również, że wykonuje czynności zwolnione od podatku, czy niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem będzie mu przysługiwało w całości odliczenie podatku naliczonego od zakupu towarów i usług służących wykonywaniu usług w zakresie kultury fizycznej, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy. Mając na uwadze powyższe w sprawie niniejszej nie znajdą zastosowania zapisy zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy dotyczące nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza.
Reasumując, Wnioskodawcy będącemu czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, przysługuje na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawcy. Wynika to ze spełnieniem podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, tj. zadań o charakterze użyteczności publicznej w zakresie kultury fizycznej, stanowiących działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT. Przy dokonywaniu powyższego odliczenia, nie ma konieczności uwzględniania preproporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy wskazujące, że przysługuje Mu prawo do odliczenia całości podatku naliczonego, bez konieczności stosowania preproporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy, należało uznać za prawidłowe.
Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń sądów tut. Organ wyjaśnia, że wskazane wyroki zostały potraktowane jako element argumentacji Wnioskodawcy, są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą stronę postępowania w konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.