0114-KDIP1-3.4012.640.2021.2.KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 października 2021 r. (data wpływu 3 października 2021 r.) uzupełnionym pismem z 8 listopada 2021 r. (data wpływu 8 listopada 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z 3 listopada 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.640.2021.1.KP (doręczone Stronie 6 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

3 października 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego. Wniosek został uzupełniony pismem z 8 listopada 2021 r. (data wpływu 8 listopada 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z 3 listopada 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.640.2021.1.KP (doręczone Stronie 6 listopada 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

1 kwietnia Wnioskodawca rozpoczął i jednocześnie zawiesił działalność gospodarczą: (…). Zgłoszony przedmiot działalności wg PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 71.12.Z obejmuje: Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie wykonywać czynności polegające na projektowaniu instalacji elektrycznych. Wnioskodawca nie zamierza wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakiegokolwiek rodzaju doradztwo (inżynieryjne, techniczne, czy też inne).

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie będzie wykonywał innych czynności, dokonywania dostaw oraz nie będzie świadczył usług w zakresie doradztwa o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.). Wnioskodawca nie utracił prawa do zwolnienia sprzedaży od podatku i nie zrezygnował z tego zwolnienia oraz wartość sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę w roku 2021 nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie wykonywać czynności polegające na projektowaniu instalacji elektrycznych. Nie zamierza wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakiegokolwiek rodzaju doradztwo (inżynieryjne, techniczne, czy też inne).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 9 ustawy mimo tak określonego PKD działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostateczne sformułowanym w uzupełnieniu do wniosku z 8 listopada 2021 r.), w związku z tym, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie wykonywać czynności polegające wyłącznie na specjalistycznym projektowaniu instalacji elektrycznych i czynności te nie mają w jakimkolwiek stopniu charakteru usług doradczych (inżynieryjnych, technicznych, czy też innych), to przysługuje Mu prawo do zwolnienia z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z ust. 9 cyt. artykułu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do treści art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

• energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
• wyrobów tytoniowych,
• samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

• preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1),
• komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
• urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
• maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

• pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
• motocykli (PKWiU ex 45.4);

2. świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zatem, jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego w tym związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Wobec powyższego należy wskazać, że świadczenie usług w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego Słownika, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca 1 kwietnia rozpoczął i jednocześnie zawiesił działalność gospodarczą. Zgłoszony przedmiot działalności wg PKD 71.12.Z obejmuje: Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie wykonywać czynności polegające na projektowaniu instalacji elektrycznych. Wnioskodawca nie zamierza wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakiegokolwiek rodzaju doradztwo (inżynieryjne, techniczne, czy też inne). Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie będzie wykonywał innych czynności, dokonywania dostaw oraz nie będzie świadczył usług w zakresie doradztwa o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie utracił prawa do zwolnienia sprzedaży od podatku i nie zrezygnował z tego zwolnienia. Wartość sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę w roku 2021 nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy będzie Mu przysługiwać prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 9 ustawy mimo tak określonego PKD działalności gospodarczej.

Jak wyjaśnił Wnioskodawca, Jego działalność gospodarcza nie będzie dotyczyła usług doradczych. Wnioskodawca będzie prowadził działalność polegającą na projektowaniu instalacji elektrycznych. Wnioskodawca nie zamierza wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakiegokolwiek rodzaju doradztwo (inżynieryjne, techniczne, czy też inne).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy obejmująca powyżej wymienione czynności nie została wyłączona ze zwolnienia z podatku VAT (podatek od towarów i usług), w oparciu o art. 113 ust. 13 ustawy.

Analiza treści wniosku oraz cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje jedynie opisane we wniosku czynności i nie świadczy usług w zakresie doradztwa, jak również nie planuje dokonywania dostaw ani świadczenia innych usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy oraz nie przewiduje, żeby wartość sprzedaży przekroczyła w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2021 kwotę 200 000 zł, Wnioskodawca będzie miał prawo korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 9 w zw. z ust. 1 ustawy.

Zatem, pomimo, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi są sklasyfikowane w PKD 71.12.Z Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, ale Zainteresowany – jak wskazał we wniosku – w ramach prowadzonej działalności nie wykonuje usług doradczych, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy. Przy czym Wnioskodawca utraci to prawo, w przypadku przekroczenia przewidywanej wartości sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, określonej w art. 113 ust. 1 ustawy lub gdy zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.