Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 września 2021 r. wpłynął Pani wniosek z 14 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości ewidencjonowania świadczonych usług mediacyjnych przy zastosowaniu kasy rejestrującej z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii po 30 czerwca 2021 r. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 grudnia 2021 r. (wpływ 8 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni jest mediatorem wpisanym na listę mediatorów prowadzoną przez prezesa Sądu Okręgowego w (`(...)`). Wnioskodawczyni prowadzi mediacje na zlecenie sądu w ramach toczącego się przed sądem postępowania.

Wnioskodawczyni nie posiada wykształcenia prawniczego. Wnioskodawczyni nie udziela porad prawnych i nie świadczy usług zastępstwa prawnego. Wnioskodawczyni posiada wykształcenie psychologiczne.

W ramach świadczonych czynności mediacyjnych Wnioskodawczyni pomaga stronom dojść do polubownego rozwiązania sporu. Celem czynności mediacyjnych jest więc pomoc zwaśnionym stronom w dobrowolnym osiągnięciu ich własnego, wzajemnie akceptowanego porozumienia w spornych kwestiach.

Stronami mediacji są osoby fizyczne (zarówno prowadzące jak i nieprowadzące działalności gospodarczej) jak i osoby prawne i jednostki organizacyjne. W każdym przypadku, również przy mediacjach prowadzonych na zlecenie sądu, wynagrodzenie za przeprowadzoną mediację Wnioskodawczyni otrzymuje bezpośrednio od stron. Wysokość wynagrodzenia za przeprowadzenie mediacji na zlecenie sądu jest określona w § 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 listopada 2005 r. w sprawie wysokości wynagrodzenia i podlegających zwrotowi wydatków mediatora w postępowaniu cywilnym.

Jednocześnie, zgodnie § 3 rozporządzenia, poza wynagrodzeniem mediatorowi przysługuje również zwrot poniesionych przez niego wydatków. I tak, zwrotowi podlegają udokumentowane i niezbędne wydatki mediatora poniesione w związku z przeprowadzeniem mediacji na pokrycie kosztów:

1. przejazdów - w wysokości i na warunkach określonych w przepisach dotyczących wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej i samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju;

2. zawiadomień stron;

3. zużytych materiałów biurowych;

4. wynajmu pomieszczenia niezbędnego do przeprowadzenia posiedzenia mediacyjnego, w wysokości nieprzekraczającej 50 złotych za jedno posiedzenie. W oparciu o ww. przepis Wnioskodawczyni otrzymuje od stron mediacji zwrot poniesionych w trakcie mediacji i udokumentowanych wydatków.

6 lipca 2012 r. Minister Finansów działając przez organ upoważniony - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wydał na wniosek Wnioskodawczyni interpretację indywidualną (sygn. IBPBII/1/415-361/12/BJ), w której stwierdził m.in, że przychody uzyskiwane przez osoby fizyczne z tytułu pełnienia funkcji mediatora w postępowaniach mediacyjnych prowadzonych na zlecenie sądu stanowią przychody, o których mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W interpretacji Minister Finansów stwierdził również, że jeżeli wypłata wynagrodzenia nastąpiła bez pośrednictwa sądu jako płatnika i wypłaty tego wynagrodzenia dokonała osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, to Wnioskodawczyni jest obowiązana do samodzielnego odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy w trybie określonym w art. 44 ust. 1a pkt 3 ustawy pdof. Natomiast w sytuacji gdy wypłaty wynagrodzenia dokonał jeden z podmiotów określonych w art. 41 ust. 1 ustawy pdof (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej) Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, gdyż w takim wypadku wypłata wynagrodzenia nastąpiła za pośrednictwem płatnika. W takim wypadku to na tym podmiocie ciąży obowiązek poboru zaliczki.

W przypadku mediacji prowadzonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej Wnioskodawczyni dokumentuje uzyskany z tego tytułu obrót za pomocą kasy rejestrującej zgodnie z art. 111 ustawy o podatku od towaru i usług (dalej: ustawa VAT (podatek od towarów i usług)).

Pytanie

Czy prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność mediacyjna mieści się w pojęciu działalności prawniczej, o której mowa w art. 145b ustawy VAT, a w związku z tym czy Wnioskodawczyni po 30 czerwca 2021 r. może nadal prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, czy też powinna prowadzić tę ewidencję przy wykorzystaniu kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy VAT tj. kasy umożliwiającej połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3 ustawy VAT (dalej: kasa on-line)?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie działalność mediacyjna nie mieści się w pojęciu działalności prawniczej, o której mowa w art. 145b ustawy VAT, a w związku z tym po 30 czerwca 2021 r. nadal może Pani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii i nie musi prowadzić tej ewidencji przy wykorzystaniu kasy on-line.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 111 ustawy VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy VAT, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej musi posiadać numer unikatowy nadawany w drodze czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Zgodnie z art. 145a ust. 1 ustawy VAT, z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.

Jednocześnie zgodnie z art. 145b ustawy VAT, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie:

1. do dnia 31 grudnia 2019 r. - do:

a) świadczenia usług naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów, w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania, oraz w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,

b) sprzedaży benzyny silnikowej, oleju napędowego, gazu przeznaczonego do napędu silników spalinowych;

2. do dnia 30 czerwca 2020 r. - do:

a) świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania,

b) sprzedaży węgla, brykietu i podobnych paliw stałych wytwarzanych z węgla, węgla brunatnego, koksu i półkoksu przeznaczonych do celów opałowych;

3. do dnia 31 grudnia 2020 r. - do świadczenia usług:

a) fryzjerskich,

b) kosmetycznych i kosmetologicznych,

c) budowlanych,

d) w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów,

e) prawniczych,

f) związanych z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej - wyłącznie w zakresie wstępu;

4. do dnia 31 grudnia 2021 r. - do sprzedaży towarów w systemie zwrotu podatku podróżnym, o którym mowa w przepisach działu XII rozdziału 6.

Termin, do którego podatnicy prowadzący działalność w zakresie usług, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit e) tego przepisu (usługi prawnicze), mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii został przedłużony na podstawie § 1 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii - do 30 czerwca 2021 r.

Ponieważ, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności, czynności mediatorów mieszczą się w grupowaniu 69.10.Z tj. działalności prawniczej może powstać wątpliwość czy osoba prowadząca działalność mediacyjną, począwszy od 1 lipca 2021 r. jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy on-line. Na takie pytanie należy udzielić negatywnej odpowiedzi. Pomimo faktu, że czynności mediatorów są objęte grupowaniem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 69.10.Z tj. działalnością prawniczą należy zauważyć, że działalność mediatora polega zupełnie na czymś innym niż działalność prawników, a jej prowadzenie nie wymaga posiadania wykształcenia prawniczego.

Świadczenie usług mediacji, mające na celu ułatwienie stronom dojście do porozumienia, nie stanowi usług doradztwa, ani usług prawniczych, bowiem mediator nie doradza stronom konfliktu, lecz pomaga zwaśnionym stronom w dobrowolnym osiągnięcia ich własnego, wzajemnie akceptowanego porozumienia w spornych kwestiach.

Również w klasyfikacji zawodów mediator nie jest wykazywany jako zawód prawniczy, ale w grupie zawodów „Specjaliści ds. Społecznych” pod numerem 263502.

Ponieważ art. 145b ustawy VAT nie odwołuje się do klasyfikacji PKD, ani PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług), usługi prawnicze, o których w nim mowa powinny być rozumiane w sposób potoczny: chodzi o działalność prawników polegająca na świadczeniu porad prawnych, zastępstwie procesowym.

W ocenie Wnioskodawczyni stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacjach IPPP2/4512-131/16-3/RR, ITPP1/4512-600/15-2/BK czy IPTPP4/443-783/13-3/KNR. Co prawda interpretacje te dotyczyły, odmiennej kwestii, a mianowicie prawa do korzystania przez podatników prowadzących działalność mediacyjną ze zwolnień z obowiązku ewidencjonowania przewidzianych w § 2 i § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544), a to w związku z treścią § 4 pkt 2 lit. g) ww. rozporządzenia. Zwolnienie to w kontekście mediatorów budziło te same wątpliwości. Organy podatkowe stanęły jednak na stanowisku, że posługując się w ww. przepisie pojęciem usług prawniczych ustawodawca nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznych i w związku z tym leksykalna definicja działalności mediacyjnej nie mieści się w pojęciu usług prawniczych.

Tym samym usługi mediacyjne nie są objęte wyłączeniami ze zwolnienia, o których mowa w § 4 ww. rozporządzenia. Usługi w zakresie mediacji nie są tożsame z usługami prawniczymi. W ocenie Wnioskodawczyni stanowisko to znajduje zastosowanie również przy interpretacji art. 145b ust. 1 pkt 3 lit e) ustawy VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi lub towaru jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej. Tym samym obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, tj. firm, przedsiębiorstw, organizacji.

1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. poz. 675). Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących i założyła m.in. możliwość, a dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach – obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Kasy on-line wyposażone są w nowe funkcjonalności umożliwiające, oprócz zapisu w pamięci fiskalnej i chronionej kasy, również przekazywanie w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni danych rejestrowanych przy ich użyciu z prowadzonej ewidencji oraz danych o zdarzeniach mających znaczenie dla pracy kas do systemu teleinformatycznego Centralnego Repozytorium Kas.

W myśl art. 111a ust. 3 ustawy:

Kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:

1. przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;

2. przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:

a) związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,

b) obejmujących określenie:

- sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,

- sposobu pracy kasy rejestrującej,

c) zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.

Art. 111 ust. 6a ustawy określa wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line. W myśl przywołanego przepisu:

Kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas określonych w art. 111a ust. 3 (…).

Pojęcie „kasa fiskalna on-line” zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1625), który odwołuje się do treści znowelizowanej ustawy, wskazując, że przez kasę on-line rozumie się kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.

Znowelizowana ustawa o podatku od towarów i usług wskazała terminy i grupy podatników, których objął obowiązek posiadania kasy on-line. Natomiast podatnicy, prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie, zostali zwolnieni z obowiązku posiadania kas fiskalnych on-line. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych „tradycyjnych” kas fiskalnych.

Zgodnie z art. 145a ust. 1 ustawy:

Z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.

Stosownie do art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy:

Podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. - do świadczenia usług prawniczych.

Zgodnie z art. 145b ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1.

Zgodnie z art. 145b ust. 5 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, przedłużać terminy określone w ust. 1 i 3, określając rodzaje czynności, dla których termin został przedłużony, oraz dzień upływu przedłużonego terminu, uwzględniając specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej oraz możliwości prowadzenia kontroli celno-skarbowej.

W tym miejscu należy wskazać, że 19 czerwca 2020 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r. poz. 1059).

Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia:

Przedłuża się terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do dnia 30 czerwca 2021 r. – do świadczenia usług:

a) fryzjerskich,

b) kosmetycznych i kosmetologicznych,

c) budowlanych,

d) w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów,

e) prawniczych,

f) związanych z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej – wyłącznie w zakresie wstępu**.**

Stosownie do § 2 pkt 2 ww. rozporządzenia:

Przedłuża się terminy przyjęte za dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 145b ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług na dzień 1 lipca 2021 r. - dla podatników, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

Mając na uwadze zapisy art. 145b ust. 1 pkt 3 lit e) ustawy, w zw. z § 1 ust. 1 pkt 2 lit. e) rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, podatnicy świadczący usługi prawnicze byli obligatoryjnie zobowiązani do rozpoczęcia ewidencji za pomocą kas on-line od 1 lipca 2021 r.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawczyni nie udziela porad prawnych i nie świadczy usług zastępstwa procesowego. Wnioskodawczyni nie posiada wykształcenia prawniczego.

Wnioskodawczyni jest mediatorem wpisanym na listę mediatorów prowadzoną przez prezesa Sądu Okręgowego i posiada wykształcenie psychologiczne. W ramach świadczonych czynności mediacyjnych Wnioskodawczyni pomaga stronom sporu dojść do jego polubownego rozwiązania.

Stronami mediacji są osoby fizyczne zarówno prowadzące jak i nieprowadzące działalności gospodarczej oraz osoby prawne i jednostki organizacyjne.

W przypadku mediacji prowadzonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej Wnioskodawczyni dokumentuje uzyskany z tego tytułu obrót za pomocą kasy rejestrującej zgodnie z art. 111 ustawy o podatku od towaru i usług.

Pani wątpliwości dotyczą możliwości ewidencjonowania świadczonych usług mediacyjnych przy zastosowaniu kasy rejestrującej z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii po 30 czerwca 2021 r.

Aby udzielić odpowiedzi na zadane pytanie należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy usługi mediacji opisane we wniosku stanowią usługi prawnicze, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy.

Wskazać należy, że ustawa nie definiuje pojęcia „usługi prawnicze”. Pomocne w tym wypadku jest odwołanie do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w której w kategorii „usługi prawnicze” znalazły się usługi w zakresie doradztwa prawnego i reprezentacji w dziedzinie prawa karnego, handlowego, pracy i cywilnego, a także usługi prawne dotyczące patentów, praw autorskich i pozostałych praw własności intelektualnej, usługi notarialne, arbitrażowe i polubowne, oraz związane z aukcjami. Analiza tej kategorii statystycznej wskazuje zatem, że pod pojęciem usług prawniczych PKWiU rozumie rozmaite czynności związane z doradztwem prawnym.

Pojęcie mediacji natomiast zostało zdefiniowane w internetowym Słowniku Języka Polskiego jako „pośredniczenie w sporze mające na celu ułatwienie stronom dojście do porozumienia”.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. z 2018 r. poz. 227) umieszcza zawód mediatora (oznaczonego nr 263502) w grupie elementarnej „specjaliści do spraw społecznych” w ramach grupy średniej „Specjaliści z dziedzin społecznych i religijnych”. Specjaliści z dziedziny prawa sklasyfikowani są jako odrębna grupa średnia.

Świadczenie usług mediacji, czyli pośredniczenie w sporze mające na celu ułatwienie stronom dojście do porozumienia nie stanowi usług prawniczych, bowiem mediator pomaga zwaśnionym stronom w dobrowolnym osiągnięciu ich własnego, wzajemnie akceptowanego porozumienia w spornych kwestiach.

Ponadto, jak wynika z okoliczności sprawy Wnioskodawczyni nie posiada wykształcenia prawniczego, nie udziela porad prawnych i nie świadczy usług zastępstwa procesowego.

W świetle tak przedstawionego opisu sprawy należy więc przyjąć, że skoro Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności nie świadczy usług prawniczych, to uregulowania wynikające z przepisu art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy nie mają zastosowania.

W konsekwencji, po 30 czerwca 2021 r. może Pani nadal ewidencjonować świadczone usługi mediacyjne przy zastosowaniu kasy rejestrującej z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii i jednocześnie nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji świadczonych usług przy wykorzystaniu kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).